Het geluk gevonden.
No. 3G60
Dinsdag 20 Jnli 1926
40ste Jaargang
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD
VOOR ZEEUWSOH-VLAANDEREN
RERUM NOVARUM.
Hoofdpijn
VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG- EN VRIJDAGAVOND
POSTREKENING No. 52419.
Tot liet aannemen van advertentiën voor
dit blad it eveneens gerechtigd het
„Centraal Nederlandsch Advertentie-Bureau"
Papesiraat 26, Den Haag.
ITeuLilletQrL.
Dringende oproep aan
Katholiek Nederland.
Ingezonden Medeëeeltng.
(7)
Binnenland.
Voornaamste nieuws.
Buitenland.
Voornaamste nienws.
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Abonnementsprijs 1.25 per 3 maanden,
of 4.50 per jaar, bij vooruitbetaling
Advertentiën 20 cent per regelbij contract lager
Bureaux van Redactie en Administratie
OOSTKADE 218, SAS-VAN-GENT
Telefoon 15 Telegramadres: Koerier
ZEER KOOPKRACHTIGE
LEZERSKRING
UITSTEKEND GESCHIKT
VOOR PUBLICITEIT
Het is dit jaar 35 jaar geledeD, dat Z. H. Pans
Leo XEI1 s g. Zijne heerlijke Encycliek Rernm
Novarum de wereld inzond. Z. H. Paus Leo XIII
die met reoht wordt genoemd „De Paus der
Werklieden", stelde 85 jaren geleden de daad
om te sohrjjven over de ellendige toestanden der
arbeiders. Vjjf en dertig jaren geleden zetelde
het liberalisme nog op zjjn individnalistisohen
troon en zwaaide den soepter der verdrukking
en uitbuiting van de lagere volksklassen. Het
liberisme deinsde er niet voor terng om het
gezin van den werkman te ontwriohten en
bekommerde er zioh evenmin over, dat het ziele-
leven van den arbeider werd verpest. In dien
tgd waren de toestanden der arbeiders, speciaal
voor hen die in Industrie-centra moesten werken,
aoowel op moreel als materieel gebied, betreurens
waardig.
Pans Leo XIII, de Vader der Christenheid,
veroordeelde in Zjjn Encycliek het liberalisme,
sprak zgn medelgden nit met die duizenden
verdrukte arbeiders en^ drong aan op spoedige en
afdoende hulpverleenicg.
Hulp is verleend. Een menigte eminente mannen,
Geesteljjken zoowel als leeken sloegen de hand
aan den ploeg en begonnen met kracht te werken
aan de opheffing van den arbeidersstand nit sgn
ellende, waarin hg onverdiend verkeerde. Door
deze emanoipatoren werd de organisatie der
arbeiders kraohtig gepropageerd en bevorderd.
Zeker, het is waar, dat in onze tegenwoordige
samenleving hier en daar nog liberalistische
neigingen worden aangetroffen. Dit getuigt wel
het feit, dat thans nog herhaaldelijk door onze
organisatie moet gestreden worden tegen patroons,
en helaas ook katholieke patroons, voor het
organisatierecht. Doch al sgn er hier en daar
nog verkeerde toestanden, al moeten wjj af en
22)
Met kinderlijke verrukking schilderde zjj de
genoegens van dé huwelijksreis en gaf haar
hartelijk verlangen te kennen, Savenas te zien en
met Ratgers moeder en zuster nader bekend te
worden.
Het geluk van een beminnend gemoed sprak
nit eiken regel van den brief en Elisabeth
luisterde met levendige belangstelling toe. De
dokter, die haar gadesloeg, kan geen aweem van
leedwezen op haar gelaat ontdekken en toen
Edmunde tot aan het einde gelezen had, boog
sjj zich tot mevronw de Savenas en seide
Welk een goede sohoondoohter heeft de lieve
God n gegevenMen kan nit den toon van
haar brief opmaken, dat zg zoo goed als bemin
nelijk en geestvol is.
Mevrouw de Savenas droogde met inspanning
haar door tranen bevochtigde oogen af; haar
handen waren nog meer gezwollen dan des
ochtends.
Ja, zjj is allerliefst, antwoordde de zieke;
Maar wat aal zg van Bavenas denken Ziet gjj,
Elisabeth, sinds twee dagen regent het in mjjn
kamer en Edmnnde moest voor mg een bed in
deze groote kale zaal opslaan.
Een nitroep van Edmnnde onderbrak haar.
Mama, de andere brief is van een notaris nit
Bordeanx. Is hg wel voor ons bestemd Maar
jaMevronw de gravin de Savenas, op het slot
Savenas Pnysserron.
Op een brief staat dat zeer goed, sprak de
moeder met een gedwongen lachjemaar welk
een armzalige gravin en welk een slot
Lees, Edmundeik hoop tooh dat men geen
geld van ons verlangt.
Wjj zgn voor zoover ik weet aan niemand
iets schuldig, antwoordde Edmunde lachend.
Zg begon te lezen nadat zg echter de eerste
regels overzien had, begon zg geweldig te beven.
Moeder, moeder 1 Die arme bloedverwant, die
too de kracht onzer organisatie nog gÊbrniken
om onze rechten te zien gfëarbiedigd, tooh
kunnen wij bjj den 35jten verjaardag der uit
vaardiging van de Encycliek Rernm Novarnm
met dankbaarheid vervuld zgn.
Onze R -K. Arbeidersbeweging wil zich in het
uiten harer dankbaarheid niet onbetuigd laten.
Op 80 Mei jl. werd te Utrecht een sohitterend
oongres gehouden.
De Bredasohe Diocesane Werkliedenbond zal
op Zondag 1 Augustus te Breda eeu groote
demonstratie en openlnohtmeeticg honden.
De voorteekenen wijzen er reeds op, dat de
deelname aan de demonstratie zeer groot zal zgn.
De arbeiders zullen getuigen, dat zg Pans Lso's
woord hebben begrepen. Zg zullen getuigen vau
hunne trouw aau de organisatie, van hunne
solidariteit, hunne eenheid en hunne kracht.
Uit dankbaarheid zullen de demonstreerende
vereenigingen ter eere van het H. Hart een groot
aantal bloemstukken doen plaatsen bg het H.
Hartmonument, staande op het plein voor het
Bisschoppelijk Paleis.
Na fcfl>op der demonstratie en meeting zal in
de kerk van het H Hart aan de Baronielaan een
plechtig slniticgslof plaats hebben. Op den
morgen van 1 Augustus zullen alle leden van
den Bred. Dico Werkliedenbond, althans voor
zoover mogelgk, ter H Tafel naderen.
Nadere bijzonderheden omtrent deze meeting
en demonstratie znllen nog worden verstrekt.
De versohjjning der Encycliek Rernm Novarnm
zal op waarlijk grootsohe wjjze herdacht worden.
Rernm Novarum immers is de leiddraad voor de
sociale organisaties en zal tevens big ven een
voortdurende aanklacht tegen allen die met
liberalistische neigingen bezield zgn.
Met de arbeiders, die geschaard zgn onder de
vanen der R -K. Arbeidersbeweging znllen allen,
die van goeden wil zjjn, op 1 Augustus jnbelen
en in hnnne gebeden gedenken den Grooten Pans
der werklieden.
NORBART.
bedaart spoedig door gebrnik van een paar
HlijDliardt'g Moofdpfjatabletten.
Buisje 60 ot.
Savenas nit Bordeanx, dien ik met zgn zoon daar
ontmoet heb en die zioh zoolang met mg onder
hield.
Welnu
Hg heeft zgn zoon verloren en is den volgenden
dag aan een beroerte overleden. En... en... hg
heeft een testament nagelaten 1
Mevronw de Savenas ademde sneller.
Heeft hg... heeft hij
Zij kon geen woord verder uitbrengen.
Edmnnde knielde bevende naast haar neder.
Mama, lieve mama, het is missohien een droom,
een vergissing Wind u niet op Die arme
mensohen 1Zoo spoedig te sterven Maar de
briefer staat in dat wg de eenige erfgenamen
zgn van een vermogen van anderhalf millioen
franks.
De trekken der zieke drukten een hevige aan
doening nit en de dokter naderde haar.
Bljjf bedaard, sprak hg op dien toon, die zulk
een eigenaardige uitwerking op zgn zieken had.
De vrengde^mag u niet schaden.
Hg bevochtigde daarbij haar voorhoofd en
eindelijk kon zg den brief hooren voorlezen,
terwgl haar hand, welke in die harer dochter lag
zenuwaohtig beefde.
Anderhalf millioenDat is een overwaoht
geluk, sprak Felix, terwgl Elisabeth, van vreugde
weenend, moeder en dochter omhelsde.
Indien het tooh eens niet waar was zeide
mevronw de Savenas.
Stel u gerustde notaris is een ambtelijk
persoon
Edmunde stond roerloos bg het bed en haar
blik rustte op de bleeke, koortsige moeder.
Wat huilde de wind om de armzalige ruïne I
Vau tjjd tot tgd verried een dof gedruisoh, dat
er wederom een steen van het muurwerk was
losgeraakt: er waren niet veel zulke stormen
meer noodig geweest om de bouwvallige torens te
doen instorten. Van binnen verlichtte de lamp
een zeer beperkte ruimte en onder den reus-
aohtigen schoorsteen, waarin voorheen geheele
houtstapels gebrand hadden, glom thans sleohts
een zwak vuur. Op het eenvoudige ledikant
eindelijk, dat in der haast opgeslagen en door
versleten gordijnen omhangen was, lag de zieke
gravin de Savenas, wijl de door het dak binnen-
Het is reeds eenige weken geleden, dat ods de
eerste berichten bereikten over het schokkend
gebeuren, die al verwoestende vreeseljjke aard
bevingen, die zoo'n groot gedeelte van ons mooie
Snmatra teisterden. Werd ons eerst vaag en
onvolledig in grove trekken de omvang van die
ramp geseind, kort daarop konden wg nit de
dagbladen door de nauwkeurige verslagen vernemen
door welk een ontzettende catastrophe de bevolking
van Sumatra's Westknat getreden is.
Al kannen wij als bewoners van ons lage landje
ons geen denkbeeld vormen van een dergelijke
natunrramp, oca niet indenken wat het zeggen
wil, als de aarde onder onze voeten golft en
schudt, het angstig idee wekkend alsof voor allen
het laatste uur geslagen heeft, terwgl men om
zich heen gebouwen en hnizen in puin ziet vallen,
onder zioh bedelvend, dooden en verminkend wie
niet tijdig de kans zag het open veld te bereiken,
toch kunnen wij daarom wel gevoelen, dat hier
door onze medemensohen in die bance aren geleden,
ja ontzettend geleden werd. Kort en zakelijk
spreken de telegrammen van honderden dooden,
van voor millioenen aangerichte sohade, over
dnizenden, die dakloos neerzitten bij de pninhoopen
van hetgeen zoo kort geleden nog han lief tehuis
was.
Met angst in het hart van alles berojfd zou de
bevolking van deze geteisterde streek haar trenrig
lot zoo moeten draden, indien niet het motto
„Hebt Uw naaste lief, ge!gk U zelve" nog diep
gegrift was in het hart van zoovelen hunner
medemenschen, indien niet de zoo hoog geroemde
milddadigheid, die vooral bg onze landgenooten,
steeds bg dergelijke gelegenheden zoo sohitterend
aan den dag komt, het zoo zwaar te dragen leed
wist te verzachten.
Welk een tr<ffende bljjken van samenhoorigheid
en medegevoel werden, nog zoo kort geleden, door
ons niet getoond bg de jongste rampen, die ens
eigen landje zoo opvolgend teisterden (stormpramp
en de watersnood). Hoe spontaan en mild werd
toen gegeven, hoe heerljjk kwamen toen de groote
deugden van ons volk weder tot niting, medegevoel,
medelgden en offervaardigheid streden om den
voorrang.
Maar ook toen moohten wij het genoegen
smaken te ondervinden, dat ook dnizenden harten
voor ons klopten in onze gewesten over de zee,
in ons schoone Insnlinde, datzelfde gebied, dat na
gedeeltelijk zelf zoo zwaar geteisterd werd. Welk
een royale giften maakten toen het Smeroefonds
en anderen, direct na het bekend worden dier
rampen aan ons over en hoe dankbaar werden die
aanvaard. Hoe kwam toen weer tot zgn reoht die
hechte band die moederland en koloniën bindt,
hoe aangenaam was het weer te kannen oonsta-
teeren, dat er een Groot Nederland bestaat.
Thans aan ons de benrt den wissel te honoreeren,
die getrokken wordt op ons gevoel van saam-
hoorigheid en broedersohap bg deze zoo diep
dringende regen haar uit haar kamer verdreven
had.
Eu plotseling viel aan deze armoede een
ontzaglijk vermogen ten deel.
Wat is tooh de wereld! Naar allemensohelijke
berekening zon het vermogen in een andere linie
overgaan. De laatste afstammeling dezer linie was
een arme gebrekkige, die onmogelijk lang leven
kon en wiens onnoozele lach nog heden pjjuljjb
in Edmnnde's ooren weerklonk. De dood had hem
en dadelijk na hem zgn onden vader weggerukt.
Hoe kwam het nu, dat deze zich plotseling de
verwijderde bloedverwanten herinnerd had, die
zijn naam droegen Hij had hen in de armoede
laten verkwijnen, zonder zioh iets aan hen te
laten gelegen liggen.
Zij meende te droomenzg kon zioh niet
verbeelden dat het werkelgk was, maar zg daoht
daarbg niet aan zioh zelve. Eindelgk zon zg haar
moeder met alle gemakken omgeven en al haar
wensohen vervollen kannen. Ook het oade slot
wilde zjj prachtig hernieuwen en zoo gemakkelijk
mogelgk laten inrichten, opdat haar moeder geen
verlangen meer mocht koesteren naar een
burgerlijk huis in het dal.
En de armen! Van stonde af kon zjj hnn
milde aalmoezen nitdeelen. Welke genengten be
reidde haar tooh deze plotselinge rijkdom
Zjj wisohte de vochtige oogen af en ont
moette den blik harer moeder.
God sjj gedankt, Edmnnde, sprak' deze mat.
Wat er nu ook moge gebenren, ik behoef niet
meer om jon bezorgd te zjjn. Gjj hebt een schit
terende toekomst voor je.
En gjj 1 O moeder, wg zullen Savenas opbouwen.
Gjj zult fraaie gemeubelde kamers voor nw gasten
warme tapijten en een broeikas hebben, waarin
gjj bloemen kweeken kant. O, wjj gaan naar
Italië, zien Rome, Napels. Den winter brengen
wjj, »1b gjj wilt, in Bordeanx door. O moeder,
gjj znlt niet meer onder de armoede te ljjdcn
hebben ik ben overgelukkig.
Uw moeder heeft rust noodig, liet de dokter
zich thans vermanend hooren. Ga daar ginds aau
het raam zitten en praat zaoht met juffrouw
Regnard; ik blgf hier bg het bed.
Elisabeth, ook jou aal ik gelukkig maken. Gjj
gaaft mjj van het uwe, thans aal ik hst mjjne
aangrijpende gelegenheid.
De Indieohe Club van Katholieken, gevestigd
*e 's-Gravenhage, waarin vereenigd zjjn zoovele
Indisoh gasten eu oud-Indieoh gasten, die Indië,
doordat zjj het zoo van nabjj hebben mogen leeren
kennen, lief kregen, gevoelt zich thana verplicht
en gedroegen een dringende oproep en bede te
moeten riohten tot geheel Katholiek Nederland
om nu ook met milde hand te geven, het zoo
droevige lot te helpen verzaohten van zooveel
dnizenden onzer landgenooten in onze overzeesche
gewesten.
Daar wg er van overtnigd zijn, dat, in dergelijke
omstandigheden nimmer vergeefs een beroep
werd gedaan op odzs katholieke (Hovaardigheid
wenden wjj ons dan ook tot geheel katholiek
Nederland met de meest klemmende bede een
gave naar vermogen, groot of klein, te willen
zenden aan het Comité tot steunverleening van
de ramp Sumatra's Westkust gevestigd te
s-Gravenhage, de Carpentierstraat 153 (penning
meester P. J. F. J. Sohnebbelie, gironummer
no. 37772).
Alle giften znllen steeds nanwkenrig in de
katholieke pers worden vermeld.
Dat ook katholiek Nederland thans weder zal
schitteren door eeu spontane uiting vau mild
dadigheid is onze innigste overtuiging.
Het Bestuur der Iudisohe Club van Katholieken
tevens
Comité tot Steunverleening van de ramp van
Sumatra's Westkust
Ir. L. J B FEBER,
oud-Lid van de Tweede Kamer
der Staten-Generaal.
P. J. F J. SCHNEBBELIE,
Directeur van het „Katholiek
Indisoh Bureau" der Indische
Miseievereeniging.
E. L. VERMEULEN,
President der Weeskamer (met
verlof).
Volgens de „N. R Gt." is aan mr. A. R.
Zimmerman doer den regent van Hongarije de
eerste klasse van het Hongaarsohe kruis van
verdienste verleend.
De Rijksmiddelen braohten in Jnni rnim f 42
millioen op, of bjjna f 4 millioen meer dan
verleden jaar. Over de eerste helft van 1926
bedroeg de opbrengst ongeveer f 20 millioen
meer dan over de zelfde periode van verleden
jaar en ruim f 18 millioen meer dan de hsift der
raming.
De Brusselsohe redaotear van „De Msb." meldt
De regeering heeft besloten, dat een eenheidstype
van bloem voor brood en gebak zal worden vast-
met u deelen.
Elisabeth glimlaohte droevig en trok Edmnnde
mede. En terwgl zg aan het andere einde der
zaal met elkander praatten, vergewiste zich de
dokter, dat de aangewende middelen werkelooe
gebleven waren en de opzwelling sohrikkeljjbe
vorderingen gemaakt had.
Felix, sprak de zieke met matte stem, gjj moet
mg genezen. O mgn arm kind. Wat zal ik mg
in haar gelnk verheugenHedenochtend
hield ik mg zelve voor zeer ziek maar op het
oogenblik ben ik nog maar wat benauwd en ge
loof dat de vreugde een goed geneesmiddel is.
Uitmuntendhond u dos bedaard opdat het
gelnk nwer dochter volkomen zjj.
Er heersohte de diepste stilte. Telkens naderde
Edmnnde haar moeder, die den slaap niet kon
vatten.
Ik denk aan alles wat wjj doen zullen, mgn
kind, sprak zjj met afnemende stemwg znllen
reoht gelukkig zjjn.
Felix nam de gelegenheid waar, dat Edmnnde
naast het bed stond, om Elisabeth te naderen.
Zjj is verloren, fluisterde hjj met een gemoorde
zucht, en kan morgen sterven.
Toen het morgenrood door de vensters drong
begreep Edmnnde voor de eerste maal, dat haar
moeder in gevaar verkeerde. Het daglicht viel
op de zieke hoe bleek zag zjj er nit. Hoe hol
en glazig waren haar oogen, hoe ingevallen en
ontdaan haer trekken De zwakke snelle adem
haling beangstigde Edmnnde en zjj moest zich
over de zieke heenbnigen om haar woorden te
verstaan. Doodeljjk verschrikt keerde zjj zioh om
naar hare vriendin. Elisabeth wisohte terluika
een traan weg, de dokter zag er ernstig en trenrig
nit.
Edmnnde wankelde onder den plotselingen
angst, die haar tot in het hart trof. Zjj gaf den
dokter een teeken bg het raam te komen.
Is zjj... erger? vroeg zjj toonloos.
Hjj keek haar meewarig aan.
Wanneer er geen wonder gesohiedt ik kan
niets meer doen.
Zjj werd ontzettend bleek en staarde hem mei
haar groote oogen aan.
Maar het gevaar ie tooh niet zoo nabjj
(Wordt vervolgd.)