Mo. 3792 Maandag 13 Jnli 1931 46ste Jaargang NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN i ^ij-' CREME^ ij Uit de Pers Buitenland. Do Bodolaros van Saint-SuÊpico. Ü'"Brr^HT"- I VERSCHIJNT ELKEN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND |°- PöSTREKEMiWB Ha. 52419. De strijd tusschsrs Kerk en Staat in Italië FEU 1 L L ET O N. Ingezonden Mededeeling (8) voor huidverfraaiing DE ERIEF! Bureaux van Redactie en Administratie OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT Telefoon 15 Telegramadres: Koerier Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden, of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling Advertentiën 20 cent per.regel, bij contract lag -r IT8TEKEND QESCH CT VOOR PUBLIOIT IT De Paus staat pal voor de rechten der Kerk. Door Dr. AVILA RUIZ S.J. Rome, 10 Juli 1931. Het laatste rondschrijven van Paus Pius XI, dat door een afzonderlijke diplomatieke koe rier naar het buitenland werd gebracht, om van daaruit aan de wereld te worden bekend gemaakt, heeft in breede kringen een gewel dige opschudding teweeg gebracht. De stap die de Paus thans gedaan heeft, herinnert ons aan de moeilijke posities waarin de H. Stoel in den loop der geschiedenis reeds zoo vaak verkeerde wanneer de Vader der Christenheid '.«elfs ko'nin gen en keizers in het aangezicht durfde weer streven, wanneer het ging om de belangen en rechten van de Kerk te verdedigen. Als men in de laatste weken het diplomatiek verkeer tnsschen Italië en den H Stoel gevolgd heeft, dan kan men er gerust op voorbereid zijn, dat een volledige breuk tusschen de geestelijke en wereldlijke machten in Italië haast onvermijde lijk is, nog te meer daar de H Stoel in haar jongste nota aan de Italiaansche regeering kort en bondig heeft laten weten dat de di plomatieke stukken der Italiaansche regeering geen basis vormen voor verdere onderhande lingen. Ook de manier waarop deze laatste Ency cliek van den H Vader werd gepubliceerd wijst duidelijk op den ernst van den toestand in Rome en in Italië. Want deze Encycliek werd niet gepublieceerd in de Eeuwige Stad maar in het buitenland, omdat men in de Stad van het Vaticaan blijkbaar bang was das de Italiaan sche regeering door hare organen het verzen den van het rondschrijven zou weten te verhin deren. Wanneer de H Stoel, vertrouwende op e welwillende houding van Italië, de publicatie in Italië zou aangedurfd hebben en wanneer dan de Pauselijke stukken in beslag waren ge nomen, dan zou men in de toekomst toch zijn toevlucht tot het buitenland moeten nemen, terwijl door de inbeslagname de toestand ge weldig verscherpt zou zijn geworden. In deze jongste encycliek die in vier hoefdsuk ken is verdeeld bedankt de H Vader de Bisschop pne, de geestelijkheid en de geloovigen die hun kinderlijke aanhankelijkheid hebben be tuigd in deze meest droeve aller uren Uit alle landen der wereld was een regen van telegram men binnen gestroomd om den H Vader hun deelneming te verzekeren. De Paus moest pio- testeeren tegen het willekeurig optreden van de Fascistische regeering die den H Vader juist aangreep in Rome en Italië, die gepoogd heeft den doodsteek toe te brengen aan alles wat voor den Vader en Her der der zielen het meest dierbaar was en steeds zal blijven. Met een toespeling op een spreuk van Dante gaf de Paus te kennen dat de me- 84) Hij riep: Een lijkeen priesterhet is een priester! Madeleine verontrust door een somber voor gevoel, knielde naast het lichaam neer, hief het hoofd op en liet het licht op het gelaat vallen. Een rilling liep haar door het lichaam van het hoofd tot voeten en met bevende stem riep zij: Mijnheer de vicaris, het is m-nheer de vi caris, hij is dood, o! mijn God, mijn God, hij is dood! De kolfslagen op de straatdeur, die een oogenblik hadden opgehouden, begonnen weer. Men riep luider, met meer ongeduld, bijna dreigend: Doet open! maar doet dan toch open of we trappen de deur in! Dokter Leblond snelde toe en draaide den sleutel in het slot om. De deur was open. Een infanterie-officier kwam op den drem pel. Het heeft lang geduurd eer ge ons open deedt mijnheer zeide de officier op barschen toon. Wij zijn slechts met ons drieën in huis, ka thode weike gevolgd werd, op zich zelf leeds een beleediging was. Heel deze onzalige strijd gaat om het voortbestaan van de Katholieke Actie die door Pius XI zelf in het leven >s ge roepen. Deze organisatie der Katholieke Actie was in groote lijn enreeds door Leo XIII aangegeven terwijl Pius X voor de Italiaansche Bisdommen het program reeds had uitgestippeld. De tegen woordige regeerende Paus heeft herhaaldelijk te kennen gegeven dat de Katholieke Actie voor heel de Katholieke wereld geldende is. Deze Katholieke Actie in Italië, de K J V en de studentenverenigingen waren voor het Fas cisme een doorn in het oog. Mussolini beweer de, dat die katholieke organisaties zich met de politiek bemoeiden en dat er in die vereni gingen een anti-fascistische politiek geveerd werd en dat de aanhangers van de ontbon den Volkspartij van Don Sturzo leden gewor den waren van de Katholieke Actie. Er volgde toen in de pers een hatelijke campagne tegen de Katholieke Actie, de politie greep in en ten slotte werden alle katholieke organisaties ver boden en ontbonden. Ja, men ging zelfs zoo ver, dat er maatregelen werden genomen tegen het geven van catechismusles aan de kinderen en tegen de leden der Maria-congrégatie. Herhaaldelijk heeft de H. Vader gevraagd om te bewijzen, dat de katholieke organisaties staatsgevaarlijk waren. Maar dat is nooit ge beurd, nog nooit heeft de regeering de getui gen genoemd op wier verklaring zij haar oor deel baseerde. De Paus heeft den schijn van bewijs afdoende weerlegd. Ondanks onzen Imo gen ouderdom en onze ervaring als bibliothe caris hebben wij nog zelden een document ge zien, dat zoo tendentieus is gesteld en zoo ge heel en al in strijd is met de waarheid on met de rechtvaardigheid tegenover den H Stoel en tegenover de Katholieke Actie in Italië. Tegenover de bewering, dat de Paus en de Kerk ondankbaar zouden zijn,1 ten opzichte van het vele goede, dat het Fascisme voor den godsdienst heeft gedaan, wijst de H Vader er op, dat Hij tegenover de Bisschoppen nooit heeft verheeld wat er in de laatste jaren ten gunste van godsdienst en kerk is «;eschied en dat Hij menigmaal zijn dankbaarheid daar voor heeft betuigd. Maar dat is nog geen reden om dankbaar te zijn tegenover een Facisrne dat, na eerst socialisme en Vrijmetselarij te hebben verboden, toch weer een ttchterdeur openzet voor dze vijanden der kerk. Wat in Rome en Italië is geschied, dat is een formeele kerkvervolging en voor den Paus is het dubbel pijnlijk, dat deze maatregelen onder zijn ogen geschieden. En dit alles nadat de Paus zelf voorschriften gegeven had, zoodat iedere partijpolitiek absoluut uitgesloten was. De reeks van bewijzen die de H. Vader aan haalt is zoo geheel afdoende, dat iedere onbe vooroordeelde lezen die zich 'n objectief oordeel wil vormen bij de lezing daarvan dadelijk over tuigd wordt, dat de Katholieke Actie zich ab soluut niet met de politiek bemoeit. Er is een klove die niet te overbruggen valt pitein, antwoordde dokter Leblond, twee oude vrouwen en ik. Wij zijn niet meer zoo vlug als jongelui en dan waren wij bevreesd voor een list der communards. Ik hoop dat ge ens ver geven zult dat wij een weinig gedraald hebben met open doen. 't Is gqpd, zeide de kapitein. Zijn er geen communards in huis? Dat zweer ik u op mijn eer, op mijn eer als oud-soldaat. Wij hebben hier slechts een lijk. Een lijk? Dat wij zooeven op de trap hebbengevonden Van een oproerling? Neen, zie. Dokter Leblond wees op het lichaam, waarbij Madeleine nog altijd op de knieën lag te wee- nen. De officier trad binnen, gevolgd oor een tien tal soldaten, en bleef staan bij den vicaris van Saint-Ambroise, die daar bloedend, als leven loos lag. Het is een priester, riep hij in verontwaardi ging uit. De ellendelingen hebben hem ver moord, zooals zij er zooveel anderen vermoord hebben. Kent gij het ongelukkige slachtoffer? Ja, antwoordde dokter Leblond. Hij heet Raoul d'Areynes en is even als ik een bewoner van dit huis. De oude vrouw, die daar schreiend naast he mneergeknield ligt is zijn dienstbode De abbé d'Areynes is, meer dan een maand ge leden, naar Versailles gevlucht. Hoe het komt dat hij hier is, weet ik niet en ik begrijp het evenmin. Ik heb de eer gehad, mijnheer den abbé d'Areynes te Versailles te leeren xennen, zeide tusschen de katholieke opvatting die den staat geeft wat hem toekomt en de oud-heidensche staatsvergoding, die de opgroeiende jeugd uit sluitend voor zie hopeischt en daarom de Kerk berooft van haar vereenigingen en instellingen Ook de Fascistische eed die door alle leden der Fascistische jeugdorganisatie moet worden af gelegd is ongeoorloofd, omdat zij God tot getui ge roept voor een leer die geheel en al met de waarheid en rechtvaardigheid, en met de leer van Christus en de Kerk in strijd is. Zij kan slechts worden afgelegd met liet voor behoud, dat daarvoor de geboden Gods en van zijn Kerk niet overtreden worden, of, met voor behoud, dat daardoor de geboden Gods en van Eens zullen de oogen van de geheele wereld opengaan en dan zal het Fascisme in zijn ware gedaante voor ons staan, als van een systeem dat niets anders kent dan de almacntige staat, waarin de mensch slechts een willoos werktuig is geworden voor de plannen van een heiden- sche machtspolitiek. Wij moeten den H Vader dankbaar zijn dat hij ons het Fascisme in zijn ware gedaante heeft getoond. De Encycliek van Paus Pius XI is een luid protest tegeover de geheele wereld, tegen de voortdurende scheiding van de heiligste en on schendbare rechten der kerk op de ziel van het kind. Maar het is tevens een noodkreet, die niet onverhoord zal blijven. De katholieken in alle landen der wereld zullen zich steeds hechter scharen rond den persoon van den H. Vader, om door hun deelneming en hunne ge beden, eenige verlichting te brengen in deze donkere uren. .T.T.T.T.T-T.T.T.T.T.T.T.T.T.T.T.T.T.T yS vv»/ W v-/ V—V vS-/ sy K /-s - N N s y~\ s-N /-V f EGOÏSME. OqJs: „De Maasbode" maakt een kantteeke- ning op het in ons vorig nummer opgenomen artikeltje van Z. H. Exc. Mgr. Hopmans, geti teld „Eenheid". Het blad schrijft: Mgr. Hopmans de Bredasche Bisschop, kan van die eenvoodige, maar buitengewoon rake woorden zeggen, op het juiste tijdstip. Zoo constateert Z H Exc. thans na afloop van de raadsverkiezingen nuchter en scherp, dat sommigen daarbij meer bedacht waren op „eigen belang dan op het dienen der Katholie ke zaak". Wij gelooven dat Mgr. hier een leelijken spij ker recht op zijn kop slaat. En wij gaven er iets liefs voor, als al dege nen, die om allerlei „zwaarwichtige" redenen, de officier, en ik gevoel veel achting en vriend schap voor hem. Gij zegt dat hij een der be woners van dit huis is? Ja. Hij is mijn meester, mijn goede meester seide Madeleine met door tranen verstikte stem. Dan moet mijnheer d'Areynes omnidellijk naar zijn kamer gebracht worden, zeide de ka pitein, Spoedig vier flinke mannen, om daarbi\ te helpen, voegde hij er bij. Verscheidene soldaten haasten zich aan dit bevel te gehoorzamen. Vier van hen namen het onbeweeglijke li chaam op en bijgelicht door de oude Madeleine die hun den weg wees en de deuren voor hen opende, droegen zij den jongen priester naar de eerste verdieping, waar zij hem in de slaap kamer te bed legden. Ik geloof mijnheer, dat gij er goed aan zoudt doen, spoedig een dokter op te zoeken, zeide de kapitein tegen dokter Leblond. Deze antwoordde: Ik ben dokter, kapitein, gepensionneerd of ficier van gezondheid, en ik zal den gewonde zelf behandelen, zoo hij nog leeft. Ik zal in dat geval niets verzuimen om hem te redden. "t Is goed mijnheer. t Zonder zich verder met rlen vicaris van Saint-Ambroise bezig te houden, gaf de kapi tein orders aan zijn luitenant, die zich bij hem had gevoegd. In weinige minuten was het huis op alle ver diepingen door militairen bezet. Door de open vensters kon men de commu nards bewaken, en bestoken, zoo zij de vijan- zooals Mgr zegt: ..de leiding der Katholieke Kiesvereenigïng hebben verloochend", recht voor het aanschijn van O.L. Heer hun gewe en eens terdege onderzochten of de mooie molie ven, die zij zich zelf en anderen trachtten te suggereeren o mhun afwijkende houding te verdedigen, ook de werkelijke beweegredenen geweest zijn. Zou er geen kans bestaan, dat zij bij ernstig onderzoek, dat, wanneer zij het in alle oprecht heid doen, nog niet zoo bijzonder diep zou be hoeven te gaan, al heel spoedig zouden stui en op het eigenlijk motief en dat dit van alle e; Ms me niet volkomen gespeend zou blijken? Dat hun „afbreuk aan de Katholieke organi satie", 't zijn de woorden van Mgr Hoorn;, is, letterlijk niets met het Katholieke en letter lijk alles met het eigen belang had te mak n. „Persoonlijke offers" vraagt de kloeke B.e- dasche Bisschop kort en bondig. „Ieder Katholiek moet het egoisme cp zij zetten", zoo luidt Zijn zoo behartigenswaard ige vermaning. Alleen he toog gericht „op de groote kat io- lieke zaak, het algemeen welzijn", dat is Zijn oproep. Moge dit bischoppelijk woord gehoord en gevolgd worden in wijden kring. De pest voor iedere partij is het eigenbelang, dat met het publiek belang heel eenvou lig maar zeer ten onrechte en buitengewoon nood lottig wordt vereenzelvigd. Van alle egoisme, verlos ons Heer. Weer een brand te Vincennes Donderdag heeft wederom een orand gew >ed op de internationale koloniale tentoonstel; mg te Parijs. Van een ramp, zooals de vernieling van 'iet Nederlandsch paviljoen kan hier niet wor en gesproken maar niettemin bedraagede aange richt schade 800.000 francs. De brand woedde ditmaal in het paviljoen op het amusementseilandje Reicilly in net lac Doumesnil. Overstroomingen in China. Naar gemeld wordt zijn meer dan 3000 men schen omgekomen bij overstroomingen, die de provincie Kwantoeng geteisterd hebben. Storm over Denemarken. Een hevige storm heeft aan de kust. van De nemarken gewoed en op vele plaatsen overs oo mingen veroorzaakt. Verschillende schepen ge raakten in nood. Het treinverkeer tusschen Denemarken en Duitschland was den geheelen Donderdag ge stoord. Nader wordt uit Kopenhagen gemeld, dat het noodweer dat Woensdag en Donderdag bc en Denemarken woedde, het ergste is geweest se dert jaren beleefd. Een vreemdsoortig costuum. Op de vraag, wat hij bij zijn bezoek aan Lon delijklieden mochten hervatten, maar dezen schenen slechts aan vluchten te denken, ir ge sloten als zij waren door de troepen en \o. it- gejaagd door kogels en schrootvuur. Mevrouw Leblond had zich bij Madeleine ge voegd. Beiden over het bed gebogen, trachtten op het lijkkleurig gelaat van den abbé een tee ben hoe gering ook, van leven te bespeuren. De officier van gezondheid verzocht haar, zich te verwijderen, ten einde hem vrij in :jn beweging te laten. De eerste zorg van den geneeskundige wa te ontdekken, waar e abbé gewond was. Men ontkleedde hem en onderzocht het e 'st zijn ambtsgewaad. De borst was gedrenkt met geronnen blred. Blijkbaar moest hij niet ver van daar ge troffen zijn. Inderdaad ontdekte de dokter, aan den r^ch terkant van de borst een klein zwart gat, waar uit het bloed te voorschijn kwam. De kerel, die Raouyl d'Areynes had getroffen een ko gel uit een chassepotgeweer was daar ir re- gaan en door de borst achter het schouderblad doorgedrongen. Welke verwoestingen had de kogel op zijn weg aangericht? Welke deelen had hij geraakt? Het was zeer moeilijk, zich op het crgenblik daarvan rekenschap te geven, daar het lich: im stram en onbeweeglijk was als een lijk. (Wordt vervolgd.}.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Koerier | 1931 | | pagina 1