TWEEDE BLAD
Hendrik, het Kamerlid,
Uit de hand te koopi
710.
wan
Zaterdag 18 Januari 1913.
Vooruitbetalen.
Denkt er aan
Het Tbüringer Weerhuisje.
Mengelwerk.
Twee Laadaüerc,
FR. KAN WATTEGO,
Koninklijke Stoomververij
v a
Chemische Wasscherij
Speelkar,
tweewielig Rijtuig, twee Coupés,
twee Coupés Caoutchoutós,
twee Victoria's, twee Victoria's
Caoutchoutés.
Aug. Bierena Dordrecht
O. JL
twee gulden vijftig cent.
Nieuwst ij dingen.
Uw courant vooruit te betalen.
Gemak en voordeel
Bestellingen te zenden aan GERARD TELKAMP, Hillegom.
Ziek te wiBdei li li RljtilgmüerlJ
Slijpsiraat 56 58, GEUT.
Gedachten.
VAN ALLES WAT.
- TAPIJTREINIGING. -
De Zeeuwsche Koerier
Evenals vorige jaren stellen wij ook nu weder
onze duizenden trouwe lezers in de gelegenheid
hun abonnement voor het jaar 1913 in
eens vooruit te betalen. Dit is voor den lezer
niet alleen een geldelijk voordeel van vijftig
cent, maar bovendien wordt men niet viermaal
per jaar lastig gevallen met een kwitantie. De
prijs voor geheel het jaar 1913 is
Nieuwe lezers, die vooruitbetalen, gelieven op
den postwissel „Nieuwe lezer" te zetten. Oude
lezers zullen wel zoo vriendelijk zijn er Oude
lezerop te zetten. Het bedrag stort men op
het postkantoor. De re^u die men daar ontvangt,
dient tot kwitantie.
NEDERLAND.
Flesschentrekkerij. Ook te Alkmaar
hebben een tweetal flesschentrekkers uit Beverwijk
hun slag weten te slaan. Een hunner kwam af op
een advertentie, waarin een pakhuis te huur werd
aangeboden en huurde het voor den tijd van tien
jaar. Een paar dagen later kwam een tweede om
het pakhuis te huren en toen hem werd meege
deeld, met wien de huur gesloten was, wist hij
dezen zoo zwart te maken door hem als flesschen-
trekker voor te stellen, dat de eigenaar van het
pakhuis voor drie honderd gulden de verhuring
ongedaan maakte. Welk sommetje de beide
„huurders" eerlijk deelden. (Centr.)
BELGIE.
Een betoogin g-S e g e r s. Zondag is te
Antwerpen een schitterend feestmaal gegeven ter
eere van den nieuwen minister van zeewezen,
Paul Segers. Meer dan twaalf honderd gasten
zaten aan, en het geheele.katholieke Antwerpen,
de stad van Paul Segers, was vertegenwoordigd.
Verschillende personen voerden het woord, om
den heer Segers te huldigen. De minister, het
woord voerende, verklaarde, dat het zijn voor
naamste taak zou zijn, de Belgische handelsvloot
en daarmee ook Antwerpen, zoo hoog mogelijk op
te voeren. Hij zou echter ook zooveel mogelijk
meewerken om de taak, welke het ministerie op
zich genomen had, te volbrengen. Tot deze behoort
ook het totstandbrengen van een rechtvaardige
schoolwet, hetgeen nog in deze zitting dient te
geschieden.
Tijdens het banket werden hulde-telegrammsn
aan den Paus en den Koning verzonden.
(Msbd.)
Apache n-m oord te Deurne. Te
Deurne-Zuid (bij Antwerpen) heeft zich Zondag
middag een verschrikkelijk drama afgespeeld.
Een FranBche apache, die sinds enkele weken
in Antwerpen zonder middelen van bestaan rond
zwierf, is daar als een wilde te werk gegaan.
Zonder eenige aanleiding schoot hij op twee ver
loofden. Het meisje werd doodelijk getroffen en
toen haar verloofde hulp wilde brengen, loste de
Fransche bandiet verscheidene schoten op hem.
De jongeman vluchtte om hulp te halen, en weldra
stormden tal van padvinders toe. Doch zij konden
niets anders doen dan alarm maken, terwijl de
apache nog altijd voortging met schieten. Dan
kwamen enkele mannen ter hulp, maar ook zij
moesten terugwijken voor de schoten van den
moordenaar.
Eindelijk, toen hij bemerkte, dat zijn kogels
opraakten, nam de apache de vlucht. In een park
gebruikte hij den laatsten kogel voor zichzelf. Op
het lijk van den moordenaar-zelfmoordenaar werd
een aanteekenboekje gevonden, waaruit blijkt, dat
de booswicht anarchist was, en reeds enkele dagen
het plan had zich te zelfmoorden. Alvorens tot
deze verschrikkelijke daad over te gaan, wilde hij
nog verschillende slachtoffers maken. Wonder
boven wonder werd slechts één persoon getroffen.
ENGELAND.
Sneeuwstorm in Engeland. Aangaande
het winterweer in Engeland lezen we nader in
„De Maasbode"
Verleden Zaterdag en Zondag heeft in het
Noorden van ons land, een ontzettende sneeuw
storm gewoed, de geweldigste, dien men zich sinds
jaren kan herinneren. Op de meeste plaatsen is
het verkeer gestremd, vele treinen konden niet
rijden. Van de twaalf telegraaf- en telefoonlijnen,
die Londen met Aberdeen verbinden, was slechts
één nog bruikbaar. Ook talrijke wrakken zijn aan
land gespoeld en het verlies van verscheidene
menschenlevens valt te betreuren.
De Cunard-liner „Mauretania", die Zaterdagna
middag om vijf uur Liverpool moest verlaten, kon
wegens het wilde weer geen kolen inladen, en
moest haar vertrek naar New-York tot Maandag
morgen twee uur uitstellen.
In het Kanaal en op de Noordzee, stormde het
dermate, dat meerdere stoomschepen met groote
vertraging en met groote moeite binnenkwamen.
Zoo bijv. de White-Star-liner „Celtic" uit New-
York, die Zondagnacht te Queenstown binnen
liep. Het schip had vier dagen door bergenhooge
zeeën gevaren, en de kapitein had olie op de
golven moeten laten werpen. Een passagier stierf
aan een hartaandoening en moest aan de zee
worden toevertrouwd.
In 't Pennine-gebergte zijn duizenden schapen
verloren gegaan.
In New-Castle viel 33 uur achtereen sneeuw,
zoodat alle telegraaf- en telefoonverbindingen
verbroken werden, en alle treinen met vertraging
van zes uur en meer aankwamen, wat bovendien
hieraan te wijten is, dat bij Grantham een ledige
passagierstrein ontspoorde.
Verschillende plaatsen zijn volkomen geïsoleerd
bijv. Selby. In Lincoln waren de wegen onbe
gaanbaar. Een trein van Whitehaven naar Londen,
liep Zaterdagnamiddag bij Under Black Come,
Cumberland, in de sneeuw vast, en moest met
vele passagiers er den ganschen nacht blijven.
Zondagnamiddag kon men eerst verder, nadat er
meerdere uren gewerkt was om de sneeuw weg
te graven.
Te Sheffield brak een telefoondraad door het
gewich.t~ ..van de sneeuw en viel over een tram
wagen heen, waardoor een zware electrische
ontlading ontstond. Van de 2-cabs, die juist voorbij
reden, werden de paarden op slag gedood. Ook
de koetsiers kregen hevige schokken. Twee lieden,
die te hulp snelden, werden eveneens ter aarde
geworpen.
De grootste bibliotheek ter
wereld. In 1912 is een Engelsch geleerde, dr.
Fortescue, afgetreden, nadat hij twee-en-veertig
jaren aan het Britsch Museum verbonden is ge
weest aan de bibliotheek. In Juni 1870 trad hij
in dienst en werd na veertien jaren de opvolger
van dr. Garnett als met het toezicht belaste
beambte in de groote leeszaal en in 1896 werd
hij leider der bibliotheek. Toen dr. Fortescue zijn
werkzaamheid begon, telde de bibliotheek twee
millioen deelen, en nu hij van haar afscheid
neemt, bezit ze er vier millioen. Het is hem
gelukt, zijn bibliotheek, de jongste van de groote
bibliotheken van de wereld, tot de grootste te
maken. Want met haar vier millioen overtreft ze
alle andere. De Bibliothèque Nationale te Parijs
heeft drie en een half millioen deelende
Keizerlijke Bibliotheek in St. Petersburg 1 millioen
9 honderd duizendde Congresbibliotheek te
Washington 1 millioen 7 honderd duizend; de
Koninklijke Bibliotheek te Berlijn 1 millioen 4
honderd duizend; die in Munchen 1 millioen
honderd duizend en de Weensche één millioen.
Het dagelijksch aantal bezoekers in de leeszaal
van de Bibliotheek bedraagt 700 personen uit alle
oorden van de wereld, en bijna alle schrijvers van
naam in Engeland hebben daar gewerkt.
(De Aarde en haar Volken.)
Het echte Thiiringer Weerhuisje van GERARD
TELKAMP is een sieraad in elk huis. Het wijst
even nauwkeurig als eene dure Barometer de'te
komen weersgesteldheid aanen wel op een
eigenaardige wijze. Komt de man uit het huisje
te voorschijn, men kan er op aan dat binnen
zeer korten tijd het zonnetje achter regenwolken
zich verbergen zalkomt echter het vrouwtje
naar buiten dan kunt U ook gerust uitgaan,
want schoon weder is zeker voor den volgenden
dag. Bljjven Man en Vrouw beiden in huis dan
is het weer veranderlijk. Het eenig mooie huisje
met thermometer kost slechts t I,—. De ver
zending geschiedt per post na ontvangst van
postwissel of onder rembours met 13 cents
verhooging voor die kosten.
Het weerhuisje hange men in den gang, in de
serre of in een kamer waar niet gestookt wordt
beter en goedkooper en getrouwer weervoor-
speller bestaat niet.
Verkiezings-novelle uit het jaar 1909
Eindelijk was dus de glorierijke dag aange
broken. Hendrik had genoeg van dat akelige,
eentonige sleurleven zonder eenige afwisseling in
het geïsoleerde stadje. Dat eentonige vooral
drukte hem, den verstokten celibatair, ongekend
zwaar. Hij moest een meer kleurrijk, een meer
tintvol leven hebben. En nu zou spoedig die
genoegelijke tijd daar wezen, het „hoogedelacht
baar" zou weldra het adres zijner correspondentie
sieren, hij zou zijn intreê doen in Neêrland's
volksvertegenwoordiging
En wkt een intreêNiet als de overige 99,
die allen verblind waren door politiek fanatisme,
die zich aan handen en voeton gebonden zagen
door uitspraken van kiezersorganisaties en sociale
en economische dogma's, neen, hij zou van het
gelukkige honderdtal de éénige zijn, die werkelijk
vrij, vrij door den wil des volks zijn zetel voor
een der Zeeuwsche kamerdistricteh zou gaan
innemen.
Geen wonder dus dat het jubelde tot in het
diepste van zijn hart, toen eindelijk de morgen
schemering den grooten, blijden, gewichtigen dag
aankondigde. De laatste vier-en-twintig uur van
zijn droog en dor en saai notaris-leven zouden
ook weldra in den kolk van den tijd zijn weg
gemaaid, en dan was hij, de eenvoudige Zaan
dammer, lid van de Tweede Kamer der Staten
Generaal
Wat een titelWat anders dan dat „lid van
den gemeenteraad van H." Bah Dat kon men
niet eens met fatsoen op zijn visitekaartjes
laten drukken, dat kleedde niet, er waren er
tienduizenden in den lande, die zich zulke weelde
zouden kunnen veroorloven. Maar nu was het
uit met dat ofljrfaire, met dat klein-burgerlijke
neen, in fraaien steendruk, zou zijn naamkaartje
de imposante titulatuur aanduiden „Lid van de
Tweede Kamer der Staten Generaal" en zijn
kaartje zou als model van artistieke uitvoering
in de vitrine van den Haagschen lithograaf
prijken 1
Hendrik's hart bonsde van vreugde, het popelde
van blijde verwachting, hij zelf was in extase.
Wie had ook ooit dat durven droomen Dat was
wat anders dan door Brom in de nieuwe Kruis
tocht genoemd te worden als een der Sobrietas-
pioniers in Gelderland's hoofdstad, wat anders
dan eerzaam bezoeker te zijn van de Sociale
Weken van Neerland's Katholiek Sociale Actie,
en gehéél iets anders dan met professor Treub in
Amsterdam te gaan debatteeren over een vraagstuk
der economie O, o, wat zou vooral die Treub
verwonderd zijn als met hem ook Hendrik zich
den derden Dinsdag van September het Binnenhof
liet oprijden, maar wat zou meer dan verwonde
ring, angst en vreeze den afgevaardigde voor
Assen bekruipen nu hij óók in de Kamer den
geduchten partner uit het „wingewest" tegenover
zich vinden zou
Deze en dergelijke gedachten bestormden reeds
vóór het krieken van den dag Hendrik's brein,
aan slapen was den geheelen nacht geen denken
geweest, zóó vervulde hem de lachende, blijde,
maar vooral de roemrijke toekomst zelfs elk
oogenblik van lichte insluimering was bezet en
zag hij dè.n weer eens den Kamerdienaar van
Bijleveld als een knipmes voor hem buigen, dan
weer ministers, kamerleden, journalisten en
stenografen geheel oor naar de maidenspeech van
den nieuwen député uit het Zuiden, en dètn,
weer ontwakende uit de dommeling, zich de
oogen uitwrijvende, neen, was het toch geen
bedrog van een droom-, of koorts-, of ijlbeeld,
was het pure, volle, ware werkelijkheid, hij, hij
zou Kamerlid worden...
En voor de laatste maal zou hij als gewoon
burgerkind uit de veeren verrijzen, zich wasschen,
zich kleeden, het ontbijt gebruiken, voor den
laatsten keer als gewoon „citoyen" zich de straat
op begeven, zich aan een behandeling des barbiers
onderwerpen, want dézen zeide Hendrik het
„Als ge me nog eens onder mes en schaar neemt,
hebt ge 't met een Kamerlid te doen
Want neen, ddiraan was geen twijfelen meer,
zijn overwinning stond als een paal boven water:
nog pas had hij, voorbij 't stembureau wandelend,
de duidelijke, zekere, besliste stem gehoord „Gij
en gij alleen zult overwinnen."
Trouwens, ook de voorteekenen konden niet
bedriegen. Zijn propaganda-tournée door het
district was één succestocht geweestovaties
waren hem allerwege gebracht, woorden van dank
en hulde en eerbied en bewondering had hij hooren
lispelen in elk dorp, elk gehucht; overal was
man vol, vol van hem, in die mate zelfs dat hij
hier en daar als een tweeden Prins van Oranje
de „redder des vaderlands" genoemd werd
Zalen, tot in de hoeken gevuld, wachtten zijne
komstde uiteenzetting zijner politieke meeningen,
de verdediging van zijn lijfmotief, zijne impro
visaties en peroraties hadden algemeenen bijval
geen twijfel, hij was de man, de uitverkorene,
hem zou men eene verpletterende meerderheid
bezorgen. Zelfs in het gedeelte van het district,
benoorden den breeden waterstroom gelegen, in
de streek, waar men hem minder kende door zijn
daden, was het succes zóó boven verwachting,
dat hij uit een der daar gelegen plaatsen aan zijn
familie in Brabant seinen kon „Ook hier is alles
op mijne hand." Want al liet het bezoek aan de
illustre vergaderingen in het land van oesters en
ajuin wel eens te wenSchen over, Hendrik was
scherpzinnig genoeg om de teekenen te verstaan
de oorzaken waren toevallig en velerlei. Als in
het Evaugelie had de eene land gehuurd en kon
hij niet komen, had de andere een os gekocht,
de derde een vrouw getrouwd, enz. Maar die
er dan waren zeiden het hem de harten der
afwezigen waren vóór hem
En zoo kropen als evenzoovele uren de
minuten van den stemmingsdag voorbij. Wat
was die laatste gang toch zwaar, wat duurde die
laatste dag lang, lang als de dag vóór St. Nicolaas,
toen hij als kleine de komst van den Heilige
verwachtte.
„Van verwachting klopt ons hart..."
O ja, wat klopte ook nu van verwachting zijn
hart, van verwachting voor de veelbelovende
toekomst in het parlementaire leven, dat heden
zou geopend worden van verwachting om van
de fractie der „Hendrikianen" den eersten ver
tegenwoordiger in 's lands vergaderzaal te im
porteeren...
En, om den tijd te dooden, vóór zijn raam
zich neerzettend, trachtte hij de blikken te door-
vorschen van de kiezers, die hun burgerplicht
vervullen gingenen ook nu weer las hij uit
aller oogen, gij, Hendrik, gij zijt onze man gij,
het levende beeld van het „Bescheidenheit
ist eine Zier", gij zijt onze uitverkorene
En toen het 's avonds op de telegraaf kantoren
tikte en tokkelde, toen Hendrik het einde van
den laatsten zwaren dag reeds naderen zag, toen
eindelijk de kroon op het werk gezet zou worden,
kwam het ontstellende bericht van de harde
werkelijkheid dat Hendrik een paar duizend
stemmen te weinig had
Arme, arme illusies
Meet je zelf altijd met je eigen kerfstok.
Welke regeering is de beste? Die, welke ons
leert ons zelf te regeeren.
Het is gemakkelijker den mensch in het alge
meen te kennen, dan een mensch in het bijzonder.
Als wij niet weten, wat wij doen zullen, laat
ons dan onszelven afvragen wat wij morgen wel
zouden wenschen, dat wij gedaan hadden.
IJ 8 - j a c h t e n.
Er bestaat geen sport, welke zoo prikkelend is
en waarbij eene zoo wonderbare snelheid wordt
bereikt, als over het ijs varen met zeilbootjes.
iJsbooten worden voornamelijk gebruikt op de
meren rivieren van de Noordelijke Staten van
Amerika; maar de geliefkoosde plaats voot dit
soort van sport treft men aan op de uitgestrekte
ijsvelden van den boven- en middel Hudson.
Daar zijn dan ook de voornaamste ijsjacht-clubs
gevormd. De ijsboot is enkel en alleen een wed
ren-machine. De romp er van is op zulke wijze
saamgesteld, dat hij de grootst mogelijke sterkte,
gepaard aan lichtheid, bereikt. Ieder dorp langs
deze groote rivier schijnt in het bezit te zijn van
eenige dezer booten. De tijd voor dit soort van
sport duurt zelden langer dan dertig dagen en
in sommige winters kan men slechts gedurende
gedurende een week van dit vermaak profiteeren.
Natuurlijk komen er wel eens zeer prachtige
dagen voor en hierop vooral wacht de ijsboot
amateur en dan haait hij ruimschoots zijn schade
weer in. De voornaamste hindernissen voor deze
spoot zijn lichte winden, hobbelig ijs en sneeuw.
Ongelukken komen er zelden bij voor, maar de
sportman loopt er wel de kans, dat hij op een
goeden keer thuis komt met bevroren vingers of
een bevroren neus.
De ernstigste ongevallen, die er kunnen plaats
grijpen, zijn het tegen elkaar botsen van een paar
snelzeilers, of ook kan het wel eens gebeuren,
dat eene ijsboot, welke door een onvoorzien toeval
plotseling tot stilstand is gebracht, door een an
deren, die dezen te dicht op de hielen zat, wordt
in elkaar gedrukt. De snelheid, welke men met
dit soort van booten bereikt heeft, is ongelooflijk.
Snelle expres-treinen worde er door voorbijgezeild
en achtergelaten, alsof de treinen stil stonden.
Waarom onderteekent iemand, die
niet schrijven kan, met een „X" m
zijne handteekening aan te duiden?
Het onderteekenen met een kruis werd het
eerst door de christenen in toepassing gebracht
om zich hierdoor te onderscheiden van de
heidenen. In de oude tijden maakten koningen
en edellieden gebruik van het onderteekenen met
een kruis, of zij konden schrijven of niet, als een
teeken, dat de persoon, die het gemaakt had,
zichzelf bij zijn christentrouw verpandde, dat
hetgeen, waaronder hij dat kruis had neerge
schreven, de zuivere waarheid was.
A
Wij stoomen als nieuw.
Verven prachtig naar staal.
Zending: Franco tegen Franco.
