NIEUWE LIJNEN TREKKEN IN OUD LAND 342 Het is een wondermooie Meimorgen als we op bezoek gaan bij de herverkavelingsdienst van het eiland Schouwen en Duiveland. Het weer is zonnig, doch helaas ook droog, zodat de gerst en de schaars gezaaide andere gewassen niet willen groeien. De magere gewassen staan nu al weken lang te verkwijnen door het voortdurende droge, soms zelfs schrale en koude weer, dat we dit jaar na de inzaai bijna voortdurend hebben gehad. Vandaar dan ook, dat besloten is de inzaai, behoudens in bijzondere gevallen, na 15 Mei stop te zetten, daar de opbrengsten van na dien datum gezaaide gewassen wellicht de kosten niet meer zullen' dekken. Het is een slecht begin voor het herstel van een eiland dat toch al lang zal duren en veel moeite en geld zal gaan kosten. Doch het voor de toekomst belangrijkste werk is, dat van de herverkaveling, waarover het hoofd van het bureau voor Schouwen-Duiveland, Ir. Eelkema, ons het één en ander vertelt. Onder het vertellen komen we onder de indruk van alle moeilijkheden die men dagelijks tegenkomt bij het veel omvattende werk, dat uiteindelijk ten doel heeft het eiland mooier en beter te maken. Het is een gigantisch werk dat alleen in samenwerking tussen wetenschapsmensen en de met de omstandig heden van een ieder belanghebbende op de hoogte zijnde plaatselijke mensen, tot een goed einde gebracht kan worden. Vooral omdat herverkaveling steeds een compromis moet zijn tussen de landbouwkundig meest gewenste toestand en de oude toestand, die toch meestal niet op wille keurige wijze tot stand gekomen is. Lan^s de muur staat een enorme -kaart van ±1x3 meter, waarop alle percelen van het eiland staan aangegeven naar de toestand op 31 Januari 1953. De opdracht luidt: Trek nieuwe lijnen voor wegen en waterlopen en zorg er voor dat het land zo dicht mogelijk rond de, eventueel verplaatste, bedrijfsgebouwen komt te liggen. Dit is de uiterst moeilijke opdracht, die veel geduld en toewijding vraagt van hen die er nu al meer dan een jaar mee bezig zijn. Het is gemakkelijker in een nieuwe polder rechte lijnen te trekken, omdat daar de mens m feite nog niet bij betrokken is. Ook op Schouwen-Duiveland moeten zoveel mogelijk rechte lijnen wor den getrokken. Of laten' we liever zeggen: de bestaande lijnen moeten zoveel mogelijk recht worden getrokken en zo nodig worden er nieuwe aan toegevoegd. Het is het steeds weer zoeken naar een middenweg tussen het belang van de enkeling, die zich nogal vaak gebaat denkt bij het behoud van de oude toestand en het belang van de gemeenschap, die het meeste voordeel heeft bij een radicale ingreep. Met de huidige woestenij voor ogen moet men zich realiseren, dat het nemen van snelle beslis singen wel eens noodzakelijker is, dan het afwegen van alle belangen, wat een onnodige vertra ging van b°t werk tengevolge zou kunnen hebben. Het is stil, ais we op zaterdag- (middag, 8 Mei, een rondgang over lp het eiland maken. Slechts een klein |f- gedeelte van de ongeveer 2000 ar- f (beiders, die voor de herverkaveling wei :en, zijn nog aan het werk, om- da „e net weekeinde niet naar huis gaan. Meer dan op andere dagen komt men onder de indruk van de desolate verlatenheid van de opper- vlakte, die maar hier en daar een schuchter groen waas vertoont. De stilte wordt alleen begeleid door het zachte ritselen van het atfflgt-TffM zand, dat steeds in beweging blijft en door de wind wordt afgezet op plaatsen, waar we het helemaal niet kunnen gebruiken. Zó waaien sloten weer vol en vertonen pas schoonge- maakte akkers weer verraderlijk lichte plekken. Op de plaatsen waar het zand, wegens de grote afstanden of de lage ligging van de percelen, niet kan worden afgevoerd, is ge- tracht het met stro zo goed moge- lijk tegen de wind vast te houden, Z5 totdat het met draglines onderge- |||i j^lpi spit kan worden. En er is liefst 5 millioen m:$ zand over het land ge- |§|g bracht. Bij het zien van al dat zand gaat de mens twijfelen aan zijn eigen kunnen en de mogelijkheid er weer wat goeds van te zullen maken. WEGEN EN WATERLOPEN VORMEN HET GRONDPATROON. We rijden verder en komen langs doorzichtige en bouwvallige schuren, die glanzende trekkers herbergen, tussen de chaos van balken, planken, riet en pannen. We rijden over de wegen, die we dezelfde morgen als rode en gele lijnen getekend hebben gezien op de kaarten van de herverkave ling. Bochten worden afgesneden, nieuwe tracées zijn kenbaar doordat, nu nog schijnbaar doelloos, P. T. T.-kabels dwars door het land lopen, en wegen worden verbreed door de wegsloten enige meters te verleggen. Vóórdat de plannen van wegen en waterlopen zijn uitgezet is er heel wat werk verricht. Als op een kaart van een bepaald gebied alle percelen zijn ingekleurd, krijgt men een beeld van het aan tal gebruikers. Dit aantal beïnvloedt de kavel- Idiepte evenals de drainagemogelijkheden de hoog- Pasgegraven sloten stuiven weer dicht. Het overschot van de bekende stelpboerderij. teverschillen i.v.m. de uit te voeren egalisaties en de verschillen in grondsoort. Ook de toestand van de wegen spreekt een woordje mee, terwijl tevens die van de boerderijen langs de oude wegen een factor van betekenis is. De waterlopen worden zoveel mogelijk geprojecteerd tussen de wegen, die bij voorkeur evenwijdig worden gelegd. Samen heeft men zo het plan van wegen en waterlopen, dat uiteindelijk door het college van Gedeputeerde Staten goedgekeurd moet worden. Het aantal sloten wordt zoveel mogelijk beperkt, omdat dit, naast het onderhoud dat er onherroepe lijk aan verbonden is, ook het land verdeelt in stukken, die wellicht bij de definitieve toedeling niet goed passen in het geheel. Een nadeel hier van is ongetwijfeld, dat er zo meer op de wegsloten gedraineerd moet worden. NIET MEER IN DE OUDE TOESTAND HERSTELD. Nu doet zich de moeilijkheid voor, dat op vele plaatsen het herstel van de oude toestand om althans tijdelijk het land te kunnen ontwateren en voor gebruik klaar te maken niet alleen veel werk, doch ook veel kosten met zich mee zou bren gen. Terwijl met wat meer tijd en geld direct een meer definitief resultaat tot stand zou kunnen komen. Op grond van deze overwegingen is de Zuidhoek bij Zierikzee en de polder Dreischor direct definitief aangepakt. Een nieuw ontwate ringsplan werd voorgelegd aan het polderbestuur, dat er accoord mee ging, zodat het inmiddels uit gevoerd kon worden. Oude sloten werden gedicht en de drainreeksen werden op regelmatige afstan den dwars door het land gelegd. Ondanks het droge weer lopen ze nog; ze zijn dus zeker niet vergeefs gelegd. De gebruikerskaart van deze gebieden ziet er nu al weer veel eenvoudiger uit, omdat bij de voor lopige uitgifte het land zoveel mogelijk bij de be drijven is gelegd. Uiteraard kan hier van iets defi nitiefs nog geen sprake zijn, omdat de schattingen nog plaats moeten vinden en de toedeling aan de hand van deze gegevens plaats vindt, nadat op de wens-zittingen de wensen van betrokkenen bekend zijn geworden. Eerst daarna zullen definitieve grensscheidingen getrokken kunnen worden. Bij Dreischor staan door de indijking van het „Dijkwater" nog heel wat plannen op stapel. De landwinst van een 100 ha moge dan niet zo groot zijn, er zullen van de vele poldertjes nog heel wat dijken afgeschoven kunnen worden, waardoor de verkaveling verbeterd kan worden. Ook het gebied tussen de Vierbannenpolder en de polder Schouwen heeft met de herverkaveling kennis gemaakt. De Schouwse dijk heeft het eiland nu in tweeën gedeeld en de vanouds bekende af watering door deze dijk onmogelijk gemaakt. Er wordt daarom een breed afwateringskanaal gegraven, dat in de buurt van Brouwershaven be gint en bij Zierikzee uitkomt. De aanleg werd grotendeels uitgevoerd door dijksherstel, daar er voor de dijken veel grond nodig was. VOORLOPIGE TOEDELING VAN DE GROND. Zo gaan we verder over het eiland, dat geheel van karakter gaat veranderen. Vooral in de polder Schouwen en de Vierbannen polder ligt het grote werk. De polder Schouwen heeft na de vorige inundatie een geheel nieuw ontwateringsplan op gesteld en uit laten voeren. Wie de machines nu aan het werk ziet, zou denken dat er van dat oude plan niets meer deugt. Er worden nieuwe water gangen gegraven, die breder moe ten zijn dan de oude, die tijdelijk zijn schoongemaakt om de afwate ring tijdens de ontziltingsperiode te ve r gemakkelijken. Het oude systeem kon niet ge handhaafd blijven, omdat het ge maal Schelphoek buiten gedijkt werd en vele leidingen langs de wegen niet geh-^dh—frt '—oden blijven Het aantrekkelijke van de nieuwe afwatering is, dat de polder nu aan de noord- en aan de zuidzijde be malen kan worden. Aan de zuid zijde komt een gemaal bij From- melsluis met een capaciteit van 600 mVmin. Terwijl aan de noord zijde het gemaal bij den Osse het zelfde werk, zij het dan in een wat langzamer tempo, kan "oen met 300 mVmin. In de Vierbannen heefi men als speciale moeilijkheid nog altijd te maken met de grotendeels gereed gekomen ruilverkaveling, die nu on der een laag zand weggevaagd is. Er moest dit voorjaar wat gaan ge beuren, ondanks het feit, dat een groot deel van de polder voorlopig onbruikbaar geworden is een 60 ha in 't geheel in de kreken ver dwenen terwijl ook de perceels scheidingen voor een groot gedeelte verdwenen zijn. De herverkaveling heeft deze pol der daarom in eigen beheer genomen en deze stuk ken weer in gebruik gegeven aan vele rechtheb benden. Op deze manier komt er misschien nog wat van de oogst terecht, al zijn de verwachtingen zeker niet hoog gespannen. Toch moet er ook hier reeds worden gedacht aan de uiteindelijke toe stand, waarbij de kleine bedrijven, voor zover ze daarvoor in aanmerking komen, gesaneerd zullen worden. HERBOUW OP NIEUWE PLAATSEN. Bij de sanering speelt niet alleen de bedrijfs- grootte een rol -doorgaans zal deze moeen lig gen tussen 2 en 8 ha doch ook de geschiktheid van de aanvrager. Lijkt alles goed, dan zal betrok kene graag willen herbouwen wanneer z'n bedrijfs gebouwen verwoest of zwaar beschadigd zijn. Voor- Een nieuw afwateringskanaal in de polder i Schouwen.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1954 | | pagina 6