Stadsnieuws.
Vergaderiug derCommissie Zeeuwscli-
Vlaanderen uil den Raad van Overleg.
Het Radiovraagstuk.
Moeten wij naar een algemeen programma.
Vin Rervouusu Lavenskreuht teruegesohonkeu.
(Applaus)
Da ovsihaii, »ij hield geen rekening met het
belaag der eileiders, nooh op eoonomisoh, nooh
op politiek terrein. Daar heersohte het onver-
valsohte liberale regiem en hoe kon men daar
nota nemen van mensohen, die dwars tegen dat
regiem ingingen. Die tjjd is thans voorbij. Er
gebeurt tegenwoordig niets meer of de arbeiders
beweging wordt erin gekend. Oi>za mannen zjjn
door de regeering opgenomen in den Hoogen
Raad van Arbeid en we treft ju ze aan in elke
oommissie van eenige beteekenis. Men kan ons
niet meer pasBeeren. (Applaus)
Vroeger braoht men den geloovigen arbeider
in een toestand van diepe ellende en dan kwam
men hem vertellen dat het kapitaal nog wel te
overwinnen soa zjjn, als hg maar niet vasthield
aan sgn godsdienst. De arbeider werd daar bjjna
moedeloos onder. Thans is het vertronwen op den
Hemelsohen Vader aan dnisenden en dnisenden
tern ^geschonken. (Applaus)
Men dorst destgds vaak de consequenties niet
meer aan van sgn huwelijksdag, segt spreker.
Thans is bg tallooien het besef weergekeerd, dat
dwaas is degene, die denkt, door ijjn plicht op
een bepaalde wjjte te versaken, sgn geluk te
bevorderen en dat niets ter wereld mooier is dan
een kinderrijk gesin. (Applaus)
Spreker wgst dan op den invloed der arbeiders
op den gang van saken in het bedrijfsleven.
Jaarlijks worden er honderden colleotievt arbeids
krachten afgesloten. Men heeft gekregen de
Coöperaties, de Centrale Volksbank en allerhande
instellingen, die den arbeider den strijd om het
bestaan vergemakkelijken.
Dat alles is positieve arbeid.
Daarnaast staat onse negatieve arbeid.
Als de R.-K. arbeidersbeweging er eens niet
geweest was, de Roomsche arbeiders hun plicht
eens niet hadden gedaan, wat soa er dan geoeard
zijn, vraagt spreker. Het staat vast, zegt hg, dat
dan de socialisten onze taak zonden hebben over
genomen. Spreker wgst op net gevaar dat de
mensohen van bniten bedreigt, die in een groote
stad komen en in hnn woonplaats het vereni
gingsleven niet hebben gekend. Zij vallen o zoo
gemakkelijk in handen van de socialisten- Vraag
het, zegt spreker, aan de parochiegeestelijken aan
de buitenkanten van Rotterdam en Amsterdam
De socialisten gebrniken den bioodatrjjd om de
sooialistisohe gedachte te bevorderen. Wjj, «egt
spreker, moeten dien strjjd gebruiken om onze
heidensohe samenleving te vervormen in een
christelijke maatschappij. (Krachtig applaus)
Spreker wgst dan nog op de grnweien, welke
ongestraft in Mexico bedreven worden. Als men
in Nederland zooiets soa durver, bestaan, zouden
de 140,000 georganiseerde arbeiders wel wat andera
doen. Wjj beschikken in Nederland over drie
machtige wapens1 onze vakorganisaties2 de
pers (we mogen God danken, z)gt spreker, dat
we in Nederland snik een nitgc reide katholieke
pers hebben); 3 onse politieke organisatie. Die
vormen tezamen een hechte, sterke kabel, waaraan
we onze belangen veilig kannen ophangen. Als
er in Mexico waren geweest goed georganiseerde
R.-K. arbeidersverenigingen, sonden Celles en
a'n trawanten hun vervolging wel uit hnn hoofd
hebben gelaten. Zg zonden dan, evenals Troeistra
in 1918, hebben moeten zeggen„we hebben ons
vergist in de machtsverhouding" en ieelgk hebben
opgekeken. (Applaus)
Hoe noodig het is, dat de toestand verandert
en de maatschappij in ohristelgken sin wordt
hervormd, zegt spreker, bljjkt ait het volgende
In 1916 waren te Antwerpen vertegenwoordigers
bjjeen van de R -K. Sociale organisaties nit heel
Enropa. Pater Arnaad bracht daar een rapport
nit over Frankrijk Dat was droevig. Doch erger
was, dat de Belgische aalmoezenier moest verklaren,
dat 80 pCt. der georganiseerde Belgische arbeiders
niet meer praotiseerend kathoh.k waren. Dat is
versohrikkelgk, segt spreker, als men bedenkt
hoeveel zielen op deze wjjze verleren gaan.
Laten vooral de jongeren zoo besluit spreker
bet eerste deel fijner t-eeptaak, toch eens diep
gaan beseften, hoe het vroeger was Dan zullen
zg ook beter begrijpen, dat er v.vmdaag in West-
dorpe met recht feest wordt gewerd, dat het 10-
jarig bestaansfeest der R-K. Werkliedenvereeni-
ging een ware jubeldag mag heeten.
(Applaus)
Alvorens na te gaan, zoo ting spreker het
tweede deel van zjjn toespraak aan, hoe het in
de toekomst zal moeten worden, wil ik nog enkele
resultaten aanstippen van het werken onzer
arbeidersorganisaties Spreker noemt dan de
werkloosheidsverzekering ln de afgeloopen vorst
periode heeft de Rijksregeering vier weken extra
uitkeering gegeven terwgl veel gemeentebes cnren
hun' beet doen om de mensc&en aan werk te
helpen. De ongevallenverzekering garandeert den
werkman een nitkeering als hem een ongeval
treft. Vroeger vond m«n zooiets ongelukkig en
daar bleef het bg. De gevolgen waren geheel
voor den arbeider Als men thans een arbeider
neemt, weet men, dat men hem moet verzekeren
Ge kunt thans, segt spreker onder hilariteit der
vergadering, gerost een been breken, want ge
krijgt nog geld op de koop toe.
Men heeft voorts gekregen de ouderdomsrente
De regeling is nog wel niet ideaal, doch vroeger
kreeg men heelemaal niets
Uit een en ander bljjkt overduidelijk zegt
spreker, dat de toestand van tegenwoordig met
dien van voorheen hemelsbreed verschilt
Doch als dan inderdaad zóóveel door
organisatie is bereikt, moet oom ieder voor zich
het vaste voornemen maken, die organisrtie nooit
ontronw te worden. Want ook in de toekomst
valt er voor de arbeiders nog een groote taak te
vervollen. We moeten, segt sprehar, de heiddnsche
samenleving hervormen tot een christelijke.
Een stak heidendom, dat nie^ getolereerd kao
worden noemt spreker het, dat de landarbeider,
die wel den nuttigsten arbeid verricht, die er is,
minder verdient dan mensohen die aan de menat
onnatte, zelfs schadelijke productie hnn kracht
besteden. In den winter loopt hg soms 3 tot 4
maanden werkloos.
Wjj vragen, «egt spreker, om bedrijfsorganisatie
Niet om de gezagdragers van hnn plaats te dringen.
Integendeel bg ons is hnn gezag veilig. Doch we
mogen niet toelaten, dat het in onze samenleving
ln de toekomst zoo ongeordend bljjft toegaan,
fater &aaymakers, de geleerde Jesaiet verklaart
onomwonden, dat ohie samenleving, waarin uit
sluitend en alleen om winst te maken geproduceerd
wordt, niet in orde is. Spreker citeert voorts
prof. Coenrad en zegt dan, dat op economisch
gebied het liberale stelsel nog steeds hoogtjj viert.
Wg vragen niet als beginsel, segt spreker, dat
de wetgever alles zal regelen, neen, wjj staan nog
op hetzelfde standpunt als in 1925 toen wg ons
program uitgaven wjj willen samenwerking. In
h-ot bedrijfsleven zal moeten komen de liefde.
De arbeidersstand in zgn geheel moet worden
opgeheven. De arbeid moet komen op een hooger
plan. De landarbeider moet weer liefde kannen
krjjgen voor zjjn werk. Dan is zgn bedrjjf het
mooiste, dat er is. Dan zal hg er trots op kannen
zgn, dat hg landarbeider is.
Wij staan, herhaalt Bpreker, voor een ontzettende
taak. Anderen werken ook om den arbeider te
ontrukken aan de macht van het mammonisme.
TasBchen hen en ons is echter een onoverbrugbare
kloof. Als wjj onze taak niet vervallen, wee dan
ons.
Wil men inderdaad sgn plicht goed vervullen
dan dient men allereerst een trouw lid te zgn van
z'n organisatie. En vervolgens moet men ook de
ongeorganiseerden zonder ophonden aansporen om
hd te worden. Een ongeorganiseerde, zegt spreker,
is als een koekoek, die zgn ei legt in het nest
van een ander omdat hij te lam is, het zelf nit
te broeden.
Ook moet men lid zgn van de R.-K. Kiesver-
eeniging. Het is afschuwelijk, zegt spreker, als
een Roomsch arbeider rood stemt. Men gaat daar
door recht tegen de belangen van zichzelf in. Wij
hebben behoefte, zegt spreker, aan levensblijheid,
aan levensmoed, &>an christenleven. En dat kannen
de rooden ons niet geven, omdat zjj dat niet
bezitten.
(Applaus)
Ook de vronwen moeten meewerken en niet
altjjd mopperen ais de bede om de contributie
komt. Spreker hoopt, dat zjj dit znllen inzien en
blijmoedig het cfter brengen, dat ook van haar
gevraagd wordt.
Wjj zjjn met de bestaande verhoudingen niet
tevreden, zegt spreke;*. Het moet niet kunnen
gebeuren, dat men de mensohen werkloos maakt,
als er eens een oogenbi k geen werk is. Spreker
wgst op het zielenmooriend eftekt daarvan. Ook
de boer en de fabrikant moeten bedenken, dat
ééa hagelslag meer kan kosten dan dat men 10
arbeiders een heelen vinter door aan een werk
houdt.
Ook de overheid caoet goed haar taak ten
opzichte van den christen-arbeiders begrjjpen*
Zjj moet beseften, dat kaar eigen positie daarvan
afhangt en dat de goede arbeiders het heohste
bolwerk vormen tegen communisme en anarohie.
Ais cjj de arbeiders niet tegemoet treedt, graaft
zjj haar eigen graf.
Alle weidenkenden mogen beseften, dat de
R -K. Werkliedenvereeniging iets anders nastreeft
dan bijeenkomsten te beleggen om zioh door den
een of anderen leidei? den kop op hol te laten
brengen.
Als we, zoo eindigt spreker, het vertouwen
op God bg den arbeider weten terng te brengen,
dan znllen wjj overwinnen. Daar is niets aan te
doen. (langdurig applaus)
De heer E Kalle, voorzitter van de jnbileerende
vereeniging sprak daarna een slotwoord. Hjj
dankte namens bestuur en leden allen, die hadden
medegewerkt om het feest mogelijk te maken en
ook allen, die op eeaigerlei wjjze hnn belang
stelling hadden getoond, met name de afgevaar
digden der zustervereeniging. Het stemt tot vol
doening aldus spr, dat verschillende standen onze
vereeniging hebben gelnkgewenacht. Daaruit bljjkt
dat men zich stelt op hestandpnnt der ohristeljjke
solidariteit.
Spreker dankt nog speciaal de verschillende
sprekers en vooral ock den heer Loerakker en
Bpreekt den wencch nit, dat de ondervinding, in
de voorbjje tien jaar opgedaan, als leiddraad zal
mogen dienen voor de 'oekomst.
Me een opwekking tot allen, om deel te nemen
at.n de algemeene H. Communie en tot de vrouwen
om Zondagnamiddag de feestelijke bijeenkomst
bjj te wonen eindigt spreker onder applaus der
vergadering.
De eerste feestvergadering was hiermede
geëindigd.
III.
Nog eens over de massa geld, die onze uit
zending kosten zon als wjj geen algemeen en
gezamenlijk programma wilden aanvaarden.
De vraag is ons gesteld brengt ons katholiek
volk niet te veel op voor de radio, en doet dat
geen schade aan andere katholieke instellingen
Wjj moeten o.a. ook onze katholieke Universiteit
onderhonden.
Op het eerste gesioht lijkt deze vraag nog niet
zoo ongemotiveerd. Het is waar, ons katholiek
volk moet veel opbrengen maar de meening, dat
de bijdragen voor den eigen omroep de oorzaak
zonden sgn, dat zjj niet meer zoo sterk zouden
toevloeien voor de missies b.v. of voor de
katholieke Universiteit, Ijjkt ons niet geheel juist.
En waarom niet.
Wat heeft de K. R. O. in de enkele jaren van
zjjn beetaan trachten te bereiken.
Wjj kwamen te st.ian voor het feit, dat de
radio zich in onnoemlijk korten tjjd populair
maakte onder de menigia. Radiotoestellen werden
met duizenden per wsek door de fabrieken «n
radiohandelaren afgeleverd. Iedereen sloot zich
bjj een omroep aan Weina, als de K. R. O. er
niet was geweest, hadden die aansluitingen even
goed plaats gehad, maar dan alleen bjj den AVRO
of een dergelijke.
De KRO heeft das niet een nieawe bron aan
geboord, maar de stroomen, die reeds vloeiden of
opnieuw gingen vloeien, afgeleid en ze gevoerd
naar eigen vergaderplaats den Katholieken
Radio Omroep. De KRO heeft de Katholieken
niet aangespoord tot nieawe aitgaven, maar
gevraagd aan zgn geloofsgenooten om het geld,
dat voor de radio tooh werd nitgegeven, niet te
brengen bjj een nentrale instelling, maar wel bjj
ééne, die op de allereerste plaats zorgen ion, dat
wat uitgezonden ward, gerost da huiseu dar
Katholieken mocht binnentreden.
Dat is het feit.
Ais de KRO er niet was geweest, dan soa al
dat geld uiet in de beurzen der Katholieken
gebleven zjjn of aan een andere Katholieke
stichting geschonken, maar in handen gekomen
van anderen en zou 'n andere omroep 40,000
leden meer geteld hebben plus de inkomsten
van die 40,000. Zóó is - het, en geen enkele
katholieke instelling heeft daardoor noemens
waardig minder bijdragen ontvangen.
Integendeel.
De KRO heeft steeds plaats geschonken aan
alien, die voor zgn microfoon de katholieke
instellingen wilden aanbevelen. Voor 'tSohaepman-
fonds, voor de Missies, voor de Universiteit,
noodlijdende parochies heeft hjj steeds zjjn zender
beschikbaar gesteld.
Wjj mogen das nooit den KRO beperken in
zgn aitgaven, omdat door hem andere katholieke
instellingen minder zonden ontvangen, en daarom
ook niet om die reden aanstaren op een
algemeen program.
Op den 6ier April ji. vergaderde onder presi
dium van Dr. b. G Korfcenhorst te 's-Gravenhage
de Oommissie Zeeuwsch Vlaanderen nit den Raad
van Overleg.
In deze Commissie zgn de R-K centrale ver-
eeaigingen der werkgevers, boeren, middenstanders
en arbeiders gelijkelijk vertegenwoordigd.
Bjj de behandeling der vracht- en personen-
tarieven op den veerdienst Ter Neuzen—Viissingen
w ird opgemerkt, dat, ofschoon door den Minister
eea belangrijke verlaging der vrachttarieven zal
worden voorgesteld, de tarieven voor personen
vervoer eveneens aanzienlijk verlaagd moeten
worden, temeer daar Zeeawsoh-Vlaanderen reeds
genoeg nadeel ondervind van zgn isolement. De
aangewezen weg in deze is, dat er tnsscben boot-
trom- en spoorwegen een goede samenwerking
heersoht. De aandacht der Oommissie blgft in de
eerste plaats gevestigd op het kanaal Axel—Halst
waarvan het overleg thans in een vergevorderd
stadium verkeert. Bjj de behandeling der water
leiding kwestie bleek, dat de verpliohte aan
sluiting een der groote struikelblokken was, die
de totstandkoming dezer onontbeerlijke instelling
in den weg staat.
Er is een zeer uitgebreide, dikwjjls zeer per
soonlijke agitatie gevoerd tegen de waterleiding,
eea agitatie welke de Commissie in veel opzichten
zeer moet afkeuren. Door deze bestrijding,
grootendeels door geheel ondesknndigen gevoerd,
is tooh een zoodanig wantronwen tegen de water
leiding in den op het oogenblik voorgestane vorm
gezaaid, dat, naar het oordeel der Oommissie,
missohien alleen redding is te verwachten van
eea en bloo aftreden van Raad van Commissarissen
en Raad van Toezioht.
Mocht ook daarna de zaak niet te redden bljjken,
dan zon, naar de Oommissie verneemt, de gemeente
Hulst trachten met Regeeringsstenn een eigen
waterleiding tot stand te brengen.
Et.-K. Fabriekaarbeiderabond Vrijdag
avond hield de R.-K. Fabrieksarbeidersbond „St.
Willibrordns" sgn jaarvergadering in het patronaat.
De heer A. Banrain, waarnemend voorzitter,
opende de bijeenkomst met een woord van
welkom speciaal tot den heer Mulder, hoofd
bestuurder, die in de plaats van den heer Kroone
de vergadering ion toespreken. Spreker bracht
hulde aan sjjn medebestnarders voor den in het
afgeloopen jaar door hen verriohten arbeid,
herinnerde aan het welgeslaagd feest ter gelegen
heid van het 10 jarig bestaan, en aan het feit,
dat men van de derde gemeenteklasse in de
tweede was geplaatst, voorts aan de extra-
nitkeering aan de werkloozen in de vorstperiode
en zeide, de toekomst met vertrouwen tegemoet
te gaan. Spreker dee<t een beroep op de leden
om, als door het bestaar eventoeele foaten moohten
worden gemaakt, hierover niet te mopperen op
straat of aan de brug, doch zich daarvoor te
wanden tot de leiding. Spreker eindigde zijn
in eidend woord met het uitspreken van den
wensoh, dat 1929 voor de vereeniging een voor
spoedig jaar zon mogen zjjn.
De secretaris, de heer J. Stofteris, las daarna
de notulen der vorige vergadering, waarmee de
aanwezigen accoord gingen. Daarna las hjj het
jaarverslag over 1928 voor. Wg noteerden daaruit,
dat het ledental met 7 is vooruitgegaan en per
einde 1928 61 bedroeg. Voorts werd melding
gemaakt van de zeer goede verstandhouding in
het bestnnr terwgl de honding van een der
bestuursleden, die nooit vergaderingen bjjwoont,
werd gelaakt. Een uitvoerig overzicht van de
in 1928 gestelde bestuursdaden, gevoerde corres
pondenties enz. besloot het verslag, dat de
algemeene instemming verwierf.
De penningmeester, de heer H. Assohe, rap
porteerde, dat de bondskas per 1 Januari 1928
een saldo vertoonde van f 44,88 en per 1 Jannari
1929 van f 98 78 In de afdeelingskas was op 1
Jzonari 1928 f 62,42, aanwezig, op I Jannari
1929 f62,08
De heeren de Maag er en van de Pntte ver
klaarden zich, daartoe aangezocht, bereid de kas
te oontroleeren.
De periodiek* aftredende bestuursleden werden
alsdan bg acclamatie herkozen. Tegenoandidaten
weren niet ingediend.
De bestnnrsüunvnlling wegens ontslagname van
de heeren L de Maaijer en J. Arena kon niet
doorgaan daar niemand der aanwezigen voor de
vacatures in aanmerking wensohte te komen. Dit
pnnt werd aangehouden tot een volgende ver
gadering.
Na eenige d soussie werd overgegaan tot ver
kiezing van een nieuwen voorzitter (wegens
ontslagname alt zoodanig van den heer de Maajjer).
Gekozen werd de heer Banrain met 10 stemmen
tegen 4 op dec heer D'Hoens.
De gekozene verklaarde, zgn benoeming te
aanvaarden en aprak da hoop uit, veel voor de
organisatie ta mogen doen.
Alsnu was het woord aan den spreker van den
avond, den heer Mulder uit 's Hertogenbosch
Deze zeide, het jammer te vinden, dat de
opkomst niet grooter was, vooral omdat het
momenteel zoo dringend noodig is, dat de leden
zioh met interne aangelegenheden hunner vak
organisatie bezighouden. Spreker had tot z'n
VTeugde nit de verslagen gehoord, dat de organi
satie vooruit gaande is De organisatie is voor
Sas van groote beteekenis. Spreker herinnerde
dan aan da actie in de suikerindustrie, die beter
zou zgn geslaagd, aldus spreker, als de arbeiders
beter hadden meegewerkt, Als men de organisatie
wil zien bloeien, moet er gewerkt worden. Het
werk overlaten aan enkele personen, is niet in
den haak.
Spreker werpt dan een terugblik naar de
wordingsperiode der arbeidersbeweging en wjjat
op de moeilgkheden, die de pioniers te overwinnen
hebben gehad. Als men daarvan goed doordrongen
was, zon men harder voor z'n organisatie werken.
De onverschilligheid is echter in velen gevBren.
Men iaat zioh ook te gemakkelijk ontmoedigen.
Heeft men hier wel een flinke propagandaolub
met leden, die bezield worden door idealen, vraagt
spreker. Waarom honden de jongeren zich zoo
efijjaig. Zjj zjjn gekomen in een opgesohnd bed.
De ouderen hebben het meegemaakt dat zjj
moeeten werker, 10 a 12 uur voor een karig loon.
Zjj hadden geen vrijen Zaterdagmiddag en ook
geen vecantie en op ohristeljjke feestdagen kregen
zjj geen nitkeering. Werken en nog eeis werken
en dan zoo hard mogeljjk, was de boodschap.
Begreep men maar eens hoe moeiljjk het geweest
is de verbeteringen te bewerken, die thans zjjn
bereikt.
Wat moet er op den duur van de organisatie
terecht komen als de jongeren niet meeleven
Wjj gunnen hun gaarne het pleizier, waarvan we
zelf nooit hebben kunnen prtfi'eereD, zegt spreker.
Doch laat hen toonen, dat zjj ook hnn plicht
bestften. Ais zjj later gezinshoofd znllen zjjn,
znllen zjj den stenn van hnn vakorganisatie niet
kannen ontberen. Oaders kannen dan ook hnn
kinderen niet krachtig genoeg aansporen tot
meeleven met de organisatie.
Wjj onderen moeten ocs afvragen of het geen
tjjd wordt de hand aan den ploeg te slaan. Wjj
hebben niet alleen te voeren den strjjd om het
bestaan doch ook den geestesstrgd. Als we niet
oppassen zal men ocs op den dnur te pletter loopen.
De tegenstanders zorgen er wel voor, dat zjj de
jengd achter zioh hebben. Spreker wjjst op de
jengdoongressen der socialisten. Bjj ons, aldus
spreker, bestaat er in dit opzicht nog een tekort.
Bedenk, zegt spreker, dat wjj onderen het
voorbeeld moeten geven om alles te doen, wat
we knnnen in het belang van onze mooie Roomsche
arbeidersbeweging. Leest de Volkscourant, zegt
spreker, en geeft ze aan de jongeren ter lezing,
dring erop aan dat zjj haar lezen dan ben ik
overtnigd, dat zjj meer getrokken znllen worden
tot de organisatie.
Ook op deze vergadering zjjn de jongeren weer
afwezig, zegt spreker. De geest onder de jengd
is verpest. Men Btaart zich blind op strffaljjke
belangen dooh vergeet, dat men om die
goed te behartigen, doordrongen moet zjjn van
z'n beginselen. Men moet op z'n tjjd offers weten
te brengen.
Richt een propsgandaolnb op, zegt spreker, en
haalt daar zooveel mogelgk jongeren in. Leert
hnn bet ABC van het sooiaal leven Dat moet
qeleerd worden. Dan krjjgen ze vanzelf liefde
voor de beweging. Mjjzelf is het aldns vergaan,
zegt spr. Aanvankelijk was ook ik onverschillig.
Dooh ik heb liefde gekregen voor de organisatie
door kennis. Of denkt ge soms, zegt spreker, dat
het baantje van vrijgestelde zoo aangenaam en
gemakkelijk is Wjj moeten voor ons werk een
stnk van ons gezinsleven opofferen. Mjjn huisgezin
zou te gronde gaan, zegt spreker, bIs ik niet had
snik een goede vrouw.
Spreker spoort dan aan om moed te honden.
Wjj hebben tot taak, aldns spreker, aan de her
vorming van de maatschappij mede te werken.
Daar kannen wjj zoo machtig veel aan duen.
Werkt dan allen mee aan de versterking uwer
organisatie. Als de organisatie niets beteekent
wordt er geen rekening mee gehouden door de
werkgevers. Spreker toont dat met enkele voor
beelden aan.
Met de aansporing gezamenlijk te streven naar
de hervorming der maatschappij in Christus beslnit
spreker zjjn overtuigende voordracht, waarvoor
hem een dankbaar applaus ten deel valt.
De voorzitter spreekt een kort dankwoord en
dankt ook nog secretaris en penningmeester voor
de uitgebrachte verslagen.
Hjj sluit dan de vergadering.
R.-K. Vrouwenbond. Zaterdag en Zondag
jl. heeft de R-K. Vrouwenbond alhier een tweetal
aeer geslaagde uivoeringen gegeven en daarmee
weer eens temeer bewezen, welke goede krachten
er zoowel op het gebied van tooneei als op dat
der muziek onder hare leden sohnilen.
Was Zaterdagavond de opkomst slechts gering,
Zondagavond was de groote zaal van het patronaat
flink bezet.
Het komisch dno, waarmede de avond na
een kort inleidend woord van Mad W. Tak
geopend werd, deed z'n naam alle eer aan.
't Werd vlot en echt karakteristiek weergegeven.
Inplaats van Colnmba, het blinde bruidje van
het allerheiligste sacrament, werd Zondagavond
eerst opgevoerd „Om de duiten", karakter-bljjspel
in één bedrjjf, dat eveneens om zjjn alleraardigste
typeering der versohillende fiigoren, eèn groot
en alleszins verdiend snooes had.
Na de panze kwam „Colnmba", het bekende
sacramentspel van pater fr. Servatins voor het
voetlioht. Ook hierin toonden aioh aoowel kleine
als groote actrices buitengewoon rolvast en de
groote toewijding, waarmede gespeeld werd zoo-
mede de benjjdens waardige uitbeeldingagave,
waarover de vertolksters der hoofdrollen bleken
te beschikken, braohten de aanweaigen sterk onder
den indrnk van dit ainrjjk en verheffend stak.
Hartelijk en spontaan is er dan ook geapplau
disseerd.
Het slot werd gevormd door een aardige
potpourri van een verdienstelijk dameskoortje.
Zeer te loven viel de uitvoering van het dames
koor in de litargisohe gezangen, tjjdens het
saorementsspel. Die uitvoering getuigde in alle
oplichten van uitstekende voorbereiding en vocaal
kannen.
