No. 3454
Woensdag 17 April 1929
43ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Om een kleinigheid.
VERSCHIJNT elken MAANDAG.; WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND h
Hel Radiovraagsluk.
POSTREKENING Na. 52410
Uit het teven van Zijne
Heiligheid Paus Pius XI.
IPeTAilletQri.
12)
Moeten wij naar ean algemeen programma.
IV-
KOERIER
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 -:- Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling -
Advertontién 20 cent per regel, bij contract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
111.
Hy was een yverig Zielzorqer
en had een qroote vereerinq voor
zijn moeder
In 1882 werd Dr. Achilles Ratti door de
Bisschoppelijke Overheid benoemd tot Rector
der Zusters van de Avondmaalszaal. Hij bleef
tegelijkertijd Professor van 't Groot Seminarie
van Milaan, zoodat zijn werk nu verdeeld
was in zielzorg voor de Zusters en lesgeven
aan de theologanten. Het klooster breidde
zich zoo sterk uit, en de ijverige Rector had
een zoo groot aandeel in deze ontwikkeling,
dat de Zusters reeds enkele jaren later een
nieuw tehuis moesten gaan stichten.
In 1889 wijdde de Aartsbisschop van Milaan
in 't groote paleis «Passalaqua» een prachtige
kapel, waar gedurende meer dan een kwart
eeuw een even ijverige als stipte priester de
kerkelijke bedieningen zou verrichten.
Thans is er in dit huis een gedenkplaat
aangebracht, die het volgende opschrift draagt
Te midden eener verheven godsvrucht, in de
mystieke sfeer eener nieuwe Avondmaalszaal
stelde Dr. Achilles Ratti, bedienaar en uit-
deeler der hemelsche gaven, den ganschen
rijkdom van zijn groot verstand en zijn edel
moedig hart in dienst van een uitgebreide en
veelomvattende werkdadigheid. Vurig ver
kondiger van Gods Woord, stichtte hij de
zielen door raad en voorbeeld en bereidde
hij zich onbewust voor op den historisch
geworden dag 6 Februari 1922, toen hij onder
den naam van Pius XI op St. Petrus' Stoel
verheven werd, waarop hij thans de Opper
herder der Kerk en de onfeilbare beschermer
der waarheid is.
Een eenvoudige opsomming der vele werk
zaamheden toont reeds voldoende aan, hoe
Dr. Ratti zijn taak als Bedienaar des Woords
heeft uitgeoefend. Behalve de geestelijke hulp
die hij aan de Zusters verleende, gaf hij ook
godsdienstonderricht aan de kleine kinderen,
die zich voorbereidden voor hun Eerste H.
Communie: 635 kinderen zijn onder zijn
leiding voor den eersten keer opgegaan naar
de Tafel des Heeren. lederen Donderdag liet
hij de jonge meisjes bijeenkomen en gaf hun
dan godsdienstonderricht. Iedere maand kwam
onder zijn leiding de bond van Katholieke
onderwijzeressen bijeen. Deze bloeiende orga
nisatie was zijn vreugde en gloriekroon. Dan
mogen we zeker niet vergeten te vermelden,
welk een bijzondere zorg de ijverige Rector
besteedde aan de godvruchtige viering der
Meimaand en van de maand van het H. Hart
van Jezus en aan de voorbereiding op het
Pinksterfeest.
Behalve de vele preeken, die hij hield bij
gelegenheid van kleeding of professie van
Novelle van
JASSY* TORRUND.
Hij legde de hand op haar donker haar en
sprak welwillend en ernstig Wanneer ge hersteld
znlt zgn, Franoisoa hersteld van al dit leed
De avondschemering verbreidde steeds diepere
sohadnwen in de stille ziekenkamer geen gelnid
verstoorde de stilte.
Zoo vond hen de pleegzuster, toen zjj een half
nar later kwam zjj hief Franoisoa op en bracht
haar naar bed. De jonge vrouw liet alles willoos
met haar gesohiedeu, zjj klappertandde en sprak
als in verwarde droombeelden. De znster zat den
langen naoht door vol zorg aan haar bed èn
luisterde naar de haastige woorden, die zjj na
tot den echtgenoot, dan tot een vreemde richtte
aan een ander dien zjj met smeekende woorden
en gebaren bezwoer, haar te helpen, haar niet
ongelukkig te maken. Zuster Valerie was slechts
eeumaal opgestaan, om de denr te slaiten die
naar de kamer van Ernst voerde, daar zag zjj ook
haar anderen patiënt slapeloos met wijdgeopende,
duisterblikkende oogen liggen keerde zuchtend
naar Fransjes leger terug, bad haar rozenkrans
af en vlooht de namen harer beide zieken bjj
haar gebed in. En langzamerhand, naarmate de
nacht voortsohreed, werd Fransje rustiger en
sliep eindeljjk in.
Den volgenden morgen ging het haar veel beter
zjj stond op en toen dokter Böhmer kwam, vroeg
Kg hem dadeljjk, of zij weder spoedig mocht
religieuzen, gaf hij van 18821912 ieder jaar
een speciale Paaschretraite. Van 18921894
.hield hij de Lijdensmeditaties voor de Duitsche
kolonie. Ieder jaar komt een heel leger van
schoorsteenvegers uit Tyrol naar Lombardije,
maar er zijn er niet veel van groot tot
klein die niet naar de preeken van Dr. Ratti
kwamen luisteren en er hun voordeel mee
deden. Buiten het klooster werd de geleerde
en heilige priester vaak ontboden Jals biecht
vader en raadsman voor moeilijke en inge
wikkelde kwesties
Maar deze dorre opsomming zegt nog niet
veel. 't Was van veel meer belang dat z'n
priester-zijn geheel vervuld was van sterke
geestdrift, grooten ijver, 'n bovennatuurlijke
geest en een hooge achting voor de onster
felijke zielen. Men heeft reeds herhaaldelijk
den wensch te kennen gegeven, dat er een
keurlezing zou verschijnen van zijn preeken
en overwegingenbij gelegenheid van het
Jubileum van den H. Vader zullen deze preeken
dan ook in druk verschijnen en hoewel zij
weinig letterkundige waarde hebben, getuigen
zij toch van voorname geleerdheid en groote
diepzinnigheid. Door deze uitgave zal een klein
tipje worden opgelicht van den sluier, die het
inwendig leven van Dr. Ratti tot nog toe
voor ons verborgen hield. Zijn groote geleerd
heid was bij hem nooit een beletsel, om als
priester de zielen te begrijpen.
Het klooster van de Avondmaalszaal was
voor hem een oase, waar hij zijn priesterhart
kon verfrisschen»hier voel ik mij waarachtig
priester*. En werkelijk zoowel op den kansel
als in den biechtstoel sprak zijn onvermoeide
bovennatuurlijke godsvrucht. Na de H. Mis
las hij een gedeelte uit de PI. Schrift en
wanneer er dan soms nog eens iemand kwam,
die zich verlaat had en hem verzocht om de
H. Communie- uit te reiken, dan lette hij niet
op de verontschuldigingen die men hem
aanbood, maar hij zei dan gewoonlijk: »Niets
verheugt mij zoozeer, dan Christus te mogen
uitdeelen aan de zielen!*
De volgende gebeurtenis geeft een duidelijk
beeld van zijn verheven plichtsgevoel. In
Mei 1898 kreeg men in Milaan reeds een
voorproefje van een Bolsjewistische revolutie.
Bij gelegenheid van een langdurige staking
was er een formeele opstand uitgebroken.
Over de stad was de staat van beleg afge
kondigd op straat werd er gevochten alle
godsdienstoefeningen waren verboden en de
kardinaal moest zelfs de stad verlaten. Eén
priester bleef echter energiek zijn taak ver
vullen die man J was Dr. Ratti. Bij deze
gelegenheid trad de onverschrokken Rector
als bemiddelaar op. De opstandelingen waren
het klooster de Paters Capucijnen binnen
gedrongen, hadden 'n pij van de paters
aangetrokken en zoo verkleed schoten zij
vanuit de vensters op de militaire troepen.
De arme Paters die zich in hun cellen hadden
opgesloten, werden als opstandelingen ge
vangen genomen. Ze zouden vast en zeker
zijn terechtgesteld, als Dr. Ratti niet onver-
nitgaan. Hij lachte haar zonder bedenken nit en
tikte op zgn ongegeneerde wijze met den vinger
op haar voorhoofd Met dien Oostenwind, zieltje
Ja, wat beeldt ge u dan eigenlijk wei in
Daarmede hield hij de zaak voor afgedaan en
ging over tot de orde van den dag.
Francisca hoorde hem stilzwijgend aan en
staarde op haar scheurkalender, die den datum
van den 4n Maart aanwees. Den 6a, dus over
morgen, moest zjj voor het gerecht verschijnen.
Zij wist, dat een enkel machtwoord van dokter
Böhmer haar er voor ditmaal van kon bevrijden,
maar daarmede was de zaak slechts verschoven,
niet afgedaan en zij moest dat alles nu spoedig
van de ziel hebben, anders ging zjj ten onder
Zoo zweeg zij en peinsde hoe zij haar voornemen
kon uitvoeren en toen de gevreesde dag aanbrak,
kwam haar het toeval zelf te hulp.
Ernst had in den nacht razende hoofdpijn, en
de zuster gaf hem op voorschrift van dokter
Böhmer, morphinedroppels, en toen deze niet
hielpen, na eenige aren nog een tweede dosis.
Daarop verdween de pijn en de zieke viel in een
diepen rnstigen slaap, zoodat znster Valerie
's morgens vroeg haar post kon verlaten.
Toen Franoisoa ontwaakte, was het reeds negen
nren. Nog anderhalf nar. Zij sloop op de teenen
naar het bed van Ernst. Goddank, hij sliep
zoo zon zij misschien onbemerkt weg komen. In
koortsachtige haast kleedde zjj zich een een
voudige zwarte japon, die de vale bleekheid van
haar gezicht nog meer deed nitkomenhoed en
pelsmantel lagen reeds gereed, Fransje strekte er
juist de hand naar nit daar bewoog zioh iets
in de kamer daarnaast Ernst riep zaoht haar
naam. In het volgende oogenblik stond zjj naast
hemvermoeid, half gesloten keken zgn oogen
naar haar plotseling wekte haar zwarte uit-
schrokken tusschen beide ware gekomen om
de juiste toedracht der zaak uiteen te zetten
Zoodoende wist hij ook hunne onmiddellijke
invrijheidstelling te verkrijgen.
Z'n kinderlijke liefde voor zijn moeder
was een bijzondere karakter-eigenschap van
Dr. Ratti. Hij had reeds'tamelijk vroeg zijn
vader verloren en nu schonk hij zijn groote
liefde totaal aan haar, aan wien hij, zooals
hij zeide, na God alles te danken had. lederen
Zondag bracht hij een bezoek bij zijn moeder,
die in een eenvoudig huisje woonde in de
Via Nironenooit zou hij overslaan, om
eenige versnaperingen voor haar mee te
brengen. Een van zijn werken heeft hij in
eerbiedige vereering aan zijn moeder opge
dragen met deze woorden »Aan U, mijn
teergeliefde moeder, die het geloof en een
beproefde deugd ongeschonden in U bewaart,
draag ik vandaag, op Uw verjaardag, dit werk
op, en wanneer later misschien een of andere
geleerde dit boek openslaat, zal hij daar Uw
naam vinden als een bewijs van mijn veï-
eering voor U.«....
Toen Pius X Dr. Ratti in 1912 als Onder
prefect der Vaticaansche Bibliotheek naar
Rome riep, werd Dr. Ratti slechts door een
gedachte getroffen, zijn oude moederDe
zachtaardige Paus Pius X zond haar zijn
portret met eenige vertroostende woorden om
het heengaan van haar kind.
Dr. Achilles Ratti was ook zeer gevoelig
voor vriendschap. Hij hield veel van Professor
Contardo Ferrini, wiens zaligverklaringsproces
thans reeds is ingeleid. Op zekeren dag, toen
hij met verschillende vrienden in het buiten
verblijf der Zusters, aan het Lago Maggiore,
den maaltijd gebruikte, wist de zuster, die
tafel diende, niet goed bij wien zij moest
beginnen. Dr. Ratti wees op Contardo Ferrini
en profeteerde schertsend: >Hem komt de
eer toe, zuster, want hij zal het eerst heilig-
verklaard worden
Bij een andere gelegenheid werd Dr. Ratti
plotseling naar Milaan teruggeroepen. Of
schoon er een flinke storm woei, was hij toch
niet bang om in een gewone boot het meer
over te varen. Toen men hem er op wees,
dat deze toch niet zonder gevaar was, ant
woordde hij lachend Wees maar niet bang
de boot waar ik mijn voet op zet slaat niet om
Was het toen reeds Sint Petrus' scheepje
(Wordt vervolgd).
Het lijkt oppervlakkig zoo mooi.
Afgezien nog van den zoogenaamden bezuini
gingsmaatregel.
Stel u voor er zgn twee zendstations
laten we voorloopig nog mtar eens aannemen
Hilversum en Huizen. Er wordt of door een
speciaal ingestelden omroep met een direotorinm
b v. van negen persoDen, waarvan drie katho
liek, öf door de erkende omroepen federatief
samenwerkend een algemeen programma uitge*
gangsjapon tjju opmerkzaamheid, zgn argwaan
zioh met moeite oprichtend, vroeg hg, haar met
groote oogen aanschouwen Franoisoa, waar wilt
ge heen
Zij stond naast zijn ledikant, over'al haar leden
bevend, deed moeite een uitvlucht te vinden, en
drnkte den zieke zaoht in het kassen terag. Hij
weerde zich met alle krachten, ontkiemde haar
polsen en riepGe moogt niet nitgaan, Francisca,
gg zult... de dokterhg hield op, greep met
beide handen naar zgn slapen en stenndeMgn
hoofd, mgn hoofd. Geef mg de droppeltjes.
Terwgl Franoisoa haastig naar de pijnstillende
droppeltjes zocht, die de zuster voorzichtigheids
halve buiten het bereik van den zieke had
geplaatst, doemde in de koortsachtige hersens
van den man een vreeselgk oordeel op. Dit was
een van de geheime wegen, waarvan Anrelia had
gesproken zgn vrouw God in den Hemel
zgn vrouw bedroog hem, den zieke. De brief
kwam hem in de gedachten en al die geheim
zinnigheden, die pogingen tot verbergen hg
hoorde den verstandigen ouden huisvriend zeggen
Zjj heeft iets, wat haar kwelt en haar geen rast
laat. Al deze zaken sohenen als de schakels van
een ketting in elkander te passen gedachten en
voorstellingen, waaraan hg tot dasver nooit
gedacht had, spookten door zgn hersens, hg
doorleefde als het ware in óóu minuut al de
laatste weken, vond zgn vragen beantwoord, zgn
twgfel bevestigd als een zee geleek het hem,
een wilde troostelooze zee, waarin hg ten onder
ging en daarna klonk plotseling als ver, ver
Verwijderd Franoisqa's stem aan zgn oor Is dit
het goede flesohje, Ernst
Hg sloeg de oogen op en kuikte. Nog leefde
hij en was hij bij zija bewustzijn, nog was
Franoisoa bg hem, maar wanneer zg ging, wanneet
zonden.
Dat programma kau zijn, muziek en gesproken
woord of enkel muziek.
Oyer het eerste spraken we niet. Hoe ook
voorgesteld, dit is voor ons katholieken absoluut
onaanneembaar. Wij keuneu geen neutraliteit.
Wij vreezen voor de gevaren. Wij wagen ons
niet meer aan een proef.
Het tweede enkel muziek.
Dat .algemeen muziekprogramma zal op steeds
hetzelfde zendstation worden uitgezonden of af
wisselend op de twee. Nemen wg het laatste aan.
Want wat wg tegen dit algemeen muziekpro
gramma hebben, geldt nog sterker als 'c steeds
op eenzelfde station wordt uitgezonden.
Onmiddellijk zal door verreweg het grootste
gedeelte der luisteraars het algemeen muziekpro
gramma voor het, d.i. voor het nationale, pro
gramma gehouden worden. Eu wei: le omdat het
muziek geeft2e omdat het 't best verzorgd zal
zgn en Be omdat het door of met toestemming
van alle omroepen zal worden uitgezonden. Als
consequentie volgt, dat de bijzondere omroepen
en met name de K. R. O. ais uitzendingen van
den tweeden rang zullen beschouwd worden èa
sectarisoh of on-nationaal.
Eén hooiduitzending zal het worden, waar
iedereen naar luistert en tegelijk een tweede uit
zending van een bgzouderen omroep, die als
tweede raugs beschouwd wordt en slechts weinig
luisteraars zal trekken.
Gevolg, dat de animo voor den bgzonderen
omroep zal gaan verflauwen, de bijdragen niet
meer zallan toevloeien en deze zal moeten gaan
concnrreeren tegen den algemeenen die hij,
n.b. zelf voor een gedeelte zal moeten bekostigen.
Nog meer zal deze maatregel vóór den bgzon
deren omroep fataal blijken, ais men alle muziek
op aigeau va programma zal willeu uitzenden.
Immers dw;. zal b v. de K. R. O. slechts sprekers
voor zijn microfoon krijgen. En nu komen wij
voor het feit te staan, dat juist de muziek als 't
ware de lokvogel is voor de meeste laisteraars
om hun toestel voor den spreker op de bepaalde
muziekgolf te laten staan.
Alwper dus komt de bijzondere omroep in het
gedrang.
Vervolgens, is het wel waar, dat alle muziek
voor een algemeen programma geschikt is
Verre van daar. Wij weten met zekerheid, dat
sommigge muziekuitzendingen noch door ons,
noch door de Christelijke groepen geaccepteerd
kannen worden, en er zelfs in deze bg die groepen
principieele bezwaren bestaan.
Een algemeen programma voor alle muziek, zal
dus zelden of nooit de goedkeuring kunnen weg
dragen en noodzakelijk de bron worden van
nieuwe verwikkelingen.
Blijft nog over, dat men slechts een bepaald
soort muziek tot een algemeen programma zou
maken.
Welke muziek dan
De concerten van enkele vooraanstaande
orkesten
Een bijzonder verzorgd oratorium
Misschien een klassieke opera
Maar waar de bijzondere omroepen reeds zoo
duidelijk getoond hebben, die zelf te kannen
verzorgen, en met een algemeene uitzending
daarvan geen noemenswaardige tijd of kosten
worden gespaard, is het toch wei overbodig
daarvoor nog een ofzonderljjk instituut op te
richten.
Wanneer dezandtgi verdeeld is, en de omroepen
vredig naast eikander leven, zullen deze van zeif
zjj misschien nimmer wederkeerde ten minste
niet zoo wederkeerde, als zjj gegaan was, ware
het dan niet beier wanneer
Ernst Wodrich hief het bleeke, met koud zweet
bedekte voorhoofd op en worstelde als een
drenkeling, die het water, dat hem in de keel
kwam, wilde ontkomenals een vertwijfelde
ontworstelde hij zich aan al die verwarde ont
zettende hersenschimmen om een seconde volle
helderheid een seoonde, die over zjjn leven
en het hare beslissen zou.
Hoeveel droppels, Ernst
Ernst zag haar aan, helder, doordringend.
Vijftig droppels, zeide hjj doodbedaard.
Zgn vrouw schudde twijfelend het hoofd zjj
lichtte de papierstrook aan den hals van het
flesohje op, 20—80 droppels, had daarop gestaan
maar het getal aan het einde der strook was door
onoplettendheid afgescheurd, 't cijfer dertig was
zoo geschreven, dat men het gemakkelgk voor
vijftig kon bonden.
Vijftig droppels.
Met al haar gedachten reeds bg het vreeselgke
nar, dat haar te wachten stond, telde Franoisoa
werktuigelgk de droppeltjes af, dertig, veertig,
vijftig en Ernst zag toe en telde mede en
het was hem, alsof zjjn leven droppel voor droppel
naar de eeuwigheid vlood.
VII.
Op dit oogenblik trad het kamermeisje binnen
en bracht het ontbjjt voor haren heer zjj bleef
rustig af waohtend staan en zag toe, hoe Francisco
de droppels ingoot; zg zag hoe de hand der
vrouw beefde en een paar glasheldere droppels
over den rand van den lepel liepen.
(Wordt vervolgd)*