PRIJSVERLAGING
De Zeeimsche Koerier
Vrijdag 21 Februari 1930
Bestel-Biljet.
Gemengd^ Jtieutvs.
Tweede Blad.
Het Geheim van den
Voddenraper.
DE GROOTSTE KATHOLIEKE COURANT
DE BESTE NEDERLANDSCHE COURANT
35 CENTS PER WEEK v
f 1.50 PER MAAND
f 4 50 PER KWARTAAL
PROEF ABONNEMENTEN GRATIS.
Uit het Binnenland.
yan
44e Daargang. No. 3581.
Genieeiileraad vau Sas vau Geul
FEUILLETON.
DE MAASBODE
i
DE AIIONNKJIKNTSPRIJS BEDRAAGT OVGB
GEHEEL NEDERLAND
Als »brief« te
verzenden.
Administratie »Zeeuwsche Koerier*
Sas van Gent
Ondergeteekende verzoekt U te zijnen name een abon
nement op >De Maasbode* te noteeren, dat hij inge
schreven wenscht te zien
ad 35 cent per week
ad 1.5,0 gulden per maand
ad 4.50 gulden per kwartaal
Doorhalen wat niet verlangd wordt.
Naam
Straat en Woonplaats.
moet machtigen, voort te gaan.
De heer Verschaf fel: Dan hebben we niets
meer aan een specificatie.
Wethouder Marquinie: Integendeel: U kunt
immers later altijd nog zeggen, dat bepaalde
werken niet mogen worden uitgevoerd.
De heer Verschaf fel: Ik vertrouw B. en W.
wel maar kunnen we nu niet even daarmee
wachten. We hebben nu al 4000 gestemd voor
een park
De heer Stouthamer: Vóór de volgende ver
gadering zijn die 4000 toch nog niet verwerkt.
Er volgt een korte onderlinge discussie.
De heer de Leux wijst erop, dat op verschil
lende plaatsen verbetering dringend noodig is.
Zoo o.a. op de Kleine Markt en in de Brand
spuitstraat.
De voorzitter stelt dan voor, B. en W. te
machtigen een geldleening aan te gaan van
4000 tegen hoogstens 5 a pari, af te lossen
met minstens ƒ200 's jaars, ingaande 1931.
Met algemeene stemmen gaat de Raad hier
mede acoord.
VI. Verzoekschrift van A. C. II. Kieboom om
gemeentegrond in erfpacht en om vergunning
tot afwijking der bepaling vervat in art, 7
der bouwverordening.
De secretaris leest het desbetreffende ver
zoekschrift voor. Betrokkene verzoekt grond in
erfpacht, gelegen aan de Molenstraat, onmid
dellijk grenzende aan het perceel van de Wed.
Cortvriendt.
De voorzitter zegt, dat de teekening (die spr.
overlegt) laat zien, dat aan weerszijden 2 M.
open bebouwing blijft. Mogelijk zal men stoo-
ten op de afwatering van de suikerfabriek.
Dan zou men buizen moeten leggen en de sloot
moeten dempen, waardoor kosten zouden kun
nen ontstaan.
Z. h. st. wordt het verzoekschrift door den
Raad ingewilligd.
VII. Voorstel tot intrekking van landpacht.
In verband met punt 6 moet de landpacht
van P. Schauwvlieghe worden ingetrokken
waartoe de Raad met algemeene stemmen
machtiging verleent.
VIII. Voorstel tot wijziging der gemeente be
grooting voor 1930.
De voorgestelde af- en overschrijvingen
worden z. h. st. goedgekeurd.
Rondvraag.
De heer de Leux vraagt of het niet mogelijk
is met voorstellen te komen om de stadsrei
nigers beter te bezoldigen. Ik geloof, zegt spr.,
dat wij hier de laagste zijn. Westdorpe be
taalt zelfs 20 plus een toelage voor de honden
Nu algemeen de loonen omhoog gaan, is het
wat karig om de stadsreinigers voor 20 te
laten werken.
De voorzitter: Uw opmerking kan bij B. en
W. de aandacht hebben.
Waar niemand verder meer het woord
vraagt, sluit de voorzitter de zitting.
Door een hond gered.
Zaterdagmiddag werden de bewoners van
een boerderij in den Buitendijkschen Buiten-
veldertschen Polder te Nieuwen-Amstel opge
schrikt door een klagend gehuil van den zich
op het erf bevindenden waakhond. Toen men
naar de oorzaak van een en ander een onder-
IN&G20NOBN MEDED EEL1NG
Vergadering van den Raad op Donderdag 13
Februari 1930, des namiddags 5 uur.
(VERVOLG)
IV. Voorstel tot aansluiting Oostelijk deel dei-
gemeente op electrisch net.
De voorzitter zegt, dat reeds meermalen bij
B. en W. het plan ter sprake kwam om de
woningen, gelegen aan den Westelijken Ka-
naalarm, aan het gemeentelijk net aan te slui
ten. Daarvoor moet echter een kabel door het
Kanaal worden gelegd, waarvan de kosten op
5500 worden geraamd. Spr. wijst er op dat
de gemeente thans een hooger tarief aan
Westdorpe moet betalen. Voorts vestigt hij er
de aandacht op, dat door het aansluiten bij
het Sassche net, verwacht mag worden, dat er
meer aansluitingen zullen komen, óók van de
eilanden. B. en W. achten het dan ook ge
rechtvaardigd, bij den Raad aan te komen met
het verzoek hen te machtigen om over bedoel
de aansluiting verder te onderhandelen.
De heer de Leux vraagt, of de bewoners van
den Oostdaih ook het dure tarief moeten be
talen voor hun licht en hoeveel dat bedraagt.
Geldt dat ook voor Snelleman, vraagt spr.
Wethouder Neeteson antwoordt, dat de heele
Oostkant van het Kanaal daaronder valt.
De voorzitter merkt nog op, dat hij ziet aan
komen, dat de gemeente er binnen een paar
jaar goed aan zal uitkomen. Misschien zal men
er het eerste jaar 160 of 170 op toeleggen
doch het daaropvolgend jaar zal het reeds ren-
deSren.
Z. h. st. wordt door de Raad de gevraagde
machtiging verleend.
V. Voorstel tot aangaan geldleening ad. 4000
voor aanleg straten, stoepen en riolen.
De voorzitter merkt op, dat de heer Hennink
tengevolge van een auto-panne te Kortrijk den
staat, waarop gespecificeerd is, waarvoor het
gevraagde bedrag is bestemd, niet aan B. en
W. heeft kunnen ter hand stellen. B. en W.
kunnen dientengevolge den Raad niet toe
lichten hoe men tot het bedoelde bedrag is
gekomen.
De heer Verschaf fel: Laat ons dit voorstel
dan aanhouden.
De voorzitter: De Raad zou kunnen beslui
ten een en ander aan B. en W. over te laten.
Wethouder Neeteson: De Raad zou kunnen
besluiten, dat voor dit werk ten hoogste ƒ4000
op de begrooting mag worden gebracht.
De heer Verschaf fel: Kan het bedrag niet
verkleind worden
Wethouder Neeteson: Dat kunnen we juist
op dit oogenblik niet toelichten.
De voorzitter: We zijn nog achterstallig we
gens overschrijding van de posten, die voor
het ondernomen werk niet toereiken waren.
Zooals bekend, zijn we met het werk bezig.
De heer Verschaf fel: Is het dringend?
Wethouder Marquinie: Het gaat erom, de
zaken, waar we op het oogenblik aan bezig
zijn, af te maken.
De voorzitter: Gaat de Raad er niet mee
accoord, dan zouden we het werk moeten stop
zetten.
De heer de Leux: Ik zou eer zijn voor uit
breiding der werkverschaffing.
De voorzitter: Het is noodzakelijk.
De heer de Leux meent, dat men B. en W.
Naar het Fransch van
RAOUL DE NA VERY.
28)
Een bij gebouwtje, waarin een deur was aan
gebracht, was zijn bergplaats en op vastge
stelde dagen laadde Maclou zijn in manden
en zakken gepakte artikelen op een wagen,
om ze naar de groothandelaars te brengen.
Eenige voddenrappers beschuldigden hem
aanvankelijk wel van hooghartigheid, omdat
hij hen niet te zijnent wilde ontvangen, en
ook nooit hun woning betrad, maar hij ont
haalde hen zoo gul in de kroeg, dat zij ein
digden met hem den koning der voddenrapers
te noemen.
Toen Maclou na de ontmoeting met het
arme meisje van de rue Rodier thuis kwam,
was zijn hart nog vol van de gedachte aan
die roerende ellende. Wat had dat kind zich
eenvoudig en heldhaftig getoond Met welk
een engelachtige vriendelijkheid had zij hem
bedankt voor zijn zorgen, en welk een erken-
telijken blik had zij op hem geworpen toen
zij hem verliet.
Nog meende hij de zwakke, maar welluiden
de stem van het jonge meisje hem te hooren
toeroepen:
Tot wederziens 1
Hij vroeg zich af, of dat bleeke bekoorlijke
gelaat hem niet reeds vroeger was verschenen?
Het was een visioen van het verleden, dat voor
hem verrees, en talrijke herinneringen bij hem
wakker riep.
Columba, prevelde hij, zij heet Columba
Dien naam, zoo zacht om uit te spreken,
herhaalde de voddenraper telkens geheel werk
tuiglijk.
Reeds in den vroegen morgen voelde hij
zich tot de Rue Rodier aangetrokken, maar
hij vreesde den slaap van het meisje te storen.
Ik zal morgen gaan, sprak hij bij zichzelven
zij heeft geld genoeg om vandaag te leven en
ik wil mij niet aan haar opdringen.
Den ganschen dag dacht hij aan Columba
en was hij tot geen geregelden arbeid in staat.
Toen het eindelijk avond geworden was, ging
hij naar de herberg „De Zingende Pad", maar
betoonde zich daar tegen zijn gewoonte, zoo
stil en somber, dat Gobe-Mouche, die zijn af
getrokkenheid opmerkte, hem vriendschappe
lijk op den schouder kloppende zeide:
Al gaat het iemand juist niet altijd naar
den zin, men moet zich toch maar wijsgeerig
in zijn lot schikken.
Maclou schudde het hoofd zonder te ant
woorden, hij stond op en verliet de kroeg.
Hij bleef een gedeelte van den nacht door
werken en viel eindelijk, door de vermoeienis
overmand, in slaap. Des morgens was hij
reeds vroegtijdig op de been, en had juist ge
ëindigd met hetgeen hij zijn handelszaken
noemde, en een boek opgenomen, toen er aan
z^n deur werd geklopt.
Dat was een ongewoon iets, enn in de ge-
Isteldheid van Maclou joeg allés, wat hem in
zijn eenzaamheid kwam storen, hem vrees aan.
Alvorens te openen, zag hij door een ope
ning van het gordijn door het venster, zijn
verbazing was niet gering, toen hij op eenige
stappen van zijn barak, een zeer eenvoudig,
maar uiterst net rijtuigje zag staan met twee
fraaie paarden bespannen.
Twee vrouwen, dte klaarblijkelijk uit het
voertuig gestapt waren, stonden voor de deur.
De eene was lang, blank, slank, smaakvol naar
de mode gekleed. Haar opgeslagen voile ver
oorloofde een blozend zeventienjarig gelaat te
zien, met bruine van nature krullende lokken.
De persoon, die haar vergezelde, was be
jaard hare kleeding, hare manieren, alles
duidde de gouvernante aan. Zy was het, die
aan Maclou's deur geklopt had.
Gerustgesteld verliet de voddenraper het
venster, draaide den sleutel in het slot en
opende de deur.
Nu trad de oudste der beide vrouwen ter
zijde, en het meisje ging de woning van Ma
clou binnen, die eerbiedig boog, wachtend tot
zijne bezoeksters hem de reden van dat vroeg
tijdig bezoek zouden meedeelen.
Het jonge meisje lichtte de lange mouw van
haar kleedje op, en den voddenraper op den
armband wijzende, die haar pols omvatte,
vroeg zij hem:
Gij zijt immers de persoon, die dezen arm
band gevonden hebt
Maclou Taupin wierp een blik op het voor
werp en antwoordde bedaard
SN>ek ging instellen kwam men tot de onstel-
ïende oniaeKKmg aat een tweejarig zoontje
van aen lanaoouwer dat op net ert aan net
spelen was in de achter de woning gelegen wa
terput was geraakt, Onmiddellijk werd met ,n
iaaaer afgedaald en men mocnt er in slagen
aen Kleine hoewel bewusteloos spoedig op net
droge te brengen. Een onmiddellijk geroepen
geneesheer slaagde er in door toepassing der
Kunstmatige ademhaling de levensgeesten we
der op te wekken. Aan den trouwen viervoeter
was het dus te danken, dat hier een jeugdig
menschenleven gespaard bleef.
Een 16-jarige jongen in het bad door gasver-
stikking om het leven gekomen
Te Wageningen zou Zaterdagmiddag de 16-
jarige P. W. Bakker een bad nemen. Toen hij
na een half uur nog niet terug was en in de
badkamer niets gehoord werd, ging zijn moe
der eens kijken en vond haar zoon bewusteloos
m de gevulde badkuip liggen.
De onmiddellijk terhulp geroepen geneesheer
kon slechts den dood constateeren. Het bleek
dat de knaap, eenige zoon zijner ouders, door
gasverstikking om het leven was gekomen.
In den geijser was 'n lek, hetwelk heden zou
gemaakt worden.
SCHANDELIJKE TRUC OM HET NEDER-
LANDERSCHAP TE VERKRIJGEN.
Zij wisten een knappe vrouw voor hem.
Een 60-jarige kok uit Leiden bevond zich
kort geleden te Rotterdam en maakte daar in
een café kennis met eenige keurig gekleede
heeren. De kennismaking leidde re toe, dat zij
tijdens het gesprek aan dezen dienaar van Lu-
cullus, die nog vrijgezel was, mededeelden, dat
zij een knappe vrouw voor hem wisten, een
26-jarige Frangaise, die bovendien over een
aardig vermogen beschikte. Vooral dit laatste
was de kok niet onwelkom en nadat hem d,e
foto der jonge dame was getoond, had hij al
in beginsel geen bezwaar een huwelijk met
haar aan te gaan. Het was echter, zoo verzeker
den de heeren, de wensch der dame dat het
huwelijk in de woonplaats van haar toekom-
stigen echtgenoot zou worden voltrokken. Ook
hiertegen bestond geen bezwaar.
Toen het nu eenmaal zoo ver gekomen was
en de persoonlijke kennismaking met het meis
je meeviel, werd tot het huwelijk besloten. Een
mooi huisje werd te Leiden gehuurd en geïn
stalleerd. De keuze der meubeltjes liet het meis
je aan den kok over, die daarvoor een Leidsche
firma in den arm nam. Bij het voltrekken van
het huwelijk zou het meisje haar vermogen
aan den kok ter hand stellen.
Eenige dagen geleden is het huwelijk te Lei
den voltrokken, doch.... niet altijd is de lief
de bestendig van duur. Dit bleek ook hier.
Nog denzelfden dag dat het paartje in den
echt was verbonden, verdween de vrouwelijke
wederhelft en met haar het trouwboekje en
het vermogen dat zij zou meebrengen.
De mistroostige kok wendde zich toen tot de
politie en daar bleek dat hij het slachtoffer
geworden was van twee heeren die souteneurs
waren, en van een Fransche vrouw van licht
allooi, die gevaar liep door de politie over de
grens te worden gezet. Om dit te voorkomen
had men er toen dit op bedacht, dat zij met
een Nederlander zou trouwen, wiens natio
naliteit zij dan zou volgen. Aangezien ze nu
Nederlander is, kan ze niet meer door de poli
tie over de grenzen worden gezet.
Wij vernamen dat ook in Den Haag zich
reeds enkele gevallen van dezen aard hebben
afgespeeld.
De politie te Leiden heeft nu maatregelen
genomen om te voorkomen dat in den vervolge
ter plaatse gevallen als deze zich kunnen her
halen.
Kokende melk over het lichaam gekregen
Een 2-jarig kind van E. Kooistra te Akker-
woude heeft kokende melk over zich heen ge
kregen en is aan de gevolgen overleden.
Ja, juffrouw.
Het jonge meisje zag om zich heen, én nu
bemerkende dat zijn bezoekster nog andere
vragen tot hem te richten had, schoof hij haar
den eenigen armstoel uit zijn kamer toe, gaf
een stoel voor de gouvernante, en bleef eer
biedig en stilzwijgend staan.
Gij heet vader Falot hernam het meisje.
Mijne kameraden noemen mij zoo juffrouw.
Waarom, hernam zij, hebt gij niet liever zelf
aan mijn vader een kleinood van zooveel
waarde willen terugbrengen
Omdat mijnheer uw vader zou gemeend heb
ben mij een belooning schuldig te zijn en de
eerlijkheid die niet noodig heeft.
Gij zijt hooghartig, mijnheer.
Gevoel van eigenwaarde is geen hooghartig
heid, mejuffrouw, en het weigeren van een
aalmoes is geen trots.
Vergeef mij ging het meisje voort, verrast
over den aard der antwoorden van den vod
denraper, ik heb uw naam gevraagd, zonder u
den mijnen te noemen.
Mejuffrouw.
Ik heet Angelie Nerval.
Ohontglipte den voddenraper onwillekeu
rig, terwijl hij met moeite zijn ontroering bij
het hooren noemen van dien naam, verborg.
Kent gij dien naam
Zeer goed; uw vader is immers eigenaar van
groote ijzergieterijen
Inderdaad en hij is zoo rijk, dat ik hem
nooit vraag hoeveel millioenen hij bezit, daar
ik er zeker van ben, dat hij 't zelf niet weet.
Komaan vervolge juffrouw Nerval met een
