No. 3770
Woensdag 20 Mei 1931
46ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND |°-
POSTREKENING Na. 5241
De Volkenbond behoeft steun
en propaganda.
F E U I L LET ON.
De Bedelares van
Saint-Sulpice.
DE ZEEUWSGHE KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-GENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maauden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling
Ad vertent iën 20 cent per regelbij corifcract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
UITSTEKEND GE80HIKT
VOOR PUBLIOITEIT
De nieuwe president der Fransche
republiek Doumer.
Ruim tien jaren geleden kwam de Volken
bond in concreten vorm tot stand. In gedachte
was hij er reeds lang, reeds eeuwen achtereen.
Hij is in die tien jaren tijds uitgegroeid tot ten
instrument, waarvan de nuttige werking op
internationaal gebied wordt erkend door een
ieder, althans door een ieder, die niet blind
wil zijn voor de feiten. Hij heeft in elke rich-
tin garbeid ter hand genomen, dié vaak wij
denken aan voorkomen geschillen en finan-
cieële saneering als in Oostenrijk en Hongarije
en elders zegenrijke gevolgen heeft gehad.
De Volkenbond heeft van den aanvang van-zijn
bestaan af aan het ontwapeningsvraagstuk
aandacht gewijd; de mogelijkheden overwogen
om deze ontwapening, die met de veiligheid der
volken onder elkander nauw verband houdt,
ter hand te nemen, het Protocol van 1921 ge
schapen de atmosfeer van Locarno van zich
doen uitgaan, en is zoo, dan kzij uen rr.ceite-
vollen arbeid der Commissie-Loudon gekomen
tot de eerste Ontwapeningsconferentie, die cp 2
Februari 1932 zal worden geopend. Waarom dan
steun aan dezen Volkenbond, die immers door
de Staten werd gesticht en in materieelen en
moreelen zin wordt onderhouden? Waarom dan
propaganda voor zijn arbeid, die immers door
een ieder gekend, als is het technisch niet door
een ieder geprezen wordt?
Inderdaad, de Volkenbond is een vereenigmg
van volken. En hij is in zekeren zin georgani
seerd gelijk elke vereeniging, goort of klem.
63)
Op den hoek van de rue des Amandiers en
de Chausseé Menilmontant moest hij een oogen
blik halt maken
Een nieuwe troep communards, voorafge
gaan en gevolgd door een woesten, tierenden
volkshoop, rukte uit het middelpunt van Parijs
aan.
In het midden van dien troep ging, het hoofd
fier omhoog, kalm, zonder eenig teeken van
vrees, een honderdtal gevangenen waaronder
zich bevonden voormalige gemeente-ambtena
ren, municipale garden en priesters, wier eeni-
ge misdaad het was, dat zij eerlijke menschen
wilden blijven-
Het gemeen, dat dezen troep omstuwde, wierp
met vuilnis, brulde de vreeselijkste bedreigin
gen en schreeuwde:
Aan den muur die ontmaskerde huichelaars,
aan den muur die landverraders, leve de Com
mune!
Steenen en handenvol slijk werden door be
schonken mannen en verdierlijkte vrouwen
naarde gevangenen geworpen
Een stem, door duizend anderen herhaald
'riep:
Naar de rue Haxo!.
Daar gaan we heen! riepen de soldaten der
Pommune terug, die slechts met groote moeite
Hij heef., een algemeene ledenvergadering, de
jaarlijks 'op den tweeden Maandag van Sep
tember bijeenkomende Assemblée; hij heeft
een besiuur, den Raad, die thans uit veertien
leden bestaat; hij heeft een secretariaat, dat
te Genève is gevestigd en uiteraard, gezien de
gewichtige werkzaamheden, die daaraan zijn en
voortdurend worden opgedragen, ook oen groo
ten omvang heeft. Maar de Volkenbond is meer
dan een gewone vereeniging, want- hij beoogt
het welzijn van alle volken tegelijk door dezen
.te verhinderen elkander en tegelijk zicozelven
nadeel toe te brengen door elkander te beoor
logen en de beste krachten van elkanders bloed
af te tappen. De Volkenbond nu bewandelt ter
bereiking van dit doel tweeërlei weg: den di-
recten en den indirecten
Gezag berust slechts zelden, en dan alleen op
het beslissende oogenblik, op daadwerkelijke
kracht; gezag berust voor een groot gedeelte
op de suggestie, die er van het gezag uitgaat.
Wel in geen enkele stad van ons toch in liet al
gemeen ordelievend vaderland is er _en politie
corps, krachtig en talrijk genoeg om weerstand
te bieden aan pogingen tot ordeverstoring., die
de gezamenlijke bewoners van zulk een stad
zouden aanwenden. JVfaar de politie is geor
ganiseerd, de menigte ongeorganiseerd; deze
laatste leeft voor een groot deel onder sugges
tie, die niet alleen suggestie is, dat verzet- tegen
het gezag toch vruchteloos is. Vandaar, dat met
een relatief kleine politiemacht kan worden
volstaan, en dat in het algemeen de inner
lijke orde in elke Staat kan worden gehanhaafd
met e enmacht, die eigenlijk slechts berekend
behoeft te zijn ter beteugeling van de opzet
telijke kwade en kwaadaardige elementen der
samenleving! Een zoodanig gezag zal de Vol
kenbond zich slechts langzaam kunnen verwer
ven; nu ligt de' krachteloosheid van dien Bond
tegen daadwerkelijk verzet no gte veel voor
ieders oog open
Vandaar, dat de Volkenbond uiterst voor
zichtig moet zijn om den directen weg te be
wandelen ter bereiking van zijn doel; den di
recten weg, die zou kunnen uitloopen hetzij op
fiasco, hetzij op toespitsen der werkelijke
kracht. Slechts enkele malen dan ook heeft
de Volkenbond de krachtproef genomen; wij
denken daarbij aan het Italiaansch-Grieksche
geschil om Corfu; aan het Mosoel-geschil tus-
schen Engeland en Turkije; aan de merkwaar
dige oplossing van het Grieksch-Bulgaarsche
grensconflict, dat zonder den Volkenbond onge
twijfeld tot een bloedige oorlog in den Balkan
zou hebben geleid. Als men eenerzijds den Vol
kenbond wel eens te groote voorzichtigheid ver
wijt op politiek gebied, dient men anderzijds
hem de erkenning niet te onthouden, dat tel
kenmale zijn ingrijpen een juist ingrijpen is
gebleken
Daarnevens de andere, de indirecte v eg. De
ze indirecte weg leidt langs de internationalisa
tie van de wereld en van de gedachten der we
reld. Ongetwijfeld, ook vóór den oorlog was er
veel internationaal geregeld. Maar wie zich be
denkt, hoevele moeilijkheden de bijeenroeping
hun slachtoffers tegen de woede van het j?rauw
konden beschermen. i
Servais Duplat sloot zich met zijn troep aan
bij dezen stoet van ongelukkigen, veroordeeld
door het schrikbewind der Commune.
In de rue Haxo gekomen moest een terrein,
voor een bouwvalligen muur met geweld door
de Communards worden afgezet.
Tegen dien muur werden de ongelukkigen
bij tientallen tegelijk geplaatst, het excutie-
peloton trad voor, een officier commandeerde
vuur en de slachtoffers vielen dood cf stervend
in het slijk.
Ruw werden de lijken weggesleept om plaats
te maken voor nieuwe slactoffers, die hetzelf
de lot ondergingen en toen de laatste was ge
vallen Tukte de moordenaarsbende in drong
het woeste gemeen naar voren, om zijn dier-
lijkste woede nog aan de lijken te koelen.
Het was een afzichtelijk schouwspel, dat zelfs
een woesteling als Servais Duplat deel sidde
ren en tot zichzelf zeggen:
Om het even, die brave burgers gaan toch
wel een weinig te ver. Wee hun als hét uur der
vergelding slaat, zooals zij met die aihie drom
mels doen, zullen de Versaillanen met hen doen
dat kan niet uitblijven. De dagen der Commune
zijn geteld. Gelukkig dat ik mij met zoo'n voor-
deelig zaakje, bij de reactionnairen heb aan
gesloten.
Hij vervolgde met zijn troep zijn weg naar
de poort en had deze weldra bereikt. 2'ijn vroo-
lijkheid van zooeven was teruggekeerd. Hij zet
te zijn schildwachten uit en trok zich met de
overige mannen in het wachthuis terug
van een internationale conferentie over een
desnoods onbelangrijk doel ondervonci, zal den
grooteri vooruitgang zien van het feit, dat
thans de Volkenbond zijn gfcTruv.a apparaat
maar in werking heeft te stellen om tot zulk
een conferentie te geraken. Bovendien heeft de
Volkenbond voor zijn zn. secundaire werkzaam
heden het stelsel van decentralisatie toege
past, dat uitnemend werkt. Er is, zij het nok
min of meer onafhankelijk van den Volken
bond, aan dezen verbonden een internationale
Arbeidsorganisatie, die voor de doorvoering der
internationale aröeicsweigevmg zorg araagt;
er is een organisaite van doorvoer en verkeer,
die de moeilijkheden, tevoren aan het inter
nationaal verkeer verbonden, aanmerkelijk
vergemakkelijkt; er zijn organisaties voor fi-
nancieele en economische aangelegenheden,
bij welke men den naam van Oostenrijk en
van Hongarije maar behoeft ce noemen cm
van haar nut verzekerd te zijn; f.r is -.en hy
giënische organisatie, die reeds menige ramp
van Europa heeft afgewend. Er zijn commis-
siën voor de mandaten, die de Volkenbond
over de vroegere Duitsche koloniën en Turk-
sche gebieden uitoefent; voor de opiumbestrij-
ding, die het in 1912 in Den Haag aangevan
gen werk krachtdadig voortzet; voor de be
strijding van den handel in vrouwen en kin
deren; voor de intellectueele samenwerking,
en op nog menig ander gebied, die alle nuttigen
arbeid afwerpen. Deze commissiën vergaderen
geregeld te Genève; de uitwisseling van ge
dachten tusschen de vooraanstaande perso
nen, die aan den arbeid dezer commissiën deel
nemen, waarborgt voor het internationaal ver
keer reeds een belangrijke verbetering.
Maar hoe nu dezen arbeid, den ondergrond
zijner gedachten, tot de groote massa's in de
verschillende landen te brengen? De Volken
bond is, zonder superstaat te zijn, een officieel
lichaam, waarvan leden zijn het meerendeel
der landen, die de wereld vormen. De Volken
bond mag en kan tusschen .zijn leden geen
onderscheid maken, en toch beseft hij 'evendig,
dat datgene wat in het eene land kan geschie
den, in het andere onmogelijk is. De Volken
bond kan daarom zoo moeilijk, anders dan
langs indirecten weg, propaganda maken voor
eigen arbeid, eigen gedachten in populairen
zin toelichten, in het kort zeiven tot de groote
massa's gaan. Daarom was het zoo juist ge
zien van de Engelsche pacifisten, dat zij, ter
zelf der tijd bijna, dat de oprichting van den
Volkenbond practisch aan de orde werd ge
steld, een League of Nations Union oprichtten;
een voorbeeld spoedig in Frankrijk en Italië
gevolgd. Ook andere landen zijn in dit voet
spoor getreden, en in Nederland, waar gedu
rende den oorlog de aloude Bond „Vrede door
Recht" en de Nederlandsche Anti-oorlog Raad
samenwerkten, werden deze beide samenge
smolten teneinde tot een geheel nieuwe Ver
eeniging voor Volkenbond en Vrede te gera
ken. Ook deze Nederlandsche vereeniging, die
als centrale organisatie voor de /erspreiding
van de kennis van den Volkenbond mag worden
beschouwd, stelt zich ten doel den Volkenbond
XXXV.
Daar gekomen riep Servais Duplat
Drie flinke kerels aantredefrL
Alle communards sprongen op.
Hier zijn we!
Drie maar, hernam S«rvais Duplat.
Hij koos er drie uit.
Wat moet er gedaan worden? vroeg een van
hen.
Een werkje, dat u wel bevallen zal. Gij gaat
eerst naar Saint-Gervais, daar is een groot res
taurant waar gij een dejeuner bestelt voor een
en-twintig personen, dat klokslag elf uur hier
moet zijn, ge zegt er bij dat, waaneer 't er niet
stipt op tijd is, wij 't zullen komen halen en dat
er dan in huis geen stuk heel blijft.
Een lang aangehouden hoera volgde op deze
woorden ,men schreeuwde „Leve de kapitein"
met oprechte gemeende geestdrift.
Servais ging voort:
Wij kunnen ons hier rustig vermaken, het
oostelijk gedeelte van Parijs wordt niet bedreigd
en wij lachen wat met de bommen, die de Ver-
saillianen hier werpen, het wachthuis raken
zij toch niet. Luistert nu wat ge verder te doen
hebt. Van Saint-Gervais gaat gij naar de rue
Lemaire, daar is een koffiehuis waar ce vijftig
liter cognac, vijf-en twintig liter rum en vijf
liter absinth haalt. Die laadt ge op een wagen,
ge zult er hier of daar wel een vinden, en met
dien wagen rijdt ge vervolgens naar de rue de
Belliville waar een wijnkooper woont. Hem be
veelt ge het beste vat wijn uit zijn kelder op
den wagen te rollen en dan komt ge hier terug
Een caricatuur van
den nieuwen president
nader tot de massa in Nederland tè brengen;
den Volkenbond en zijn arbeid te doen kennen
en daardoor waardeeren. Want, het moge
vreemd en bevreemdend klinken, maar ontstel
lend is soms de onwetendheid, die tegenover
den Volkenbond heerscht, ook, ja voorname
lijk zelfs bij degenen, die dezen het meest be-
critiseeren. In die leemte aan kennis moet wor
den voorzien; niet het minst ter wille 1 an den
Volkenbond zeiven. Want deze is geenszins vol
maakt; deze is gebrekkig samengesteld en op
gebrekkigen grondslag opgetrokken Het is het
streven van de Volkenbondsvereenlgingen in
de verschillende landen om die samenstelling
en dien grondslag te verbeteren, uit te breiden,
te verbreeden.
Dat zal slechts kunnen geschieden door lang
zamen, gestadigen arbeid, die inspanning en
toewijding zal vorderen. Dat zal slechts kun
nen geschieden, indien vereenigingen als die
voor Volkenbond en Vrede een deel, bij voor
keur een groot deel der massa achter zich we
ten. Zeer zeker, niet alle Nederlanders kunnen
lid worden van deze vereeniging, tnaar zij kun
nen door middel der organisaties, waarin zij
op politiek of ander gebied worden omvat, blijk
geven van hunne belangstelling in den aibeid
dezer vereeniging en zoodoende de kracht ha-
rer werkzaamheden schragen.
Want, laten wij één ding niet vergeten. Er
worden menigmaal uitingen van ontevreden
heid vernomen over den Volkenbond en zijn
werkzaamheid; er worden menigmaal wenschen
geuit in positieve richting. Maar hoe kan men
van de regeering van eenig land verlangen,
dat zij met zoodanige klachten of wenschen
zal rekening houden, ze bij den Volkenbond f.el
ven zal voorbrengen, indien niet deze wenschen
en klachten worden geuit in organisatorisch
verband? Er zijn er in ons land velen, en er
komen er steeds meerderen, die belangstellen
in den Volkenbond, en ook onder degenen, die
nog sceptisch staan tegenover de resultaten,
die hij kan en zal bereiken, is het besef leven
dig, dat indien aan de samenleving der vol
keren één kans geboden wordt om dezen op
vredelievenden en vriendschappelijken grond
slag te vestigen, deze 'kans is gelegen in den
Volkerfbond te Genève. Veranderd, verbeterd,
verbreed, maar niettemin bestaande gelijk
thans. Vandaar, dat op dezen 13 Mei de Ver-
Ik geloof wel dat we daarmee feest kunnen vie
ren. Ingerukt marsch!
De mannen bleven echter staan cn een van
hen stak de hand uit.
Bestellen en halen, dat is alles goed '.n wel,
kapitein, maar dat gaat niet zonder geld, zeide
hij
Servais Duplat haalde de schouders op en
lachte.
Wat geld! riep hij uit. Houdt ge mij voor den
gek. Dat doen wij tegenwoordig rnet een „bon
de requisition" af. Wij zijn de meesters van
Parijs en die schelmen van handelaars mogen
van geluk spreken, dat zij op die manier hun
diensten kunnen bewijzen aan de Commune,
die hen rijk maakt.
Hij nam een vel papier, scheurde dat in drie
stukken en schreef:
Parijs, 27 Mei 1871.
„Requisition.
Goed voor een dejeuner voor een-en-twintig
personen, te leveren aan de poort der Prés-
Saint-Gervais, klokslag 11 uur.
De commandant van de wacht.
Servais Duplat,
Kapitein
Zoo schreef hij nog een bon voor den koffie
huishouder en voor den wijnkooper, doch hij
worgde er wel voor, dat zijn handteekening to
taal onleesbaar was.
Deze drie bons gaf hij aan oen der mannen
en zeide:
Nu is het in orde. Vooruit!
Nog bleven zij staan.
(Wordt vervolgd).
