Buitenstaanders an Crisis.
No. 3700
Woensdag 3 December 1930
45ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Eerste Blad.
Uit de stad van het Vaticaan.
Een Geschenk
VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
POSTmEtllHB No. 52413.
Lotgevallen van een Duitschen
mijnwerker die uit Rusland terug
keerde.
Dit nummer bestaat uit
TWEE BLADEN.
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling -
Advertentiën 20 cent per regelbij contract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
IT8TEKEND QESCHIKT
VOOR PUBLICITEIT
Romeinsche Brief.
ROME, 26 November 1930.
De Fascistische Regeering is er al lang van
overtuigd dat het zich op den duur als minder
heidspartij niet zou kunnen handhaven onder
de leiding van een man met onbegrensde vol
machten, wanneer zij alleen slechts groote woor
den bezigde; het volk moet voelen dat het Fas
cisme iets goeds tot stand brengt. En het Fas
cisme heeft dit voordeel dat het steeds kan wij
zen op de haast onbegrijpelijke fouten die door
vorige regeeringen zijn begaan op gebied van l
bestuur en verzorging der opvoeding, zoodat de
veelzijdige pogingen om verandering te bren
gen in een veel beter daglicht komen te staan.
De Duce staat hier voor een uitgestrekt braak
liggend arbeidsveld dat in de meeste landen
van Midden-Europa reeds lang in cultuur ge
bracht is. In Calabrie zijn er op de honderd in
woners nog 48 dip niet kunnen lezen cf schrij
ven, terwijl in Toscane het geboorteland van
Dante nog 24 pCt. analphabeten zijn. Maar
toch moet men in het buitenland niet denken
dat al deze menschen op cultureel gebied ook
geweldig achterlijk zijn. Er zijn hier analpha
beten met een buitengewoon scherpzinnig ver
stand en die vele talenten bezitten die jammer
genoeg niet gebruikt werden. Maar voor het
programma van Mussolini bekend werd, vaar-
bij gestreefd wordt om de menschen in het
land te houden en groote streken te ontgin
nen, heeft dit ongeletterd zijn voör Italië in
cultureel-politlek opzicht groote schade berok
kend, want juist analphabeten vertrokken in
grooten getale naar Zuid-Amerika, waar zij
niet alleen hun nationaliteit verloochenden
maar ook hun eigen volksaard ging verloren.
Het nieuwe Italië daarentegen waakt met
ijverzuchtige liefde over hare zonen die het
vaderland moeten verlaten en zij steunt het
verlangen van heel veel Italianen om :n oude
dag weer naar hun haardsteden terug te kee-
ren. Voor de Jeugd-organisaties der Balilla's
werden opgericht, waren er een massa Itali
anen die zelfs hun linkerarm niet van hun
i echter wisten te onderscheiden. De fascistische
eugd-organisatie heeft reeds een belangrijk
deel van den achterstand in ontwikkeling op
eestelijk en lichamelijk gebied weten ijn te
halen.
De correspondent van de Arbeidsbeurs liet be
kend maken dat er een groot aantal mijnwer
kers voor de Russische mijnen gevraagd wer
den en wel voor een goed arbeidsloon en onder
bijzonder gunsige levensvoorwaarden.
De partij-secretaris der K.P.D., een zekere
Hsser woonachtig in Essen en een nRussisch in
genieur van de handelsdelegatie in »Jerlijn na
men de arbeiders j;n dienst. Op dringend ver
zoek kreeg ik een lijst met de loon- en arbeids
voorwaarden, waarin de sollicitanten het vol
gende werd gewaarborgd:
Een zes-urige arbeidsdag en na vier werkda
gen 'n rustdag, die afzonderlijk betaalci wordt.
Loon voor de gewone arbeiders zou 125 tot 150
roebel per maand bedragen. Het loon voor de
de houwers was 160 tot 180 roebel en nog hoo-
ger Na een jaar zes weken vacantie met vrije
rejp naar huis. Er zou 30 pCt. van het verdiende
loon overgestuurd worden voor het onderhoud
va het achtergebleven gezin. Bovendien vrije
woning, vrij vuur en licht.
Ingeval het gezin meegenomen werd zou 15
pCt. van het verdiende loon op een buiten-
landsche Bank ter beschikking van den eige
naar worden gedeponeerd.
Werkpakken waren aanwezig. Voor belasting
werd iy2pCt. van het loon afgetrokken. Con
flicten met de meerderen werden eventueel door
een buitengewone commissie beslecht
Verder hadden de buitenlandscho arbeids
krachten dezelfde rechten als de Russische
staatsburgers.
Senator Ricci heeft aan den Duce een over
zicht gegeven van de ontwikkeling van het
jeugdwerk. De Fascistische Jeugd-crganisatie
omvat de jeugd van 8-14 jaar: de jongens zijn
lid van de BalUla, de meisjes van de Piccoie
italiane. Bij de Balilla's stonden 941,277 jongens
ingeschreven, die geregeld aan de oefeningen
deelnamen en bij de Piccoie Italiane waren tr
641,311 meisjes, die geregeld de vergadering be
zochten. Bij de jeugd vereeniglngen van 14—17
jaar (Avanguarchsten) waren 389,450 jongens
aangesloten en 99,991 meisjes bij de Giovani
Italiana.
Het aantal aalmoezeniers, dat bij de jeugd
verenigingen is aangesteld, vermeerderae ran
767 in October 1929 tot 1064 in Oct. 1930 't Is
wel opmerkenswaardig, dat 10,500 Avanguar-
disten zijn ingedeeld bij de luchtwacht. terwijl
er 3152 als brancardier zijn geoefend voor den
ambulance-dienst. Een buitenstaander krijgt
hierdoor den indruk, dat hier heel het volk ge
reed staat voor een nieuwen oorlog. In Genève
wilde Italië het bedrag voor oorlogsuitrusting
verminderd zien, terwijl Frankrijk het troepen
contingent naar beneden wilde drukken. Italië
komt geld te kort en Frankrijk mens-hen!
Voor de lichamelijke ontwikkeling der jeugd
werden 33,832 cursussen gegeven in alle takken
van sport en lichamelijke ontwikkeling. Geluk
kig is er een einde gemaakt aan de overdreven
beoefening der sport door vrouwen en meisjes:
vrouwelijkheid en moederschap, dat moet het
ideaal voor de vrouwelijke jeugd blijven. Vrou
wen behoeven geen athleten te worden. Musso
lini is ook een beslist tegenstander van alle
schoonheidswedstrijden. De tijd veel te ern
stig om zich met zulke beuzelarijen bezig te
houden.
Voor de jongens van 1821 jaar is een nieu
we organisatie gevormd, waar de leden een
moreele, cultureele en militaire opleiding ont
vangen. Als men zich hier onderscheiden heeft,
kan men ten teeken van adeldom van den ion
gen Italiaan, het bewijs van lidmaatschap van
de Fascistische partij krijgen.
Hier is geen onderscheid van rang of stand:
alleen een aristocratie van de best geoefenden.
In de pers is er wel bezwaar tegen gemaakt
dat het bewijs van lidmaatschap der Fascis
tische partij den voorrang gaf in kringen van
kunstenaars, schrijvers en tooneelspelers.
De Fascisten doen hun uiterste best om ook
in de kr ngen der intellectueelen hun beginse
len te doen zegevieren, om zoodoende bekwame
leiders te hebben voor de toekomst.
Onder de studenten zijn thans de zg Portatori di
fuoco de Fakkeldragers die Fascistische
beginselen zullen doorvoeren. Geen vrede slui
ten met de voorstanders van het oude regiem.
Italië gaat 'n nieuwe toekomst tegemoet
maar dan moeten alle Italianen eendrachtig
van hetzelfde gevoelen bezield zijn.
De formulieren moesten weer afgegeven wor
den. Om mij toch voor alle gevallen veilig te
stellen, heb ik een formulier met de voorwaar
den meegenomen, daar er geen schriftelijk con
tract werd afgesloten.
De voorwaarden waren al te aanlokkelijk. Ik
l?et me overhalen. Wij zeiden dus ons werk op
en vertrokken den 3en Augustus per extra-
trein met ongeveer 300 mannen, benevens een
aantal vrouwen en kinderen naar Rusland.
De commandant van het Russische grens
station, omringd van meerdere officieren (o.a.
ook de bekende Sovjet-agent Jonny te Graf)
begroette de arbeiders met den commuistischen
groet, die door de meesten krachtig beant
woord werd.
Na het zangen der Internationale en na er-
schillende toespraken, die vooral ten doel had
den ngeestdrift te wekken voor Rusland en het
vijf-jaren-plan, werden de nieuw aangekeme
nen in Schebetowka hun plaatsen aangewezen
in de verschillende treinen, die hen naar de
plaats van bestemming zouden brengen. In de
wachtzaal le klasse werden wij overvloedig,
haast overdreven onthaald.
Daar viel het mij reeds op, dat z'ch heele
drommen bedelaars voor de ramen verzamel
den, die echter telkens weer door de politie ver
jaagd werden. Die menschen waren te lui om
te werken en voor hen had Sovjet-Rusland geen
lpaats, vertelde men ons.
's Avonds voor ons vertrek werd tr nog een
meeting georganiseerd, waarbij muziek en voor
drachten nelkander afwisselden.
Na elk nummer werd een korte toespro ak ge
houden.
Een opmerking van Jonny te Graf, die her
haaldelijk met klem betoogde, dat hij de Dult-
sche kapitalistische Justitie ontvlucht was,
iDgezendeu M*dedeeling
(5)
dat altijd welkom is aan man, vrouw, jongen
of meisje, is een doos of tube Purol.
(Ingezonden)
Is steun aan den landbouw gerechtvaardigd?
Op de Goesche crisisvergaderi,ng is door in
leiders en overige woordvoerders glashelder en
onweerspreekbaar aangetoond, dat onze akker
bouw in een ernstige noodtoestand verkeert.
Dat niet minder dan ruim 1600 boeren tijd en
kosten er voor over hadden zich naar ons cen
trale landbouwpunt op te maken, is daarvan
een krachtige bevestiging.
De aanwijzigingen zijn er, dat deze vergade
ring niet nagelaten heeft ook naar buiten in
druk te maken. We zijn er echter van over
tuigd, dat het tot zeer velen nog niet of slechts
onvoldoende is doorgedrongen, dat inderdaad
het akkerbouwbedrijf aan den rand van den af
grond gekomen is.
De oppervlakkige en kleineerende wijze, waar
op men zoo menigmaal buitenstaanders over
steun aan den landbouw kan hooren spreken
en het gratis geven van hun goedkoope raad,
dat de boer zich zelve maar door de moeilijk
heden moet heenslaan, zijn daarvoor de beste
bewijzen. We noemen zulke raad goedkoop. Wie
zich de toestand ernstig indenkt zal het met
ons eens zijn dat dergelijke raad zelfs spntgoed
koop genoemd mag worden. Wij althans heb
ben de vaste overtuiging, dat het opvolgen van
dezen raad zonder meer, hoe goed misschien
door sommigen ook bedoeld, niet alleen voor
onzen boerenstand en verder allen, aie uit
en door het boerenbedrijf bestaan moeten, doch
voor onze gansche gemeenschap tot je noodlot
tigste gevolgen zou leiden
Naar een oplossing der moeilijkheden te zoe
ken door eigen kracht dipnt natuurlijk voorop
te staan. En wel niemand, die er mede bekend
is op welk hoog peil onze Nederlandsche akker
bouw staat, zal er onze boeren van willen betich
ten, dat zij in die richting niet op ernstige wijze
hun krachten geven.
Echter schieten deze ten eenenmate, ook al
worden ze organisatorisch aangewend, tegen
over de huidige crisis volslagen te kort.
Ieder In den landbouw ingewijde zal dit ten
volle beamen. Geboden is dus, dat andere mid
delen worden aangewend, wil het me: onzen
akkerbouw niet volkomen spaak loopon.
Noodgedwongen, met de bedoeling zich zelve
en hun arbeiders voor ondergang te behoeden,
hebben de boeren dan ook gemeend de vrijheid
te mogen nemen op hulp van Staatswege aan
te dringen.
bracht mij en vele anderen in de grootste ver
bazing. „Denk nu asjeblief niet, dat de gebra
den duifjes je voortaan in den mond vliegen.
gij zijt gekomen om te werken en mede te hel
pen aan het groote doel: den opbouw van Rus
land!
Opvallend was ook, dat haast niemand van
de Russische burgerbevolking aan de meeting
deelnam en dat het meerendeel der bctoogers
Joden waren. Met de muziek voorop trokken we
naar het station terug, waar we opnieuw ont
haald werden. Den volgenden morgen vertrok
ken wij. Iedere trein werd meermalen met de
wuivende passagiers en de tallooze roode va
nen gefilmd. Bij onze aankomst in Charkow
speelden zich dezelfde tooneelen af: toespra
ken, een overvloed van spijzen en dranken, die
ons in de wachtkamer le klasse werden opge
diend.
't Leek wel een Luilekkerland.
Men toonde ons in de stad de groote gebou
wen der arbeidersverenigingen en de wandel
parken en tracteerde ons op het station nog
eens overvloedig.
Na een reis van anderhalven dag bereikten
wij tenslotte
ons doel.
Er was geen mensch om ons te verwelkomen
Na een marsch van anderhalf uur bereikten wij
de mijn Irmenhof, waarin wij zouden werken
De troostelooze weg door de steppe, waarin
geen boom of struik te zien was en die onze
stemming geweldig drukte, was niets in verge
lijking met den eersten verpieter-^nden mcirux
tlien de mijn op ons maakte. Zonder een woord
van welkom werden onze kwartieren aangewe
zen De heele groep, bestaande uit 17 mannen
en 4 vrouwen met kinderen werd in een huis
met 9 kamers ondergebracht. Behalve dat het
We herhalenn: noodgedwongen, want dat is
het, wat buitenstaanders jammer genoeg maar
al te gemakkelijk voorbij zien.
Was het maar zóó, dat op de wereldmarkt,
waar e prijs der landbouwproducten bepaald
wordt, nog sprake was van vrije concurrentie
dan was 't voor den Nederlandschen boer, die
dank zij zijn kennis der moderne bedrijfst-ech-
niek zijn teelten heusch wel naar de vrije
markt weet te richten, zoo erg niet.. Doch deze
behoort, door het treffen van allerlei draco
nisch® protectiemaatregelen in het buitenland,
helaas tot het verleden. En het ziet er niet naar
u'it, dat binnen afzienbaren tijd weer meer nor
rnale hdndelsverhoudingen zullen zijn terugge
keerd.
Intusschen hebben vele akkerbouwers, die
met erfdeel of winsten uit tfetere tijden al of
niet gedwongen en met grootere of kleinere
hypotheek hun bedrijf hadden gekocht, door de
enorme daling der grondprijzen reed1: den nek
slag gekregen. Boeren, welke hun bedrijf in de
dure jaren zijn begonnen, zien hun duur aan
geschafte inventarissen tot minimale wiarde
gereduceerd. Prijzen worden voor de producten
gemaakt, welke nu beneden kostprijs liggen,
terwijl het door de eigenaardige positie van het
boerenbedrijf buitengesloten is, dat de huige
bedrijfsuitgaven en lasten op een of andere wij
ze worden verhaald.
Is dus een andere uitweg mogelijk om onzen
akkerbouw staande te helpen houden, dan dat
Vader Staat de hulpbjedende hand toesteekt?
We wezen er boven op, dat de landbouwpro
ducten voor prijzen van de hand moeten, welke
ver beneden dè productiekosten liggen.
Wil dit niet zeggen, dat daardoor de consu
ment ten koste van harden arbeid en groote
risico van anderen groote vo®rdeelen v orden
toegeworpen?
Weten buitenstaanders wel, dat dit in 'n Jaar
tijd onzen ganschen akkerbouw op tientallen
miirpenen komt te staan.
Doet hun dit niet eenigszins het gevoel van
klaploopen bekruipen? We willen nog op iets
anders wijzen en wel op de achter ons liggende
oorlogsjaren toen de landbouwers het zijn ge
weest, die het vaderland van den hongerdood
hebben gered. Hebben buitenstaanders zich wel
eens Ingedacht, dat de boer toen al'erlei dxep
in zijn bedrijf ingrijpende maatregelen voor
lief had te nemen, waardoor zijn ondernemers
belangen niet zelden beduidend werden be
knot?
Heeft hij toen de gemeenschap te zijnen
koste gesteund ja of neen?
Welaan, als we nu eens al het boven ontvouw
de bijeenvoegen, is dan niet de conclusie ge
rechtvaardigd, dat overheidssteun aan onzen
in hoogen nood verkeerenden akker o <w alle-
zins gemotiveerd is?
Ongetwijfeld en zulks te meer, waar de ge
gevraagde steun te vinden is op een wijze waar
eten beslist onvoldoende was, konden wij het-
onmogelijk door de keel krijgen. Wij hadden ge
hoopt na öe vermoeienissen der lange reis in
een heerlijk frisch bed uit te kunnen rusten.
Maar wij hadden zoo'n last van allerlei onge
dierte dat wij den nacht doorbrachten in een
houten keet die in de nabijheid stond.
Wij konden dien nacht geen oogenblik slapen
want de dieven zouden onze dekens weggehaald
hebben. 41
Den volgenden morgen waarschuwde de tolk
ons, om niet alleen in de steppe te gaan want
wegens de vele landloopers en bandieten, die
zich daar schujj hielden, was men niet zeker
van zijn leven. Wij eischten dat onze slaapge
legenheden direct van ongedierte gereinigd rou
worden. Dit gebeurde dan ook: men legde nl.
eenige lappen, die in een zure chemische stof
gedrenkt waren, onder de onderlagen
Op de naburige mijn „Br'^aniancha" troffen
wij de Duitschers in nog veel ellendiger toe
stand aan. Daar had men reeds gestaakt we
gens loongeschillen. Toen wij hun vertelden,
dat wij 't beloofde maandloon nog niet ont
vangen hadden, omdat zooals Jonny te Graf
in een zijner redevoeringen te Charkow be
weerde de arbeiders van het vorige tians-
port zich bedronken hadden en het de bevol
king lastig hadden gemaakt, werden zij ie er
kwaad en zij verklaarden, dat dit alles van a
tot z gelogen was.
Slechts 5 van ons werden bij een bestuurs
vergadering toegelaten, n.l. zij die lid waren
van de K.P.S. en hun bewijs van lidmaatschap
konden toonen. Deze deelden ons mede, dat er
voorloopig (de mijn was nog in aanbouw) voor
ons geen werk was als mijnwerker; wij moesten
in de steengroeven gaan werken. In plaats van
vier roebel kregen we slechts 2,30 roebel ar-