Nieuwe uitgaven
RISICODEKKING
NATIONALE
Korte wenken voor de praktijk
LEVENSVERZEKERING-BANK N.V.,
Uit een geheim iveekboek van
Bram uit de Slikhoek
Zou U het Uw gezin willen aandoen het
bij Uw onverhoopt vroegtijdig overlijden op
hoge lasten te laten zitten? Natuurlijk niet
DEK DIT RISICO DAN ECHTER NUI
Sluit een flinke knpitaalverzekcring bij de NATIONALE.
(Een derde gedeelte van de gemiddelde bruto opbrengst
van 1 H.A. gemengd bedrijf 500.—) kan al voldoende
zijn om voor een jonge boer de jaarpremie te voldoen van
een kapitaal van 20.00C.— uit te keren op 65-jarige
leeftijd of bij eerder overlijden.)
SCHIEKADE 130 - ROTTERDAM - TELEFOON 82700
Vraagt vrijblijvend advies
Het besturen, maar vooral ook het in orde hou
den van een trekker was toen lang niet zo een
voudig als tegenwoordig. Luchtbanden waren nog
onbekend. De Fordson had geen starter of elec-
trische verlichting. De ontstekingsinstallatie bestond
uit een vliegwiel-magneet, een kastje met 4 bobines
en een stroomverdeler, die aan vele geniepige sto
ringen onderhevig was. De ventilator werd aan
gedreven door een gewoon platte rubber riem. Een
aftakas was onbekend, maar ook een regulateur
ontbrak. De bestuurder moest dus de gehele dag
met de gashandle zitten werken om de motor op
het juiste toerental te houden; en dat was een kunst
op zichzelf. Maar als van Tilburg er op zat, liep
de zaak gesmeerd en „brokken" werden nooit ge
maakt.
De grote verandering kwam in 1934, toen een
Caterpillar 22 werd aangeschaft en daarnaast voor
transportwerk de luchtbanden aan de wieltrekker
verschenen.
Van Tilburg werd de eerste rupstrekkerbestuur-
der op een Nederlands landbouwbedrijf. Velen
Uwer zullen hem kennen zoals hij met de oude „22"
de Catchpole bietenrooier demonstreerde. Kalm en
rustig met de machines omgaan, maar toch veel
werk verzetten en nooit stukken maken; dat is altijd
zijn manier van rijden geweest, die alle jonge trek
kerbestuurders tot voorbeeld mag strekken.
Overigens moet U niet denken dat hij alleen
maar trekkerbestuurder was. Het volledige onder
houd met inbegrip van complete revisies van een
machinepark, dat later bestond uit vele tractoren,
motorspuiten, oogstwerktuigen enz., behoorde jaren
tot zijn normale taak.
Hij gaat het nu wat rustiger aan doen, maar
houdt er nog niet mee op. Zijn zoon Toon heeft
het werk al goeddeels overgenomen. Van Tilburg
heeft op zijn manier bijgedragen tot de mechanisatie
van de landbouw, door te laten zien wat er met een
trekker, ook jaren geleden al, gedaan kon worden
in de praktijk.
Wij hopen dat hij, die zoveel heeft zien ver
anderen, nog jaren getuige mag zijn van de steeds
voortgaande mechanisatie in de landbouw.
BRABANTSE BOERENBRIEFKES
Zandheuvel, December 1952.
Beste Willem,
Als je deze brief ontvangt is Kerstmis reeds
dichtbij, nog enkele dagen en het feest van de
geboorte van het Kind in de kribbe gaan we weer
herdenken. Het is altijd weer een mooie tijd; het
werk op het land is practisch weer voorbij, de oogst-
werkzaamheden zijn gedaan. We zijn meer aan
gewezen op de arbeid binnenshuis, in de stal en in
de schuur. Het is de zogenaamde stille tijd, waarin
we eens rustig na kunnen gaan de resultaten van
ons werk van dit jaar. De avonden lenen zich daar
heel goed voor en mogelijk schiet daar ook nog wel
een middag voor over, vooral als het ook bij jullie
is zoals hier, dat de sneeuw enkele centimeters de
grond bedekt. Die stille tijd is wel eens nodig,
Willem. Vooral voor de boeren op de zandgronden.
Het is toch immers zo, dat in lente, zomer en
herfst, gewoonlijk gewerkt wordt van 's morgens
vroeg tot ?s avonds laat, vooral op de kleine be
drijven.
Ik laat nu in het midden of dit goed is of niet,
of dit door bijv. een goede werkverdeling niet kan
veranderen, maar zeker is dat in die drie jaar
getijden weinig tijd is voor gezinsgemeenschap.
Weinig tijd om zich ook eens met de kinderen bezig
te houden. Ik geloof dat dit ook wel zeer nodig is,
vooral met de grotere jeugd. Het is nu eenmaal zo,
dat zij voor andere problemen komen te staan, en
andere moeilijkheden hebben dan wij vroeger. Wij
zullen daar een open oog voor moeten hebben en
ons niet halsstarrig moeten vastklemmen aan het
oude. Op ons ouderen rust nu eenmaal de taak onze
kinderen bekwaam te maken voor het gehele volle
leven. En dat is heus niet zo eenvoudig.
En al is het waar dat vele dingen ons worden
gemakkelijk gemaakt en vele middelen ons ten
dienste staan, toch blijft het gezin (en als het goed
is moet dat ook zo blijven) het centrum van waaruit
het komende geslacht wordt gevormd. Als je dat
zo bekijkt, dan hebben we ten deze als boeren
ook een grote verantwoordelijkheid. Meermalen
wordt de laatste tijd de vrees geuit of straks uit
onze jongere boeren voldoende leiders zullen komen,
die de verantwoordelijke taak, die vandaag en in
de toekomst op de boerenorganisaties wordt of zal
worden gelegd, zullen kunnen dragen. Die vrees
kunnen we begrijpen. Toch meen ik, dat, wanneer
vanuit het gezin, door vorming en opvoeding, iedere
boer en boerin zijn en haar plicht verstaat, wij daar
niet zo bang voor behoeven te zijn. Wel zal het
nodig zijn onze jongens en meisjes, die straks de
boerenstand zullen vormen, in hun jeugd zoveel
mogelijk bekwaam te maken voor de taak die hun
wacht. Ook daar kunnen de wintermaanden aan
worden dienstbaar gemaakt. Dat ze zoveel mogelijk
profiteren van de cursussen die op alle gebied wor
den gegeven, waardoor zij niet alleen practisch
maar ook theoretisch worden bekwaamd. Kijk,
Willem, dan worden de z.g. stille maanden toch
weer gevuld. En dit geldt niet alleen voor de
jongeren, maar ook wij als ouderen hebben terdege
nodig, dat we om bij te blijven eens de tijd nemen
om kennis te nemen van de verschillende problemen,
die ons worden voorgelegd. Al te veel nog blijft de
boer passief bij wat er gebeurt. Men beseft nog veel
te weinig wat er op 't spel staat. Vooral nu zich
grote wijzigingen gaan voltrekken bij de uitvoering
der boerenbelangen. Zullen we straks onze taak
in de P.B.O. naar behoren kunnen vervullen, dan
zal het nodig zijn, dat W@ voldoehdë georiënteerd
zijn, ook volledig kennis nemen van wat zich in het
boerenbedrijfsleven wijzigt en voltrekt. Dat zal niet
alleen gelden voor het zand, maar ook voor de klei.
Laten we dit alles rustig bekijken, Willem. Ik
wens jullie allen een echt, mooi Kerstfeest toe. Je
vrouw kan daar zo echt iets van maken, dat weet
ik en moge de blijdschap en schoonheid van Kerst
mis je weer de kracht en moed geven om ook je
taak waarvoor je hier op aarde gesteld bent, weer
met hernieuwde ijver aan te pakken.
Als steeds je vriend,
KEES VAN KEMPEN.
filllllilllllllllilllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllUIIIIW
16 December.
Wederom meldt ons het Kerstfeest
Vreed' op aard', in mensen welbehagen.
Zelfs onder 't splijten der atomen
Blijft het mensdom vrede vragen!
Het is haast weer Kerstfeest 1952. Donker en
kort zijn de dagen en toen we gistermiddag naar
Zeelands hoofdstad togen, leek het door de geval
len sneeuw al op Kerstmis. De vlokken dwarrelden
bij duizenden tegelijk door de lucht en bedekten
huizen, wegen en akkers met een smetteloos wit
kleed.
Het was er niet zo vol als gewoonlijk, het weer,
dat misschien straks de straten weer spiegelglad
kon maken, heeft velen thuisgehouden en daar
door was de zaal niet geheel bezet. Het liep alles
van een leien dakje en onze staf kreeg op haar
beleid en begroting '53 geen enkele aanmerking,
dus waren allen er mee voldaan. We hoorden dat
op een vergadering in 1914 een voorste] van het
bestuur om de contributie één kwartje hoger te
maken, door de leden niet geaccepteerd werd en
door het bestuur moest worden teruggenomen. De
tijden zijn sindsdien wel wat veranderd. We kregen
van het lid Philipse van Ged. Staten verblijdend
nieuws te horen over te maken wegen en verbete
ring aan het verkeerswezen, dat in Zeeland grote
zorgen geeft aan het Provinciaal Bestuur. Daarna
een interessante lezing, doch wat moeilijk verstaan
baar, door Ir Franke, plv. directeur-generaal van
de Landbouw.
Hij wees ons op de gestadige groei der wereld
bevolking, die groter was dan de productie-opvoe
ring. Op de meerdere afname van landbouwpro
ducten wanneer een land in betere doen kwam en
de mensen daar hogere eisen en beter voedsel in
stelden. Ook hoe moeilijk het is voor de regering
om de export te regelen en het gevaar van te wei
nige spreiding van sommige exportproducten.
Zekerheid kon hij natuurlijk niet geven. Waar is
zekerheid in deze tijd? Doch hij was aangaande
onze export niet pessimistisch gestemd. In deze
stemming zijn we naar huis gegaarv over moeilijk
berijdbare wegen naar onze boerderijen, die precies
leken of ze geknipt waren uit een kerstprentbrief
kaart; alles dik onder de sneeuw, doch gezellig van
binnen. Waar moeder en kroost ons weer verwel
komden na de moeizame reis.
Kerstfeest 1952, het brengt ons weer in herinne
ring de komst van het Licht in deze donkere
wereld. Het kwam 1952 jaar geleden neer in een
wereld precies dezelfde als deze, in een bezet land
en in oorlog zijnde landen. Toen heeft het de men
sen er reeds op gewezen, dat ze zelf er niets van
terecht brachten, dat zij grote egoïsten waren, dat
zij steeds zichzelven zochten en nooit een ander;
dat zij alleen liefhebbers van zichzelven waren en
nooit anderen liefhadden. En die nu nog tussen
oorlogen, geruchten van oorlogen en andere on
heilen, vragen naar de vrede, die nooit te vinden
zal zijn met straaljagers, kernreactoren en atoom
bommen. Maar alleen daar waar het stil en rustig
is, waar de mens zichzelf weer wordt, daar waar
het Kind geboren werd in de stille nacht waarvan
de Engelen eeuwen geleden zongen. Laten we dan
in de stille Kerstweek, waarin ons drukke werk
even onderbroken wordt, stilstaan bij dit heilige
gebeuren en stil luisteren wat het Kerstfeest '52
ons te zeggen heeft.
Ir. A. S. Tuinman: Enige aspecten van de heden
daagse migratie van Nederlanders naar Canada.
De kennis van de mogelijkheden, welke de immi
gratielanden bieden en van de resultaten, welke
de migranten daar bereikt hebben, is van eminent
belang. Dr. Tuinman geeft in zijn publicatie aller
eerst een historisch overzicht van de immigratie
in Canada. Daarna behandelt hij de hedendaagse
Canadese immigratiepolitiek, die tot gevolg heeft,
dat in het bijzonder Nederlandse landbouwers op
vrij grote schaal in Canada worden toegelaten. De
werkgelegenheid en de vestigingsmogelijkheden in
de Canadese landbouw worden uitvoerig be
sproken.
De publicatie heeft een omvang van 92 pagina's
en is verkrijgbaar bij „Landbouwdocumentatie",
kamer 328, Bezuidenhoutseweg 30, 's-Gravenhage
en bij het Staatsuitgeverijibedrijf te 's-Gravenhage.
Handleiding tot het nemen van practijkmonsters.
In de serie „Landbouw" is als No. 15 verschenen
een op initiatief van het Bedrijfslaboratorium voor
Grond- en Gewasonderzoek te Mariëndaal (Oos
terbeek) samengesteld boekje, getiteld: „Hand
leiding tot het nemen van practijkmonsters voor
het ruw voeder onderzoek."
Door de samenvatting in dit boekje van de voor
schriften betreffende de wijze, waarop het mon-
sternemen en de verpakking van de monsters moe
ten geschieden, is een uniforme werkwijze moge
lijk, welke noodzakelijk is voor het verkrijgen van
betrouwbare en vergelijkbare uitkomsten van het
onderzoek van ruwvoeder.
De voorschriften zijn duidelijk uiteengezet en op
overzichtelijke wijze ingedeeld naar de verschillen
de groepen van voedermiddelen: Natuurlijk en
kunstmatig gedroogde producten; Ingekuilde pro
ducten; SnijgewassenVerse knol- en wortelge
wassen. Bovendien zijn de verschillende handelin
gen bij het monsternemen op instructieve wijze
met foto's en tekeningen toegelicht.
De kennis van deze voorschriften, die in het ko
mende seizoen algemeen zullen worden toegepast,
is nodig voor een ieder die belang heeft bij een be
trouwbare analyse van het ruwvoeder.
De prijs van het boekje (38 pag.) bedraagt ƒ0,90
en het is verkrijgbaar bij Landbouwdocumenta
tie", Bezuidenhoutseweg 30, Den Haag.
Bij de pluimveehouderij moeten selectie en verjon
ging hand in hand gaan om met lage voederproductie
tot een hoge eierproductie te komen.
Deze selectie moet regelmatig worden toegepast,
d.w.z. dat na het tweede legjaar alle dieren opge
ruimd moeten worden.
De eieren brengen het meeste op als de eieren
schoon zijn, dus als ze afkomstig zijn uit schone leg-
nesten. Eieren wassen is steeds uit den boze.
Men moet nooit dieren kopen, waarvan men de her
komst niet kent. Ook nu vormt de pseudo-vogelpest
nog altijd een bedreiging.
Misschien bent U door de zeer natte en koude herfst
er nog niet toe gekomen de ontwatering van Uw gras
land in orde te brengen. Zodra het weer dit maar
enigszins toelaat, dient dit nu toch onverwijld te ge
schieden. Percelen die in de winter te nat zijn, heb
ben in de zomer het meest te kampen met de droogte!
Door hoge waterstanden beperkt de wortelontwikke
ling zich tot de bovenste centimeters van de grond.
Zakt het water in de zomer dan kunnen deze wortels
het wdter niét meer bereiken; het gevolg is slechte
groei. Deze slechte groei kunt U zelfs met kunstmest
niet Voorkomen.
