Het geluk gevonden. No. 3G60 Dinsdag 20 Jnli 1926 40ste Jaargang NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSOH-VLAANDEREN RERUM NOVARUM. Hoofdpijn VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG- EN VRIJDAGAVOND POSTREKENING No. 52419. Tot liet aannemen van advertentiën voor dit blad it eveneens gerechtigd het „Centraal Nederlandsch Advertentie-Bureau" Papesiraat 26, Den Haag. ITeuLilletQrL. Dringende oproep aan Katholiek Nederland. Ingezonden Medeëeeltng. (7) Binnenland. Voornaamste nieuws. Buitenland. Voornaamste nienws. DE ZEEUWSCHE KOERIER Abonnementsprijs 1.25 per 3 maanden, of 4.50 per jaar, bij vooruitbetaling Advertentiën 20 cent per regelbij contract lager Bureaux van Redactie en Administratie OOSTKADE 218, SAS-VAN-GENT Telefoon 15 Telegramadres: Koerier ZEER KOOPKRACHTIGE LEZERSKRING UITSTEKEND GESCHIKT VOOR PUBLICITEIT Het is dit jaar 35 jaar geledeD, dat Z. H. Pans Leo XEI1 s g. Zijne heerlijke Encycliek Rernm Novarum de wereld inzond. Z. H. Paus Leo XIII die met reoht wordt genoemd „De Paus der Werklieden", stelde 85 jaren geleden de daad om te sohrjjven over de ellendige toestanden der arbeiders. Vjjf en dertig jaren geleden zetelde het liberalisme nog op zjjn individnalistisohen troon en zwaaide den soepter der verdrukking en uitbuiting van de lagere volksklassen. Het liberisme deinsde er niet voor terng om het gezin van den werkman te ontwriohten en bekommerde er zioh evenmin over, dat het ziele- leven van den arbeider werd verpest. In dien tgd waren de toestanden der arbeiders, speciaal voor hen die in Industrie-centra moesten werken, aoowel op moreel als materieel gebied, betreurens waardig. Pans Leo XIII, de Vader der Christenheid, veroordeelde in Zjjn Encycliek het liberalisme, sprak zgn medelgden nit met die duizenden verdrukte arbeiders en^ drong aan op spoedige en afdoende hulpverleenicg. Hulp is verleend. Een menigte eminente mannen, Geesteljjken zoowel als leeken sloegen de hand aan den ploeg en begonnen met kracht te werken aan de opheffing van den arbeidersstand nit sgn ellende, waarin hg onverdiend verkeerde. Door deze emanoipatoren werd de organisatie der arbeiders kraohtig gepropageerd en bevorderd. Zeker, het is waar, dat in onze tegenwoordige samenleving hier en daar nog liberalistische neigingen worden aangetroffen. Dit getuigt wel het feit, dat thans nog herhaaldelijk door onze organisatie moet gestreden worden tegen patroons, en helaas ook katholieke patroons, voor het organisatierecht. Doch al sgn er hier en daar nog verkeerde toestanden, al moeten wjj af en 22) Met kinderlijke verrukking schilderde zjj de genoegens van dé huwelijksreis en gaf haar hartelijk verlangen te kennen, Savenas te zien en met Ratgers moeder en zuster nader bekend te worden. Het geluk van een beminnend gemoed sprak nit eiken regel van den brief en Elisabeth luisterde met levendige belangstelling toe. De dokter, die haar gadesloeg, kan geen aweem van leedwezen op haar gelaat ontdekken en toen Edmunde tot aan het einde gelezen had, boog sjj zich tot mevronw de Savenas en seide Welk een goede sohoondoohter heeft de lieve God n gegevenMen kan nit den toon van haar brief opmaken, dat zg zoo goed als bemin nelijk en geestvol is. Mevrouw de Savenas droogde met inspanning haar door tranen bevochtigde oogen af; haar handen waren nog meer gezwollen dan des ochtends. Ja, zjj is allerliefst, antwoordde de zieke; Maar wat aal zg van Bavenas denken Ziet gjj, Elisabeth, sinds twee dagen regent het in mjjn kamer en Edmnnde moest voor mg een bed in deze groote kale zaal opslaan. Een nitroep van Edmnnde onderbrak haar. Mama, de andere brief is van een notaris nit Bordeanx. Is hg wel voor ons bestemd Maar jaMevronw de gravin de Savenas, op het slot Savenas Pnysserron. Op een brief staat dat zeer goed, sprak de moeder met een gedwongen lachjemaar welk een armzalige gravin en welk een slot Lees, Edmundeik hoop tooh dat men geen geld van ons verlangt. Wjj zgn voor zoover ik weet aan niemand iets schuldig, antwoordde Edmunde lachend. Zg begon te lezen nadat zg echter de eerste regels overzien had, begon zg geweldig te beven. Moeder, moeder 1 Die arme bloedverwant, die too de kracht onzer organisatie nog gÊbrniken om onze rechten te zien gfëarbiedigd, tooh kunnen wij bjj den 35jten verjaardag der uit vaardiging van de Encycliek Rernm Novarnm met dankbaarheid vervuld zgn. Onze R -K. Arbeidersbeweging wil zich in het uiten harer dankbaarheid niet onbetuigd laten. Op 80 Mei jl. werd te Utrecht een sohitterend oongres gehouden. De Bredasohe Diocesane Werkliedenbond zal op Zondag 1 Augustus te Breda eeu groote demonstratie en openlnohtmeeticg honden. De voorteekenen wijzen er reeds op, dat de deelname aan de demonstratie zeer groot zal zgn. De arbeiders zullen getuigen, dat zg Pans Lso's woord hebben begrepen. Zg zullen getuigen vau hunne trouw aau de organisatie, van hunne solidariteit, hunne eenheid en hunne kracht. Uit dankbaarheid zullen de demonstreerende vereenigingen ter eere van het H. Hart een groot aantal bloemstukken doen plaatsen bg het H. Hartmonument, staande op het plein voor het Bisschoppelijk Paleis. Na fcfl>op der demonstratie en meeting zal in de kerk van het H Hart aan de Baronielaan een plechtig slniticgslof plaats hebben. Op den morgen van 1 Augustus zullen alle leden van den Bred. Dico Werkliedenbond, althans voor zoover mogelgk, ter H Tafel naderen. Nadere bijzonderheden omtrent deze meeting en demonstratie znllen nog worden verstrekt. De versohjjning der Encycliek Rernm Novarnm zal op waarlijk grootsohe wjjze herdacht worden. Rernm Novarum immers is de leiddraad voor de sociale organisaties en zal tevens big ven een voortdurende aanklacht tegen allen die met liberalistische neigingen bezield zgn. Met de arbeiders, die geschaard zgn onder de vanen der R -K. Arbeidersbeweging znllen allen, die van goeden wil zjjn, op 1 Augustus jnbelen en in hnnne gebeden gedenken den Grooten Pans der werklieden. NORBART. bedaart spoedig door gebrnik van een paar HlijDliardt'g Moofdpfjatabletten. Buisje 60 ot. Savenas nit Bordeanx, dien ik met zgn zoon daar ontmoet heb en die zioh zoolang met mg onder hield. Welnu Hg heeft zgn zoon verloren en is den volgenden dag aan een beroerte overleden. En... en... hg heeft een testament nagelaten 1 Mevronw de Savenas ademde sneller. Heeft hg... heeft hij Zij kon geen woord verder uitbrengen. Edmnnde knielde bevende naast haar neder. Mama, lieve mama, het is missohien een droom, een vergissing Wind u niet op Die arme mensohen 1Zoo spoedig te sterven Maar de briefer staat in dat wg de eenige erfgenamen zgn van een vermogen van anderhalf millioen franks. De trekken der zieke drukten een hevige aan doening nit en de dokter naderde haar. Bljjf bedaard, sprak hg op dien toon, die zulk een eigenaardige uitwerking op zgn zieken had. De vrengde^mag u niet schaden. Hg bevochtigde daarbij haar voorhoofd en eindelijk kon zg den brief hooren voorlezen, terwgl haar hand, welke in die harer dochter lag zenuwaohtig beefde. Anderhalf millioenDat is een overwaoht geluk, sprak Felix, terwgl Elisabeth, van vreugde weenend, moeder en dochter omhelsde. Indien het tooh eens niet waar was zeide mevronw de Savenas. Stel u gerustde notaris is een ambtelijk persoon Edmunde stond roerloos bg het bed en haar blik rustte op de bleeke, koortsige moeder. Wat huilde de wind om de armzalige ruïne I Vau tjjd tot tgd verried een dof gedruisoh, dat er wederom een steen van het muurwerk was losgeraakt: er waren niet veel zulke stormen meer noodig geweest om de bouwvallige torens te doen instorten. Van binnen verlichtte de lamp een zeer beperkte ruimte en onder den reus- aohtigen schoorsteen, waarin voorheen geheele houtstapels gebrand hadden, glom thans sleohts een zwak vuur. Op het eenvoudige ledikant eindelijk, dat in der haast opgeslagen en door versleten gordijnen omhangen was, lag de zieke gravin de Savenas, wijl de door het dak binnen- Het is reeds eenige weken geleden, dat ods de eerste berichten bereikten over het schokkend gebeuren, die al verwoestende vreeseljjke aard bevingen, die zoo'n groot gedeelte van ons mooie Snmatra teisterden. Werd ons eerst vaag en onvolledig in grove trekken de omvang van die ramp geseind, kort daarop konden wg nit de dagbladen door de nauwkeurige verslagen vernemen door welk een ontzettende catastrophe de bevolking van Sumatra's Westknat getreden is. Al kannen wij als bewoners van ons lage landje ons geen denkbeeld vormen van een dergelijke natunrramp, oca niet indenken wat het zeggen wil, als de aarde onder onze voeten golft en schudt, het angstig idee wekkend alsof voor allen het laatste uur geslagen heeft, terwgl men om zich heen gebouwen en hnizen in puin ziet vallen, onder zioh bedelvend, dooden en verminkend wie niet tijdig de kans zag het open veld te bereiken, toch kunnen wij daarom wel gevoelen, dat hier door onze medemensohen in die bance aren geleden, ja ontzettend geleden werd. Kort en zakelijk spreken de telegrammen van honderden dooden, van voor millioenen aangerichte sohade, over dnizenden, die dakloos neerzitten bij de pninhoopen van hetgeen zoo kort geleden nog han lief tehuis was. Met angst in het hart van alles berojfd zou de bevolking van deze geteisterde streek haar trenrig lot zoo moeten draden, indien niet het motto „Hebt Uw naaste lief, ge!gk U zelve" nog diep gegrift was in het hart van zoovelen hunner medemenschen, indien niet de zoo hoog geroemde milddadigheid, die vooral bg onze landgenooten, steeds bg dergelijke gelegenheden zoo sohitterend aan den dag komt, het zoo zwaar te dragen leed wist te verzachten. Welk een tr<ffende bljjken van samenhoorigheid en medegevoel werden, nog zoo kort geleden, door ons niet getoond bg de jongste rampen, die ens eigen landje zoo opvolgend teisterden (stormpramp en de watersnood). Hoe spontaan en mild werd toen gegeven, hoe heerljjk kwamen toen de groote deugden van ons volk weder tot niting, medegevoel, medelgden en offervaardigheid streden om den voorrang. Maar ook toen moohten wij het genoegen smaken te ondervinden, dat ook dnizenden harten voor ons klopten in onze gewesten over de zee, in ons schoone Insnlinde, datzelfde gebied, dat na gedeeltelijk zelf zoo zwaar geteisterd werd. Welk een royale giften maakten toen het Smeroefonds en anderen, direct na het bekend worden dier rampen aan ons over en hoe dankbaar werden die aanvaard. Hoe kwam toen weer tot zgn reoht die hechte band die moederland en koloniën bindt, hoe aangenaam was het weer te kannen oonsta- teeren, dat er een Groot Nederland bestaat. Thans aan ons de benrt den wissel te honoreeren, die getrokken wordt op ons gevoel van saam- hoorigheid en broedersohap bg deze zoo diep dringende regen haar uit haar kamer verdreven had. Eu plotseling viel aan deze armoede een ontzaglijk vermogen ten deel. Wat is tooh de wereld! Naar allemensohelijke berekening zon het vermogen in een andere linie overgaan. De laatste afstammeling dezer linie was een arme gebrekkige, die onmogelijk lang leven kon en wiens onnoozele lach nog heden pjjuljjb in Edmnnde's ooren weerklonk. De dood had hem en dadelijk na hem zgn onden vader weggerukt. Hoe kwam het nu, dat deze zich plotseling de verwijderde bloedverwanten herinnerd had, die zijn naam droegen Hij had hen in de armoede laten verkwijnen, zonder zioh iets aan hen te laten gelegen liggen. Zij meende te droomenzg kon zioh niet verbeelden dat het werkelgk was, maar zg daoht daarbg niet aan zioh zelve. Eindelgk zon zg haar moeder met alle gemakken omgeven en al haar wensohen vervollen kannen. Ook het oade slot wilde zjj prachtig hernieuwen en zoo gemakkelijk mogelgk laten inrichten, opdat haar moeder geen verlangen meer mocht koesteren naar een burgerlijk huis in het dal. En de armen! Van stonde af kon zjj hnn milde aalmoezen nitdeelen. Welke genengten be reidde haar tooh deze plotselinge rijkdom Zjj wisohte de vochtige oogen af en ont moette den blik harer moeder. God sjj gedankt, Edmnnde, sprak' deze mat. Wat er nu ook moge gebenren, ik behoef niet meer om jon bezorgd te zjjn. Gjj hebt een schit terende toekomst voor je. En gjj 1 O moeder, wg zullen Savenas opbouwen. Gjj zult fraaie gemeubelde kamers voor nw gasten warme tapijten en een broeikas hebben, waarin gjj bloemen kweeken kant. O, wjj gaan naar Italië, zien Rome, Napels. Den winter brengen wjj, »1b gjj wilt, in Bordeanx door. O moeder, gjj znlt niet meer onder de armoede te ljjdcn hebben ik ben overgelukkig. Uw moeder heeft rust noodig, liet de dokter zich thans vermanend hooren. Ga daar ginds aau het raam zitten en praat zaoht met juffrouw Regnard; ik blgf hier bg het bed. Elisabeth, ook jou aal ik gelukkig maken. Gjj gaaft mjj van het uwe, thans aal ik hst mjjne aangrijpende gelegenheid. De Indieohe Club van Katholieken, gevestigd *e 's-Gravenhage, waarin vereenigd zjjn zoovele Indisoh gasten eu oud-Indieoh gasten, die Indië, doordat zjj het zoo van nabjj hebben mogen leeren kennen, lief kregen, gevoelt zich thana verplicht en gedroegen een dringende oproep en bede te moeten riohten tot geheel Katholiek Nederland om nu ook met milde hand te geven, het zoo droevige lot te helpen verzaohten van zooveel dnizenden onzer landgenooten in onze overzeesche gewesten. Daar wg er van overtnigd zijn, dat, in dergelijke omstandigheden nimmer vergeefs een beroep werd gedaan op odzs katholieke (Hovaardigheid wenden wjj ons dan ook tot geheel katholiek Nederland met de meest klemmende bede een gave naar vermogen, groot of klein, te willen zenden aan het Comité tot steunverleening van de ramp Sumatra's Westkust gevestigd te s-Gravenhage, de Carpentierstraat 153 (penning meester P. J. F. J. Sohnebbelie, gironummer no. 37772). Alle giften znllen steeds nanwkenrig in de katholieke pers worden vermeld. Dat ook katholiek Nederland thans weder zal schitteren door eeu spontane uiting vau mild dadigheid is onze innigste overtuiging. Het Bestuur der Iudisohe Club van Katholieken tevens Comité tot Steunverleening van de ramp van Sumatra's Westkust Ir. L. J B FEBER, oud-Lid van de Tweede Kamer der Staten-Generaal. P. J. F J. SCHNEBBELIE, Directeur van het „Katholiek Indisoh Bureau" der Indische Miseievereeniging. E. L. VERMEULEN, President der Weeskamer (met verlof). Volgens de „N. R Gt." is aan mr. A. R. Zimmerman doer den regent van Hongarije de eerste klasse van het Hongaarsohe kruis van verdienste verleend. De Rijksmiddelen braohten in Jnni rnim f 42 millioen op, of bjjna f 4 millioen meer dan verleden jaar. Over de eerste helft van 1926 bedroeg de opbrengst ongeveer f 20 millioen meer dan over de zelfde periode van verleden jaar en ruim f 18 millioen meer dan de hsift der raming. De Brusselsohe redaotear van „De Msb." meldt De regeering heeft besloten, dat een eenheidstype van bloem voor brood en gebak zal worden vast- met u deelen. Elisabeth glimlaohte droevig en trok Edmnnde mede. En terwgl zg aan het andere einde der zaal met elkander praatten, vergewiste zich de dokter, dat de aangewende middelen werkelooe gebleven waren en de opzwelling sohrikkeljjbe vorderingen gemaakt had. Felix, sprak de zieke met matte stem, gjj moet mg genezen. O mgn arm kind. Wat zal ik mg in haar gelnk verheugenHedenochtend hield ik mg zelve voor zeer ziek maar op het oogenblik ben ik nog maar wat benauwd en ge loof dat de vreugde een goed geneesmiddel is. Uitmuntendhond u dos bedaard opdat het gelnk nwer dochter volkomen zjj. Er heersohte de diepste stilte. Telkens naderde Edmnnde haar moeder, die den slaap niet kon vatten. Ik denk aan alles wat wjj doen zullen, mgn kind, sprak zjj met afnemende stemwg znllen reoht gelukkig zjjn. Felix nam de gelegenheid waar, dat Edmnnde naast het bed stond, om Elisabeth te naderen. Zjj is verloren, fluisterde hjj met een gemoorde zucht, en kan morgen sterven. Toen het morgenrood door de vensters drong begreep Edmnnde voor de eerste maal, dat haar moeder in gevaar verkeerde. Het daglicht viel op de zieke hoe bleek zag zjj er nit. Hoe hol en glazig waren haar oogen, hoe ingevallen en ontdaan haer trekken De zwakke snelle adem haling beangstigde Edmnnde en zjj moest zich over de zieke heenbnigen om haar woorden te verstaan. Doodeljjk verschrikt keerde zjj zioh om naar hare vriendin. Elisabeth wisohte terluika een traan weg, de dokter zag er ernstig en trenrig nit. Edmnnde wankelde onder den plotselingen angst, die haar tot in het hart trof. Zjj gaf den dokter een teeken bg het raam te komen. Is zjj... erger? vroeg zjj toonloos. Hjj keek haar meewarig aan. Wanneer er geen wonder gesohiedt ik kan niets meer doen. Zjj werd ontzettend bleek en staarde hem mei haar groote oogen aan. Maar het gevaar ie tooh niet zoo nabjj (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche Koerier | 1926 | | pagina 1