Brieven oit Amerika.
Jonge Harten.
Mo. 3522
Maandag 30 September 1929
44ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Buitenl. Overzicht
Binnenland.
Provincienieuws
'I VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND VOOR PUBLICITEIT
POSTREKENING Ha. 52419.
ITetaÏLletQri
De staking bij de Stijfselfabriek
te Sas van Cent.
China Afghanistan Lithauen.
Ingezonden Mededeeling
(10)
Z Exc Gouvernenr Prnytier.
Provinciale Staten van Zeeland.
Onze berichtgeving over de stakingen.
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs 1.5Ö per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling -
Advertent iën. 20 cent pet regel, bij contract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
New-York, de stad van het onverdraag-
lijkst straatrumoer. De razende luid
spreker. Politieverordeningen waar
niemand acht op slaat. Zieken hebben
niet eens rust. Wordt men tegen lawaai
immuun Het lawaai belemmert den
groei
In geen enkele Amerikaansche grootstad,
Chicago en Francisco niet uitgezonderd, is het
straatumoer zulk een ramp geworden als in
New-York. En nog erger is het in dit opzicht
met de hoofdstad aan ?.e Hudson gesteld.
Wanneer men ze eens ging vergelijken met cie
moderne grootsteden van Europa. Eenigszins
rustig is het in waarheid alleen in de bovenste
verdiepingen der wolkenkrabbers van New-
York. Het lawaai, dat in de straten van New-
York den boventoon voert, is van .mechani-
schen aard, de menschelijke stem komt hierbij
nauwelijks in aanmerking
De krantenjongen, die 20 jaar geleden zijn
blad nog met stentorstem aanprees, is zoo
goed als verdwenen. Aan iederen hoek staat
tegenwoordig een kiosk, waarin volwassen
mannen en vrouwen zonder een woord te spre
ken hun klanten afwachten. Andere straat
venters zijn er ook niet veel meer, hun aantal
wordt steeds kleiner en zij mogen hun waren
niet eens met luide stem ten verkoop aan
bieden.
Wat de ooren hier zoo pijnigt, dat zijn
naast de automobiel-signalen, de lucht- en
ondergrondsche spoorwegen; Manhattan-Is
land, het hartje van New-York is lang en
smal en wordt haast in zijn geheele lengte
door vier lijnen der luchtspoor en drie der
ondergrondsche spoorwegen doorsneden en
binnenkort zal er nog een vierde lijn in ge
bruik genomen worden. Wanneer daarboven
een trein over het viaduct dondert, kan men
beneden zijn eigen woorden niet meer ver
staan. De treinen der ondergrondsche spoor
wegen maken het wel niet zoo erg, maar het
lawaai dat door de spleten der trottoirs naar
boven stijgt, helpt toch voortdurend mee, om
het rumoer op straat te vergrooten.
Maar de ergste rustverstoorders op straat
zijn wel de trams, die op de hoeken der
straten en op de kruispunten een oorverdoo-
vend getoeter doen hooren.
Maar de auto's Wel gebruiken de chauf
feurs hun claxons niet met zoo'n overdrijving
als hun Europeesche collega's, maar de
Amerikaansche hoorns zelf zijn harder, door-
dringerder en de toon is snijdend, metaal-
achtig-scherp. Maar zelfs wanneer de claxons
zwijgen, maakt het schuren en wrijven der
banden op het asfalt en de muziek dei
motoren een geraas, dat de hoofdstraten van
New-York tot evenveel Niagarawatervallen
maakt.
j Novelle, naar 't Hoogd. van E. MERK.
20) 1 -
Toen zij dat zoo eens nauwkeurig overdacht,
sloop zij, door inwendigen angst gedreven,
naar Martha's kamer en greep naar haai.
handen, of deze nog niet een beetje warm
werden. Maar het gezicht lag stil en afgemat
en kleurloos in de kussens en de anders zoo
frissche lippen waren op elkaar geperst als
yan iemand, die zich met kracht tegen iets
yerzet, als wilden zij zeggen Wij willen ons
niet meer openen. Wij willen voor eeuwig
zwijgen
Daar buitenruischten nog altijd even een
tonig de golven, als een doffe bedreiging klonk
dit der beangstigde vrouw in de akelige stilte
yan de ziekenkamer. Zij wilde zich niet door
de vrees laten overheerschenzij trachtte
aan de schitterende toekomst te denken, die
haar te wachten stond, om de schaduwen te
.verdrijven, die haar anders zoo vroolijk ge
moed verduisterden. Maar dat ruischen der
golven daar beneden, het zachte steunen,
dat soms van de legerstede van 't meisje
kwam, herinnerde haar aan haar lichtzinnig
heid en aan haar zelfzucht, en voor 't eerst
pedert jaren bracht ze een somberen, smar-
In New-York City zijn thans meer dan
600.000 automobielen, waarvan een groot aan
tal, vooral de 2.000 huurauto's, haast voort
durend onder weg zijn.
Bovendien bezit ieder gezin in New-York
een radio-toestel, en in de groote flat -wonin
gen is het lawaai der luidsprekers dus een
ware plaag geworden. Weliswaar is er een
politieverordening, waarbij dit leven, evenals
alle andere gerucht, na middernacht tot
's morgens 8 uur verboden is. Maar men gaat
niet zoo gauw naar de politie, want over het
algemeen heeft men niet graag herrie met
de buren.
In theorie zijn de Ziekennuizen beschermd
tegen het straatlawaai. Zoo mogen b.v. de
kinderen niet met een bal spelen onder de
ramen der Ziekenhuizen gn de chauffeurs
moeten, terwijl zij voorbijrijder», zoo weinig
mogelijk hun claxons gebruiken. Iedereen
echter, die in een Ziekenhuis te New-York
gelegen heeft, is er van overtuigd, dat al deze
maatregelen in de praktijk niets uitwerken
De resultaten der experimenten van Dr.
Wallace B. House, professor der Neurologie
aan het New-Yorksch „Homoeapathic Me
dical College" rechtvaardigen zeker de bewe
ring, dat zich bij personen, die gedworjgen
zijn, voortdurend in zoo'n lawaai-toestand te
leven, een zekere weerstand tegen dat lawaai
ontstaan is. Dr. House, die de uitwerking van
het rumoer der moderne grootstad op de be
volking van New-York vergeleek met de ver
schijnselen, die het lawaai bij de bezoekers
der provincie veroorzaakt, kwam daarbij tot
de conclusie, dat de laatsten 20 pCt. meer aan
energie inboetten als de New-Yorkers.
Verdere proeven, die in deze richting in
het Psychologisch Instituut der Colgate Uni
versiteit genomen werden, rechtvaardigen de
meening, dat bij dieren, die voortdurend aan
het lawaai blootgesteld zijn, in vele gevallen
den groei tot ongeveer 10 pCt. onder het nor
male blijft.
Deze treurige statistiek heeft eenige burgers
vah New-York op de gedachte gebracht, om
een nieuwe campagne te openen tegen het
onnoodige straatlawaai. Dergelijke bewegingen
heeft men vroeger ook al eens waar kunnen
nemen, maar ze zijn zonder uitzondering op
niets uitgeloopen en dat zal met de laatste
actie ook wel weer zoo zijn.
(Nadruk verboden).
Gaat er tusschen Rusland en China toch
een oorlog komen Te ontkennen valt niet,
dat de spanning eer toe-,dan afneemt, nu er
geen basis gevonden blijkt te kunnen worden
voor de hervatting der onderhandelingen.
Intusschen is China »op aanstoken van
Rusland* zegt het op weinig bedekte wijze,
in ernstige moeilijkheden geraakt, doordat
verschillende provincies het «juk» vanTsjang
telijken nacht slapeloos door.
's Morgens vroeg betrad de generaal weder
het huisje aan den oever der rivier, derwaarts
gedreven door zijn bezorgdheid voor het
meisje, het jonge leven, dat hij aan den dood
ontrukt had, was hem dierbaar geworden.
De deur van de ziekenkamer stond op een
kier, toen hij de trap opkwam. Hij trad
zachtjes binnen. Martha lag alleen, met ge
sloten oogen. Zijn stap scheen haar te wek
ken. Zij zag hem weemoedig aan met een
poging om te lachen.
Gij hebt zooveel voor mij gedaan, fluisterde
zij op matten toon. Ik wilde, dat ik u kon
danken, maar ik ben zoo moê, zoo doodmoê
Hij nam op den stoel naast haar bed plaats
en streelde zachtjes haar koude vingers.
Zij zag zijn blik vol deelneming, gevoelde
de warme medelijdende genegenheid, waar
mede hij zich tot haar over boog. Haar hand
klemde zich vaster aan de zijne, en na een
schuwen blik of zij wel geheel met hem alleen
was, fluisterde zij in opgewonden haastAls
ik sterf, mijnheer de generaal, groet dan als
't u belieft uw zooon van mij Zeg hem, dat
het goed is. Dat alles nu goed is. En vraag
hem, of hij mij vergeven kan.
De generaal kon zich niet weerhouden een
gebaar van verbazing te maken.
Moet ik Bruno groeten vroeg hij, terwijl
hij ontroerd het onrustig bevende handje
vasthield en zich tot een vernieuwd onderzoek
voorover boog tot wijdgeopende, dof starende
oogen, die hem tot in de ziel troffen.
Op hetzelfde oogenblik hoorde men echter
Kai Shek hebben afgeschud en haar onaf
hankelijkheid hebben geproclameerd. Generaal
Feng werd door den dictator ook nog weer
eens voor de zooveelste maal afgezet
wat de niet al te zachtzinnige christen-generaal
kalm naast zich zal neerleggen, zoodat het alles
er van heeft, dat we in het Hemelsche Rijk
weer een «frisschen, vroolijken» burgeroorlog
tegemoet gaan. Arme bevolking, arme missio
narissen ook
Het is begrijpelijk dat het Sovjetrijk deze
moeilijkheden in China niet zonder glimlach
aanschouwt en dat het weinig geneigd is,
iets van zijn eischen te laten vallen, zoolang
de Chineesche macht min of meer is lam
geslagen.
In Afghanistan hoe lang zullen we ons
met dit eveneens door burgeroorlogen ver
scheurde rijk moeten bezig houden gaat
het met Habib Oellah, die Aman Oellah van
den troon stootte, steeds weer bergaf. Nadir
Chan, de oom van Aman Oellah krijgt steeds
meer aanhang en verovert stad na stad op
zijn tegenstander.
In Litauen is Woldemaras, minister-president,
gevallen. Zal thans een wat soepeler houding
tegenover Polen gaan intreden Iets wat den
vrede in het nabije Oosten op heel wat
steviger gronslagen zou vestigen.
in het gelaat verdwijnen spoedig door
deze des avonds met wat PUROL in te
wrijven en door zich des morgens te wasschen
met warm water en gewone zeep of beter nog
met Purolzeep. 't Voldoet iedereen.
Z.Exc. Gouverneur Ir. L. A. Fruytier zal
zich per 3 October naar Nederland inschepen.
Z.Ex. zal de reis maken met het stoomschip
Venezuela« van de Kon. Ned. Stoomboot
Mij. en wordt 20 October te Amsterdam
verwacht.
De tweede zitting van de Provinciale
Staten van Zeeland is door Ged. Staten vast
gesteld op Dinsdag 22 October des avonds
te half acht.
Op Dinsdag 12 November des morgens te
kwart over elf zal de vergadering worden ge
houden, waarin de afdeelingsverslagen over
de in te dienen voorstellen zullen worden
behandeld.
buiten een mannenstem en Martha vloog
hevig schrikkende van haar kussens op.
Gloeiend roode plekken kwamen op haar
wangen te voorschijn ongeduldig schudde
zij de haren naar achteren haar oogen
staarden met koortsachtigen gloed naar de
deur, en met de zenuwachtige opgewonden
heid van een koortslijderes riep zij Hij mag
niet binnenkomen Ik wil hem niet zien
Och, heer generaal, ik smeek u, laat hem
niet bij mij binnen Wees barmhartig en zeg
aan mijn moeder, dat zij hem niet binnen
laten
Verschrikt trachtte de generaal het opge
wonden meisje te kalmeeren.
Niemand zal bij u worden toegelaten, kind
Ik beloof het u. Maar doe dan ook eens heel
gewillig wat ik u zeg ga weer ruscig liggen
en sluit de oogen. Wilt gij mij vertrouwen
Ik heb een zeker recht op u gekregen, niet
waar
Zij deed, wat hij bevolen had, met de onder
worpenheid van een ziek kind en met een
dankbaar lachje.
Hij had de mannenstem daar buiten niet
herkend ;hij wist niet, wiens nabijheid het
meisje zoo hevig verschrikt had en stond,
toen hij de kamer uitgegaan was en de deur
achter zich gesloten had, voor een oogen
blik bijna radeloos en sprakeloos tegenover
den directeur Seijdel, die hem met overdreven
hartelijkheid zijn dank betuigde voor de red
ding zijner verloofde.
Dus de stem van haar verloofde had
Martha met zulk een ontzetting vervuld
In verband met zekere totons doorgedrongen
geruchten wenschen wij nadrukkelijk te ver.
klaren, dat de door ons in verband met de
stakingen te Sas van Gent en Sluiskil gepu
bliceerde en nog te publiceeren berichten
van werkgevers- of werknemerszijde steeds
gedekt zijn, hetzij door de volle verant
woordelijkheid der directies van debetrokken
fabrieken, hetzij door die van de betrokken
hoofdbestuurders der arbeidersorganisaties.
Onze lezers mogen zich derhalve van een
volkomen objectieve berichtgeving verzekerd
houden.
Overeenkomstig onze toezegging in ons
nummer van 25 dezer laten wij hieronder de
officieele bevestiging volgen van het resultaat
der conferentie van den vertegenwoordiger
der stijfselfabriek met den Rijksbemiddelaar
te 's-Gravenhage volgens het afschrift hetwelk
ons namens de samenwerkende arbeiders
organisaties werd verstrekt
's-Gravenhage, 26 September 1929.
Aan de
Gecombineerde Vakvereenigingen,
Stadhouderskade 65,
Amsterdam.
M. H.,
Namens Prof. Mr. Aalberse, Rijksbemidde
laar in het 4e District, deel ik U in antwoord
op Uw schrijven van 25 dezer mede, dat bij
de op Dinsdag 24 September j.l. gehouden
bespreking, inzake de staking aan de N.V.
Stijfsel- en Glucosefabriek »Sas van Gent* te
Sas van Gent het navolgende is komen vast
te staan
1. De gezamenlijke premie van f 250 per
week, waarvan in de mededeeling van 21
September aan de arbeiders wordt gesproken,
blijft bestaan. Teneinde hierover geen onaan
genaamheden te krijgen, is door mij een
verklaring opgesteld, die gij ter conferentie
in Uw bezit gekregen hebt.
2. Al het te maken overwerk wordt met
25 pCt. betaald.
3. Over de doorbetaling van de Christelijke
feestdagen valt te praten, doch alleen met
eigen arbeiders.
4- In het jaar 1930, 1 week vacantie.
5- Ontslag atelier. Er blijven arbeiders
ontslagen, omdat het werk buiten de fabriek
wordt uitbesteed.
6. Erkenning organisaties. De commis
saris, die ter conferentie was, heeft zich
bereid verklaard met de directie in overleg
te treden, teneinde erkenning van en regel
matig overleg met de vakvereenigingen te
Dien moest hij dus den toegang beletten
Tegen diens nabijheid moest hij haar dus
beschermen
ZonderlingMaar de generaal had dit
oogenblik geen tijd om over het raadsel van
dat jonge hart na te denken. Hij had Martha
beloofd, dat zij alleen zou blijven de direc
teur had reeds de hand op den knop van de
deur gelegd en zeide juist U begrijpt, mijn
heer de generaal, dat ik voor alles verlang
mijn geliefd meisje te zien, al is het maar
voor een oogenblik.
Daartegen moet ik mij, uit naam van den
geneesheer, krachtig verzetten, verklaarde
nu de generaal, terwijl hij den directeur vast
beraden ter zijde schoof. De juffrouw heeft
hevige koorts, elke stoornis, iedere opwinding
moet verre van haar blijven. Niet waar,
mevrouw, de dokter gaf ten stelligste dit bevel
en ik vrees, dat de toestand van het meisje
yandaag ernstiger is dan gisteren.
Lea had den generaal een verbaasden blik
toegeworpen. Zij had hem nog zelden op zulk
een bevelenden toon hooren spreken, nog
zelden dit afwerende gebaar in zijn gelaat ge
laat gezien, waarmede hij nu tegenover den
directeur stond.
Maar was het niet een goed en gewenscht
teeken voor haar, dat hij hier zoo energiek
optrad, een teeken dat hij zich reeds als de
heer des huizes beschouwde, die het recht had,
hier zijn wil door te drijven
(Wordt vervolgd).