No. 3723
Woensdag 28 Jannari 1931
45ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Eerste Blad.
Het Communisme of
Socialisme.
POSTREKENING Ho. 52419.
F E U I L L E T O N.
De Bedelares van
Saint-Sulpico.
Dit nummer bestaat uit
TWEE BLADEN.
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling -
Advertent iën 20 cent per regelbij contract lager
««R.kKW°.NO',^ht"I VERSCHIJNT ELKEN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND VOOR PUBLIOITEIT
Tusschen communisme en socialisme be
staat slechts verschil van methode, van de
manier, waarop het doel moet worden bereikt.
Beider doel is gelijk. Zij staan op het stand
punt van de menschelijke gelijkheid. Op
dien grond willen zij alle goederen maken
tot eigendom van de gemeenschap. De
gemeenschap regelt dan de voortbrengst en
den arbeid en geeft ieder naar behoefte.
Dit stelsel berust op eene materialistische
of bloot-stoffelijke opvatting der geschiedenis.
De redeneering is deze alles is stof en dus
vergankelijk. Dit stoffelijke is in voortdurende
beweging of ontwikkeling. Het verandeit
ook de geestelijke gesteldheid, de begrippen
van den mensch. Zijn opvattingen zelfs over
den godsdienst. Het verwekt en vernielt de
op elkaar volgende vormen van volkshuis
houding, waarin verschillende klassen in
voortdurenden strijd verkeeren.
Hiervan moeten de menschen bewust
worden gemaakt. Vooral de misdeelden, die
men zoo sterk mogelijk moet vereenigen, om
hen sterker te doen staan in dien klassen
strijd en dus het ontstaan te verhaasten van
een volkshuishouding op den grondslag van
gemeenschappelijk bezit.
De socialisten willen dit geleidelijk er,
zooveel mogelijk met wettige en normale
middelen bereiken. Zooveel mogelijk; want
onder bepaalde omstandigheden willen zij
geweld niet uitsluiten. Maar de communisten
verwachten slechts heil van de revolutie.
Vandaar dat zij ook fel moeten ingaan tegen
de socialistische organisaties en werkwijze,
die zij beschouwen als hinderpalen op hun
weg. De socialisten, die hun standpunt
moeten verdedigen, staan natuurlijk even fel
tegen de communisten. Natuurlijk niet allen.
Nu de communisten er in geslaagd zijn, een
grooten staat als Rusland te veroveren en,
vandaaruit geleid en gesteund, ook sterker
zijn geworden in andere staten, brengen zij
een deel der socialisten deze noemen
zich links-socialisten* in hun vaarwater.
Het communistische of socialistische
stelsel wordt nu dus toegepast in Rusland.
Reeds meer dan 12 jaren lang. Men kan er
nu over oordeelen.
Gemakkelijk toe te passen is dit stelsel
niet. Dit staat reeds vast. In die 12 jaren
16)
Vrees niets, oom, Henriette is een d'Areynes,
het bloed van een geheel geslacht eerbare vrou
wen vloeit door haar aderen en dat oloed ver
loochent zich niet.
Gij zijt een optimist, Roual.
Ik heb het leven bestudeerd, ik ken de harts
tochten, het ongeluk, de overdrijving de dwaas
heden en de ondeugden zoowel als ik 't geluk
en de deugden ken. Welnu, ik geloof niet dat
een meisje uit een eervol geslacht, die het hart
hoog draagt en wier gemoed rein is, kan wan
kelen, zelfs nfct uit onvoorzichtigheid.
Ik heb u gezegd wat ik te zeggen had, beste
oom, het is thans aan u te handelen.
Met deze woorden eindigde het gesprek.
De abbé d'Areynes verwijderde zich en liet
den graaf zeer slecht geluimd en in eene ern
stige verlegenheid die de liefde van Henriette
hem veroorzaakte achter. Het verleden van
Gijlbert Rollin scheen hem verdacht toe, hoe
wel hij het slechts oppervlakkig kende.
Hij liet Henriette roepen en sprak openhar
tig met haar.
Het meisje, dat van haar neef het een en
ander had vernomen voordat deze het paleis
Verliet, was op dit gesprek voorbereid en maak
te er zich niet ongerust over.
DE IJSOOGST. Groote brokken natuurijs worden uitgehakt om voor den komenden zomer te worden geconserveerd.
zijn immers reeds verschillende manieren
beproefd en mislukt. Het plan, waaraan
men nu bezig is, is nog maar drie jaren
oud, en nu reeds wordt van verschillende
zijden bericht, dat ook dit plan mislukken
moet.
Voor den arbeider ts het stelsel ook geen
«verlossing» gebleken. Integendeel. Het
geheele stelsel moet natuurlijk berusten op
arbeidsdwang. Zooals de arbeid van één
centraal punt uit geregeld wordt, moet hij
ook worden uitgevoerd. De vrije keuze van
arbeid kan maar tot zekere hoogte worden
gehandhaafd en vrije keuze van werkgever
is er niet meerwant alleen de staat is
werkgever.
In vele opzichten kan men in Rusland
gunstig werken. Men heeft er grondstoffen
in eigen bodem men kan ook profiteeren
van de nieuwste uitvindingen, men beschikt
over het geheele kapitaal der gemeenschap
Zij lu^terde naar haar oom en haar gelaat
teekende meer ontroering dan zij in werkelijk
heid gevoelde, want zij wist zeker, dat haar
oom ten slotte wel zou toegeven.
Toen de graaf langen tijd gesproken had.
gaf zij slechts dit antwoord:
Ik bemin hem.
Weet ge wel eens of hij verdien: bemind te
worden?
.Hij verdient het, omdat ik hem bemin. Mijn
hart kan mij n\et bedriegen.
Gilbert Rollin heeft allerlei dwaasheden be
gaan.
Hij heeft gedaan wat alle jongelui doen, wan
neer zij niemand hebben, die hen leidt.
Hij heeft een losbandig leven geleid.
Des te beter.
Waarom?
Omdat hij dan eerst recht het kalme leven
aan de zijde van eene echtgenoote, die hem
liefheeft, naar waarde zal kunnen schatten.
Hij heeft het vermogen, dat zijn vader hem
heeft nagelaten, tyi korte tijd verkwist.
Dwalingen van het verleden zijn een waar
borg voor de toekomst. Zonder twijfel heeft
mijnheer Rollin misstappen begaan, maar die
zijn vergeeflijk, daar ze zijn eer onaangetast
gelaten hebben. Gij kunt niet ontkennen, dat
hij een man van de wereld is, een man die zich
weet voor te doen en die in niets gelijkt op de
jongelu'/ van tegenwoordig die op hun twin
tigste jaar er al als grijsaard uitzien en wier
geest even zwak is als hun gezondheid. Mijh-
heer Rollin, ten minste, is flink en verstandig.
en sluit de grenzen voor alle voortbreng
selen uit het buitenland, die in eigen land
kunnen worden vervaardigd.
Indien het stelsel, ondanks al deze voor-
deelige omstandigheden, toch mislukt, dan
is het wel duidelijk bewezen, dat het niet
houdbaar is.
Dit was te voren ook wel te voorzien.
Het uitgangspunt van do gelijkheid, is
reeds valsch. De menschen zijn nu eenmaal
niet gelijk, noch volgens de krachten van
het lichaam, noch volgens de krachten van
den geest. Mede hierom moet ook een alge-
meene leiding der productie volgens een be
paald systeem, en uitgevoerd door ambtenaren
van den staat, vanzelf tot gevolg hebben, dat
le niet alle menschelijke krachten tot haar
volle recht komen en dikwijls worden onder
drukt en 2e dat er ontstaat iets was men neemt
„bureaucratie" eene ontzaglijke schrijverij).
Zoo b.v. is reeds bekend, dat groots geesten,
die de welvaart van Rusland hadden kunnen
bevorderen, over de grenzen jijn gejaagd of
vermoord, zelfs bij duizenden, omdat zij zich
niet wilden of konden onderwerpen aan minder
bekwame, soms geheel onbekwame leiders. En
ook is bekend, dat nu reeds in het gesociali
seerde landbouwbedrijf van Rusland, niet min
der dan ruim 200,000 kantoorbedienden zijn,
niet om landbouwarbeid te verrichten, maar
om voor dien arbeid te schrijven, te rekenen
en te cijferen! Dat zijn dus even zooveel men
schen meer, die nu eten moeten van de op
brengst der landbouwvoortbrengselen. En zco
gaat het dan in ieder bedrijf. Dat kan dus
nooit een voordeel zijn voor de arbeiders en
voor de gemeenschap.
H.
Waartoe heeft hem dat gediend, daar hij
nooit van zijn kracht en zijn verstand gebruik
heeft willen maken? vroeg de graaf.
Hij heeft ten minste ondervinding opgedaan.
Trouwens, ik ben geen kind meer, ik zal mijn
echtgenoot weten te leiden.
Met teedere, vleiende stem voegde Henriette
er bij, terwijl zij de armen om den hals van
haar oom sloeg en -hem op beiden wangen
kuste:
En dan ik bemin hem, mijn lieve, beste oom,
ik heb hem mijn hart, mijn liefde geschonken,
zonder hem zou ik ongelukkig zijn en gïj wilt
mij toch niet ongelukkig maken want gij hebt
mij bief, zooals mijn vader mij zou liefgehad
hebben.
Welk karakter, hoe standvastig dan cck,
zou aan die liefkoozing weerstand kunnen bie
den?
Het misnoegen van den graaf d'Areynes ver
dween onder de kussen van Henriette.
't Is goed, 't is goed, zeide hij met aangedane
stem. Ge zijt een kleine heks en ge doet met
mij al wat ge wilt. Wanneer het verkeerd af
loopt dan wasch ik mijn handen in onschuld.
Ik zal mijnheer Rollin ontvangen.
X.
Drie dagen na het familietafereel, dat wij hel-
ben meegedeeld, liet Gilbert Rollin, die op de
hoogte was gesteld van hetgeen er tusschen
den vicaris van Saint-Ambroi.se en den graaf
d'Areynes, tusschen Henriette en haar oom be-
Een vooruitstrevend middenstander leest
DE MAASBODE.
sproken was, zich in het paleis in de rue de
Vaugirard aandienen, ten einde aanzoek te
doen om de hand van Henr otte d'Areynes.
Graaf Emmanuel, wien de de gedachte aan
het vertrek van zijn nicht, na het vertrek van
zijn neef, waardoor een leegte om hem zou ont
staan en hij zijn laatste jaren in eenzaamheid
zou moeten doorbrengen, zeer ongelukkig maak
te, die bovendien zeer ongerust was over het
geluk en de toekomst van het meisje, ontving
Gilbert met een verlegenheid en een koelheid
die hij niet trachtte te verbergen Nadat het
gesprek eerst over eenige alleröaagsche be
leefdheidsvormen had geloopen, hoorde hij
hoofdschuddend het aanzoek van den jobgen
man aan en deed daarna eensklaps, bijna zon
der inleiding, de ernstige vraag, welke waar
borgen hij kon geven voor de toekonïst van
Henriette, zonder daarbij te vet helen dat het
onstuimige verleden van den jongen man hem
ongerust maakte over het lot van Henriette.
Gilbert had deze ontvangst verwacht en er
zich dus op voorbereid. Hij boog het hoef i met
inderdaad treffend berouw, onder den stort
vloed van verwijten, waarmee de graaf d'Arey
nes hem overstelpte en hij wist met zooveel
behendigheid te antwoorden, erkende zijn mis
slagen zoo openhartig zonder te pogen die te
verzachten en toonde zooveel schijnbaar op
rechte spijt, dat graaf Emmanuel zijn toorn
voelde bedaren en dat de bittere woorden eens
klaps op zijn lippen bestierven.
(Wordt vervolgd).
