Het einde fan den Zomertijd-
No. 3827
Vrijdag 2 October 1931
46ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
De R.K. Universiteit houdt
de hand op.
»HTiai VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
PQSTREXENIN6 Na. 52418.
FEUILLETON.
Do Bodoiaros van
Saint-Sulpico
I
is -en/lamerictcltoedet
j^yeniunus
yèifiniscl
o^medenSoty^
/Amsterdam
f25,-of f400,-?
„Een bad-toestel Ibnis,
„Gezondheid in Uw huis.
Vit de R.-K. Staatsparty.
I t
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koorier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling
Advertent iën 20 cent per regelbij contract lager
ZEER KOOpKRA
LEZERSKRING
IT8TEKEND GESCHIKT I
VOOR PUBLICITEIT I
WIJ HERINNEREN ONZE LEZERS ERAAN,
DAT IN DEN NACHT VAN ZATERDAG OP ZON
DAG A.S. DE ZOMERTIJD EINDIGT.
DE KLOKKEN MOETEN DAN EEN UUR
WORDEN ACHTERUIT GEZET.
Niemand beter dan Henri Hermans, de man
die zich zelf van werkman tot leider der Katho
lieke Werkliedenbeweging heeft opgewerkt,
heeft het volk weten te pakken met zijn pleit
rede voor de Katholieke Universiteit.
Geen gemakkelijke taak!
Universiteit is voor velen zoo'n lastig woord
en zoo'n vieemd begrip.
„Och, dat is immers niets voor onze kinderen
zegt het moedertje, dat door leden van het St.
Radboud-Comité naar de bel is geroepen om
iets te offeren voor de Katholieke Universiteit.
„Dat offer vraagt de Bisschop van u", is het
antwoord.
En dat is een wondersleutel.
Het moedertje denkt: „Het zal wel ergens
goed voor zijn, als de Bisschop het vraagt, en
tast getroost in haar portemonnaie.
Getroost, ja, maar ook overtuigd?
En toch moet in heel*het volk langzamerhand
postvatten de overtuiging, dat de Universiteit
iets is van en voor het volk, in heel zijn om
vang.
De Universiteit is tóch niet voor m'n kinde
ren.
Meent ge dat?
Vooreerst gaat het zelfs in letterlijke zin niet
op.
Wie werkelijk talent heeft, van welken stard
hij ook zij, kan zich veel gemakkelijker dan
vroeger een weg banen naar de Universiteit.
Maar toegeven, de Universiteit staat niet voor
iedereen zoo gemakkelijk open als cTe lagere
school of ambachtsschool.
Doch denkt ge daarmede van de Universiteit
af te zijn.
Ge dwaalt.
Op een goeden dag komt uw dochter thuis.
Ze heeft in een mode-magazijn een kleeding-
stuk gekocht, dat dien naam maar amper ver
dient. Een jaar geleden hebben de dames der
groote wereld in Parijs of Weenen dat mode-ar
117)
£>eze had het in. zijn belang geacht, niet met
zijn vrouw te spieken over dit voorval, waar
over hij trouwens in het minst geen berouw ge
voelde.
Henriette wachtte dus vol verlangen naar
het oogenblik, dat het strenge verbod van den
dokter zou worden opgeheven en zij haar neef
zou mogen bezoeken.
Zij verlangde daar om twee redenen naar:
vooreerst omdat zij den abbé een innig, zus
terlijke genegenheid toedroeg en ten tweede
omdat zij haar dochter door hem wilde laten
doopen.
Raymond Schloss was naar Parijs terugge
keerd, zooals hij van het begin af voornemens
was geweest en de brave dokter Pertuiset had
hem ditmaal vergezeld, omdat hij zich persoon
lijk van den toestand van Raoul d'Areynes wil
de overtuigen en den gepensioneerde officier
van gezondheid met zijn ervaringen® ter zijde
staan.
Bij het verlaten van Penestranges had de
oude geneesheer zijn zieken aan een jongeren
collega uit den omtrek toevertrouwd en tot zich
zelf gezegd: 4
Ik zal niet terugkeeren, voordat ik onzen
waarden abbé volkomen hersteld heb gezien.
Met dokter Leblond had hdj zich aanstonds
uitmuntend verstaan, deze had een kamer van
zijn woning te zijner beschikking gesteld en de
beide geneesheeren, die van weerkanten eikaars
tikel ingevoerd; nü dragen 't de volksmeisjes
van het platteland.
De mode gaat van hoog tot laag, als ge maar
wat geduld hebt.
Ge verbiedt uw dochter, die lichtzinnige mode
te vofgen.
Dat gaat nog.
Maar op een anderen dag komt Uw zoon
thuis. O phoogen toont beweert hij, dat God
niet bestaat, dat de mensch van den uap af
stamt, dat de Jesuieten moordenaars zijn en dat
de Bijbel sprookjes van Moeder de Gans ver
telt.
Het slaat u met ontzetting.
Ge tobt uw hersens af met de vraag wie die
zielemoordenaar van uw kind is geweest.
De werkplaats?
Mis, de Universiteit!
De Universiteit, niet van thans, maar van 25
jaar geleden.
De stellingen, die de hoogleeraar eenmaal
met een. toonlooze stem aan de studenten dic
teerde, die zijn het, welke uw kind thans als
vloeken uitbraakt.
Wat eenmaal wetenschap of schijnweten-
schap was, wordt na verloop van jaren gemeen
goed van de massa.
De wetenschap werkt geleidelijk door van
hoog tot laag, juist als de mode, maar zij werkt
langzamer.
En er is dit groote verschil, dat ge de duivel-
sche mode, die ge aan uw dochter verboodt te
volgen, aan uw zoon niet künt verbieden.
De mode, die het li.chaam betreft, kunt ge
nog remmen, maar de mode van den geest gaat
haar gang.
En wilt ge dan nóg beweren, dat ge met de
Universiteit niets te maken hebt? Ge weet
maar half, hoe ge ieder oogenblik met de Uni
versiteit in aanraking komt.
Ge vraagt toch een Katholieken dokter ,die
in kiesche vraagstukken van het gezinsleven
denkt en voelt als gij zelf, d.i. Katholiek?
Ge wilt toch een Katholieken leeraar .voor uw
kinderen?
Ge zijt buiten de deur gehouden, toen geom
een bescheiden baantje in Overheidsdienst be
delde. De Universiteiten hebben de posten door
hun liberale leerlingen doen bezetten, en hun
kliekgeest liet u op de stoep staan.
Ge merkt zoo weinig van de Universiteit?
Ge kunt nauwelijks een stap doen zonder de
Universiteit tegen te komen
En nu spreekt het toch vanzelf, dat het een
Katholieke Universiteit is op de eerste plaats,
die de Katholieken in staat zal stellen zich
voor de gewichtige ambten in den Staat te be
kwamen, het tekort aan wetenschappelijke
krachten aan te vullen en den achterstand in
te halen.
Wat heb ik er aan? vraagt ge, als men u een
aalmoes vraagt voor de Universiteit.
Dat zult ge nü niet meer vragen, omdat ge
weet, dat het uw welbegrepen eigenbelang
bekwaamheden op den waren prijs stelden,
werkten met vereende krachten aan het her
stel van den gewonde.
II.
Zoodra Raoul d'Areynes kon nadenken en
spreken, zonder zijn leven meer in gevaar te
brengen, herinnerde hij zich duidelijk wat er
gebeurd was en maakte hij zijn beide redders
tot vertrouwelingen van de grievende smart,
die hem had getroffen.
De beide geneesheeren, Pertuiset en Leblond
hadden reeds sedert lang hun meening enitrent
Gilbert Rollin bevestigd.
De een zoowel als de ander had dien man
doorzien en beoordeelde zijn Iaden zooals die
verdienden beoordeeld te worden.
Om echter hun patiënt niet noodeloos op te
winden en zijn verontwaardiging te beteuge
len, bepleitten zij allerlei verzachtende omstan
digheden en wierpen voor een groot deel de
schuld op zijn ellende en ontberingen, die in
derdaad slechte raadgeefsters zijn.
Op zekeren dag zeide de vicaris van Saint-
Ambroise tegen dokter Pertuiset:
Ik wil mijn nicht Henriette spreken, zij is ze
ker nog onbekend met de daden van haar echt
genoot en mijn plicht schrijft mij voor haar
daarvan op de hoogte te stellen.
Dokter Pertuiset wilde hem dit voornemen uit
het hoofd praten, maar Raoul was er niet van
af te brengen, zoodat er een boodschap naar
Henriette werd gezonden om haar te doen we
ten, dat de abbé haar kon ontvangen.
Zij begaf zich terstond er heen, met haar
dochtertje bij zich.
Het weerzien van neef en nicht, die elkaar
zoo innig lief hadden en die beiden in levens
gevaar hadden verkerrd, was treffend. De toorn
Wij zeggen niet, dat wij voor f25,
een bad-installatie leveren, die overal
elders f400,kost.
Maar wel zeggen wij, dat U na een
bad in een Neptunus-badtoestel even
schoon en frisch zijt, als na een bad
in een badkamer van f 400,
Volgt het voorbeeld van zooveel
anderen, die verbetering en behoud
van hun gezondheid hebben te danken
aan een regelmatig gebruik van het
Neptunus-badtoestel.
Het toestel kost compleet incl. alle
toebehooren slechts f 25,franco Uw
huis, na ontvangst van het bedrag of
onder rembours met verhooging der
rembourskosten.
Stort nog heden het bedrag op onze
postgiro No. 127310, dan hebt U het
toestel binnen enkele dagen in Uw
bezit.
Techo. Bar. SHEDBNBORSH,
Postbus 394, AMSTERDAM.
Glre No. 127310. 102
geldt.
Maar vooral het Rijk Gods op aarde en het
lot van zooveel onsterfelijke zielen.
Als men U over enkele weken een gift kemt
vragen voor de R.K. Universiteit, die geheel
moet leven van de giften van Katholiek Neder
land, geeft dan gul en gewillig, niet alleen uit
eerbied voor het woord der Bisschoppen, maar
vooral uit volle, heilige overtuiging.
CENTRAAL COMITé DER
ST. RADBOUDSTICHTING
van den abbé d'Areynes verdween als sneeuw
voor de zon bij het zien van Henriette die glim
lachte en weende tegelijk, en die hem het lieve
schepseltje "toestak, dat met haar poezelige
handje zijn ingevallen gelaat streelde. Toch
kweet de abbé zich, hoewel met veel kalmte,
van hetgeen hij zijn plicht achtte, hij deelde
Henriette mede dat hun oom gestorven was
tengevolge van den slag, dien Gilbert Rollin
hem had toegebracht.
Henriette wist wel dat de jonge priester nooit
loog, dat hij niet zonder grondige bewijzen zou
beschuldigen, dus dat het wel waar moest zijn
zijn wat hij zeioe, maar niettemin verdedigde
zij Gilbert zoo goed zij kon en eindigde zij met
toegeeflijkheid en vergiffenis voor nem te vra
gen.
Geroerd door de tranen, door de smeekbe
den der jonge moeder, die men slechts haar
zwakheid en haar overgroote liefde tot haar
echtgenoot kon verwijten, voegde dokter Pertui
set zijn bede bij de hare, bepleitte eveneens de
belangen van den schuldige en trachtte van
Raoul te verkrijgen, dat hij het kwaad verge
ven en vergeten zou.
De abbé schudde het hoofd.
O wanneer het slechts mijzelf betrof, dan
zou vergeten en vergeven mij zeer licht vallen,
zeide hij, maar mag ik den moordenaar van
mijn oom vergiffenis schenken?
Henriette werd door dit antwoord tot wan
hoop gebracht en met aandoenlijke welspre
kendheid trachtte zij de onschuld van haar
echtgenoot ingang te doen vinden.
Hij, Raoul, hij haar neef, bijna haar broeder,
die haar van haar vroegste kindsheid af had
liefgehad en beschermd, hij kon met zooveel ge
strengheid ttgen haar optreden, want een be-
Een eenige aanwinst voor het toekomstig
Partijbureau.
Bij hel Bestuur der RK Staatsparty en bij
dat \an de Stichting „Dr. Schaepmanfonds, is
het navolgende schrijven ingekomen:
Mijne Heeren,
Handelende in opdracht van Z.Exc.
Mgr. Dr. Nolens, stellen wy Uw Bestuur er
van in kennis, dat deze het geheele staat-
schuldiging tegen den man, wien zij toebehoor
de, beschouwde zij ook tot haar gericht.
Schreiend riep zij uit:
Neen, Gilbert is geen misdadiger! Gij kunt
hem niet als een zedelijken moordenaar be
schouwen, daarmee zoudt ge mijn leven vergal
len en het zou mijn dochter ongeluk aanbren
gen. Neen, de vader van mijn Marie Blanche
heeft niet met voorbedachten rade gehandeld.
Hij is onvoorzichtig geweest, maar wanneer ge
in aanmerking neemt, hoe de ellende, die wij
leden, de vrees voor mijn leven, de bezorgdheid
voor ons kind zijn hersens verward moeten heb
ben, dan kunt ge hem die onvoorzichtigheid
niet als een misdaad aanrekenen. Gij kent Gil
bert, hij is onnadenkend, hy is zwak, maar juist
daarom moet ge toegevend zijn voor hem. Toen
hy dien brief aan onzen oom schreef, hield hij
zich vast overtuigd, dat hy daarin de waarheid
mededeelde, want in de kerk van Saint-Am-
I broise meende men dat gy dood waart,, myn-
heer pastoor zelf heeft die treurige tyding in
de wereld gebracht en niemand twijfelde er
aan. Gilbert, zelf ook misleid door een onwaar
j bericht, heeft dat overgebracht; daarmee han-
j delde hy verkeerd, hy had eerst moeten onder-
zoeken of het bericht wel waar was, maar al
j deed hy dat niet, daarom was hy toch te goe
der trouw. Hy heeft een fout begaan, een groo
te fout, maar dat is daarom nog lang geen mis
daad. Raoul, tydens ons huwelijk heb ik meer
dan eens verdriet gehad, Gilbert heeft my dik-
wyis doen schreien, maar altyd heb ik hem ver
geven, van ganscher harte vergeven, Raoul, in
naam van mijn dochter smeek ik u met gevou
wen handen, vergeef hem.
(Wordt vervolgd)
