Oe Zeeuwscha
Landbouwmaatschappij 80 jaar.
Historisch Overzicht,
schappij dit werk van liaar cerelid buitenge
woon waardeert, en üij stenn allen mei mij in,
wanneer ik hem hiervoor huldigend, een heil
dronk op zijn bestendig welzijn instel.
Daar werd nog gesproken door den Coin-
mts -.irfi der Koningin, die in het bijzonder een
woord van hulde aan Jhr. Van redenburch
bracht.
Nadat velen van at den Imogen toren van
een schitterend vergezicht over de Thoolschc
landouwen, welke goede vruchten droegen,
hadden genoten, alsmede van welwillend aan
geboden vcrverschingen, ging de tocht verder,
nadat het gezelschap nog vereeuwigd was op
de fotografische plaat.
Hei ging nu door Scherpenisse via St. Maar
tensdijk naar Stavenisse, waar hel gezelschap
vriendelijk werd Ontvangen en gul werd ont
haald door de familie Dorst op den huize „Vre
denburch". De heer Dorst sprak enkele toe
passelijke woorden, welke door onzen geachten
algemeenen leider als volgt werden beant
woord:
In Stavenisse (of moet liet gewijd lieeten aan
Scavo den Fcneinen God) is het ons aange
naam te verpoozen. Aangenaam dat te doen bij
onze:: medestrijder Dorst, wiens naam reeds
-joo lang in de Zecuwsche landbouwkringen
een goeden naam heeft, als die van een ge
slacht, hetwelk uitmunt door kloeken zin cn
helderen blik en toewijding aan den landbouw
en Je veeteelt en de fokkerij van het paard.
Stavenisse stond vaak aan vele gevaren
bloot en was in de vroegste tijden de golven
ten prooi.
Bezorgd zagen weleer Zeclands Staten naar
dezen punt van het eiland Tholcn en nog heeft
men cr een calamiteuzen polder. Maar zonder
Stavenisse kunnen wij niet.
Als men Stavenisse sach declineeren tot niet.
Sanck Zeeland een zoo harden Liet.
Maar gelukkig, dank zij den vooruitgang
der waterbouwkunde, is ook hier iic' vrucht
baar land beter beschermd dan ooit te voren,
en kan ook de familie Dorst vredig cn rustig
haar schoone taak volvoeren om land en volk
van Tholen, op gebied van den landbouw, ten
voorbeeld te strekken en vooruit te brengen.
Daarop rekent vooral de die in
een trouwe vriend en warmen medestander
heeft gevonden.
De Zeeuwsdie families moeten ons trouw
blijven en eens naar het verleden zien, wat hun
vaderen pracsteerden en in dc historische lijn
voortwerken, dan is er blijde tinteling van leven
en geestdrift onder onze scharen, en stelt men
er een eer mede te werken aan het schoone
doel: de verheffing van den landbouw in Zee
land.
Gij doet dat met eere.
Wij danken daarvoor hartelijk, gelijk voor
deze gastvrije ontvangst.
In Stavenisse stonden de kinderen met vlag
getjes opgesteld en werd op deze sympathieke
wijze, het gezelschap verwelkomd.
Het ging nu verder naar St. Annaland en
van daar naar Oud-Vossemeer. Óok fiier viel
op het ..rechthuis" het gezelschap een vriende
lijke en gulle ontvangst ten deel. De Burge
meester, de heer Snijder, hield een toepasselijke
toespraak, hetgeen de Algemeenen Voorzitter
aanleiding gaf het volgende te zeggen:
In het groote Vossemeer zitten wij, maar die
breede waterplas ziet er anders uit dan in het
diep der eeuwen, toen St. Philipsland nog op
komend schor er in was en van vele daarin
liggende polders niets was te zien. Nu zitten
wij op een keurig raadhuis, in een schoon dorp,
een der schoonste van Zeeland. Het was een
mooie rit van Stavenisse naar hier. Wij zagen
veel schoone landouwen, genoten van den aan
blik van de stichting van Anna van Bourgondie.
de zuster van Karei den Stoute, de echtgenoole
van Adriaan van Borselen, die vanuit haar
kasteel te Souburg den dijk van het latere
St. Annaland regelde. Wij herinnerden ons
onderweg hoe Suzanna Hughers, de dochter
van den beroemden Constantijn, vrouw van den
ambachtsheer van St. Annaland, haar naam
aan den Suzannapolder leende, en zoo kwamen
wij hier, waar in de 13e eeuw volgens Holle-
steller nog de uitgestrekte waterplas was,
waarop ik zooeven doelde.
Dankbaar zijn wij voor de ontvangst alhier,
inzonderheid onder de auspiciën van den Bur
gemeester, die jaren lang voor de op
noten van groote beteekenis was en mede in
vloed had op den goeden gang van zaken. Ook
Zeelands Chroniekschrijvcr in het laatst van
onzen gouden eeuw zegt, dat Vosmeer groot en
schoon, is en veel inwoners heeft, die zich
meest met landbouw bezig houden en met hun
vruchten goeden koophandel drijven, terwijl zij
die te scheep alleszins kunnen verzenden. Vos
meer ligt aan de Eendracht zeker daarvoor
goed. Nog leeft men hiervan den landbouw, te
midden van vruchtbare polders. Ik hoop harte-
h|k, dat Vosmeer moge vooruitgaan cn van de
waterleiding voor zijn landbouw en veeteelt,
ruimschoots mag profiteeren en eerlang op z.ijn'
boerderijen, ook de eigenaardige muziek die
net gegons van een electrischen motor met zich
brengt, zal mogen liooren. opdat uit die ge
heimzinnige bron van kracht, energie voor de
bevolking en schitterende vooruitgang voor de
gemeente nxige voortspruiten.
Wij danken het ijverige gemeentebestuur
voor de vriendelijke ontvangst.
Na deze aangename verpoozing ging liet weer
terug naar Tholcn, waar men te ongeveer half
arriveerde.
De tocht was schitterend geslaagd; geen en
kele handenpech, geen ongelukje was voorge
komen en overal werd de stoet met belangstel
ling begroet.
De maaltijd.
Te half acht waren niet minder dan 185 per
sonen in „Non Semper" aan den gemeenschap-
pelijkcn disch vereenigd. Er heerschte een ge
zellige stemming, Is begrijpelijk, dat de slui
zen der welsprekendheid geopend werden.
De Algemeenen Voorzitter, onvermoeid als
liij is, wist ook hier weer een toepasselijk
woord te doen hooren.
De Commissaris der Koningin huldigde de
namens het Provinciaal Bestuur en
gaf blijk van warme belangstelling voor onzen
landbouw, den hoeksteen van ons Zecuwsche
Volksbestaan en eveneens van de
Spieker gewaagde met vreugde van de activi
teit der Toch zijn er nog te velen die
zich afzijdig van haar houden, te weinig
intensief met haar medeleven.
Spreker besloot met een heildronk en zijn
beste wensclien voor de
Het is duidelijk, dat bij de waardeerende
woorden welke werden gesproken, ook de
Fransche gezant niet werd vergeten, alsmede
het bestuur van den Kring Tholen.
Als curiositeit vermelden wc nog, dat de 2c
Secretaris in een door hem samengesteld
de leden van het Hoofdbestuur van den lui-
migen en den ernstigen kant bekeek.
Men bleef geruimen tijd gezellig bijeen.
(Slot).
Juni lOlcl gedacht men te Zierikzee het 70-
jurig bestaan der in „Juliana".
Men had toen: twee 2jarige cursussen in land-
houwhuishoudkunde, andere mcisjescursusscn,
voor volwassenen, 22 landbouwwintercursussen
voor jongens, voor meisjes.
In 1892 was er een cursus.
In 1922 waren er 25.
En thans: 31 landbouwwintercursussen, in
tuinbouwkunde, 10 voor volwassenen, 14 in land-
bouwhuishoudkunde, in paardenkennis, In
hoefbeslag. in motorkennis.
Voorts hebben wy de school, de Mid-
ieibare Landbouwschool te Hulst en de Lagere
Landbouwschool te Axel, terwijl er het volgende
jaar een te Schoondijke staat geopend te wor icn.
Meerdere cijfers van vergelijking zal ik
thans sparen. Zy worden opgenomen in het ver
slag.
Linilenbergh spreekt over de groote kosten
bij publieke verkoopingen. Hiermede wordt den
stoot gegeven tot oprichting van een commissie
van onderzoek en tot een eindelijk vergelijk met
de notarissen, waardoor in de provincie meer een
heid is gekomen.
Van Dixihoorn zit het pachtvraagstuk wars en
hij bespreekt het te Zierikzee uitvoerig in 191S.
De met zooveel zorg voorbereide Middelburg
se!» tentoonstelling zal wederom niet doorgaan.
Tegen 10 Augustus 1914 roept de Voorzitter zijn
getrouwen bijeen wegens den gespannen Euro-
pocschen toestand in verband niet de a„s. ten
toonstelling. De oorlog is uitgebroken. Europa
staat in lichte laaie, net verkeer Is al zoodanig"
beperkt, dat men slechts kort in Hotel „dc Com
merce", vlak aan het station te Middelburg kan
samenkomen. De tentoonstelling wordt uitge
steld. Het zou 1921 worden. Niemand had dit
gedacht. Niemand kon het voorzien.
De moeilijkheden zijn al begonnen. Prijsbepa
lingen, requisities. Wel mocht de heer Domini-
cus de vergadering toeroepen: Werkt kalm door!
Geen stagnatie! Houdt het hoofd koel!
Een paar weken later moest men alweer bij
eenkomen: een prov. bemiddelingsbureau werd
opgericht, in de nieuwe rjjkslandbouwwintc
school te Goes werd het gevestigd. Het secreta
riaat kon berusten bij den heer Iman Kakebeeke
en den assistent-rijkslnndbouwleeraar Steve
cn den lecraar Broek.
Afdeelingsbureaux zouden in alle afdeelingcn
opgericht worden. De gewone najaarsv ergadering
van het hoofdbestuur werd in laatst van No
vember gehouden. De heer Vogelvanger,
het jaar te voren ook reeds op de vergaderingen
was, zag men er ook. Aller geest en gemoed
vol van den oorlog en blijft dat.
Men werkt echter volgens des Voorzitters raad
nas tig door, en benoemt zelfs nog. ten bewijze
hiervan, in de voorjaarsvergadering van 1915 de
heeren van Hoek. Lëhnis en Dr. Zandc
tot cercleden.
Zonnevijlle bracht den uitvoer van aard
appelen ter sprake, actief als hij immer is. wan
neer het de belangen van het land aan de over
zijde van onzen Zeeuwschen Jordaan betreft.
Zwagerman gaat door met zijn studiën over de
varkensfokkerij en Van Oyen blijft ook op zijn
ouden ilag, de 80 schier genaderd, actueel met
de behandeling van de bedrijfsadministratie voor
den landbouwer in verband met de inkomstenbe
lasting.
Een waardig lid van het college van Ged. Sta
ten van Zeeland zoide eens: „Zoo leert men de
boeren cr voor te zorgen, dat zij weinig belasting
betalen".
Hij bedoelde: dat zij niet langer Boerenschroom
3pelen en daarbij den rol van Sijmen en Bartel
hebben!
Iman Kakebeeke verlaat ons bij het barnen
van der hel orkaan naar een centrum van zor
gen cn wordt Inspecteur van den Landbouw.
Onze Stevens wordt zijn opvolger cn wordt har
telijk verwelkomd, gelijk wij nog in zijn vermel
denswaardige activiteit on welwillendheid ons
rijkelijk mogen verheugen. Hij heeft een tijd met
ons meegemaakt van moeite en zorg. die ons nan
elkander verbindt.
Ook de oude Van Oyen ging heen! Hij heeft
gewerkt zoolang het dag was, schier tot zi.ïn
jongstcn snik. Hij sneuvelde op het veld van eer.
Ik zwijg hier over den bewonderenswaardigen
man, en breng hem van deze plaats nogmaals
eerbiedig en stil. den diepgevoelden dank,
warme hulde der Zecuwsche T-andbouw Maat
schappij.
Volgt in werkzaamheid en ambitie zijn groot
en verheven voorbeeld na.
Het was niet gemakkelijk, neen, zelfs buiten
gewoon mooiliik opvolger van Van Oyen te zün
die vanaf November 1893 tot IS October 1915
de zoo getrouw als Secretaris on Inter
tevens als Penningmeester diende.
Geen oogenbllk kon men zonder Secretaris in
deze tijden zijn. Reeds 15 October werd dnn ook
de hc-er Klélstra met do waarneming lielnst- Van
Oyen had voor niets genvbeid, maar nltiid gezegd:
'Gij betaalt mij niets, maar na mij suit Gij in-»»
In den zak moeten tasten. Inderdaad zoo kon
Shot niet langer. Du last van de werd te
zwaar voor particulieren arbeid. Dc functionaris
Smou ambtenaar worden, die niets anders demi
cn daarin zjjn levenswerk cn dies ook zijn levcns-
bestaan zou vinden.
Dat cischte oen algeheele reorganisatie van
het secretariaat en tevens een verhooging van
uitgaven, die zonder aanmerkelijke coritribulie-
verhooging niet mogelijk was. Dat laatste werd
besproken en sedert tol verledon jaar toe hot
contributievraugstuk niet van de lucht geweest.
Thans moge het opgelost zijn. althans voor een
lange reeks vun jaren cn niot meer do werkzaam
heden vertragen of veronaangenamen. Er is
cenigcn strijd in eigen boezem naar aanleiding
van do vacature. Een instructie wordt voor den
te benoemen titularis voorgesteld en op Maart
1916 wordt de heer Tj. Kielstru benoemd
Op de Atgemeene Vergadering van 14 Juli 1916
te Goes zegt de Voorzitter: De heer Kielstra,
<Uo in ontzettend lastige tijden dc functie van
Secretaris aanvaardde, heeft aan de verwachtin
gen, die wij van hem hadden, volkomen beant
woord".
Mjjne Heeren, het was toen nog In dc le pe
riode van den oorlog. Duarna kwamen cr veel
zwaardere cn veel moeilijker tijden. Kielstra
volgde het illustre voorbeeld van den ouden voor
ganger met jeugdige geestdrift cn hartstochte
lijke liefde voor zjjn taak en thans, nu dat alles
^achter den rug is, al zjjn cr andere en nieuwe
moeilijkheden als gevolg nog van het schrikke
lijk wereldgebeuren, herhalen wij dat woord. Hij
heeft volkomen aan onze verwachtingen beant
woord. Neen, zoo is het toch niet. Hij heeft onze
stoutste verwachtingen overtroffen. Lang nog
blijvc gespaard voor de
Wij ivaardeeren het nog, dat ook op 14 Juli
1916, de heer Lovink wederom op onze vergade
ring was. Meer nis ooit was het bij de stijgende
prijzen noodig, dat Lindenbcrgh de tarieven der
notarissen onder het mes nam. Zij waren welwil
lend genoeg zelf mede te werken tot een her
ziening.
Het bureau voor landbouwboekhouden werd op
gericht. Kosten bewees ons daarbij de eerste
diensten. Hombach gaf goeden raad op prak-
tischc ervaring gegrond.
Do regeering nam maatregel op maatregel.
Welleman tuk op zjjn vrijheid en wars van
Staatsvoogdij lei in een motie vast, dat men die
maatregelen in Zeeland slechts als noodmaat
regelen duldde.
Tal van buitengewone vergaderingen waren
noodig. Van Vredenburch blies zijn krachtig kla
roen ter verzameling en besprak luide de toe
standen. Onderwijl oreerde Do Muralt over de
oeverbescherming en bespiegelde later hij, die
thans tot spreekt: „De oeconomische zijde on
zer oeververdediging" en hield een pleidooi voor
groote waterschappen. Maar 25 October 1916 had
ons eerst een treurig bericht gebracht. De Voor
zitter was niet meer in het land der levenden.
Op November 1916 opent dc vice-voorzitter,
Wagtho, de vergadering cn herinnerde
uan het overlijden des Voorzitters, op wiens ge
moed de gruwelen des oorlogs diep hadden ge
werkt. werd herdacht als een man van groote
jovialiteit, die tal van jaren met liefde zich had
gegeven aan de Wagtho moest ook zijn
functie neerleggen en Walter Kakebeeke trad als
vice-voorzitter op.
Wagtho zooveel jaren lang lid van het uitvoe
rend deel van het Hoofdbestuur, zooals het vroe
ger heette, werd benoemd tot eerelid.
21 jaar was Wagtho onder-Voorzitter geweest.
Hij muntte uit door trouw en degelijken zin.
Sint Nicolnasdng van het jaar 1900 en zestien
zag de met groote verwachting op tegen
Jhr. Jan van Vredenburch als haren leidsman. Zij
nam zich met een rijk beladen koopvaardij
schip vergelijkend, dat in de brandende golven
verkeert hem op als loods teneinde veilig door
de branding heen, naar kalmer wateren gevoerd
te worden.
De werkzaamheden namen zoodanig toe, dat
het Dagelüksch Bestuur versterkt moest worden,
en twee leden er aan toegevoegd werden, in de
personen van van Westen uit Zierikzee en.
Leenhouts uit Retranchement.
In de voorjaarsvergadering van 1917, den 30en
April, spoedden vol belangstelling de Hoofdbe
stuurders zich naar het vergaderlokaal. Wij zien
o.a. daar de Bruijne uit Ter Neuzen, Becuuit
roede, Lindenbcrgh uit Heer-Arends-
kerke, jongeren in de kracht van het leven! De
oudere, kalme Van Westen treedt binnen cn is
zeer ontdaan en onder den indruk van hot drama,
dat zich in den afgeloopen nacht in Zierikzee
heeft afgespeeld en waarvan hij verhaalt. Een
bom-nanval was op zijn geliefde woonplaats ge
daan. Menschenlevens waren er bij gebleven.
Een brandbom stichtte brand; een bom niet groo-
ter dan een inktkoker, had het huis van Mr. Pol-
vliet voor een groot deel verwoest.
Gruwbre verdel gingsk rijg. die onze brave
Zeeuwen zelfs niet met rust kon laten. Het is of
de duivel rondvaart over d'aard.
De Voorzitter betuigt de deelneming der ver
gadering. Men moet weer aan den arbeid.
De stichting van een landbouwhuis wordt ge
noemd. Het reglement op de gewassenkeuring
gewijzigd. Ons blad won meer en meer aan be
teekenis, inzonderheid nadat cr tegen ecnige ver
goeding medewerkers aan verbonden werden.
Spoedig werd het ook het blad voor den tuin
bouw. Alles wat de veilingen betreft, zal er in
gepubliceerd moeten worden, want circulaires
lullen niet meer worden gezonden. Ongetwijfeld
zou daardoor het aantal leden der Maatschaon
belangrijk toenemen. Menigeen was het wol ver
plicht om zijn zaknn. Het blad zal dan twee
maal per wock verschijnen.
Toeken des tijds is, dat Mr. Zaaijcr spreekt
over het doe' der vereenïging Molèstri.rico. Het
ligt de rede, dot elke vergadering gewijd is
aan allerlei wat betrekking heeft op de oecono
mische omstandigheden tengevolge van den oor
log: hooivordering, bietenuitvocr, aflevering
nen, graan voor eigen gebraik, aardappelen-
distributie cn dergelijke.
Ik ln.it nnn den -e-ehiedschrijvor der toekomst
over dit allergewichtigst tijdvak, hetwelk nog
niet objectief beoordeeld kan worden, te hescl"
ven en benaal mij slechts tot een enkele mede-
deeling. Wellemnn is vasthoudend. Wei wn«
kiïngenstelsel facultatief gesteld, maar hij is
nog niet tevreden cn acht nu hot moment gunstig
om zijn denkbeelden te verwezenlijken ten aan
zien van organisatie der Maatschappij. Deze
bespreekt hij dan ook in een uitvoerige rede. De
di.-cnsslën daarna zijn buitengewoon interessant,
maar ilo wordt en is gereorganiseerd.
Tu liet voorjaar van 1918 onze Secretaris
ernstig ziek en dnt geeft reden tot angstige be
zorgdheid, maar bet 75jaric bestaan der
kan hij op den 81 Augustan 1918 mede dankbaar
hordonken.
ik breng in iic herinnering, wat velen nier
nog vorstin in out geheugen liggen zal. Onder
hui lier commando un Jhr. Vun redesburek
trok de voorhoede van de reeds op JU
Augustus 1918 Goes binnen. Het oude Ganze-
itedeke daverde van vreugde. De Al. vierde
'feast! De tuil was in fcestdosch. Het altijd
wuakzamc gemeentebestuur ontving het Hoofd
bestuur op het Goeache kupilooi. Dc muziek ver
hief onze harten en de dichtregel vun Da Costa
kwam in den zin: Hoe kan het zijn, dat de lier,
die sinds lang niet meer ruischte, weer op eens
tot dc harten in dichtmuzlek sprak'! De
.d.-niarsch, gecomponeerd door den directeur van
Buphonia te Goes, werd gespeeld cn den voor
zitter aangeboden. Inzonderheid voor den voor-
zit.ter was het een blijde dag van verpozing te
midden van den ongeloofelijken arbeid, den titani-
schen arbeid, dien hij heeft moeten verrichten
voor onzen Zeeuwschen landbouw in deze zware
tijden. Het gaf hem meer moed om voort
gaan met zijn strijd voor ons landbouwbelang
logon umbtonaar of of Gauwdief on Gannef
hior of daar.
De vergaderzual op 31 Augustus was stamp
vol. De had nog nimmer zooveel loden
geteld. In jaar tijds was men geklommen
van 4000 op 8500. Kent Gij de geschiedenis van
Jona's wonderboom'.' Zij dut lot onze Maat
schappij niet beschoren, maar de wondre snelle
groei was toch niet onnatuurlijk, want zij lag ge
heel in de natuur en den aard der tijdsomstan
digheden en de noodzakelijkheid voor menigeen.
Maar ook men voelde, dat men tegenover de
overheid als oen eenheid staan moest om zijn al
oude rechten en vrijheden tc verdedigen. Denkt
dat dit nu minder noodig is? Gelooft Gij
kortzichtige, laksche rdct-leden der dan
niet, ilnt nog veel meer in tijden van malaise
aaneengesloten optrekken noodig is? Wie zwak
en ziek is, heeft toch hulp en steun noodig?
Ligt in eendracht geen kracht als het wat
kost aan geld, aan tüd, aan inspanning om ook
iets te presteoren voor de MaatschaDDÜ
De Voorzitter herinnerde aan het 50jarig feest
te Tholen en gaf een zeer korte historische terug
blik. De tüden waren niet geschikt voor naplui
zen onzer archieven. Dr. Mol hu sen sprak over
Landbouw-Coöperatde
De Ingenieur Steffelaar was de voorloop
zooals men in Groningen zegt van de electri-
ficatie van het platteland van Zeeland. Hij
sprak daarover Tn verband met den pi actischen
landbouw. Ilc zie zijn mooie lichtbeelden nog. Het
ware wel te wensclien. dat hij op alle plaatsen in
Zecuwsch-Vlaanderen, waar men weer een
streepje voor heeft, eens sprak cn die lichtbeel
den vertoonde. Hoe spoedig zouden onze boeren
dan hun duurdere oliemotoren weg doen cn zich
aansluiten, op voorbeeld van wakkere landbou
wers van Biervliet en IJzendüke, aan het elec-
trisch net.
Maar Gij, die nog niefczoo gelukkig züt, beseft
dat nut en voordeel ook wel. Alleenlijk de Zeeuw
is geduldig in het wachten en gemoedelijk ver
trouwend tegenover zijn overheid.
Of moet de krachtige vuistslag van Van
Oeveren op tafel om met spoed en zonder verder
talmen het verlangen naar de electrificatie van
midden Zeeland en Noordelijk Zeeland kracht bii
te zetten Zeg het rond en fier. Dring aan op
spoed. Men kon al bezig zijn. Zorgt, dat de
Staten niet uit een verkeerde zuinigheid*»ver-
weging ons Zeeland weer tot een achtcrliik land
maken! Wat zal onze landbouw beginnen tegen
over Groningen zelfs tegenover Gelderland en
Overijssel, als wy zoolang van electriciteit ver
stoken blijven
Hoos de vezelman sprak over de rlaa
levering. Vin Biesum was er niet.
Meegedeeld worxlt de benoeming van Van Dijk
tot tweeden Secretaris.
Wij hebben hem nog en waardceren hem zeer.
Wie hoort niet gaarne zyn lezingen? Wie geniet
niet van zyn geschriften? Wie waardeert niet zyn
oprechten zin, zyn groote kennis, zyn vriendelijke
hulpvaardigheid?
Op 19 December 1918 herdacht Walter Kake
beeke den overleden heer Wagtho. De Voorzit
ter was ongesteld.
Een gedenkwaardige datum in de geschiedenis
der Maatschappij is 29 Januari 1919. Het is de
eerste algemeene vergadering der gereorgani
seerde Maatschappij. Moge deze door talloos vele
gevolgd worden en blijken, dat inderdaad voor
ons Zecuwsche volk in alle zyn geledingen hier
door de tot een zegen wordt.
Allerlei commissies worden nog benoemd en
ontslagen. Een verkoopbureau laat van zich
spreken. Het blad komt weer maal per weck.
De tweede maal is niet meer noodig.
Het schip is door de branding heen. Een ten
toonstelling, uiting van vrede en vreedzame ont
wikkeling wordt te Goes gehouden en munt uit
inzonderheid door het getal en de pracht der
paarden.
Het ledental was nog hoog, plus _piinus 9000.
Velen zyn nog overspannen van der tijden druk,
anderen van der tijden voorspoed. Snel verwor
ven rijkdom geeft weelde. Weelde vernietigt ryk-
dom. Champagne vervangt het eenvoudig glaaske
bier. De Bourgojme doet hier en daar zyn intree.
Met de paarden is men dol. De tijden van John
Law's tulpenhandel komen terug. Fantasie be
paalt de waarde. Artist de Laboureur kost
110.000.—
Ei, ziet eens. vrienden ziet!
Wat mag den Paaschos baten
Dat hy oen rozenhoed
Jlag dragen in de straten
Al wordt hy ook gestreeld,
Is voor een korte wijl.
Helaas! daarachter volgt
De slager met de bijl!
De gildos ga.il daarheen
Versierd met rozenkransen.
Men hoort de trommel slaan.
Men ziet de kinders dansen.
Hy schuimbekt van den wjjn
En glimt van enkel vet.
Maar denkt niet aan de byl,
Die voor hem is gewet.
Hoe menig is er trotsch
En gaat hi>ogmoedig pronken,
Die, eer do Zonne daalt,
In piine ligt veizonken.
Neemt, vrienden op zelf,
En op Uw zaken acht,
Ook als h"t zoet geluk
Gestaag tegenlacht.
In"voorspoed, zie toe!
Toen de Maatschappij haar hoogste toppunt
bereikt had en het schip de woeste branding goed
