No. 3452
Vrijdag 12 April 1929
43ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
fierste Blad.
Roos op het hoofd
Kameroverzicht.
Buitenl. Overzicht
Provincienieuws
VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND |w VOOR PUBLICITEIT
POSTREKENING Ho. 52410.
Uit het leven van Zijne
Heiligheid Paus Pius XI.
Dit nummer bestaat uit
TWEE BLADEN.
Eerste Kamer.
Critfek op Minister v. d. Vegte De
onbewaakte overwegen Het tram
personeel.
Troebelen in Britsch-Indlë De Oorlegs-
scholden, De revolutie in Mexico.
WESTDORPE.
DE
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-CENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
ERIER
Abonnementsprijs 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling -
Advertentién 20 cent per.regel, bij contract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
HOOFDSTUK II.
lie boekenliefhebber.
Een groot geleerde met buiten
gewone begaafdheden en onver
moeiden werklust!
Toen Dr. Ratti den 4den Juli 1882 naar
Milaan terugkeerde, werd hij kort nadien als
professor benoemd. Tot aan het begin van
het studiejaar was hij als kapelaan in de
kleine parochie Barni en Vallussina werkzaam.
Daarna kwam hij als professor in de gewijde
welsprekendheid en godgeleerdheid naar het
groot seminarie te Milaan. Vijf jaar lang be
kleedde hij deze intellectueele post. Meer en
meer traden hier zijn groote geestesgaven en
bekwame eigenschappen aan den dag. Zijn
werk was niet dat van een beginneling, maar
van een groot geleerdeAl zijn oud-leer
lingen zijn nu nog vol lof over zijn groote
werkkracht, zijn juiste methode van lesgeven,
de klare duidelijkheid zijner uiteenzettingen
en zijne buitengewone stiptheid. Ook als
professor in de godgeleerdheid was hij reeds
een dier conscientieuse geleerden, die eerst
na lange jaren van geduldige analyse een
synthese opbouwen. Kortom, men was zóó
overtuigd van zijne buitengewone begaafd
heden en groote capaciteiten, dat hij reeds
in het jaar 1888 tot Bibliothecaris der
Ambrosiaansche Bibliotheek werd aangesteld.
De Ambrosiana* is een der voornaamste
bibliotheken der wereld, die door Kardinaal
Frederik Borromeus (neet en opvolger van
den H. Carolus Borromeus) in Milaan gesticht
werd. Bijzonderheden hierover zijn te vinden
in een anoniemen gids van 1907, waarvan
echter niemand anders dan Achilles Ratti
de auteur is, die zich b,ij de samenstelling
van dit werk hoofdzakelijk door Manzoni
heeft laten inspireeren. In een beknopt over
zicht rijst hier voor ons oog de persoon van
Frederik Borromeushet is een korte ge
schiedenis, die echter uitmunt door nauw
keurigheid en volledigheid. Men ziet hem de
Bibliotheek stichten, en het is niet eene
beschrijving van een eenvoudig museum, vol
levenlpoze dingen, maar van een bezield
wezen, dat zijne deuren wijd openzet voor
heel de geleerde wereld.
De liefde tot de boeken had hem tot een
even ijverigen als omzichtigen onderzoeker
gemaakt. Door zijn uitgebreide kennis der
Grieksche en Latijnsche taal, was hij volkomen
thuis in de klassieke letteren de liefde voor
(de Oostersche talen, die hij in het VVes^en
wilcje verspreiden, opende voo|- hem een zeer
Uitgebreid arbeidsveld, dat tot heden toe nog
onbekend was, zoo luidde het in de gids.
Dan ziet men hem koortsachtig zoeken naar
zeldzame manuscripten en oude boeken,
waaruit men zou kunnen afleiden, d^t de
Ambrosiana* reeds bestond vanaf 't begin
cjer 17e eeuw! Hier proeft men, welk een
liefhebberij Dr. Achilles Ratti bezat voor de
bibliografische wetenschap 1
Naast de Bibliotheek bevond zich 't College
der Conservatoren en Doctoren, waar tevens
de Directie en Administratie is ondergebracht.
De doctoren moeten onder leidfng van 'n
prefect voor de boeken en manuscripten
zorgen, terwijl zij 't iedereen zoo gemakkelijk
mogelijk maken om de bibliotheek te bezoeken.
Zij onderhouden betrekkingen met verschil
lende geleerden, ook uit het buitenland,
wanneer zij dat nuttig oordeelen. Zij doen hun
voordeel met de afdeelingsvergaderingen, die
zij te leiden hebben, want ieder van hen wijdt
zich aan een bijzondere studie, volgens het
devies van den stichter: »Sunguli singula*.
Van tijd tot tijd moeten de doctoren een
verhandeling publiceeren, die in verschillende
talen gedrukt wordt. Dr. Ratti geeft een uiteen
zetting van deze taak, die hij zelf gedurende
22 jaren stipt vervuld heeft. Hij kan terecht
beweren, dat de Ambriosiaansche Bibliotheek
niet alleen de stille plaats van bijeenkomst
was voor de geleerden van Milaan, maar ook
het doel van voortdurende wetenschappelijke
pelgrimstochten van de geleerden aller landen
en voor alle zoekers naar de waarheid, is zij
een tweede vaderhuis geworden.
Dr. Achilles Ratti van de Ambrosiana,
wijdde zich speciaal aan de bestudeering|der
geschiedenis zijner Lombardische provincie.
Hij gaf over dit onderwerp geen groote
boeken uit, maar talrijke korte verhandelingen,
die getuigen van diepgaande studie en groote
belezenheid. Meer dan 60 dergelijke opstellen
heeft hij in druk gegeven. Het grootste ge
deelte hiervan heeft betrekking op de kerk
van Milaan, de Ambrosiaansche Liturgie en
de Bibliotheek zelf; bovendien eenige een
voudige bijdragen tot de geschiedenis der
kerk van Milaan, waaronder vooral genoemd
moeten worden de «Acta Ecclesia Medio-
lanensis», die niet alleen de bijzondere be
langstelling van geleerden en historici wekken,
maar die ook door humanisten en psychologen
ten zeerste geprezen worden. Verder dient
nog vermeld het werk «Missale Ambrosianum
Duplex», dat voor de Liturgist een rijke bron
is waaruit zij bij hun studie naar hartelust
kunnen putten
De Prefect der Ambrosiana, Mgr. Ceriani,
was in dezen tijd de groots kenner der
Oostersche talen. Achilles Ratti koesterde
voor hem een groote vereering. Na zijn dood
bezocht het heele personeel der Bibliotheek
ieder jaar zijn graf.
Mgr. Ceriani had een zeer hoogen dunk
van zijn leerling, dien hij tot zijn biechtvader
koos. Hij gaf hem de meest gewichtige
opdrachten. Hij zond Dr. Ratti naar Weenen,
Parijs, Londen en Rome om de museums
en bibliotheken te bezoeken en met de
verschillende geleerden te onderhandelen. Op
zijne reis zond de jeugdige bibliothecaris
eenige beknopte berichten naar zijn Prefect
zoo in Juli 1893 uit Parijs: «Ik heb Delisles,
Omont en Zotemberg gezien. Zij zijn zeer
verheugd over Uwe goede berichten. Zij
bestormen mij met vragen naar Uwe gezond
heid, Uw werk, Uwe plannen. Zij zouden U
zoo gaarne eens in Parijs zien Het is
onnoodig hieraan toe te voegen, dat ik U
zeer hartelijk v^n allen moet groeten, vooral
van Zotemberg, die 't volgende jaar voorgoed
de Nationale Bibliotheek gaat verlaten.
Allen waren buitengewoon tegemoetkomend
alle catalogen, registers, statistieken en de
persoonlijke aanteekeningen van Delisles
werden voor mij ter beschikking gesteld.
Omont heeft mij toegelaten om de bibliotheek
van het arsenaal te bezoeken, die door Martin
op voortreffelijke wijze bestuurd werd. Dan
ben ik nog voor mezelf naar de Biblotheek
van St. Genoveva gegaan..."
Hij bleef altijd in de meest vriendschappe
lijke betrekking met de Fransche geleerden.
Zoo droeg hij den grooten Leopold Delisles
ongeveer 20 zijner studiën in «ware ver
eering» op, en ter eere van den «beroemden
meestef Chatelain», zooals hij hem noemt,
schreef hij over «de Manuscripten» uit de
Bibliotheek vjtp Milaan die van Franschen
oorsprong waren.
Hjer nroet een kleine gebeurtenis uit het
eentoonig leven van den bibliothecaris ver
meld worden. Leo XIII had in het consistorie
van Juni 1893 Mgr. Bourret tot Kardinaal
van Rodes benoemd. Volgens de bepalingen
van het Concordaat ontving de nieuwbenoemde
Kardinaal de roode baret uit de handen van
den president der Republiek, nadat een
Pauselijk gezant hem daarheen geleid had.
Mgr. Radini Tedeschi, een jong prelaat van
het Staatsecretariaat, was aangewezen om de
baret over te brengen en kreeg verlof om
zijn mede-student en vriend Dr. Ratti mee te
nemen. Dit was de eerste maal, dat de toe
komstige Paus n\et het politiek en godsdienstig
leven in Frankrijk in aanraking kwam. Den
ie Juli kwam het Gezantschap in Parijs aan.
Den volgenden morgen droeg Dr. Ratti de
H. Mis op in de kerk van de «Notre Dame
des Victoires» Op Dinsdag 4 Juli had de
plechtigheid plaats in het «Elysée». Bij deze
gelegenheid werd Dr. Ratti voorgesteld aan
President Carnot en aan Poincarè, die toen
Minister van Onderwijs en Eeredienst was.
Donderdags daarna nam hij deel aan het
gala-diner bij Kardinaal Richard.
Op 10 Juli vergezelden Mgr. Radini
Tedeschi en Dr. Ratti, Kardinaal Bourret op
zijn terugreis. In Capdenac werd even uitgerur-t,
daarna had er een plechtig Triduum plaats
in Rodes. Nooit zal Pius XI de geestdriftige
ontvangst, die hun daar bereid was, vergeten.,
•Na afloop der feestelijkheden keerde Mgr.
Tedeschi naar Rome terug. Alvorens Frankrijk
te verlaten, wilde Dr. Ratti nog een anderen
plicht vervullen.
De »Union Catholique* van 15 Juli schrijft
daarover het volgende
>De archivaris der Ambrosiaansche Biblio
theek, Dr. Ratti, verliet gisteren om twee uur
Rodes, om een bezoek te brengen aanLourdes«.
Hij kwam daar aan op het feest van O. L.
Vrouw van den"berg Carmel, de dag waarop
de Moeder Gods voor de laatste maal aan
Bernadette verschenen is. Het Heiligdom in
de Pyreneeën oefende een onweerstaanbaren
invloed uit op het gemoed van den jeugdigen
priester. Later kwam hij nog eenmaal als
Kardinaal-Bisschop naar Lourdes terug, aan
het hoofd van een bedevaart uit Milaan.
Bij den dood van Mgr. Ceriani werd Dr.
Ratti tot Prelaat van Zijne Heiligheid benoemd
en tot Prefect der Ambrosiana, waar zijn
stiptheid, zijn organisatie-talent, en zijn dienst
vaardigheid tot op heden spreekwoordelijk
zijn gebleven.
Bij de overdrukke werkzaamheden in zijn
bureau, bij het ontcijferen der manuscripten,
bij het nazien van drukproeven of bij door
worstelen van allerlei documenten, vond hij
altijd nog tijd, om zijne bezoekers zeer vrien
delijk en welwillend te ontvangen, met dien
onverstoorbaren glimlach, die een uitdrukking
is van minzame goedheid en strenge zelf
verloochening. Tegelijkertijd gaf hij ook nog
een cursus in het Hebreeuwsch aan het groot
seminarie. In het jaar 1912 werd hij naar
Rome ontboden, waar hij met den titel van
Kanunnik van Sint Pieter en apostolisch
secretaris, de opvolger werd van Pater Ehrle,
als Prefect der Vaticaansche Bibliotheek.
Het grootste gedeelte zijner arbeidskrachten
besteedde hij dus in de Bibliotheken. Hij
wilde niet op de eerste plaats de wetenschap
bevorderen om de wetenschap zelf, maar voor
het practische leven. Deze 30 jaren, waarin
hij in het verborgen gewerkt heeft, zijn de
jaren, waarin de Goddelijke Voorzienigheid
hem voorbereid heeft op de toekomst. Zij
hebben hem doen inzien, dat de geschiedenis
der wereld zich telkens herhaalt,zij
hebben gezorgd, dat zijn menschenkennis,
zijn inzicht in de verschillende gebeurtenissen
en politieke toestand verbreed en verscherpt
werden bovendien was het toch een
zijner bijzondere karaktereigenschappen, dat
hij alles dadelijk had doorzien en begrepen...
De Ambrosiana en de Vaticaansche
Bibliotheek zijn de tempels van wetenschap
en de scholen der diplomatie geweest, waarin
Mgr. Ratti, onbewust zijn leerschool voor het
Pausschap heeft doorgemaakt.
(Wordt vervolgd)
Ingezonden Meiedeeling.
(9)
Wrijf met de vingertoppen wat Parol in Uw
hoofdhuid en wssuh daarna uw hooft met
warm walar en gewone zeep of nog beter
met Parolzeep. Herbaal dit zoo nu en dan.
Uw hoofdhuid wordt daardoor roosvrjj,
het haar sohoon en zacht eu valt niet uit.
Een week vóór de Tweede Kamer heeft de
EerBte haar Paaechreoea beëindigd. Er ia trouwens
werk genoeg aan den winkel. Een aantal be-
grootiDgen wacht nog op afdoening.
Met die van Waterstaat werd het eerst een
aanvang gemaakt. Minister van de Vegte, die in
de eerste dagen van zijn ministerieel optreden het
hart der Kamer door zijn bonhomie had gestolen,
is langzamerhand tot het niveau van zondebok
afgedaald. En zoo kreeg hjj ook nu weer niet
veel goeds te hooren. Fel was de critiek van den
heer de Mnralt op de spoorwegen wegens het
onbewaakt laten van belangrijke overwegen De
heer de Muralt had uitgerekend, dat elke „dood*"
voor de spoorwegen een bezuiniging beteefeent
van gemiddeld f36000. Een menschenleven is
hem meer waard, betoogde hg en we zijn hett'n
volle met hem eens Elke doode een bezuiniging
van f86000; men heg rijpe dat zoo. dat als ge
middeld per jaar 20 doodelgke ongelukken bg
onbewaakte overwegen voorkomen, het niet be
waken vau de overwegen voor de spoorwe»mij
een bezuiniging inhoudt op het spoorwegbndget
van 20 X f 86000. De heer de Muralt diende
tea slotte een motie in, om de vergnnning tot
cphrifihg van bewaken van overwegen aan de
hoofdspcorignen weer in te trekken.
De heer Moltmaker nam het hij is vakver-
eenigingsbestunrder op. voor de personeels
belangen, met name hg de tramwegen, tegenover
welke de minister zich naar zgn meening veel te
slap betoont.
Beide eerste sprekers betoogden nog, dat de
minister met alles geweldig treuzelt en, misschien
ook met het o» op het feit; dat over enkele
maanden zgn rjjk uit is, zoowat alles van zioh
afschnift. De woorden zgn wat dik, rnaar geheel
ongegrond is de criïiek toch ook niet.
Een bomaanslag in de Wetgevende vergadering
te Nieuw-Delhi wijst de wereld nog weer eens
op het feit, dat de agitatie in Bfitgch-Indië tegen
het Eugelsche regiem nog niet is geluwd. Het
parlement was bijeen ter bekrachtiging van een
wet nopens de verzekering van de openbare
veiligheid 't Is vooral die wet, welker hoofddoel
is, niet-Indische politieke drijvers het land uit te
zetten, welke tot voortdureude ernstige troebelen
aanleiding heeft gegeven, en de regeering had
reden om aan te nemen dat de Moskousche
Internationale er niet onschuldig aan is. Gelukkig
heeft het incident geen slachtoffers gemaakt. Eu
vermoedelijk zal het geen ander gevolg hebben,
dan dat alle goedwillende elementen de regeering
zullen steunen in het treffen van die maatregelen
welke revolntionnaire woelingen moeten voorkomen
Trouwens het feit, dat de bekende officieele
commissie Simon heeft geadviseerd tot het aan
vaarden van den dominion-status voor Britsch-
Indië met dezelfde voorrechten welke Canada
bezit, moet ook die nationalisten vrijwel be
vredigen, die, de noodzakelijkheid eener sterke
belangengemeenschap met Engeland overigens
erkennend, het verst gaan in hun onaf hankelijk-
heidsverlangens,
Da oonfarentie van deskundigen tot iikwidatie
van de finanoieale gevolgen van den oorlog is
thans met haar werkzaamheden zoover gevorderd
dat men aan het noemen van cijfers toe is. Er
moet echter tusschen het bedrag dat Dnitsohland
wil toestaan en dat wat van geallieerde zjjde
wordt geëisohfc nog een heel breede kloof bestaan
en er gaan zelfs geruchten oncontroleerbare
overigens, want bside partijen handhaven op dit
critieke moment de grootste geheimhouding
dat een aocoord vrijwel niet bereikbaar moet
worden geacht. Man zg echter niet al te pessi
mistisch.
Wederzijds zgn te groote belangen met het
bereiken van een bevredigend resultaat der con
ferentie gemoeid, dan dat men niet het uiterste
zou beproeven om er toe te geraken.
De opstand in Mexico sobgnt in een guerilla
in het onherbergzame Sonora te gaan verioopen.
De slag bij Jiminez, door de opstandelingen
verloren, heeft niet hun moed gebroken, maar
vermoedelijk, voorloopig althans, wel hun kracht
om nieuwe groote slagen te leveren. Alleen bij
Naoo, aan de Amerikaanaohe grens, zgn ze op
het oogenblib nog in het offensief.
Jubileum „St. Gerardus IHajella".
Zaterdag en Zondag herdenkt ocze Westdorpeche
R.K Werkliedenvereenigirg „St. Gerardus
Majeila" op feestelijke wijze haar tienjarig bestaan.
Daar is ongetwijfeld alle reden voor feesten.
Want veel is er door onze plaatselijke werk-
liedenorganisatie in het belang van den arbeider
reeds tot stand gebracht en als zoodanig mag
zelfs „St. Gerardus Majeila" ten voorbeeld dienen
voor tal van zusterverenigingen in andere plaatsen
ven ons gewest.
We hopen eerstdaags gelegenheid te vinden, dat
nader aan te toonen.
De leden, die steeds in 100 flinken getale de
vergaderingen bezoeken en daardoor blijk geven,
het nut hunner organisatie te beseffen, zullen op
dit feestgetg er stellig een eer in stellen, allen,
zonder uitzondering present te zgn.
Moge het een welgeslaagd feest worden, dat
den onderhuren band tussohen de leden versterkt
eu krachtig bijdraagt tot verhooging van den
bloei dezer organisatie, tot heil van alle arbeiders
van Westdorpe.
Ziehier het feestprogramma
Zaterdagavond zeven nor algemeen® feestver-
gadericg in het patronaat: I openingswoord door
d^n voorzitter der feestcommissie, den heer A. C;
Pityca II feestrede door den heer A. J Loerakker,
lid van de Tweede Kamer; III slotwoord door
den voorzitter der jnbileerende vereeniging, den
heer E. Kalle.
Zondagochtend zeven nnr H. Mis tot intentie
dtr leden, waaronder generale H. Commnnie en
toepasselijke predtcatie van den Eêiw. heer
adviseur» kapelaan G. Rombonts. Ten 41/* nui
