Buitenstaanders an Crisis. No. 3700 Woensdag 3 December 1930 45ste Jaargang NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Eerste Blad. Uit de stad van het Vaticaan. Een Geschenk VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND POSTmEtllHB No. 52413. Lotgevallen van een Duitschen mijnwerker die uit Rusland terug keerde. Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN. Bureaux van Redactie en Administratie OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT Telefoon 15 Telegramadres: Koerier Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden, of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling - Advertentiën 20 cent per regelbij contract lager ZEER KOOPKRACHTIGE LEZERSKRING IT8TEKEND QESCHIKT VOOR PUBLICITEIT Romeinsche Brief. ROME, 26 November 1930. De Fascistische Regeering is er al lang van overtuigd dat het zich op den duur als minder heidspartij niet zou kunnen handhaven onder de leiding van een man met onbegrensde vol machten, wanneer zij alleen slechts groote woor den bezigde; het volk moet voelen dat het Fas cisme iets goeds tot stand brengt. En het Fas cisme heeft dit voordeel dat het steeds kan wij zen op de haast onbegrijpelijke fouten die door vorige regeeringen zijn begaan op gebied van l bestuur en verzorging der opvoeding, zoodat de veelzijdige pogingen om verandering te bren gen in een veel beter daglicht komen te staan. De Duce staat hier voor een uitgestrekt braak liggend arbeidsveld dat in de meeste landen van Midden-Europa reeds lang in cultuur ge bracht is. In Calabrie zijn er op de honderd in woners nog 48 dip niet kunnen lezen cf schrij ven, terwijl in Toscane het geboorteland van Dante nog 24 pCt. analphabeten zijn. Maar toch moet men in het buitenland niet denken dat al deze menschen op cultureel gebied ook geweldig achterlijk zijn. Er zijn hier analpha beten met een buitengewoon scherpzinnig ver stand en die vele talenten bezitten die jammer genoeg niet gebruikt werden. Maar voor het programma van Mussolini bekend werd, vaar- bij gestreefd wordt om de menschen in het land te houden en groote streken te ontgin nen, heeft dit ongeletterd zijn voör Italië in cultureel-politlek opzicht groote schade berok kend, want juist analphabeten vertrokken in grooten getale naar Zuid-Amerika, waar zij niet alleen hun nationaliteit verloochenden maar ook hun eigen volksaard ging verloren. Het nieuwe Italië daarentegen waakt met ijverzuchtige liefde over hare zonen die het vaderland moeten verlaten en zij steunt het verlangen van heel veel Italianen om :n oude dag weer naar hun haardsteden terug te kee- ren. Voor de Jeugd-organisaties der Balilla's werden opgericht, waren er een massa Itali anen die zelfs hun linkerarm niet van hun i echter wisten te onderscheiden. De fascistische eugd-organisatie heeft reeds een belangrijk deel van den achterstand in ontwikkeling op eestelijk en lichamelijk gebied weten ijn te halen. De correspondent van de Arbeidsbeurs liet be kend maken dat er een groot aantal mijnwer kers voor de Russische mijnen gevraagd wer den en wel voor een goed arbeidsloon en onder bijzonder gunsige levensvoorwaarden. De partij-secretaris der K.P.D., een zekere Hsser woonachtig in Essen en een nRussisch in genieur van de handelsdelegatie in »Jerlijn na men de arbeiders j;n dienst. Op dringend ver zoek kreeg ik een lijst met de loon- en arbeids voorwaarden, waarin de sollicitanten het vol gende werd gewaarborgd: Een zes-urige arbeidsdag en na vier werkda gen 'n rustdag, die afzonderlijk betaalci wordt. Loon voor de gewone arbeiders zou 125 tot 150 roebel per maand bedragen. Het loon voor de de houwers was 160 tot 180 roebel en nog hoo- ger Na een jaar zes weken vacantie met vrije rejp naar huis. Er zou 30 pCt. van het verdiende loon overgestuurd worden voor het onderhoud va het achtergebleven gezin. Bovendien vrije woning, vrij vuur en licht. Ingeval het gezin meegenomen werd zou 15 pCt. van het verdiende loon op een buiten- landsche Bank ter beschikking van den eige naar worden gedeponeerd. Werkpakken waren aanwezig. Voor belasting werd iy2pCt. van het loon afgetrokken. Con flicten met de meerderen werden eventueel door een buitengewone commissie beslecht Verder hadden de buitenlandscho arbeids krachten dezelfde rechten als de Russische staatsburgers. Senator Ricci heeft aan den Duce een over zicht gegeven van de ontwikkeling van het jeugdwerk. De Fascistische Jeugd-crganisatie omvat de jeugd van 8-14 jaar: de jongens zijn lid van de BalUla, de meisjes van de Piccoie italiane. Bij de Balilla's stonden 941,277 jongens ingeschreven, die geregeld aan de oefeningen deelnamen en bij de Piccoie Italiane waren tr 641,311 meisjes, die geregeld de vergadering be zochten. Bij de jeugd vereeniglngen van 14—17 jaar (Avanguarchsten) waren 389,450 jongens aangesloten en 99,991 meisjes bij de Giovani Italiana. Het aantal aalmoezeniers, dat bij de jeugd verenigingen is aangesteld, vermeerderae ran 767 in October 1929 tot 1064 in Oct. 1930 't Is wel opmerkenswaardig, dat 10,500 Avanguar- disten zijn ingedeeld bij de luchtwacht. terwijl er 3152 als brancardier zijn geoefend voor den ambulance-dienst. Een buitenstaander krijgt hierdoor den indruk, dat hier heel het volk ge reed staat voor een nieuwen oorlog. In Genève wilde Italië het bedrag voor oorlogsuitrusting verminderd zien, terwijl Frankrijk het troepen contingent naar beneden wilde drukken. Italië komt geld te kort en Frankrijk mens-hen! Voor de lichamelijke ontwikkeling der jeugd werden 33,832 cursussen gegeven in alle takken van sport en lichamelijke ontwikkeling. Geluk kig is er een einde gemaakt aan de overdreven beoefening der sport door vrouwen en meisjes: vrouwelijkheid en moederschap, dat moet het ideaal voor de vrouwelijke jeugd blijven. Vrou wen behoeven geen athleten te worden. Musso lini is ook een beslist tegenstander van alle schoonheidswedstrijden. De tijd veel te ern stig om zich met zulke beuzelarijen bezig te houden. Voor de jongens van 1821 jaar is een nieu we organisatie gevormd, waar de leden een moreele, cultureele en militaire opleiding ont vangen. Als men zich hier onderscheiden heeft, kan men ten teeken van adeldom van den ion gen Italiaan, het bewijs van lidmaatschap van de Fascistische partij krijgen. Hier is geen onderscheid van rang of stand: alleen een aristocratie van de best geoefenden. In de pers is er wel bezwaar tegen gemaakt dat het bewijs van lidmaatschap der Fascis tische partij den voorrang gaf in kringen van kunstenaars, schrijvers en tooneelspelers. De Fascisten doen hun uiterste best om ook in de kr ngen der intellectueelen hun beginse len te doen zegevieren, om zoodoende bekwame leiders te hebben voor de toekomst. Onder de studenten zijn thans de zg Portatori di fuoco de Fakkeldragers die Fascistische beginselen zullen doorvoeren. Geen vrede slui ten met de voorstanders van het oude regiem. Italië gaat 'n nieuwe toekomst tegemoet maar dan moeten alle Italianen eendrachtig van hetzelfde gevoelen bezield zijn. De formulieren moesten weer afgegeven wor den. Om mij toch voor alle gevallen veilig te stellen, heb ik een formulier met de voorwaar den meegenomen, daar er geen schriftelijk con tract werd afgesloten. De voorwaarden waren al te aanlokkelijk. Ik l?et me overhalen. Wij zeiden dus ons werk op en vertrokken den 3en Augustus per extra- trein met ongeveer 300 mannen, benevens een aantal vrouwen en kinderen naar Rusland. De commandant van het Russische grens station, omringd van meerdere officieren (o.a. ook de bekende Sovjet-agent Jonny te Graf) begroette de arbeiders met den commuistischen groet, die door de meesten krachtig beant woord werd. Na het zangen der Internationale en na er- schillende toespraken, die vooral ten doel had den ngeestdrift te wekken voor Rusland en het vijf-jaren-plan, werden de nieuw aangekeme nen in Schebetowka hun plaatsen aangewezen in de verschillende treinen, die hen naar de plaats van bestemming zouden brengen. In de wachtzaal le klasse werden wij overvloedig, haast overdreven onthaald. Daar viel het mij reeds op, dat z'ch heele drommen bedelaars voor de ramen verzamel den, die echter telkens weer door de politie ver jaagd werden. Die menschen waren te lui om te werken en voor hen had Sovjet-Rusland geen lpaats, vertelde men ons. 's Avonds voor ons vertrek werd tr nog een meeting georganiseerd, waarbij muziek en voor drachten nelkander afwisselden. Na elk nummer werd een korte toespro ak ge houden. Een opmerking van Jonny te Graf, die her haaldelijk met klem betoogde, dat hij de Dult- sche kapitalistische Justitie ontvlucht was, iDgezendeu M*dedeeling (5) dat altijd welkom is aan man, vrouw, jongen of meisje, is een doos of tube Purol. (Ingezonden) Is steun aan den landbouw gerechtvaardigd? Op de Goesche crisisvergaderi,ng is door in leiders en overige woordvoerders glashelder en onweerspreekbaar aangetoond, dat onze akker bouw in een ernstige noodtoestand verkeert. Dat niet minder dan ruim 1600 boeren tijd en kosten er voor over hadden zich naar ons cen trale landbouwpunt op te maken, is daarvan een krachtige bevestiging. De aanwijzigingen zijn er, dat deze vergade ring niet nagelaten heeft ook naar buiten in druk te maken. We zijn er echter van over tuigd, dat het tot zeer velen nog niet of slechts onvoldoende is doorgedrongen, dat inderdaad het akkerbouwbedrijf aan den rand van den af grond gekomen is. De oppervlakkige en kleineerende wijze, waar op men zoo menigmaal buitenstaanders over steun aan den landbouw kan hooren spreken en het gratis geven van hun goedkoope raad, dat de boer zich zelve maar door de moeilijk heden moet heenslaan, zijn daarvoor de beste bewijzen. We noemen zulke raad goedkoop. Wie zich de toestand ernstig indenkt zal het met ons eens zijn dat dergelijke raad zelfs spntgoed koop genoemd mag worden. Wij althans heb ben de vaste overtuiging, dat het opvolgen van dezen raad zonder meer, hoe goed misschien door sommigen ook bedoeld, niet alleen voor onzen boerenstand en verder allen, aie uit en door het boerenbedrijf bestaan moeten, doch voor onze gansche gemeenschap tot je noodlot tigste gevolgen zou leiden Naar een oplossing der moeilijkheden te zoe ken door eigen kracht dipnt natuurlijk voorop te staan. En wel niemand, die er mede bekend is op welk hoog peil onze Nederlandsche akker bouw staat, zal er onze boeren van willen betich ten, dat zij in die richting niet op ernstige wijze hun krachten geven. Echter schieten deze ten eenenmate, ook al worden ze organisatorisch aangewend, tegen over de huidige crisis volslagen te kort. Ieder In den landbouw ingewijde zal dit ten volle beamen. Geboden is dus, dat andere mid delen worden aangewend, wil het me: onzen akkerbouw niet volkomen spaak loopon. Noodgedwongen, met de bedoeling zich zelve en hun arbeiders voor ondergang te behoeden, hebben de boeren dan ook gemeend de vrijheid te mogen nemen op hulp van Staatswege aan te dringen. bracht mij en vele anderen in de grootste ver bazing. „Denk nu asjeblief niet, dat de gebra den duifjes je voortaan in den mond vliegen. gij zijt gekomen om te werken en mede te hel pen aan het groote doel: den opbouw van Rus land! Opvallend was ook, dat haast niemand van de Russische burgerbevolking aan de meeting deelnam en dat het meerendeel der bctoogers Joden waren. Met de muziek voorop trokken we naar het station terug, waar we opnieuw ont haald werden. Den volgenden morgen vertrok ken wij. Iedere trein werd meermalen met de wuivende passagiers en de tallooze roode va nen gefilmd. Bij onze aankomst in Charkow speelden zich dezelfde tooneelen af: toespra ken, een overvloed van spijzen en dranken, die ons in de wachtkamer le klasse werden opge diend. 't Leek wel een Luilekkerland. Men toonde ons in de stad de groote gebou wen der arbeidersverenigingen en de wandel parken en tracteerde ons op het station nog eens overvloedig. Na een reis van anderhalven dag bereikten wij tenslotte ons doel. Er was geen mensch om ons te verwelkomen Na een marsch van anderhalf uur bereikten wij de mijn Irmenhof, waarin wij zouden werken De troostelooze weg door de steppe, waarin geen boom of struik te zien was en die onze stemming geweldig drukte, was niets in verge lijking met den eersten verpieter-^nden mcirux tlien de mijn op ons maakte. Zonder een woord van welkom werden onze kwartieren aangewe zen De heele groep, bestaande uit 17 mannen en 4 vrouwen met kinderen werd in een huis met 9 kamers ondergebracht. Behalve dat het We herhalenn: noodgedwongen, want dat is het, wat buitenstaanders jammer genoeg maar al te gemakkelijk voorbij zien. Was het maar zóó, dat op de wereldmarkt, waar e prijs der landbouwproducten bepaald wordt, nog sprake was van vrije concurrentie dan was 't voor den Nederlandschen boer, die dank zij zijn kennis der moderne bedrijfst-ech- niek zijn teelten heusch wel naar de vrije markt weet te richten, zoo erg niet.. Doch deze behoort, door het treffen van allerlei draco nisch® protectiemaatregelen in het buitenland, helaas tot het verleden. En het ziet er niet naar u'it, dat binnen afzienbaren tijd weer meer nor rnale hdndelsverhoudingen zullen zijn terugge keerd. Intusschen hebben vele akkerbouwers, die met erfdeel of winsten uit tfetere tijden al of niet gedwongen en met grootere of kleinere hypotheek hun bedrijf hadden gekocht, door de enorme daling der grondprijzen reed1: den nek slag gekregen. Boeren, welke hun bedrijf in de dure jaren zijn begonnen, zien hun duur aan geschafte inventarissen tot minimale wiarde gereduceerd. Prijzen worden voor de producten gemaakt, welke nu beneden kostprijs liggen, terwijl het door de eigenaardige positie van het boerenbedrijf buitengesloten is, dat de huige bedrijfsuitgaven en lasten op een of andere wij ze worden verhaald. Is dus een andere uitweg mogelijk om onzen akkerbouw staande te helpen houden, dan dat Vader Staat de hulpbjedende hand toesteekt? We wezen er boven op, dat de landbouwpro ducten voor prijzen van de hand moeten, welke ver beneden dè productiekosten liggen. Wil dit niet zeggen, dat daardoor de consu ment ten koste van harden arbeid en groote risico van anderen groote vo®rdeelen v orden toegeworpen? Weten buitenstaanders wel, dat dit in 'n Jaar tijd onzen ganschen akkerbouw op tientallen miirpenen komt te staan. Doet hun dit niet eenigszins het gevoel van klaploopen bekruipen? We willen nog op iets anders wijzen en wel op de achter ons liggende oorlogsjaren toen de landbouwers het zijn ge weest, die het vaderland van den hongerdood hebben gered. Hebben buitenstaanders zich wel eens Ingedacht, dat de boer toen al'erlei dxep in zijn bedrijf ingrijpende maatregelen voor lief had te nemen, waardoor zijn ondernemers belangen niet zelden beduidend werden be knot? Heeft hij toen de gemeenschap te zijnen koste gesteund ja of neen? Welaan, als we nu eens al het boven ontvouw de bijeenvoegen, is dan niet de conclusie ge rechtvaardigd, dat overheidssteun aan onzen in hoogen nood verkeerenden akker o <w alle- zins gemotiveerd is? Ongetwijfeld en zulks te meer, waar de ge gevraagde steun te vinden is op een wijze waar eten beslist onvoldoende was, konden wij het- onmogelijk door de keel krijgen. Wij hadden ge hoopt na öe vermoeienissen der lange reis in een heerlijk frisch bed uit te kunnen rusten. Maar wij hadden zoo'n last van allerlei onge dierte dat wij den nacht doorbrachten in een houten keet die in de nabijheid stond. Wij konden dien nacht geen oogenblik slapen want de dieven zouden onze dekens weggehaald hebben. 41 Den volgenden morgen waarschuwde de tolk ons, om niet alleen in de steppe te gaan want wegens de vele landloopers en bandieten, die zich daar schujj hielden, was men niet zeker van zijn leven. Wij eischten dat onze slaapge legenheden direct van ongedierte gereinigd rou worden. Dit gebeurde dan ook: men legde nl. eenige lappen, die in een zure chemische stof gedrenkt waren, onder de onderlagen Op de naburige mijn „Br'^aniancha" troffen wij de Duitschers in nog veel ellendiger toe stand aan. Daar had men reeds gestaakt we gens loongeschillen. Toen wij hun vertelden, dat wij 't beloofde maandloon nog niet ont vangen hadden, omdat zooals Jonny te Graf in een zijner redevoeringen te Charkow be weerde de arbeiders van het vorige tians- port zich bedronken hadden en het de bevol king lastig hadden gemaakt, werden zij ie er kwaad en zij verklaarden, dat dit alles van a tot z gelogen was. Slechts 5 van ons werden bij een bestuurs vergadering toegelaten, n.l. zij die lid waren van de K.P.S. en hun bewijs van lidmaatschap konden toonen. Deze deelden ons mede, dat er voorloopig (de mijn was nog in aanbouw) voor ons geen werk was als mijnwerker; wij moesten in de steengroeven gaan werken. In plaats van vier roebel kregen we slechts 2,30 roebel ar-

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Koerier | 1930 | | pagina 1