DEBOERENJEUGD
OM
IK BEN MAAR
EEN BOER
ORGAAN VAN DE LANDBOUW JONGEREN GEMEENSCHAP ZEELAND
BIJEENKOMSTEN
ZEEUWSCH LANDBOUWBLAD
Redactie: J. D. Haak Dzn, A. C. Hanse, P. Hendrik se, M. Kosten, L. de Jager, Z. Poppe en
M. Poissonnier. Redactie-adres: Secretariaat L. J. G., Landbouwhuis, Goes.
Niet alleen voor een inleider is het
van belang dat hij zijn woordje weet te
doen. Voor degenen die een opmerking
willen maken of een vraag willen stel
len is het evengoed van belang dat ze
zich uit weten te drukken op een voor
iedereen verstaanbare en duidelijke
wijze.
Geloof maar gerust dat het voor de
betrokkenen niet prettig is als ze zich
niet in staat gevoelen hun mening be
hoorlijk kenbaar te maken. Daarom
moet er in de afdelingen terdege aan
dacht aan de spreektechniek worden
geschonken.
Liefst in een zeer eenvoudige vorm
die voor ieder lid begrijpelijk is. Ons
lijkt de wedstrijdvorm de meest ge
schikte, daar deze een zekere stimulans
inhoudt de prestaties te verbeteren.
Vanzelfsprekend kan men ook op iedere
vergadering één of meer personen aan
wijzen, doch de praktijk leert dat velen
er erg tegen op zien als ze niet in een
wat groter verband worden opgenomen.
Dat is begrijpelijk. Want het gaat bij
het spreken in het openbaar om twee
hoofdzaken
1°. De oefening, die een zekere routine
geeft.
2°. Het besef, dat men niet voor een
ander hoeft onder te doen. Het
ontbreken van dit besef komt vaak
voort uit een soort minderwaardig
heidsgevoel.
De oefening kunnen we in de afdelin
gen voldoende verzorgen; de durf er
mee te beginnen is echter veel rrioeil-
ljjker bij te brengen. Niet voor niets
heet het contactorgaan van één der be
langrijkste opleidingsinstituten voor
welsprekendheid: „De riem onder het
hart".
Wie zo'n blad wel eens heeft doorge
nomen weet dat de inhoud neerkomt
op het steeds weer in andere toonaar
den herhaalde: „Je kunt het net zo
goed als een ander".
Oud-cursisten vertellen hoe ze vroe
ger hun mond niet durfden open te
doen en nu kunnen praten als Brug
man.
Kortom de lezer wordt op alle mo
gelijke manieren er van overtuigd,
dat hjj net zo goed het woord kan voe
ren op een vergadering als een ander.
Ongetwijfeld is dat waar. Doch de kos
ten van dergelijke cursussen zijn wel
erg hoog, om niet te spreken van over
dreven hoog, in vergelijking met dat
gene wat men er opdoet.
Merkwaardig genoeg worden deze
cursussen wel bezocht door personen
die van de gelegenheid om in het open
baar te spreken in hun afdeling geen
gebruik hebben gemaakt toen die er
was. Ze willen een speciale cursus vol
gen om zich in dit onderdeel te be
kwamen. Omdat ze daar alles van ver
wachten. En als men dan de resulta
ten ziet van de cursussen die het afge
lopen jaar werden gehouden, kan men
maar moeilijk enthousiast zijn over de
vorderingen van de deelnemers.
Dezer dagen hoorden we iemand, die
de eerste les van een dergelijke cursus
had bijgewoond, vertellen, hoe het daar
toeging. Hij vertelde ons hoe de leer
lingen één voor één naar voren wer
den geroepen en een korte toespraak
ALG. VERGADERING VAN
DE LANDBOUWJONGEREN
GEMEENSCHAP ZEELAND.
i op Zaterdag 14 November 1953
te 14 uur in de Prins van
Oranje" te Goes;
MORGENVERGADERING
(huishoudel. gedeelte) aanvang
11 uur.
1. Opening door de voorzitter.
2. Ingekomen stukken.
3. Mededelingen.
4. Financiële positie dec ver
eniging en begroting voor
het jaar 1954.
5. Overzicht van de huidige
en toekomstige werkzaam
heden der vereniging in
provinciaal verband.
6. De streekvoorzitters spre
ken over het onderwerp:
„Moeilijkheden en mogelijk
heden in onze streek".
MIDDAGVERGADERING
aanvang 14 uur.
1. Openingsrede door de voor
zitter.
2. Toespraak van de heer Al.
Jongkind over het hulpver-
leningswerk in het ramp
gebied.
3. Rede van Drs Louwerse:
„Kanttekeningen bij het
sociaal-economisch werk in
Zeeland.
4. Inleiding tot de discussie
door de heren C. Burger en
B. Meijers.
5. Algemene discussie.
6. Rondvraag.
7. Sluiting.
Op 18 Oct. vergaderde de Z. P. M.
te Oudclande in de lagere landbouw
school. De opkomst was zeer goed.
Als gast was mej. C. Boogerd aan
wezig, die over haar ervaringen in
Amerika zou spreken.
In 't bijzonder stond zij stil bij het
onderwijs aan de school waar zij zelf
gestudeerd had, terwijl zij door mid
del van lichtbeelden de aanwezigen
vaei het Amerikaanse landschap deed
genieten.
Als dank werd mej. C. Boogerd
door de presidente een plantje over
handigd.
Vergadering L. J. G. afd. Oostkapelle
op 16 Oct.
Op deze avond hield P. Maljaars
een inleiding over „Inkuilen". Hij
besprak de verschillende methoden en
lichtte de maatregelen toe, die ge
nomen moeten woeden voor een zo
goed mogelijk product.
Voor de - veebeoordelingswedstrijd
gaven zich 10 leden op. Ook was er
animo voor een ploegwedstrijd op het
eigen bedrijf.
Door de Coöp. Landbouwvereniging
„Eiland Walcheren" werd gelegenheid
geboden een cursus in „Verenigings
techniek" of „Veevoeding" te volgen.
Ter afwisseling werd gedeclameerd
en geïmproviseerd.
De voorzitter de heer J. Poppe,
sloot deze avond met een oproep aan
alle leden om de schouders onder ons
L. J. G.-werk te zetten in afdeling,
streek en provincie.
Vergadering streek Walcheren
op 22 Oct.
Als spreker was uitgenodigd Ir
Lugtmeijer, die sprak over: „De boer
in een veranderd Nederland".
In deze tijd komt het er voor het
platteland op aan te komen tot een
persoonlijke bewustwording, een ge-
zamelijke verantwoordelijkheid en
een stijlvol eigen cultureel leven.
Na dit betoog werden discussie
groepen gevormd om een aantal vra
gen te bespreken.
De leiding van deze avond berustte
bij de streekvoorzitter de heer W. van
Liere.
De L. J. G. afd. Goes vergaderde
op 28 Oct.
Dr. A. Langebeke hield een
inleiding over Grond- en Pachtzaken.
Ter verduidelijking vertoonde hij
lichtbeelden over dit onderwerp.
Als secretaris werd de heer L. de
Jager gekozen in de plaats van de
heer C. de Jager, die in militaire
dienst moest.
Voor de veebeoordelingswedstrijd
gaven zich 8 leden op.
7 December zal begonnen worden
met het plukken van het maïsproef-
veld.
moesten houden. Er trad ook een be
woner van het platteland naar voren
<jie begon met: „Ik ben maar een boer
en daarom
U begrijpt het wel. Hij wilde de toe
hoorders even vertellen dat je van een
boer niets kunt verwachten als het op
spreken aankomt. De verteller ver
klaarde ons dat hij zich diep geschaamd
had.
Inderdaad lijkt ons dit een minder
goed begin van een toespraak. Toch
hoort men deze verklaring in allerlei
toonaarden in gesprekken en op ver
gaderingen. We moeten daar eens een
eind aan maken, omdat het een zinloos
gezegde is, dat moet dienen als een
goedkope verontschuldiging voor het
falen van pogingen zich uit te drukken.
We zullen in de afdelingen deze ge
zegdes het beste de kop in kunnen
drukken door het spreken in het open
baar veel te gaan beoefenen.
De bewuste boer zal na afloop van
de cursus zijn toespraken wel op een
andere manier beginnen.
Doch er blijven nog zoveel andere
over,
B.
Meerdere malen zijn er in dit blad
artikelen over Frankrijk geplaatst,
veelal van leden die er enige tijd ver
toefden. Ook dit artikel zal over
Frankrijk gaan en wel zoals ik het
zag. Mijn eerste kennismaking met
Frankrijk dateert uit Juli 1950. Met
nog een drietal L. J. G.-ers maakte
ik de Z. L. M.-excursie mee, waarbij
verschillende fruitte el tbedrij ven rond
Parijs bezocht werden. Onze belang
stelling gold toen echter meer wat er
in, dan wel wat er rond Parijs te
zien was. Een verslag van deze
excursie is toen verschenen in 't
Landbouwblad, zodat ik hier van af
kan stappen en kan overgaan libt
tot mijn tweede bezoek aan Frankrijk.
Dit voorjaar kreeg ik, na enige
maanden meC puin-, modder- en zand-
ruimen, enige weken met gasolie en
antiroest doorgebracht te hebben van
een vriend het aanbod per motor
naar kennissen van hem op een land
bouwbedrijf in de buur,3 bij Reims te
gaan. Terwijl ook een tocht per mo
tor door de Vogezen op 't programma
tlond.
Een aanbod dat graag aangenomen
werd, zodat we na de rodige voor
bereidingen aan motor n papieren
op een Vrijdag met moo: weer start
ten. Eerst met de boot a aar 't vaste
land en daarna in snel tempo naar de
Belgische grens, waar men ook al
wakker was. Zo wakker zelfs dat
men dacht dat ik spek onder mijn jas
vervoerde. Toen dat niet 't geval
was en er ook in mijn tas niet veel
onrechtmatigs te vinden was, konden
we verder. Met één enkele onder
breking voor een Belgische café filtre
in één ruk naar de Belgisch-Franse
grens. Hier hadden we nog minder
moeilijkheden dan in een stad bij 't
oversteken van een straat. Maar
zie, 1 km de grens over en bij een
dorp een politie-agent voor controle
der papieren. Pas van vriend niet in
orde. 'k Geef m'n eigen pas denken
de: Die is in ieder geval goed, dan
zal hij wel geloven, dat die eerste ook
goed is. Maar ik krijg te horen, dat
ook die niet in orde is. 'k Heb toen
vriendelijk gevraagd uiteraard in
't Hollands of hijzelf wel in orde
was. Nadat een passerend automo
bilist opheldering gegeven had, kon
den we verder. We maakten nu ook
kennis met de eerste hellingen. De
eerste flinke plaats Maubeuge werd
gepasseerd.
De wegen zijn behalve in de dorp
jes opmerkelijk goed. Ook de rich
tingborden zijn goed, al staan ze
soms niet op de meest voor de hand
liggende plaatsen.
Na 't passeren van vele dorpjes en
gehuchten, waarbij in één dezer
plaatsen in een typisch Frans café
gegeten werd, verder naar Laon.
In deze plaats, gelegen op een heuvel,
heeft men een prachtig uitzicht over
het Noord-Franse land. Bossen, heu
vels en dalen met glooiende akkers,
waartussen smalle kronkelweggetjes
naar boven opklimmen. Een land
schap zo geheel anders dan wat men
gewend is en juist daarom voor ons
zo mooi.
(Slot volgt.) N. FILIUS,
