5
INGEZONDEN
Jiel
van Bloemen
zwerven
ORGAAN VAN DE LANDBOUW JONGEREN GEMEENSCHAP ZEELAND
AvnuiUa
Festijn in O.Zeeuws-Vlaanderen
OP 15 SEPTEMBER VOOR
ZWEM- EN WIELERSPORT.
MAG ER IN DE L. J. G. GEDANST
WORDEN?
WEKEN
DOOR
DE BOERENJEUGD
Redactie: Ad. Doeleman, N. Filius, M. Kosten, Z. Poppe, M. Poissonnier en J. J. de Putter.
Redactie-adres: Secretariaat L. J. G., Landbouwhuis, Goes.
Het is eigenlijk niet te verwonderen dat Neder
land wel eens het Bloemenland genoemd wordt, als
we denken aan de prachtige bloembollenvelden,
welke in het vroege voorjaar het groene Hollandse
landschap met felle kleuren opfrissen. Ja Bloemen
land want of wij nu door de grootste stad of het
kleinste dorp komen, wij zullen achter welhaast
ieder venster op het raamkozijn enige bloemen of
planten zien staan, die daar met liefde zijn neerge
zet. Zo is een vaas met bloemen in huis langzamer
hand een onderdeel van ons interieur geworden,
waar wij niet meer buiten kunnen. Wij houden van
bloemen, maar met bloemen is het al net als met
mensen: De mens, van wie wij veel houden, begrij
pen wij nog niet altijd.
Ieder mens is anders en schept een eigen sfeer
om zich heen. Hij zal zich het gelukkigst voelen in
een omgeving, die het meest in harmonie is met
zijn eigen wezen. Zo ook een dier en plant en
bloem. Een wilde bloem, die in de vrije natuur ont
luikt en opgroeit, zal in harmonie zijn met haar
omgeving. Een orchidee zal zich thuisvoelen in een
tropisch klimaat en zou niet graag met de edelweis
willen ruilen, daar het koude hooggebergte niet
overeenkomt met haar wezen.
Maar nu de gecultiveerde bloem. Die is. om in
harmonie te zijn met haar omgeving, geheel afhan
kelijk van ons, mensen, die haar naar eigen smaak
in onze tuintjes of vazen rangschikken. Of wij, wan
neer wij bloemen schikken, wel genoeg bedenken,
dat een bloem, net als een mens ruimte nodig heeft
om te kunnen ademen en zich te ontplooien, om
het best tot haar recht te komen.
De meeste mensen houden van bloemen maar of
wij wel eens stilstaan bij de gedachte, wat die arm
vol bloemen uitdrukt, waar we mee thuiskomen.
Misschien ligt het niet zo in onze aard om zich j
hierin te verdiepen. En toch iedere bloem ver
schilt weer van de andere, drukt iets anders uit.
De vorm is verschillend, de groei, het karakter. In
China en Japan wordt niet op de kleuren gelet
maar de schikking van een bouquet is daar het
belangrijkste. Terwijl wij hier altijd op grote bou-
quetten (hoe groter hoe mooier) letten en de kleur,
opdat dit allemaal bij elkaar past. Het bloemen-
schikken is eigenlijk moeilijk, hoe dikwijls gebeurt
het niet dat je eens bij iemand komt en je dan zo'n
stijve vaas met bloemen ziet staan. Daarom moet
je vóór je bloemen uit de tuin haalt, altijd beden
ken waar ze moeten staan en in welke vaas, zodat
je niet met bloemen komt, die helemaal niet bij
interieur en vaas pqssen.
Bloemenschikken kan eigenlijk iedereen leren,"
Op Zaterdag 15 Sept. organiseert de streek
O. Z.-Vl. in samenwerking met de Provinciale
Sportcommissie een zwem- en wielerwedstrijd.
De zwemwedstrijd vindt plaats aan de nieuwe
haven (in de volksmond „dokken" te Terneuzen)
en gaat over een afstand van 1 km.
De start heeft plaats te 14.45 uur (kwart voor
drie).
De wielerwedstrijd met gewone fietsen gaat over
een afstand van 40 km en begint te 15.30 uur. De
deelnemers worden te 14 uur verwacht in Hotel
„Du Commerce" op de Markt te Terneuzen.
De prijsuitreiking heeft plaats in Hotel „Du
Commerce" te Terneuzen omstreeks 18 uur.
De avond zal verder gevuld worden met muziek
van het L. J. G.-orkest, zang en de vertoning van
sportfilms. De Z. P. M. heeft op zich genomen de
inwendige mens met oliebollen te versterken.
Men kan er op rekenen, dat de avond te 21 uur
wordt gesloten, zodat de laatste boot naar Hoede-
kenskerke gehaald kan worden.
Men kan zich voor dit festijn opgeven bij de
leden van de Provinciale Sportcommissie onder
gelijktijdige betaling van ƒ0,50 inschrijfgeld.
De aanmelding sluit op 27 Augustus a.s.
De Sportcommissie bestaat uit de volgende
leden:
Voor de streek O. Z.-Vlaanderen: P. de Regt, Sas
sing P li, Axel; Noord-Beveland: J. Wisse, Nieu-
werf, Kamperland; Walcheren: A. Labruijère,
Duinstraat 203c, Koudekerke; Zuid-Beveland: P.
Zweemer, Zeedijk 20, Borssele; Schouwen:
van Hattum, A 101, Noordgouwe; Tholen: A. L.
Hage, Reigersburg, St. Maartensdijk.
maar men moet met verfijning te werk gaan. We
moeten de bloemen met liefde en eerbied bezien als
een wonder der natuur. Wanneer wij dat gevoel
eenmaal bezitten, zullen wij vanzelf de behoefte
gevoelen, de bloem zodanig in een vaas te zetten,
daar haar schoonheid het mooist tot haar recht
komt, en wel in harmonie met vaas en omgeving
en tevens in goede verhouding tot de andere bloe
men, waarmede zij de vaas deelt. Daarom nooit alle
bloemen tegelijk in een vaas zetten en daarna er
aan gaan veranderen, maar bloem na bloem, terwijl
wij voor iedere bloem de juiste plaats zoeken. En
vooral niet teveel bloemen in één vaas, een bloem
stuk mag nooit overbelast zijn. Iedere bloem moet
U kunnen toelachen, dus niet de een verscholen
achter de ander. U zult tevens bemerken, dat de
bloemen dan ook veel langer hun frisheid behou
den. Bovendien moeten wij met de vorm en de
grootte van de vaas rekening houden.
Ons moderne interieur heeft gelukkig veelal
rustige, lichte muren, waarbij ieder bloemstuk
goed tot zijn recht komt. Vorm en kleur tekenen
zich dan mooi af tegen de effen neutrale achter
grond. Er zijn natuurlijk mensen, die reeds door
aanleg de kunst verstaan om bloemen te schikken.
Een ieder kan het echter leren, als hij er voor open
staat en tegelijkertijd wordt zijn kunstzin hierdoor
ontwikkeld. Probeert U het eens en voor alles
ga voorzichtig te werk. Durft U eens een mooie,
breeduitgegroeide tak in zijn eentje in een vaas te
zetten die niet te wijd is en probeer ter afwisseling
eens verschillende soorten en kleuren te combi
neren. U zult zien, dat U er plezier in krijgt. Het
mag dan iets meer van Uw kostbare tijd eisen, het
resultaat in ongetwijfeld de moeite waard.
ANNIE DE BRUIJNE,
Z.P.M., afd. Zuidzande.
De oplettende lezer zal deze week één
van de namen der redactieleden in de ,,kop"
van onze krant missen. Koos Janse heeft
zich op 16 Augustus in de huwelijke staat
begeven, en haar redactionele taak opge
geven. We zullen haar missen omdat ze er
steeds voor gezorgd heeft dat het poëtische
element in ons blad niet te zeer verwaar
loosd werd.
Onze beste wensen vergezellen haar op
haar verder levenspad, en wij hopen dat zij
nog menige keer met plezier naar het onbe
zorgde stel, afgebeeld in het embleem van
onze krant, zal mogen kijken.
DE REDACTIE.
(Buiten verantwoordelijkheid van de Redactie.)
In verband met het ingezonden stuk van de
besturen der Z. P. M. en L. J. G. van Noord-Beve
land meent het streekbestuur van Tholen en
St. Philipsland het volgende te moeten opmerken.
De Landbouw Jongeren Gemeenschap Zeeland
wil zijn een algemene organisatie, die er naar
streeft te zijn, een samenbundelend orgaan van
alle plattelands jongeren (landbouw en aanver
wante takken van bedrijf, ongeacht zijn gods
dienstige of politieke overtuiging. Dit wil zeggen,
dat ieder zich, zonder dat daarbij aan zijn gods
dienstige of politieke principes geweld wordt aan
gedaan, thuis moet kunnen voelen in onze organi
satie.
Wanneer er nu in onze L. J. G. handelingen plaats
vinden, die op principiële gronden ibij een zekere
categorie van leden, het geeft niet hoe klein die
groep ook mag zijn, op bezwaren- kan stuiten, dan
wordt daarmee de deur van ons L. J. G.-gebouwd,
die voor een ieder open behoort te staan, voor die
groep gesloten. Daarmee zou dan ook het woord
„algemeen" een min of meer holle klank krijgen
en zou het beter zijn te spreken over een „neutrale"
organisatieen het stempel neutraal wenst
onze L. J. G. geenszins te dragen.
Wanneer de L. J. G. werkelijk wil streven naar
een eenheidsband van alle landbouwjongeren, en
dan tevens een voorbeeld wil zijn van wat er door
algemene samenwerking kan worden gepresteerd,
ook voor de andere jongerenorganisaties, die maar
een beperkt aantal jongeren in hun gelederen kun
nen opnemen, welnu laat zij dan innerlijk en uiter-
lijk een houding aannemen waarvoor een ieder
respect heeft.
P.S. Hoe denkt het Provinciaal Bestuur over
deze kwestie?
(Slot.)
Daarna rolden onze bussen naar Yersey
City wat we grotendeels onder ons zagen liggen,
terwijl wij over de Skyway reden. Dit is een
indrukwekkend gezicht, vooral daar het al donker
werd en zo beneden ons de millioenen lichtjes
onder ons zagen flonkeren. Hierna nog door de
Holland-tunnel en zo waren we op het eiland
Mattahatem (New-York).
Bij aankomst wachtte ons een verheugend be
richt, n.l. dat de Holland Amerika Lijn had beslo
ten om ons met de „Veendam" te laten vertrekken,
die al binnen 2 dagen vertrok. Dit was een bof je
voor ons, vooral omdat dit een passagiersschip is,
terwijl we anders met een vrachtboot over hadden
moeten steken. Wel hadden we nu maar een volle
dag in New-York, doch als je dan met een sight
seeingbus meegaat, krijg je behoorlijk wat te zien
zoals b.v. het hoogste gebouw van de wereld, waar
we met een „sneltreinlift" naar boven gingen, be
halve de laatste 8 verdiepingen; hiervoor moesten
we in een „boemellift' stappen. Jammer genoeg
was het niet helder, maar toch kregen we al een
aardig idee van dit enorme gebouw. Ook nog het
N.B.C.-gebouw bekeken, waar we televisie-opnamen
hebben zien maken, en waar een aardige juffrouw
ons voordeed hoe allerlei geluiden werden nage
bootst. In dit gebouw heeft men natuurlijk vol
komen geluiddempende vertrekken, doch dit bleek
nog niet afdoende te zijn, daar b.v. de ondergrondse
tramtrillingen veroorzaakte, zodat ze deze vertrek
ken als het ware zevende kussen de vaste muren
bevestigd hebben.
Beide avonden ook nog mooie shows gezien, o.a.
de bekende „Peefshow". Zo stapten we dan 24
Nov. aan boord van de „Veendam" en was er een
onvergetelijk half jaar achter de rug; een half jaar
waarin de meeste van ons van Amerika zijn gaan
houden, niet alleen van het ruime mooie land, doch
ook van zijn joviale bevolking die ons zo gastvrij
heeft ontvangen, ook al zijn ze misschien wat
oppervlakkiger dan wij.
En met de afvaart van de „Veendam" wil ik ook
mijn zwerven door Amerika beëindigen, wat eigen
lijk in Washington D.C. al beëindigd was, daar we
toen weer aan de goede leiding van het departe
ment van landbouw waren toevertrouwd.
AD. DOELEMAN.
