BOERIN „DE DUIF" in Jlmerika MANTELMAGAZIJN DAMESCONFECTIE VOOR DE PLATTELANDSVROUW ageerder. Deze is een goede bestrijder. Reeds lang deed hij vrijwillig aan de bestrijding en had het tot een t.b.c.-vrij bedrijfje gebracht. En nu tot zijn grote teleurstelling een reageerder. Die man heb ben we niet moeten aanzetten deze goede melkkoe op te ruimen; hij had het toch gedaan „Maar", zei hij, „voor een goede andere t.b.c.-vrije koe kom ik met duizend gulden denkelijk niet toe, dus is het al gauw een strop van een paar honderd gulden. Ik zie er tegen op mijn t.b.c.-vrij vee in de wei te doen, want er naast ligt een wei waar handelsvee in komt en wat zullen de gevolgen zijn?" Die gevallen zijn er vele. Om weiden, waarin reageerders lopen, zou een dubbele omheining moeten. Maar om daartoe te komen is een verorde ning nodig. Die komt er wel, omdat het dringende noodzaak is, doch op dit ogenblik kan hieraan nog niets worden gedaan. Ons Bestuur is evenwel dili gent, dcit verzeker ik U. Hieruit kunt ge zien, dat de voorschriften nog niet scherp genoeg zijn. En nu weten we wel, dat er over onze Dienst behoorlijk gekankerd wordt, EINDLES I-JARIGE LANDBOUWHUISHOUD- CURSUS MELISKERKE. Op de stralende voorjaarsdag van Woensdag 25 April j.l. waren vele genodigden en cursisten samengekomen in het Verenigingsgebouw „Ons Huis" te Meliskerke om de eindles van de 1-jarige landbouwhuishoudcursus bij te wonen. Na een openingswoord van de Kringvoorzitter, de heer Cevaal, werden de cursisten aan de tand ge voeld, wat hun kennis inzake voedingsleer, waren kennis, zuivel en bloementeelt betreft en het zal zeker voor de leidsters van de cursus mej. J. K. la Gasse en mej. E. Scheele en de heer Beukelman verheugend zijn geweest, dat dit zo vlot verliep. Na dit voor de cursisten enigszins spannende half uur volgde de diploma-uitreiking door Mevr. Van der Heide, die de meisjes tevens gelukwenste met het behaalde succes. Burgemeester Huisman voegde zijn gelukwensen hierbij en prees het onder wijs van de cursus. De waarnemend consulente wenste eveneens ge luk met de verkregen resultaten en wekte cursis ten en ouders op propaganda te maken voor de nieuw te organiseren cursus. Na het officiële gedeelte van deze les, volgde de pauze, waarin men gelegenheid kreeg de bak- kunst der meisjes te waarderen en de alleraardig ste kleine tentoonstelling van werkstukken te be kijken. Daarna werden nog enige aardige schetsjes voorgedragen, waarin de meisjes de humoristische noot naar voren brachten. Aan mej. la Gasse en de heer Beukelman werd in een aardig toespraakje vergezeld van een cadeau, dank gebracht. Verder werd nog vertoond de Landbouwhuis- houdfilm en een filmpje over het „Boerenbedrijf op de bergweide". De heer De Buck, voorzitter van de Afd. Melis kerke sloot met een dankwoord tot alle aanwezigen deze geslaagde middag. De volgende leerlingen ontvingen een getuig schrift: P. Francke, T. Koppejan, J. Riemens, P. Riemens, J. Jongepier, J. C. Polderman, L. Mal- jaars, C. Melse, S. Melse, C. J. Davidse en M. de Visser allen te Meliskerke; K. Koppejan en E. Boo gaard te Zoutelande en J. Lampert en E. de Korte beiden te Biggekerke. EINDLES KOOKCURSUS OUDELANDE. Een vrouwtje dat goed koken kan Staat hoog in aanzien bij d'r man. Oudelande sluit de rij met de eindles van de Fijne Keukencursus op Donderdag 26 April in de zaal van de Gezusters Lous. Na een openingswoord van de heer Dees, voor zitter van de afdeling Oudelande der Z. L. M. tot genodigden en cursisten, reikte de heer Buteijn, Secretaris der Commissie van Toezicht, met een toepasselijk woord de getuigschriften aan de cur sisten uit. Hierna werden de cursisten geluk ge wenst door de heer Douw, loco-Burgemeester van Oudelande. De waarnemend consulente der Z.L.M. wenste de meisjes eveneens geluk en wekte op de cursussen in wijde kring te propageren. Mevrouw De VriesStevense, die wegens tijde lijke afwezigheid van mej. Sikkens de cursus af maakte, werd hartelijk dank gezegd voor haar pret tige lessen en ontving van de cursisten een aardig geschenk. Na de theepauze werd een smaakvolle kleine ten toonstelling van bak- en kookproducten bekeken, en een taart en cake verloot. Mevr. Huisman—Griep uit Rilland bezorgde daarna dit gezelschap een gezellig uurtje door het voordragen van enige humoristische Zeeuwse ge dichtjes en schetsen, die zeer in de smaak vielen. Met een dankwoord tot allen die meegewerkt hadden tot het slagen van deze middag besloot de heer Dees deze bijeenkomst. De volgende leerlingen ontvingen een getuig schrift: W. E. Reijnierse, W. Korstanje en P. J. Harthoorn te Oudelande; J. J. Boone en P. J. van maar de goede bestrijder doet dit niet. We onder vinden dit dagelijks. Ten slotte nog dit: Ik weet, dat het Bestuur van de Bond van Veehandelaren achter de rudertuber- culose-bestrijding staat. Laten de leden van deze Bond zich in deze geheel achter hun Bestuur plaat sen en ten volle meewerken om deze gevreesde ziekte uit te bannen. Laat ieder, die bij de vee houderij betrokken is, zich geheel achter het vijf jaren-plan stellen, opdat dit niet meerder-jarig wordt. Bedenkt, de waarde van de gulden hangt af van de gouddekking; de waarde van onze veestapel van de dekking door gëzondheids-certificaten Zó heb ik met mijn bezoeker een half uur zitten praten onder het wisselen van een Caravellis. Daarna ging hij geheel bevredigd ons laboratorium uit. Tot een volgende maal. De oud-veeverzorger, A. CAPPON. Dalen en J. H. Huijsen te HoedekenskerkeC. de Dreu en M. H. P. Sinke te EllewoutsdijkD. F. Dronkers, M. Nieuwenhuijse en G. Nieuwenhuijse, Nisse; P. A. Filius, H. J. v. d. Male, J. M. de Rijke, J. G. Traas en T. van Hoeve, allen te Baarland. Zoals het bij ons moeilijk is om te schrijven over het leven en werk van de Nederlandse boerin, omdat dit in alle provincies weer een beetje anders is, zelfs in Zeeland is er een verschil tussen de diverse eilanden op te merken, en hoeveel verschil is er niet tussen twee boerderijen onderling zo is het ook moeilijk te vertellen, hoe nu „de Ameri kaanse boerin" woont, werkt en leeft. De levens omstandigheden, grootte en soort boerderijen, enz. enz. zijn nu eenmaal in het Zuiden anders dan in het Noorden en weer anders in het Westen. En daarom kiezen we er nu zomaar een boerderij in één van de staten uit. In het midden-westen van de Ver. Staten ligt de Staat Iowa, wat oppervlakte betreft vier keer zo groot als Nederland. Het is wel één van de beste „boerenstaten" die Amerika heeft. In onze ogen is het wat golvend land, maar volgens Afnerikaanse begrippen is het er erg vlak. En dan groeit er maïs, erg veel en erg hoge maïs, verder sojabonen, haver en lucerne-klaver. In de weiden loopt het rood-bonte en zwarte vee, dat straks geleverd zal worden op de veemarkten in Chicago en Omaha. Verder lopen in andere weiden varkens, heel veel en in alle mogelijke kleuren, rood, zwart, wit, ge spikkeld en gestreept. De boerderijen zijn tamelijk groot (70140 ha), welvarende gebouwen, groot en de meesten zijn goed onderhouden. Huis zowel als schuur zijn ge maakt van hout, helder wit geverfd. Zo af en toe komt ook wel eens een rood-bruin geschilderde schuur voor. Bij de schuur staan één of twee hoge silo's. Op één van deze boerderijen nu woont onze boerin, die we straks eens van wat meer dichtbij gaan gadeslaan en wier huis we ook eens wat nauwkeuriger gaan bekijken. Om het grote witte vierkante huis, ligt de tuin. Het is een uitgestrekt grasveld, met aan de kanten wat bosjes en struikjes en soms ook wat bloemen. Deze bloemen doen het overigens niet zo erg, om dat het 's zomers vrij droog is en omdat de boerin er ook niet zoveel tijd en arbeid aan besteedt. De tuin is het terrein van de vrouw en u kunt ze dan ook elke week bezig zien het grote grasveld te maaien. Wat er dan ook altijd keurig bij ligt. Dat maaien is helemaal niet zoveel werk, want ze zou niet in Amerika wonen als ze op de grasmaaier niet een klein motortje zou zetten en ze hoeft dus alleen maar achter het machientje aan te lopen en het te sturen! Ook de groentetuin komt voor rekening van de boerin. In het voorjaar wordt het land wel zaaiklaar gemaakt door de boer, maar dan kijkt hij er ook verder niet meer naar. De groentetuin wordt dan eens hier, dan eens daar gemaakt. Het is altijd een stukje van het gewone bouwland, wel dicht bij huis, maar toch moet de boerin altijd een eindje lopen om haar groenten te halen. In de tuin worden erw tjes, boontjes, tomaten, spinazie en „sweet corn" verbouwd. Sweet corn is zoete mais, die onrijp, ge kookt en zo van de kolf gegeten wordt en volgens alle Amerikanen heel lekker is! Het is vaak, met tomaten, het enige, wat het werkelijk goed doet! Verder worden ook wel koolsoorten geplant. Rode kool en boerenkool kent men er haast niet, andijvie wordt ook erg weinig verbouwd en van witlof heb ben ze nog nooit gehoord! Sla wordt haast altijd in de winkel gekocht. De sla in Amerika is van een veel hardere kwaliteit dan die, welke wjj in Neder land hebben. Ze heeft het voordeel dat ze niet zo gauw verflenst Aan de andere kant zijn er daar natuurlijk weer groenten, waarvan wij het bestaan niet afweten, zoals sweet potatoes (zoete aardappelen), squash, eggplant enz. enz. (Ik ben overigens blij, dat wij ze hier niet hebben, gezien de smaak!) En wist u, dat ze in Amerika in het voorjaar de jonge paarde bloemenplantjes uitsteken en deze koken als spina zie? Men vindt het erg lekker en soms is er zoveel, dat ze ook nog ingemaakt wordt. Misschien is dit een idee voor onze huisvrouwen!? Het huis heeft, net als bij ons, een vóór- en een achterdeur. De voordeur leidt naar een kleine hal, hoewel het zeer veelvuldig voorkomt dat er geen hal is en men dus letterlijk met de deur in huis valt, wat volgens de Amerikanen ruimtebesparing is. En zelfs, als er een hal is, wordt deze weinig ge bruikt; komt er n.l. bezoek dan worden altijd alle hoeden en jassen naar de slaapkamer gebracht en op bed gelegd! Maar eigenlijk is het zo, net als bij ons in Zeeland, dat de voordeur dicht blijft en ieder een langs achter komt, door de keuken. Die keuken, ja, dat is werkelijk de trots van de Amerikaanse boerin, en ze heeft er ook reden voor! Vooral de laatste 10 jaren zijn de keukens op de boerderijen gemoderniseerd en er zijn er niet veel meer die geen gootsteen, geen warm en koud stro mend water, een electrisch- of gasfornuis en een koelkast bezitten. De keuken is een woonkeuken en daar worden dus alle maaltijden gebruikt. Niet, dat de huiska mer niet gebruikt wordt, integendeel, 's middags en 's avonds zit men er altijd. Maar die woonkeuken is toch wel een groot gemak voor de boerin die het altijd druk en nooit hulp heeft. De keuken is heel practisch ingericht, zodat met een minimum aan arbeidskracht en tijd, gewerkt kan worden. De vloer is gemaakt van linoleum, wat met latjes aan de kant is vastgetimmerd, zodat het niet opge nomen kan worden. Het is een kleur die weinig vuil toont b.v. blauw gemarmerd, een grijze vloer met rode rand, blokken van licht en donker groen. Zo als u weet, houden de Amerikanen erg van vro lijke en felle kleuren en dat komt niet alleen in hun kleding maar ook in hun woninginrichting tot uiting. Meubilair is gemaakt van verchroomd staal, met een kleurige plastic bekleding. Waar mogelijk zal de Amerikaanse huisvrouw plastic gebruiken, zoals plastic gordijntjes, tafelkleden, borden en kop jes. Het is gemakkelijk in onderhoud en het is in alle mogelijke vormen, patronen en kleuren ver krijgbaar, en het is goedkoop. Vooral de laatste jaren leggen de Amerikanen zich erg toe op kleurenharmonie en haast altijd ziet de keuken er aantrekkelijk en fleurig uit, al zou het misschien naar Nederlandse begrippen wat erg fel zijn, maar toch kunnen we in dit opzicht wel wat van ze overnemen. De gootsteen is zeer handig gemaakt, n.l. in twee gedeelten, zodat in de gootsteen afgewassen en ge spoeld kan worden. Het materiaal waarvan de goot steen gemaakt is, is overtrokken met een soort por- celeinglazuur, dat wit is, zeer gemakkelijk schoon houdt en niet afspringt. Verder zijn de vele en prac- tische kasten en kastjes wit geschilderd of gevernist in naturel kleur. De aanrecht, die erg lang en groot is en dus veel bergruimte bevat, is van boven bedekt met linoleum of een soort eterniet, in een kleur pas send bij de rest van de keuken. De kachels zijn groot met van onder bergruimte voor pannen en hebben een deur met temperatuurregelaar. Alle kasten, gootstenen, kachel enz. sluiten uitstekend aan, zodat er geen richels zijn waar zich vuil kan ophopen en er geen ruimte verloren gaat. Natuur lijk heeft de boerin een glanzend witte koelkast, dat spreekt vanzelf in Amerika, maar een kelder, zoals wij die kennen, komt haast niet voor. Verder komen diepvries-installaties, electrische mangels, afwasmachines en automatische was machines steeds meer en meer voor, al is het dan niet zo, dat ze allemaal tegelijk in één huishouden voorkomen! Maar dat ook de Amerikaanse boerin machine „minded" is en er een zeer nuttig gebruik van weet te maken, is wel zeker Kapelle-Biezelinge. E. A. SCHEELE. (Wordt vervolgd.) MIDDELBURG HET OUDSTE ADRES voor: in Zeeland. Brengt steeds het nieuwste in: MANTELS, MANTELCOSTUUMS SWAGGERS JAPONNEN in effen, gebloemd, stof en zijde BLOUSE COSTUUMROKKEN KINDERMANTELS Zeer grote keus. Prima pasvorm. U slaagt zeker bij ons.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsch landbouwblad ... ZLM land- en tuinbouwblad | 1951 | | pagina 8