No. 3454 Woensdag 17 April 1929 43ste Jaargang NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN Om een kleinigheid. VERSCHIJNT elken MAANDAG.; WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND h Hel Radiovraagsluk. POSTREKENING Na. 52410 Uit het teven van Zijne Heiligheid Paus Pius XI. IPeTAilletQri. 12) Moeten wij naar ean algemeen programma. IV- KOERIER Bureaux van Redactie en Administratie OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT Telefoon 15 -:- Telegramadres: Koerier Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden, of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling - Advertontién 20 cent per regel, bij contract lager ZEER KOOPKRACHTIGE LEZERSKRING 111. Hy was een yverig Zielzorqer en had een qroote vereerinq voor zijn moeder In 1882 werd Dr. Achilles Ratti door de Bisschoppelijke Overheid benoemd tot Rector der Zusters van de Avondmaalszaal. Hij bleef tegelijkertijd Professor van 't Groot Seminarie van Milaan, zoodat zijn werk nu verdeeld was in zielzorg voor de Zusters en lesgeven aan de theologanten. Het klooster breidde zich zoo sterk uit, en de ijverige Rector had een zoo groot aandeel in deze ontwikkeling, dat de Zusters reeds enkele jaren later een nieuw tehuis moesten gaan stichten. In 1889 wijdde de Aartsbisschop van Milaan in 't groote paleis «Passalaqua» een prachtige kapel, waar gedurende meer dan een kwart eeuw een even ijverige als stipte priester de kerkelijke bedieningen zou verrichten. Thans is er in dit huis een gedenkplaat aangebracht, die het volgende opschrift draagt Te midden eener verheven godsvrucht, in de mystieke sfeer eener nieuwe Avondmaalszaal stelde Dr. Achilles Ratti, bedienaar en uit- deeler der hemelsche gaven, den ganschen rijkdom van zijn groot verstand en zijn edel moedig hart in dienst van een uitgebreide en veelomvattende werkdadigheid. Vurig ver kondiger van Gods Woord, stichtte hij de zielen door raad en voorbeeld en bereidde hij zich onbewust voor op den historisch geworden dag 6 Februari 1922, toen hij onder den naam van Pius XI op St. Petrus' Stoel verheven werd, waarop hij thans de Opper herder der Kerk en de onfeilbare beschermer der waarheid is. Een eenvoudige opsomming der vele werk zaamheden toont reeds voldoende aan, hoe Dr. Ratti zijn taak als Bedienaar des Woords heeft uitgeoefend. Behalve de geestelijke hulp die hij aan de Zusters verleende, gaf hij ook godsdienstonderricht aan de kleine kinderen, die zich voorbereidden voor hun Eerste H. Communie: 635 kinderen zijn onder zijn leiding voor den eersten keer opgegaan naar de Tafel des Heeren. lederen Donderdag liet hij de jonge meisjes bijeenkomen en gaf hun dan godsdienstonderricht. Iedere maand kwam onder zijn leiding de bond van Katholieke onderwijzeressen bijeen. Deze bloeiende orga nisatie was zijn vreugde en gloriekroon. Dan mogen we zeker niet vergeten te vermelden, welk een bijzondere zorg de ijverige Rector besteedde aan de godvruchtige viering der Meimaand en van de maand van het H. Hart van Jezus en aan de voorbereiding op het Pinksterfeest. Behalve de vele preeken, die hij hield bij gelegenheid van kleeding of professie van Novelle van JASSY* TORRUND. Hij legde de hand op haar donker haar en sprak welwillend en ernstig Wanneer ge hersteld znlt zgn, Franoisoa hersteld van al dit leed De avondschemering verbreidde steeds diepere sohadnwen in de stille ziekenkamer geen gelnid verstoorde de stilte. Zoo vond hen de pleegzuster, toen zjj een half nar later kwam zjj hief Franoisoa op en bracht haar naar bed. De jonge vrouw liet alles willoos met haar gesohiedeu, zjj klappertandde en sprak als in verwarde droombeelden. De znster zat den langen naoht door vol zorg aan haar bed èn luisterde naar de haastige woorden, die zjj na tot den echtgenoot, dan tot een vreemde richtte aan een ander dien zjj met smeekende woorden en gebaren bezwoer, haar te helpen, haar niet ongelukkig te maken. Zuster Valerie was slechts eeumaal opgestaan, om de denr te slaiten die naar de kamer van Ernst voerde, daar zag zjj ook haar anderen patiënt slapeloos met wijdgeopende, duisterblikkende oogen liggen keerde zuchtend naar Fransjes leger terug, bad haar rozenkrans af en vlooht de namen harer beide zieken bjj haar gebed in. En langzamerhand, naarmate de nacht voortsohreed, werd Fransje rustiger en sliep eindeljjk in. Den volgenden morgen ging het haar veel beter zjj stond op en toen dokter Böhmer kwam, vroeg Kg hem dadeljjk, of zij weder spoedig mocht religieuzen, gaf hij van 18821912 ieder jaar een speciale Paaschretraite. Van 18921894 .hield hij de Lijdensmeditaties voor de Duitsche kolonie. Ieder jaar komt een heel leger van schoorsteenvegers uit Tyrol naar Lombardije, maar er zijn er niet veel van groot tot klein die niet naar de preeken van Dr. Ratti kwamen luisteren en er hun voordeel mee deden. Buiten het klooster werd de geleerde en heilige priester vaak ontboden Jals biecht vader en raadsman voor moeilijke en inge wikkelde kwesties Maar deze dorre opsomming zegt nog niet veel. 't Was van veel meer belang dat z'n priester-zijn geheel vervuld was van sterke geestdrift, grooten ijver, 'n bovennatuurlijke geest en een hooge achting voor de onster felijke zielen. Men heeft reeds herhaaldelijk den wensch te kennen gegeven, dat er een keurlezing zou verschijnen van zijn preeken en overwegingenbij gelegenheid van het Jubileum van den H. Vader zullen deze preeken dan ook in druk verschijnen en hoewel zij weinig letterkundige waarde hebben, getuigen zij toch van voorname geleerdheid en groote diepzinnigheid. Door deze uitgave zal een klein tipje worden opgelicht van den sluier, die het inwendig leven van Dr. Ratti tot nog toe voor ons verborgen hield. Zijn groote geleerd heid was bij hem nooit een beletsel, om als priester de zielen te begrijpen. Het klooster van de Avondmaalszaal was voor hem een oase, waar hij zijn priesterhart kon verfrisschen»hier voel ik mij waarachtig priester*. En werkelijk zoowel op den kansel als in den biechtstoel sprak zijn onvermoeide bovennatuurlijke godsvrucht. Na de H. Mis las hij een gedeelte uit de PI. Schrift en wanneer er dan soms nog eens iemand kwam, die zich verlaat had en hem verzocht om de H. Communie- uit te reiken, dan lette hij niet op de verontschuldigingen die men hem aanbood, maar hij zei dan gewoonlijk: »Niets verheugt mij zoozeer, dan Christus te mogen uitdeelen aan de zielen!* De volgende gebeurtenis geeft een duidelijk beeld van zijn verheven plichtsgevoel. In Mei 1898 kreeg men in Milaan reeds een voorproefje van een Bolsjewistische revolutie. Bij gelegenheid van een langdurige staking was er een formeele opstand uitgebroken. Over de stad was de staat van beleg afge kondigd op straat werd er gevochten alle godsdienstoefeningen waren verboden en de kardinaal moest zelfs de stad verlaten. Eén priester bleef echter energiek zijn taak ver vullen die man J was Dr. Ratti. Bij deze gelegenheid trad de onverschrokken Rector als bemiddelaar op. De opstandelingen waren het klooster de Paters Capucijnen binnen gedrongen, hadden 'n pij van de paters aangetrokken en zoo verkleed schoten zij vanuit de vensters op de militaire troepen. De arme Paters die zich in hun cellen hadden opgesloten, werden als opstandelingen ge vangen genomen. Ze zouden vast en zeker zijn terechtgesteld, als Dr. Ratti niet onver- nitgaan. Hij lachte haar zonder bedenken nit en tikte op zgn ongegeneerde wijze met den vinger op haar voorhoofd Met dien Oostenwind, zieltje Ja, wat beeldt ge u dan eigenlijk wei in Daarmede hield hij de zaak voor afgedaan en ging over tot de orde van den dag. Francisca hoorde hem stilzwijgend aan en staarde op haar scheurkalender, die den datum van den 4n Maart aanwees. Den 6a, dus over morgen, moest zjj voor het gerecht verschijnen. Zij wist, dat een enkel machtwoord van dokter Böhmer haar er voor ditmaal van kon bevrijden, maar daarmede was de zaak slechts verschoven, niet afgedaan en zij moest dat alles nu spoedig van de ziel hebben, anders ging zjj ten onder Zoo zweeg zij en peinsde hoe zij haar voornemen kon uitvoeren en toen de gevreesde dag aanbrak, kwam haar het toeval zelf te hulp. Ernst had in den nacht razende hoofdpijn, en de zuster gaf hem op voorschrift van dokter Böhmer, morphinedroppels, en toen deze niet hielpen, na eenige aren nog een tweede dosis. Daarop verdween de pijn en de zieke viel in een diepen rnstigen slaap, zoodat znster Valerie 's morgens vroeg haar post kon verlaten. Toen Franoisoa ontwaakte, was het reeds negen nren. Nog anderhalf nar. Zij sloop op de teenen naar het bed van Ernst. Goddank, hij sliep zoo zon zij misschien onbemerkt weg komen. In koortsachtige haast kleedde zjj zich een een voudige zwarte japon, die de vale bleekheid van haar gezicht nog meer deed nitkomenhoed en pelsmantel lagen reeds gereed, Fransje strekte er juist de hand naar nit daar bewoog zioh iets in de kamer daarnaast Ernst riep zaoht haar naam. In het volgende oogenblik stond zjj naast hemvermoeid, half gesloten keken zgn oogen naar haar plotseling wekte haar zwarte uit- schrokken tusschen beide ware gekomen om de juiste toedracht der zaak uiteen te zetten Zoodoende wist hij ook hunne onmiddellijke invrijheidstelling te verkrijgen. Z'n kinderlijke liefde voor zijn moeder was een bijzondere karakter-eigenschap van Dr. Ratti. Hij had reeds'tamelijk vroeg zijn vader verloren en nu schonk hij zijn groote liefde totaal aan haar, aan wien hij, zooals hij zeide, na God alles te danken had. lederen Zondag bracht hij een bezoek bij zijn moeder, die in een eenvoudig huisje woonde in de Via Nironenooit zou hij overslaan, om eenige versnaperingen voor haar mee te brengen. Een van zijn werken heeft hij in eerbiedige vereering aan zijn moeder opge dragen met deze woorden »Aan U, mijn teergeliefde moeder, die het geloof en een beproefde deugd ongeschonden in U bewaart, draag ik vandaag, op Uw verjaardag, dit werk op, en wanneer later misschien een of andere geleerde dit boek openslaat, zal hij daar Uw naam vinden als een bewijs van mijn veï- eering voor U.«.... Toen Pius X Dr. Ratti in 1912 als Onder prefect der Vaticaansche Bibliotheek naar Rome riep, werd Dr. Ratti slechts door een gedachte getroffen, zijn oude moederDe zachtaardige Paus Pius X zond haar zijn portret met eenige vertroostende woorden om het heengaan van haar kind. Dr. Achilles Ratti was ook zeer gevoelig voor vriendschap. Hij hield veel van Professor Contardo Ferrini, wiens zaligverklaringsproces thans reeds is ingeleid. Op zekeren dag, toen hij met verschillende vrienden in het buiten verblijf der Zusters, aan het Lago Maggiore, den maaltijd gebruikte, wist de zuster, die tafel diende, niet goed bij wien zij moest beginnen. Dr. Ratti wees op Contardo Ferrini en profeteerde schertsend: >Hem komt de eer toe, zuster, want hij zal het eerst heilig- verklaard worden Bij een andere gelegenheid werd Dr. Ratti plotseling naar Milaan teruggeroepen. Of schoon er een flinke storm woei, was hij toch niet bang om in een gewone boot het meer over te varen. Toen men hem er op wees, dat deze toch niet zonder gevaar was, ant woordde hij lachend Wees maar niet bang de boot waar ik mijn voet op zet slaat niet om Was het toen reeds Sint Petrus' scheepje (Wordt vervolgd). Het lijkt oppervlakkig zoo mooi. Afgezien nog van den zoogenaamden bezuini gingsmaatregel. Stel u voor er zgn twee zendstations laten we voorloopig nog mtar eens aannemen Hilversum en Huizen. Er wordt of door een speciaal ingestelden omroep met een direotorinm b v. van negen persoDen, waarvan drie katho liek, öf door de erkende omroepen federatief samenwerkend een algemeen programma uitge* gangsjapon tjju opmerkzaamheid, zgn argwaan zioh met moeite oprichtend, vroeg hg, haar met groote oogen aanschouwen Franoisoa, waar wilt ge heen Zij stond naast zijn ledikant, over'al haar leden bevend, deed moeite een uitvlucht te vinden, en drnkte den zieke zaoht in het kassen terag. Hij weerde zich met alle krachten, ontkiemde haar polsen en riepGe moogt niet nitgaan, Francisca, gg zult... de dokterhg hield op, greep met beide handen naar zgn slapen en stenndeMgn hoofd, mgn hoofd. Geef mg de droppeltjes. Terwgl Franoisoa haastig naar de pijnstillende droppeltjes zocht, die de zuster voorzichtigheids halve buiten het bereik van den zieke had geplaatst, doemde in de koortsachtige hersens van den man een vreeselgk oordeel op. Dit was een van de geheime wegen, waarvan Anrelia had gesproken zgn vrouw God in den Hemel zgn vrouw bedroog hem, den zieke. De brief kwam hem in de gedachten en al die geheim zinnigheden, die pogingen tot verbergen hg hoorde den verstandigen ouden huisvriend zeggen Zjj heeft iets, wat haar kwelt en haar geen rast laat. Al deze zaken sohenen als de schakels van een ketting in elkander te passen gedachten en voorstellingen, waaraan hg tot dasver nooit gedacht had, spookten door zgn hersens, hg doorleefde als het ware in óóu minuut al de laatste weken, vond zgn vragen beantwoord, zgn twgfel bevestigd als een zee geleek het hem, een wilde troostelooze zee, waarin hg ten onder ging en daarna klonk plotseling als ver, ver Verwijderd Franoisqa's stem aan zgn oor Is dit het goede flesohje, Ernst Hg sloeg de oogen op en kuikte. Nog leefde hij en was hij bij zija bewustzijn, nog was Franoisoa bg hem, maar wanneer zg ging, wanneet zonden. Dat programma kau zijn, muziek en gesproken woord of enkel muziek. Oyer het eerste spraken we niet. Hoe ook voorgesteld, dit is voor ons katholieken absoluut onaanneembaar. Wij keuneu geen neutraliteit. Wij vreezen voor de gevaren. Wij wagen ons niet meer aan een proef. Het tweede enkel muziek. Dat .algemeen muziekprogramma zal op steeds hetzelfde zendstation worden uitgezonden of af wisselend op de twee. Nemen wg het laatste aan. Want wat wg tegen dit algemeen muziekpro gramma hebben, geldt nog sterker als 'c steeds op eenzelfde station wordt uitgezonden. Onmiddellijk zal door verreweg het grootste gedeelte der luisteraars het algemeen muziekpro gramma voor het, d.i. voor het nationale, pro gramma gehouden worden. Eu wei: le omdat het muziek geeft2e omdat het 't best verzorgd zal zgn en Be omdat het door of met toestemming van alle omroepen zal worden uitgezonden. Als consequentie volgt, dat de bijzondere omroepen en met name de K. R. O. ais uitzendingen van den tweeden rang zullen beschouwd worden èa sectarisoh of on-nationaal. Eén hooiduitzending zal het worden, waar iedereen naar luistert en tegelijk een tweede uit zending van een bgzouderen omroep, die als tweede raugs beschouwd wordt en slechts weinig luisteraars zal trekken. Gevolg, dat de animo voor den bgzonderen omroep zal gaan verflauwen, de bijdragen niet meer zallan toevloeien en deze zal moeten gaan concnrreeren tegen den algemeenen die hij, n.b. zelf voor een gedeelte zal moeten bekostigen. Nog meer zal deze maatregel vóór den bgzon deren omroep fataal blijken, ais men alle muziek op aigeau va programma zal willeu uitzenden. Immers dw;. zal b v. de K. R. O. slechts sprekers voor zijn microfoon krijgen. En nu komen wij voor het feit te staan, dat juist de muziek als 't ware de lokvogel is voor de meeste laisteraars om hun toestel voor den spreker op de bepaalde muziekgolf te laten staan. Alwper dus komt de bijzondere omroep in het gedrang. Vervolgens, is het wel waar, dat alle muziek voor een algemeen programma geschikt is Verre van daar. Wij weten met zekerheid, dat sommigge muziekuitzendingen noch door ons, noch door de Christelijke groepen geaccepteerd kannen worden, en er zelfs in deze bg die groepen principieele bezwaren bestaan. Een algemeen programma voor alle muziek, zal dus zelden of nooit de goedkeuring kunnen weg dragen en noodzakelijk de bron worden van nieuwe verwikkelingen. Blijft nog over, dat men slechts een bepaald soort muziek tot een algemeen programma zou maken. Welke muziek dan De concerten van enkele vooraanstaande orkesten Een bijzonder verzorgd oratorium Misschien een klassieke opera Maar waar de bijzondere omroepen reeds zoo duidelijk getoond hebben, die zelf te kannen verzorgen, en met een algemeene uitzending daarvan geen noemenswaardige tijd of kosten worden gespaard, is het toch wei overbodig daarvoor nog een ofzonderljjk instituut op te richten. Wanneer dezandtgi verdeeld is, en de omroepen vredig naast eikander leven, zullen deze van zeif zjj misschien nimmer wederkeerde ten minste niet zoo wederkeerde, als zjj gegaan was, ware het dan niet beier wanneer Ernst Wodrich hief het bleeke, met koud zweet bedekte voorhoofd op en worstelde als een drenkeling, die het water, dat hem in de keel kwam, wilde ontkomenals een vertwijfelde ontworstelde hij zich aan al die verwarde ont zettende hersenschimmen om een seconde volle helderheid een seoonde, die over zjjn leven en het hare beslissen zou. Hoeveel droppels, Ernst Ernst zag haar aan, helder, doordringend. Vijftig droppels, zeide hjj doodbedaard. Zgn vrouw schudde twijfelend het hoofd zjj lichtte de papierstrook aan den hals van het flesohje op, 20—80 droppels, had daarop gestaan maar het getal aan het einde der strook was door onoplettendheid afgescheurd, 't cijfer dertig was zoo geschreven, dat men het gemakkelgk voor vijftig kon bonden. Vijftig droppels. Met al haar gedachten reeds bg het vreeselgke nar, dat haar te wachten stond, telde Franoisoa werktuigelgk de droppeltjes af, dertig, veertig, vijftig en Ernst zag toe en telde mede en het was hem, alsof zjjn leven droppel voor droppel naar de eeuwigheid vlood. VII. Op dit oogenblik trad het kamermeisje binnen en bracht het ontbjjt voor haren heer zjj bleef rustig af waohtend staan en zag toe, hoe Francisco de droppels ingoot; zg zag hoe de hand der vrouw beefde en een paar glasheldere droppels over den rand van den lepel liepen. (Wordt vervolgd)*

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Koerier | 1929 | | pagina 1