Breek met de oude sleur Gratis Frans leren. \k FEU ILLETON Wie wordt Lady Letchford? Duivensport Varia. (Nadruk verboden) NOG ENKELE BIJZONDERHEDEN OVER DE AFRICHTINGEN De beoefenaars van het weduwschap- spel weten best, wat ze te doen hebben Andere liefhebbers beginnen van meetaf met trucjes en wat weet ik al Voor liefhebbers van trucjes volgen hier enkele van die methoden: 1- het toevoegen van eieren 2) een levende worm in een uitge blazen ei steken. De worm krioelt en wemelt en laat de duiven in den waan, dat het werk der uitpikking begint 3) het wisselen van de nesten van broedende duiven Dat men echter met die trucjes niet te hoog oploope. Het zijn en blijven de beste en sterkste duiven, die zich im mer het best zullen klasseeren. Wan neer men spreekt met liefhebbers van over 50 jaren terug, steeds zullen zij vol bewondering nog gewagen van deze of genen beroemden vogel, die goed vloog op alle neststanden en waarvoor niets speciaals werd gedaan Och, in duivensport is zooveel te ne men en te geven! De goede duiven too- nen zich wel! En als slot van deze beschouwingen willen we nog enkele woorden zeggen over de voeding tijdens de africhtingen en prijskampen Over dit onderwerp werd reeds zoo veel gezegd en geschreven Wij kunnen instemmen met de woor den van een onzer grootste kampioenen, dat in kwestie van voeding, de lief hebbers veel te gereedelijk van den os op den ezel springen Hooren ze van dit of dat, of lezen ze wat van geen of ginder, al dadelijk wordt het aangewend; meestal zonder veel succes Geen te groote verscheidenheid mag heerschen in de samenstelling van de verschillende mengsels Nooit radikaal van voeder veranderen Wenscht gij bijvoorbeeld een of an dere graansoort in groote hoeveelheid in Uw mengsels te doen voorkomen, begin dan met geleidelijk meer en meei van de gewenschte granen te geven Laat d,en overgang Vooral geleidelijk plaats hebben Een mengsel van boonen, vitsen, mais: wat erwten en wat gerst kan ruim vol staan Een fout van veel liefhebbers is wel dat ze te kwistig rondspringen met allerhande ophitsende en kleine granen Het gevolg daarvan is dan, dat de duiven den eetlust verliezen, geen an dere nochtans noodige granen meer willen opnemen en slap in 't vleesch komen. Dit alles is, wij herhalen het, te wijten aan den liefhebber zelf. Iedere maal, wanneer zij op het hok komen worden er wat kleine granen uitge strooid De duiven zijn er op verlekkerd en wel zoo, dat ze tenslotte alle andere granen als boonen en vitsen weigeren Geef kleine granen, doch in mate Wanneer gij bemerkt, dat Uw duiven de boonen niet oppikken en geduldig wachten achter hun dessert, laat ze dan wachten, slaat een maaltijd over en ze zullen dan wel opnemen wat ze moeten Zoovele liefhebbers reeds hebben hun duiven van den goeden weg afgholpen enkel en alleen omdat ze te kwistig rondsprongen met al die kleine op hitsende granen en andere kracht middelen Hoort men van sommige liefhebbers dan zouden enkel in de kleine granen heil en succes te vinden zijn! We raden U echter niet aan van de proef te nemen Zorg er vooral voor, dat Uwe duiven tijdens dit seizoen genoeg te eten krij gen. Ze mogen zich goed rond voordoen want nog heel wat werk wacht hen Ziedaar, liefhebbers, enkele gelegen heidsbeschouwingen, die voorzeker van belang zijn PAU Tientallen guldens gooit gij weg door duiven te spelen, die niet in form zijn! Een paar guldens zullen U doen profiteeren van den vooruitgang der wetenschap. De juiste médicijnen zijn de „COLOMBINE-PRODUKTEN" g die een wereldsucces kennen, omdat zij gesteund zijn op eigen resultaten van den Belgischen bereider. (756 prijzen in 1934-35-36 en sinds 1931 jaarlijks koning en groot kampioen in verschillende vereenigingen). Speelt nooit duiven, die niezen, gapen, lekken, smekken, zich den kop krabben en geen lust hebben tot vliegen. Korft ook nooit duiven in, die malsch en slap in 't vleesch zitten, waterachtige of groene uitwerpsels hebben, slijmen in bek of keel en vochtige oogen! Geloof een jarenlange ondervinding. Speel zeker en behandelt Uwe duiven naar de Colombine-méthode". Vraagt een proef pakket, speciaal voor Hollandsche liefhebbers en bevattende: 1 pak Colombine Thee 1 flesch Colombine-Elixir 1 flesch Colombine-Snotoiie 1 flesch Colombine-Slijmpoeder 1 wathaakje 1 flesch Colombine-Luizengift Waarde van dit proefpakket 50 cent 50 cent 50 cent 50 cent 20 cent 50 cent •'■Vi - 270 cent of f 2,70. Na drie dagen behandeling zijn Uw duiven niet meer te herkennen. Ze zijn in topform, hard en nerveus. Geld en roem zijn aan U door het toe passen van deze methode. Zelfs al hebt gij in jaren geen prijzen gewonnen, dank zij deze proef zult gij er spelen of geld terug. Gebruik ook onze specia liteiten: Colombine-Traancapsulen a 50 cent de doos van 100, Colombine- Dopping-Pillen, de echte snelheidspil a 50 cent de doos van 100. Vraagt het prachtboek „Moderne Duivenüefhebbe rij". Het wordt U gratis en franco ge zonden en zal U leeren, hoe gij Uw duiven moet spelen en zetten voor de vluchten. Wacht niet en vraagt lieden nog hoogerstaand proefpakket of het gratis boek aan APOTHEEK „SINT-ELOOI" Brsselsche Steenweg, te GEN C- BRUGGE (België). Wedervevkwpers worden gevraagd in alle voorname centra. FRANSE CONVERSATIE-LESSEN (Samengesteld door het Sanders' Talen Instituut, 81 Anna Paulownastraat, den Haag) Nadruk verboden) Naast deze Gratis Cursus publiceert dit Instituut volledige Cursussen in Ingels, Frans, Duits, Spaans, Italiaans an Zweeds, waarvan de lessen iedere /eertien dagen met twee tegelijk (dus /oor iedere week één afgeronde les) franco per post worden toegezonden. In iedere taal zijn Cursussen voor Begin ners en voor Gevorderden, in de volgen de onderverdelingen: A: Conversatie; B: Conversatie met uitgebreide Gramatica; C: Opleiding voor Practijkexamens Mercurius, LITEH enz) Het Cursusgeld bedraagt voor Lezers van ons Blad voor de eerste 3 talen 75 cents per maand per taal voor Cursussen onder A genoemd, en 1 gld. per mnd. voor Cursussen onder B en C genoemd. Voor de laatste 3 talen 1 gld oer maand per taal voor alle drie ru brieken Iedere Cursus duurt twaalf maanden BON. (Als brief te verzenden aan het Sanders' Talen Instituut, den Haag De ondergeteekende (1) wonende (2) wenst als Lezer(es) van (3) door CHARLES GAR VICE 5) Vindt je, lieve? vroeg Lady Wombwell zuurzoet. Een paar van de fantastische verhalen, die de laatste jaren de ronde hadden gedaan, speelden haar door het hoofd Maar natuurlijk! Denk eens aan, m'n beste Myra, hij had een, een onberaden huwelijk kunnen doen! antwoordde zijn statige moeder, met een huivering, die de oude kant op haar japon deed meetrillen Al de rest is niets, vergeleken bij een dergelijke catastrophe. Zoo iets zou mijn dood zijn, heusch Juist, ja, knikte de andere oude da me. Maar gelukkig heeft hij tot dus verre de keus aan jou overgelaten Hij weet óók wel, dat jij beter voor hem zult kiezen dan hij zelf bij mogeljkheid zou kunnen. Als ik jou was, lieve, zou ik maar eens spoedig een geschikte vrouw voor hem zoeken ik zou niet te lang wachten, werkelijk niet Lady Letchford had beseft, dat dit verstandige taal was Hoewel ze het volste vertrouwen in haar zoon stelde, had ge toch wel eens gevallen meege maakt, waarin zulke .ilotsel'.ng -bekeer de pretmakers hun oude leventje weer opvatten, en ze begreep wel, dat dan het laatste erger zou zijn dan het eerste, juist als bij den man in de parabel. Dus was ze zich er ernstig op gaan toeleg gen, de Eikhof gezellig voor hem te maken. Al herinnerde ze hem er ek -.is aan, dat hij de eigenaar was en zij maar een soort van huisbewaarster, had ze op eigen gelegenheid de stallen laten repareeren, een van de beneden vertrekken in een biljartkamer her schappen en een gedeelte der terreinen bestemd voor golflinks. Ze had plechtig verklaard, dat ze tabaksrook heel lek ker vond zeven jaar veleden had ze dien nooit kunnen verdragen en had zich ijverig aan 't werk gezet om een geschikten kennissenkring voor hem bij een te krijgen. Evenals in vroeger jaren had de Eikhof weer zijn breede deuren geopend en de gasten waren toege stroomd. Partijen, die de genoodigden verbaasden door hun statige pracht en j kostbaarheid, volgden elkaar snel op, De bezorgde moeder had als het ware een Cursus te volgen in (4) genoemd onder letter voor Het Cursusgeld voor maand (en) werd heden door hem (haar) per post wissel geremitteerd overgeschreven op Uw giro-rekening 71888 (doorhalen wat niet gewenst) de Ondergetekende: 1 Naam en voornamen 2 Volledig adres 3 Naam van het Blad 4 Taal of Talen Deuxième Le?on - Tweede Les La Salle a manger (la saai a mangzjé)- de Eetkamer 1 Voici la familie Becker dans la salie a manger voeassi laa famieje Becker dang laa saai a mangzjé 2 La familie se compose de plusieurs personnes Laa famieje se kongpoze de pluzjuir person 3 Voici le père; il est assis sur le sopha et il lit le journal Voeassi le pér; iel tassi suur le sofa ee iel lie le zjoernaal 4 Voila le grand-père; il est assis dans un fauteuil et il lit un livre Voealla le grang pér; iel èttassi dangz- ung fotui ee iel lietung lievre 5 II a les cheveux blancs et il porte des lunettes Iel aa lè sjeveu blang ee iel port dé lunèt 6 A cöté du grand-père nous voyons un gargon; c'est un petit-fils; il s'ap- pelle Paul Aa koté duu grangpêr noe Voeajongzunggjarsong; sètung ptiefies; iel sappèl Pool 7 Une jeune fille est assise sur un tabouret devant le piano; elle joue du piano Uun zjuin fieje èttassize suur ung taboerè devang le pianó; él zjoe duu pianó 8 Elle est la petite-fille du grand-père et elle s'appelle Jeanne èl laa ptiet- fieje duu grangpêr ee èl sappèl Zjaan 9 Jeanne porte une robe bleue et un tablier blanc Zjaan port uun robbe bleue ee ung tablié blang 10 Derrière Jeanne nous voyons un chien; il écoute la musique dèrrièr Zjaan noe voeajong ung sjèng; iel ékoet laa muziek 11 II y a encore deug autres enfants dans la chambre: Henri et Pauline ielia angkor deuz ootrezangfang dang laa sjambre: Angri Polien 12 lis jouent iel zjoe Vertaling der bovenstaande leesles 1 Ziehier de familie Becker in de eet kamer 2 De familie bestaat uit verscheidene personen 3 Hier is de vader; hij zit (lett.: hij is gezeten) op de sofa en hij leest de courant 4 Daar is de grootvader; hij zit in een leuningstoel en hij leest een boek 5 Hij heeft witte haren (lett: de haren wit) en bij draagt een bril 6 Naast den grootvader zien wij een jongen; dit is een kleinzoon; hij heet Paul 7 Een jong meisje zit op een kruk vóór de piano; zij speelt piano 8 Zij is de kleindochter van den groot vader en zij heet Jeanne 9 Jeanne draagt een blauwe jurk (lett: een jurk blauw) en een wit schort (lett: een schort wit) 10 Achter Jeanne zien wij een hond; hij beluistert de muziek 11 Er zijn nog twee andere kinderen in de kamer: Henri en Pauline 12 Zij spelen alle schoonheden uit den omtrek voor haar aangebeden zoon laten defileeren Hij hoefde de hand maar uit te strek ken en een keus te maken; maar Sir Heron maakte geen keus. De parade van plaatselijke beauté's en goede par tijen trok vergeefs voorbij Lady Letchford was wanhopig. Daar na begon ze te denken, dat ze misschien een fout gemaakt had De monster collectie was te uitgebreid, te indruk wekkend en daardoor verwarrend ge weest. Het toeval wilde, dat juist om dien tijd, een paar maanden vóór May's thuiskomst op huize Gresham, een nieuwe ster in de goede Londensche kringen was verschen, een jonge schoon heid, die vanaf haar eerste intrede in de wereld furore had gemaakt. Rose Vavasour was niet alleen beeldmooi, maar ook van bevredigende afkomst; immers, ze was de tweede dochter van Sir Edward Vavasour, een ver, zeer ver familielid van de groote Letchfords Toen Lady Letchford gehoord had van de onweerstaanbare charme dezer gevierde débutante, was ze gaan wikken en wegen. Ze herinnerde zich vaag, dat er onder Rose's broers een moest zijn, die Vane heette. Ze had Sir Heron wel eens zijn naam hooren noemen als dien EEN PRAATJE OVER HET BED Onze trouwste en meest aanhankelijke vriend en weldoener Historisch is dat Troelstra, toen hij in 1918 een illusie armer was geworden ontmoedigd en beschaamd zijn troosi zocht in zijn bed, aldus begint in de Msb een weekpraatje, dat we hier weei geven Op zich zelf een heel begrijpelijke en natuurlijke daad, want het bed is eigen lijk in dit leven onze meest vertrouwde kameraad. Als alles ons ontvalt, als al les ons in den steek laat, dan is het ons bed, dat ons alleen*, trouw blijft het bed, dat ons met altijd gelijke hartelijkheid ontvangt en herbergt in zijn koesterenden schoot. Het bed, dat ons geen klacht noch verwijt doet, maai ons altijd dienstbaar en warm gespreid wacht Ook in dezen slappen wispelturigen winter, nu niet, zooals voorspeld was door weerprofeten en kolenhandelaren de strenge vorst, maar de geniepige griep regeert, zoeken wij de eenige uit komst maar weer in bed Wij excuseeren ons, dat wij niet in het openbaar kunnen verschijnen, niet zooals in het Evangelie staat, omdat wij een vrouw hebben getrouwd, of een koppel ossen hebben gekocht, of een landhoeve hebben gehuurd, maar alleen omdat wij het bed moeten houden Dokter en drankjes kunnen ons eigen lijk weinig schelen, wij voelen, dat de griep, als een deserteur uit het wan hopige Spanje gekomen, ons bespringt en wij kruipen veiligheidshalve in bed Het bed zal ons weer gezond maken Het bed is het eenige ding in ons aard- sche leven, dat zich in onze durende sympathie en genegenheid mag ver heugen. Het bed, waarvan wij des och tends maar zoo kwalijk afscheid kunnen nemen, het bed, dat ons eiken avond weer met gelijke nooit wisselende aan trekkelijkheid aanlokt en noodt Ons bedje gjejspreid vinden, dat is eerlijk gezegd, de hoogste voldoening in ons leven van een zijner Londensche vrienden; en met een voortvarendheid, die teeke nend voor haar was, had ze haar zoon te kennen gegeven, dat ze van plan was Vane en zijn zuster uit te noodigen om een dag of veertien op den Eikhof te komen logeeren Sir Heron ze zaten aan het ontbijt keek verstrooid op van zijn brieven Vane, zei hij gedachteloos. O, uitste kend; 't is ©en geschikte kerel. En welke van de zusters had u willen vra gen? Ik had aan Rose gedacht, antwoord de zij, met keurig-gespeelde non chalance Rose herhaalde hij glimlachend. U bent te eerzuchtig, moedertje. Weet u wel, dat de machtigen dezer aarde de grootste moeite doen om haar een paar dagen in hun paleizen te gast te krij gen, en dat ze eens moet verklaard hebben, dat ze het buitenleven erger vond dan de dood? Is 't waar! Ik herinner me anders den tijd, dat een uitnoodiging om één dag op den Eikenhof te komen door brengen, een Vavasour gek van vreugde zou gemaakt hebben De tijden veranderen, zei Sir Heron zijn donkerere wenkbrauwen optrek De geschiedenis van hét ëenvoudigè bed is, meenen wij, nooit geschreven, wij weten niet eens wie er de uitvinder van is, het bed heeft zich zelf gescha- pen en ontwikkeld, en toch is het bed van de grootste beteekenis in ons leven Wij beginnen en eindigen toch ons xeven, althans als dit normaal verloopt, met het bed, het bed, dat ons wacht als wij ter wereld komen, het bed, waarop wij ook eenmaal zullen sterven Ons eerste eigen bed is de wachtende wieg, waarover de liefdeadem van onze moeder al is heen gestreken nog al vorens wij zelve het leven zijn inge- stapt „Naar bed, naar bed", hoe dikwijls heeft ons als kind haar wachtwoord van liefde en zorg niet waarschuwend tegengeklonken, zooals zij ook weer morgens met woorden van blijdschap en verrukking ons uit bed heeft getild Wat beteekende ziek zijn en lijden, alz de moeder naast 't bed waakzaam ons koortsig handje omsloten hield. Hoe hebben wij later in den vreemde de eerste nachten in bed onze kindertra- nen geschreid, als dé moeder niet meer kwam om ons toe te dekken en in te stoppen Hoe dikwijls hebben wij later door de wereld gedwaald zoekend naar het zin delijk bed, en het dan onderzoekend, betast, hoe 't zou zijn om het te be slapen Om het bed hebben wij vaak met vreugde en dankbaarheid gestaan, als daar een nieuw leven was geboren, het bed heeft onze droefenis en tranenl gezien als daar een dierbaar leven la zaam van ons heen ging Als alles ons. in dit leven wordt ont nomen, dan laat zelfs de meest hard-1 vochtige deurwaarder ons nog het bedl als laatste rest en verstroosting. En aL< 't niet wel gaat tusschen de beidel echtgenooten, dan schéidt de wet h~ ten slotte van tafel en bed Zoo is en blijft het bed steeds vai groote waarde en beteekenis in ons le-k ven. Wij hebben het bed gekend en geëerd in alle mogelijke vormen en gedaanten. Het bed als een legerstede, waarin wij ons behagelijk ingroeven en verschansten als in een loopgraaf om er nooit meer uit te voorschijn te komen Het bed als een krib met een harde stroozak, maar waarop wij toch sliepe als op een van rozen, als de arbeid one jonge lichaam had vermoeid en zijn trachten had gesloopt Het bed als bedstede met de toe- xlappende deuren, die ons een onver stoorde slaap garandeeren, maar dk iater door de bouwpolitie wettelijk ver- ooden werden als bedenkelijk voor di gezondheid. Het bed als ledikant mei en zonder gordijnen, met koperen spi raal of stalen veeren Het bed als een imposante troon mei een welvenden hemel en met een ge- borduurden beddekwast om ons er aan op te hijschen Het zoogenaamde dubbelbed en de „lits jumeaux" naar aard van smaal mode en stijl Het aangeprezen Himmelbett, het Gei zondheidsbed, het Bed van de toeko En eindelijk het moderne opklapte met een modernen ombouw als soort etagère, half boekenkast, waanj het bed overdag wordt weggeborgen ff jecamoufleerd als een ding, waar" men zich eigenlijk schaamt Het bed, de trouwste en meest aam hankelijke vriend in ons leven. Vriend en weldoener tevens Hoe is 't mogelijk, dat ik 't vroegal als kind als een straf kon beschouwer als mijn moeder mij eerder dan ge] woonlijk naar bed stuurde kend. Rose Vavasour is de koning!" van 't seizoen; maar vraagt u haar g* rust, als u er den moed toe hebt. kunt nooit weten, of ze het niet doet. Ik herinner me, dat ze me twee vinge; toestak, toen ik haar den laatsten k; zag, en dat is meer, dan ze den he; van Osmond gewoonlijk gunt. misschien komt ze wel De uitnoodiging werd verzonden, eerste oogenblik had de beroe~ schoonheid geglimlacht lachen ze nooit geglimlacht op een medelijden de, beschermende manier De Eikhof, zei ze; ja, ik herinner zooiets. Ik geloof, dat papa me daft eens heengesleurd heeft om een vis* te maken bij een lange, magere ou£ in zwart satijn, die me van onder oogleden aankeek of ik 't stof oni haar voeten was. Denkt ze misschim dat ik overleden ben en behoefte aan een begrafenis? Ik zou net W- lief in een grafkelder gaan logeeren Maar Vane Vavasour, haar broer, w* erbij toen ze den brief opende, en Vk was geen idioot Laat mij dat epistel eens zien, zei Bij Jupiter, ze schijnt er werkelijk gebrand, dat je komt. Neem een raad van mij aan en ga erheen,

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Koerier | 1937 | | pagina 6