De Zeeuwsche Koerier
Vrijdag 29 October 1926.
ITeuiilloton.
De schaadflek litgewML
É>ürolsi
Tweede Blad.
1 Gesprongen Handen 1
UIT HET BUITENLAND.
Schilderij diefstal in een kerb; te Gent.
Gevecht met een Haal.
Ben gevangene als gevangenbewaarder.
Een moordenaar, die om de doodstraf
vraagt.
Ingezonden Mededeeling.(8)
MIJNHARDT's
Zenuw-Tabletten 75 ot.
Laxeer-Tabietten 60 ot.
Hoofdpijn-Tabletten 60 ot.
van
40e üaargang. No. 3089.
Sociaal Nieuws.
Sociale vereenigingen en politiek.
De collectieve arbeidsovereenkomsten
In Nederland.
Ingezonden BCefledeolipg.(13)
>s 30-60-90ctTube
Gemengd Nieuws.
UIT HET BINNENLAND.
Een wonderbare genezing.
eohrjjven, w&t hij van het verloop daoht of wellicht
de patiëote zelf nog eens wilde onderzoeken. Dit
onderzoek werd eenige weken uitgesteld, doch
toen het geschiedde zag dr. A. wederom voor zich
een blozeDde, frissche, gezonde jonge vrouw,
zonder eenige klachtzjj gevoelde zich gezcni en
krachtig, deed al haar bezigheden en was belang
rijk in gewicht toegenomen' Een töotgen foto gaf
het beeld te zien van twee volkomen gave longen
en dr. Boekelman kon geen enkele afwijking meer
oonstateeren.
Dr. A. wijst er dan nog eens op, dat de ziekte
van de patiënte een fatale afloop binnen korten
tjjd met de meeste stelligheid deed verwachten
en vraagt dan of dit geval is op te vatten als een
wonderbaarlijke genezing, als een merkwaardige
gebedsverhooriog of dat men het niets bijzonders
vindt en slechts een toevallige ccïuoidente van
twee onsamenhangende onbeteekenende feiten
Men kan, zoo besluit dr. A. ook als katholiek
medicus, sceptisch staan tegenover „wonderbaar"
genezen maagzweren, twijfelaohtig t. b. o.'s jaren
lange neuralgien, die nooh vóór, nooh na de ge
nezing door hun verborgenheid voldoend houvaBt
ter juiste beoordeeliDg geven. Maar als men
zichtbare en vloeibare kwaadaardige tumoren ziet
verdwijnen, als men beide longen, die blijkens
physisoh en röateg6nlogisch onderzoek van onder
tot boveu door tumor-metastasea doorgroeid
weren, geheel en al gezond ziet worden, daarbij
in denzelfden korten tijd van weinige dagen de
patiëate nit dreigend stervensgevaar ziet omtoo-
veren in een staat van bloeiende gezondheid, dan
is hier voor ons slechts één conslasie mogelgk
en deze kan geen andere zija dan nederig en
dankbaar de knie te baigen voorde wonderdadige
almaoht van onzen Heer en God, Die ons door
de tusschenbomst van zijn bevoorrechte Heiligen
op zoo duidelijke wijze Zjjn weldaden toezendt.
Dezer dagen heeft in de Sint Miohaëls-
kerk te Gent een brutale diefstal plaats gehad.
Terwijl de koster in de saoristie bezig was en de
kerk verlaten scheen heeft een iudividn een
sohilderij van Ribera Spaansche sohool
voorstellend den H Franoiscus a Panlo een boek
lezend, dat tot titel heeft „Caritas", nit zjjn lijst
gehaald en meegenomen.
Op het oogenblik dat de diefstal werd gepleegd
bevonden zich in de kerk twee Eugelsche dames.
Deze heeft men kuunen opsporen en zij verklaar
den, dat ze een blonden man van een goede
twintig jaar uit de kerk hadden zien gaan, met
een rol ouder den arm.
De politie vermoedt met een inwoner van Gent
te doen te hebben.
Het verdwenen sohilderij word op een waarde
van 100,000 francs gesohat* Het is 75 o'M.
breed en 63 o.M. hoog en dateert nit de zeven
tiende eenw,
De Schot8ohe motortrawler Oanopus is Donder
dag de haven van Maryport binnengeloopen met
den drie voet langen staart van een haai aan
den mast, als trophee na een strijd met het tien
tot twaalf voet lange ondier die twee uur geduurd
heeft.
De zeetjjger raakte met den staart in de haring
netten verwardde bemanning kon hem na lang
zwoegen langszij het schip krjjgen, maar het ge
lukte niet het monster aan boord te trekken.
Toen besloot de nit drie leden bestaande beman
ning, om de netten te redden en de gevangen
haring niet te verliezen, den staart van hst beest
af te snijden. Met een bijl werd de niet-ongevaar-
lijbe operatie het dier ging behrjjpeljjkerwjjze
vreeselgk te keer volbraoht, waarna de haai
in de diepte wegzonk.
Daarop konden de netten worden ingehaald en
de vangst geborgen.
Van een haast ongelooflijke maar toch waar
gebenrde geschiedenis makep de Fransohe bladen
melding.
In de rechterlijke wereld van Versailles noemt
men ze „de zaak van de gevangenis St. Pierre"
en in de omgeving van deze inrichting wordt
over niets anders gesproken dan over twee
gevangen en den gevaugebewaarder Masset.
Sinds vereoheiden maanden aan de gevangenis
van Versailles verbonden had d oipier Maseet
vriendschap gesloten met twee gevangenen, den
moordenaar Jules Ganohard, die binnenkort voor
de jury zal hebben te versohjjnen, en den inbreker
Charles Landsen, die een straf van vjjf jaar
nitboet.
De oipier, die den weekdienst had, stelde vorige
week op een avond aan Ganohard voor, samen
met hem een wandelingte in de stad te maken.
De moordenaar, die zijn ooren niet kon gelooven,
nam het aanbod van zijn bewaker aan.
Deze had er intuspchen niet aan ged&oht, dat
iemand hem zou moeten vervangen, 't Was zijn
vriend Ganohard, die er hem aan herinnerde,
„wie zal de „kist" bewaken vroeg hij.
„Dat is waar ook", antwoordde Masset. „Aan
wien zouden we de sleutels kunnen toevertrouwen
Ik kan or geen collega voor wekken".
Ah, ik heb 't al. Hiernaast iu die cel zit de
onde Landron. Hg is ongevaarlijk en hoewel
hg tot vijf jaar veroordeeld is, is hg vertrouwd
genoeg, om mg dien dienst te bewijzen".
Drie minuten later betrok Landron, de slentels
in de hand, de wacht van de gevangenis St.
Pierre, terwjjl de eohte gevangenbewaarder in
gezelschap'van zgn „kameraad'' zijn post verliet.
Het duurde niet lang of Landron, stevig dampend
nit zgn pijp, nam in de open poort plaats om
den terugkomst van zgn vrienden af te,wachten.
Zoo zag hem een politieagent. Wat is er hier
aan de hand? vroeg de handhaver van wet en orde.
Hoe kom je hier bniten in gevangeniskleding, en
hoe komt het dat de dear open staat Waar ia
de oipier van de week
En Landron antwoordde
Zoek hem maar niet. Hg is op stap met een
kameraad, en heeft mg opgedragen hem te ver
vangen.
Men denke zioh de verbazing in van den agent
en van zjjn collega's, die oogenblikkeljjk werden
gewaarschuwd. Zonder verwjjl werd een ronde
gedaan. Gelnkkig bleek alles in orde en het wees
zioh nit dat de gevangene de waarheid had
gesproken.
Toen de gevangenbewaarder na een aantal
partgtjes in een naburig oafé te hebben gespeeld
met Ganohard terugkeerde, vond hg op zgn bnrean
den commissaris van politie.
Dat is de geschiedenis, en men zon er hartelijk
om kannen lachen, ware het niet dat de bewaarder
gevaarljjke sujetten te bewaken had, zooals de drie
moordenaars van den oipier van de gevangenis van
Rombouillet, in de St. Pierre ondergebracht.
Had Landron de gelegenheid benut, dan had
hg aan een groot aantal van de gevaarlijkste
booswichten de vrijheid kannen hergeven.
Wat den onvoorziohtigen gevangenbewaarder
betreft, hg zal voor den tuchtraad zioh hebben te
verantwoorden. Hg heeft de uitspraak maar niet
afgewacht, maar al vast aan de administratie van
de strafgevangenis om zjjn ontslag verzocht, een
verzoek dat niet lang in beraad werd genomen.
Een moordenaar, Domenico Groppe genaamd,
werd te Napels wegens moord en nog 48 andere
misdrijven tot levenslange gevangenisstraf ver
oordeeld. Toen de man zgn vonnis had hooren
voorlezen, verzooht hjj, nu de doodstraf weer in
Italië wordt ingevoerd voor aanslagen op den
koning, de troonopvolgers en den minister
president, de eerste te mogen zjjn, die de doodstraf
zon ondergaan.
Bjj Apoth. en Drogisten.
Een Bisschoppelijk schrijven.
In „De R-K. Boerenstand" treffen wjj het
Volgend schrijven aan, dat gerioht is tot de R -K.
Standsorganisaties der Werkgevers, der Werklie
den, der Middenstanders, van den Werknemenden
Middenstand en van de Boeren.
Mgne Heeren,
Nu zich hier en daar neigingen vertoonen, om
de politiek binnen te halen bjj de katholieke sociale
vereenigingen, acht het Doorluchtig Episcopaat
het gewenscht en nattig, nogmaals onder de
aandacht der leden van genoemde vereenigingen te
brengen, de oircnlaire van den öden Februari 1918.
„De Aartsbisschop en de Bisschoppen van
Nederland brengen bjj dezen ter kennis van alle
Katholieke Sociale Organisaties,
dat het overeenkomstig het meermalen uit
gedrukte verlangen der Pausen hun ernstige en
uitdrukkelijke wensch is, dat de sooiale organisaties,
in het algemeen de znivere politieke actie steeds
zullen honden bniten haar sociale werkzaamheid.
In het bjjzonder znllen zjj zorg dragen, dat in
en door de sociale organisaties, nimmer over te
stellen candidaten voor de vertegenwoordigende
liohamen worde beraadslaagd, nooh in welk
verwjjderd verband ook op oandidaatstellingen
of op het verkiezen van bepaalde candidaten
eenige invloed worde geoefend; dat in de katholieke
kiesvereenigingen de leden der sooiale organisaties
zioh niet gedragen als leden dier organisaties, maar
als katholieke staatsbergers, met allen medewer
kend tot bereiking van het doel, dat de kies
vereenigingen zich hebben gestelddat de leden
der sociale organisaties aldaar er niet naar streven
op welke wjjze en met welke middelen dan
ook zelf zoogenaamde standsoandidaten te
Btellen, noch znllen eisohen, dat door anderen bjj
het stellen van candidaten met het ledental der
sooiale organisaties worde rekening gebonden, maar,
onder leiding der politieke bestnren znllen mede
werken, die personen te brengen in de vertegen
woordigende liohamen, welke ongeacht tot
welken stand zjj behooren den meesten waarborg
bieden, de door de katholieken aldaar te vervallen
taak te znllen volbrengen".
De katholieken moeten overtnigd zjjn, dat de
Bisschoppen niets anders beoogen dan het algemeen
welzjjn, de katholieke zaak, liefde en eenheid, te
bevorderen.
De katholieke organisaties, die altjjd bereidwillig
de leiding der Bisschoppen hebben gevolgd, znllen
eveneens bereid worden gevonden, om bovenstaand
ernstig, maar welgemeend vermaan van haar
Kerkelijke Overheid te volgen en zorgvnldig alle
politiek bniten haar werkzaamheid bljjven honden.
Het Doorluchtig Episoopaat meende goed te
doen, dat nogmaals met den meesten aandrang te
vragen.
Met de meeste hoogaohting,
De Aartsbisschop van Utreoht,
(w. g.) H. van de Wetering.
Dezer dagen is versohenen het door het Centraal
Bnrean voor de {Statistiek samengestelde „Overzicht
van den omvang en den voornaamsten inhondider
collectieve arbeidsovereenkomsten op 1 Juni 1926".
Bestonden op 1 Januari 1911 nog slechts 87
dergeljjke overeenkomsten, geldende voor 1100
O
23)
Mevroaw Vasselin kon sleohts moeilijk haar
ontsteltenis bedwingen. Zjj haalde in plaats van
eenig antwoord haar schouders op, alsof zg er
volstrekt niets van begreep. Heeft Sabina met
hem gesproken vroeg zjj toen.
Neen, antwoordde Robert. Ik geloof niet eens,
dat zjj hem heeft herkend.
Mevroaw Vasseliu heek hem meewarig aan,
terwgl zjj bjj zichzelf daohtwat zjjn die mannen
looh naïef! Zjj twijfelde er geen oogenblik aan,
dat Sabina Georg dadelijk herkend haden dat
zij aanstonds naar haar kamer was gevlnoht, was
voor haar een bewijs, dat zjj met haar verdriet
alleen wilde zgn.
Zon hjj soms de erfenis van mjjn armen vriend
afgewezen hebben vroeg Jacques Villefranche.
Ik heb niet het minste gehoord, wat daarop
zou duiden, verzekerde mevroaw Vasselin.
Misschien is Georg Lanoemont gedwongen te
werken, tot hjj de hem door Monthiers vermaakte
erfenis in ontvangst kan nemen, meende Robert
Viliefranohe.
In ieder geval zon ik hem graag behulpzaam
zgn geweest, verzekerde zjjn vader, want hjj
heeft een zeer goeden indrnk op mjj gemaakt.
Maar hjj sloeg alles rondweg af.
Ja, ja, gaf mevroaw Vasselin toe, hjj heeft
geen alledaagsoh karakter, gaat eohter beslist te
ver in zjjn zelfbewustzijn en zjjn trots.
Toen de beide heeren vertrokken waren, was
zjj eerst van plan, Sabina uit te hooren. Zjj was
al op weg naar haar kamer, maar bleef toen
plotseling staan, omdat zjj iets beters had bedacht.
Zjj mooht aan het gebeurde niet te veel beteekenis
hechten en het pas ter sprake brengen, als Sabina
nit eigen beweging weer te voorsohjjn kwam.
Op het theennr kwam het jonge meisje in den
Balon harer moeder, waar het water al kookte.
Nn, ben je weer van je sohrik bekomen vroeg
mevrouw Vasselin.
ondernemingen en 23000 werknemers, op 1 januari
1920 was het aantal contracten aangegroeid tot
983, van toepassing op 22500 ondernemingen 6n
273600 werknemers. Daarna verminderden deze
aantallen.
Het onderzoek op 1 Juni wjjst nit, dat op dien
datnm in 'het geheel 763 collectieve arbeidsover
eenkomsten bestonden van toepassing op 16400
werknemers. Vergeleken met het vorige jaar
hebben zioh zoowel in den omvang als in den
inhond der overeenkomsten geen groote verande
ringen voorgedaan. Hat aantal contracten en daarbjj
betrokken ondernemingen bleef vrijwel geljjk, dat
der werknemers daalde met 1.7 pCt.
Naar verhouding kwam het grootste gedeelte de?
werknemers voor in de groep „Bouwbedrjjven",
n.l. 39 pCt. van het totaal aaLtal18 pCt. was
betrokken bjj de groep „Steenkolen, Turf" 9 pCt.
bjj de groep „Verkeer" 8 pCt. bjj elk der groepen
„BereidiDg vaD voedings- en genotmiddelen" en
„Boek en Steendrukkerg, papier".
Op 1 Juni 1926 bestonden verder 17 „lande-
ljjke" collectieve arbeidsovereenkomsten van toe
passing op 181000, d.i. 50 pCt. van het totaal
aantal werknemers. Op 1 Januari 1911 waren
sleohts drie dergeljjke overeenkomsten bekend,
waarbjj 1 pCt. van het aantal arbeiders betrokken
WB8, op 1 Januari 1920 daarentegen 81, geldende
voor 58 pCt. der werknemers.
In de publicatie is voorts evenals in vorige jaren
een overzicht opgenomen van de weekloonen in
gemeenten van 10,000 cd meer inwoners. Nage
gaan zgn o a. de bepalingen in de oontracten
voorkomende met betrekking tot den arbeidsduur
per week, uitkeering van ziekengeld en behand®-
ling van geschillen.
In 't R.-K. Artsenblad, doet dr. A. W. Ausema
te Utreoht mededeeling van een merkwaardige
genezing. Mevr. Gr. H. te W. die sinds eenige
maanden ongesteld was, kwam hem op advies van
haar hnisdekter raadplegen. Het onderzoek wees
uit, dat de patiente leed aan een ernstige ziekte
waarbjj ook haar longen waren aangetast (ohorio-
epithelioma met uitzaaiingen in vagina en longen).
Dr. Boekelman, die de patiënte eveneens onderzocht
constateerde, dat beide longen zeer ernstig waren
aangedaan. Van alle pogingen om de patiënte te
genezen moest dan ook worden afgezien, terwgl
met volstrekte zekerheid kon worden verwacht,
dat binnen enkele weken, hoogstens een paar
maanden, de fatale afloop een feit zou zgn.
In betreu renswaardigen toestand vertrok do
patiënte tenslotte naar huis, waar de eerste week,
de toestand dagelijks bleef teruggaan. Da familie
was omtrent de hoofdzaak ingelicht en bet soheen
alsof het noodlottig einde steeds sneller naderde.
Eenig geneesmiddel cf voorsohriffc werd be-
grjjpeljjkerwjjs niet verstrekt.
Toen de patiëote aoht dagen thnis was werd
een novene begonnen ter eere van de H. Theresia
van Liseux Nadat de negen dagen waren ver
streken, leek het alsof het sloopinswerk eenige
neiging tot vertraging toonde, hetgeen de familie
aanleiding gaf een tweede novene te beginnen.
En voordat deze ten eind was, was het duideljjk,
dat de patiente begon te beteren.
Een of twee weken later kreeg dr. Ausems van
den, niet-Katholieken, huisarts een sohrjjven, dat
de toestand van de patiënte steeds vooruitging.
Hjj begreep er niets van en of dr. A. eens wilde
Ja, moeder, lnidde het zeer kalme antwoord.
Het was dus waarljjk Lanoemont
Ja. Die arme man 1 Toen ik zjjn met bloed
overstroomd gezicht zag, ben ik haast flanw
gevallen.
Dat zou er nog aan gemankeerd hebben, meende
mevroaw Vasselin. Hoe komt het toch, dat hjj
niet in Montsombre is
Ik weet het niet, antwoordde Sabina, die
ongerust begon te worden. Zjj had gedacht, dat
haar moeder haar gelegenheid zou geven, om
sommige vragen aan haar te doen. Deze dronk
eohter kalm haar thee nit en soheen het onderwerp
nn als afgehandeld te besohouwen.
In een toenemend ongeduld gaf Sabina haar
vroegere ternghonding op en zeihjj liet zich
een paar woorden ontvallen, die mij ten zeerste
verbaasden. Toen mjjnheer Villefranche hem een
schadeloosstelling aanbood, wees hjj die rondweg
af en zei er bjj, dat hjj al heel andere dingen
had afgewezen.
Kjjk eens aan, hoe slimIk zeg je, die man
kan het nog ver brengen.
Dat begrijp ik niet.
Ik veronderstel, dat men nn onbevangen en
kalm met je over hem kan spreken. Het zon ook
inderdaad sohande zjjn, als je nog het minste
voor hem gevoelde, nadat zjjn dubbelhartigheid
zoo duideljjk is gebleken.
Daarover gaat het nn niet. Wat wilde n straks
zeggen
Niets anders, els dat het gebeurde van vandaag
sleohts een goedgeslaagde oomedie is geweest,
waarin hjj heel behendig zgn rol heeft gespeeld.
Aoht n hem in staat
Denk maar eens even over de zaak na. Eerst
heeft hij in Montsombre stilletjes het hof gemaakt
aan Johanna Cabas, die toen voor iemand in
zgn omstandigheden een zeer goede partjj was.
Maar toen hjj daarna meende te bemerkeD, dat
hjj op jou eenigen indruk had gemaakt, gingen
zjjn wensohen opeens hoogerop. Toen echter door
het avontuur met den armen idioot zgn omgang
met Johanna wereldkundig werd, haalde dit
natunrljjk eerst een dikke streep door zgn
rekening maar de edelmoedige schenking, die je
grootvader hem in zjjn blinde voorliefde testa
mentair vermaakte, wekte zjjn zelfzuchtige be
doelingen nog meer op. Van Johanna Cabns
wilde hjj nn niets meer weten, doch zjjn verlangen
naar rijkdom deed hem het plan vormen, om de
rjjke erfgename in zjjn netten te lokken. Met dit
doei zette hjj het avontnnr van zooeven op touw,
dat jonw medeljjden voor hem moest opwekken
en hem in jonw oogen interessant maken.
Hoe kon hjj dan weten, dat wjj juist op dat
oogenblik langs den triomfboog zonden rjjden
Kindlief, ik had je voor minder n&Iaf gehouden.
Er zgn men^chen in Parjjs, wier beroep het is,
andere persouen, die hen daarvoor betalen, omtrent
alles in te lichten, wat zjj wensohen te weten.
Weet u zeker, vroeg Sabina ernstig, dat hjj
het legaat van grootvader heeft aangenomen
Als hij het zou hebben afgewezen, zon dit
oogetwjjfeld een zeer slimme streek van hem zjjn
geweest. Maar in dit geval zou notaris Saint-
Martin er ons plichtmatig kenni3 van hebben
gegeven en ook zon Lanoemont zelf wel gezorgd
hebben, dat hjj zijn „edelmoedigen" afstand
regelrecht aan o&s en in het bjjzonder aan jon
meedeelde. Deze listige uitleg miste zjjn doel
niet. Sabina was door de woorden harer moeder
weliswaar nog altjjd niet geheel overtuigd, maar
zjj kon haar ook niet tegenspreken. Zjj behield
haar twjjfel das in het diepst van haar hart.
X
De bewoners van Saint-Etienne en omstreken
waohtten in groote spanning op het oogenblik,
dat voor de reohtbank aldaar liet prooes tegen
„Zarap en zjjn bondgenooten" zou beginnen.
Mevrouw Vasselin en haar dochter waren den
vorigen avond met Jacques Viliefranohe en zjjn
kinderen in het Hotel de Franoe aangekomen.
Robert, wiens liefde iederen dag toeDam, over
laadde Sabina met teedere bewjjzen zjjner genegen
heid en het jonge meisje sohikte zioh willoos in
haar lot. Haar moeder was overtnigd, dat zjj
gewonnen spel had en ontving met een ziohtbare
voldoening de hulde van Roberts vader, die
beslist jonger soheen geworden, sinds hjj haar
kende.
In e8n bescheiden herberg van de arbeiderswjjk
bevonden zioh andere getnigen, die eveneens in
dit veelbesproken prooes moesten voorkomen. De
hoofdopzichter Cabns, die sedert den dood van
zjjn patroon altjjd bedrnkt en terneergeslagen
wasBarbazeille, die eoms vrooljjk, dan weer
treurig was, al naar hjj vooruitsioht meende te
hebben, om de liefde van Johanna te winnen
Carcagneux, zoo goed als genezen, en ten slotte
Georg Lanoemont, op wiens gezicht men het
zieleljjden las, dat hjj in den laatsen tjjd had
verduurd.
Toen zgn vroegere kameraden hem dringend
vroegen, waarom hjj niet te Montsombre kwam,
om de fabriek over te nemen, had hjj voorgegeven,
dat dit alles slechts een flanwe grap was geweest,
die iemand zioh tegenover hem had veroorloofd.
Dat noem ik eohter een laaghartige aardigheid,
verklaarde Caroagneux. Als zulke dingen mjj
overkomen, dan verwondert mjj dat niet; maar
dat ook Lanoemont er niet voor gespaard bljjft,
dat is heel erg.
Waarom kom je dan niet in Montsombre terug,
om weer met ons te werken vroeg Cabns.
Omdat de fabriek immers tooh binnenkort
verkooht zal worden, hield ik het voor verstandiger,
ai dadeljjk naar een andere betrekking nit te
kjjken, gaf Lanoemont ten antwoord.
Maar je znlt tenminste tooh niet naar Parjjs
terngkeeren, zonder vooraf nog eens in Montsombre
te komen, hoop ik, zei de opzichter.
Waarom dan
Om ons een pleizier te doen, bjjzonder ook mjjn
Johanna, die je zoo graag nog eens zon willen
bedanken.
Johanna? herhaalde Georg treurig. Zjj heeft
mij voor het feit, dat ik haar ter hnlp euelde,
reeds eerder beloond weliswaar zonder het te
willen, voegde hjj er bitter lachend aan toe.
Hoe bedoel je dat? vroeg Barbazeille, die deze
woorden evenmin begreep als de vorige.
Niets, niets, zei Georg kortaf. Laten we nn
naar het gereohtsgebonw gaan. Het is hoog tjjd.
De behandeling der zaak zou drie dagen duren
er waren twintig beschuldigden, nog afgezien van
den ontvlnohten Sampi.
De eerste dag der tereohtzitting bracht de
voorlezing der omvangrjjke akte van besohnldiging
en het verhoor de? beschuldigden, zonder dat er
iets bjjzonders gebenrde.
(Wordt vervolgd).
