ORGAAN VAN DE LANDBOUW JONGEREN GEMEENSCHAP ZEELAND
FRANKRIJK ZOALS IK 'T ZAG
Onevenwichtig
NA HARDENBERG, HEINO
Z E U V V S C H LANDBOUWBLAD
DE BOERENJEUGD
Redactie: J. D. Haak Dzn, A. C. Hanse, P. Hendrik se, M. Kosten, L. de Jager, Z. Poppe en
M. Poissonnier. Redactie-adres: Secretariaat L. J. G., Landbouwhuis, Goes.
Dit kan men als kenmerk gebruiken
voor de winterprogramma's van vele
afdelingen. Vooral als men ze gaat
spiegelen aan de ruim geformuleerde
doelstelling van de L. J. G., zoals we
deze vinden in de Statuten.
Zo zijn er b.v. afdelingen waar het
houden van inleidingen op landbouw-
technisch terrein strijk en zet is. Waar
door het werk veel gaat lijken op een
voortzetting van de landbouwschool.
Andere afdelingen gaan zich te bui
ten aan het uitsluitend of overwegend
beoefenen van binnensporten als biljart
en tafeltennis. Dat is gemakkelijk te
organiseren en de leden vinden het
prettig.
Weer andere afdelingen komen niet
veel verder dan het afhandelen van de
huishoudelijke zaken, omdat de leden
traag zijn in het verlenen van mede
werking aan de plannen van het be
stuur. En dan zeggen de leden na af-
,loop ook nog tegen elkaar dat het toch
zo'n 'saaie vergadering was. Alsof ze
niet zelf de schuld zijn van deze lang
gerekte martelingen om de leden tot
activiteit op te wekken.
Laten we echter vooral ook niet de
afdelingen vergeten die de hele winter
gebukt gaan onder de zware last van
een toneeluitvoering die 2 a 3 uur
móet duren. Niet omdat ze dat zelf zo
leuk vinden, maar omdat de donateurs
dat zo willen. Die willen dan voor hun
gulden per jaar ook nog eens een
avond op de eerste rang zitten.
Deze afdelingen zouden er beter aan
doen deze krachttoer, die boven hun
macht gaat en het normale werk in de
war stuurt, te laten varen al kost het
een paar tientjes aan donateursgelden.
Bovendien l\jkt het ons, dat dit soort
donateurs meer uit is op een goed
kope toneelvoorsteling, dan dat ge
sproken kan worden van belangstelling
voor de L. J. G.
Twee weken geleden hebben we ons
in deze rubriek dan ook uitgesproken
voor het vormen van streektoneelge-
zelschappen die in de afdelingen komen
spelen, omdat we menen dat dit voor
vele afdelingen een goede oplossing zou
zijn.
Terugkerend tot ons uitgangspunt
zijn we zo vrij op te merken, dat in de
programma's van vele afdelingen de
grote lijn ontbreekt. De programma's
worden op het laatste moment door
het bestuur in elkaar getimmerd en
missen daardoor de weloverwogen
keuze waar de leden recht op hebben.
Want het bestuur zal toch met de plan
nen moeten komen.
Daarbij zal het bestuur ook niet
moeten schromen eens een experiment
met wat nieuws te nemen.
Het is moeilijk aan te geven wat on
der dat nieuwe verstaan moet worden,
omdat dit voor vrijwel alle afdelingen
weer anders ligt.
Er zijn b.v. afdelingen die nog nooit
het spelenboek van onze vereniging ge
bruikt hebben en andere die nog nim
mer een wedstrijd in het improviseren
of voordragen hebben gehouden. Voor
beide categorieën ligt het nieuwe dus
op een ander vlak.
En waar durft men het aan een vra-
genrubriek in te lassen om eens na te
gaan of onze leden de moed hebben
met belangrijke vragen voor de dag te
komen?
Na Laon vertrokken we naar onze
bestemming Fère- en Tardenois, waar
we des avonds arriveerden. Het be
drijf van onze gastheer lag pal naast
de overblijfselen van een kasteel, het
Chateau de Fère- en Tardenois, het
welk gebouwd was in de 13e eeuw.
De boerderij was typisch Frans.
Oude gebouwen met een ruime bin
nenplaats, waar van alles en nog wat
rondloopt. Werktuigen stonden er in
grote verscheidenheid. De trekkracht
hiervoor wordt geleverd door twee
zware trekkers, waarvan één diesel
van meer dan 40 pk.
Dat deze wel nodig waren bleek
ons de volgende dag. Men was bezig
een veld lucerne om te ploegen, ge
legen op een vrij sterke helling met
veel stenen in de grond.
Ook wij zouden eens een demon
stratie in 't ploegen geven. Gevolg:
gebroken ploeg. El*e meter, die men
ploegt, moet men bedacht zijn op
grote stenen. Karrevrachten vol
raapt men telkens van 't land, wan
neer men er tijd voor heeft, 't Groot
ste probleem in die streek was ech
ter het gebrek aan personeel. Met
één zoon en nog een arbeider moest
onze gastheer 't gehele bedrijf doen.
Verder was er nog een oppas voqr
't vee. Er waren 40 melkkoeien ge
weest, waarvoor 2 melkmachines
aangeschaft werden. Nu waren er
nog 20 en was één melkmachine vol
doende.
(Slot.)
De lonen waren desondanks, gere
kend naar de onze, laag te noemen.
Op Zondag zag men dan ook veel
mensen bezig in 't bos bomen te
rooien. De helft is dan voor henzelf,
de andere helft voor de eigenaar.
Die dag was er ook een landbouw
tentoonstelling, gepaard gaande met
vele feestelijkheden. Dit ging uit
van de boerenbond in die streek.
Naast meubels, radio's, auto's enz.,
een grote verscheidenheid in land
bouwwerktuigen en tractoren. Grote
werktuigen en tractoren waren ver in
de meerderheid. Kleine, zoals we ze
hier met tientallen kennen, vormden
een uitzondering.
Iets wat ik zeer goed vond was, dat
de prijzen op alle werktuigen en ar
tikelen voor ieder duidelijk te lezen
waren.
De gehele dag vonden er feestelijk
heden plaats. Dit alles afgewisseld
met muziek van een bekend korps der
mijnwerkers..
Nieuwigheden waren er voor ons
op deze tentoonstelling niet te vinden.
Alleen een machine om bieten opéén
te zetten trok sterk onze aandacht.
We vonden 't wel ingenieus uitge
dacht, maar door z'n veelheid van
contacten, weerstanden enz., nu niet
direct je van het.
Al met al was deze dag voor ons
toch interessant. Wij verbaasden ons
over de hoeveelheid wijn, die een
Wanneer wij deze plaatsen achter
elkaar noemen, weet een ieder van
ons waar het om gaat.
Men kan zich op het standpunt
stellen, dat het niet nodig is om in
een landbouwblad nog eens aan deze
nare geschiedenis te herinneren.
Het is zeker niet uit een zucht naar
sensatie en nog minder uit een be
hoefte om te oordelen of te veroor
delen, dat wij deze zaak op deze
plaats aansnijden. Evenmin willen
wij deze gevallen opblazen.
Maar wel willen wij tot uitdruk
king brengen, dat wij verontrust zijn.
Verontrust, omdat deze gevallen drei
gen ons platteland in opspraak te
brengen.
Dus geen vragen als: „Hoeveel po
ters 2528 gebruik je per ha"?
Als nieuwe mogelijkheden die nog
niet eerder zijn behandeld noemen we
hier dan de krantbespreking. De af
delingsbesturen hebben hierover reeds
een circulaire ontvangen, zodat we
hopen dat hier de nodige aandacht aan
geschonken zal worden.
Ook zullen we binnenkort beginnen
met boekbesprekingen in een andere
vorm, waarbij het lezen van het boek
voorop staat.
Wanneer er een goed programma is
opgesteld, komt het aan op de uitvoe
ring. Dat is niet, zoals velen ten on
rechte menen, een zaak van het be-
"stuur alleen.
Wanneer de leden hun medewerking
onthouden, heeft men het bestuur niets
te verwijten over mogelijke mislukkin
gen. Op de taak van het bestuur komen
we later nog wel eens terug.
B.
Wij vragen ons ook af, of deze ge
vallen op zich zelf staan? Wat weet
Justitie nog meer en in hoevecre
schuilt er waarheid in de geruchten,
dat met name sociale werkers en Wi-
ka's de laatste jaren soms erg slechte
ervaringen hebben opgedaan? Wordt
er hier wat verzwegen of met de
mantel der liefde bedekt, dat eigen
lijk met wortel en tak uitgeroeid
moet worden?
Veel wijst er echter op, dat het
gebrek aan ontspanningsmogelijk
heden ten plattelande een van de
hoofdoorzaken van deze narigheid is.
In dat geval moge men wel extra
voorzichtig zijn met zijn oordeel, om
dat o.i. de nu gesignaleerde excessen
voor een niet onbelangrijk deel een
gevolg zijn van de jarenlange 'achter
stelling van het platteland. Maar niet
alleen heeft hier de Overheid gefaald,
ook leidinggevende figuren ten plat
telande zijn tekort geschoten, door
dat zij de plattelandsjeugd de moge
lijkheid tot gezonde en verantwoorde
ontspanning hebben onthouden.
Hier baat geen struisvogelpolitiek.
De Nederlandse boerenstand kan
en mag hier niet in berusten, omdat
het voortduren van deze toestand een
directe bedreiging is voce* een licha
melijke en moreel gezonde, zelf
bewuste boerenstand.
Daarvoor is samenwerking nodig
tussen allen, die van het platteland
houden, hier is geld nodig en hier zijn
leiders nodig.
Daarnaast zullen ook de kerken
hier een belangrijke taak kunnen
hebben, terwijl de jongerenafdelin
gen van de landbouworganisaties hier
zeker een prikkel in moeten voelen
om hun mooie werk met nog meer
kracht uit te bouwen. T.
Overgenomen uit „De Landbode."
ieder daar voor z'n rekening neemt,
zonder daar uiterlijke tekenen van te
vertonen. Wanneer men als vreem
deling iemand één keer ontmoet en
kennis gemaakt heeft, is men wel
verplicht een glas wijn te gaan drin
ken. Trouwens dit viel ons ook op;
men wordt zo'n dag opgenomen in de
gehele gemeenschap. Bij ons kan
men in sommige streken komen als
vreemdeling en dat ook blijven.
Hoogstens kijkt men eens naar je
costuum, je voorkomen enz. Men
vraagt eens wat je bent en wanneer
dat nogal goed uitvalt kan 't gebeu
ren, dat je in een beperkt kringetje
opgenomen wordt. Maar dan ook
alleen in die kring.
Ook de gastvrijheid was overal
waar wij kwamen enorm. Grote
schade wordt aan de naam van Hol
land gedaan door in de zomer rond
lopende lifters, of beter: landlopers
en bedelaars; de meesten nauwelijks
volwassen. Ik heb respect voor jon
geren, die met beperkte middelen 'n
grote tocht gaan ondernemen. Wan
neer dit ontaardt in 'n bedelpartij om
te eten, te slapen en mee te rijden en
wanneer dit als sport wordt gedaan,
nee, dan zien we liever diegenen, die
met deze beperkte middelen het be
reikbare nastreven.
Meestal is het nog zó, dat die van
de c erste categorie nog stammen uit,
wat wij dan noemen, de betere krin
gen. Die trots zijn met 50 soms 'n
maand daar rond te hebben gezwor
ven. Zij die dan in 't één of andere
land rond willen kijken zonder vol
doende middelen, kunnen door te
gaan werken, of door gebruik te ma
ken van de uitwisselingsmogelijk
heden toch dit doel op een fatsoen
lijke wijze bereiken.
Na nog enkele dagen bij onze gast
heer vertoeft te hebben en de werk
wijze op 't bedrijf en in die streek van
allerlei cultures gevolgd te hebben,
vertrokken we naar Parijs.
Hierover hoop ik in een volgend arti
kel iets te schrijven. Na Parijs naar
de Vogezen, waar we terecht kwamen
in een streek waar door overvloedige
regen een rivier buiten haar oevers
was getreden.
Hoewel de verwoesting bij lange na
niet zo groot was als wij die in Febru
ari zagen, was het toch een trooste
loos gezicht, en nu, na zoveel dagen,
nog beangstigend door het zeer snel
en wild stromende water, waartussen
men grote rotsblokken zag die van de
hellingen meegekomen waren.
Van hier moesten we over steile en
smalle weggetjes naar huis. Bij een
nog al smalle afdaling vonden we bij
kans een ontijdig einde onder een
stoomwals, maar gelukkig bleken de
remmen er niet voce niets op te
zitten.
Via Straatsburg, de hoofdstad in
wording van het wordende Europa,
naar Metz, een streek die mij met al
z'n fabrieken, mijnen en zwarte rook,
niet erg kon bekoren. Wél door z'n
activiteit die ee allerwege heerste.
Via Luxemburg met een omgeving
om lang te vertoeven, in één ruk naar
ons eiland. Bastogne werd nog even
op z'n Amerikaans gedaan en ook het
Maasdal, waarin de huizen en huisjes
als veelkleurige stukken uit een
blokkendoos verspreid liggen,
's Avonds stonden we dan ook weer
bijtijds aan de boot en konden we
terugzien op aangename en nuttige
dagen en een sportieve motor-toer
tocht.
N. FILIUS.
