De Zeeuwsche Koerier
ïïrijdag li September 1930.
Tweede Blad.
De Nederlandsche Jaarbeurs
9-18 September 1930*
let Geheim van
Voddenraper.
45e Daargang. No. 3665.
F EU I LLETON.
van
zy heeft volkomen gelijk! riep Maximiliaan
uit.
Rede van den heer W. GRAADT VAN ROGGEN, Secretaris-Generaal van den
Beheer.
II.
Raad van
Hoe zal de handel staan tegenover deze
XXIIIe Nederlandsche Jaarbeurs? Dat valt
vooruit niet te zeggen. Men zal voorzichtig zijn
met koopen, De koopkracht van het publiek is
gedaald; verbruik echter blijft bestaan en zoo
dra de abnormale omstandigheden zijn uitge
werkt, stijgt onmiddellijk de kooplust. Lage
prijzen zijn bovendien voor den koopman een
niveau, waarop hij pleegt in te koopen om
stock te maken. De hausse-periode, welke in
het najaar van het vorige jaar een einde nam
was van dusdanigen aard en van zoo korten
duur, dat de tusschenhandel ook al bij ge
brek aan kapitaal na den oorlog toen betrek
kelijk weinig op speculatie heeft gekocht; met
enorme en dure voorraden zat, over het alge
meen, de tusschenhandel n;,et opgescheept.
Voor aanvulling van bestaande behoefte zal op
de aanstaande Najaarbeurs ongetwijfeld ge
kocht worden, zij het dan ook met mondjes
maat en beperkt tot het noodzakelijkste. Of de
handel tevens, gebruik makende van de lage
UIT DE JAARBEURSSTAD. De Majestueuze Utrechtsche Dom.
ff-K.
Naar het Fransch van
RAOUL DE NAVERY.
111)
Ik ben van hetzelfde gevoelen, zeide Maxi-
miliaan.
Daarbij wil mijn dochter een vurigen Chris
ten tot haar heer en meester; zij houdt vol dat
twee echtgenooten, die niet voor hetzelfde al
taar knielen, niet gelukkig met elkander kun
nen zijn.
Zijt gij zulk een christen! Zyt gij godvruch
tig? vroeg Nerval als terloops aan Maximi
liaan.
Ja! als gij hierdoor verstaat het beoefenen
van wat ik geloof, en het vinden van mijn
geluk en van mijn troost in di,e beoefening.
De fabrikant bleef een oogenblik zwijgend
voor zich zien.
Gy zoudt uw vrouw gelukkig maken sprak
hy eindelyk langzaam.
Myn vrouw! herhaalde Maximiliaan hoofd
schuddend, ik weet n^et, mynheer, of ik ooit
zal huwen. Ook ik stel, ondanks mijn armoede
eischen van welke ik niet afwijk. Mijn levens
gezellin zou ik evenzeer moeten kunnen bewon
deren als beminnen, alledaagschheid hindert
mij, lichtzinnigheid jaagt mij vrees aan, onver
schilligheid in zake godsdienst is een gruwel
in mijn oogen, ijdelheid kan ik niet uitstaan;
en zeg nu zelf eens of een jong meisje, zoo vol
maakt als ik mij haar voorstel, haar hand zou
reiken aan een onbeduidende advokaat gelijk
ik.
zy zou zijch in staat moeten gevoelen dik
wijls haar dagen alleen door te brengen als
mijn werkzaamheden al mijn tyd zouden vor
deren, ofwel stilzwygend by my komen zitten
arbeiden. En daarbij ik zou den trots hebben
alles aan mijn arbeid te willen danken en die
arbeid is tot dusverre ni,et zeer winstgevend.
Ik heb u verteld met welk een volharding ik
al het mogelijke aanwend om den waren brand
stichter der werkplaatsen van la Vilette te
vinden
Ja, ja, beaamde Nerval.
Welnu, wat ik als een bron van arbeid en
roem heb beschouwd, kan mij nog lang op den
weg der fortuin tegenhouden
Niet als gy een rijk meisje huwt.
Een ryk meisje, mynheer?
Waarom niet? Zyn jeugd, genie, geen kapi
talen?
Ja, maar die geen renten afwerpen!
Kom! het geluk ligt soms in een klein hoek
je verborgen, en u zal het geluk komen ver
rassen, als gy er 't minst op voorbereid zyt.
Een gloeiend rood overtoog het gelaat van
den jonkman.
Hij opende reeds den mond om Nerval een
nadere verklaring te vragen van die woorden
prijzen, grootere voorraden zal aandurven met
het oog op prysstij ging, zoodra het dieptepunt
der malaisezal zijn overschreden, moet wor
den afgewacht. Een feit is het, dat de beur
zen in crisistijd dikwijls wat den directen
omzet aangaat de verwacht',ngen hebben
overtroffen. Maar de ervaring der 22 gehouden
beurzen heeft wel geleerd, dat directe omzet
ter beurze voor de meeste deelnemers er\ voor
de meeste bezoekers slechts voor een gering
deel het antwoord belieerscht op de vraag, of
een beurs een gunstig dan wel ongunstig ver
loop had. Het maken van relaties en het ver
stevigen van het persoonlijk contact tusschen
producent en wederverkoopcr spelen een veel
gewichtiger rol. De nawerking eener beurs is
voor menigen deelnemer en bezoeker waarde
voller dan de werk'.ng zelve En nu kan juist
in crisistijden, d.w.z. in tijden van onzeker
heid, in tijden van zich-herzien een jaarbeurs
goede diensten bewijzen, doordat de twee par
tijen, die den handel beheerschen, de partij
van het „aanbod" en de partij van de „vraag",
zich met elkander zeer nauw, op éénzelfde
oogenblik en op éénzelfde plaats kunnen ver
staan en daardoor wederzijds pe.ling kunnen
nemen wat betreft moeilijkheden, maar ook
wat betreftde mogelijkheden om voor
vraag en aanbod het evenwicht te hervinden
De industrieel en de koopman weten voor zich
zelf maar al te goed, dat zij in hoofdzaak zich
zelve moeten helpen om een crisis te boven te
komen. En zij weten, dat daarvoor in de eerste
plaats noodig vakkennis, maar ook kennis
van het bedrijf; warenkennis, maar ook kennis
van de omstandigheden, inzicht in de econo
mische factoren, die op een gegeven oogenblik
vak en bedrijf beinvloedcn. Wij lezen vaak
van groote concerns, van wereldfabrieken, d e,
hunne bedrijven omzetten, reorganiseeren, een
geheel ander systeem gaan toepassen; wat in
die groote bedrijven geschiedt, gebeurt even
zeer, bijna dagelijks, zij het dan ook in veel
geringer verhouding, in kleine en kleinste be
drijven. Elke koopman is er crisistijd op uit
om veranderingen aan te brengen, nieuwe
methodes toe te passen, andere wegen te vol
gen. Dat zijn voor den kleinen koopman, even
zeer „problemen" als zulks zijn voor de groote
industrieele ondernemingen van wereldberoem
den naam. Bij beiden gaat het niet om ver
welke een blijkbare bedoeling hadden, toen
Angelie binnentrad.
Den heer Audoin ziende, stond zy aarzelend
stil en scheen weder te willen heengaan.
Maximiltyaan stond bedremmeld op en kon
bijna geen woorden vinden om haar behoor
lijk te groeten, die zooveel heerschappij over
zijn leven had gekregen.
Met een schertsende opmerking bracht Ner
val het gesprek weer in gang, zoodat de advo
kaat zijn bezoek nog een poos rekte.
Hoewel Angelie haar uiterste best deed om
ongedwongen aan het onderhoud deel te ne
men, mocht haar dit toch niet volkomen ge
lukken; zij leed blijkbaar, en de mathe'.d van
haar gelaatstrekken bewees, dat haar zielelij-
den zelfs invloed uitoefende op haar gestel.
Doch Nerval zag dit niet of wilde het niet
zien.
Hij bediende zich van zijn dochter als van
een schild, o mde slagen af te weren, die hem
bedreigden en berekende als een speler die zyn
hoofd heeft gewaagd met beredeneerde kalm
te, al de kansen van de verschrikkelijke partij.
En nochtans, als dat eerzuchtige en inhalige
wezen nog in staat was iemand te beminnen,
dan was het wel zijn Angelie.
In haar kvnderlijken eeenvoud vermoedde
Angelie zelfs niet eens de monsterachtige groot
te van haars vaders zelfzucht; zij had Nerval
diep beklaagd, toen hy haar zyn angst beleed
en haar smeekte zijn bedreigde eer te redden:
maar sinds den dag waarop het onderhoud
plaats had, hetwelk onherroepelijk haar ver
wachtingen op de toekomst vernietigde, kon
anderingen-in-het-wilde-weg, maar om ver
anderingen, die doeltreffend zyn. Om dit te
bevorderen, een naar de eischen van het oogen
blik doelmatige reorganisatie van vak of be
drijf heeft de Jaarbeurs bij vroegere crisis ge
toond, een taak te hebben. Geen vooropgezette
taak, want geen koopman, die er aan denkt
om naar de Jaarbeurs te gaan om daar advies
te gaan halen voor wat hij doen of laten moet
om door de crisis heen te komen. Maar deze
taak geschiedt vanzelf, het contact met fa
brikant en collega-middenstander werkt dit on
willekeurig in de hand en doordat men veelal
ter Jaarbeurs aanstonds de daad bij het woord
kan voegen, heeft een Jaarbeursbezoek uit dien
hoofde alleen voor de bezoekers reeds prac-
tischen zin. Een bevredigend druk bezoek aan
deze Jaarbeurs wordt dan ook verwacht; de
cijfers van de voorverkoop der aangevraagde
toegangsbewijzen zijn gunstig; van verschil
lende plaatsen zijn collectieve bezoeken van
handels- en middenstandsvereen.'(gingen aan-
Angelie gelooven dat zy de speelbal geweest
was van een benauwden droom. Op Nerval's
gelaat zag' men geen spoor meer van bekom
mering, en zyn geheele gedrag scheen te lo
genstraffen was hij zich in een oogenblik van
opgewondenheid had laten ontvallen.
Maximiliaan had des te meer oog voor het
lijden van Angelie, en zonder er de juiste re
den van te kunnen gissen, trof het hem toch
diep.
Nadat Audoin afscheid genomen had, ble
ven vader en dochter alleen. Angelie staarde
peinzend voor zich heen; zi| zeide niets, maar
haar lippen bewogen zich als sprak zy met
zichzelve.
Nerval zat bedaard in zyn leunstoel achte
loos met zijn horlogeketting spelend en wach
tend tot dat zyn dochter het eerst het stil
zwijgen zou verbreken.
Eindelyk scheen Angelie dan ook tot eenig
besluit gekomen te zijn, want zij stond op en
plaatste zich voor haar vader.
Vader! ze;fle zy met een door aandoening
trillende stem, wanneer zult u mij den graaf
de Nointel voorstellen.
Ik dacht niet dat gy zoo verlangend waart
hem dit huis te zien binnenrteden.
U kent mijn bezwaren tegen dat huweiyk;
sinds het oogenblik evenwel, waarop ik een ver
loofde heb aangenomen, acht ik mij niet meer
vry. Ik moet de gade van den graaf de Nointel
worden, bepaal derhalve den dag van dat hu
welijk.
Maar dat huwelijk heeft geen haast.
En u hebt my gezegd dat uw veiligheid er
