Provinciaal X) o 1 k s b 1 a d.
Enorm Verschil
1705.
Woensdag 1 Januari 1913.
19de Jaargang.
Vooruitbetalen.
NIEUWJAAR.
Thans de meest gelezen Courant van Zeeland.
Brieven, Stukken, Advertentiën te zenden aan de Administratie
van „De Zeeuwsche Koerier" te Sas van Gent. op n. co
Bevoegde beoordeelaars vinden
hierin den smaak en geur, die goed
gefabriceerde cacao moet bezitten.
twee gulden vijFtig cent.
Zachte winter.
Kerknieuws.
met
alle andere goedkoope merken.
Pnnfp™"" OA IV-
DE ZEEUWSCHE KOERIER
Deze courant verschijnt
Woensdag °n Zaterdag.
pnjs per 3 maanden
franco per post 75 cent.
Voor België 1,50 frank,
per 3 maandenvoor alle
andere landen f 1,25,
bij vooruitbetaling.
Ad verten tiën van
1 tot 5 regels 50 cent
Elke regel meer 10 cent
Groote letters worden
naar plaatsruimte bere
kend. Bij abonnement
korting. Dienstaanbiedin
gen 3 cent per regel.
MAAN:
E. K. 7 Jan.
N. M. 14 Jan.
I Zon onder 4 u. 02 m.
ZON
—ma-I-*!
Evenals vorige jaren stellen wij ook nu weder
onze duizenden trouwe lezers in de gelegenheid
hun abonnement voor het jaar 1913 in
eens vooruit te betalen. Dit is voor den lezer
niet alleen een geldelijk voordeel van vijftig
•ent, maar bovendien wordt men niet viermaal
per jaar lastig gevallen met een kwitantie. De
prijs voor geheel het jaar 1913 is
Nieuwe lezers, die vooruitbetalen, gelieven op
den postwissel Nieuwe lezer" te zetten. Oude
lezers zullen wel zoo vriendelijk zijn er „Oude
lezerop te zetten. Het bedrag stort men op
het postkantoor. De re^u die men daar ontvangt,
dient tot kwitantie.
Uw tijd is voorbij, 1912
Uw levensdraad is afgesponnen.
Daar galmt de torenklok uwe uitvaartstijding
rond, en nooit, nooit, zult gij, kunt gij wederkeeren.
Wat werd ge met vreugdegejuich bij uwe
geboorte begroetMaar zullen wel allen bij uw
heengaan u zegenen
Of hebt gij, die zoo lief-lachend ten tooneele
verscheent, niet menig onzer bittere tranen doen
schreienRozen beloofd, maar van vlijmende
doornen de smart doen gevoelen
Doch als bode hebben wij u beschouwd van
den almachtigen Bestierder, brenger van goede
en kwade dingen.
U nog langer ophouden, als wij het wilden,
wij zouden het niet kunnen. En gij zult wel
blijven leven in de nagedachtenis bij velen onzer,
en gij zult, onafscheidelijke getuige van wat wij
waren, wat wij deden nog eenmaal voor of tegen
ons getuigen, maar thans ga heen, uw uur is
daar! Doof uit! Sterf weg! Verzink in het
diepe verleden!
Als 't oude jaar den doodsnik geeft, dan op
dezelfde seconde schuift zich zijn plaats verdrin ger
vooruit, het nieuwe tijdperk van afgetelde dagen,
die wij, menschen, 1913 noemen.
Wat het brengen zal
Wij weten het niet.
't Is een sphinx.
Een onbekende, een zwijgende gast, dien wij
wel moeten opnemen in ons midden.
Maar die altijd het ondoorzichtbaar masker
voor 't gelaat blijft dragen, waarachter een
vriend misschien, maar God weet, ook een vijand
schuilen zal.
Hij kan een weldoener zijn, die rondom u
veel goeds verspreidt, voor ons en de onzen.
Maar ook een laaghartige, een valschaard, die
een bom werpt vol dood en vernieling in het huis
van ons geluk, van onze welvaart, in het heerlijk
bezit van onze harte-dierbaren.
Juist om dat geheimzinnige, om dat angstwek
kende doch ook hoopvolle onbekende van elk
toekomstig tijdperk, en van de nieuw begonnen
reeks van dagen, is het zoo echt menschelijk, dat
wij stervelingen elkander den heilwensch bieden
van het nieuwe jaar.
En hoe inniger de band is, die ons verbindt,
uit des te dieper hartegrond welt die zegebede
omhoog.
Zie, hoe innig welgemeend met dat enkele
woord het trouwe echtpaar zijn wenschen wisselt
hoe de ouders den panden hunner liefde, hoe
kinderen aan vader en moeder, hoe broers en
zusters, hoe vrienden en bekenden zoo gaarne het
„veel geluk en heil en zegen" uitroepen.
't Is in huis en op straat en waar men elkaar
maar ontmoet, 't is overal en heel den dag
God zegene u het beste met het nieuwe jaar
Dinsdag j.l. kwam een hen met 9 kuikens
onverwacht het erf op stappen van den heer
Linthorst te Diepenveen. Ze waren uitgebroeid
onder een houtmijt. Mogen we hieruit voorspellen,
dat we een zachten winter tegemoet gaan
Om de godsdienstige bediening gelijken tred
te doen houden met de ontwikkeling der Zuid-
Limburgsche mijnstreken, heeft Z. D. H. Mon
seigneur Drehmanns besloten een kerk met
klooster te stichten in de nabijheid van Heerlen,
in de richting van Spekholzerheide.
Naar men wil, zou Z. D. H. aan de E.E. P.P.
Dominicanen de geestelijke zorg van dat gedeelte
der mijnstreek opdragen. (Graafsche Ct.)
