Adferteeren doet verkoopen. No. 3677 Vrijdag 10 October 1930 45ste Jaargang NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREK fierste Blad, Bij het Veer tig-jarig Priesterfeest HET LOONSTELSEL BuitenL Overzicht Uit het Parlement. PRIMA ZUIVERE KRISTAL STIJFSEL VERSCHIJNT ELKEN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND Mgr. Adrianus Petrus Wilhelmus Hopmans Dit nummer bestaat uit TWEE BLADEN. Bisschop van Breda. Ina*zoDdeti MedeleeÜDo (24) DE ZEEUWSCHE KOERIER Bureaux van Redactie en Administratie OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT Telefoon 15 Telegramadres: Koerier Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden, of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling Advertent iën 20 cent per. regelbij contract lager ZEER KOOPKRACHTIGE LEZERSKRING IT8TEKEND GESCHIKT VOOR PUBLIOITEIT van Op 12 October a.s. zal het 40 jaar geleden zijn dat Zijne Doorluchtige Hoogwaardigheid Mgr. Petrus Hopmans, Bisschop van Breda, de H. Priesterwijding ontving. Dat is een dag, waarop we dankbaar jegens God mogen herdenken de groote verdiensten van een welbesteed werk zaam en heilig Priesterleven. Enkele levensbijzonderheden Mgr. Hopmans werd geboren te Standdaard- buiten den 22sten Augustus 1865. Na zijn voor bereidende studies te hebben voltooid aan de beide Bisschoppelijke Seminaries van het Bis dom Breda, ontving de jeugdige leviet op 12 October 1890 de H. Priesterwijding. Door zijn kerkelijke overheid werd de veelbelovende jon ge Priester naar de Universiteit van Leuven ge zonden, waar hij 17 Juli 1893 het Baccalaureaat in de Godgeleerdheid behaalde Jammer genoeg moest toen van een verder voortzetten der Theologische Stud'e om gezond heidsredenen worden afgezien. Na enkele maan den rust volgde toen een benoeming tot kape laan te Kruisland op 22 Januari 1894, waar Mgr. Hopmans in de zielzorg werkzaam bleef tot 31 Maart 1894, om dan als Professor naar het Seminarie IJpelaar te gaan. Enkele jaren later werd de ijverige Professor naar hetBys- dom geroepen om daar voortaan Z. D. H. Mgr. Leijten bij het bestuur van het Diocees als Se cretaris ter zijde te staan. Sinds dien zou Mgr. Hopmans voortdurend meer bekend geraken met al de zorgen voor het welzijn van Priesters en Volk die het bestuur van een Diocees met zich brengen. Toen Mgr. v. d. Corput kwam te overlijden werd de Secretaris van het B:(sdom op 17 November 1908 benoemd tot Vicaris-Gene raai en Pastoor van het Begijnhof, welke ge wichtige betrekking hij bleef waarnemen tot 8 September 1914, toen Z. H. de Paus hem riep tot de volheid van het Priesterschap. De Bis schopswijding had plaats op het Hoogfeest van Allerheiligen in het jaar 1914. Een werkzaam en heilig priesterleven. Het leven van Mgr. Hopmans wordt geken merkt door een groote eenvoud, een geweldige werkzaamheid en een buitengewone heiligheid die zijn oorsprong vindt in het diep-overtuigd Eucharistisch leven van dezen grooten kerk vorst. Zijn eenvoud spreekt telkenmale als Z.D.H. op zijn reizen door steden en dorpen kinderen ontmoet, over wier reteie onschuld de Bisschop zich evenzeer verheugt als de goddelijke kinder vriend bij Zijn rondgang door Gallilea. Voor de Jeugd de hoop der toekomst heeft Mgr. Hop mans gezorgd door het Bijzonder onderwijs zoo sterk mogelijk te bevorderen. Er bestaat thans welhaast geen enkele parochie meer in het Bisdom Breda, of zij heeft haar katholieke lagere scholen voor jongens en mei* jes. Breda, Roosendaal, Bergen op Zoom en Hulst hebben hun eigen katholieke in stellin gen voor middelbaar onderwijs. Voor de oplei ding van de priesters aan het klein Seminarie heeft Mgr. Hopmans het leerprogram geheel in overeenstemming gebracht met de eischen, die op een gewoon gymnasium worden gesteld, ter wijl toCh het instituut het karakter van een vormschool voor toekomstige priesters heeft be houden. Het werk voor de schoolvrije jeugd en de or- Wanneer gemeenschappelijke verantwoordelijk heid de beteekeni^ is van het solidarisme, aan valt er in ondernemingen en bedrijven nog heel wat te veranderen, wil men dit goede beginsel tot toepassing brengen. Wel zijn de eerste stappen gezet. Over de ar beidsvoorwaarden wordt onderhandeld tusschen vertegenwoordigers van arbeiders en werkge vers. En het accoord wordt vastgelegd in col lectieve contracten. Hoe weinig deze contrac ten echter op goede samenwerking berusten wordt wel bewezen door de instandhouding en versterking der weerstandskassen. Men heeft ganisatie van de K.J.V. (Katholieke Jeugd Ver- eenigingen) geniet de voortdurende steun van Mgr. Hopmans. In het Bisdom Breda werd de grondslag gelegd voor katholieke Sportbewe- ging in Nederland, die thans tot een machtige bond is uitgegroeid. Een buitenstaander kan zich geen denkbeeld vormen van de geweldig omvangrijke ^aak, die het bestuur van e engeheel Bisdom met zich brengt. Mgr. Hopmans kent geen rust, neemt nooit vacantie, slaapt heel weinig en werkt voortdurend, 't Is bewonderenswaardig, met welke vlugheid en nauwkeurigheid de drukke correspondentie behandeld wordt. Overal waar de behoefte bestaat worden nieu we parochies opgericht: bij de uitbreiding van de stad Breda zelfs drie tegelijk. Dat is een machtig middel voor het behou dvan het ge loof in de harten van het Brabantsche on Zeeuwsche volk. Mgr. Hopmans heeft een open oog ook voor de stoffelijke en zedelijke belangen van het volk. De sociale en economische organisaties kunnen rekenen op groote belangstelling voor het werk dat door hen voor arbeiders, midden standers en boeren wordt verricht, hetgeen bij vergaderingen en congressen voortdurend aan den dag treedt. Het WitGele Kruis werd in het Bisdom Breda da opgericht dank zij den steun en aanmoedi ging van Mgr. Hopmans, en thans is er geen enkele parochie meer in heel het Diocees of er bestaat e enafdeeling van het Wit-Gele kruis met een eige nKliniek waar geneeskundige be handeling wordt verleend, terwijl overal de wijk verpleegsters als barmhartige Samaritaanschen rondgaan om olie en wijn te druppelen in de wonden die ziekte en lijden in het lichaam en het hart der menschen geslagen heeft. Maar behalve de groote werkzaamheid waar door het leven van den thans jubileerenden kerkvorst is gekenmerkt, wordt alles overstraalt door een groote heiligheid, zoodat al het v/erk van dezen Apostel Chrfcti een echt bovenna tuurlij kkarakter draagt. Het levenswerk van Mgr. Hopmans was vooral gelegen om in de harten der geloovigen een brandende liefde te ontsteken tot Jesus in de Eucharistie, om zijn Diocesanen te brengen tot de bronnen waar de kracht ontspruit voor dit en het andere le ven. Daarom werd in het Bisdom Breda het werk van de Altijddurende Aanbidding opge richt, zoodat voortaan altijd- door dag en nacht tot aan het einde der tijden een groep getrouwen zal neergeknield liggen voor het H. Sacrament om den God van Liefde te bidden dat het Eucharistisch H. Hart van Jesus moge heerscheri" en leven in de harten van alle Dio cesanen. Voor zijn priesters te Mgr. Hopmans een voor beeld van levenseenvoud, soberheid, werkdadig heid en heiligheid. Geen wonder dat het werk van den Eucha ristische kruistocht zich vanuit Breda over Ne derland verbreidde! Uit de harten van priesters en geloovigen zal dan ook op dezen dag een hartelijk gebed op stijgen: Dominus conservet eum: de Heer be hoede Hem nog vele jaren.tot welzijn van het volk en ter eere Gods. hoogstens een „gewapenden vrede" bereikt. Daarom moeten verdere stappen volgen. Wij willen komen tot een goede bedrijfsorganisatie, waarin werkgevers en werknemers geregeld sa menwerken en langzamerhand zoodanige toe standen worden geschapen, dat voor de arbeids voorwaarden goede rechtsgrondslagen worden vastgelegd. Ten slotte zal hierbij ook wel de vraag aan de orde komen, of dan het tegenwoordige loon stelsel nog zonder meer kan worden gehand haafd. 't Is op dit punt, dat wij, in verband met onze beschouwingen over „kapitalisme" en „solidarisme", de aandacht willen vestigen. Men weet hoe het loonstelsel in den loop der eeuwen te gegroeid. Loonarbeiders bestonden aanvankelijk niet. De menschen werkten zelf standig. Trachtten ook zelfstandig de voort brengselen van hun arbeid te verkoopen. Toen kwam de handel ertusschen. Deze kocht die voortbrengselen, om ze elders aan den man te brengen. Vervolgens leverden handelaars ook grondstoffen, welke zij voor producten verkoch ten. Geleidelijk gingen zij ertoe over, zelf werk plaatsen in te richten. Intusschen werden ge reedschappen vervangen door machines en was de inrichting eener werkplaats te duur gewor den dan dat ieder vakman zulke inrichting zou kunnen betalen. De vakman kwam ten slot te dan ook geheel in dienst van den meester, die weer later ondernemer werd. De meester of ondernemer nam van hem over het risico van den verkoop der voortbrengselen en hij kreeg een vaste vergoeding. D<t is, zeer kort samengevat, de oorsprong va het loonstelsel. Dit stelsel heeft ongetwij feld" zijn goede zijden, zooral nu de industrie zich zóó enorm ontwikkeld heeft, dat reuzen- kapitalen noodig zijn, o mfabrieken op te rich ten en men onmogelijk de markt nog kan over zien. Menschen, die n^ets anders of weinig- meer dan hun arbeidskracht bezitten, en dus geen risico kunnen dragen, zijn daarom ge diend met een vast inkomen. En voor zoover dit inkomen nog zeer wissel- valhg is, wegens de schommelingen op de we reldmarkt en de machtspositie der onderne mers, wordt steun gezocht in een uitgebreid verzekeringswezen en in de vakorganisatie. Aan het loonstelsel zijn echter ook groote na deelen verbonden. Vóór de vakorganisatie eeni- gen invloed kan doen gelden, werd slechts zoo veel loon betaald, dat de arbeider hiermede ter nauwernood of nog niet eens in zijn dagelijk- sche behoeften kon voorzien. Maar ook thans, nu de arbeidsvoorwaarden veel verbeterd zijn blijven enkele uitzonderingen daargelaten de arbeiders van geslacht tot geslacht in denzelfden toestand van bezitloosheid. En dit wordt voor de maatschappij een ernstig gevaar nu de ondernemingen al langer zoo grooter worden, steeds minder personen de leiding hier van in handen krijgen en het aantal loonarbei ders reeds gestegen is tot 60 of 70 pet der gehee le bevolking. Zoo immers is de toestand ontstaan, waar van pater dr. Borret S.J. verklaart: „Een maat schappelijke inrichting, waarbij verreweg het grootste gedeelte van hen, die den arbeid verte genwoordigen, altijd in een afhankelijken toe stand verkeert, kan niet gezond wezen: daar gaat noodzakelijk een te groote invloed van 't kapitaal mee gepaard" Het verantwoordelijk heidsgevoel wordt er bij het volk door verzwakt en de tegenstelling tusschen bez'tters en niet- bezitters verscherpt. 't Is overbodig te verklaren, dat dit met onze christelijke maatschappijleer niet te vereenigen valt. Wij moeten nagaan, hoe het kan veran deren. h. Dc ramp met de R 101 en hare gevolgen. De revoluties in Zuid-Amerika. Ook Brazilië in op stand. Vorstelijke verlovingen en perspec tieven, die zij wellicht openen. Vredesklan- ken en oorlogsbedreiging. We zouden ons op deze plaats niet bemoeid hebben met de ontzettende ramp waardoor En geland op één oogenblik de grootste helft van zijn deskundigen op het gebied der lucht schepen verloor, ware het niet, dat de Engel- sche regeering en niet ten onrechte in haar luchtschepen zag een der groote middelen om haar prestige nn de dominions te handhaven. De reis van de R 101 naar Br.-Ind'ë, na eerst Egypte te hebben aangedaan, had nauwelijks een ander doel dan in het verre Oosten van Engeland's kracht en macht en kunnen te ge tuigen en daarvoor eerbied af te dwingen. De mislukking van de reis en op welke diep-tra gische wijze! moet ontegenzeglijk aan Enge- lands prest',ge afbreuk doen. De gevolgen gaan ver uit boven het verlies van een vijftigtal menschenlevens, zij het zelfs van Engeland's beste zonen, verre boven het verlies van een luchtschip dat de glorie was van de Engelsche natie, zij beteekenen een slag voor de Britsche rijkspolitiek. Wat het Britsche ^nperium had moeten binden kan nu het materiaal leveren voor den spot en de verachting van zoovelen, wien geen middel te klein of te verachtelijk te, om de dominions en de koloniën van net Brit sche rijk los te weeken. En zoo is de ï'amp van de R 101 in vollen zin een nationale ramp. Zuijd-Amerika is nog steeds niet tot rust ge komen. Schijnt in Ecuador de regeering het heft stevig in handen te hebben gehouden, zoo dat ze zelfs het vrijwillig ontslag van den pre sident niet heeft willen aanvaarden, in Brazi lië is de helft van de 20 staten waaru .t deze grootste der Latijnsch-Amerikaansche repu blieken bestaat, in vollen opstand tegen het centrale gezag. In Argentinië, dat zoo pas een geslaagde revolutie achter den rug heefr., staat de nieuwe conservatieve regeering al reeds voor zware moejijkheden. In heel Zuid-Amerika schijnt een revolutionnaire geest te woelen en te gisten. Koning Boris van Bulgarije heeft zich ver loofd met de 23-jarige prinses Giovanna, doch ter van den koning van Italië. Tegelijkertijd gaat het gerucht dat zijn zuster Eudoxia z'eh verloofd heeft met den Italiaansehen hertog Karei van Spoleto, een neef des koning. Boris en Eudoxia zijn Grieksch-orthodox, prinses Johanna en hertog Karei katholiek. Wat het huwelijk van koning Bor'^s en prinses Johanna aangaat, is tot dusver nog geen Pauselijke dis pensatie, welke noodzakelijk zal moeten inhou den dat de kinderen katholiek worden gedoopt en opgevoed, verleend. Op de mededeelüig van den koning van Italië aan den H. Vader van de verlooving heeft de Paus ten antwoord ge geven: „Wij bedden en zullen bidden, opdat al les geschiede met Gods welwillende toestem ming en Zijn zegen." Wie weet kan dit huwelijk niet de inleiding vormen voor een terugkeer van het roemrijke Bulgaarsche volk naar de Moederkerk, waarvan slechts zoo we'nig het scheidt. Te Athene is deze week een Balkan-confe rentie geopend, welker doel is de bestudeering van het vraagstuk eener Balkan-unie. Mocht het daartoe eenmaal kornen de weg, men ontveinst het zich niet, zal lang en moeilijk zijn, dan zal een der giootstc bekommernis sen van degenen, d',e den vrede oprecht willen, zijn weggenomen. Zoo iemand is stellig Briand de Fransche minister van Buitenlandsche Za ken. En mochten de geruchten bewaarheid wor den, dat men in Fransche officieele kringen zijn politiek va verzoening gaat desavoueeren, zoo dat hij voor een figuur die meer de tanden laat zien zou moeten plaats maken, dan zal zulks stellig de vrienden van den vrede met groote zorg vervullen. De overval op Curacao. De heer Floris Vos heeft aan den minister van Justitie en van Koloniën gevraagd of de aan klacht tegen kap. Borren door de Regeering is gelast en zoo ja, waarom dan met dezen officier niet tevens zijn chef oud-gouverneur Fruytier is aangeklaagd. Voorts of het juist is, dat de heer Fruytier bij het vooronderzoek oorspron kelijk we'igerde om op bepaalde vragen te ant woorden, daar hij daarvoor eerst ruggespraak met de Regeering moest houden en of net deze bekend was, dat hij voornemens was deze hou ding aan te nemen. Tenslotte vraagt de heer Vos of de regeering daaraan haar goedkeuring had gehecht.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Koerier | 1930 | | pagina 1