MIDDENSTANDERS
No. 3462
Dinsdag 7 Mei 1929
43ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
fierste Blad.
Uit de Stad van het Vaticaan
AJP5—
MIJNHARDT'S
Bezoekt de Najaarsbeurs van 3 tot 12 September 1929
ire-milleton.
Niet meer dan de helft 1
VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
PflSTBEKEHlNC Ha. 52410.
Wiltgij op de hoogte blijven van Uwen tijd en de wapenen vinden
om aan de concurrentie het hoofd te kunnen bieden
Weest dan ^trouwe bezoekers van de Jaarbeurs te Utrecht. De
Jaarbeurs is voor iederen zakenman van belang.
Dit nummer bestaat uit
DRIE BLADEN.
Ingezonden Mefledeeling (10)
Ingezonden Mededeeling.
Bij Apoth.en Drogisten
smaakt als room
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden,
of f 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling -
Advertent iën 20 cent per.regel, bij contract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
ITSTEKEND GESCHIKT
VOOR PUBLICITEIT
Door Professor ANDREAS RASETSCHNIG.
ROME, 29 April 1929.
Zoodra het verdrag van Lateranen ge-
teekend was, werd er reeds van verschillende
zijden beweerd, dat de H. Vader 't Vaticaan
zou verlaten, om naar Monte Cassino te gaan
om aldaar de grootsche plechtigheden bij te
wonen ter gelegenheid van Sint Benedictus'
Eeuwfeest, dat daar met groote praal en
luister zou gevierd worden. Maar daar het
zoo goed als zeker is, dat Z. H. de Paus niet
buiten de muren van het Vaticaan zal komen,
vooraleer het verdrag door de Italiaansche
Parlementsleden zal zijn goedgekeurd, heeft
de H. Vader besloten, om Kardinaal Gasparri
als zijn Legaat naar Monte Cassino te zenden.
De reis van Kardinaal Gasparri naar Monte
Cassino is een ware triumftocht geworden.
De Italiaansche regeering had een speciale
trein ter beschikking van den Pauselijken
Legaat gesteld, bestaande uit een salonrijtuig
voor den Kardinaal en eenige volgrijtuigen
voor de leden van den hofstoet, die den
Kardinaal vergezelt.
Bij het vertrek van den Kardinaal waren
in de wachtkamer van het station verschillende
burgerlijke en militaire autoriteiten aanwezig,
die aan den Pauselijken Legaat de officieele
eerbetuigingen bewezen. De stations van
Rome tot Monte Cassino waren prachtig
versierdoveral stonden soldaten, die het
geweer presenteerden. Van alle kanten was
een groote volksmenigte naderbij gestroomd,
om den Kardinaal juichend te begroeten en
Zijn zegen te ontvangen. In Monte Cassino
zelf kende het gejubel geen grenzen. Uit alle
oorden der wereld waren hier Katholieken
samengekomen, om op het graf van den
grooten heiligen Benedictus en zijn zuster
Scholastica te bidden. Aan het station werd
de Kardinaal-Legaat officieel ontvangen door
den Italiaanschen Minister van Onderwijs,
Signor Belluzo, en den Abt-Ordinarius van
l Monte Cassino, Mgr. Diamare. Onder klokken
gelui en kanongebulder brachten de prachtige j
koetsen hun hooge gasten naar de stad, waar
in alle straten een haag van soldaten stond
opgesteld, om de geweldige volksmassa's op
een afstand te houden en doorgang te ver-
leeuen aan den deftigen stoet. Na den middag
brachten de historische karossen der stad den
Pauselijken Legaat met zijn gevolg naar het
klooster, dat boven op den berg gelegen is.
Na het plechtig Lof werd in de groote
kapittelzaal de Pauselijke Breve voorgelezen
en verschillende toespraken gehouden, waar
mede de feestelijke plechtigheden voor geopend
werden verklaard. De feesten te Monte Cassino
zullen een week duren zij zullen haar hoogte
punt bereiken in de Pontificale Hoogmis, die
a.s. Zondag zal worden opgedragen met al
den luister en groot ceremonieel, waaraan de
Roomsche Kerk zoo overdadig rijk is.
De Pauselijke Legaat en de vertegen
woordiger 'van de Italiaansche regeering gaan
samen de feestelijkheden opluisteren die thans
in Monte Cassino gevierd worden ter nage
dachtenis aan den grooten Romein die veertien
eeuwen geleden de grondslagen had gelegd
voor heel het kloosterwezen in het Westen,
waarvan een geweldigen stoot zou uitgaan
voor de beschaving van alle nog volgende
eeuwen.
De technische dienst van Z. H. den Paus
heeft een heele reeks werken aanbesteed die
in 'de basiliek van Sint Jan van Lateranen
uitgevoerd moeten worden, waarbij bepaald
is dat al deze werken zeker en vast gereed
moeten zijn vóór 24 Juni. Naar men ons
van verschillende zijden verzekerde, zou dit
in verband staan met een voorgenomen bezoek
van den H. Vader aan deze beroemde Basiliek,
onmiddellijk nadat het verdrag van Lateranen
door het Italiaansche Parlement zou zijn
geratificeerd. Maar wij meenen dat men
tegenover dergelijke berichten steeds het j
noodige voorbehoud dient te maken.
Onmiddellijk na Paschen is men hier in
Rome begonnen met de voorbereidende
werkzaamheden voor den bouw van een
afzonderlijk spoorwegstation voor de Vati-
caansche Stad. Verschillende huizen die in
den weg stonden, zijn reeds afgebroken en
de grondwerken zijn thans bijna voltooid.
De spoorweglijn zal geheel op een viaduct
komen te liggen. De eigen spoorlijn van het
Vaticaan zal echter slechts vier- of vijfhonderd
meter lang zijn.
Gelijk wij reeds eerder mededeelden zal
de tOsservatore Romano» het officieele orgaan
worden van de Stad van het Vaticaan.
Natuurlijk zullen de bureaux van dit blad,
die thans in her Palazzo van de »Opera di
Cardinale Ferrari» zijn ondergebracht, naar
de Vaticaansche Stad verplaatst worden. Het
blad zal voortaan gedrukt worden in de
Vaticaansche drukkerijen men heeft daarvoor
reeds speciale rotatiepersen aangekocht.
De stroom van pelgrims naar de Eeuwige
Stad houdt nog steeds aan.
lederen dag moet de H. Vader uren en
uren besteden aan het verleenen van audiënties.
Plet is een vreeselijk vermoeiend werk voor
den Paus, die toch reeds zoo met werk
overstelpt is, dat Hij geregeld tot vaak laat
in den nacht moet zitten werken. Als men
lang na het middernachtelijk uur nog over
het Sint Pietersplein wandelt, dan brandt er
altijd nog licht in de Pauselijke vertrekken,
waar de H. Vader de stukken en documenten
bestudeert die hem door de verschillende
secretarissen der Kerkelijke ministeries zijn
overhandigd. Ondanks de groote vermoeienis
(13)
werken zonder kramp of pijn.
'0 Djoos GO cent.
die het voortdurend verleenen van audiënties
met zich mede brengt, behoudt de H. Vader
toch altijd nog een bijzonder frisch en opge
wekt uiterlijk. En wanneer hij daar langs de
rijen der pelgrims schrijdt, allen toelatend
tot den handkus, dan is dat geen gewone
formaliteit of plechtigheid, want de H. Vader
vraagt met belangstelling aan degene die de
pelgrims heeft voorgesteld, naar allerlei kleine
bijzonderheden over de bedevaartgangers,
waaruit duidelijk blijkt dat Z. H. levendig
belang stelt in al zijn kinderen die opgaan
naar naar het groote Vaderhuis.
De Pelgrims uit Tsjecho Slowakije werden
door den H. Vader in bijzondere audiëntie
ontvangen. Heel het Episcopaat van deze
jonge Republiek, waar de Kerk zulke groote
moeilijkheden heeft doorgemaakt, was hierbij
aanwezig Daar hier zooveel verschillende
rassen tegenwoordig waren, heeft de H Vader
de pelgrims in de latijnsche taal toegesproken,
nadat de aartsbisschop van Praag een adres
van hulde aan den H. Vader had voorgelezen
Het was ook een ontroerend oogenblik toen
de Hollandsche Nationale Bedevaart vergezeld
van enkele bisschoppen en Hollandscheprelaten
die in Rome vertoeven, door Z. PI. in plechtige
audiëntie werden ontvangen. Want bij deze
bedevaart bevonden zich nog enkele oud-
strijders uit het leger van Pius IX die den
slag van Mentana hadden meegemaakt. De
PI. Vader omhelsde hen en spreidde zegenend
zijn handen over hunne hoofden uit, ontroerd
bij het aanschouwen van deze oude Pauselijke
soldaten die thans nog het geluk mochten
beleven om den nieuwen Paus-Koning te
komen begroeten, die nu in Zijn eer hersteld
was, waarvoor zij zoo gaarne hun leven hadden
opgeofferd.
Uit het Daitsoh.
VAN
DORIS FEIEN VON SPAETTGEN,
door EL de Fl.
I)
Juffrouw Rosa, ik wilde a gaarne nog een
enkel woordje onder vier oogen verzoeken.
Wat verlangt ge, dokter?
Waarom, in Godsnaam, spreekt ge zoo kond
en terugstcotend Waarom ziet ge mij zoo streng
aan Ik wenaohte als vriend, als oprecht vriend,
met a te sprekenik mag toch onderstellen, dat
mjjue tweejarige kennis met n mqne hoedanig
heid van huisarts bij jaffrouw Jansen mg het
recht geven u...
De spreker bleef steken.
Betreft, wat gjj mg wensoh med® te deelen
juffrouw Jansen, of is het eene persoonlijke aan
gelegenheid? klonk het op denzelfden bijna on-
Vriendelgken toonterwijl de als juffrouw Rosa
aangesprokene, eene kloeke meisjesgestalte, den
man die voor haar stond, met angstig onder-
zoekenden blik aanzag Intusschen toonde zij niet
de minste neiging aan den wenech van den dokter
te voldoen. Zjj stonden in een klein, leeg portaal,
waar het zoo schemerdonker was, dat men hnn
gelaat niet duidelijk kon onderscheiden, te meer
daar zij met den rng naar de glazen deur stonden
gekeerd.
Het betreft u. U alléén, juffrouw Hartman,
luidde het met oprechtheid en niet te miskennen
hartelijkheid gegeven antwoord.
Zij aarzelde nog eenige oogenblikken toen ging
zjj, plotseling een beslnii nemend, hem vóór en
opende de naastbjjzjjnde dear.
Zjj traden in een wonderlijk gemeubeld vertrek,
waarin zoowel kostbare als waardelooze voorwerpen
als in een magazijn wt*ren opgeborgen, en wel
zoo, dat geen door goeden smaak bestnurde hand
hier eenige behageljjkh'ud of symmetrie had
kunnen aanbrengen. Wie niet beter wist, had
kannen wanen in een uitdragerswinkel te zgn.
Het eerste wat onmiddellijk in het oog viel,
was een groote Venetiaansche spiegel, die, niet
tegenstaande zjjn eerwaardigen ouderdom, nog
als diamant schittert en zoo schoon geslepen
was, dat hij elk ander voorwerp van den nieuwsten
tjjd in de schaduw stelde. Daaronder bevond zioh
een kleine sofa, style Empyre, met vuil, hier en
daar versleten, zjjden overtrek. Zjj stond daar
ongeriefeljjk, elke gedachte aan comfort verbannend
Een waggelende tafel, waarvan het eens glad ge
politoerde blad geheel raw was afgesleten en
een paar wanstallige fauteuils uit een veel later
tjjdperk, vormden, als 't ware, het middelpunt
van het tamelijk mime vertrek. Hiermee evenwel
was de inrichting van het vertrek niet voltooid.
Rondom, langs, de wanden, stonden de meest
verschillende menbels, zonder eenige smaak ge
schikt, dicht naast elkaar. Een prachtig ingelegde
rococo-kast met rjjk metaalbeslag, had plaats
gevonden naast een sierlgk gesneden, oud-Duitsche
schenktafel van echt ebbenhout, van wier waarde
de eigenares waarschijnlijk niet het minBte ver
moeden had. Dan volgde een eenvoudige, mahonie
houten kleerkast, plomp en aanmatigend, als
bevond zjj zich hier met evenveel recht als ginds
dat smaakvolle étagèretje met de sierlijke marmeren
«uiltjes, style Louis XVI. De vloer der kamer,
die hier en daar kale vetvelooze plekken liet zien,
was evenwel voor het grootste gedeelte met tapijt
en loopers bedekt, die hier uit stnkken eoht
Arabisch weefsel, ginds nit brokstukken van zeer
goedkoope stof bestonden. Wie meer bekend waB
in het huiB der onde juffrouw wist, dat de meeste
waarde bestond in een buitengewoon schoone
verzameling pastel- en potloodtekeningen van
Rafaël Mengo, die ongeveer de helft der wadden
bedekte en aelfs de blikken van hen, die geen
kunstkenners waren, onmiddellijk tot zich trok.
Er bevonden zioh daaronder stukken, waarvoor
de Dresdener Galerie of de onde Pinakoteek te
Munchen zeker een grooten prijs zonden betaald
hebben.
Een ouderwatsche glazenkast bevatte bovendien
nog een waren schat aan oude faiences en
majolica's, wat duidelijk aantoonde, dat liefde
voor de kunst deze dingen eenmaal had bijeen
gebracht.
Toen het jonge meisje de kamerdeur aohter
haar geleider had dichtgedaan, trad deze opge
wonden op haar toe en zei zacht, op gejeagden
toon
Juffrouw Rosa, ik kan waarlijk niet langer
aanzien, dat ge hier zooveel te ljjden en eiken
dag nieuwe vernederingen te verduren hebt. Gjj
moet, ja gg moogt niet langer in deze betrekking
blijven, die uwer onwaardig is. Ik verdraag het
niet ik duld het niet langer, juffrouw Rosa.
Gij Hoezoo Ik heb rnjj trouwens nooit
beklaagd en gevoel mg zeer gelukkig hier.
(Wordt vervolgd.)
