BERICHT.
No. 3670
Woensdag 24 September 1930
45ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Per trein door de woestijn.
liet Geheim van den
Voddenraper.
HELDER WIT
VR STIJFSEL
Binnenland
Buitenland
VERSCHIJNT ELKEN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND -
PaSTHEHEHiKB He. 52419.
FEUILLETON.
hWMJ lOct. P. PAKJE
Ingezonden Mededeeling
DOOP
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 TelegramadresKoerier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling
Advertentiën 20 cent per. regelbij contract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
UITSTEKEND QE8CHIKT
VOOR PUBLIOITEIT
ZIJ, DIE ZICH PER 1 OCTOBER A.S. OP
DE ZEEUWSCHE KOERIER ABONNEEREN,
ONTVANGEN DE TOT DIEN DATUM VER
SCHIJNENDE NUMMERS GRATIS.
Plan voor de Trans-Saharabaan De
technische moeilijkheden Zandstor
men en zandduinen. Een traject van
500 K.M. linea recta!
De Sahara is het best te vergelijken met een
Oceaan, maar dan een Oceaan van zand een
uitgestrekte aardoppervlakte, bijna zoo groot
als Europa, et men de vergelijking tusschen
beide „Oceanen" voort, dan zal men tot de
conclusie komen, dat de Sahare veel, veel moei
lijker te bedwingen is zelfs met tegenwoordige
moderne technische hulpmiddelen. En toch het
zou een kolossale prestatie zijn en een gebeur
tenis van het grootste gewicht wanneer men er
in slaagde de Sahara te bedwingen want men
ontsloot daarooor een groot werelddeel, het
tweede der wereld wat uitgestrektheid betreft.
Reeds 50 jaren houdt men zich bezig met het
bestudeeren van de enorme moeilijkheden en
technische problemen, die telkens onoplosbaar
blijkenalle proeven, dije de moderne „we
genbouwmeesters" tot heden toe genomen heb
ben, deed de Sahara mislukken. Het spreekt van
zelf, dat de Franschen, als bezitters van het
woestijngebied, op de eerste plaats in aanmer
king kwamen voor deze taak.
Over het algemeen wordt deze geweldige taak
tegenwoordig onderschat. Het gebabbel jver
het „schip der woestijn" geeft daartoe gemakke
lijk aanleiding. Men overschat de beteekeniv
van den kameel op den karavaanweg door de
woestijn. In de Zuidelijk gelegen streken even
min als in het Oosten en het Westen der Saha
ra is men geslaagd om den ezel, het muildier
zelfs de kameel te acclimatiseeren. En evenals
in Zuid- en Centraal Afrika ook tegenwoordig
nog maar alleen de negers voor het transport
van goederen en waren in aanmerking komen,
zoo kan dat voor de woestijn alleen de locomo
tief zijn. De Trans-Sahara-spoorlijn moet aan
gelegd worden.
De Fransche Regeering heeft tot dit doel bij
een wettelijk besluit in het jaar 1927 aan de
[„Commissie tot bestudeering van de Trans -Sa-
'haraspoorweg niet alleen de middelen maar ook
de mannen ter beschikking gesteld, die thans
een uitvoerig gedeailleerd plan hebben uitge
werkt tot den bouw van den spoorweg.
Een spoorweg is de eene mogelijkheid, want
het modernste verkeersmiddel de vliegmachine!
komt practisch voorloopig nog niet in aanmer-*
king, wegens de vervaarlijke sirocco's die de
lucht nog op 800 M. hoogte boven den grond
ondoorzichtig maken verder vanwege de bui
tengewone hitte d',e den afkoeler uitdroogt.
De auto deugt evenmin voor het transito ver
keer, want d?/t verkeersmiddel is veel te duur.
Het onderhoud van wegen kan gerust als onmo
gelijk beschouwd worden, wanneer er geen
spoorweg is. Maar ook het aanleggen van den
spoorweg zal met buitengewone moeilijkheden
gepaard gaan, men denke hier slechts aan de
zandstormen en de kolosale zandduinen. Er
blijft wel geen andere mogelijkheid open, dan
de spoorweg rond het duinen-complex heen te
leggen.
Als uitgangspunt van de eigenlijke Trans-Sa
hara-lijn heeft met het militaijr station Bou
Arfa ten N. van Colomb-Béchar bepaald. Van
hier zal de spoorweg recht naar het Zuiden
gaan tot aan den Noordelijken bocht van den
Nigir bij In Tassita. Dan splitst hij zich: de wes
telijke tak loopt naar Timboektoe en Segu aan
den bovenloop van de Nigijr met een kustverbin
ding naar Dahar. een haven aan de Dakomey
kust.
De Oostelijke tak loopt evenwijdig met de Ni
ger over'Gad naar Niamey, waar de lijn de gren
zen van Britsch Nigeria bereikt Een deel van
het traject ongeveer 500 K.M. wordt werkelijk
in lijnrechte lin;e aangelegd, zoodat men hier
een groote snelheid hoopt te kunnen ontwikke
len. In totaal zal de lijn 2000 K.M. lang zijn.
waarvan de kosten op 3 milliard frs, geraamd
worden In de bedoeling ligt een normaal spoor
aan te leggen.
Metden aanleg van dezen spoorweg door de
Sahara komt het groote project van een trans-
Afrikaansche spoorweg op de Westzijde van A-
frika en tezamen met het plan van Cecil Rho
des een lijn van de Kaap naar Caijro, weer in
een nieuw stadium.
De Franschen willen nl. den Oostelijken arm
der Trans-Saharbaan doortrekken van Niamey
aan den Niger tot Bangoei aan den grooten
Zuidelijken bocht van den Congo. In verband
hiermee zal men nu ook de begrijpelijke be
langstelling der Spaansche Regeering voor het
plan van den Gibraltartunnel begrijpen.
Hoe zal men nu op dit traject kunnen rei
zen? Tot nu toe duurt de reis door de Sahara
alleen gewoonlijk drie weken. Deze weg zal na
den eventueelen aanleg van Algiers tot Segu
of Niagmey bij een gemiddelde snelheid van
60 K.M. in 2l/z dag afgelegd kunnen worden. De
prijs 2e klas zal 2000 frs. een eerste klas biljet
het dubbele nl. 4000 frs.
Daar in de Sahara gedurende het heele jaar
getijde dat 4 maanden duurt, dag en nacht een
temperatuur van 50° heerscht, maar tegen den
morgen een zeer merkbare daling in tempera
tuur valt te constateeren, terwijl ijn de overige
jaargetijden bij matige temperaturen de nach
ten verschrikkelijk koud zijn, is het wel te be
grijpen, welke eischen aan het materiaal en de
verzorging van het comfort der reizigers ge
steld moeten worden. Tegelijkertijd krijgt men
ook eenig inzicht over de ontstellende moeilijk
heden welke de arbeiders en ingenieurs nog
te wachten staan bij den aanleg van de spoor
lijn.
Hierbij komt nog, dat de riviertjes aanhou
dend van loop veranderen, de duinen zich aan
houdend verplaatsen, wat natuurlijk alles te
samen enorme gevaren met z&h brengt, die
met beleid vermeden moeten worden.
(27)
RONDBOUW. Een eigen aardig gebouwd complex te Leipzig, uitgevoerd naar de plannen van den
f stadsarchitect Ritter.
f Naar het Fransch van
RAOUL DE NAVERY.
116)
En hoe heette uw moeder? vroeg de vodden
raper.
Anita.
Met moeite onderdrukte Aurillac een kreet.
Als de moeder van Maximiliaan Anita heette
overwoog hij bij zich zeiven, dan was hij Ma-
x'jmiliaan, die daar voor hem stond, de „kleine
Max", dien de ongelukkige zoo lang beweend
had
Ach! wat was de Heer goed! Nadat Hij een
ciepe wonde in Aurillac's hart geslagen had,
coor hem in al zijn smartelijke bijzonderheden
Iet treurige uiteinde van zijn gade te doen
kennen, zond Hij hem een onmetelijke vreugde
over, Hij gaf hem zijn kind terug.
Die edele, schoone, vlijtige jonkman was zijn
zoon, zijn kfrid! Bij hem zou hij al het doorge
stane lijden vergeten, met hem zou hij spreken
yan Anita, die diepbetreurde Anita, en mis
schien zou het aan beider vereenigde pogingen
mogen gelukken het spoor te vinden van het
in het dorp Bruyants opgevoede kind
Aurtflac overwoog dit alles, terwijl Maximili
aan in de gedachte aan zijn moeder verzonken
bleef. Nu Aurillac er zeker van was, zijn zoon
terug gevonden te hebben, vroeg hij zich af
hoe hij het zou aanleggen om de waarheid aan
den advocaat mede te deelen, zonder hem te
hevig te schokken.
Hij wilde daarbij niet, door hem toe te roe
pen: ik ben uw vader! hem in den waan bren
gen dat hij eenvoudig man was, arm geworden
tengevolge van geleden tegenspoed, neen, hij
wilde plotseling voor Maxjmiliaan in zijn per
soonlijkheid optreden, het mom van vader
afwerpen en fier het hoofd opheffende zeggen:
Ik heet Austin Aurillac!
Daags te voren zou hij dit niet gedurfd heb
ben, daar toen nog een vonnis dien naam
schandvlekte en dengene die hem droeg, nood
zaakte zich zijn schande en zijn ellende te
verbergen; maar sinds hij den brief van Nerval
aan Camourdas in zijn bezit had, kon hij,
Aurillac, de menschen onbeschroomd in het
aangezicht zien. Met welk een verrukking zou
den de zoon en tegelijk de advocaat het mira
kel vernemen, dat de Voorzienigheid gewrocht
had ten gunste van hem, die zooveel geleden
had.
Welk een welsprekendheid zou de advocaat
bij het bepleiten van die zaak, aan den dag
leggen, waarvan hij, enkel door de liefde voor
de rechtvaardigheid geleid, zich een levens
doel gemaakt had. Aan Maximdiaan, aan diens
talent, zou Aurillac wezenlijk de vrijheid en
de eer te danken hebben. De welsprekendheid
van den redenaar en de kinderlijke leefde zou
den een van die overwinningen behalen, waar
van de herinnering in de jaarboeken van het
gerecht met gulden letters wordt opgeteekend.
Met welk een vreugde, met welk een erken
telijkheid, met welk een trots beschouwde Au
rillac zijn zoon.
Daags te voren telde hij hem als een zeld
zame uitzondering onder de jonge heden en
benijdde hij degenen, die door de banden dei-
bloedverwantschap aan hem verbonden waren.
En op dat oogenblik herkende hij in den recht
schapen en onomkoopbaren rechtsgeleerde, die
zijn vermaardheid niet aan lage middelen en
kuiperijen dankte, in den onvermoe-jden werker,
den onbaatzuchtigen raadsman der ongelukki-
gen, zijn kind, het beweend, verloren kind!
Maar tegelijk vloeide Aurillac's hart van dank
baarheid jegens Gocl over. God had zijn kind
bij de hand genomen en zijn engelen hadden
hem onder hun vleugelen gekoesterd. Wie zou
hebben durven verwachten, dat een knaap, jpi
een stormachtiger! nacht verdoold, door dc
liefdadigheid, door de deugd, de godsvrucht
voor verleiding behoed zou worden tot hij een
volwassen man zou geweest zijn?
Ja, een eerlijk en liefdevol man, zoo mede
lijdend en zoo grootmoedig zelfs, dat God om
hem te beloonen eens, had toegelaten, dat hij,
zonder te weten welk onmetelijk belang hij bij
die zegepraal had, de taak op zich had geno
men den naams zijns vaders in eer te doen
herstellen.
Aurillac verzamelde zijn krachten om tegen
de hevige ontroering bestand te zyn, die hem
Wat er van zij: het plan is ontwerpen cn 't
ligt in de bedoeling spoedig met de uitwerking
daarvan een aanvan gte maken.
(Nadruk verboden
Prinses Juliana.
Naar gemeld wordt, zal ook prinses Juliana
de legermanoeuvres op 24 dezer bijwonen.
Revol/utie in Chili.
Uit Buenos Ayres wordt gemeld dat volgens
nog niet bevestigde berichten van de grens in
Clr.li een revolutie zou zijn uitgebroken. Ten
gevolge van de strenge censuren, die bijna geen
telegrammen doorlaten, ontbreken tot nu toe
nader bijzonderheden.
Algemeene loonsverlaging in Engeland?
Naai gemeld wordt, overweegt men ',n de
kringen der Engelsche werkgevers de mogelijk
leid van een algemeene loonsverlaging, ia 't
hi zonder ver de bouwvakarbeiders, het spoor-
•vcgpfrsonecl en de transportarbeiders.
Men acht deze loonsverlaging noodzakelijk
om handel en nijverheid weder te doen ople
ven.
Het VaticaaiLsch Radio-station
Do „O'servatore's meldt, dat Z.H. de Paus
den president van de pauselijke academie van
wetenschappen, pater Gianfranecshi S.J., lot
directeur van het radiostation der Vaticaan-
sche stad benoemd.
Onrust in Spanje
In een door de socialistische groep georgani
seerde bijeenkomst hebben Saborit en Besteiro
zou overmeesteren, wanneer hij voor de eerste
maal zijn zoon in zijn armen zou sluiten. Zijn
haru baadde zich in een zee van verrukking,
in de verwachting van die onuitsprekelijke
vreugde; doch hij wilde eerst in de oogen van
Maximiliaan de tranen laten drogen, welke de
herinnering aan zijn moeder hem had doen
storten. Hij wist ilmmers, dat de jonge advocaat
binnen eenige minuten de grootste blijdschap
zijn levens zou smaken.
De grootste blijdschap? herhaalde Aurillac
met een zekere beklemdheid bij zichzelven'
Neen, want hij heeft het mij zoo even bij het
binnenkomen gezegd, die blijdschap is hem
heden geschonken geworden, maar door een
ander dan ik. Zijn gelaat schaterde immers
van genoegen toen hij binnenkwam? Hij is ge
lukkig. Hij heeft een reden, een ernstige reden
om zich gelukkig te achten. Wat mag er met
hem gebeurd zijn?
Aurillac glimlachte.
Dwaas die ik ben, dacht hij, hij heeft onge
twijfeld huwelijksplannen, en hij heeft de hand
van een jong me/>je gevraagd en verkregen.
Hij zal mij verzoeken aan een tweede dochter
mijn zegen te schenken, en ik zal mijn armen
steeds verder moeten uitbreiden, om de we
zens, die mij voortaan het dierbaarste op aar
de zullen wezen, aan mijn hart te kunnen druk
ken.
Maximiliaan hief het hoofd op.
Gij begrijpt mijn tranen, vader Falot, sprak
t hij.
(Wordt vervolgd)
