STEMMEN UIT DE PRACTIJK.
De Rijkslandbouwconsulent voor Z.-Vlaanderen te Axel.
VERKOOP VAN VOEDERBONNEN.
TUINBOUW
THANS IETS OVER DE BRAMEN!
VOOR DE PLATTELANDSVROUW.
Korte berichten
Wij vernamen deze week:
dat er een levendige handel in veevoederbonnen
wordt gedreven. Belanghebbenden trachten bij de
boeren te kopen onder het motto dat haver even
goed is als krachtvoer en bovendien veel goedkoper.
Onderwijl bieden zij voor de bonnen 6 tot 10 cent
per kg aan te kopen krachtvoer.
Deze redenering blijkt te worden geloofd met hét
gevolg dat veel bonnen van eigenaar verwisselen.
Dat deze redenering onjuist is hopen wij U met
het volgende duidelijk te maken.
Inderdaad is het zo, dat de veestapel op de ge
middelde Zeeuws-Vlaamse bedrijven met weinig
krachtvoer zou kunnen volstaan, indien de voeder
rantsoenen een goede samenstelling hadden. Aan
deze goede samenstelling ontbreekt het op vele be
drijven. Een dagrantsoen waarbij men met weinig
krachtvoer toe kan, bestaat uit ongeveer een 20 kg
kuilvoer, bijv. ingekuilde suikerbietenkoppen en
-blad, naast 20 kg voederbieten of pulp, aangevuld
met 5 kg klaver- en lucernehooi en enig stro.
Kuilvoer is practisch niet aanwezig en hetgeen
er is, is meestal van slechte kwaliteit, doordat het
inkuilen met zeer weinig zorg geschiedt en silo's
op zeer veel bedrijven niet aanwezig zijn.
In de practijk wordt het rundvee volgestopt met
voederbieten wel tot 40 kg per dag per koe. In
plaats van voederbieten ook wel met pulp.
Hoewel deze voedermiddelen mits in beschei
den mate gevoederd goed zijn, doch weinig eiwit
bevatten worden ze door de practijk veelal te hoog
gewaardeerd. Dergelijke hoeveelheden zetmeel-
rijke voedermiddelen worden dan verder aangevuld
met enig klaver- en lucernehooi, soms peulvruch
ten en bolkaf, welke matig tot rijk aan eiwit zijn.
De hoeveelheden die hiervan kunnen worden op
genomen zijn te gering om het grote tekort aan
eiwit veroorzaakt door de vele bieten goed te
maken. De hoeveelheid is groot genoeg, maar we
hebben een tekort aan eiwit en een overschot aan
zetmeel. Melkvee reageert hierop door verminder
de melkgift en achteruit gaan in conditie. Het
jongvee komt eerst laat aan de groei, veelal eerst
nadat zij enkele weken in de weide hebben gelopen.
Het besproken practijk rantsoen behoeft dus
aanvulling met eiwit en niet van zetmeel, omdat
wij hiervan reeds een overschot in ons rantsoen
hebben.
De eiwitrijkste krachtvoermiddelen zijn dus het
voordeligst omdat slechts het eiwit voor ons waar
de heeft.
Eiwitrijkkrachtvoer bevat 25 eiwit en 67
Als ik het woord bramen noem, dan denkt de
buitenstaander alleen over „geld" maken, een
„enorme" bron van inkomen. Is dit werkelijk zo?
Laten wij het eens nuchter bekijken. Als wij het
vorig jaar een artikeltje over de bramen geschre
ven hadden, zou dit wel enigszins anders geweest
zijn dan thans. Het vorig jaar lagen de bramen „in
de goot' of m.a.w. hingen ze te rotten aan de
struiken. Alleen zij, die de tijd er voor hadden om
met eigen personeel te plukken, konden een goed
„loon" verdienen. Dank zij het Centraal Bureau
die een garantieprijs van 32 cent vaststelde, kon een
volledige debacle worden voorkomen.
Zowel 1949 als 1950 gaf een goede kilo op
brengst (want ook 1949 zou een goede kilo op
brengst geleverd hebben, indien ze geplukt waren)
met een middenprijs van resp. 36 en 92 cent.
Als men het gemiddelde van deze 2 jaren neemt
komt men tot een bedrag van ruim 60 cent per kg
wat ruim winstgevend mag worden beschouwd. Die
zijn bramen niet heeft gerooid is de misère van
1949 weer vergeten. 1950 heeft weer goed ge
maakt wat 1949 teleurstelde. Wij gunnen dit onze
kwekers van harte. Want bramen kweken is nu
heus zo geen „lieftallig" werk. Men heeft heel wat
prikken te verdragen en er is heel wat moed voor
nodig om elk jaar weer de rommel op te ruimen
en aan te binden- Geen wonder, dat vele fruit
kwekers meer dan eens meewarig keken naar
hun collega's bramenkwekers, die stumpers die
met veel moeite hun product kwijt konden voor 32
cent. Maar thans was de beurt weer eens aan de
„kleine" man, die met hun karretjes bijna één
kwart miilioen gulden bramen aanvoerden op de
Veiling Kapelle.
Ja. zo krijgt ieder eens zijn kans, maar gelukkig
ook, het houdt de zaak zo'n beetje in evenwicht en
de spanning blijft er in.
Kapelle :s in Zeeland het' enigst bramencentrum
met Zaltbommel als concurrent. De voormalige
Rijks uinbouwconsulent, de heer Van der Pl-assche,
thans Directeur van de Tuinbouw, de „kenner" van
het fruitcentrum Kapelle bij uitnemendheid, had
een „vooruitziende" blik toen hij de planten in
Ka pile „uitpootte". Hij wist dat wanneer de „af
zet" slagen mocht, juist de braam bij uitstek ge
schikt zou zijn om opgenomen te worden in een
zacht fruitcentrum als Kapelle. De groei en kweek-
wijze bleek na enkele proefjaren goed geslaagd.
De afzet evenwel liep niet altijd mede, ze waren
soms moei1 ijk te plaatsen. Daarom kwam de ople
ving in 195Ó juist op tijd om weer een beetje be
langstelling voor onze bramen te krijgen.
zetmeelwaarde. Op 1 deel ëiwit komt dus 'nog geen
3 delen zetmeelwaarde voor.
Haver daarentegen bevat 8.4 eiwit en 60
zetmeelwaarde. Op 1 deel eiwit komt dus ruim 7
delen zetmeelwaarde voor.
Het krachtvoer is in verhouding tot haver veel
eiwitrijker en hieruit volgt dat dit, in onze omstan
digheden, veel voordeliger moet zijn.
Laten we de haver op 28,per 100 kg stellen,
inclusief het maalloon en het krachtvoer op 34,
per 100 kg. Indien we het zetmeel niet in rekening
brengen dan kost 1 kg eiwit uit haver 3,33 en
uit krachtvoer 1,36. Berekenen we hierbij 6 ct
per kg voor de voéderbonnen dan nog kost 1 kg
eiwit uit krachtvoer 1,60 en is dan nog belangrijk
voordeliger.
Brengen we het zetmeel wel in rekening tegen
25 ct per kg dan is krachtvoer eveneens voor
deliger zoals onderstaande berekening laat zien.
Eiwitrijk krachtvoer bestaat uit 25 eiwit en
67 zetmeelwaarde.
Na aftrek van het eiwit bevat 100 kg krachtvoer
43 kg stikstof vrije zetmeelwaarde.
Prijs 100 kg krachtvoer voor ƒ34.
zetmeel 43 kg k f 0,25 10,75
Blijft 23,25
1 kg eiwit in krachtvoer kost dus 23,25 25
0,93.
Indien we 6,voor de bonnen rekenen 1,17
en bij 10 cent 1,33.
Haver bevat 8.4 eiwit en 60 zetmeelwaarde.
Na aftrek van het eiwit bevat 100 kg haver 52 kg
stikstof vrije zetmeelwaarde.
Prijs per 100 kg haver 28,
zetmeel 52 kg a 25 cent 13,
Blijft 15,—
1 kg eiwit in haver kost 15,8.4 1,78.
Overduidelijk blijkt dat eiwitrijkkrachtvoer
34,per 100 kg veel goedkoper is dan haver van
28,Ook zelfs, indien we voor de bonnen 10,
per 100 kg aan te kopen voer rekenen. Met opzet
hebben we de prijzen niet scherp gesteld. Gemalen
haver is momenteel duurder dan 28,terwijl
thans eiwitrijke veekoeken met 23 eiwit ver
krijgbaar zijn voor 30,— per 100 kg.
We hopen dat dit artikeltje er toe mag bijdragen
dat de waarde van de voederbonnen, het kracht
voer en de haver door de boeren op de juiste waar
de worden gewaardeerd.
20-l-'51. R. L. V. D. Axel.
Want bij een behoorlijke prijs is het voor het
intensieve kleine bedrijf een prima aanvulling of
vervanging van de aardbei. Ze verschaft zeer veel
werk, vooral de pluk is eindeloos. Daarom laat
thans geen enkele fruitkweker met een behoorlijk
bedrijf zich verleiden om een „perceel" bramen
aan te planten, want het zal reeds bij voorbaat een
mislukking worden.
Ook de verzorging is niet zo eenvoudig als men
wel denkt. Alles bij elkaar vormt dit een aardig
boekdeeltje. Ook is het zeer verkeerd de markt
„achterna te lopen", want aan de prijs van '50 zul
len de internationale spanningen wel niet vreemd
zijn.
Met deze korte terugblik wil ik afstappen van
de braam en tevens de bespreking der verschillen
de soorten klein fruit afsluiten.
Zeer onvolledig heb ik getracht U een kort over
zicht te geven van de toestand in 1950.
Het is niet gemakkelijk iets objectief terug te
zien naar hetgeen achter ons ligt.
Het lijkt mij veel gemakkelijker een artikeltje de
wereld in te sturen gedrukt met vette koppen in
een niet-vakblad. Daarin stond n.l.: „De fruitkwe
kers hadden een goede oogst en goede financiële
uitkomsten; geen wolkje aan de lucht! „Ik denk, dat
vele lezers, ook van dit blad, het er niet mee eens
zijn geweest. Dergelijke schrijverij is verkeerde
voorlichting voor het publiek, dat niet indenken
kan, dat er zo veel moet gebeuren eer dat hun fruit
en groente aan huis wordt bezorgd.
Voordat wij het „harde" fruit willen volgen staan
we eerst nog even stil bij een vrucht, die ook
„zacht" is, maar toch meestal een beetje hoger van
de grond komt, n.l. de pruim. Tot de volgende
week.
JAAP UIT 't BOGERDJE.
Meer dan 200 vrouwen werken voor de UNO op
moeilijke en gevaarlijke posten, in woestijnen en in
afgelegen berg-gehuchten. Als dokters, verpleeg
sters en verbonden aan gezondheidsdiensten ^rek
ken zij per jeep of op een ezel over bergen en door
wildernissen, bedreigd door wilde dieren en door
slangen.
Sommigen leven, vertelt ons „Trouw", in primi
tieve hutten en gaan van dorp tot dorp om haar
werk te verrichten. Anderen doen kantoorwerk
voor de missies door de UNO ingesteld om te be
middelen in geschillen, die tot een oorlog zouden
kunnen leiden. Een ploeg vrouwen werkt in Tokio
bij de commissie in zake het Korea-conflict, ande
ren in Jerusalem bij de Commissie voor Palestina,
in Athene voorde Balkan-commissie en in Somali-
iand. - -
Vrouwelijke doktoren, verpleegsters en vrouwe
lijke administratieve krachten zijn door de Unicef
(de UNO-organisatie, belast met verbetering van
de levensomstandigheden' voor kinderen) en de
Wereldgezondheidsraad aangesteld. Zij werken
samen met regeringsautoriteiten en houden toe
zicht op de verdeling van schoeisel, kleding, dekens,
geneesmiddelen en levensmiddelen voor de school-
voeding in de betrokken landén.
Ida Simmons, èen Engelse vrouw reist in een
boot met buitenboordmotor langs de rivieren op
Borneo om de vroedvrouwen in afgelegen oorden,
die nog steeds kinderen volgens duizenden jaren
oude onhygiënische methoden ter wereld helpen
brengen, de beginselen van de moderne verloskun
de bij te brengen. Door woord en demonstratie
tracht zij ook betere voedingswijzen ingang te doen
vinden, ten einde de hoge kindersterfte te ver
minderen.
Dr. Jeanne Orkney trekt op haar jeep door India
en Pakistan om centra voor kinderverzorging te
stichten en verpleegsters op te leiden. De Ameri
kaanse Cordelia Trimble, chef van de missie van
de Unicef in Ecuador, reist heen en weer tussen
Columbia en Ecuador om dekens, zeep en levens
middelen uit te delen aan slachtoffers van aard
bevingen.
En zo doen tal van vrouwen, vaak onder zeer pri
mitieve omstandigheden haar menslievend werk en
verrichten haar moeilijke taak volgens een uit
spraak van Maurice Pate, de directeur van de Uni
cef, omdat zij zo bekwaam zijn en in zo hoog aan
zien staan, dat zij in sommige gevallen zelfs uit
gekozen werden boven de beschikbare mannen.
In Londen is onlangs een Nationale Voetgezond-
heid-tentoonstelling gehouden. De tentoonstelling
had de steun van de ministeries van volksgezond
heid en opvoeding; dokters en voetspecialisten hiel
den lezingen over het onderwerp, hoe de voetmoei
lijkheden zijn te voorkomen en te genezen. Speciale
nadruk werd gelegd op goedzittend schoeisel voor
kinderen en de nioeders werd er speciaal op ge
wezen dat de meeste voetklachten van latere jaren
te wijten zijn aan slecht schoeisel in de jeugd.
Ook in Amerika lazen wij in het Algemeen Han
delsblad, wordt grote aandacht aan dit onderwerp
besteed. Er is een Nationale Raad voor de Voet
gezondheid opgericht die de taak heeft, de gezond
heid van de kindervoet te controleren en te bevor
deren. Op de scholen zijn de leerkrachten ingescha
keld om op de voethygiëne te letten en voetgym-
nastiek te geven, alsmede toezicht te houden bij het
kopen van goed passend schoeisel. Hoe nodig dit is
blijkt wel uit het resultaat van een der eerste
schoolonderzoekingen, waarbij werd vastgesteld,
dat 76 van de kinderen schoenen droegen, die
een halve tot drie en een halve maat te kort waren.
Via pers en radio wordt de aandacht van de ouders
gevestigd op het feit, dat 85 van alle moeilijk
heden, die zich op latere leeftijd bij de voet voor
doen, voortvloeien uit de geringe zorg, welke in de
kinderjaren aan deze zaak werd geschonken.
Een voorbeeld, dat ook in ons land navolging ver
dient! E. G.
GROTE PAASVEETENTOONSTELLING
TE GOES.
Op Dinsdag 6 Maart a.s. zal te Goes een grote
Paasveetentoonstelling worden gehouden, waar
voor reeds nu aanwijzingen zijn, dat op een grote
deelname kan worden gerekend, waarbij vooral de
kwaliteit van het aan te voeren vee zeker niet min
der ;zal zijn dan tijdens de in November j.l. gehou
den tentoonstelling, hetgeen in een agrarisch cen
trum als Goes, tevens centrum van Zeeland, zowel
voor „de handel" als „de boer" aantrekkelijk zal
zijn en waardoor de Goesse Veemarkt ook buiten
de provincie nog meer bekendheid zal krijgen door
zijn prima en grote aanvoer.
Evenals vorig jaar is er voor de kampioenen van
de afdeling Vetvee en Handelsvee een beker be
schikbaar gesteld, terwijl voor elke afdeling en
rubriek meerdere medailles en „eervolle vermel
dingen" aanwezig zijn.
De Regelingscommissie heeft besloten voortaan
ieder jaar, behalve de Paasveetentoonstelling, nog
een najaarsmarkt te houden waarvan de datum
voor dit jaar nog nader zal worden vastgesteld.
Goes, 24 Januari 1951.
Secretaris der Regelingscommissie.
VEILINGSGEBOUW IN GEBRUIK GENOMEN.
Op 17 Januari was het voor de Veilings vereni
ging St. Maartensdijk een grote dag.
Onder tegenwoordigheid van het bestuur, vele
leden, handelaren en talrijke genodigden, werd het
nieuwe veilingsgebouw officieel in gebruik geno
men.
De gezamelijke afzet van uien, grove tuinbouw
producten, vroege aardappelen en ook al late aard
appelen via de land- en tuinbouwveilingen heeft op
het Eiland Tholen reeds een grote omvang aange
nomen.
De Veilings vereniging St. Maartensdijk was uit
zijn bestaande gebouw gegroeid en zag zich ge
noodzaakt tot nieuwbouw over te gaan.
Plannen werden gemaakt en thans kon het nieu
we gebouw in gebruik worden genomen.
Hieruit ziet men weer hoe door coöperatieve
samenwerking iets groots tot stand gebracht kan
worden.
Wij wensen het bestuur veel geluk toe met hun
ondernemingsgeest en de leden met hun nieuw
gebouw.
