UWSCHE KOERIER
r o o ic i a a l Volksblad.
1707.
Woensdag 8 Januari 1913.
19de Jaargang.
Vooruitbetalen.
Dc beste voor den prijs.
Thans de meest gelezen Courant van Zeeland.
Brieven, Stukken, Advertentiën te zenden aan de Administratie van „De Zeeuwsche Koerier" te Sas van Eent.
Professor Hector Treub en de kies-
rechtvrouwen.
„Een teeken des tijds"
twee gutden vijftig cent.
Rechtszake n.
Overtreding Ongevallenwet.
Uitstekende, gezonde, dagelijksche drank.
Verre te verkiezen boven, koffie en
thee. Opwekkend en zenuwsterkend.
1
Vooral voor kinderen zeer aan te bevelen.
Uit -een Kilogram van 1.50 maakt men
200 koppen.
Deze courant verschijnt
Woensdag en Zaterdag.
Prijs per 3 maanden
franco per post 75 cent.
Voor België 1,50 frank,
per 3 maandenvoor alle
andere landen f 1,25,
bij vooruitbetaling.
Advertentiën van
1 tot 5 regels 50 cent
Elke regel meer 10 cent.
Groote letters worden
naar plaatsruimte bere
kend. Bij abonnement
korting. Dienstaanbiedin
gen 3 cent per regel.
MAAN:
E. K. 7 Jan.
N. M. 14 Jan.
ZON
Zon op 7 u. 50 m.
Zon onder 4 u. 02 m.
Evenals vorige jaren stellen wij ook nu weder
onze duizenden trouwe lezers in de gelegenheid
hun abonnement voor het jaar 1913 in
eens vooruit te betalen. Dit is voor den lezer
niet alleen een geldelijk voordeel van vijftig
cent, maar bovendien wordt men niet viermaal
per jaar lastig gevallen met een kwitantie. De
prijs voor geheel het jaar 1913 is
Nieuwe lezers, die vooruitbetalen, gelieven op
den postwissel Nieuwe lezer" te zetten. Oude
lezers zullen wel zoo vriendelijk zijn er „Oude
lezerop te zetten. Het bedrag stort men op
het postkantoor. De re$u die men daar ontvangt,
dient tot kwitantie.
Ter gelegenheid van het jubileum van jonk
vrouw Jeltje de Bosch Kemper, een dame die
zich zeer verdienstelijk maakte voor de zieken
verpleging, schreef de Amsterdamsche professor
Hector Treub een bijdrage met dit begin
„Onder de vrouwen, die tegenwoordig aan het
openbare leven deelnemen, zijn twee vrij scherp
onderscheiden types waar te nemen, n.l. de
vrouwen, die praten en schrijven (te pas en te
onpas) en de vrouwen, die doen. Voor mij, en ik
vermoed voor ieder die een afkeer heeft van
praatjesmakerij, is het eerste type buitengemeen
onsympathiek, het tweede daarentegen in de
hoogste mate sympathiek.
„Het eerste type heeft den mond vol van
vrouwenkiesrecht en andere rechten en vergeet,
daarbij en daardoor, dat er ook zoo iets als
vrouwenplichten bestaat. Om te toonen, dat ik
niet overdrijf, noch zonder reden geen sympathie
voor dit type heb, een enkele opteekening uit
kindermond. Het zoontje van een der bokeDdste
voorvechters voor vrouwenkiesrecht, die altijd weer
zich „en evidence" plaatst als zij de kans schoon
ziet in het publiek te fraseologeeren, is op bezoek
bij een, evenals hij tienjarig, vriendje. Aan het
einde van den dag zegt de kleine bezoeker tot
zijn jeugdigen gastheer„wat ben jij gelukkig,
dat je een moeder hebt, die thuis is en zicb met
je bemoeit." Tragischer veroordeeling van zulke
kakelvrouwen is wel moeilijk denkbaar.
„Daarnaast het andere type. De vrouw, die
voor zichzelf of voor haar minder gefortuneerde
geslachtsgenooten practisch werk zoekt en
mogelijk maakt. Werk, dat niet alleen de betee-
kenis heeft van bezigheid voor onvoldane leeg-
loopsters en leeghoofden, maar dat voldoening en
levensonderhoud verschaft aan de werkster en nut
oplevert voor de gemeenschap."
noemt zeer terecht de „Köln. Volksz." een feit
dat haar uit Karlsruhe wordt gemeld. Daar
vertoefde op een der laatste Zondagen aan het
station een Capucijn er pater. Hij moest een uurtje
wachten en wilde daarvan gebruik maken om ae
St. Bernarduskerk te bezien. Op straat ontmoette
hij twee „heeren" in jachtcostuum die een hond
bij zich hadden. De „heeren" vonden zulk een
monnik juist iets voor hun sportliefhebberij en
hitsten den hond tegen hem op.
Het dier sprong den pater op den rug. Deze
ging naar de eigenaars en verklaarde reeds in veel
deelen der wereld te zijn geweest, maar nog
nergens zulk een graad van beschaving te hebben
aangetroffen dat men honden tegen hem ophitste.
Hij zou hen echter niet bij de politie
aanklagen.
De betreffende pater is de zoon van zeer rijke
ouders, die zijn geheele vermogen voor goede
doeleinden heeft weggegeven.
Maar hij staat natuurlijk ver beneden jongelui
met een jachtcostuum en een hond en vrijzinnige
begrippen. (Centrum.)
Voor het kantongerecht te Middelburg werd
Zaterdagmorgen één maand hechtenis geëischt
tegen den 41-jarigen bouwondernemer H. van L.
uit Dordrecht, die als lid der firma S. en van L.,
de loonlijsten bijhield van een door die firma in
de jaren 1911 en 1912 te Vlissingen uitgevoerd
bouwwerk van een groot aantal arbeiderswoningen.
Volgens de loonlijsten zou de firma f38,100 aan
loon hebben uitbetaald en volgens het kasboek
bijna f63000. j
De beklaagde kon niet juist de oorzaak van
dit verschil opgeven hij vermoedde dat het kwam
door het geven van extra-toelage en het betalen
van reiskosten aan naar Den Haag terugkeerende
stucadoors, dit alles is volgens hem geen loon in
den zin der Ongevallenwet. Ook wees beklaagde
er op, dat nadat de inspecteur der Rijksver
zekeringsbank het verschil had ontdekt, alsnog
door de firma de verschuldigde premies zijn aan-
aangezuiverd.
Beklaagde zeide de lijsten te hebben ingevuld
volgens de opgaven, die de onderbaas hem gaf.
Hij erkende fouten te hebben gemaakt, maar
vroeg den kantonrechter h«m geen hechtenis
doch eene boete op te leggen.
Uitspraak 11 Januari a.s.
