No. 3834
Maandag 19 October 1931
46ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Kameroverzicht.
Binnenland
Buitenland
$HT'°f VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND \^-
POSTREKFHSNS Hg. 52419.
FEUILLETON.
De Bedelares van
t'Sulpice.
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden, j
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling - j
Advertentiën 20 cent per.regelbij contract lager S
ZEER KOORKRASHTIQE
LEZERSKRING
ITSTEKEND GESCHIKT
VOOR PUBLIOITED
Belangwekkende beschouwingen in de Eerste
Kamer: De Schelde-Rijn-verbinding De .mo
bilisatieslachtoffers De crisis.
Behalve de Tweede Kamer is ook ons Hooger
huis de afgeloopen week bijeen geweest en het
heeft voor zijn werkzaamheden weer eens de
algemeene aandacht getrokken. Met algemeen©
stemmen nam de Eerste Kamer, na de weer
knappe verdediging van den initiatiefnemer,
het socialistische Tweede Kamerlid van den
Bergh, die aan de overzijde van het Binnenhof
zijn vader, den liberalen senator van denzelf
den naam ontmoette, het .geldschieterswetje
aan. Niet daardoor echter heeft de Senaat zoo
zeer de algemeene belangstelling getrokken,
doch door eenscherpzinnige en tevens siherpe
interpellatie van jhr. de Savornin Lohman over
de onderhandelingen tusschen Nederland en
België. In die onderhandelingen is de verbin
ding tusschen Schelde en Rijn het moeilijke
punt. De Belgen willen een rechtstreeksch ka
naal tusschen Schelde en Hollaadsch Diep. Ne
derland weigert uit een oogpunt van historie
en recht, maar erkent dat het er voor te zor
gen heeft dat België evengoed als in 1839 den
Rijn moet kunnen bereiken. Nu zijn er tal van
plannen gemaakt om zonder de basis van recht
en historie te verwringen aan België een te-
hoorlijken vaarweg te verzekeren en het laatste
tracé, dat een vergelijk mogelijk schijnt te
kunnen maken, voorziet in zulk een vaarweg
tusschen de grenzen van Zeeland en Noord-
Brabant. Daarbij moeten door minister Bee-
laerts van Blokland toezeggingen zijn gedaan,
die den interpellant veel te ver gingen. Met na
me geldt zulks voor de afdamming van een
open Scheldevak.
Wat er van zij, de Nederlandsche belangen
mogen, waar wij in ons recht staan, niet aan
de Belgische worden opgeofferd, maar aan den
anderen kant hebben we wel te bedenken, dat
een goede verstandhouding met België van on
schatbare waarde voor ons kan zijn, ook in
economisch opzicht. En we hopen, dat, den
scherpslijpers ten spijt, onze Regeering dat ge
zichtspunt niet zal verwaarloozen.
9. 9. 9.
Minister Deckers heeft het genoegen mogen
smaken, dat ondanks de critiek, van vele zijden
op zijn voorstel tot ondersteuning der mobilisa
tieslachtoffers uitgeoefend, ten slotte unaniem
dat voorstel werd aanvaard. Tot dusver be
streek de wet een 800-tal personen aan wie
ruim f 200,000 werd uitgekeerd; onder de nieu
we wet zullen ongeveer 2000 mooilisatieslachtof
fers vallen die op allicht een goed half millicen
aanspraak kunnen doen gelden.
De heer van den Tempel heeft vérvolgens
weer zijn jaarlijksche crisis-interpellatie ge
houden. Volgens den heer van den Tempel is
124)
Raymond had er dan ook geen flauw ver
moeden van, hij verliet het secretarie en begaf
zich thans naar de rue Popineourt.
Raoul had hem niet zoo spoedig terug ver
wacht.
Zijt gij geslaagd, mijn vriend? vroeg hij den
Lotharinger.
Ja, mijnheer de abbé, ik heb Jeanne Rivat
gevonden.
Levend?
Levend, maar misschien was het beter dat ze
dood was.
Ge doet mij schrikken, Raymond. Is haar dan
'een ongeluk overkomen?
Een ongeluk, mijnheer de abbé dat erger is
dan dood.
Wat dan?
Zij is krankzinnig.
Krankzinnig?
Ja, helaas.
De arme vrouw.
Raymond hernam:
Van de ambulance in de rue Servan werd zij
naar het hospitaal dê la Pitié overgebracht,
waar zij twee gevaarlijke operaties heeft onder
gaan. Een scherf van een bom is door haar
schedelbeen gedrongen en heeft de hersens ge
raakt daardoor verklaarde men de oorzaak van
haar waanzin.
de crisis niet een gevolg van het boven-onze-
kracht-leven, immers geweldige productie -mo
gelijkheden blijven onbenut, en ook niet van
sociale lasten, maar is zij een gevolg van .stelsel
looze productie, van het moderne, individualis
tische kapitalsme. Zijn verlangens kwamen ten
slotte hierop neer, dat de steunregeling voor ge
huwde werkioozen zonder kinderen zou wor
den gebracht van f 13,50 op f 15 en dat .le ter
mijn voor uitkeering uit werkloozenkassen even
als dit jaar met steun der regeering met zes
weken zou worden verlengd. Voorts verlangde
hij, dat de Regeering zoo spoedig mogelijk het
vraagstuk der 40-urige werkweek bij net In
ternationale Arbeidsbureau aanhangig zou ma
ken.
Voor geen dezer drie verlangens was de Re
geering te vinden. Wel zegde minister Ruys tee
een regeling te zullen ontwerpen waardoor het
in bepaalde gevallen aan de gemeenten moge
lijk wordt gemaakt extra-steun in den vorm
van kleeding te verstrekken.
De heer Schouten hield een uitermate scherp
requisitoir tegen de sociaal-democraten die
maar vragen en maar eischen stellen, maar zelf
niets kunnen, daar waar ze mede-i egeeren,
niets hebben bereikt en met hun groote woorden
in ons land niet anders zouden bereiken, dan
dat Australische, puitsche en we mogen thans
ook zeggen Engelsche toestanden gingen ont
staan met de allerfunestste gevolgen voor de-
arbeiders. Het allereerst noodige is het hand
haven van het evenwicht in de publieke finan
ciën. Daardoor alleen houden we den gulden op
peil. En zijn we daartoe niet in staat, dan zijn
de gevolgen juist voor de werkioozen het ver
schrikkelijkst. Overigens zocht hij de oorzaken
van de crisis niet in de huidige maatschappij-
regeling, maar veeleer in het feit, dat de na-
oorlogsche internationale politiek net niet heeft
begrepen, dat de vernietigingen van den wereld
oorlog dienden te worden aanvaard en door ster
ke besparing en zelfbedwang dienden te wor
den genivelleerd.
De heer Kortenhorst pleitte voor inkrimping
van de uitgaven, uitbreiding van den export en
regeling van den import.
Wat dit laatste betreft deed Minister Ruys de
toezegging, dat van de Regeering een wetsont
werp is te verwachten, „dat verbind houdt niet
de vraagstukken, die in den allerlaatsten tijd
met betrekking tot den invoer zijn gerezen".
zich toegang tot fabrieken en werkplaatsen heb
ben weten te verschaffen onder voorgeven van
ambtenaar der Arbeidsinspectie te zijn, terwijl
achteraf bleek, dat bedoelde personen niet be
voegd waren aldus op te treden.
Daar minder goede bedoelingen hierbij ver
moedelijk een rol spelen, wordt nadrukkelijk
onder de aandacht van hoofden of bestuurders
van ondernemingen, fabrieken en werkplaat-
sen, winkels, kantoren, apotheken, koffiehui
zen, hotels en verplegingsinrichtingen gebracht,
dat de ambtenaren der Arbeidsinspectie steeds
voorz:en zijn van een legitimatiekaarü, die zij
verplicht zijn op eerste aanvraag te vertoc-
nen.
De beambten der maréchaussee, niet zijnde
hulp-officier van Justitie, de veld- en bosch
wachters en andere ambtenaren van Rijks- en
Gemeentepolitie beneden den rang van inspei>
teur der Rijksveldwacht en den Commissaris
van Politie behoeven, voor zoover zij met het
toezicht op de naleving der arbeidswetgeving
zijn belast, een schriftelijken bijzonderen last
van den Burgemeester of van den Kantonrech
ter. De bedoelde politiebeambten zijn gehou
den dezen last op aanvraag te vertoon en.
Bij eenigen twijfel omtrent de identiteit van
den zich aandienenden persoon, staan de werk
gevers dus de hier bedoelde middelen ter be
schikking om zich van de bevoegdheid van den
controleerenden ambtenaar te vergewissen.
Op grond van de in den laatsten tijd opge
dane ervaringen verdient het aanbeveling, aat
zij, die hun patroon bij diens afwezigheid ver
vangen, nadrukkelijk op het vorenstaande wor
den gewezen.
WAARSCHUWING TEGEN HET OPTREDEN
VAN PSEUDO-AMBTENAREN BIJ DE AR
BEIDSINSPECTIE.
Vraagt om de legitimatiekaart.
Men schrijft aan De Maasbode:
In den laatsten tijd hebben zich enkele ge
vallen voorgedaan, dat onbekende personen
Hebt ge haar toegesproken?
Tweemaal.
En?
Het was alsof ik tegen een wassenbeeld sprak
O! die arme vrouw, die arme moeder, die
arme martelares, wat zal er van haar worden.
Over een paar dagen verlaat zij het hospi
taal.
En waar gaat zij dan heen?
Naar een krankzinnigengesticht.
Bestaat er dan geen hoop meer haar te red
den?
Neen of er zou een wonder moeten gebeu
ren.
Mijnheer de abbé, ik heb mijnheer den di
recteur van 't hospitaal de la Pitié beloofd dat
gij Jeanne Rivat vóór haar vertrek zoudt be
zoeken.
Daar hebt ge wel aan gedaan, Raymond ja,
ik zal die arme vrouw gaan bezoeken voordat
zij vertrekt.
Mijnheer de directeur, voegde Raymond er
bij, zou gaarne hebben, dat ge mijn verklaring
bevestigdet om zeker te zijn, dat ik mij niet
in de persoon van Jeanne Rivat vergist heb;
hij wenschte u ook eenige inlichtingen omtrent
haar te vragen.
Ik ben nu sterk genoeg om per rijtuig uit te
gaan, mijn vriend. Morgen gaan wij samen naar
het hospitaal de la Pitié, ik zal daar Jeanne
Rivat zien, haar eveneens toespreken, wie weet
of het weerzien van zulk een oud bekende als
ik, een bekende die haar aan haar trouwdag,
den gelukkigsten dag uit haar leven herinnert,,
geen lichtstraal van het verstand doet door-
DE RAAD VAN VLAANDEREN.
Zijn strijd voor Vlaanderen's staatkundige
zelfstandigheid.
De Brusselsche correspondent van De Maas
bode meldt:
In zijn jongste vergadering heeft de raad van
Vlaanderen de volgende resolutie aangenomen:
1. Het recht op staatkundige zelfstandigheid
van 't Vlaamsche volk omvat voornamelijk drie
ërlei: a) het recht om zich geheel van het Wa
lenland te scheiden; b) het recht om aanslui
ting te zoeken bij Noord-Nederland; c) het
recht om, wanneer het Vlaamsche volksbelang
dit mocht voorschrijven, in federatieve samen
werking zich met het Walenland te verbinden.
2. Een federaal statuut, dat liet resultaat zou
zijn van Belgische wetgeving en dat niet bevat
de erkenning van het recht van het Vlaamsche
volk, om zich volledig van het Walenland af te
scheiden, is met het zelfbeschikkingsrecht van
het Vlaamsche volk in strijd en daarin kan de
raad van Vlaanderen krachtens zijne beginsel
verklaring niet berusten.
3. De actie der Vlaamsche nationalisten moet
derhalve allereerst gericht blijven op de volle-
dringen in de duisternis, die haar hers.ïns om
sluit.
O! indien dat eens mogelijk was, mijnheer de
abbé.
Hebt ge mij niets anders mee te deelen?
Ja.
Wat dan?
Van de la Pitié ben ik naar het secretarie ge
gaan.
En hebt gij daar iets belangrijks vernomen?
Helaas neen, die kinderen van Jeanne Rivat
zijn niet op het geboorteregister ingeschreven.
Kinderen? herhaalde de abbé verwonderd.
Ja, mijnheer de abbé ik heb u nog niet
verteld, dat Jeanne Rivat moeder is van een
tweeling.
Mijn hemel, waar hebt gij dat vernomen.
In een koffiehuis naast het afgebrande huis,
waar Jeanne Rivat gewoond heeft. Een buur
vrouw van haar, moeder Veronica, die haar in
haar ziekte verpleegde, heeft er zelf verteld,
dat de jonge vrouw twee dochtertjes had.
Dus moeten er twee kinderen in de wieg ge-
weestzijn, die ik Servais Duplat zag dragen.
Dat moet wel, mijnheer de abbé.
En weet ge zeker, dat die kinderen niet zijn
aangegeven?
Ik heb er mij op het secretarie met mijn
eigen oogen Van overtuigd. Dank zij de vrien
delijkheid van den ambtenaar, wien ik gezegd
had, dat ik namens u kwam, heb ik zelf het
geboorteregister nagezocht, van den 24;m Mei
tot het einde dier maand.
Onbegrijpelijk!
Toch niet, mijnheer de abbé, Jeanne was ziek,
dige staatkundige scheiding tusschen Vlaan
deren en het Walenland dat wil zeggen: c]
een de facto volledige politieke zelfstandigheil i
van het Vlaamsche volk om daarna aan* d<
vertegenwoordiging van den souvereinen Vlaan jl
schen volkswil de beslissing te laten over al o:
niet samengaan met Noord-Nederland of me j
het Walenland eene beslissing waarbij uiteri j
aard het Vlaamsch volksbelang als uitsluitenc
criterium moet vooropstaan en waarbij dit volk.'
belang zal gezien worden in het licht van de ir
ternationale politieke en economische verhou
dingen, die dan zullen gelden.
4. De indiening van het wetsontwerp tot her*
ziening der Belgische Grondwet het zooge- i
naamd „federaal statuut" door de Vlaamsch i
nationalistische leden der kamer van volksver-1
tegenwoordigers, is, blijkens de memorie var.
toelichting, vooral geschied om op de mis
lukking der taalwetgeving de aan lacht te ves
tigen, en om aan de niet-nationalistische
Vlaamschgezinden Vlaanderen's recht op staat
kundige zelfstandigheid duidelijker voor oogen
te stellen.
De propagandistische bedoeling, dié bij de in
diening van het federaal statuut heeft voor-j
gezeten, verdient dan ook waardeering.
De raad van Vlaanderen doet een beroep >p
geheel het Vlaamsche volk om /onder twee
dracht en zonder verdachtmaking van strijd-
genooten, met steeds toenemende kracht, een
strijd voor de verovering der staatkundige zelf
standigheid voort te zetten.*
De wereldtentoonstelling in 1935 te Brussel.
De voorbereidende werkzaamheden voor de
wereldtentoonstelling, welke in 1935 te Brussel
Laeken zal gehouden worden, zijn in vollen
gang. Op het plateau van Laeken, waar de
tentoonstelling verrijzen moet, is men sedert
enkele weken aan de grondwerken begonnen.
Deze zijn niet van voorloopigen aard, doch;
defini.tief, want evenals de tentoonstelling-^
terreinen van Brussel in 1910 en van Antwerpen
in 1930, zijn ook de terreinen te Laeken be
stemd om na afloop der tentoonstelling een
nieuw stadgedeelte te worden.
De huidige grondwerken zullen nog meer dan
een jaar duren, zoodat men hoop^ dat begin
1933 het plateau klaar zal zijn om er de eerste
gebouwen op te doen verrijzen. (Msb.)
Koninklijk voorbeeld.
De koning van Bulgarije deelde zijn minis-
ter van financiën mede, dat hij in dezen moei
lijken tijd het goede voorbeeld wenschte te ge-
ven en derhalve zijn jaarlijksche toelage van
Staatswege van 120.000 gulden tot 100',000 gul- 1
den wil verminderen.
De minister van financiën antwoordde hier
op, dat de leden van het kabinet dit goede voor
beeld zouden volgen en 15 pCt. van hun salaris
zouden laten vallen.
Japan duldt geen inmenging.
Gemeld wordt, dat Japan besloten is, liever
te breken met den Volkenbond, dan de Politiek
prijs te geven van directe onderhandeling met
China.
moeder Veronica kon haar niet alleen laten en
in dien tijd van wanorde zullen er wel meer
geboorten verzuimd zijn aan te geven.-
Dat is zoo.
Raymond vervolgde:
Terwijl ik het register nazocht, vond ik de
verklaring van de geboorte der dochter van
mijnheer Rollin.
Op welken datum? 4
29 Mei.
Ja, dat heeft mijn neef mij ook gezegd.
Tevens was er op den denzelfden datum, een
meisje aangegeven dat op den openbaren weg
in de rue de la Roquette was gevonden in de
armen eener vrouw, die uit een brandend huis
vluchtte en op straat werd doodgeschoten.
Die kleine werd aan het armbestuur toever
trouwd.
Wat al onheilen heeft die afschuwelijke Com
mune niet gesticht! riep de jonge priester uit,
terwijl hij de handen vouwde. Maar wanneer
de kinderen van Jeanne Rivat niet zijn aange-
geven, wat kan er dan gebeurd zijn? Servais
Duplat heeft ze meegenomen, maar wat heeft
hij er mee gedaan?
Om dat te weten zouden wij Servais Duplat
moeten opsporen, mijnheer de abbé.
Ja, zeker, en dat zullen wij ook doen. Ik moet
mijn belofte houden, die ik aan den stervenden
Paul Rivat in het hospitaal te Versailles heb
gegeven.
Morgen ga ik er op uit om Servais Duplat
op te zoeken, hernam Raymond. Weet gij waar
hij woonde?
(Wordt vervolgd 1
