UIT DE R.K. STAATSPARTIJ. DE R.K. KAMERFRACTIE GEREHABILITEERD. Mo. 3859 Woensdag 16 December 1931 46ste Jaargang NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN "zERsKSTA'fiHT'0I I VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND POSTREKENING li. 52410. FEU I L LET ON. De Bedelares van Saint-Sulpice. ONDERSTAANDE MEDEDEELINGEN, DOOR DEN FRACTIE LEIDER, PROF. Mr. AALBERSE, GEDAAN IN DE JONGSTE VER GADERING VAN DEN PARTIJRAAD, WORDEN AAN ALLE KATHOLIEKE KIEZERESSEN EN KIEZERS DRINGEND TER LEZING AANBEVOLEN DE ZEEÜWSCHE ERIER Bureaux van Redactie en Administratie OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT Telefoon 15 Telegramadres: Koerier Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden, of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling - Advertentiën 20 cent per. regelbij contract lager ria ^w... - r. - I (Slot). trent het aftreden van het zittend kabinet en het intreden eener langdurige Regeeringseri- sis. Over zoo'n crisis wordt wel eens wat lucht I Zoo stonden de zaken bij de stemming over de motie-Marchant, welke motie een veel ver der reikende strekking had dan cene stem ming over de voorgestelde salaris-korting zon der meer. Daarmede had men rekening te hou den en daarmede heeft de Katholieke Kamer fractie, in het volle besef harer zware veiant- woordelijkheid, terdege rekening gehouden. En hare beslissing heeft zij waarlijk niet lucht hartig genomen. Zij heeft daarvoor vier dagen vergaderd, eer de eindbeslissing viel en voor dat alles kon worden overzien. Gevallen is die beslissing dan nog op het allerlaatste oogen- blik, na het laatste mondelinge ï.ntwoord van de Regeering. Toen is namens de geheele frac tie, geen enkel lid uitgezonderd, de bekende verklaring afgelegd, aan welker letterlijken tekst de meeste leden bovendien nog vooraf hunne goedkeuring hebben gehecht, en die luid de: „De nadere mededeeling van de Regee ring, omtrent het tijdstip, waarop de voor genomen korting op de ambtenaarssalarissen- zal ingaan, hebben wij met voldoening verno men. De bezwaren, welke sommige van mijn politieke vrienden ook thans nog hebben te gen de orde, welke de Regeering bij haar maatregelen tot dekking van het geraamde tekort heeft gemeend te moeten volgen, zijn daardoor echter niet ondervangen. Evenwei meppen ook zij rekening te moeten boude. met de gevolgen, niet alleen op politiek, maar vooral op economisch gebied, welke de aan neming van de motie-Marchant niet on waarschijnlijk zou hebben- Waar wij dus ook hier staan voor de onvermijdelijke keuze tus schen een kleiner en een grooter kwaad voor ons geheele volk en ook voor de ambteharen, kunnen wij onzen steun aan de motie niet geven". Een enkel woord ter toelichting op deze ver klaring moet thans nog gezegd worden over ae mogelijke, en zelfs zeer waarschijnlijke politie ke en economische gevolgen, welke het aan nemen der motie-Marchant zou hebben gehad. Wat de politieke gevolgen betreft, bestond er geen twijfel, ook niet bij de voorstellers, om- 147) En mijn moeder, ging de ongelukkige vrouw voort, en moeder Veronica, allen die ik gekend heb, die ik heb lief gehad? Zeventien jaren, zeventien jaren! Zij snikte. Dat duurde zoo eenige minuten, toen kwam zij allengs weer tot kalmte en de begeerte om alles te weten ontwaakte opnieuw in haar. Zij hernam: Gij hebt gezegd dat men mij gered heeft uit het huis waar ik woonde en dat in brand stond; wie heeft dat gedaan, aan wien heb ik het leven te danken, weet ge dat? Aan een priester. Een priester? herhaalde Jeanne met fonke lende oogen. Ja, dezelfde priester heeft uw indentiteit vastgesteld in het hospitaal de la Pitié, waar gij herkend werd door een zijner vrienden. En kent gij den naam van dien priester, mijnheer? Ja. O! zeg het mij, zeg mij hoe die brave man heet! Hij heet de abbé d'Areynes. Het bleeke gelaat van de zieke begon te stralen van innige vreugde. De abbé d'Areynes! riep zij uit, de vicaris hartig gedacht. Men meent dan dat er spoedig genoeg de noodige liefhebbers voor die goed be taalde ministerpostjes kunnen gevonden wor den. Dit nu behoort tot die lichtvaardige op vattingen, welke geheel en al buiten de werke lijkheid staan! Dat de op die wijze uitgelokte crisis et-n 2eer langdurige beloofde te worden, stond oovtn- dien bij de ingewijden vast, en dit kon ook moeilijk anders, gezien den inhoud van het reeds genoemde V.V. van Hoofdstak I der Rijks begrooting, waaruit de mogelijkheid van het vormen eener Regeeringsmeerderheid aller minst bleek. Men bedenke daarbij in het bij zonder de huidige positie van de S.D.A.P., wel ke partij in steeds meerdere mate wordt ge noopt revolutionnaire tonen te doen hoeren, genoopt door den opdringenden linkervleugel dier partij, waarin naar stellig vermoeden com munistische cellenbouwers aan het werk zijn. Hoe men zich daar de verantwoordelijkheid voor die links georiënteerde politiek voorstelt en hoe men de aldus ougeroepen radicale geesten straks denkt te bezweren, mag met zorg worden afgevraagd. Daarbij komt nog, dat een samenwerking onzerzijds met die partij thans practisch ook daarom reeds is uitgeslo ten, omdat de meest doctrinaire vrijhandels- denkbeelden juist in die kringen verdediging vinden. Dan zijn er die meenen, dat een ander kabi- net-Colijn zou kunnen gereed staan r.m ons met krachtige hand uit den nood te helpen. Zouden de ambtenaren daarmede meer tevie- den zijn geweestafgescheiden dan nog van de overweging, dat de vereeniging van Mi nister-president en Minister van Financiën in één persoon (die van den Heer Oolijn) staats rechtelijk eigenaardige bezwaren oplevert en zeker geen aanbeveling verdient? Hoe dit alles ook zij, de waarschijnlijkheid van een zeer langdurige kabinets-crisis stond onder de gegeven omstandigheden vaster dan ooit en juist daarmede hing ten nauwste sa men de zware verantwoordelijkheid op dat moeilijke oogenblik om mede te werken aan van Saint-Ambroise! Oj God zij geloofd ep ge dankt. Als de abbé d'Areynes mij gered heeft, d^n heeft hij ook mijn kinderen gered, che zal hij niet aan haar lot hebber* overgelaten. O! ik ken hem goed, hij is de edelste, de braaf ste man van de wereld. Hij heeft mij met Paul gehuwd, hij zal ook medelijden gehad hebben met mijn twee kinderen Eensklaps vertrok het gelaat van Jeanne weer. Maar het is al zeventien jaar geleden, her nam zij moedeloos. Wie weet of de abbé d'A reynes dood is? Wie weet of mijn twee kleine lievelingen nog in leven zijn? De weduwe van Paul Rivat liet het hoofd op de borst zinken en haar tranen vloeiden rijke lijk. Moed houden, vrouw Rivat, zeide de dokter, die zelf ook ontroerd was, moed houden. Niets bewijst dat die twee meisjes dood zijn, integen deel, 't is mogelijk, waarschijnlijk zelfs, dat ge nog wel eens het geluk zult smaken haar te omhelzen. Gij kunt aan den abbé schrijven en wat nog beter is, zelf onderzoek doen als gij genezen zijt Ja, ja, ik zal schrijven, ik wil alles weten, zeide Jeanne, die zich krampachtig aan de hoop vastklemde, die haar werd voorgespiegeld. Gij moet jnij genezen, mij zeer spoedig gene zen, dokter, ik moet dit gesticht verlaten zoo dra het maar mogelijk is. Gij zult wel begrij pen, dat ik haast heb om naar Parijs terug te keeren, om er mijn kinderen op te sporen; zij moeten nu al groote meisjes geworden zijn, wanneer zij nog leven. 't veroorzaken van stagnatie in crisiswetgeving en crisisbestuur, die voor onze volkshuishou ding niet minder dan een ramp zou hebben be teekend. En dan met welk resultaat? Dat een nieuw kabinet zou optreden, waarvan men toch ten goede noch ten kwade niets, maar dan ook heelemaal niets afwist! Terwijl thans allerlei maatregelen zijn genomen en worden genomen, welke den moeilijken tijd ten minste verlich ten. Al deze overwegingen hebben bij de Katho lieke fractie tot het laatste tpe gegolden, rijn in dagenlang beraad nauwlettend van alle zij den bezien en doordacht, en hebben tenslotte op het allerlaatste moment geleid tot de moei lijke doch eensgezind genomen beslissing van onze 29 vertrouwensmannen in de Kamer de Heer van Wijnbergen was wegens ongesteld heid afwezig die toch practisch de situatie in de Kamer in handen hadden. Het spreekt vanzelf, dat er onder hen waren, die deze stem met moeite hebben uitgebracht, en men mag juist hen om dit verantwoordelijkheidsbesef voor de nationale zaak met recht prijzen. Wanneer men zoo het geheele complex van verhoudingen, feiten en omstandigheden voor oogen heeft en deze in volle eerlijkheid en on bevangenheid naar waarde schat, dan wordt een afkeuring van dit beleid op redelijke gron den haast ondenkbaar, en dan blijft onze Ka tholieke fractie, die zich ter voorkoming van erger, achter impopulaire regeeringsmaatrege- len gesteld heeft, op het volle vertrouwen van ons volk aanspraak maken. Ter voorkoming van erger, men weet nu wat dit beteekent: ter voorkoming van een Regeeringserisis. die een economische schier onvermijdelijk achter zich zou hebben gesleept. Wij leven op dit oogenblik in de geheele we reld in een vertrouwenscrisis, ook vandaag den dag nog en ook bij ons, doch ten onrechte, oor zoover onze gulden op het oogenblik veilig staat, veiliger zelfs dan de dollar. Un nu mag men in die omstandigheden niet buiten be schouwing laten, wat het beteekenen zou, wan neer de Minister van Financiën, die nu een maal groot vertrouwen geniet in de Neder- landsche financieele kringen, tot aftreden zou zijn gedwongen. Om ook hier te lande de ver trouwenscrisis acuut te maken, is waarlijk niet veel noodig. En daarom is het ook niet te veel gezegd, dat onze fractie er trotsch op kan gaan. dat zij op dat moeilijke oogenblik als één man deze opvatting heeft gehad van haar ernsti- gen plicht, en dat zij dien plicht ook heeft ge daan. Dat zelfs na deze uitvoerige uiteenzetting en verklaring, welke in volle openhartigheid en met voorondersteld wederzijdsch vertrouwen werd gegeven, nog moeilijkheden te maken en te weerleggen overblijven, mag niemand ver wonderen. Zoo is de beduchtheid uitgesproken, als zou de onze fractie zeker na de gevallen beslissing machteloos tegenover de Regeering ft? an, ook in de naaste toekomst. Daartegenover staat echter de nadrukkelijke, Ik zal u behandelen met alle middelen die de wetenschap te mijner beschikking stelt, her nam de directeur-geneesheer, en bovendien hebt gij in dit lieve meisje een verpleegster, die zoo goed voor u zorgt alsof zij uw dochter was. De dokter wees op Rose, die stil bij het bed stond, met tranen van aandoening in de oogen Het meisje kwam nu terstond een stap na der. Ja, ja, moeder Jeanne! riep zij uit op har telijke toon. Ja, ik zal u verzorgen en u lief hebben als een dochter, mijnheer de directeur zal u genezen en dan kunt ge uw kinderen gaan opsporen. Jeanne trok Rose tot zich, nam haar hoofd tusschen de handen en drukte een kus op het voorhoofd, maar nu was ook haar kracht ten einde. Geheel uitgeput sloot zij de oogen en zonk be wusteloos in de armen van de verpleegster die een kreet van angst slaakte. Wees niet bevreesd, mijn kind, haastte de dokter zich te zeggen, ik had deze onmacht I voorzien. Ik zal een geneesmiddel voorschrij- ven, dat ge haar moet ingeven zbodra zij bij- komt. Waak goed over die arme vrouw, Rose, zij heeft zooveel geleden, dat zij ons medelijden wel verdient. O! mijnheer de directeur, hernam het meis je, het is niet uit medelijden, het is uit liefde dat ik deze patiënte verzorg alsof zij mijn moeder was. XVI. Gedurende verscheidene dagen leed Jeanne waarschuwende verklaring van den fractielei der, in het mondeling debat tot de Regeering gericht, dat deze van hare betrekkelijk sterke positie geen misbruik moet maken, zoodat zij óók in dat opzicht een eensgezinde Katholieke fractie tegenover zich weet. Prof. Aalberse verklaarde bij die gelegenheid: Alleen zou ik willen opmerken, dat door de omstandigheden en door de eigenaardige poli tieke verhoudingen in ons land dit Kabinet zelfs een zeer sterke positie heeft, maar het heeft die, naar mijn meening, alleen ;>p deze voorwaarde, dat het daarvan geen misbruik maakt". En daarom waarschuwde hij de Regeering: .Niet alleen de Kamer, ook het Kabinet kan een crisis uitlokken". Daaruit blijkt al weer eens het groote be lang eener eensgezinde fractie, die bij derge lijke gewichtige kwesties practisch de situatie in handen houdt. De verhouding is thans deze, dat de Regeering weet wat zij aan onze fractie heeft; zij kent onze grieven en weet.opze gren zen, binnen welke haar bestaan, voorzoover het van ons afhangt, veilig Is. En zij is ook kennelijk geneigd rekening te houden met wat ook in onze fractie leeft. Zou zij echter buiten die grenzen treden, dan wete men, dat er om standigheden denkbaar zijn, dat niet de: Kamer, doch de Regeering zelf, een Regeeringserisis veroorzaakt. Voor het oogenblik bestaat daar omtrent geen reden tot bezorgdheid. Een ander ernstig bezwaar is van verschil lende, en vanzelfsprekend, van de m.eest daar bij betrokken zijde ingebracht tegen het feit, dat de beslissing met betrekking tot de salaris korting de belanghebbenden en hunne organi saties eigenlijk heeft verrast, omdat er. bij het gepleegd overleg tusschen die organisaties en eene delegatie uit de fractie indrukken waren gewekt, dat de fractie het kortingsvoorstel als onaannemelijk zou afwijzen. Veel leed-en veel kwaad had kunnen worden voorkomen, indien de thans gegeven motiveering eerder aan de betrokkenen ware bekend geweest. Aangenomen dat bedoelde indruk bij. dat over leg inderdaad gewekt is al is daarpij toch de reserve van „zoo denken wij er op het oogen blik over" gemaakt dan moet toch steeds worden bedacht, dat het wel eens meer voor komt, dat een delegatie of een gedelegeerd lid uit een organisatie zijn zending overschrijdt of zich sterker uitdrukt dan die organisatie zou willen onderschrijven. Juist blijft dan nog al tijd de verklaring, dat de geheele fractie op dat oogenblik er niet anders over dacht <}an die delegatie toen meedeelde. Men voert daar te gen aan: waarom heeft men ons dan niet tij-* tig gewaarschuwd dat men van inzicht ver anderd was? Doch dan bedenke men wel, dat het karak ter van die samensprekingen tusschen fractie en organisaties die vroeger in het geheel niet bestonden, doch die ongetwijfeld tot be- riog aan hevige koortsen, maar de dokter maak te daar zich niet bezorgd over. De geweldige ontroeringen, die op den terug keer van het verstand volgden, waren er de natuurlijke oorzaak van. Rose verpleegde haar met onbegrensde toe wijding. Dag en nacht waakte de jongs verpleegster aan haar sponde." Zij voelde zich als instinctmatig tot r.ioader Jeanne aangetrokken en dikwijls zeide zij tot den dokter: Wanneer ik vrij over mijzelve kon beschik ken, dan zou het mijn grootste geluk zijn ge heel mijn leven aan haar te wijden. Langzamerhand nam de koorts van Jeanne af en hield ten slotte geheel op. De wonde der operatie was reeds gesloten. De genezing maakte snelle vorderingen. Dokter Bordet zorgde er voor, dat zijn pa tiënte ruimschoots voorzien werd van verster kende middelen, koud vleesch en ouden Bor deaux. Rose zag dan ook, dat zij onder deze liefde rijke behandeling van dag tot dag, bijna van uur tot uur in krachten toenam. De band der liefde werd tusschen deze twee vrouwen voortdurend nauwer aangehaald. Jeanne Rivat bewonderde en liefkoosde het meisje, dat een weinig vreugde bracht in haar anders zoo droevig bestaan. Met de krachten keerde ook het geheugen terug. (Wardt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Koerier | 1931 | | pagina 1