Om et
ertmjajs
Z.M. WILLEM III aan VL.-B&vdani
t£vbmm i/O'O'C' dc*
Uzt btzb&U vxm
In het vorig artikel heb ik toezegging gedaan,
een volgende week het eens te hebben over de
schurftbestrijding bij appel en peer.
Schurft is één van die ziekten, welke we ieder
jaar in mindere of meerdere mate kunnen verwach
ten. Het is een zeer belangrijke, wellicht de be
langrijkste, vijand van onze appels en peren. De
zwartgrijze vlekken en stippen, geven het fruit niet
alleen een onaanzienlijk aanzicht, doch het vermin
dert daarbij zeer sterk in waarde.
Voor de bezitters van kleine aantallen fruit
bomen, zoals we die zo vaak aantreffen in de tui
nen rondom onze boerderijen of andere particuliere
woningen, is er niet veel aardigheid aan om ge
spikkeld en gevlekt fruit aan de vrouw des huizes
te moeten aanbieden. Zulk fruit ontsiert de fruit
schaal, daar komt nog bij dat de allersmerigste tot
het laatst blijven liggen. De minst ontsierde of de
geheel blanke exemplaren worden er eerst uitge
nomen en opgegeten.
Neen heus men doet moeder de vrouw daar be
slist geen genoegen mee, dat is niet te verwonderen.
Voor de boer, die tevens fruitkweker van beroep
is, zijn de narigheden nogal groter, deze bestaan
hieruit, dat hij, wanneer de rekening van de veiling
thuis komt, een belangrijk bedrag minder ontvangt.
Dit stopt niet met 1 of 2 cent per kilo, dikwijls
bedraagt dit vele centen en naarmate dit centen
per kilo bedraagt, wordt dit een groter bedrag aar
guldens op de partij.
Er is dus veel gelegen aan een goede of een
slechte schurftbestrijding.
Het is van groot belang, deze vijand zo veel mo
gelijk buiten ons erf te houden, want is hij één
maal binnengedrongen en vertoont hij zich op het
fruit, dan komt men met de sikkel na de oogst.
Wanneer dit zo is, dan kan men door een verdere
goede behandeling, niets anders meer doen, dan te
trachten de uitbreiding tegen te gaan en de aan
tasting binnen de perken te houden.
Meestal valt dit niet mee en dikwijls is het te
laat. Men moet deze vijand beslist voor zijn, een
spreekwoord zegt: „De eerste klap is een daalder
waard", zo ook hier.
Het is van geweldig grote betekenis reeds voor
de bloei te beginnen met de schurftbestrijding. Met
het oog op het reeds vermelde spreekwoord is het
dan ook niet te verwonderen, dat de bestrijding
van de schurft steeds meer en meer naar „voor de
bloei" wordt verlegd.
Wanneer men werkelijk een goede bestrijding
„voor de bloei" heeft toegepast, zal het in veel ge
vallen zo zijn, dat het bestrijden van schurft „na
de bloei" maar bijhouden is.
Het gaat er echter om hoe, wanneer en met welke
middelen moeten we spuiten. Om dit nader te
kunnen bekijken gaan we uit van het feit, dat men
op tijd en volgens de aangegeven richtlijnen de
bespuitingen uitvoert.
Over het algemeen wordt ef nog teveel gespoten
volgens eigen inzichten. Op een moment heeft
men er juist de tijd voor en redeneert men dan:
„wie weet wat voor weer het met 4 of 5 dagen is,
het kan er maar op zitten". Inderdaad zo iemand
heeft nog gelijk ook, wanneer kort na.de bespui
ting een sporenuitstoting plaats heeft, wat is hij
dan mooi op tijd.
Men kan zo eens boffen, het kan echter ook
anders uitlopen in vele gevallen is het zelf gekozen
tijdstip fout, men zou dan opnieuw moeten spui
ten, hetgeen de economische kant van de kwestie
niet gunstig belicht.
Om zoveel mogelijk op tijd te spuiten en tevens
economisch het meest verantwoord, doet men goed,
de diverse waarschuwingen af te wachten.
In de eerste plaats is dit de waarschuwing van
de Plantenziektenkundige Dienst te Wageningen
via het K.N.M.I. in De Bilt over de radio. In de
tweede plaats de regionale waarschuwingen van de
N.F.O. of andere instellingen.
Wanneer men deze waarschuwingen in het oog
houdt en men spuit op de daarbij aangegeven tijd
stippen, dan kan men er van overtuigd zijn, de
risico van het „niet slagen" van Uw bespuiting,
tot een minimum te hebben beperkt.
Het is werkelijk een feit, dat men over het alge
meen te weinig aandacht schenkt aan deze waar
schuwingen, men let dus goed op.
Velen zullen echter de vraag stelien, of de ge
geven waarschuwingen nu voor 100 af zijn. Zeer
zeker niet. Ondanks de waarschuwingen bestaat
de kans, dat men met de bespuiting naast het goede
tijdstip zit en men op zijn bomen hier en daar
schurfaantasting waar neemt. De risico is echter
veel geringer geworden dan wanneer men het tijd
stip op eigen houtje heeft samengesteld. Op de
laboratoria kan men precies nagaan, wanneer en
in welke mate er een sporenuitstoting plaats heeft,
ze zijn dus daar in staat om het juiste tijdstip voor
een bespuiting vast te stellen.
In het volgend artikel zullen we eens nagaan,
waarmee en hoe we de schurft het best kunnen
bestrijden. Wellicht bestaat dan ook de mogelijk
heid het ontstaan en de verbreiding van deze
„Staatsvijand no. 1" bij onze appels en peren te
bespreken.
R. A. ADGEVER.
EINDLES EENJARIGE KOOKCURSUSSEN
TE AXEL.
Op Woensdag 6 Juni vond in de Kleuterschool te
Axel de eindles plaats van de 1-jarige kookcursus
sen. Aangezien het plan bestaat om in Axel per
September aan te vangen met een 2-jarige primaire
dagcursus en men bovendien het werk der cursus
sen wilde laten zien, was er een aardige tentoon
stelling ingericht, die gelukkig de belangstelling
genoot van vele Axelse dames. Eenvoudige en fijne
gerechten kon men er vinden; fleurige schotels en
keurige „baksels"; bovendien was er werk van een
2-jarige primaire cursus te bezichtigen en kon men
even uitrusten onder het genot van een pittig kopje
soep.
Op 28 Mei j.l. was het 89 jaar geleden, dat
Koning Willem III, tijdens zijn algemeen bezoek
aan Zeeland ook Noord-Beveland bezocht. Met de
sloep van het stoomjacht „De Leeuw", dat voor
Wolf aartsdijk ten anker bleef, arriveerde de vorst
in het vroege morgenuur te Kortgene. Een groot
deel van de bevolking van het eiland was daar
samengestroomd om de ontscheping gade te slaan.
Welkom geheten door de burgemeester, de heer
Bijbau, betuigde de Koning, dat hij verheugd was
kennis te maken met een zo vruchtbaar gebied.
Nadat de vorst en zijn gevolg plaats hadden ge
nomen in de gereed staande rijtuigen begon de
tocht naar het dorp, waarbij de erewacht te paard,
onder commando van de heer P. de Keyzer de stoet
begeleidde. Een fraai vaandel, ter beschikking ge
steld door de heer J. W. Vader, deed daarbij dienst.
Het dorp was schitterend versierd. Er prijkten
vier erebogen, terwijl de dorpsstraat met dennen
beplant was.
Bij het gemeentehuis werd de Koning opgewacht
door de leden van de raad, bij wie zich ook de
dominé J. A. van der Scheer had aangesloten.
In verband met de beschikbare tijd werd direct
daarna de tocht voortgezet naar Wissekerke, dat
ook terloops bezocht kon worden. Dat weerhield
de bevolking niet om allerwege versieringen aan
te brengen als teken van blijde belangstelling in
's vorsten bezoek. Ook hier had zich een erewacht
gevormd onder leiding van de heer W. J. Vader.
Voor de woning van de burgemeester werd ge
stopt en werd het plaatselijke bestuur aan Z. M.
voorgesteld.
Volgens het opgemaakte programma zou het be
zoek op Kolijnsplaat van langeren duur zijn. In
verband daarmee was een commissie benoemd,
welke de nodr ge voorbereidingen moest treffen om
verzekerd te zijn van een luisterrijke ontvangst.
Welnu, het moet gezegd, de bedoelde commissie
heeft eer van haar werk gehad.
Zo stond bij de ingang van het dorp een prach
tige ereboog in romeinsen trant. In de hoofdstraat
nog een tweetal van eenvoudiger vorm. Schitte
rend was het gemeentehuis versierd met vlaggen
en bloemen. In de vergaderkamer, waarin de
Koning een lunch werd aangeboden, prijkten een
keur van bloemen, heesters en palmen.
Omstreeks tien uur kwam de Koning met zijn
gevolg aan, vooraf gegaan door de erewacht onder
aanvoering van de heer Westfaal Quadekker. Hier
bij hadden zich ook gevoegd de erewachten van
Kortgene en Wissenkerke. De stoet werd geopend
door het muziekgezelschap van het Schuttersgilde
„Jacoba van Beijeren" uit Goes. Langzaam trok
de optocht het dorp in onder eindeloos gejuich van
de dorpelingen.
Voor het gemeentehuis gekomen werden de rij
tuigen verlaten. Twaalf jongedames strooiden
rozen, dat door Z. M. zo op prijs gesteld werd, dat
hij aan alle zijn portret schonk als aandenken.
Vele genodigden zaten aan bij de uitstekend ver
zorgde lunch. Behalve het gemeentebestuur o.m.
Jhr. Mr. W. L. van Panhuys, kantonrechter te
Kortgene met de griffier K. J. van den Bossche,
Mr. W. Hemsig, ontvanger der registratie te Ko
lijnsplaat, J. W. Vader, lid der provinciale staten
te Wissenkerke, C. G. Slotemaker, predikant te
Kats.
In een hartelijke toespraak herinnerde de burge
meester, de heer Bijbau, aan het feit, dat eenmaal
een Prins van Oranie heer van Kolijnsplaat was
geweest en dat nu Willem III de eerste Koning uit
die familie is, die op bezoek kwam op der vaderen
grond.
Ook de plaatselijke predikant, Ds. Van Leeuwen,
huldigde de vorst en gaf daarbij te kennen, noe
Nooru-Beveland zich verheugde een Oranje in zijn
midden te zien.
Meer dan een uur bleef men in de raadzaal bijeen.
Intussen was het stoomjacht „De Leeuw'' voor
Kolijnsplaat ten anker gekomen.
Uitgeleide gedaan door de ganse bevolking, be
gaf de vorst zich naar de sloep aan het einde van
de dijk. Daarmee bereikte hij weldra het jacht, dat
direct opstoomde in de richting van Tholen.
De feestvreugde op Noord-Beveland was daarmee
niet uit. Deze düurde voort tot in de kleine uren.
Om 7 uur 's avonds waren vele genodigden met
de cursisten verzameld en na een kort openings
woord van de waarnemend-consulente reikte mevr.
De Feijterde Regt de getuigschriften aan de
meisjes uit.
Namens het gemeentebestuur sprak de heer Van
Bendegem en wenste de dames geluk. De heer W.
Koster sprak een kort woord namens de Kring en
mej. Boogerd namens de Z. L. M.
Door de cursisten werd hartelijk dank gebracht
aan de dames Mol en Zweedijk en een aandenken
overhandigd.
Na het officiële gedeelte van de avond volgde er
een gezellige theepauze en daarna was een geva
rieerd programma van voordrachtjes en gedichtjes
aan de beurt. Ook de hersengymnastiek (cursisten
tegen genodigden) viel in de smaak in letterlijke
en figuurlijke zin, want beide partijen werden met
cake en taart verrast.
Een toepasselijk slot vormde ook het zelf ge
maakte gedicht, waarin op geestige wijze de lof
van de leidster en de cursus bezongen werd. Alles
wees op een prettige samenwerking en gezellige
sfeer die altijd op de cursussen geheerst had en
op deze wijze nog eens onderstreept werd.
De getuigschriften „F. K.-cursus" werden uitge
reikt aan de dames: J. Bakker, L. Blankert, F. van
Damifce, A. van Esselbrugge, J. Faas, B. de Kraker,
P. Lobbezoo, A. Missegers, J. de Putter, J. Riemens,
B. v. d. Wege, C. Verschelling, A. de Zeeuw, allen
te Axel.
De getuigschriften beginners Kookcursus aan de
dames: F. A. Lindhout, N. de Feijter, N. Geensen,
J. T. A. de Feijter, H. E. Noens, G. M. C. de Smet,
A. Audenaerdt, N. Kayser, A. A. v. d. Wege, C.
v. d. Houdt, allen te Axel.
EINDLES 1-JAKIGE LANDBOUWHUISHOUD-
SCHOOL TE KORTGENE.
Op Donderdag 14 Juni werd in één der lokalen
van de L. H. S. te Kortgene de eindles van de
1-jarige landbouwhuishoudcursussen op culinaire
wijze gevierd, n.l. met een smakelijk toebereid
dinertje. Mejuffrouw N. Onderdijk heette de aan
wezigen w.o. de leden van de Commissie van Toe-
zich en de moeders der cursisten, hartelijk wel
kom en hierna werden de gasten onthaald op een
smakelijke maaltijd, die vlot werd afgewerkt.
Mevrouw Gelderman, voorzitster van de Commis
sie van Toezicht, reikte de getuigschriften aan de
meisjes uit en dankte leraressen en leerlingen voor
het gezellig onthaal. Namens de Z.L.M. sprak de
waarnemend consulente een gelukwens uit en wek
te de meisjes op meerdere cursussen te volgen en
anderen hiertoe te animeren. Eén der meisjes dank
te mej. Moerdijk, Zr Krello en mej. Luteijn voor de
prettige lessen en overhandigde een aandenken.
Mevrouw Van Oeverende Jonge bracht namens
de moeders der leerlingen dank voor de prettige
wijze waarop de lessen te Kortgene werden ge
geven.
Alles tezamen een zeer geslaagde middag.
De getuigschriften werden uitgereikt aan:
C. J. de Back, Kats; S. de Kam en A. Kramer,
Wissekerke; W. van Oeveren, Wolphaartsdijk; M.
J. Priester, Kortgene; M. M. H. Schippers, J. Wisse,
J. L. Wisse, Kamperland en P. N. Klaassen, Kats.
