Mo. 3792
Maandag 13 Jnli 1931
46ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
i ^ij-' CREME^ ij
Uit de Pers
Buitenland.
Do Bodolaros van
Saint-SuÊpico.
Ü'"Brr^HT"- I VERSCHIJNT ELKEN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND |°-
PöSTREKEMiWB Ha. 52419.
De strijd tusschsrs Kerk en
Staat in Italië
FEU 1 L L ET O N.
Ingezonden Mededeeling
(8)
voor huidverfraaiing
DE
ERIEF!
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling
Advertentiën 20 cent per.regel, bij contract lag -r
IT8TEKEND QESCH CT
VOOR PUBLIOIT IT
De Paus staat pal voor de rechten der Kerk.
Door Dr. AVILA RUIZ S.J.
Rome, 10 Juli 1931.
Het laatste rondschrijven van Paus Pius XI,
dat door een afzonderlijke diplomatieke koe
rier naar het buitenland werd gebracht, om
van daaruit aan de wereld te worden bekend
gemaakt, heeft in breede kringen een gewel
dige opschudding teweeg gebracht. De stap die
de Paus thans gedaan heeft, herinnert ons aan
de moeilijke posities waarin de H. Stoel in den
loop der geschiedenis reeds zoo vaak verkeerde
wanneer de Vader der Christenheid '.«elfs ko'nin
gen en keizers in het aangezicht durfde weer
streven, wanneer het ging om de belangen en
rechten van de Kerk te verdedigen. Als men
in de laatste weken het diplomatiek verkeer
tnsschen Italië en den H Stoel gevolgd heeft,
dan kan men er gerust op voorbereid zijn, dat
een volledige breuk tusschen de geestelijke en
wereldlijke machten in Italië haast onvermijde
lijk is, nog te meer daar de H Stoel in haar
jongste nota aan de Italiaansche regeering
kort en bondig heeft laten weten dat de di
plomatieke stukken der Italiaansche regeering
geen basis vormen voor verdere onderhande
lingen.
Ook de manier waarop deze laatste Ency
cliek van den H Vader werd gepubliceerd
wijst duidelijk op den ernst van den toestand in
Rome en in Italië. Want deze Encycliek werd
niet gepublieceerd in de Eeuwige Stad maar in
het buitenland, omdat men in de Stad van het
Vaticaan blijkbaar bang was das de Italiaan
sche regeering door hare organen het verzen
den van het rondschrijven zou weten te verhin
deren. Wanneer de H Stoel, vertrouwende op
e welwillende houding van Italië, de publicatie
in Italië zou aangedurfd hebben en wanneer
dan de Pauselijke stukken in beslag waren ge
nomen, dan zou men in de toekomst toch zijn
toevlucht tot het buitenland moeten nemen,
terwijl door de inbeslagname de toestand ge
weldig verscherpt zou zijn geworden.
In deze jongste encycliek die in vier hoefdsuk
ken is verdeeld bedankt de H Vader de Bisschop
pne, de geestelijkheid en de geloovigen die
hun kinderlijke aanhankelijkheid hebben be
tuigd in deze meest droeve aller uren Uit alle
landen der wereld was een regen van telegram
men binnen gestroomd om den H Vader hun
deelneming te verzekeren. De Paus moest pio-
testeeren tegen het willekeurig optreden van
de Fascistische regeering die den H Vader juist
aangreep in Rome en Italië, die
gepoogd heeft den doodsteek toe te
brengen aan alles wat voor den Vader en Her
der der zielen het meest dierbaar was en steeds
zal blijven. Met een toespeling op een spreuk
van Dante gaf de Paus te kennen dat de me-
84)
Hij riep:
Een lijkeen priesterhet is een
priester!
Madeleine verontrust door een somber voor
gevoel, knielde naast het lichaam neer, hief
het hoofd op en liet het licht op het gelaat
vallen.
Een rilling liep haar door het lichaam van
het hoofd tot voeten en met bevende stem
riep zij:
Mijnheer de vicaris, het is m-nheer de vi
caris, hij is dood, o! mijn God, mijn God, hij
is dood!
De kolfslagen op de straatdeur, die een
oogenblik hadden opgehouden, begonnen weer.
Men riep luider, met meer ongeduld, bijna
dreigend:
Doet open! maar doet dan toch open of we
trappen de deur in!
Dokter Leblond snelde toe en draaide den
sleutel in het slot om.
De deur was open.
Een infanterie-officier kwam op den drem
pel.
Het heeft lang geduurd eer ge ons open
deedt mijnheer zeide de officier op barschen
toon.
Wij zijn slechts met ons drieën in huis, ka
thode weike gevolgd werd, op zich zelf leeds
een beleediging was. Heel deze onzalige strijd
gaat om het voortbestaan van de Katholieke
Actie die door Pius XI zelf in het leven >s ge
roepen.
Deze organisatie der Katholieke Actie was in
groote lijn enreeds door Leo XIII aangegeven
terwijl Pius X voor de Italiaansche Bisdommen
het program reeds had uitgestippeld. De tegen
woordige regeerende Paus heeft herhaaldelijk
te kennen gegeven dat de Katholieke Actie
voor heel de Katholieke wereld geldende is.
Deze Katholieke Actie in Italië, de K J V en
de studentenverenigingen waren voor het Fas
cisme een doorn in het oog. Mussolini beweer
de, dat die katholieke organisaties zich met de
politiek bemoeiden en dat er in die vereni
gingen een anti-fascistische politiek geveerd
werd en dat de aanhangers van de ontbon
den Volkspartij van Don Sturzo leden gewor
den waren van de Katholieke Actie. Er volgde
toen in de pers een hatelijke campagne tegen
de Katholieke Actie, de politie greep in en ten
slotte werden alle katholieke organisaties ver
boden en ontbonden. Ja, men ging zelfs zoo
ver, dat er maatregelen werden genomen tegen
het geven van catechismusles aan de kinderen
en tegen de leden der Maria-congrégatie.
Herhaaldelijk heeft de H. Vader gevraagd om
te bewijzen, dat de katholieke organisaties
staatsgevaarlijk waren. Maar dat is nooit ge
beurd, nog nooit heeft de regeering de getui
gen genoemd op wier verklaring zij haar oor
deel baseerde. De Paus heeft den schijn van
bewijs afdoende weerlegd. Ondanks onzen Imo
gen ouderdom en onze ervaring als bibliothe
caris hebben wij nog zelden een document ge
zien, dat zoo tendentieus is gesteld en zoo ge
heel en al in strijd is met de waarheid on met
de rechtvaardigheid tegenover den H Stoel en
tegenover de Katholieke Actie in Italië.
Tegenover de bewering, dat de Paus en de
Kerk ondankbaar zouden zijn,1 ten opzichte
van het vele goede, dat het Fascisme voor den
godsdienst heeft gedaan, wijst de H Vader er
op, dat Hij tegenover de Bisschoppen nooit
heeft verheeld wat er in de laatste jaren ten
gunste van godsdienst en kerk is «;eschied en
dat Hij menigmaal zijn dankbaarheid daar
voor heeft betuigd. Maar dat is nog geen reden
om dankbaar te zijn tegenover een Facisrne
dat, na eerst socialisme en Vrijmetselarij te
hebben verboden, toch weer een ttchterdeur
openzet voor dze vijanden der kerk.
Wat in Rome en Italië is geschied, dat is een
formeele kerkvervolging en voor den Paus is
het dubbel pijnlijk, dat deze maatregelen onder
zijn ogen geschieden. En dit alles nadat de Paus
zelf voorschriften gegeven had, zoodat iedere
partijpolitiek absoluut uitgesloten was.
De reeks van bewijzen die de H. Vader aan
haalt is zoo geheel afdoende, dat iedere onbe
vooroordeelde lezen die zich 'n objectief oordeel
wil vormen bij de lezing daarvan dadelijk over
tuigd wordt, dat de Katholieke Actie zich ab
soluut niet met de politiek bemoeit.
Er is een klove die niet te overbruggen valt
pitein, antwoordde dokter Leblond, twee oude
vrouwen en ik. Wij zijn niet meer zoo vlug als
jongelui en dan waren wij bevreesd voor een
list der communards. Ik hoop dat ge ens ver
geven zult dat wij een weinig gedraald hebben
met open doen.
't Is gqpd, zeide de kapitein. Zijn er geen
communards in huis?
Dat zweer ik u op mijn eer, op mijn eer als
oud-soldaat. Wij hebben hier slechts een lijk.
Een lijk?
Dat wij zooeven op de trap hebbengevonden
Van een oproerling?
Neen, zie.
Dokter Leblond wees op het lichaam, waarbij
Madeleine nog altijd op de knieën lag te wee-
nen.
De officier trad binnen, gevolgd oor een tien
tal soldaten, en bleef staan bij den vicaris van
Saint-Ambroise, die daar bloedend, als leven
loos lag.
Het is een priester, riep hij in verontwaardi
ging uit. De ellendelingen hebben hem ver
moord, zooals zij er zooveel anderen vermoord
hebben. Kent gij het ongelukkige slachtoffer?
Ja, antwoordde dokter Leblond. Hij heet
Raoul d'Areynes en is even als ik een bewoner
van dit huis. De oude vrouw, die daar schreiend
naast he mneergeknield ligt is zijn dienstbode
De abbé d'Areynes is, meer dan een maand ge
leden, naar Versailles gevlucht. Hoe het komt
dat hij hier is, weet ik niet en ik begrijp het
evenmin.
Ik heb de eer gehad, mijnheer den abbé
d'Areynes te Versailles te leeren xennen, zeide
tusschen de katholieke opvatting die den staat
geeft wat hem toekomt en de oud-heidensche
staatsvergoding, die de opgroeiende jeugd uit
sluitend voor zie hopeischt en daarom de Kerk
berooft van haar vereenigingen en instellingen
Ook de Fascistische eed die door alle leden der
Fascistische jeugdorganisatie moet worden af
gelegd is ongeoorloofd, omdat zij God tot getui
ge roept voor een leer die geheel en al met de
waarheid en rechtvaardigheid, en met de leer
van Christus en de Kerk in strijd is.
Zij kan slechts worden afgelegd met liet voor
behoud, dat daarvoor de geboden Gods en van
zijn Kerk niet overtreden worden, of, met voor
behoud, dat daardoor de geboden Gods en van
Eens zullen de oogen van de geheele wereld
opengaan en dan zal het Fascisme in zijn ware
gedaante voor ons staan, als van een systeem
dat niets anders kent dan de almacntige staat,
waarin de mensch slechts een willoos werktuig
is geworden voor de plannen van een heiden-
sche machtspolitiek.
Wij moeten den H Vader dankbaar zijn dat
hij ons het Fascisme in zijn ware gedaante
heeft getoond.
De Encycliek van Paus Pius XI is een luid
protest tegeover de geheele wereld, tegen de
voortdurende scheiding van de heiligste en on
schendbare rechten der kerk op de ziel van
het kind. Maar het is tevens een noodkreet,
die niet onverhoord zal blijven. De katholieken
in alle landen der wereld zullen zich steeds
hechter scharen rond den persoon van den H.
Vader, om door hun deelneming en hunne ge
beden, eenige verlichting te brengen in deze
donkere uren.
.T.T.T.T.T-T.T.T.T.T.T.T.T.T.T.T.T.T.T
yS vv»/ W v-/ V—V vS-/ sy
K /-s - N N s y~\ s-N /-V
f EGOÏSME.
OqJs: „De Maasbode" maakt een kantteeke-
ning op het in ons vorig nummer opgenomen
artikeltje van Z. H. Exc. Mgr. Hopmans, geti
teld „Eenheid". Het blad schrijft:
Mgr. Hopmans de Bredasche Bisschop, kan
van die eenvoodige, maar buitengewoon rake
woorden zeggen, op het juiste tijdstip.
Zoo constateert Z H Exc. thans na afloop
van de raadsverkiezingen nuchter en scherp,
dat sommigen daarbij meer bedacht waren op
„eigen belang dan op het dienen der Katholie
ke zaak".
Wij gelooven dat Mgr. hier een leelijken spij
ker recht op zijn kop slaat.
En wij gaven er iets liefs voor, als al dege
nen, die om allerlei „zwaarwichtige" redenen,
de officier, en ik gevoel veel achting en vriend
schap voor hem. Gij zegt dat hij een der be
woners van dit huis is?
Ja.
Hij is mijn meester, mijn goede meester seide
Madeleine met door tranen verstikte stem.
Dan moet mijnheer d'Areynes omnidellijk
naar zijn kamer gebracht worden, zeide de ka
pitein, Spoedig vier flinke mannen, om daarbi\
te helpen, voegde hij er bij.
Verscheidene soldaten haasten zich aan dit
bevel te gehoorzamen.
Vier van hen namen het onbeweeglijke li
chaam op en bijgelicht door de oude Madeleine
die hun den weg wees en de deuren voor hen
opende, droegen zij den jongen priester naar de
eerste verdieping, waar zij hem in de slaap
kamer te bed legden.
Ik geloof mijnheer, dat gij er goed aan zoudt
doen, spoedig een dokter op te zoeken, zeide de
kapitein tegen dokter Leblond.
Deze antwoordde:
Ik ben dokter, kapitein, gepensionneerd of
ficier van gezondheid, en ik zal den gewonde
zelf behandelen, zoo hij nog leeft. Ik zal in dat
geval niets verzuimen om hem te redden.
"t Is goed mijnheer. t
Zonder zich verder met rlen vicaris van
Saint-Ambroise bezig te houden, gaf de kapi
tein orders aan zijn luitenant, die zich bij hem
had gevoegd.
In weinige minuten was het huis op alle ver
diepingen door militairen bezet.
Door de open vensters kon men de commu
nards bewaken, en bestoken, zoo zij de vijan-
zooals Mgr zegt: ..de leiding der Katholieke
Kiesvereenigïng hebben verloochend", recht
voor het aanschijn van O.L. Heer hun gewe en
eens terdege onderzochten of de mooie molie
ven, die zij zich zelf en anderen trachtten te
suggereeren o mhun afwijkende houding te
verdedigen, ook de werkelijke beweegredenen
geweest zijn.
Zou er geen kans bestaan, dat zij bij ernstig
onderzoek, dat, wanneer zij het in alle oprecht
heid doen, nog niet zoo bijzonder diep zou be
hoeven te gaan, al heel spoedig zouden stui en
op het eigenlijk motief en dat dit van alle e; Ms
me niet volkomen gespeend zou blijken?
Dat hun „afbreuk aan de Katholieke organi
satie", 't zijn de woorden van Mgr Hoorn;, is,
letterlijk niets met het Katholieke en letter
lijk alles met het eigen belang had te mak n.
„Persoonlijke offers" vraagt de kloeke B.e-
dasche Bisschop kort en bondig.
„Ieder Katholiek moet het egoisme cp zij
zetten", zoo luidt Zijn zoo behartigenswaard ige
vermaning.
Alleen he toog gericht „op de groote kat io-
lieke zaak, het algemeen welzijn", dat is Zijn
oproep.
Moge dit bischoppelijk woord gehoord en
gevolgd worden in wijden kring.
De pest voor iedere partij is het eigenbelang,
dat met het publiek belang heel eenvou lig
maar zeer ten onrechte en buitengewoon nood
lottig wordt vereenzelvigd.
Van alle egoisme, verlos ons Heer.
Weer een brand te Vincennes
Donderdag heeft wederom een orand gew >ed
op de internationale koloniale tentoonstel; mg
te Parijs.
Van een ramp, zooals de vernieling van 'iet
Nederlandsch paviljoen kan hier niet wor en
gesproken maar niettemin bedraagede aange
richt schade 800.000 francs.
De brand woedde ditmaal in het paviljoen
op het amusementseilandje Reicilly in net lac
Doumesnil.
Overstroomingen in China.
Naar gemeld wordt zijn meer dan 3000 men
schen omgekomen bij overstroomingen, die de
provincie Kwantoeng geteisterd hebben.
Storm over Denemarken.
Een hevige storm heeft aan de kust. van De
nemarken gewoed en op vele plaatsen overs oo
mingen veroorzaakt. Verschillende schepen ge
raakten in nood.
Het treinverkeer tusschen Denemarken en
Duitschland was den geheelen Donderdag ge
stoord.
Nader wordt uit Kopenhagen gemeld, dat het
noodweer dat Woensdag en Donderdag bc en
Denemarken woedde, het ergste is geweest se
dert jaren beleefd.
Een vreemdsoortig costuum.
Op de vraag, wat hij bij zijn bezoek aan Lon
delijklieden mochten hervatten, maar dezen
schenen slechts aan vluchten te denken, ir ge
sloten als zij waren door de troepen en \o. it-
gejaagd door kogels en schrootvuur.
Mevrouw Leblond had zich bij Madeleine ge
voegd.
Beiden over het bed gebogen, trachtten op
het lijkkleurig gelaat van den abbé een tee ben
hoe gering ook, van leven te bespeuren.
De officier van gezondheid verzocht haar,
zich te verwijderen, ten einde hem vrij in :jn
beweging te laten.
De eerste zorg van den geneeskundige wa te
ontdekken, waar e abbé gewond was.
Men ontkleedde hem en onderzocht het e 'st
zijn ambtsgewaad.
De borst was gedrenkt met geronnen blred.
Blijkbaar moest hij niet ver van daar ge
troffen zijn.
Inderdaad ontdekte de dokter, aan den r^ch
terkant van de borst een klein zwart gat, waar
uit het bloed te voorschijn kwam. De kerel,
die Raouyl d'Areynes had getroffen een ko
gel uit een chassepotgeweer was daar ir re-
gaan en door de borst achter het schouderblad
doorgedrongen.
Welke verwoestingen had de kogel op zijn
weg aangericht? Welke deelen had hij geraakt?
Het was zeer moeilijk, zich op het crgenblik
daarvan rekenschap te geven, daar het lich: im
stram en onbeweeglijk was als een lijk.
(Wordt vervolgd.}.