.i van boerderij en organisatie
VOOR OE
Plattelandsvrouw
r
UIT DE ia I 1 13
Wij en ons Huis
ZEEUWSCH LANDBOUWBLAD
21 September 1953.
OOST ZEEUWS-VLAANDEREN.
De eerste najaarsstormen zijn er
al, waarmede dan tegelijk de zomer
wordt weggevaagd. September heeft
zich overigens van de beste kant laten
zien, die wij zeer goed hebben kun
nen benutten voor de bonen en voor
al voor het rooien van de aardappels;
toch is het zo dat er nog heel wat
aardappels in de grond zitteii^e zul
len zeker met October niet overal ge
rooid zijn. Het tekort aan arbeids
krachten is er overal, als men het
hoort. De vele schoolgaande kinde
ren, die in hun vacantietijd op het
land aardappels zijn gaan rapen, is
een ware uitkomst geweest, anders
was het nu hopeloos met de aard
appelen. Voor de uien vraagt men
ook veel arbeidskrachten. Ze moeten
tenslotte van het land af, hoe slecht
het ook met de prijs is, terwijl men
voor vrouwelijke arbeidskrachten, die
het meest dit werk doen, ƒ12,en
soms meer per dag moet betalen;
men schijnt zowat met de lonen in
volle vrijheid te leven. Over het
C.A.O. hoort men niet meer spreken.
Vooral het krooienstelsel met oudere
arbeiders, schijnt dit helemaal niet
te kennen.
De kleine vaste kern op het bedrijf
verdwijnt steeds meer en men neemt
werk bij een krooibaas.
Wanneer nu op een arbeidsbureau
naar de reden van het verlaten van
het vast dienstverband in de land
bouw, of op de fabriek, wordt ge
vraagd, hoort men direct: „bij een
krooibaas kan men meer verdienen,
minder werken en ook minder uren
per week, 'over géén werk behoef ik
mij geen zorgen te maken, daar is de
W. en W. voor."
Zo is het in ons gewest. Allemaal
tegenstellingen. Men spreekt over
het plaatsen van meer industrie in
verband met de werkloosheid, terwijl
de landbouw nog steeds meer moet
mechaniseren wegens dure en te wei
nig arbeidskrachten. De C. N.A. te
Sluiskil, het grote stikstofbedrijf,
heeft een tekort van 250 arbeiders.
De Cokesfabriek aldaar, hetzelfde.
Verder verschillende grote bedrijven
die werken uitvoeren voor waterlei
ding enz., allen hebben tekort aan
arbeidskrachten.
Wij zijn voorstander van bonafide
krooibazen die met jongens en meis
jes werken. Deze willen wij niet
graag missen, maar wel tegen het
krooienstelsel van die, die zich aan
dienen als aannemers van werken
enz.
19 September 1953.
WEST ZEEUWS-VLAANDEREN.
Het bietenseizoen wordt deze week
ingeluid en daarmee komt ook de ge
hele boerderij in het teken van de
herfst te staan. De bietenopbrengst
belooft, ondanks het hoge aantal
schieters hetwelk soms wel 10 be
draagt, goed te worden.
Het eigen verVoer neemt nog steeds
toe, al lijkt het er op dat dit door
allerlei bepalingen van verschillende
kanten tegengegaan wordt. Het is
maar te hopen, dat de voorschriften
voor het vervoer op de openbare weg
niet blijven veranderen, want op de
duur wordt het een warboel waar
niemand wijs uit kan wbrden, zelfs
vele politie-agenten niet.
Begunstigd door het mooie weer is
een groot gedeelte van de aardappel
oogst reeds gerooid. Het gaat wel
wat vlotter dan vorig jaar.
Hier en daar is al begonnen met op
wintervoor ploegen. In de zware
grond kan dit ook best, want bij even
tuele opslag kan er nog eens grof
bewerkt worden, zonder kans te lopen
dat de grond dichtslaat.
Het ziet er naar uit dat er veel
wintertarwe uitgezaaid zal worden.
Werd bij het inwerking treden van
de koppelingsregeling met gerst be
pleit de tarweprijs omhoog te voeren,
zodat meer tarwe uitgezaaid zou wor
den, thans blijkt dat deze veronder
stelling juist was, Ofschoon voor ons
nu niet op de meest gunstige manier,
want niet de tarweprijs is omhoog ge
gaan, maar de gerstprijs gedaald.
De tentoonstelling van Ooft- en
Tuinbouw te Groede behoort weer
tot het verleden. De organisatoren
kunnen terugzien op geslaagde
dagen, waarbij aan de bezoekers een
aantrekkelijk programma werd voor
gezet.
21 September 1953.
NOORD-BEVELAND.
Met welk een trots de geïnundeer
de boer destijds het hem toebedeelde
gips als een kostbaar goedje in de
schuur mag hebben zien liggen; nu
is hij het hartgrondig moe.
Wel is men over het algemeen met
een zeker optimisme begonnen met
het strooien ervan. Als er toch zo
veel wordt geschreven over het op
vangen van het structuurbederf, dan
moet daar toch wel veel van waar
zijn. Temeer als mensen met er
varing inzake geïnundeerde grond dit
beamen.
Welk een ontnuchtering, toen hij
éénmaal goed begonnen was met
strooien. Vele rimpels werden toen
getrokken en vele zuchten geslaakt
(waait het daarom misschien de laat
ste dagen zo hard op Noord-Beve
land?). De één kon de te strooien
hoeveelheid niet in één keer kwijt,
met als gevblg méér wielsporen en
omslachtige werken. Bij de ander
brak herhaalde malen een tandwiel
in de strooier. En in het algemeen
nam het gipsmennen naar het land
meer tijd in beslag, dan men zich had
gedacht. Voor sommigen was dit een
reden het gips van tevoren op grote
hopen op het land te rijden. Dit te
doen pleit niet voor een verstandig
huishouden met het gips en we hoor
den een ter zake kundige zeggen,
dat men dit een volgend jaar wel niet
meer zal doen. Maar toch zal men
hier toegeeflijker tegenover staan, als
men oog heeft voor de bedrijfsom
standigheden, waarmee sommigen in
dezen te kampen hebben.
Het bericht, dat een smid ergens
van de Zuid-Holl. Eil. er in geslaagd
zou zijn, een gipsstrooier op een
trekker te monteren, vond dan ook
een goede klankbodem. Wat toch on
gekende voordelen boven de gewone
kunstmeststrooier: geen wielsporen
meer op het geploegde land, direct na
het ploegen het gips toegediend en
dan op elke trekker te monteren!
Geen wonder dan ook, dat men hoge
verwachting koesterde voor de de
monstratie, die er met dit werktuig
ook op Noord-Beveland zou worden
gehouden.
Echter de demonstratie werd een
fiasco. In een minimum van tijd
werd de strooi-as verwrongen.
Weer een ontnuchtering, en de
boer .hij ploeterde voort
Nu is er nadien weer een demon
stratie geleverd met een verbeterde
uitvoering van dit werktuig, jammer
genoeg met weinig bezoek. Deze keer
nu bleef de strooier intact en leverde
goed werk.
Daarom moeten we, zij het op be-
s heiden wijze, uw aandacht vragen
>or dit werktuig, want het heeft on-
r iskenbare voordelen; we noemden
2, reeds eerder.
Vel heeft deze speciale gips
strooier de toets van de practijk nog
niet doorstaan en we vragen ons wel
eens af, öf het mechanisme van de
trekker geen hinder zal ondervinden
van de fijne gipsdeeltjes, waarmee
deze is omhuld, als wordt gewerkt
met: (zij) wind. Niettemin verdient ze
aller belangstelling.
21 September 1953.
THOLEN EN ST. PHILIPSLAND.
De „zoute" boeren worstelen het
gehele jaar met problemen, waar
van de juiste oplossing dikwijls moei
lijk is aan te geven. Wat is de beste
grondbewerking voor de akkers
waarop nogal veel onkruid staat;
hoeveel tarwe gaan we zaaien; wat
doen we met onze weiden? En zo
kunnen we doorgaan. Vooral de wei
den vormen een probleem op zichzelf.
Meerdere weilanden herstellen zich
voor het zicht aardig, maar toch ziet
men de goede grassen nog maar zeer
Schaars doorkomen. In doorsnee is
het grasbestand maar van een zeer
twijfelachtige kwaliteit. Kweekgras
en onkruid hebben deze zomer welig
r Td. Daarom is het naar onze
mening zaak, onze volle aandacht aan
de weilanden te besteden. Een lich
te bewerking, waarvoor vooral de
freeswerktuigen zeer geschikt blijken
te zijn, lijkt ons het beste. Daarna
een paar dagen laten braken. En
wanneer dit laatste resultaat een
beetje behoorlijk is, inzaaien. Er zijn
ons gevallen bekend dat men zijn
graszaad zonder voorbewerking heeft
gezaaid en daarna flink heeft inge
werkt. Wij menen aan het resultaat
hiervan te moeten twijfelen.
Met dit al is het met de voeder
positie op deze bedrijven niet al te
best gesteld. Men zal er goed aan
doen deze winter weinig vee te hou
den. Uiteraard zullen we echter toch
enig vee moeten houden om onze wei
den straks af te laten grazen ter ver
betering van het grasbestand. De
ruw- en krachtvoederhandel function-
neert normaal en de prijzen liggen
ook niet abnormaal hoog. Zodat de
veehouder normaal in zijn behoefte
kan voorzien. Van de zijde van de
Stichting v. d. Landbouw wordt be
middelend opgetreden, zulks ter voor
koming van ongewenste abnormale
prijsstijgingen.
De aardappeloogst is in volle gang.
Er zijn dit jaar weer heel veel kwade.
Vooral in de Bintjes is het erg. Zij,
die tijdig er\ veelvuldig hebben ge
sproeid, zullen dit jaar rijkelijk be
taald worden voor hun voorzorgs
maatregelen, vooral nu de prijs van
de aardappelen goed is.
De L.J.G. in onze kring organiseer
de Zaterdag j.l. een ploeg wedstrijd en
een tractorbehendigheidswedstrijd.
De belangstelling van de jongeren
voor deze wedstrijden was goed; die
van de zijde der ouderen had o.i.
beter gekund. Het was naar onze
mening een zeer goed idee van de
jongerenorganisatie om vooral aan
de technische zijde van het landbouw
bedrijf aandacht te besteden. Vooral
de ploegwedstrijd willen we in dit
verband noemen. Zij zal zeker stimu
lerend werken op de prestaties van
de jonge boeren. De deelname had
hier zeker groter kunnen zijn, maar
wellicht had dit voor de jury, vooral
deze eerste keer, grotere moeilijk
heden meegebracht. Alle deelnemers
waren niet even gelukkig, maar
daarom niet getreurd. Ieder kan nu
eenmaal niet eerst zijn, en we mogen
toch veronderstellen, dat de lager ge
plaatsten het na deze krachtmeting
zeker niet op zullen geven. Maar zul
len trachten een volgend jaar beter
uit den hoek te komen. Gehoopt mag
worden dat het aantal deelnemers
steeds groter zal worden, omdat het
boerenbedrijf in zijn geheel hierbij
gebaat is.
Ook de behendigheidswedstrijd was
interessant en leerzaam en ook zij
verdient onze aanbeveling. Deze
wedstrijden mogen aan ons landbou
wers, niet zonder meer voorbij gaan.
Onze jongerenorganisatie heeft onze
belangstelling hard nodig. Mogen we
een volgende maal op meer belang
stelling van onze zijde rekenen?
Verschillende handelaren hadden
mooie prijzen beschikbaar gesteld.
Handelaren dat was keurig werk!
Iets wat ons minder aangenaam ver
raste, was de ietwat eenzijdie Steyr-
reclame. De mooie wisselprijs kon
alleen een Steyr-chauffeur ten goede
komen, met het gevolg, dat de vierde
prijswinnaar deze wisselbeker kreeg.
Wij kunnen deze geste niet waar
deren, en wij nemen niet aan, dat zij
de gewenste reclame aan dit merk-
tractor zal brengen.
KORTE CURSUS MET DE WONING
ALS MIDDELPUNT.
12—14 October 1953.
Is ons huis ook werkelijk een „thuis"?
Is het inderdaad wat indeling en inrichting be
treft, een plaats, waar men zich vrij en prettig kan
bewegen, waar man en kinderen zich werkelijk
ontspannen kunnen na w.erk en school? En
vooral! kost het in stand houden van zo'n
„thuis" ons geen onnodige tijd en inspanning?
In deze jaren, waarin vele piensen een nieuwe
woning betrekken, of de bestaande behuizing aan
veranderde omstandigheden moeten aanpassen, is
bezinning op bovenstaande vragen lang niet over
bodig. Maar ook in het huis of de boerderij, waar
in wij nu al lange tijd wonen, kan een soms een
voudige verbetering wonderen doen.
Uit het programma noemen wij de inleidingen:
„De mens en zijn woning", „Architectuur en woon
ruimte", „Het meubel in de plattelands- en stads
woning," „Feestdagen in het gezin," „Het kind in
de woning", „De dagelijkse dingen in huis" en „Het
schikken van bloemen".
Ook over de stoffering en verlichting van de
woning zal van gedachten worden gewisseld, maar
het belangrijkste is toch, dat wij ook zelf de
woninginrichting praclisch gaan beoefenen, zowel
op kieine schaal (met modelletjes van meubels op
plattegronden) als op ware grootte (met echte
meubels in lege vertrekken van verschillende vorm
en grootte).
Volksdansen of wandelingen in de prachtige
bosrijke omgeving van het oude landgoed zullen
voor de nodige afwisseling zorgen.
De cursusprijs bedraagt 20.
Nadere inlichtingen bij de Volkshogeschool „Over-
cinge" te Havelte (Dr.) of bij het Prov. Secretariaat
der Ned. Bond van Plattelandsvrouwen, afd. Zee
land, Landbouwhuis te Goes.
A. v. d. W.—v. d. W.
