Het nieuwe Kapitalisme.
No. 3105
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
De schandvlek uitgewischt.
Woensdaa 22 December 1926
40ste Jaargang
VERSCHIJNT elken MAANDAG-, WOENSDAG- en VRIJDAGAVOND
POSTREKENING No. 52419.
Tot het aanoemen van advertentiën vonr
dit blad ie eveneens gerechtigd bet
„Centraal Nederlandsch Advertentie-Bureau"
Papestraat 26, Den
Zij die zich per 1 Januari a s. op
DE ZEEUWSCHE KOERIER
abonneeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende
rummers gratis.
Nieuwjaarsannonces.
Zooals gebrnibelijb, stellen wij wederom
de gelegenheid open, in ons nummer van
31 dezer, tegen geredaceerden prijs Nleaw-
Jaarsannoncos te plaatsen. Een Nieuwjaars-
advertentie van 10 regels kost slechts
50 ct., elke regel meer 5 ct.
Wij vertrouwen, dat zeer velen dit jaar
van deze meer en meer gebrnikelijkemethode
om vrienden, bekenden en vooral om
clientèle Nienwjaar te wenschen, gebruik
zullen maken.
Nieuwjaarsadvertenties ipoetea uiterlijk
25 dezer lu ons bezit zijn.
Stelsel zonder Christendom.
ITeTAill eton.
Kloosterlingen-Onderwijzers.
Uit het Parlement.
Het Nederlandscb-Belfiisch Verdrag.
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Bureaux van Redactie cn Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-GENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
Abonnementsprijs J 1.50 per 3 maanden,
of 5.25 per jaar, bij vooruitbetaling -
Advertentiën 20 cent per regel, bij contract lager
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
UITSTEKEND GESCHIKT
VOOR PUBLICITEIT
Krassin, de Russische gezant in Londen,
is overleden.
Hij heeft nagelaten een vermogen van 35
millioen gulden.
Geheel dit vermogen was gedeponeerd bij
Europeesche banken.
Vrouw en dochters zijn de eenige erfge
namen.
Aldus de korte inhoud van een kranten
bericht.
Bij het lezen wrijft men zich de oogen uit.
Ja, het staat er.
Wat zijn die zinnen, een voor een, brutaal
Krassin, voorheen ingenieur bij een groote
electriciteitsmaatschappij te Berlijn, thans 35
maal millionair
89)
Zoo lang hg in het Zuiden vertoeft, sal ik wel
onbezorgd kunnen zijn
Zeer jnist. Maar zoodra hg aan de groene
tafel of op de renbaan de vrachten van zijn
diefstal heeft verspeeld, zal hg onmiddellijk terug-
keeren, om de papieren aan Villefranche te ver-
koopen of hem groote sommen af te zetten,
zonder het stak ait zijn handen te geven.
Maar tot zoolang mogen wij toch niet wachten
Dat zullen wg ook niet. Monte Carlo zoowel als
Nizza zgn bijzonder geschikt om kennismakingen
aan te knoopen en het is, zooals ik al tegen n
gezegd heb, beslist noodig, dat ik den gauwdief
persoonlijk leer kennen. Als u het dus goed
vindt, dan vertrek ik met den eerstvolgenden
trein naar de Riviera.
Maar als hg zich hier in den omtrek verborgen
houdt, dan verliest n voor niets nw kostbaren
tjjd, zei mevrouw Vasselin bezorgd.
Dat is wel waar, mevrouw, maar een zeker
voorgevoel, zegt mg, dat ik op het goede spoor
ben. Als ik den man daar eohter niet vind, dan
zal ik onmiddellijk terngkeeren.
U moet maar, doen, zooals n het 't beste
oordeelt.
Grassiot vertrok inderdaad met den eerstvol
genden sneltrein, voorzien van de noodige geld
middelen, naar het Zuiden. Drie dagen later
Als ingenieur kan hij dit natuurlijk niet
hebben verdiend.
Hij moet zoo rijk geworden zijn in dienst
van de communisten.
In nauwelijk 10 jaren tijds.
Zoo snel kan zulk vermogen zelfs niet
bijeen gehaald worden onder het meest
ontwikkelde kapitalistische systeem.
Krassin slaagde erin onder het communisme,
onder eene practische toepassing van het
stelsel van Marx.
Men wrijft zich de oogen uit.
Dus het gevolg is, dat zich uit het Com
munisme een nieuw kapitalisme ontwikkelt,
veel erger nog dan het kapitalisme, geboren
uit het liberalisme
Het geval-Krassin staat immers niet alleen.
Van vele machthebbers in 't tegenwoordige
Rusland werd bekend, dat zij, zooals het in
kapitalistischen term luidt, «goede zakea
maken»
Krassin, zoo luidt verder het bericht,
deponeerde zijn geld uitsluitend bij Europeesche
banken.
Ook dit geeft te denken.
Krassin, een der grootste onder de leiders
van het tegenwoordige Rusland, vertrouwde
dus het communistische stelsel niet.
Hij deed alle moeiten, om anderen voor
dit stelsel te winnen, om duizenden arbeiders
er voor in bewondering te doen staan, om
het te verheerlijken als ware"het de sleutel
van een paradijs, maar intusschen was er in
zijn hart een andere overtuiging.
Hij vertrouwde de Russische instellingen
zoo weinig, dat hij zijn «eigen geld» liever
bij anderen deponeerde. Zijn »eigen geld»
Rusland heeft behoefte aan geld. Het mist
kapitaal, om voor zijne arbeiders goed loonende
werkgelegenheid te verschaffen.
De Russische arbeiders werken nog altijd
voor hongerloonen, omdat er 't vlottend
kapitaal niet is, waarmede de bedrijven in
gang kunnen gehouden worden, uitgebreid en
technisch verbeterd.
Maar Krassin nam liever op eigen risico
geen aandeel in de Russische ondernemingen.
Hij bracht zijn vermogen naar de Euro
peesche banken en had dus, waar het de
zekerheid van zijn «eigen geld» betrof, liever
te doen met het oude kapitalistische stelsel.
Maar die man zal althans iets voor de
arbeiders van zijn land hebben gevoeld, zoo
ontving mevrouw Vaasselinhet volgende schrgven
van hem
Zeer geachte Mevrouw
Mgn veronderstelling ia bewaarheid geworden.
De gezochte persoon bevindt zich te Nizza. Ik
herkende hem aaa zgn hond, want hg is zelf
zoo geheel veranderd, dat hg alle detectieven
der heele wereld op een dwaalspoor zou kunnen
brengen. Zgn gezicht is glad geschoren, dus
noch van een blonde noch vau een donkere baard
was er iets te zien. Bovendien heeft hg weer
een anderen naamhg heet hier niet meer
Girandon of Thurin, maar Malitor. Ik heb al
gelegenheid gehad, zooals ik strakslzal vertellen,
om kennis met hem te maken en nit verschillende
kenteekenen, maak ik op, dat hg een Italiaan is.
Maar dat ik hem heb kunnen vinden, was
alleen aan de omstandigheid te danken, dat hg
zgn hond niet eveneens een anderen naam kon
geven. Ik had in Parijs achterhaald, dat zgn
zeer mooie foxterrièr naar den zeldzamen naam
„Kuliok" luistert. Toen ik nu het Casino van
Monte Carlo wilde binnengaan, zag ik onder aan
de balkontrap een van deze verstandige dieren,
die daar schijnbaar op zijn meester zat te wachten.
Ik riep hem met den naam Knliok. Hij keek
mg oplettend aan en kwispelde met zgn staart.
Na was ik zeker van mgn zaak. Door het geven
van een paar suikerklontjes, die ik in mgn zak
had, werd ik een kwartier laDg goede maatjes
met hem, maar toen keerde hij zich van mij af,
om weer zooals tevoren te wachten. Dat duurde
heel lang. Pas na verloop van een nar sprong de
hond naar een elegant gekleed heer toe, die nit
het Casino kwam. Hg scheen sleoht gehumeurd
te zgn en ik maakte daaruit op, dat hg binnen
veel bg het spel had verloren. Eenige minnten
later hoorde ik dit door hem zelf bevestigen. In
zou men zeggen.
Ook dit niet.
Dan had hij reeds op de eerste plaats «zijn
geld» anders moeten beleggen.
Maar zeker had hij dan toch van die 35
millioen er wel een paar tientallen kunnen
vermaken aan Russische arbeidsinstellingen,
aan de Russische arbeidersbeweging of aan
stichtingen, die helpend of steunend optreden,
waar nooden worden geleden.
Niets van dit alles.
De volle 35 millioen, waarvan eenige
duizenden arbeidersgezinnen royaal zouden
kunnen bestaan, werden bestemd voor vrouw
en dochters, die dus als millionnairs kunnen
gaan leven.
De eerste indruk van dit alles is een indruk
van verbazing. Dieper nadenkend, zal men 't
verschijnsel echter begrijpen.
De maatschappij wordt niet beter door een
ander systeem van voortbrenging, door een
ander stelsel van regeeren.
De maatschappij is niet als een blokken
doos, waarmede het kind wondermooie
kasteelen en kathedralen kan bouwen met
pasklaar materiaal.
De maatschappij is een vereeniging van
menschen, die ieder een eigen persoonlijkheid
bezitten, goede en slechte menschen, die naar
vaste wetten moeten worden geleid, om ze
te brengen tot eene gelukkige samenleving.
Deze wetten of beginselen zitten in het
moderne communisme niet. Wel heeft dit
communisme tot leuze«allen voor één en
één voor allen», maar het mist die innerlijke
kracht om die leuze bij een zondig mensch-
dom tot verwezenlijking te brengen.
Dit kan alléén het chistendom, zooals door
alle eeuwen heen bewezen is en nog dagelijks
bewezen wordt.
Het christendom kweekt de menschen, die
de offervaardigheid van «al het mijne is het
uwe» in toepassing brengen, terwijl bniten
het christendom het eigendomsrecht ontaardt
in de praktijk van »al het uwe is het mfijne".
Wil men een maatschappij socialiseeren,
dan moet begonnen worden bij de socialisatie
van den mensch. Echt sociale menschen
kweekt alléén het ware christendom. H.
Bij de onderwgsbegrooting in de Tweede Kamer
heeft vorige week ds. Lingbeek een motie
ingediend, waarin werd gevraagd dat aan onder-
het gezelschap van een speler begaf hij zich naar
het Café de Paris, waarheen ik hen op een korten
afstand volgde. Daarbij hoorde ik hem zeggen
Zoo'n verschrikkelijke pech had i^ niet voor
mogelijk gehouden. Ik was zoo zeker vau mgn
succes, dat ik den inzet zelfs zou hebben dnrven
vertienvoudigen
In het café ging ik aan een zijtafeltje zitten
en bestelde een lnnoh evenals zij. Terwijl ik aan
zgn metgezel om eenige inlichtingen vroeg,
gelakte het mg met het tweetal eeu gesprek aau
te knoopen en van deze omstandigheid wist ik
gebrnik te maken. Later keerden wg samen
naar het Casino terug, waar ik eveneens aan het
spel deelnam. Ik wisselde tovoren iu hun bijzijn
een der bankbiljetten van duizend francs waarmee
u mjj hebt voorzien en ging toen met mijn twee
gezellen naar de roulettetafel. Terwijl ik buiten
gewoon door het geluk werd begunstigd, was bg
onzen man het tegendeel het geval, zoodat hg
jaloersohe blikken op mij vestigde Toen ik
daarna met hen samen het avondeten gebruikte,
vernam ik, dat hg erg verloren had. Bjj het
afscheid gaf hjj mij zgn kaartje, waarop alleen
de naam Eugèue Malitor stond zonder een nader
adresik overhandigde hem wederkeerig het
mijne, waarop eveneens alleen Lonis van Orgerin
te lezen ia. Kulick is vriendelijk genoeg, om mij
reeds als vriend te behandelen. Zgn meester
spreekt zeer ving Fransch, slechts een klein
aooent verraadt den Italiaan. Zoodra ik iets
bijzonders te vertellen heb, zal ik mg haasten,
er n, mevrouw, bericht van te zenden. Intusschen
verblgf ik met de meeste hoogachting.
Uw dienstwillige dienaar,
Adriaan Grassiot.
Na twee dagen kwam er een nieuwe brief,
waarin gesegd werd
wijzer8(e88eo) kloosterlingen niet hooger salaris
zou worden uitgekeerd, dan zg voor zich zelf
gebruiken.
Terwijl nooit of te nimmer bbq den loon- of
sa'aristrekkende gevraagd word', wat hij met zgn
verdienfcte uitvoert, of hjj er communistische
proi agenda mee voert, het versoeouleert, er vrouw
ea kinderen mee onderhoudt of er Nederlandsche
staatsfondsen voor koopt, zou zulks cp verlangen
ven den heer Liogbeek wel aan onze Broeders
en Zusters moeten worden gevraagd. Die mogen
er niet mee doen wat ze willen ze mogen het
vooral niet afgeven aan de kloosteroommuDiteit
die er gedeeltelijk van bestaat. Want dat is de
eigenlijke bedoeling van den dominee, het bestaan
der onderwijzerscongregaties bemoeilijken, kon
zulks, het onmogelijk maken.
Van ds Lingbeek weten we, wat we te wachten
hebbenmaar opmerkelijk is toch wel dat de
eerste mede-onderteekenaar van zijn motie moest
heeten dr. De Visser, ond-mim'ster van onderwijs,
voorzitter van de christelijk-hietorieche Kamer
fractie. We willen voorhands niet. 'aannemen, dat
het den heer De Visser met die onderteekening
ernst is, dat hij het flagrante onrecht zon willen
begaan, dat in die motie wordt gtëiscbt. Veeleer
gelooven we, dat hij niet meer heeft bedoeld dan
door zgn onderteekeDiDg het den heer Lingbeek
mogelijk te maken over zgn motie te laten
stemmen de behandeling werd door den voor
zitter, met wel wat h8el veel eer er aan bewezen,
tot later uitgesteld maar dat neemt toch niet
weg, dat een vriendelijkheid ten opzichte van een
Kamerlid welke een hatelijkheid voor alle
katholieken beteekent van weinig goede smaak
getuigt.
Terwijl alzoo hier een anti-papist een kleinzielige
pogiDg onderneemt om de onderwijscongregaties
het leven lastig te maken, richtten een aantal
Franeche ongeloovige proftssoren tot den president
der republiek een open brief om toch die
congregaties toe te staan, weer novicen aan te
nemen omdat met haar bloei de Fransche naam,
de Fransohe cnltnur in het bnitenland gemoeid
is. Men kan de religieuze onderwijskrachten niet
missen. Maar een dominee Lingbeek ziet onze
jeugd liever aan sociaal-democratie en communisme
overgeleverd, dan aan onderwijzers, die haar
eerbied inprenten voor het gezag en liefde voor
het vaderland, die er christenen van maken,
overtuigde volgelingen van Hem. dien ook ds.
Lingbeek zegt te vereeren.
Waartoe de haat niet voeren kan 1
„De Residentiebode" sohrgft:
Naar wg van personen, die ter zake volledig
op de hoogte kunnen zgn, vernemen zou na de
behandeling vau het afdeelicgsverslag in de
Eerste Kamer nu reeds met vrij groote zekerheid
kunnen worden gezegd, dat op aanneming van dit
verdrag door den Senaat geen kans bestaat.
Ook voor een terugzending van dit verdrag asn
de regeering, met verzoek op dezs basis nieuwe
onderhandelingen te gaan openen, zal geen
meerderheid zjjn te vinden.
Men zou alleen op een volkomen nieuwe basis
met België de onderhandelingen wenschen her
opend te zien-
Aan het verslsg nopens het wetsontwerp tot
BfschBffling van de colleges van zetters voor 's Rjjka
direote belasting wordt ontleend, dat dé vaste
Malitor heeft alles verloren. Hg vroeg mij
vijfhonderd francs ter leen, die "ik hem natuurlijk
niet mocht weigeren. Sindsdien zgn wij intieme
vrienden, en met den fexterrier sta ik op een
nog beteren voet. De voorgeschoten vijfhonderd
francs zgn natuurlijk denzelfden weg opgegaan
als de twintigduizend, die hg bg u gestolen heeft.
Toen hg mij na andermaal ter hulp wilde roepen,
verzekerde ik hem zeer ter neer geslageD, dat de
rest van mgn bezit zooeven in het trente et
quarante vervlogen was. Na was misschien het
juiste tijdstip aangebroken, cm hem tot ver
trouwelijke mededeeliDgen over te halen. In zgn
eerste teleurstelling over mgn weigering riep hij
woedend nit was ik maar in Pargs Daar zou
ik volop weten te krgeec. Nu, telegrafeer dan
toch, gaf ik daarop ten antwoord. Neeo, dat
gaat niet, verklaarde hg daarop ernstig. Weet je,
dat is een geschiedenis, die ik persoonlijk moet
behandelen. Ik geloof dus, dit wij dicht bg ons
doel zgn.
Zoo vlug, als Grassiot hoopte, zou hij zijn doel
echter niet bereiken. De zoogenaamde Malitor
had nog altijd zgn hoop gesteld op de wedrennen
in Nizza en om daaraan te kunnen deelnemen,
rekende hij op een gebraikelgken reispenning,
dien het bestuur van het speelhol te Monte Carlo
niet weigert aan degenen, die aan de groene tafel
uitgeplunderd zgn.
Ik zal zeshonderd francs van die menschen
eisohen. zei hg tegen Grassiot. Als men meer dan
twintigduizend francs beeft verloren, mag men
gerust zooveel vragen. En wat heb jjj verloren,
beste vriend
Twaalfduizend francs.
(Wordt vervolgd.)
