BOERIN VERTELT OVER AUSTRALIË. EMIGRATIE uExyclanJ tegen vlasthrips HOLACfijU MOLMQX KORTE BERICHTEN tegen onkruid in gras- en graanland 330 MET VOLDOENDE ENERGIE EN DOORZETTINGSVERMOGEN KAN ELKE EMIGRANT ZEKER SLAGEN Op 31 Januari 1951 vertrok het gezin van den Dikkenberg uit Veenendaal en scheepte zich in op de „Sibajak" voor de lange reis naar Australië. Op 8 Maart vond te Melbourne de ontscheping plaats. Nu was het gezin van den Dikkenberg in de gelukkige omstandigheden, dat twee neven al eerder naar Australië geëmigreerd waren. Deze bloedverwanten konden de van den Dikkenbergs dus wat wegwijs maken. Deze neven zorgden er ook voor dat boer van den Dikkenberg al dadelijk „sharefarmer" deel- pachter kon worden. Eerst was het natuurlijk wel wat vreemd om zo in eens van een Nederlands in een Australisch bedrijf over te stappen, maar na een 7-tal weken begon het nieuwe af te slijten en pasten de van den Dikkenbergs zich geleidelijk gemakkelijk aan bij het Australische boerenleven. Het belangrijkste verschil tussen het Austra lische en het Nederlandse boerenbedrijf is, dat het daar allemaal zoveel groter, hier zoveel kleiner is. Hier telt een boer met tien koeien al mee, daar heeft het gezin van den Dikkenberg er nu 112 lopen, die allemaal machinaal gemolken worden, wat per dag twee tot wee en half uur in beslag neemt. Boer van den Dikkenberg karnt de melk zelf, de room („cream") gaat naar de fabriek, de ondermelk wordt gebruikt voor eigen kalveren en varkens. Wat in het algemeen voor het boerenleven in Australië geldt, kan volgens Mevr. van den Dik kenberg ook gezegd worden van het leven van de vrouw op het Australische landbouwbedrijf. In sommige opzichten is het anders, in andere op zichten niet. Op sommige bedrijven werkt de vrouw mee, op andere niet. Ook Mevr. van den Dikkenberg heeft het eerste jaar haar man als een volle werkkracht ter zijde gestaan. Het grote ver schil tussen het leven van de vrouw op het Austra lische- en op het Nederlandse platteland, vindt Mevr. van den Dikkenberg dat men in Australië overal zover vandaan woont Dit moet de vrouw zich terdege realiseren bij het doen van haar in kopen. Mevr. van den Dikkenberg had echter geen moeite om aan deze grotere eenzaamheid te wen nen. Zij zegt: „Als men hier in Nederland van de boerderij komt en men heeft in Australië zijn eigen MEDEDELINGEN BETREFFENDE DE NIEUWE EMIGRATIEMOGELIJKHEDEN NAAR DE VERENIGDE STATEN. In aansluiting op het bericht in ons vorige num mer delen we het volgende mede: De voortgezette besprekingen in Washington hebben ertoe geleid, dat voor het verkrijgen van een visum binnen de 15.000-groep in aanmerking kunnen komen: A. personen die door de overstromingsramp van 1953 getroffen werden; B. gerepatrieerden uit Indonesië; C. personen die door de oorlog 19401945 ge troffen werden. Het criterium dat voor deze categorieën zal wor den aangelegd is, dat zij hun woonplaats of woning moesten verlaten en dat zij thans niet zodanig zijn gehuisvest en een zodanige werkkring hebben ver kregen dat de gevolgen van de ramp, de militaire of politieke gebeurtenissen, zijn opgeheven. Degenen, die behoren tot de bovengenoemde ca tegorieën, en voldoen aan het hierboven omschre ven criterium, kunnen zich na 15 Mei a.s. voor emi gratie naar de Verenigde Staten opgeven bij de openbare en particuliere aanmeldingskantoren voor emigratie. Toelating in de Verenigde Staten binnen de ge noemde 15.000-groep kan eerst geschieden nadat een of meerdere Amerikaanse staatsburgers zich hebben garant verklaard, dat de betreffende immi grant: a. een werkkring verkrijgt; b. niet ten laste van de openbare kas zal komen c. huisvesting zal verkrijgen. Voor veel Nederlanders die krachtens de bepa lingen van deze wet wensen te emigreren, zal het verkrijgen van deze zgn. sponsor wellicht moeilijk zijn. Deze Amerikaanse organisaties stellen zich voor door middel van vertegenwoordigers hier te lande terzake van de sponsering nauw samen te werken met de Nederlandse emigratie-organen. Omtrent de verdere uitwerking daarvan, alsmede omtrent de in de praktijk te volgen procedure is het overleg reeds vergevorderd, zodat degenen die voor emigratie naar de Verenigde Staten in aan merking wensen te komen, en die niet over een zgn sponsor beschikken, zich na 15 Mei inmiddels reeds tot een der aanmeldingskantoren kunnen wenden. Wat moet een boer, die drie kinderen heeft, waarvan twee jongens, die in de toekomst een eigen bedrijf willen hebben, doen wan neer hij zelf zijn bedrijf voor het grootste ge deelte kwijt raakt Voor die vraag stond enkele jaren geleden boer van den Dikken berg te Veenendaal toen hij in verband met uitbreidingsplannen van de gemeente, afstand moest doen van een groot gedeelte van zijn grond. Boer van den Dikkenberg besloot boer te blijven. Maar dat was alleen mogelijk als hij met zijn gezin emigreerde. Hij emigreerde naar Australië, waar het gezin van den Dik kenberg begin 1951 arriveerde. Nu drie jaar later'is Mevr. van den Dikkenberg naar Nederland teruggekomen om haar oude vader nog eens te zien en hem te vertellen, dat het in het verre Australië goed gaat. Onze ver slaggever had eveneens een onderhoud met Mevr. van den Dikkenberg; een verslag van dit interview vindt men hier afgedrukt. farm, dan voelt men zich ook in Australië gauw genoeg thuis". Over het contact met de Australiërs, in het bijzonder met haar Australische buren, is Mevr. van den Dikkenberg best te spreken. Haar er varing is echter dat men dit contact zelf moet zoeken: „Als je zelf contact zoekt, dan krijg je het ook. Want de Australiërs zijn meer verlegen dan stug". De Australiërs kunnen goede vrienden zijn, maar men moet hun vertrouwen eerst winnen voor zij zich helemaal geven. Wie zichzelf geeft en vertrouwen wekt zal op elk gebied door de Australiërs geholpen worden Een ander punt is de school. De kinderen moe ten immers vaak grote afstanden afleggen om van afgelegen boerderijen de school te bereiken. Maar dat is volgens Mevr. van den Dikkenberg uit stekend georganiseerd: waar de kinderen niet met de fiets of zelfs te paard de school kunnen be reiken, daar worden zij met de schoolbus van huis gehaald en weer thuis gebracht. Deze „service" is geheel gratis. Is men, zo afgelegen wonend, ook in staat zijn kerkelijke plichten na te komen De doorsnee Australiër doet volgens Mevr. van den Dikken berg zijn best om dat mogelijk te maken. De van den Dikkenbergs wonen op 10 mijl van de kerk, maar hun Australische buren zorgen er voor hen Zondagsochtends met het hele gezin op te halen en na de kerkdienst weer terug te brengen. Wie toont regelmatig naar de kerk te willen gaan, wordt zeker helemaal opgenomen in de ker kelijke gemeenschap. Deze opname in de kerke lijke gemeenschap noemt Mevr. van den Dikken berg dan ook „een heel groot voorrecht". Men krijgt daardoor vrienden onder zijn eigen mensen. Zij zou dan ook iedere emigrant, die hier in Neder land kerkelijk leven gewend is, warm willen aanraden in Australië het contact met de Kerk te onderhouden en zich vooral niet te laten af schrikken als hij de eerste preek in het Engels niet helemaal kan volgen. Trouwens het leren volgen van een preek gaat veel sneller dan men denkt en ook dit draagt weer een steentje bij voor het goed leren van de taal Die vreemde taal] Toen Mevr. van den Dik kenberg in 1951 emigreerde, kende zij nog geen woord Engels. Nu komt zij er rond voor uit dat zoiets niet voor mag komen Zij heeft het daar door niet gemakkelijk gehad, hoewel de vriende lijkheid der Australiërs haar over de moeilijk heden.heeft heen geholpen. Nu een paar jaar later kunnen de van den Dikkenbergs zich in het Engels behoorlijk redden. Maar toch hebben zij er terdege spijt van gehad dat zij niet, al vóór hun emigratie, Engels geleerd hadden. Mevr. van den Dikkenberg laat het overigens niet bij goede raad alleen Zij staat ook vele emi granten met goéde daad terzijde Zij heeft dan ook al heel wat emigranten, die na haar emigreer den, in Australië op verschillende wijzen geholpen. Van die mensen is er niet één, die voor goed naar Nederland terug zou willen. Men zou natuur lijk wel eens een vacantiereisje naar Nederland willen maken, maar het vooruitzicht voor goed in Nederland te blijven lokt geen van haar Neder landse kennissen in Australië aan. Als Mevr. van den Dikkenberg haar daad werkelijke hulp verleent bij de plaatsing van Ne derlandse emigranten op Australische bedrijven, dan stelt zij eigenlijk maar één eis: dat deze land genoten werkelijke emigranten zijn. Dit houdt dus in, dat zij willen en dat zij volhouden! Uithou dingsvermogen en doorzettingsvermogen acht zij de belangrijkste voorwaarden die de emigrant doen slagen. Haar ervaring is dat wie, als emi grant in Australië aankomend, van de eerste dag af aan volhoudt, ook zijn zelfvertrouwen aan kweekt. Hoe groter dit zelfvertrouwen, hoe breder de armslag weer wordt die men krijgt en hoe tal rijker de kansen zijn die men kan benutten. Dit zelfvertrouwen is vooral nodig om het in de eerste werkkring vol te houden. Met dit zelfvertrouwen kan men dan later gemakkelijker van werkkring veranderen. Groeiend zelfvertrouwen, dat men ook nooit meer kwijt raakt, acht Mevr. van den Dikkenberg dan ook de beste basis voor de toekomst van elke emigrant. Het Bedrijfschap voor Granen, Zaden en Peul vruchten heeft de monop'olieheffing bij de invoer van milocorn met ingang van Zaterdag 8 Mei 1954 te 12.00 uur vastgesteld op 1.55 per 100 kg. Voor de overige granen blijven de monopoliehef fingen ongewijzigd. Het resultaat van de vorige week in Utrecht ge houden Landbouwbeurs, die vergeleken met andere jaren beperkt van omvang was, is boven verwach ting gunstig geweest. Alleen al ter beurze is voor een bedrag van meer dan l\i millioen gulden aan machines en werktui gen, gereedschappen en benodigdheden verkocht, afgezien van de orders die de exposanten ten ge volge van gelegde contacten verwachten. Om een indruk te geven van de omzet op de Landbouwbeurs zij vermeld dat ondermeer werden aangekocht: 101 landbouwtractoren, 10 maai-dors- machines, 76 landbouwwagens, 28 aardappelrooi- machines, 31 transporteurs en 80 slijpapparaten voor maaimessen. Uit een gehouden enquête blijkt dat 96 van de deelnemende firma's tevreden is over het aantal bezoekers en 78 zich content verklaart over het aantal afgesloten orders. De belangstellenden waren afkomstig uit alle de len van het land. Bijzonder sterk vertegenwoordigd waren Friesland, Noord-Holland, Zeeland, Gelder land en Overijsel Aan de hand van de geboekte resultaten heeft de Koninklijke Nederlandsche Jaarbeurs besloten ook in 1955 omstreeks dezelfde tijd een Landbouw beurs te organiseren. if Verwacht wordt dat Frankrijk naast export van 300.000 ton suiker naar overzeese gebiedsdelen ook nog 180.000 ton naar andere landen zal kunnen ex porteren. Daar de wereldmarktprijs onder de bin nenlandse prijs ligt, zal deze export door de Staat gesubsidieerd moeten worden. ter bestrijding van brandnetels en houtige gewassen zoals bramen EXPLOITATIE MAATSCHAPPIJ - DEVENTER Mw-DtpSte. Vardugl Ag^nUm Pta«tselijk« Co£p*rsti»»

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1954 | | pagina 10