geeuwde aövent uóle -Qpi loog Hoofd-Redacteur Dr. DONDORP, Gapinge, Telefoon (01189) 1470 U zult wellicht iets hebben gehoord van de geruchten rondom het kerkblad. Welnu, de firma Littooij en Olthoff van Middelburg zal per 1 januari a.s. de uitgave van de Zeeuwse Kerkbode be ëindigen. Het aantal abonnementen was zó gering, dat een lonende exploitatie niet meer mogelijk was. Het is afgelopen met die oude vertrouwde Kerkbode, die U elke week de predikbeurten in de provincie bracht en de verslagen van onze particuliere synode en der 5 Zeeuwse classes, plus nog wat artikeltjes, een feuilleton, en dergelijke. Bijna 4 jaren heb ik de heer Olthoff en zijn staf geholpen om wekelijks het blad te laten verschijnen. Ik heb mijn best gedaan, maar het is me niet gelukt de oplage voldoende te laten stijgen. Jammer! Het Zeeuws Dagblad kon het ook niet bolwerken. En nu is de Kerkbode na veel geworstel en gespartel, na veel onbetaalde arbeid en geleden verliezen, niet ontkomen, maar ondergegaan. Het emergo uit het Zeeuwse wapen is niet bewaarheid. Of toch...? Wij probeerden nml. boven water te blijven door een fusie met het Centrale Weekblad aan te gaan. Dat is gelukt. En we drogen onze tranen en schrijven: de koning is dood, leve de koning. Leve het Centrale Weekblad! De Zeeuwse Kerkbode is niet dood, maar herleeft in een nieuwe gedaante en onder een andere naam. Iedere abonné van de Zeeuwse Kerkbode zal te beginnen met 9 januari voortaan het Centrale Weekblad ontvangen en daarin hetzelfde vinden, wat hij tot nog toe las. Nml. de officiële berichten van onze kerken wat betreft de predik beurten en de verslagen van onze meerdere vergaderingen. Maar daarbij veel meer lectuur van wijze mannen en voorlichting op ieder gebied. Net zo min als de Zeeuwse Kerkbode het was, is het Centrale Weekblad een orgaan van een bepaalde richting. Ik heb altijd polemieken vermeden en dat is ook de lijn, die Ds. Overduin, de hoofdredacteur van het C.W., volgt. Maar daarbij wordt hij bijge staan door vele anderen, die ten eerste wat te zeggen hebben en ten tweede: schrijven kunnen. In de Kerkbode stond ik er vaak helemaal alleen voor. Ik ver zeker U, dat dat niet meeviel, want de Kerkbode bevatte heel wat copy. Wel heb ik veel beloften van medewerking gekregen. Als ik in plaats van elk onvervulde belofte een tientje had gekregen, bezat ik nu de middelen voor een reis naar het buitenland (Niet naar Spanje, vanwege al die mensen, die door de facist Franco kapot worden gemaakt. Maar b.v. ja, wat zijn er eigenlijk weinig landen, waar je met goed fatsoen naar toe kunt!). Toch wil ik hier noemen mijn vriend Jan van Westhove die door meer dan één rubriek meegeholpen heeft de Kerkbode leesbaar te houden. Wat hem betreft U zult hem nog wel eens tegen komen, want hij werkt vrij geregeld mee aan het Centrale Weekblad. Een woord van hartelijke dank ook aan die andere vriend, de heer Olthoff en al zijn medewerkers in de Spanjaardstraat, die hun krachten gegeven hebben aan het Kerkblad. Ik ben erg blij met deze fusie. In deze tijd is het een economische noodzaak krachten te bundelen en dubbel werk te voorkomen. U moet er natuurlijk even aan wennen, dat de Zeeuwse Kerkbode voortaan Centraal Weekblad zal heten. Een ander verschil is het feit, dat het Centraal Weekblad iets duurder zal zijn. Maar deze prijsverhoging staat in geen verhouding tot de grote vermeerdering en verbetering van de lectuur, die U ontvangt. Er is een reclamespreuk, die U wel kent. ,,Wel iets duurder, maar stukken beter." Of iets dergelijks. Dit is volledig van toepassing op de resultaten van onze fusie. Ik gebruik met opzet het woord fusie om te voorkomen, dat men zou gaan spreken van opgeslokt worden." Want dat laatste is in géén geval juist. U moet nml. zelf beslissen of U meedoet. U bent helemaal vrij. In de maand januari ontvangt U de kerkbode in haar nieuwe vorm van Centraal Weekblad geheel gratis. Dat zijn dus proef nummers. Eind januari 1971 kunt U zelf beslissen of U met de gang van zaken instemt. Het gaat dus niet automatisch. Er waren al eén paar honderd abonnementen in Zeeland op het C.W. Die krijgen geen dubbel exemplaar. En voor Vlissingen blijft alles gelijk. Na dit nummer komt er nog een nummer uit. En daarmee legt A.D. zijn pen neer voor de Zeeuwse Kerkbode. A.D. 17 DECEMBER 1970 24e JAARGANG No. 24 i OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERD KERKEN IN ZEELAND „Ik worstel en ontkom" Adres voor opgave advertenties en predikbeurtenLittooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg r Abonnementsprijs 5.per halfjaar bij vooruitbetaling Advertenties 25 cent per mm. Bij abonnement lager Losse nummers 25 cent Drukkers-Uitgevers Littooij Olthoff Spanjaardstraat 47 Middelburg Telefoon 01180-2438 Giro no. 4 22 80 Postbus 164. door de Uitgever Dat Dr. Dondorp een Redacteur van formaat is bewijst het feit dat ik als uitgever van de Zeeuwse Kerkbode mij kan beperken tot enkele opmerkingen* Een samenspel van ongunstige factoren heeft er toe geleid dat aan een traditie van bijna eeuw een einde is gemaakt dat onze provincie er zich op kon beroemen een eigen regionaal gereformeerd weekblad te bezitten. Mag ik enkele factoren noemen? In tegenstelling met de jaren vóór de tweede wereldoorlog zien onze kerkelijke prominenten het belang van een medium „krant" als een aangelegenheid van secun daire orde. Wanneer Redacteur en Uitgever om hulp vroegen werden wij met het bekende kluitje (benoeming ener commissie) in het kerkbode-riet gestuurd. Helaas brachten dergelijke commissies het vaak niet verder dan om geïnstalleerd te worden. Ook velen Raden der plaatselijke kerken (enkele uitzonderingen daargelaten) zagen het belang van een centraal orgaan niet in. De toch al zeer kleine kerkelijke gemeenschappen trachtten liever hun miniatuur-kerkbodes in het leven te houden, waarbij dan de plaatselijke predikant als redacteur fungeert. Het ontging hen ten enenmale welk een invloed zij zouden hebben gehad, wanneer zij hun krachten hadden gebundeld in een centraal regionaal orgaan. Tenslotte hebben economische factoren anno 1970 het sloopwerk voltooid. Met bovengenoemde factoren hebben natuurlijk ook andere Kerkbodes van doen. Juist voordat ik dit artikeltje persklaar maakte las ik in de vermaarde kerkbode voor Noord Brabant en Limburg onder het sprekende kopje „Het publieke steekspel en de 3,000 afwezigen": Er zijn nog altijd zo'n slordige 3000 gereformeerde adressen in onze provincie waar dit ons geliefde kerkblad niet wordt gelezen. Daardoor wordt het steeds moeilijker om het blad uit te geven, want de kosten van dit soort periodieken stijgen tegenwoordig als het water in een polder waarvan de dijken zijn doorgebroken. Maar we hebben dit blad nog (hoelang nog?). En dan zou je verwachten dat we het samen zo goed mogelijk trachten te gebruiken. Zeker in een tijd waarin er zoveel omgaat' in onze kerken. Tot zover de Brabantse Kerkbode, Een woord van zeer hartelijke dank aan het adres van Dr. Dondorp die geheel Pro Deo vier jaren lang onze kerkbode heeft geleid. Met een bewonderenswaardige stiptheid werd elke woensdag een bundel kopij op mijn bureau gedeponeerd. Een bundel, die onze kerkbode een inhoud gaf waardoor zij een prominente plaats innam in de rij harer zusters. Hoe dikwijls werden de Z.K.-artikelen overgenomen. Ook een woord van dank aan het adres van enkele trouwe medewerkers. Namen noemen is gevaarlijk, enkele te vergeten is onvoorstelbaar erg. Toch waag ik het er op. Ds, de Craene van Sint Laurens, die onze lezers op de hoogte hield van het gebeuren in de R.K. Kerk. Uw kennis van zaken in die kring wordt gewaardeerd. Br. van Westhove, ik kan U de verzekering geven dat Uw artikelen werden gelezen. De pastoorse, die op haar eigen sympathieke wijze vanuit haar pastorie bij verschillende moeders een tere snaar wist te raken. Jammer, dat Uw aangeboren bescheidenheid U verbood meer te schrijven. Daar is onze Drs. uit Koudekerke, Elshout. Wat te weinig liet hij onze lezers profiteren van zijn kennis op het psychologische vlak. En zo waren er meerderen. Mag ik die allen samenvatten onder één noemer en zeggen: hartelijk dank. Nu moet U, lezer of lezeres, niet de gewaarwording krijgen bij een lijkbaar te staan, waar enige dierbare woorden worden gesproken, en zo hier en daar een traan wordt weggeveegd! Daar heeft Dr. Dondorp voor gezorgd. Behalve theoloog is hij ook zakenman. Hij kon het niet verwerken om de Z.K. zonder meer te laten ondergaan in de as. Maar door zijn actief optreden heeft hij ons blad evenals de Egyptische vogel Phoenix dit deed (die om de 500 jaar zichzelf verbrandde en dan weer opstond uit de as) een nieuwe Z.K, doen verrijzen, In vele gesprekken met de heer A. Diemer uit Utrecht wist hij tenslotte deze te bewegen de Z.K. te doen samenvloeien met het „Centraal Weekblad" als Zeeuwse Kerkbode-editie. Dat Dr, Dondorp dit resultaat wist te bereiken bij mijn oud grafische studie-vriend geeft me bizondere voldoening. De heer Diemer is als weinigen in staat de Z.K. te doen herleven in een zeer aantrekkelijke vorm. Wij hebben hem uitgenodigd in het volgende nummer van de Z.K. iets te zeggen. Mag ik dan hiermede mijn epiloog beëindigen, en al onze lezers en lezeressen goede feestdagen wensen en een hartelijk welkom als abonnee in de Zeeuwse Kerkbode-editie van het Centraal Weekblad. OLTHOFF Anders Bij zijn wederkomst zal de Here Jezus zich als geen andere openharendan als de zoon des mensen, die op aarde is geboren, hier geleefd heeft en gestorven is. Maar hij zal wel anders zijn dan tijdens zijn omwandeling op aarde. Toen keek niemand, om, die Hem tegenkwam in de straten. Er was ook geen enkele gedaante of heerlijkheid aan Hem. Eerst zocht men nog wel Zijn wonderen, maar Zijn woorden geloofde men niet. Toen Hij eindelijk aan het kruis hing, werd Hij bespot en gesard en had iedereen vrij spel met Hem. Naakt hing Hij in de brandende zon de man van smarten met de doornen kroon. Doch als Hij wederkomt, zal deze Jezus Zijn grote kracht en heerlijkheid openbaren, d.i. onthullen. Zie de Mens! Zie, de Heer der schepping, de mach tige Koning in Gods rijk! Geen sprake zal er meer zijn van enig incognito. Na Zijn opstanding uit de doden was er reeds die heerlijkheid. Het is dan ook met recht een wederkomst van Christus. Vóór de hemelvaart paste Hij zich voortdurend aan bij de oude situatie om te kunnen verkeren met de zijnen in die 40 dagen. Maar hoe langer hoe zeld zamer worden die verschijningen. De lichamelijke omgang moest van lieverlee wijken voor de nabijheid van Zijn God heid, majesteit, genade en geest. Eens het was bij die grote afge sproken ontmoeting op een berg in Galilea, aan honderden tegelijk, liet Christus even iets zien van Zijn heer lijkheid. Het gezicht daarvan was zó iets ge weldigs, dat sommigen „twijfelden"Ze aarzelden en deinsden achteruit: „was Hij dat?" Ja, want Hij nadert tot hen en zegt: ,,Ik, Ik ben met u al de dagen*" Let er op, dat hier alleen gelovigen bij tegenwoordig waren. Niemand anders heeft na de opstanding de Here Jezus ooit gezien. Het kruis was het laatste, dat de wereld van Hem zag. Tot die dag of die nacht, dat plotseling aan de hemel het teken van de Zoon des men sen gezien zal worden. Dan zullen allen tegelijk ineens Hem aanschouwen. Jezus zien in Zijn heerlijkheid! Dat zal wat zijn Toen Hij eerst op aarde was, was Hij de duider, de zachtmoedige, de weer loze. Hij liet zich binden en uitleiden en wegwerpen. En nog kan men de prediking van Zijn evangelie versmaden. Maar er komt een moment, dan zal Hij zich handhaven en Zijn Koningschap handhaven en Zijn werk handhaven en Zijn volk handhaven, want ziet, Hij komt met de wolken. Met de volken Wolken a'vnen in de profetie steeds om majesteit te accentueren. De natuur is geen vijandige tracht, die geducht moet worden, of bedwangen door de listen van onze techniek, maar staat volledig ten dienste van de Zoon des mensen. Meer dan eens werd in Israëls ge schiedenis een wolk gebruikt voor de theophanie. Denkt aan de wolk een vuurkolom, die meetrok door de woestijn en openbaring was van de goddelijke aanwezigheid. In die wolk was het mysterie van Immanuël: God-met-ons. Die dag zal met recht groot zijn: die dag des Heren als Jezus komt met de wolken. De man van smarten blijkt de rechter van het heelal te wezen. Dat raakt de hele situatie der wereld. Niet alleen op aarde, maar de gehele kosmische samenhang wordt door dat komen op de wolken van Christus in beweging gebracht. Wel werden reeds alle grote daden van God begeleid door gebeurtenissen in de natuurlijke orde der dingen, doch dat was telkens van tijdelijke aard. Op Golgotha was er een zonsver duistering en er waren aardbevingen. Met Pasen wéér dat schokken van de bodemMet Pinksteren het grote geluid. Welnu, bij Christus' wederkomst wordt dat alles tezamen gevoegd en worden hemel en aarde weer bewogen. Dan voorgoed. „De zon zal verduisterd wor den en de maan zal haar schijnsel niet geven en de sterren zullen van de hemel vallen de krachten der hemelen zullen bewogen worden." Het is opmerkelijk, dat in de poëtische en profetische literatuur van de bijbel Gods gerichtsoefeningen zonder uit zondering worden beschreven als bege leid door dezelfde natuur-catastropen: Egypte's ondergang; Babels verwoesting enz. Dit zal ons echter niet verbazen, zo dra we bedenken, dat dit alles een voor spel reeds was van die éne dag, als het définitieve oordeel geveld en het eind- gericht voltrokken zal worden over de gehele goddeloze wereld. Wat eens literatuur was, wordt in het eindgerecht volle werkelijkheid. Als de profeten Bel gekromd zagen en Babel verzwolgen, dan zagen ze daar dat éne grote werk van God in, die thans het oordeel heeft opgedragen aan een Man, nml. aan Jezus Christus, die het hele schema van de tegenwoordige kosmische orde, alleen al door zijn komen, radicaal zal wijzigen. Gelijk golven der zee, zo zullen de krachten des hemels bewogen worden. Wat door Gods trouw eeuwen lang vaststond, wordt dan los gemaakt, zodat het hele aspect der wereld verandert. „De elementen zullen brandende ver gaan." Maar in al die vreselijke ge beurtenissen zal toch deze wereld haar identiteit bewaren. Ontzaglijk zal dat alles zijn, voor wie het levend zullen meemaken. Al de geslachten der aarde zullen dan ook wenen en zich op de

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1970 | | pagina 1