De Zeeuwsche Koerier Vrijdag 27 Juni 1930 Vreest geen Examen Tweede Blad. Uit onze Oost Het Geheim van den Voddenraper. Gemengd JTteuws. Boeken Zijdsehr FEU I LLETON. ▼an 45e öaargang. No. 5633. Uit het Binnenland. Ingebonden Mededeellng Uit het Buitenland o*> zoek naar menscheneters op nieuw Guinea. Officieel wordt gemeld, dat de bestuurs-as- sistent van Kaimana (Ternate) die de actie leidde tegen een bende uit Zuid-Nieuw-Guinea afkomstige deelnemers aan een hongi-tocht, die in Februari jl. een overval hebben onder nomen op de bevolking van het gehucht Atoe- ka, met een patrouille gewapende politie eerst de stroomgebieden van de rivieren Inaboeka en Oetakwa in de onderafdeeling Zuid-Nieuw- Guinea heeft bezocht. De patrouille kwam daarbij in vriendschap pelijke aanraking met de aldaar wonende be volking en kreeg van deze gegevens omtrent ligging en verblijfplaats van de deelnemers aan den hongi-tocht. Vervolgenswerd doorge reisd naar de Tjemara-rivier, waarbij gebruik werd gemaakt van roeiers uit Mimika-stroom- gebied. Men stuitte daar op een met pijl en boog, alsmede lansen gewapende bevolking, die zich vijandig toonde. Naderhand bleek deze inderdaad schuldig te zijn aan den hongi- toch in het Mimika-stroomgebied. Door aanbieding van geschenken wist de bestuurs-assistent de loslating van een geroof de vrouw met kind uit Mimika-gebied te be werkstelligen. De pogingen in het werk gesteld om verder vriendschappelijke aanraking te krijgen, lie pen echter op mislukking uit, daar de bevol king zich vijandig bleef toonen, en op de vlucht sloeg, toen zij de patrouille zag bivak- keeren. Tijdens den terugtocht werd de patrouille door de haar achtervolgende gewapenden her haaldelijk bepijld, waardoor de ter dekking medegenomen gewapende politie-dienaren ge noodzaakt waren op de achtervolgers te vuren, met gevolg, dat aan de zijde der laatsten 3 dooden vielen. Een dezer werd door de losge laten vrouw uit het Mimika-stroomgebied her kend als de leider voor een opnieuw te onder nemen hongi-tocht naar de Mimika. Blijkens de verklaringen van de vrouw moet de overval op de bewoners van Atoeka op den lsten Februari van dit jaar zijn gepleegd door de bewoners van het stroomgebied der Tjema- ra. Deze bevolking is bekend onder den naam van Manoewes, hetgeen zou beteek^nen menschen-eters. Bij den overval op Atoeka werden geroofd 1 man, 4 vrouwen en 5 kin deren uit het Mimika-stroomgebied, terwijl bij een treffen tusschen de deelnemers aan dè hongi-tocht en de gewapende politie in het Mi mika-gebied aan de zijde der Manoewes 6 doo den en 4 zwaargewonden vielen. Een dezer dooden werdin handen van de gewapende po litie achtergelaten. Behalve de nu vrijgelaten vrouw met kind waren alle geroofden afge maakt en opgegeten, hetgeen eveneens ge schiedde met de medegenomen eigen dooden. Volgens de verklaringen der losgelaten vrouw zouden de Manoewes reeds alles in gereedheid hebben gebracht voor een nieuwen hongi- tocht naar de Mimika. Dit laatste wordt beves tigd door de door de patrouille aangetroffen groote hoeveelheid sago, de klaarliggende hon gi-prauwen en de nieuwe pijlen en lansen. De bestuurs-assistent heeft door het buit maken en vernietigen van eerdergenoemde ma teriaal getracht het doorzetten van den nieu wen hongi-tocht te voorkomen. Na afloop Van hun tocht Is dë patrouille be houden te Kaimana teruggekeerd. Naar het Fransch van RAOUL DE NA VERY. 80) Ik was gelukkig; mijn vrouw» een ware moe der, een ware echtgenoote, maakte ons het leven genoeglijk; onze beperkte middelen ver oorloofden ons niet, openbare vermakelijkhe den te gaan bijwonen, maar wij verlangden er ook niet naar, wij wenschten alleen onze kin deren behoorlijk te kunnen opvoeden. Ik ver diende vijftien honderd franc en mijn uitge zet kapitaal, bestaande uit den bruidschat mij ner vrouw en eenig bespaard geld, schonk mij eenige renten. Het komt u wellicht onmogelijk voor, dat een gezin van acht menschen, vader, moeder en zes kinderen, van drie duizend franc inkomen kan leven, niet waar? Gij geeft meer uit aan uw handschoenen. De ar beid, de eensgezindheid, het geloof maakten van mijn woning een paradijs. Gods zegen rustte blijkbaar op mij; nooit hadden wij met ziekten te kampen. Op zekeren dag versche nen de verblindende aankondigingen der ont ginning van de GuadalquivirmijnenGe ontroert? Ge herinnert u zulks? Er werd geld vereischt om de aandeelen te betalen. Men sloeg het oog op de zuur ver- i Botsing in het Kanaal. Zondagmorgen is in het Kanaal het Duit- sche s.s. „Casablanca" door het Engelsche s.s. „Henry Stanley" zoo ernstig geramd, dat het korten tijd later is gezonken. De bemanning der „Casablanca", bestaande uit 25 koppen en twee passagiers, werd door de „Henry Stanley" overgenomen en zou te Rotterdam aan land worden gebracht. Te half één Maandagnacht arriveerde de Henry Stanley in de Maashaven. Direct nadat het schip gemeerd was, hadden wij, daartoe vriendelijk in staat gesteld door den heer W. Hartkoorn van de fa. Wambersie, een onder houd met den kapitein van de „Casablanca", die ons de volgende bijzonderheden betreffen de de aanvaring mededeelde: Zondagochtend om half 7 lag de „Casablan ca" gestopt in het Kanaal, 23 mijl ten Westen van Casquets. De zee was spiegelglad maar er hing een zeer dichte nevel. Plotseling voelde men een hevigen schok aan bakboordzijde. De heele bemanning was ineens gealarmeerd. De stoot bleek te zijn aangekomen aan de bak boordzijde, ongeveer middenscheeps en had de hutten, waar de 2e en de 3e officier en de twee passagiers lagen te slapen, getroffen, ge lukkig echter zonder de aanwezigen eenig let sel te veroorzaken. Het schip begon onmiddel lijk naar bakboordzijde over te hellen en de kapitein, de heer W. Klaassens, die den ernst van den toestand inzag, gaf bevel de twee red dingsbooten te strijken. Met ongelooflijke snelheid verdween het schip in de diepte. Niets konden de opvaren den met zich medenemen. Twee uur na de aanvaring verdween het schip in de diepte, vlak nadat de le officier en de kapitein, niet zonder gevaar, als laatsten het schip verlaten hadden. De „Henry Stanley" was, evenals een vier tal andere stoomschepen, in de buurt gebleven en had eveneens twee booten uitgezet, waar van echter geen gebruik gemaakt behoefde te worden. De schipbreukelingen waren al spoedig aan boord van dit schip, waar zij nog juist konden zien hoe het laatste gedeelte van hun schip in de diepte verdween. De in de nabijheid zijnde schepen haalden alle hun vlaggen halfstok. De ontvangst aan boord van de „Henry Stanley" is buitengewoon geweest, vertelde de kapitein. Onmiddellijk werden radiogrammen verzonden naar belanghebbenden en familie leden. Op de „Casablanca" had men dit niet meer kunnen doen. De radio-installatie was daar al direct onklaar gemaakt. De opvarenden troffen wij in den besten welstand. Alleen was het den kapitein aan te zien, dat hem het verlies van zijn mooie schip, dat eerst 14 maanden in de vaart was, aan het hart ging. Een eventueele schuldvraag zal natuurlijk nog nader ter sprake komen. (Maasbode). Ernstig ongeluk te Roosendaal. Maandagnamiddag is bij het verrichten van werkzaamheden in een der lokalen van de school der Eerw. Broeders aan de Vughstraat te Roosendaal de 31-jarige arbeider W. v. d. Broek, aldaar woonachtig, tengevolge van het want er is een middel dat U kalm houdt en waardoor Uw geest helder blijft. Mijnhardt's Zenuwtabletten behoeden U voor zenuwachtigheid. Ze zijn verkrijgbaar in kokers van 75 ct. bij Apoth. en Drogisten. diende spaarpenningen der arme lieden; die had men noodig om de geldkist der kapitalis ten te vullen. Wij, arme slaven, moesten aan de hebzucht der rijkaards worden opgeofferd. Verbeeld u, men bewees ons de hooge eer, ons de aandeelen dadelijk te gunnen, binnen zes maanden zou de waarde daarvan verdub beld zijn. Zulk een schoone gelegenheid om fortuin te maken, mocht men niet onbenut laten, het was de uitzet voor de kinderen, de rust voor de vrouw, het geluk voor allen. On- bemiddelden droomen gemakkelijker van gou den bergen dan anderen, wijl zij minder van alles misbruik hebben gemaakt. En zou men bovendien mogen vermoeden, dat de man, bij wien men werkt, dien men naar zijn beste vermogen behulpzaam is in het drijven van zijn zaak, een misdadige hand zou uitstrekken naar de spaarpenningen van zijn bedienden, om ze te voegen bij het goud, waarmede zijn kas gevuld is? Neen, dat is een misdaad, een gruwel, die men niet veronderstellen mag Men heeft het recht niet zijn patroon te verden ken, te belasteren. In het blinde vertrouwen dat men de toe komst zijner kinderen verzekert, brengt men met een gerust gemoed, zijn laatsten penning ja men zou zich met vreugde de grootste ont beringen getroosten, om alles toe te vertrou wen aan bekwame handen, die, in weinig tijds onze spaarpenningen zouden verdubbelen. De inschrijving werd geopend, de aandeelen wer den aan de Beurs verhandeld, de bladen pre zen de onderneming aan, de aandeelen stegen boven pari, een blij verschiet werd ons ge- gébruik maken van een onbeschermde loop lamp door den electrischen stroom gedood. Het duurde enkele minuten voor de monteur die met hem onder den vloer van het lokaal aan de centrale verwarming werkte, den stroom kon uitschakelen. Men heeft geruimen tijd nog getracht de levensgeesten op te wekken, zon der gevolg echter. Kapelaan Wolters heeft den ongelukkige nog het H. Oliesel toegediend. Het slachtoffer laat een vrouw en 5 jeugdige kinderen na. Vitriool gedronken. In een onbewaakt oogenblik was het vier jarig kindje van den heer van B. uit de Rem- brandstraat te Tilburg in den kelder geslopen en dronk daar uit een fleschje vitriool. Of- schoon men den kleine terstond naar het zie- kenhuis overbracht mocht geneeskundige hulp j niet meer baten. Het kind was na een uur overleden. Hardhandige zwemmers. Maandagnamiddag maakt# een politiebe ambte personen, die in het Spandauer staats- kanaal aan het baden waren, er opmerkzaam op, dat het op die plaats verboden was, te baden. Daarop wierp het publiek, dat zich daar in badcostuum bevond, de fiets van den politie man in het kanaal. Deze zelf werd in den rug aangevallen en loste daarbij op één zijner aanvallers een schot, dat zoo ongelukkig aankwam, dat de ge wonde op weg naar het Virchowziekenhuis overleed. Zeldzame verruwing. Een zeldzaam geval van wreedheid deed zich voor in Frankfurt am Main. Onder het gejoel van een menschenmenigte werd een man, tij dens een twist door opgeschoten jongens, in de Main geworpen. Toen hij er in slaagde met zijn gewonde ledematen den oever te bereiken, werd hij opnieuw door de joelende menigte in de Main geworpen. De ongelukkige kon zich slechts redden, doordat hij met de grootste krachtsinspanning naar het in de nabijheid liggende Main-eiland zwom en zich daar in veiligheid bracht. Door horzels gedood. Te Kieköros, in Hongarije, is een landbou wer, die met twee paarden op het veld aan het werk was, door een zwerm horzels aange vallen. Toen hij trachtte de paarden in veilig heid te brengen, brachten de horzels hem zul ke ernstige steken toe, dat hij dood neerviel. Ook de paarden bezweken kort daarop onder de aanvallen van den zwerm. Het crucifix van Maria Antoinette. Aan het crucifix, dat door wijlen mgr. Richard, bischop van Nizza, aan den H. Vader geschonken werd, is een zeer bizondere ge schiedenis verbonden. Het kruisbeeld, dat door Maria Antoinette gebruikt werd tijdens haar gevangenschap in den „Temple", werd door haar biechtvader vermaakt aan een priester uit het district Tou louse. Deze gaf het op zijn beurt aan zijn nicht Toen deze later te sterven kwam, liet zij den parochiegeestelijke van St. Pierre bij zich roe pen, die later bisschop van Nizza werd. Nadat de priester eenigen tijd met haar gesproken had en haar de laatste H.H. Sacramenten had toegediend, zei zij hem, dat hij iets uit haar kamer als souvenir mocht meenemen. Er waren verschillende kostbare juweelen en prachtige kunstwerken; de priester echter ves tigde het oog op het eenvoudige houten en ko peren crucifix, dat op den schoorsteenmantel stond. „U heeft een goede keuze gedaan", zei de vrouw, „want dit is het kruisbeeld, waarvoor Maria Antoinette bad, toen zij in den „Tem ple" gevangen zat". De priester wilde daarna de kostbare reli kwie teruggeven, de vrouw echter wilde dit niet. „De hemel heeft uw keuze daarop laten val len", zei zij, „zorgt, dat het wel bewaard opendEn ik was niet de eenige, die mij door die bedrieglijke kunstgrepen had laten verlokken: onbemiddelde lieden, uit mijn buurt, bejaarde vrouwen, werklieden, weezen, waren, evenals ik, in den val geloopen, hadden hun spaarpenningen, hun rust, hun vrijheid in den verslindenden afgrond geworpen. Wel nu! kent gij den afloop van die veelbelovende onderneming? Mijn God, riep mevrouw Montravers uit, is het mijn schuld, dat een beurs- of bankspe- culatie mislukt? Zeker is het uw schuld! Hebt gij er ooit aan gedacht, vanwaar het geld kwam, dat gij met volle handen uitgeeft? Nadat gij God verge ten hebt, vergeet gij ook de gerechtigheid. Hebt gij u ooit bekommerd over de bron van uw schandelijk vermogen? Wat een openbare, vooraf met beleid beraamde diefstal is, stelt men u voor als een eenvoudig mislukte beurs- operatie. Maar daaraan denkt gij niet! Wat gaat het u ook aan? Elke schandelijke specu latie verschaft u nieuwe sjaals, rijtuigen en ju weelen; gij krijgt uw deel van den buit; de financieele diefstallen werpen voor u ruime winsten af, en gij neemt die aan. Foei! niets waardige, ver achterlijke vrouw! Voor het eerst kwam in mevrouw Montra vers de twijfel op, of zij niet werkelijk, zooals Cesar Niquel zegde, de medeplichtige was van een geheim, afschuwelijk complot, dat ten doel had vertrouwende en lichtgeloovige lieden te berooven en zich met hun geld te verrijken Zij herinnerde zich vaak haar echtgenoot zeer rekbare grondstellingen te hebben hoo- wordt". Het zal thans als een van de schatten van het Vaticaan bewaard worden. Auto met 3 dokters verongelukt. Een automobiel, waarin zich drie dokters uit Berlijn bevonden, die op weg waren naar Schwinemunde, om aldaar een bezoek af te leggen, geraakte bij een kromming van den weg aan het slingeren, toen de wagen een an deren auto zou passeerren. Hierbij deed zich een ernstig ongeval voor. De chauffeur raakte het stuur kwijt en reed tegen een boom langs den weg. De auto werd totaal vernield en de inzittenden kwamen on der de stukken terecht. Automobilisten, die juist passeerden, zorgden er voor, dat de gewonden naar het ziekenhuis van Pankow vervoerd werden. Een dokter kon, nadat hij een geneeskundig onderzoek onder gaan had, het ziekenhuis weer verlaten. Zijn beide collega's en ook de zuster van den eenen arts, die zich eveneens in den auto bevond, moesten wegens ernstige inwendige kwetsuren in het ziekenhuis blijven. Merkwaardige tunnelbouw. Volgens berichten uit Detroit nadert de bouw van de tunnel onder de Detroit-rivier, die de stad Detroit zal verbinden met de stad Wind sor in Ontario (Canada) zijn voltooiing en men verwacht, dat de officieele opening van de tunnel nog dezen zomer zal plaats vinden. Deze tunnel zal de eerste internationale ver binding van dien aard ter wereld zijn en daar door zal men van Detroit Windsor in Canada per automobiel in drie minuten kunnen be reiken. Men verwacht, dat als gevolg van het in ge bruik stellen van deze tunnel de bevolking van de Canadeesche stad binnen een eeuw door vestiging zal verdubbelen. Pqr uur zullen duizend voertuigen door de tunnel kunnen rijden in beide richtingen en de eindpunten zullen in de zakencentra van beide genoemde steden liggen. Het uitvoeren van dit werk vereischt een bedrag van 5.000.000 dollar en reeds twee jaar geleden is men ermede begonnen. Een maat schappij, die gevormd was met financieelen steun van de firma Harris Forbes en andere machtige bankondernemingen, bracht het tot stand. Deze maatschappij zal de tunnel exploltee- ren en een busdienst tusschen de twee steden onderhouden. Auto van een berg gegleden. Op den Juliër-pas, aan de zijde van Engadin is een auto, die in een bocht was blijven stil staan, om een anderen auto te laten voorbij gaan, achteruit gegleden en naar beneden ge stort. De eigenaar, een fabrikant uit Leipzig, werd terstond gedood, zijn beide dochters werden zwaar gewond, de chauffeur liep eenige lichte verwondingen op. De inzittenden van de anderen auto, een dokter eveneens uit Leipzig, verleende de eer ste hulp. Alle Boeken en Tijdschriften zijn ver krijgbaar bij den Boekhandel van »DE ZEEUWSCHE KOERIER* INHOUDSOPGAVEN In Alte und neue Welt van 15 Juni treffen we behalve het vervolg van de roman „Das heilig Feuer" von Erwin Müller-Karbach o.a. een schets aan getiteld: Der Ruf der Berge, een studie over den schilder Pieter de Hooch, een humoreske, getiteld „Der Viehdieb", een reisschets, voorts gedichten, een beschrijving van de badplaats Nauheim, actualiteiten, voor de vrouwen, nieuwe boeken enz. en last not least 41 illustraties en 1 kunstplaat. Men ziet het: de abonné's op het tijdschrift krijgen waar voor hun geld. - - ren verkondigen. Zij schrikte terug voor het gedrag, waarvan men haar op dit oogenblik rekenschap vroeg. Ongetwijfeld was de man, die met bevende lippen en de wraakzucht in de woest rollende oogen tot haar sprak, van de droefheid tot den haat, van den haat tot de misdaad geko men. Kon zij den eersten steen op hem werpen, of moest zij niet zelve rouwmoedig op haar borst slaan? Duidelijk en met dien eigenaardig helderzienden blik van menachen, die zich aan den rand des grafs bevinden, zag zij geheel haar nutteloos in ij delheid doorgebracht leven waarin het gebed geen plaats gevonden had en dat door den wereldzin geheel was inge nomen. Welk goed had zij verricht? Welk voor beeld gegeven? Cesar Niquel had het haar zoo even onverbloemd in het aangezicht gezegd: haar dochter, in haar «chool opgevoed, zou niet beter zijn dan zij, esi de kinderen harer dochter zouden onvermijdelijk denzelfden noodlottigen weg volgen en steeds dieper zin ken. Gij hebt slechts één kind, ik heb er zes, hernam Cesar; uw dochber baadt zich in over vloed, de mijnen lijden gebrek, en Elise, mijn engel, sterft van ellendue. Ik ben vader, me vrouw! mijn kinderen zijn mijn bloed, mijn hart, mijn alles! Ik vraag mij zeiven niet af of ik gelijk heb met te {handelen, zooals ik doe, ik vraag voedsel voor mijn kleinen en ga op buit uit. Mijn hart was niet slecht; God heeft het goed en edelmoefüig geschapen! Ik ben ijverig en matig van, natuur en heb ik mij

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Koerier | 1930 | | pagina 5