erverkavelingsgebieden
PACHT EN HERVERKAVELING
WAT LEZERS ER VAN DENKEN
Uit de
INHOUDSOPGAVE
ZEEUWSCH LANDBOUWBLAD
Verandert er in de herverkavelingsgebieden iets
voor de pachter, gelden hier nog dezelfde regels
ten aanzien van het verlengen van een pachtcon
tract, het sluiten van een pachtovereenkomst, het
ontbinden van een overeenkomst etc. etc., als bui
ten de herverkavelingsblokken?
Op deze vraag moeten we antwoorden ja en neen.
Vóór we op bijzonderheden ingaan eerst de alge
mene regel die geldt voor iedere pachter, maar in
't bijzonder voor de pachters in de herverkavelings
gebieden: zorg voor een schriftelijk, door de
Grondkamer goedgekeurd pachtcontract. Wanneer
de termijn van dit contract afloopt, zorg dan ten-
minste één jaar voor het einde van de overeen
komst dat de verlenging geregeld is.
Pacht U land of een boerderij zonder contract,
met een verlopen contract of met een oud contract
voor onbepaalde tijd, dan is het beslist gewenst,
dat er een door de Grondkamer goedgekeurde
schriftelijke pachtovereenkomst wordt opge
maakt. Dit alles geldt evenzeer voor de grond
buiten als binnen de herverkavelingsblokken, hoe
wel het voor de pachters in de herverkavelings
gebieden van zeer bijzonder belang is met het oog
op de mettertijd op te stellen lijst van recht
hebbenden.
Deze algemene regels blijven dus gelden voor de
pachter in de herverkavelingsgebieden. Daarnaast
gelden in deze gebieden echter een aantal bijzon
dere regels en regelingen waarvan de kennis voor
de pachter van belang kan zijn en waarvan we hier
een deel willen vermelden.
Gaat een pachter een pachtovereenkomst aan na
10 Sept. 1953 (de datum van inwerking treden van
de nieuwe Herverkavelingswet), dan is een ver
klaring nodig van de herverkavelingscommissie,
dat de overeenkomst niet in strijd is met de uit
voering van de herverkaveling.
Vraagt een pachter schriftelijke vastlegging van
een mondelinge pachtovereenkomst, dan is dezelf
de verklaring nodig van de herverkavelingscom
missie indien zou blijken dat deze overeenkomst is
aangegaan na 10 September. Hetzelfde geldt onder
meer voor wijzigings- of aanvullingsovereenkom
sten, voorzover het pachtobject wordt gewijzigd.
Ook een ontbindingsovereenkomst heeft de goed
keuring nodig van de herverkavelingscommissie.
Om een en ander toe te lichten het volgende
voorbeeld: wanneer een klein bedrijf, dat verwacht
gesaneerd te zullen worden, 'n deel van zijn pacht
grond afstaat bijv. aan een groot bedrijf, dat daar
door zijn „inbreng" kan vergroten of aan een zeer
klein bedrijf dat zodoende juist boven de „sane-
ringsgrens" kan komen, dan betekent dit, uit het
Kort verslag vergadering van het Dagelijks Bestuur
der Z. L. M.
Verlenging Pachtcontracten.
Zitdagen Boekhoudbureau der Z. L. M.
Zitdagen Secretariaat der Z. L. M.
De vaststelling der graanprijzen.
Tarweprij9 voor oogst 1954.
Minimum-prijsniveau voergranen.
Zitdagen Zeeuws Voorlichtingsinstituut op Verzeke-
ringsgebied. (Z. V. V.)
Zitdagen Zeeuws Voorlichtingsinstituut voor de
Brandverzekering. (Z. V. B.)
Van Boerderij en Organisatie.
De laatste stap.
Nieuwkopen en de t.b.c.-bestrijding.
Coöp. Groenvoederdrogerij „Tholen" G.A.
Suikerbietenkoppen en -bladeren. III.
De Boerenjeugd.
Uit de herverkavelingsgebieden.
Schetsen van de Belgische landbouw. VIII.
Programma Ontwikkelingsdag.
De Riikslandbouwwintcrschool te Goes bestaat
60 jaar.
Vogelschade en haar bestrijding in land- en tuin
bouw. II.
Tuinbouw:
Bezint, eer ge begint.
Stemmen uit de praktik.
Verzekeringszaken.
Uit de N. O. P.
Korte Berichten.
Voor de Plattelandsvrouw.
Marktberichten.
Noord-Brabantsche Maatschappij van Landbouw.
Bram uit de Slikhoek.
Radio: Mr. .T. F. G. Schlingemann spreekt over: „De
menselijke zijde van de Herverkaveling."
oogpunt van de herverkaveling, grondverlies. Dit
voorbeeld brengt ons meteen midden in het sane-
ringsbeleid. Zo zal in het algemeen een te sane
ren bedrijf geen toestemming verkrijgen tot het
afstaan van grond, of dit bedrijf zou moeten ver
vallen van de lijst van te saneren bedrijven.
Een verlengingsovereenkomst waarbij pachter
en pachtobject dezelfde blijven, zal altijd doorgang
kunnen vinden.
Wanneer een verzoek tot verlenging van de
pachtovereenkomst bij de Pachtkamer wordt in
gediend en dit verzoek een verlengingsbeschik
king tot gevolg heeft, dan is uiteraard geen ver
klaring van de herverkavelingscommissie nodig.
Komt er bij een aflopend pachtcontract geen
verlenging tot stand, elan is er voor de eigenaar
natuurlijk geen toestemming van de herverkave
lingscommissie nodig om de grond zelf in gebruik
te nemen. Voor het aangaan van een pachtover
eenkomst met een nieuwe pachter is uiteraard
wél weer toestemming van de herverkavelings
commissie nodig.
Voor iedere pachter van grond in een herverka-
velingsblok geldt de volgende algemene regel:
1. Draag er zorg voor mettertijd vermeld te
staan op de lijst van rechthebbenden. Daarvoor
is het nodig te beschikken over een pachtcontract
dat rechtskracht heeft;
2.Ook al staat Uw pachtrecht tezijaertijd ver
meld op de lijst van rechthebbenden, zorg tot het
moment van toedeling steeds op tijd voor verlen
ging van Uw pachtcontract.
Inlichtingen over al deze pachtkwesties kunt U
vragen bij Uw landbouworganisatie, bij de Secre
taris van de Grondkamer, Landbouwhuis, Goes, en
de leden van de Grondkamer en bij de Rijkscon
sulent voor Grond- en Pachtzaken, Ravelijn 8,
Goes, en diens assistenten.
Ir W. H. UBBINK.
(Buiten verantwoording van de Redactie.)
In het artikel „Uit de Herverkavelingsgebieden",
in het Landbouwblad van 10 Oct. j.l. lees ik, dat
bepaald is, dat eigenaren-gebruikers, die naar
domeingronden vertrekken, hun grond dienen te
verkopen aan de S. B. L.
Ditzelfde geldt voor eigenaren-verpachters, wier
familie grond in gebruik zou kunnen gaan nemen.
De eerste vraag is: Wie heeft dat bepaald?
Schrijft de wet dit voor, of wil één of andere
instantie verder gaan dan de wet voorschrijft?
Op de vergaderingen, die gehouden zijn, vóórdat
de wet aangenomen was, is steeds gesproken over
grond in te leveren, en is uitdrukkelijk verzekerd,
dat het eigendomsrecht niet aangetast zou worden.
Ik geloof, dat de oppositie anders groter zou zijn
geweest. Wat de eerste groep betreft eigenaren-
gebruikers kan ik deze eis wel enigszins bil
lijken. Zij geven immers zelf de wens te kennen,
naar elders te willen vertrekken, in de hoop daar
een beter bedrijf te verkrijgen. Deze zullen er dus
allicht een offer voor over hebben.
Ik wil er echter onmiddellijk bij opmerken, dat
wanneer men verplicht wordt zijn land te ver
kopen, het dan im.i. ook de plicht van de S.B.L. is,
de gebouwen voor een redelijke prijs over te nemen.
Wat echter de tweede groep betreft, eigena
ren-verpachters voor dezen ligt de zaak geheel
anders. In 't algemeen hebben zij er geen belang
bij, dat hun tegenwoordige pachter vertrekt.
Wanneer zij nu hun grond moeten verkopen aan
de S.B.L., moeten zij ter wille van hun pachter met
een lagere prijs genoegen nemen, dan wanneer zij
vrij konden verkopen.
Zij zijn bovendien al gedupeerd, omdat hun
grond in het rampgebied ligt, hogere polderlasten,
terwijl het bovendien de e.k. jaren toch wel erg
moeilijk zal zijn de pacht te verhogen, daar ook de
pachter bij alle hulp die hem geboden wordt, voor
lopig niet tegen zijn droge collega's zal kunnen
concurreren.
Dit alles zijn mede nadelen voor de verpachter,
en wanneer hij dan bovendien nog gedwongen
wordt zijn grond te verkopen, dan kan men wel
zeggen, hij kan op een voordeliger manier zijn geld
beleggen, maar ik meen toch, dat elke eigenaar
zelf moet weten hoe hij zijn geld wil beleggen,
wanneer hij dit doet op een door de wet toegestane
wijze.
Ook het argument, dat men voor bovenstaande
maatregel aanvoert, acht ik niet sterk, n.l. het voor
komen dat later zijn familie in hoofdzaak zoons
dus deze grond in gebruik willen nemen.
Ik kan toch werkelijk niet geloven, dat, wanneer
men nu saneert, dit over 20 jaar nog zo zal zijn.
Wanneer men nu al moet gaan ordenen voor
over 20 jaar, waar blijven we dan? Met hoeveel
onzekere factoren moeten wij dan rekenen?
Om maar één voorbeeld te noemen: men rekent
er dus op, dat er over 20 jaar nog landhonger zal
zijn. Dit is zeer wel mogelijk, maar het kan ver
keren, zie b.v. eens naar Frankrijk.
Er is steeds gezegd, ook door voorstanders van
de herverkaveling, waartoe ik mijzelf ook reken,
het is zeer ingrijpend, maar laten wij trachten de
scherpe kanten er zoveel mogelijk af te halen.
Ik geloof dat een eerste stap daartoe is, geen
eigenaren-verpachters te dwingen hun grond te
verkopen. Doet men dit toch, dan zal m.i. de sane
ring niet opleveren, wat men er van verwacht
heeft.
Ik hoop dan ook dat vooral de Agrarische Com
missies met klem hierop zullen aandringen.
Hoogachtend,
J. v. d. SLIKKE.
Poortvliet B 69.
NASCHRIFT.
De uitvoering van de Wet op de herverkaveling
van Walcheren, die met een aantal kleine wijzigin
gen van toepassing is verklaard op de andere her
verkavelingsgebieden van Zeeland, is opgedragen
aan de Herverkavelingscommissie Zeeland, die
hiertoe wordt bijgestaan door de Agrarische Com
missie.
De enige maanden geleden geplaatste oproep om
grond te verkopen aan de Stichting Beheer Land
bouwgronden (S.B.L.), ^zou van de Herverkave
lingscommissie uit hebben moeten gaan, doch deze
werd eerst op 9 Oct. geïnstalleerd. De wet schrijft
niet voor, dat de grond verkocht dient te worden.
In art. 43 wordt immers bepaald, dat de Her
verkavelingscommissie in tenminste twee nieuws
bladen en in de gemeenten op de aldaar gebruike
lijke wijze, bekend moet maken, dat de gebruikers
van grond opgeroepen worden om tegen bepaalde
voorwaarden hun grond in het blok in te leveren.
De Herverkavelingscommissie beoordeelt of de
grondgebruikers die zich opgaven, in aanmerking
kunnen komen ivoor verplaatsing naar domein
gronden elders.
Als deze doorgang vindt zal de pachter met
ingang van een door de Herverkavelingscommissie
nader te bepalen datum een verklaring moeten
tekenen, waarbij hij afstand doet van het gebruik
van deze grond, die hij in het blok pachtte. Van
deze verklaring wordt de verpachter op de hoogte
gesteld.
Het is dus te verwachten, dat binnen afzienbare
tijd een oproep voor de gebruikers van gronden
geplaatst zal worden.
De grote vraag is welke voorwaarden de Her
verkavelingscommissie zal gaan stellen. O.i. kan
niet de eis gesteld worden, dat de grond aan de
S. B. L. verkocht moet worden. Het is echter te
begrijpen, dat aan degenen, die hun grond willen
verkopen aan de S. B. L., de voorkeur wordt ge
geven. Met deze grond kan immers het te saneren
bedrijf op een veilige basis van meer grond worden
voorzien. In dit licht gezien is de reeds geplaatste
oproep goed te billijken, temeer waar het op deze
wijze zal gelukken dit jaar nog mee te doen bij de
uitgifte van gronden in de N. O. P.
We zijn het niet eens met de zienswijze van de
schrijver op het bevolkingsvraagstuk; vooral niet
wanneer hij een vergelijking met Frankrijk trekt.
Het door hem aangesneden vraagstuk is vooral
buitengewoon moeilijk op te lossen, omdat:
1°. Er rekening gehouden moet worden met de
wens van de eigenaar van de grond om deze aan
het einde van de pachttermijn in gebruik te nemen.
Wordt met deze wens teveel rekening gehouden
dan zal het moeilijk zijn de pachters van deze
gronden niet te duperen.
2°. Anderzijds zal er ook rekening mee gehou
den moeten worden, dat een pachter, die vlak vóór
het aflopen van de pachttermijn naar elders ver
trekt, omdat hij ziet aankomen, dat zijn eigenaar
de grond zelf gaat gebruiken, deze eigenaar sterk
dupeert door het gebruik van de grond in te
leveren.
De eigenaar zal dan na afloop van de herverka
veling een pachttermijn van 6, resp. 12, jaar toe
moeten staan, waardoor zijn plannen sterk in de
war gestuurd kunnen worden.
De praktijk zal uit moeten wijzen of de Herver
kavelingscommissie, tezamen met de Agrarische
Commissies er in zal slagen een aanvaardbare
praktijkoplossing voor dit moeilijke vraagstuk te
vinden.
RED.
UITGIFTE BEDRIJVEN IN DE N. O. P.
De eerstvolgende uitgifte van landbouwbedrijven
is thans nog in voorbereiding. De Herverkavelings
commissie Noodgebieden deed de Directie de namen
toekomen van 64 personen, die de wens te ken
nen hebben gegeven uit de noodgebieden naar de
N.O.P. te vertrekken.
