Wetenswaardig Allei lei.
HEERENBAAI
Onze gratis
ongevallen-verzekering.
De Zeeuwsche Koerier"
f2250
f 600
f 600
f 100
f 100
f30
Ifoor do Vrou won.
f600
Zelf kleuren mengen, kleuren zoeken: V zult
eens zien, hoeveel handiger zij zelf zijn dan U
in het zoeken v d juiste nuance.
En nu teekenen als leervorm Ik meen dus:
in dienst v. d. andere vakken om het maar
schoolsch te zeggen
Ja, dat is nu toch eigenlijk nog een onderdeel,
waar men niet in een twee drie over is uit
gepraat. In het interessante werk over Dr.
O vide Decrolen, dat onze landgenoote Mevr.
Philippi-Siewers en v. Reesema het licht deed
zien, wordt het ons duidelijk hoe gewichtige
diensten het vak teekenen in net globalisatie
systeem kan bewijzen En de moderne school in
Nederland bekeken: de antroposofische school,
de humanitaire school enz. zien we, dat teeke
nen daar inderdaad het vliegend legertje van
bekwaamheden is, dat de andere vakken ten
dienste staat!
Nog zeer recent is een kennis making met
Jav. v. Vlijmen een der redacteuren van „Ons
eigen Blad", U mogelijk bekend die in zijn kias
dat globalisatie-idee had toegepast voor
aardrijkskunde en daar niet alleen voor kaar
tjes, maar ook voor heel vlug schetsen van
voortbrengselen, bruggen enz. zijn goed benutte
teekenlessen te hulp riep. Zelf heb ik het vak
teekenen ook herhaaldelijk te hulp geroepen
bij geschiedens bv. voor het maken van gra
fieken, en geïllustreerde opstellen winnen op
merkelijk aan levendigheid.
Nog een opmerking over het geheugentee-
kenen. Ik zeide reeds dat het geheugeniee-
kenen als technische oefen, van bijzondere
waarde is en een belangrijke voorbereiding voor
ste levenspractijk: Zoo spoedig het kind ge
komen is in de periode v h eerste lijn en vorm
gevoel (zeg: het derde leerjaar) daar is prac-
tisch elke vrije teekening geheugenteekening,
omdat daar naar het herinneringsbeeld wordt
geteekend. In engeren zin verstaan we ander
geheugenteekenende opdracht te teekenen
naar herinneringsbeelden. Dit geheugenteeke
nen is dus niet vrij maar is een opzettelijke
oefening.
We kunnen dan de onderscheiding is van
Cor Bruijn spreken van vormgetrouw geheu
genteekenen (het oriënteerend geheugentee
kenen, het controleerend geheugenteekenen;
herhalend geheugenteekenen) daarnaast het
wijzigend geheugenteekenen (grooter, kleiner,
in anderen stand enz.)
Zoo ben ik, zeer geachte vergadering, geko
men aan het eind van mijn voordracht voor
U over het vak teekenen.
Ik ben er van overtuigd, dat nog zeer vele
vragen open blijven; dat ik niet als een alwe
tende gids geleid heb door een gebied, waarvan
mij alle schoonheid en alle historie bekend
was; mar ik zou zoo zeggen: dat zou ook al te
saai zijn geweest! Er moet ruimte blijven voor
eigen initiatief en een goed onderwijzer zal
staan buiten en boven elke methode, dus ook
boven en buiten de richtlijnen hier aangege
ven! Het is ook hier: de persoonlijkheid v.d. op
voeder maakt de methode, is de methode!
Uw voorzitter heeft m ij gevraagd ook nog en
kele oogenblikken af te zonderen voor het leant
woorden van vragen. Dat is een lastig probleem
U denkt zich daar wel in. Maar toch heb ik ge
meend, dat niet te mogen weigeren. En in dit
verband mag ik herinneren aan dien biblotheca
ris van Frederik den Grooten, die toen een da
me he minlichtingen vroeg omtrsnt een boek en
hij het antwoord schuldig moest blijven en die
dame daa-rop opmerkte: „U wordt daar toch
voor betaald",, antwoordde: Ik wordt betaald,
voor hetgeen ik weet, maar als men mij moest
oetalen voor hetgeen ik niet weet, dan zou heel
het vermogen van Frederik den Grooten daar
voor niet toereikend zijn.
Een dankbaar, alleszins verdiend applaus
klonk uit de vergadering op en de voorzitter
haastte zich deze klankhulde in woorden van
hartelijken dank om te zetten.
Een tweetal vragen, naar aanleiding van de
lezing gesteld, werden door den spreker be
antwoord Daarbij gar spr o.a. te kennen, dat om
goede resultaten te bereiken, 1 uur teekenen
per week gèwenscht moest worden geacht.
Verslag penningmeester
Het woord was dan aan den penningmeester
den heer E van Hecke uit Hoofdplaat, die rap
porteerde, dat de rekening over 1930 een na-
MODERNE VROUWEN
„Modern", dit woord klinkt voor sommige
vrouwen va nonzen tijd als muziek in haar oo-
ren. Voor haar gaat van dit woordje een zekere
tooverkracht uit. Des te dwazer en onvrouwe
lijker zij zich aanstellen, hoe moderner zij zich
gevoelen.
Er is iets angstwekkends in de ongebreidelde
zucht van onze wereld naar altijd anders, altijd
meer. Vooral dan voor de vrouwen, die voelen,,
zelfs Wanneer ze het niet met hun verstand be
seffen, hoe het element van duur, trouw en vei
ligheid aan de basis van het gezinsleven ligt, en
hoe het zoeken naar sensatie daar rechtstreeks
tegen indruischt.
Een typische uiting van dezen dorst naar het
nieuwe en het vreemde vinden we bij^de vrou
welijke reporters, vooral Fransche die .de
halve wereld afreizen om stof te vinden voor
hun „grands reportages". We nebben bijvoor
beeld de Belgische vrouwelijke reporter Andrée
Viollis, die eerst het land van de Sovjets „ont
dekt" heeft en nu naar Indië is geweest om den
strijd tusschen Gandhi en Engeland van nabij
te leeren kennen. In ons land is Ellen Forest
een groote reizigster voor dn Heer.
deelig saldo had getoond van van f 117,45, welk
tekort uit de beide afdeelings kassen was ge
dekt. Voor 1931 wordt een uitgaaf van f 150 ge
raamd „en ik geloof, dat we daar riiet mee zul
len komen", voegde de schatbewaarder eraan
toe. Spr. verwachtte uit contributie van leden
f 60 te zullen ontvangen .zoodat dus weer f 90
ten laste van de afdeelingskassen zouden ko
men. Zoolang de onderwijzersdagen zoo afhan
gen van bijdragen der afdeelïngen. aldus spr.,
blijft hun voortbestaan bedreigd. Spr. had dan
ook het plan ontworpen om een beroep te doen
op den financieelen steun van heeren pastoors
en schoolbesturen o mtoe te treden als donateur
a f 2,50. Ook zij hebben bij het voortbestaan
van deze dagen belang, aldus spr. en boven
dien zal op die wijze de band worden verstevigd
Spr. wilde wel niet gaarne dezen weg betreden,
doch bijzondere omstandigheden vhoogere uit
gaven in verband met geisoleerdo ligging van
Z.-Vlaanderen etc) noopten hiertoe. Spr. bracht
dan hulde, aan den Hoogeerw. heer deken Rops
uit Hulst en aan de Zeereerw heeren pastoors
P Doens uit Sas van Gent, Brouwers uit Hoofd
plaat en P Mijnen uit Westdorpe, die zich
spontaan ais buitengewoon lid hadden laten in
•ehrijven.
(applaus)
Als alle onderwijzers lid waren, aldus spr.,
dan zouden we aan contributie ontvangen 130
maal 50 ct. is f 65 en wanneer we dan nog moeh
ten rekenen op ae 29 schoolbesturen a f 2.50
uan was met f 137.50 het voortbestaan van onze
nuttige onderwijzersdagen verzekerd.
Spr. deelde ten slotte mede, dat hij zich voor
stelde eerlang de hulp in te roepen van de hoof
den- der scholen om hun personeel en hun
schoolbsturen tot toetreding te bewegen.
(applaus en dankwoord van den voorzitter)
De vergadering besloot daarop het bepalen
van de plaats van den volgenden onderwijzers
dag aan het bestuur over te laten en de con
tributie op 50 ct. te handhaven.
Toespraak rector 3rouwers
De bischoppelijke inspecteur, rector A Brou
wers, sprak dan nog een woora van geluk-
wensch tot den voorzitter en de commissie van
voorbereiding met het succes van den vijfden
onderwijzersdag. Vrijwel het geheele corps is
opgekomen, aldus spr. Dat getuigt van goeden
geest en belangstelling voor het te verrichten
werk. Spr dee dan de tqezegging, dat hij er bij
zijn tweejaarlijksche inspectie op zou aandrin
gen, dat de schoolbesturen tot het buitenge
woon lidmaatschap zouden toetreden v applaus)
Spr. was overtuigd te handelen in den geest
van Z. H. Exc. den Bisschop door de onderwij
zers dank te zeggen voor hun vele goede zorgen
aan de kinderen bewezen. Hij beval de dcor
rector Vermolen gesproken woorden in de volle
belangstelling van het onderwijzendpersoneel
aan. De E. K. onderwijzersclubs mogen U doen
uitgroeien tot nog krachtiger menschen, zoo
mogelijk, aldus spr., en U tot teeds geschikter
instrumenten maken om Christus' weldaden
over de kinderen uit te storten.
Deze korte, krachtige opwekking werd even
eens met applaus begroet en de voorzitter be
tuigde den zeereerw. spr. zijn hartelijken dank.
De agenda voor de morgenzitting was niorme
de afgewerkt, 't liep overigens reeds tegen 1
uur en het voorstel van den voorzitter om to
gaan middagmalen vond danook algemeeno in
stemming
DE MIDDAGBIJEENKOMST
Lezing A Daled.
Na een diner in het hotel „Do Zwaan" dat,
naar wij hoorden, even welverzorgd als geani
meerd was, kwam men ten f uur 45 cpnieuw in
het patronaat bijeen o mde lezing bij te wo
nen van den heer A Daled, conservator van het
stedelijk museum te Brugge. Deze spreker hield
de aandacht der aanwezigen gelurende oen
tweetal uren onafgebroken geboeil door zijn be
geesterende uitbeelding van het vele schoons,
dat het oude Brugge aan kunstwerken bezit.
Zijn hogstaande lezing, door orojecties neg
opgeluisterd, vormde een alleszins waardig slot
van dezen lustrum-dag, die ongetwijfeld bij de
deelnemers de aangvnaamste herinneringen
zal hebben achtergelaten.
panscRë kunst, maskers, primitieve beeldhouw j
werken schelpenkransen, suliers. De reizigster
heeft uit Mexico wonderlijke „juweelen,, mee
gebracht: vergulde noten, waarin een minia
tuur-décor van zijde en passementerie gespan
nen is. Groote snoeren uit gevlochten figuurtjes
van Mexicaantjes uit paardehaar samenge
steld, in 't rood gekleed kartonnen geraamten,
kleine doodskisten in papier, waaruit een in
vruchtenpit gekerfd doodshoofdje komt kijken.
Titayna maakt haar gasten wijs, dat r-e aan
al haar vijanden een dergelijk doodshoofd heeft
thuisgestuurd. Cocktails worden uitgereikt, de
praatjes gaan hun gang.
Volgens de voorschriften van mevrouw Mode
zijn al de aanwezige dames in pyama gekleed.
Niet de eenvoudige gestreepte of lingerie-pyja
ma, zelfs de nachtkleeden, vindt men die bij de
mode-princessen niet meer, Neen, hier is sprake
van de Pylana in kostbare stoffen, in alle moge
lijke geraffineerde schakeeringea en samen
stellingen, met heel breede pijpen, die als een
dubbele rok tot op den grond nangen t.n sems
in een sleepje overgaan.
Een van de dames draagt een jadegroene py
jama met mauve en roze versiering. Een vestje
en een pantalon va nivoorkleurig satijn. Lu-
cienne Radisse, de beroemde celliste, gaat in
een blauw-groene pyama gedost, en vertelt, dat
ze per vliegtuig naar Barcelona, Madrid en Se-
villa vertrekt om recitals te geven. Dan naar
Amerika.
Er is een rooskleurige en purperen pyjama,
een soort Mexicaansche ruitercostuuin, waarbij
de dame een grooten manille-hoed draagt.
Een van de dames heeft den komischen tcon
getroffen en zich in de „Stars and stripes" van
de Vereenigde Staten "gehuld. Tooneelspeelsteis
schrijfsters, danseressen, vrouwelijke en man
nelijke artisten van allerlei slag zitten, liggen
of hurken op de zijden kussens en de tapijten.
Ze praten over al de onderwerpen van den dag,
en daartoe behoort natuurlijk ook het nieuwe
werk van Titayna, die in een annamietische
pyama rondloopt, met een Mexica tnsche hoed,
waarvan ze belooft straks tien exemplaren te
verloten. Ze heeft uit Mexico een film meege
bracht, waarvan ze de tafereelen land, volk
en zeden zelf gedraaid heeft en die door een
wonderlijke klankenharmonie zal worden bege
leid.
Binnen drie maanden vertrekt ze naar Mon
golië en Mandsjoerije, en nu reeds tracht ze
haar gasten en zichzelf min of meer in de stem
ming te brengen met ongeloof lijk-vreemde Chi
neesche platen op de fonograaf
Normaal is deze tijd zeker niet, Terwijl söciale
werkers, godsdienstige leiders en menschen-
vrienden handenwringend voor den chaos staan
en zich het hoofd breken hoe ze ook maar een
van de vele kwalen van onzentijd zullen bestrij1
den, is er een deel van de wereld, waar het de
hoogste kunst lijkt de room van het genot en
de schilderachtigheid van de heele wereld af te
scheppen met delicate en ietwat-geblaseerde
gebaren, en waar me nals groote nieuwigheid
nu 't andere zoo saai en eentonig is gebleken
de pyjama als cocktail-kleedij en avondtoi
let heeft ingevoerd.
ABONNEERT U OF
M
DE GOEDKOOPSTE DRIEMAAL PER WEEK
VERSCHIJNENDE COURANT IN ZEEUWSCH-
VLAANDEREN, WAARAAN VERBONDEN EEN
GRATIS-ONGEVALLENVERZEKERING MET
DE HOOGSTE UITKEERINGEN, VEEL HOO-
GEK DAN DIE VAN EENIG ANDER BLAD IN
DIT GEWEST.
WIJ KEEREN UIT
a. Indien het ongeval de eenige en recht-
sireeksche oorzaak is van den DOOD van den
verzekerden abonné, hetzij onmiddellijk of bin
nen 90 dagen na den datum van het ongeval
b. Indien het ongeval de eenige en recht-
streeksche oorzaak is van het VERLIES door
afscheiding of door amputatie VAN BEID5£
VOETEN OF HANDEN DAN WEL EEN VOET
EN EEN HAND boven den enkel of pols of van
het onherstelbaar gezichtsverlies uit beide
oogen, een en ander binnen 90 dagen na den
datum van het ongeval
c. Indien het ongeval de eenige en recht-
streeksche oorzaak is van het VERLIES door
afscheiding of door amputatie VAN EEN HAND
OF VOET boven den pols of enkel binnen 90
dagen na den datum van het ongeval
d. Indien het ongeval de eenige en recht-
streeksche oorzaak is van het onherstelbaar
GEZICHTSVERLIES UIT EEN OOG binnen 90
dagen na den datum van het ongeval
e. Indien het ongeval de eenige en rechtstreek
sche oorzaak is van het VERLIES door afschei
ding of amputatie VAN EEN DUIM binnen 90
dagen na den datum van het ongeval i
f. Indien het ongeval de eenige en rechtstreek
sche oorzaak is van het VERLIES door afschei
ding of amputatie van een WIJSVINGER bin
nen 90 dagen na den datum van het ongeval
g. Indien het ongeval de eenige en recht-
streeksche oorzaak is van het VERLIES door
afscheiding of amputatie van een VINGER-,
geen duim of wijsvinger zijnde,- binnen 90 da
gen na den dat^um van het ongeval
Eén ding hebben de vrouwelijke journalisten
op hun mannelijke collega's voor: reisliteratuur
en literatuur van menschen, die in twee, drie
jaar een land en een volk, dóór-en-dóor hebben
leeren kennenn, is thans al tamelijk /uitgedor-
schen", zooals de Duitschers dat zeggen Maar
als iemand een stukje van de wereld met vrou
welijke oogen bekijkt en op vrouwelijke ma
nier bechrijft, dan vinden de lezers dat gezelli
ger, al was het alleen als sport: omdat de vrou
wen nu eenmaal altijd de onbenulligste dingen
opmerken en romantisch weten op te schroeven
Een van de befaamdste vrouwelijke journalfs
ten van Parijs is Titayna adres afwisselend:
Australië, Tahiti, Indië, Afrika, China, Mexico.
Aanleiding tot bovenstaand opschrift gaf mij
de herinnering aan een partij ten huize van
deze dame, zooals We ze in het Zondagpraatje
van een harer Parijsche confraters beschreven
vinden. z
Het tooneel is de woning van do gastvrouw,
een paviljoen in een grooten tuin in 't mondai
ne deel van de Ville-Lumière. Daar heeft Ti
tayna de herinneringen aan haar verre tochten
uitgestald: en boot uit boombast aan net pla
fond, wapens en schilden, tapijten, huiden van
wilde dieren, staaltjes van Chineesche en Ja-
Vellen, die men als „bootje" gebruikt.
De moderne cultuur-mensch leert niet zoo
direct het nut van dierenvellen en hulde»
kennen. Onze hoogontwikkelde industrie heeft
het gebruik van huiden en vellen in een zóó me
nigvuldig verdeeld arbeidsproces ingeleid, dat
wij nooit de vellen en huiden in hun ruwsten
nauwelijks bewerkten vorm voor de behoeften
van het dagelijksch leven gebruiken Zelfs wan
neer eer> elegante dame in een kostbare bont
mantel is gehuld, is dit bont nog maar schijn
baar in zijn oorspronkelijken toestand. Want
juist de bontwerkerij eischt bijzonder zorgvul
dige bewerking van het oorspronkelijke dieren-
vel.
Alleen op de meer primitieve cultuurtrappen
wordt het dierenvel nog direct in zijn oorspron
kelijken staat voor alle mogelijke doeleinden ge
bruikt, ofschoon tegenwoordig de Eskimo's zich
haast niet meer in ruwe vellen der gedoode
dieren kleeden of er hun eenvoudige voetbe-
kleeding er mocassins uit vervaardigen: het
zelfde is het geval met de Indianen of de Toen
goezen in de ijssteppen van Kantschatha Men
kan zich echter eenigszins een begrip vormen
van de geweldige economische beteekonis der
vellen en huiden als men hoort dat b.v. alleen
'in Duitschland ieder jaar haast voor 700 mil-
lioen mark van ruwe stoffen ingevoerd worden.
In de streken waar echter de beschaving nóg
heelemaal niet is doorgedrongen worden de hui
den nog gebruikt zooals ook onze vooriuders
die op de onderste trappen der beschaving ston
den, dat gewoon waren. De met buffelhuid be
spannen kanoc der Indianen, zoowel als de niet
zeehondenvel overtrokken kajah der Eskimo's
hadden hun tegenhangers ook bij het begin der
Europeesche cultuur.
Het is echter een typisch verschijnsel, dat de
geweldige vooruitgang in cultuur in enkele
heete landen, het oorspronkelijk gebruik van
dierenvellen voor het bewaren van water, wijn
en andere vloeistoffen niet heeft kunnen af
schaffen.
In de Kirgiezensteppen wordt ook de melk
tegenwoordig nog doelmatig in zulke huiden
bewaard, op dezelfde manier, als de woestijn-
reizigers in de Sahara van oudsher toe op den
dag van heden het water bewaren.
De nomadische Baberstammen aan de ran
den der Sahara dekken de weinige kostbare
waterplassen der oasen zorgvuldig met gazellen
EEN EN ANDER OVEREENKOMSTIG DE
VOORWAARDEN VAN VERZEKERING, WELKE
VOOR ONZE ABONNé'S TE ONZEN KANTORE
TER INZAGE LIGGEN
Deze verzekering wordt van kracht, op den
Ten dag, na dien, waarop de abonné in het in-
schrijvingregister werd ingeschreven, des mid
dags te 12 uur.
Bovenstaande bedragen zijn door ons her
verzekerd bij de N.V. Ongevallenverzekering-
Maatschappij „Fatum" te 's-Gravenhage.
trass«as®
Inoezonden Mededeeling
(9)
ECHTE FRIESCHE
iiiitiiiwHiiimmmuia
20-50ct. per ons
A9
huiden'toe, omdat zij op deze manier het best
voor verdamping beschermd zijn.
Zelfs de waterzak, een product van Euro
peesche techniek is in den grond niets meer
dan een terugkeer tot de dierenhuid, zooals die
oorspronkelijk gebruikt werd.
Een bijzonder eigenaardig gebruik van essen
huiden wordt tegenwoordig nog in de groot^
provincie Pandschak in Voor-Indie aangetrof
fcn. Daar worden de ossenhuiden gebruikt rm
de rivieren over te steken. Op de Satladsch, de
Zuidelijke zijrivier van den geweldigen Indus,
is de opgeblazen ossenhuid hét eenvoudigste
verkeersmiddel tusschen beide rivieroevers.
Twee zulke ossenhuiden samengebonden vor
men een echte boot, waarop de Indiaan met
zijn heele famliie plaats vindt. De varkensbla
zen, die onze kinderen bij het leeren zwemmen
gebruiken, zijn hier dus vervangen door een
heele ossenhuid, alleen echter op plaatsen, waar
de strooming in de rivier niet al te sterk is, is
het overzetten met ossenhuiden mogelijk. Ieder
een, die naar den anderen oever wil, brengt
zijn „pont" op den rug mee en steekt daar do
rivier mee over.
Sportliefhebbers vinden in. DE MAASBODE
alles, wat zij kunnen wenschen.