No. 3574
Woensdag 5 Februari 1930
44ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Het Geheim van den
Voddenraper.
VERSCHIJNT elken MAANDAG., WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND -
POSTREKENING Ho. 52419.
Gemeenteraad van Sas van Gent
FEUILLETON.
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs j 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling -
Advertent iën 20 cent per.regel, bij contract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
IT8TEKEND QE8CHIKT
VOOR PUBLICITEIT
Zitting van Donderdag 30 Januari, des nam.
7 uur.
(Vervolg).
De heer Verschaffel zegt daarop, dat de
Raad met aandacht het uitgebreid verslag
van den voorzitter heeft aanhoord. Als oudste
lid brengt spr. naar hij vertrouwt, namens
allen den voorzitter dank voor diens wen-
schen. Ik wensch, zegt spr., vooral ook de aan
dacht te vestigen op de passage, waar sprake
is van de onderlinge samenwerking der raads
leden. Spr. uit den wensch, dat ook dit jaar
alle onnoodige scherpte bij de discussies zal
worden vermeden en dat een aangename ver
houding in den Raad zal blijven bestaan. Spr.
zegt, ook gehoord te hebben, dat het aantal
inwoners in de gemeente tot boven 3000 is
gestegen. Hij wenscht hiermede het gemeente
bestuur geluk. M.i., zegt hij, hebben voorzitter
en secretaris zich echter aan 'n klein verzuim
schuldig gemaakt. Het is namelijk gewoonte,
dat, als in een gemeente de 3000ste inwoner
geboren wordt, door het gemeentebestuur dit
feit op eenigerlei wijze feestelijk wordt her
dacht, wijl het een mijlpaal vormt in de ge
schiedenis der gemeente. Voor zoover spr. be
kend, heeft men dit feit te Sas van Gent on
gemerkt laten passeeren. Misschien kan dit
verzuim alsnog worden hersteld.
De voorzitter dankt den heer Verschaffel
voor diens hartelijke woorden. Wat het door
U gesignaleerde verzuim betreft, aldus spr.,
daarin hebt U gelijk. Wij zullen echter het
verzuim herstéllen, zegt spr., en nagaan, wie
de gelukkige is die het derde duizendtal heeft
vol gemaakt.
De heer Verschaffel merkt onder hilariteit
der aanwezigen op, dat hij hoopt, dat het een
vrouw is, wijl hij uit des voorzitters opsom
ming heeft geconstateerd, dat er meer vrou
wen in de gemeente zijn gekomen dan man
nen.
De voorzitter Ik moet nog mededeelen, dat
de heer IJsebaert verhinderd is, onze vergade
ring bij te wonen.
Alsdan wordt overgegaan tot behandeling
der agenda.
I. Mededeeling ingekomen stukken.
De secretaris leest een kennisgeving van
Ged. Staten voor, waarin wordt medegedeeld,
dat de goedkeuring der gemeente-begrooting
1930 is verdaagd tot 1 April 1930. Aan de ge
meente worden de noodige gebruikelijke
machtigingen in verband hiermede verleend.
II. Voorstel tot verleening van 80 voor
schot op de gemeentelijke vergoeding over
eenkomstig art. 101 der L. O.wet 1920 ten be
hoeve der Bijz. lagere scholen over 1930.
De voorzitter Naar de maatstaf van de
uitgaven per leerling aan de openbare school
over het dienstjaar 1928, zijnde 9,25 per leer
ling, bedraagt het voorschot ad 80 ƒ680,80
voor de Katholieke Jongensschool met een ge-
i Naar het Fransch van
RAOUL DE NAVERY.
21)
Natuurlijk moest ik maatregelen nemen te
gen mogelijke onheilen, mijn vermogen stak
gehee in mijn zaak en de vonk van een mijner
smederijen kon den eigenaar en de fabrikant
doodarm maken. Ik verzekerde mij derhalve
tegen brandschade. Helaas ik kon mij niet
tegen het ongelijk verzekeren
De gast van den eerw. heer Bernard streek
?net de hand over de oogen.
Moed gevat lispelde de priester, moed gevat.
Het is sinds dat oogenblik, vervolgde de on
gelukkige man, dat ik ophoud mij zelva^te ver
klaren, wat de justitie van haar kant zoo goed
te verklaren wist
Er blijft u een opperste rechter, merkte de
priester aan.
Ik heb mij dan ook op Hem beroepen.
Ga voort, mijn vriend ik luister naar u met
geheel mijn hart.
Ik verzekerde derhalve de gebouwen die tot
werkplaatsen dienden, mijn eigen woonhuis en
de machines, die mijn magazijnen vulden, voor
ide som van anderhalf millioen.
Een fabelachtige som
middeld aantal leerlingen van 92 in het afge-
loopen jaar. Voor de Katholieke Meisjesschool
met een gemiddeld aantal leerlingen van 111
bedraagt het voorschot 821,40. B. en W. stel
len voor, de te verleenen voorschotten op de
genoemde bedragen vast te stellen.
Z. h. st. keurt de Raad zulks goed.
III. Voorstel tot verlenging besluit omtrent
de subsidieëering van den cursus in de Fran-
sche taal aan de Bijz. lagere scholen in de
gemeente.
De voorzitter B. en W. stellen voor, de
subsidie voor den cursus in de Fransche taal
aah de Bijzondere scholen, waarvan de rege
ling per brief van 25 April 1929 is medege
deeld, met 1 jaar te verlengen.
Bedoelde regeling voorziet in een subsidie
van 15 per leerling tot een maximum van
300 leerlingen, ingaande 1 April 1930.
Ook dit voorstel passeert z. h. st. de hamer.
IV. Voorstel tot het aangaan eener geld-
leening groot 10000 ter uitvoering besluit tot
grenswijziging.
De voorzitter zegt dat per 1 Februari de
eerste termijn verschijnt van het aan West-
dorpe in verband met de grenswijziging te be
talen bedrag. Betaald moet worden 5000 aan
aflossing. Voorts moet 4500 worden gegeven
voor de overname van den weg, die ligt in de
straat, welke aan Westdorpé moeten worden
afgestaan. Daaraan zijn nog al wat kosten
verbonden, zegt spr. De voorgestelde leening
zal worden aangegaan tegen parikoers met
een aflossing van minstens ƒ200 's jaars.
Z. h. st. wordt ook dit voorstel goedgekeurd.
V. Voorste] tot het aangaan eener geld
leening groot ƒ6000 voor aanleg park.
De voorzitter herinnert eraan, dat in de
vorige vergadering een teekening was aange
boden van den heer de Wilde, inzake park-
aanleg en dat op voorstel van den heer Stout-
hamer voor dat doel een bedrag van ƒ8000
was uitgetrokken, waarvoor men het plan
meende te kunnen uitvoeren zonder kiosk. B.
en W., aldus spr., hebben een en ander nog
eens goed nagegaan en meenen thans ƒ6000
te moeten vragen voor uitvoering van het
plan zonder kiosk en zonder fontein. De ori-
gineele teekening blijft zoodoende in groote
lijnen intact alleen wordt er dit jaar slechts
6000 aan verwerkt.
De heer Verschaffel zegt, dat hij, voorname
lijk naar aanleiding van de toelichting, door
den heer de Wilde bij diens jongste bezoek
gegeven, geheel van gedachte is veranderd. De
heer de Wilde heeft gezegd, dat men het plan
kon uitvoeren, zooals het daar lag of men
moest het niet uitvoeren. Het plan is prachtig,
zegt spr., doch in een gemeente als de onze
past het niet. Daarom kan spr. er zijn stem
niet aan geven. De voorzitter is nu eenmaal
verliefd op het plan, aldus spr., doch ik vind
het te kostbaar en zal in geen geval gelden
voteeren. Wil men ter plaatse groen en strui
ken aanbrengen dan zal ik daartoe gaarne
meewerken. Aanvankelijk had spr. gedacht
dat het vereenvoudigde plan met betrekkelijk
Genoeg ziedaar alles. Ik had in voorraad
een groote hoeveelheid machines, die zeer
hoog van prijs waren, en ik moest ze bescher
men. Ik zal u zelfs bekennen, dat ik daarom
trent vrij van ongerustheid was.
Uit vrees mijn werklieden in verlegenheid te
brengen, ging ik voort met hen te laten werken
ondanks den stilstand, die op dat tijdstip in de
zaken heerschte, en ik wist niet wat ik met de
overgrootten voorraad zou doen, die in mijn
magazijnen opgestapeld lag, als de handels
crisis, waaronder wij allen leden, niet spoedig
genoeg een einde naam, om ons te beletten het
cijfer van onze opbrengst te verminderen.
Een bestelling uit Engeland kwam mij plot
seling uit verlegenheid redden. Alles wat ik in
voorraad had, werd mij afgekocht, hetzij voor
de marine, hetzij voor de spoorwegen, en in
veertien dagen tijds bleef mij geen enkele der
machines over, waarvan de opeenhooping mij
zorg begon te baren.
Nu kon ik een mijner vurigste wenschen ver
wezenlijken van de opbrengst van dien geluk
kigen verkoop, kon ik een reserve-kapitaal af
nemen de uitzet van het kind, de rust van 't
gezin was voortaan voor de wisselvalligheden
van den handel beveiligd.
De echtgenoot de vader verheugde zich even
zeer als de koopman.
Op zekeren nacht werd ik eensklaps opge
schrikt door een scherpen stank van rook. Ik
stond op, opende het raam, dat op de plaats
uitzag, en ontwaarde tegenover mij een don
kere massa, uit welke dikke rookwolken opste-
I gen, waartusschen reeds vonken glinsterden.
geringe kosten zou kunnen worden uitgevoerd
doch na ingewonnen inlichtingen en vooral
ook na de toelichting van den heer de Wilde
is spr. van gedachte veranderd.
De voorzitter protesteert ertegen, dat de heer
Verschaffel steeds zegt, dat spr. op het plan
de Wilde verliefd is. Dat is kinderpraat, meent
hij.
De heer VerschaffelNu goed, neem dan
die verliefdheid weg.
De voorzitter wijst er dan op, dat zooveel
menschen zich moeten behelpen met een klein
plaatsje. Gun den menschen toch een mooi
plekje om zich te ontspannen,zegt spr.
De heer Stouthamer verklaart, voor het be
drag van 12000 óók te zijn teruggeschrok
ken. Als we de kiosk uit het plan schrappen
eigenlijk is een muziekkiosk voor Sas geen
overbodige weelde, meent spr. zal het park
nog 10.000 kosten. En mettertijd komt de
kiosk er dan toch en komen we zoodoende
toch op 12000. Dat bedrag acht spr. voor Sas
te hoog. Toen spr. in de vorige vergadering
voorstelde, ƒ8000 uit te trekken, meende hij
dat voor dit bedrag het plan, met eenige ver
sobering kon worden uitgevoerd. Als het voor
minder kon worden klaargespeeld, zou men
beneden ƒ8000 gebleven zijn, zoo meende spr.
Na de jongste bespreking met den heer de
Wilde echter, aldus spr., is gebleken, dat er
niets af kan en dat men er op moest reke
nen, dat er nog iets bijkomt. Dat komt de
gemeente veel en veel te duur, zegt spr. Dan
zijn er wel andere dingen, waaraan het geld
beter besteed zou zijn. Spr. zal dan ook zijn
stem aan het voorstel niet geven.
De voorziter merkt op, dat men ook dient
te bedenken, dat de parkaanleg ook werk
verschaffing beteekent. Men opent daardoor
de gelegenheid om productieven arbeid te ver
richten, die thans in vele gevallen niet be
staat.
De heer de Leux zegt, zelf bij de besprekin
gen met den heer de Wilde niet tegenwoordig
te zijn geweest doch na de toelichtingen van
de heeren Verschaffel en Stouthamer wil ver
klaren, dat ook hij een uitgaaf van ƒ12000
voor een park een ondragelijke last vindt voor
Sas. Dan kan men het terrein beter voor
bouwgrond verpachten, dan krijgt men ten
minste nog wat binnen. Spr. is van meening,
dat de parkaanleg voor de werkloozen weinig
voordeel zal brengen. Het meeste geld zal be
steed moeten worden voor het park zelf.
Daarom kan ook spr. zijn stem aan het voor
stel niet geven.
De heer de Mul verklaart, eigenlijk een voor
stander van een park te zijn doch niet van
een, zooals hier is opgezet. Aan het plan van
den heer de Wilde zou spr. zijn stem als
Raadslid niet durven geven. Is er niet op een
andere wijze, niet zoo duur, een behoorlijk
park te maken, vraagt spr. Hij verklaart, met
de meening der andere heeren accoord te
gaan.
Wethouder Marquinie merkt op, dat toen
het plan de Wilde in de vorige vergadering
werd besproken, hij niet tegenwoordig kon
Doodelijk ontsteld spring ik terug en wenk
mijn vrouw met den uitroep Brand brand
Zij zag mij verwilderd aan, trok in haast
haar morgenkleed aan, wikkelde het kind in
een doek en snelde naar de trap.
Ook daar woedde het vuur. Een verstikkende
rook kwam ons van beneden tegemoethet
huis brandde, zoowel als de werkplaatsen.
Ik riep om hulp de dienstboden ontwaken,
de tuinman gaat ijlings een ladder halen, zet
die tegen den muur van het huis, die in den
tuin uitkwam en klimt er tegen op.
Kom, mevrouw, sprak hij, kom
Neem eerst het kind aan, antwoordde mijn
vrouw.
Een minuut later waren wij alle drie gered.
De geheele wijk was in opschudding, de
brandweerlieden kwamen toegesneld, de me
nigte schoolde samen. De emmers gingen van
hand tot hand, de wijde, zwarte buizen der
spuiten wierpen dikke waterstralen in den
gloed, doch de brand nam toe. Hij verteerde
het hout, boog het ijzer, deed de ruiten sprin
gen. Helaas hij verzwolg twee moedige man
nen, een werkgast van de fabriek, die op het
geroep van de ramp was komen toeloopen en
mijn boeken aan de vlammen poogde te be
twisten, en een van die onversaagde brand
weerlieden, wier leus het woord „plicht" is, en
die door een nederstortenden balk doodelijk
gekwetst nederviel.
Mijn God mijn Godzuchtte de priester.
Het is alreeds vreeselijk genoeg, niet waar,
eerwaarde
Ja, wel vreeselijk I V
zijn. Spr. schrok echter wel een beetje toen hij
las, dat de uitvoering van het plan de Wilde
12000 zou moeen kosten. Het is verre van
mij, aldus spr., het werk van den heer de
Wilde te willen afbreken. Doch ik geloof, dat
als de aanleg volgens het plan wordt voltooid,
we er met 12000 nog niet zullen komen. Spr.
wijst er dan op, dat bij de voorloopige be
sprekingen met aen heer de Wilde door dezen
de vraag is gesteld Wat wilt park maken
Het spreekt vanzelf, dat men ook een klein
park kan aanleggen, en natuurlijk kan men
de plannen ook uitbreiden. Toen we ons ter
plaatse oriënteerden, zegt spr., werd gesproken
over een park neven La Ruelle. Spr. zegt,
daar hard tegen te zijn geweest, wijl hij van
meening was, dat dit bouwgrond is, die niet
voor park geschikt is. Op een vraag aan den
heer de Wilde, wat het park zou moeten
kosten in kleinere en versoberde uitvoering
kreeg men ten antwoord, dat de kosten als
dan globaal frs. 50,000 a frs. 60,000 zouden be-
loopen, op frs. 5000 was dat niet te zeggen.
Spr. heeft toen verklaard, dat als voor dat
bedrag een flink park zou kunnen worden
aangelegd, hij zich daarmee zou kunnen ver
eenigen. Het thans uitgewerkte plan is prach
tig en als Sas 20000 inwoners telde inplaats
van 3000 zou spr. geen enkel bezwaar hebben,
om er voor te stemmen. Zou het echter niet
te vinden zijn, vraagt spr. dat alleen het afge
rasterde terrein voor park bestemd werd en
de rest voor bouwgrond. Aanvankelijk is ge
zegd, dat daar efti park zou komen. Men
heeft daar duizenden guldens voor uitgegeven
en velen hebben daar gebouwd met de ge
dachte, dat er een park zou komen. Spr. ad
viseert, met enkele personen eens te overleg
gen, op welke wijze de kwestie het best kan
worden opgelost. Spr. wijst op den aanleg
voor de St. Annakerk te Gent. Daar vindt men
fijne bloemen en ook wandelpaden. Dat is iets
fijns, zegt spr. en 't is niet te kostelijk. Ik ge
loof, aldus spr., dat als we hier zóó iets zouden
maken, ieder het zou mogen zien en ik geloof
niet dat het meer zou kosten dan ƒ4000. Spr.
zegt, dat het hem zou spijten als er heelemaal
geen park zou komen. Hij zou een park willen
aangelegd zien, dat voor Sas geschikt is. Daar
voor zou men eens prijs moeten aanvragen.
Op deze wijze stelt men de menschen, die ge
bouwd hebben, ook tevreden.
Wethouder Neeteson Als ik de discussies
goed gevolgd heb, gaan de bezwaren tegen het
bedrag van 12000. De heer Verschaffel heeft
bovendien bezwaar tegen de groote onderhoud
kosten terwijl de heer de Leüx meent, dat de
werkloozen met dit werk niet zoozeer gebaat
zullen zijn. Wat het eerste punt betreft wijst
spr. erop, dat door B. en W. slechts ƒ6000 wordt
gevraagd. De onderhoudskosten zullen niet van
dien aard zijn, als de heer Verschaffel zich dit
voorstelt, terwijl aan het grondwerk toch in
elk geval ruw geschat wel een paar dui
zend gulden zal moeten worden besteed wat
anders toch aan werkverschaffing wel ten kos
te zou moeten worden gelegd. Op deze wijze
gaat van de 12000 nogal wat af.
En toch is het nog slechts het voorspel van
het drama. Die nacht van vlammen, ver
woesting, dood en tranen, liep ten einde. Mijn
boeken waren gedeeltelijk verbrand; de som,
die ik uit Engeland had ontvangen en waar
voor ik nog geen plaatsing had gevonden, was
verteerd, verzwolgen; de bankbiljetten hadden
een hoopje zwarte asch achtergelaten
Een misdadiger had het goud geroofd, want
men vond geen staven onder de puinhoopen.
Mijn vrouw, mijn zachte en moedige vrouw,
hield niet op mij, hoe bedroefd zij ook zelve
was, woorden van opbeuring en troost te doen
hooren.
Voorzeker is het een ontzettend verlies,
sprak zij; gij meendet ons aller toekomst ver
zekerd te hebben, en nu hebben wij geen en
kele spaarpenning, maar de brandschade van
ons huis en de werkplaatsen is immers gedekt
door de verzekering; gij geniet een groot cre-
diet; de kassen van uw vrienden zullen zich
voor u ontsluiten en dank zij uw kennis van
zaken, zult gij weer spoedig de toekomst van
onze kinderen verzekerd hebben.
Ik heb nog vergeten om te zeggen, dat zij
weer verwachtte moeder te worden.
Den geheelen dag zette de vlam haar ver
nielingswerk voort. Mijn vrouw verliet mij
even om eenige vertroosting te gaan brengen
aan de beide vrouwen, die door onze ramp
weduwen waren geworden. De eene was ten
prooi aan eene aan waanzin grenzende droef
heid, de andere wees stom op haar zes kin
deren.
(Wordt vervolgd)
