Een aardige jongen.
Ko. 3478
M&aadag 17 Jool 1329
44ste Jaargaag
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND K'
POSTREKENING No. 52419.
v Geeft met milde hand
Van een propaganda-meeting.
Feuilleton.
H a e f
Gemeenteraad van Sas van Gent
DE
KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling -
Advertentiën 20 cent per.regel, bij contract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
IT8TEKEND GESOHIKT
VOOR PUBLICITEIT
Katholieken van allen rang en stand. Men
komt een beroep op U doen.
Men komt Uw hulp vragen, Uw onmisbare
hulp.
Voor een zaak, die U boven alles dier
baar is.
Het gaat om Uw Roomsch beginsel. §j
Gij wenscht, dat Uw overtuiging en Uw
rechten geëerbiedigd worden.
Uw rechten, die na langen, zwaren strijd
zijn veroverd.
Het erfdeel Uwer vaderen zult gij niet
prijsgeven.
Dat verbiedt U Uwe eer.
Welnu, dat erfdeel loopt gevaar. fes
Het alarmsignaal heeft weerklonken.
Op 3 Juli zal de beslissende slag geleverd
worden.
Gij weet, wat U te wachten staat, als de
anti-christelijke partijen overwinnen.
Men zal U in enkele jaren alles ontnemen
wat ten koste van zware offers werd veroverd.
Uw partijleiding, is zich hiervan diep
bewust.
Zij heeft gedaan, wat zij kon, om Uw
belangen veilig te stellen.
Geweldig veel en zware arbeid was daarvoor
noodig.
Die arbeid is belangeloos verricht.
Oók om Uwentwille.
De plannen liggen thans gereed,
Een leger van vrijwilligers om ze uit te
voeren staat klaar.
Het wachten is thans op U.
Op UW financieelen steun.
Want verkiezingsactie kost geld, eischt
groote financieele offers.
Helpt dkn NAAR VERMOGEN.
Geett met milde hand
ALLEN, rijk en arm.
IEDER katholiek heeft er belang bij, dat
de strijd gewonnen worde..
Toont metterdaad, dat Uw beginsel U
waarlijk dierbaar is.
En breng met vreugde, het geldelijk
offertje dat van U gevraagd wordt.
Geeft met milde hand
Sas van Gent heeft gisteren het twijfel
achtige genoegen gehad, op een socialistische
openluchtmeeting te worden onthaald. Op
het «Klein Marktje» spraken voor een luttel
aantal partijgenooten (de Sassche arbeiders
schijnen voor den socialistischen heilstaat nog
niet zoo bijster veel te voelen en een groepje
nieuwsgierigen de heeren de Pauw, lid der
Provinciale Staten van Zeeland, en Chalmet,
bekend arbeidsleider uit Selzaete.
1)
Naar het Duitsoh, van B, WILLIBAND.
-o
De oude (geneesheer ging xnet een zorgelijk
gelaat de trap af; wankelend v» laren de schreden,
die hg zette op het zachte Smii ma-tapgt, hetwelk
de breede marmeren trap bedeki ie. Hg had geen
oog voor de familieportretten aa n den wand noch
voor de prachtige glasschilderijen in de hooge
boogvensters, waardoor de flauw e stralen van de
ondergaande winterzon vielen. Oo k cp de prachtige
bronzen oandelabres en het fraai*» smeedwerk der
traliën lette hg niet. Ontmoette t oevailig zgn oog
die voorwerpen, dan wekten die liegelgke kunst
werken in het oude voorname huis, dat van
groote welvaart getuigde, bg hem sleohts de
gedachte, hoe weinig de rgkdoiu in staat was
geweest aan de bewoners van dit hu ia voortdurend
geluk te verzekeren.
Hg wist het, dat zorg en leed i n dit praohige
gebouw even bekende gasten waita als in zoo
menige armoedige kluishg krende menige
kleine, besoheiden woning, waar meer vrooljjkheid
heerschte dan in de rgke salen van dèt hnis.
Vroeger had men ook hier blgder gezichten
gezien gelach en gejuich* hadc len dikwerf in de
ruime zalen weerklonken. Wiaar was sg echter
thans, die vriendelijke gast? -rouw, de schoone
heersoheres dezer woning, d ie hem hier zoo
dikwerf met bigden groet wasti sgemoet getreden
Zjj was gestorven,.ondanks de try inwBte verpleging,
Wat de heeren te vertellen hadden was
niet veel nieuws. De heer de Pauw wees zeer
terecht op de zegeningen van de Ongevallen
wet, gaf natuurlijk sterk af op gebreken van
de ziekteverzekering (waarbij hij onder een
zwak applausje gelegenheid vond ons
kranig arbeiderskamerlid Kuiper te verwijten,
dat hij tegen de arbèidersbelangen gestemd
had), bereed het oude socialistischpropaganda-
stokpaardje der ontwapening, dischte zonder
blikken of blozen maar weer eens de formi
dabele leugen op, dat het socialisme niet
tegen den Godsdienst is, waarbij hij vanzelf
sprekend de Engelsche «partijgenooten» (die
't is al tot in den treure herhaald, doch
men acht de «bewusten» blijkbaar dom genoeg
om de leugen te slikken geen socialisten
zijn, doch eenvoudig een arbeiderspartij, die
NIET het recht loochent op bijzonder eigen
dom en NIET den klassenstrijd predikt) als
voorbeeld aanhaalde, wees op het millioenen-
leger der werkloozen en constateerde uit dat
alles NATUURLIJK (een socialist redeneert
altijd logisch!): «stemt rood». Overbodig te
zeggen, dat al het goede aan het socialisme
te danken is en, wat er slecht is in de wereld,
het gevolg is van de «uitbuiting der clericalen
en kapitalisten.
't Was, zooals men ziet, een doodgewoon,
erg mager propaganda-speechje, berekend op
een publiek, dat niet op de hoogte is. En
waar er van den spreker niet veel «feu sacré»
uitging, constateerden we onder de toehoorders
maar heel weinig enthousiasme.
Neen, dan krijgen we van onze katholieke
arbeidersleiders in den regel krachtiger plei
dooien te hooren voor de arbeidersbelangen
en beter gedocumenteerde beschouwingen over
de maatschappelijke mistoestanden, waaruit
ALLEEN al kan blijken, dat men waarlijk
niet naar de socialisten behoeft te gaan voor
lotsverbetering. Onze mannen leveren hem
dat anders en beter.
De heer Chalmet, die daarna aan het woord
kwam, vertelde niet onverdienstelijk
over den verkiezingsstrijd in België, waar het
«socialiesm» gevoelig klop heeft gehad. NA
TUURLIJK is dat hieraan te wijten, dat
letterlijk ALLE partijen tegen rood hebben
samengespannen Spreker, die zijn verhaal
niet ongeestig wist in te kleeden, had af en
toe lachsucces en kreeg, toen hij aan het slot
van zijn speech de verschrikkingen van den
gas-oorlog afschilderde en eindigde met het
socialisme te proclameeren tot de macht, die
alleen den afschuwelijken modernen oorlog
kan voorkomen, een ietwat minder schuchter
applaus dan zijn collega de Pauw.
Met een internationale verbroedering tus-
schen de heeren de Pauw en Chalmet, een
dankwoord van den waarnemenden voorzitter
en een verdienstelijke weergave der «Inter-
natianale" door Selzaete's roode muziekkorps
eindigde het geval.
We kunnen ons met den besten wil niet
voorstellen, dat ook maar één verstandig
mensch door zoo'n meeting kan worden «be-
ondanks de uitnemendste artsenijen en ondanks
de behandeling van de beroemdste professoren,
die men den kondigen huisarts ter zjjde had
gesteld.
En de vrooljjke jongeD, die hem zoo menigmaal
in afwachting van eon beloofd krijgsverhaal
juichend had ontvangen Nauwelijks jongeling
geworden, was hg, de trots en vreugde van zgn
vader, door een verraderlijke krankheid nit het
leven weggerukt.
Maar het waren niet alleen deze sombere
herinneringen, die den ouden dokter zou smartelijk
aandeden. Het was de bange vraagWaren
weder dergelijke moeilijke oren in dit hnis te
verwachten Zon de onverbiddelijke dood hier
weder met onbarmhartige hand een jong leven
vernietigen
Met een zocht dacht hij aao de bleeke vrouw,
die hg zoo joist verlaten had, aan de eenige
dochter van den vriend zjjner jeugd, die met
angstige verwaohting zgn meening verbeidde.
Wat was er van haar geworden, zjj, die als
gelakkig kind en als vroolgke jonge dochter het
zonnetje van dit hnis geweest was Hg zag haar
weder voor zioh, hoe zg als een schoone braid
met van vreugde stralende oogen zijn geluk-
wensohen ontving, hoe zg aan het altaar vol
vertronwen de hand in die van haren bruidegom,
den fleren opperhoutvester, legde en hoe zg hem
twee jaren later met moederlijken trots haar
kleine zoon toonde.
Zgn vriend was bg den aanblik van zooveel
gelnk, dat zoo dnnrzaam scheen, weder opgeleefd.
De schoonzoon en het kleinkind vnlden allengs
de leemte aan, welke de dood van den veel-
belovenden zoon en stamhouder in zgn hart had
gebracht.
Daar kwam op zekeren dag, als een bliksem-
keerd» noch, dat er voor de «partijgenooten»
een versterking van het socialistisch «bewust
zijn» uit kan voortvloeien.
Ons werden ter meeting nog een tweetal
propaganda-geschriftjes ter hand gesteld resp.
getiteld «De Ziektewet in de Tweede Kamer»
en «Laat Nederland ontwapenen», die den
katholiek, die z'n katholieke pers bijhoudt,
niet in het minst kunnen deren. Verder
kregen we een «prentjesboek voor den kiezer»
cadeau, waarin de heer Hahn Jr. verdienstelijke
staaltjes toont van zijn teekenkunst.
Karakteristiek voor den waren aard van het
socialisme is wel een caricatuur-teekening,
waarin een mannetje in ministeruniform, met
op z'n steek het woord »reactie«, een bespot
telijk toegetakelden monnik het kruis op
zij aan een touw meetrekt, terwijl deze
laatste op zijn beurt weer een ambtenaar
voorttrekt met gebonden handen en een
blinddoek voor, waarop het woord volgzaam
heid*.
We hadden niet gedacht, op dit »meetinkje«
een zoo duidelijke belichting te krijgen van
socialistische THEORIE en PRACTIJK.
Blinddoek af« luidt het bijschrift.
Inderdaad, katholieken: blinddoek af!
Bij een partij, die zóó onze katholieke
geestelijkheid verguist, hoort geen katholiek
thuis
uit z'n koers geraakten dominé op onze
Roomsche kiezers ook maar eenigen indruk
f zal maken. Wèl beklagen wè de gemeente, die
j door een dergelijken voorganger in de christe-
lijke leer onderwezen moet worden. We denken
aan den herder, die den wolf binnenhaalt. Arme
kudde, arme, verblinde herder Red.)
(Ingezonden)
Vanwege de S.D.A.P. zijn we dezer dagen
verblijd met een tractaatje van Ds. Horreus de
Haas, predikant in de Nederlandsch Hervormde
Kerk, over »Het Evangelie en de Maatschappij.
Kan het naïever
Alles wat op christelijkheid lijkt, wordt
door de S. D. A. P. belachen, belasterd en
bespuw
Een onchristelijke campagne tegen het >land
van Koning Christus* wordt, met het oog op
de aanstaande verkiezingen, gevoerd.
Een onchristelijke klassenstrijd met terreur
en haat gaande gehouden.
Een onchristelijke levens- en wereldbe
schouwing verkondigd.
En dat komt nu spreken over een »broe-
derlijke samenleving, waarin recht zal zijn
tusschen den man en zijn naaste* enz. en
beweert bezield te zijn van een »socialistisch
streven, in den edelsten zin verstaan en
gediend*.
Nogmaals: Kan het naïever?
Dr. Kuyper bleek er verstandiger over te
denken toen hij verklaarde: »Het stelsel vafi
den modernen sociaal-democraat is het stelsel
van de staatsvergoding en in strijd met de
christelijke geloofsgedachte*.
V.
(We vreezen niet in het minst, dat de in
bovenbedoeld verkiezingspamfletje verkondigde
inderdaad kinderlijk-naieve nonsens van den
straal bg helderen hemel, het ontzettende bericht,
dat de moorddadige kogel van een wilddief het
leven van den jongen eohtgenoot had afgesneden.
De smart en de waohoop der ongelukkige vrouw
waren onbesohrgfelgk, toen men haar den veel
geliefden man, die haar voor enkele nren gezond
en vrooljjk had verlaten, Btervend in hnis terug
bracht.
Maanden waren sedert voorbijgegaan. De jonge
wednwe was met haar knaapje, dat na ongeveer
zes jaar oud was, naar haar vader teruggekeerd,
die alles deed wat in zgn vermogen was, om haar
moeilijk lot te verzachten. Maar de wonde was
te diep om spoedig te genezen de gemoedsaan
doening was te hevig geweeBt, dan dat zg geen
onnitwischbare sporen zon hebben achtergelaten.
Uiterlijk scheen zg kalm en gelaten, maar de
ervaren geneesheer zag met toenemende zorg,
hoe haar wangen telkeos smaller, haar haodeD
voortdurend witter en doorzichtiger werden, hoe
haar schoone donkere oogen den g'ans verloren
en hoe haar gansche gestel veranderde 1 Op ijjn
vragen verklaarde sg steeds met een vermoeid
lachje, dat haar lichamelijk niets deerde alleen
sliep zg slecht en dat maakte haar mat en
lusteloos.
Ook een verblijf gedurende eenige weken aan
een zeebadplaats bracht geen verandering integen
deel kwam zg moedeloozer terug dan zij gegaan
was, tot ten slotte een zenuwkoorts haar op de
legerstede wierp en haar wekenlang aan het bed
kluisterde.
Eerst sedert eenige dagen kon zjj weder enkele
aren buiten het bed doorbrengen, maar nn be
merkte men eerst recht, hoe zwak de ziekte haar
had gemaakt. De eene dag echter verliep na den
andere zonder dat er eenige verbetering in haar
toestand kwam,
Zitting van Zaterdag 15 Juni 1929,
des namiddags vier uur.
Voorzitter: BurgemeesterL. W. G. Hoefnagels.
Mede aanwezigde wethouders P. A.
Neeteson en A. A. Marquinie en de leden
C. C. A. de Mul, V. Verschaffel, P. J. P.
IJsebaert alsmede de secretaris.
Afwezig de heeren J. J. de Leux en A.
Stouthamer.
De voorzitter opent de vergadering, waarna
de secretaris de notulen leest der vorige ver
gadering, gehouden 14 Mei j.l., welke
ongewijzigd worden vastgesteld.
De voorzitter Alvorens over te gaan tot
behandeling der agenda deel ik U mede, dat
kennisgeving is binnengekomen van de heeren
Stouthamer en de e Leux, dat zij wegens
ongesteldheid de vergadering niet kunnen
bijwonen. Intusschen is die ongesteldheid
zoodanig gewijzigd, dat wij mogen hopen, in
de volgende vergadering beide heeren weer
in ons midden te hebben.
Alsdan stelt de voorzitter aan de orde
I. Mededeeling ingekomen stukken.
De secretaris leest een schrijven voor van
het bestuur van het YVit-Gele Kruis waarin
den Raad namens de Commissie tot bestrijding
der Tuberculose dank wordt gebracht voor
de toegekende subsidie van f 300 onder mede
deeling, dat ook voor de volgende vergadering
der genoemde Commissie den Raad een uit-
noodiging zal worden toegezonden.
Wordt voor kennisgeving aangenomen.
II. Aanbieding der rekening van de Ge
zondheidscommissie over 1928.
Deze rekening vermeldt aan ontvangsten
f1869,12 en aan uitgaven f1180,65, latend
een batig saldo van f 688,47.
De voorzitter zegt, dat hierbij kan worden
gevoegd het volgende agendapunt
III. Aanbieding der begrooting van de
Gezondheidscommissie voor 1930.
Deze begrooting sluit in ontvangsten en
uitgaven met f1678,01. De bijdrage der ge
meente Sas van Gent komt met f 60,32 voor
d.i. f0,02 per hoofd der bevolking.
Beide stukken worden door den voorzitter
in handen gesteld van de Commissie van
Onderzoek.
IV. Verzoekschrift van E. M. Kuypers om
gemeentegrond in erfpacht en om vergunning
tot afwijking van de bepalingen vervat in
art. 7 der Bouwverordening.
De voorzitter B, en W. stellen voor, daarop
De geneesheer doorliep, van deze gedachten
vervuld, de met tapijten belegde gangen en opende
daarna de dear van de op de straat uitziende
eetkamer. De heer des ha'zes stond aan bet
venster en keek opgewekt naar buiten. Voor een
oogenbl k scheen hij zjjn zorgen te hebben vergeten
Hij was een groote, sterke man met een korten
witten baard, gebruind gelaat en donkere levendige
oogen, waaraan men kon zien, dat hg gewoon
was te bevelen zonder echter een dwingeland te
zjjn. „Leven en laten leven" soheen zgn lijfspreuk
te wezen.
Zjjn gelaat werd ernstig, toen hij den binnen
tredende aanzag.
Na vroeg hjj in gespannen verwachting.
De dokter haalde de schouders op. Altjjd het
zelfde, antwoordde hjj bedrukt, ik weet er niets
meer op.
Daarna ging ook hjj voor het venster stsan en
zag, hoe op de straat, die van het huis door een
tuin was gescheiden, Alfred, de k'einzoon van
tijn vriend, met een ietwat grooteren knaap aan
het vechten was.
De jongens grepen elkander aan en worstelden
met elkander, zoodat zjj op de sneenw vielen en
hun mutsen afvlogen, maar geen van beiden gaf
den strijd op. Aandaohtig volgden de beide onde
heeren den hevigen strjjd, terwjjl zjj in hon hart
voor Alfred partjj kozen Toen het wat te erg
werd, wilde de huisheer zjjn kleinzoon verbieden,
flooh de dokter zeideLaat hen begaan. Jongens
zjjn jongens en zoo iets sterkt de spieren.
Na dan, antwoordde de andere, Alfred is ook
niet van marsepjjn En in het ergste geval zjjt gjj
bjj de hand om de schade te herstellen.
(Wordt vervolgd.)
