KERK
VAN VLISSINGEN
EREDIENST
P. SINKE
öe hanöen van Jezus
J
UIT ONS GROTE KERKELIJKE GEZIN
Voor het eervol
verzorgen van
begrafenissen
U/erelddiaKonaat
ZONDAG 29 NOVEMBER
Dankdag voor gewas en arbeid
Petruskerk:
9.30 uur v.m. Ds. H. Groeneveld.
5.00 uur n.m. Ds. W. Genuït.
Huishoudschool Paauwenburg:
10.00 uur v.m. Ds. J. W. Genuït.
5.00 uur n.m. Ds. J. H. Meyer te
St. Annaparochie.
Wordt uitgezonden naar „Bethesda".
Collecte: Voor de kerk.
Ter Reede:
7.00 uur n.m. Ds. A. Nierop.
OPMERKINGEN
1. Zoals de kerkeraad het vorig jaar
reeds besloten heeft zal de Dankdag
voor gewas en arbeid niet op een
door-de-weekse dag plaats vinden maar
op een gewone zondag. Aanvankelijk
lag het in de bedoeling deze op zondag
8 november te doen plaatsvinden. We
hadden ons dan aangesloten bij de
landelijke gewoonte, inzoverre men ten
minste niet de eerste woensdag in no
vember aanhoudt, maar de zondag daar
op. Echter op 8 november was reeds
lang geleden een interkerkelijke jeugd
dienst gepland. Vandaar, dat we de
dankdag dus opgeschoven hebben naar
de zondag, die volgt op de woens
dag, dat de meeste kerken in Zeeland
hun dankdag houden.
2. Dat Ds. J. H. Meijer (vorig jaar nog
in Meliskerke) om 5.00 uur de dienst
leidt in Paauwenburg, vindt z'n reden
hierin, dat in deze dienst zijn eerste
kleinkind zal worden gedoopt. U zult
zonder meer begrijpen, dat ,,opa" dit
graag zelf wil doen.
Het lijkt me ook een geweldige be
levenis en ik hoop het ook nog eens
mee te mogen maken en dat dan een
college bereid is zijn dienst af te staan.
Wij hebben het nu in ieder geval met
plezier gedaan en we nemen aan, dat
u het Ds. Meijer ook van harte gunt.
3. De collecte is op deze dag bestemd
voor de kerk.
Vroeger was het nogal eens de ge
woonte cm op een dankdag voor ge
was en arbeid de kerk extra te ge
denken. Ik herinner me nog hoe in mijn
eerste gemeente (500 leden) de col
lecte eens een keer 3000,opbracht.
Dus ƒ6,per lid... en het is ruim 10
jaar geleden. Even zit ik te rekenen
(2350 x f6— 14.100,—); als wij
nu hetzelfde eens deden als die mensen
toen, dan zou het tekort over 1970 in
eens zijn teruggewerkt èn we zouden
anders, die het minder goed hebben dan
wij blij kunnen maken met een gift.
Dat laatste hoort er op een dankdag
toch eigenlijk wel bij Het is een
beetje triest om op zon dag alleen
maar te collecteren voor jezelf, om
het eigen kerkelijk werk gaande te
houden...
K.A.Z.
Deze vergadert D.V. op maandag 30
november a.s., 's avonds om half acht.
Het is een extra vergadering, omdat de
vorige keer het een en ander is blijven
liggen.
OPMERKINGEN
1. Deze zondag staat in het teken van ,,het
danken". Onze God onze dank brengen,
dat wordt zeker niet nagelaten in onze
eredienst, maar op deze dag willen we
heel speciaal God danken voor de
zegeningen, die Hij gegeven heeft op
't werk onzer handen. Zoals u weet
heeft de kerkeraad het vorig jaar be
sloten de Dankdag in de week te laten
vervallen. De redenen, die de kerkeraad
tot dit besluit gebracht hebben, ga ik
nu niet weer noemen, maar als de
kerkeraad in zijn geheel van één ding
overtuigd was, dan was 't wel dit, dat
een speciale dankdienst niet mocht
komen te vervallen. Wanneer u 't
daar mee eens bent -, en dat nemen
we toch wel aan - mogen we dan ver
wachten, dat alle diensten ,,vol" zullen
zijn En betekent dat niet, dat het ,,uit
gewoonte één keer naar de kerk gaan"
eens doorbroken wordt
2. Op deze zondag is de collecte bestemd
voor de kerk. Het moet gezegd, dat
deze collecte een stijgende lijn vertoont.
Daaruit blijkt, dat velen begrepen heb
ben, dat ook de uitgaven van de kerk
zich in een stijgende lijn begeven. Maar
misschien kunnen we op deze „dank-
zondag" met elkaar ervoor zorgen, dat
de collecte er echt eens uitspringt als
zichtbaar bewijs van onze dankbaarheid.
Ik herinner mij nog uit mijn eerste ge
meente, dat de collecte in één dank
dienst 3000..opbracht. Deze ge
meente bestond uit 500 leden; dat
was dus gemiddeld 6.per lid. En
dat was in 1960 Mocht het eens
waar zijn, dat onze dankbaarheid op
een dergelijke wijze tot uiting kwam,
dan zou onze boekhouder de jaar
rekening over 1970 zonder een tekort
behoeven af te sluiten. En waarom zou
het niet kunnen
NOORDERWIJK
Wijknieuws.
In Bethesda zijn opgenomen: Mevr.
Joziasse, Pres Rooseveltlaan 744 en Ray
mond Hokker, Tobagolaan 15.
Mevr. Vrijenhoek, V. v. Goghlaan 18
moest in Bethesda een operatie ondergaan.
Ale deze kerkbode uitkomt zal zij intussen
al wel weer thuis zijn.
Br. J. Sinke, A. Brouwerlaan 22, moest
in het Dijkzicht- ziekenhuis te Rotterdam
worden opgenomen en br. A. KuyvenhoVe,
Pres Rooseveltlaan 18, moest in Terneuzen
een oogoperatie ondergaan.
Al deze zieken, en ook de anderen, die
al langere tijd in het ziekenhuis verblijven
onze beste wensen voor een voorspoedig
herstel.
Zondag 15 november j.l. mochten br.
en zr. Bron, Troelstraweg 278 hun 3e
kindje laten dopen. Onze hartelijke geluk
wensen. Moge de God die met ons Zijn
vriendschap gesloten heeft, hen de kracht
geven in gehoorzaamheid hun jawoord t.a.v.
hun kind waar te maken.
Br. J. Kasse, Sloeweg 16 mocht Bethesda
verlaten, onze gelukwensen
Br. en zr. F. Ovaa, Pres. Rooseveltlaan
736 herdachten op 12 november j.l. hun
40-jarig huwelijksjubileum. We feliciteren
hen hiermee van harte, en we wensen hen
ook verder een rijke levensavond toe, met
de bede dat Gods genade hun weg mag
oversteken.
WIJKAVONDEN
Wij herinneren u nog aan de wijk-
avonden op 26 november en 10 december
a.s. Voorzover ik weet hebt u allen een
persoonlijke uitnodiging gekregen. Wij
hopen, dat U eraan gehoor wilt geven
ZENDINGSCOMMISSIE
Namens de kerkeraad heb ik maandag
16 november j.l. een uitgebreide Zendings
commissie mogen installeren.
Uit elke sectie had de kerkeraad een
gemeentelid in deze Commissie benoemd.
We zijn dankbaar dat we op één na alle
plaatsen bezet konden krijgen. Fijn dat
zoveel gemeenteleden aan dit belangrijke
werk van de kerk willen meewerken. Onge
twijfeld zult u door de Zendingscommissie
zelf nader ingelicht worden over de samen
stelling van het nieuwe bestuur en de
activiteiten die deze commissie zal gaan
ontplooien.
We zijn dankbaar voor het veel om
vattende werk, dat door de leden van de
oude commissie gedaan is. Nu de commissie
door een aantal jonge krachten is uitge
groeid zal het werk niet langer meer op
de schouders van enkele overbelaste men
sen behoeven neer te komen, zodat het
ook mogelijk is allerlei nieuwe initiatieven
te ontplooien. Het zendingswerk is de eerste
taak van de kerk. Een kerk zonder zen
dingswerk is een dode kerk. We hopen
en verwachten, dat het de zendingscom
missie zal gelukken op allerlei manieren de
zendingsgedachte levend te maken in onze
gemeente. Zonder ons aller medewerking
en meeleven zal deze commissie niets kun
nen doen..
Daarom doe ik een beroep op U allen
om deze mensen bij hun werk te steunen,
zoveel u maar kunt. We wensen de nieuwe
commissie veel wijsheid en sterkte toe bij
haar werk en we spreken de hoop uit, dat
wij als gemeente spoedig gaan ontdekken,
dat hun enthousiasme op ons gaat over
slaan, zodat het zendingswerk een leven
dige belangstelling in onze gemeente gaat
krijgen.
J.W.G.
GEZINSVERZORGING
Een woord... Een begrip... Voor een
ieder van U.
U zult er zeker al van gehoord hebben
of gelezen in de dagbladen. Vlissingen
kent sinds 1 oktober 1970 één instelling
voor gezinsverzorging. Uw diakonie heeft
van harte meegewerkt aan de tot stand-
koming van de instelling zoals deze nu
is ontstaan.
Wij zijn er van overtuigd dat deze
samenwerking de gezinszorg in onze ge-
mente ten goede zal komen.
Het is dan ook niet met leedwezen
over de opheffing van de bestaande stich
ting, maar met blijdschap over de mogelijk
heden welke de nieuwe stichting biedt, dat
de diakonie de actie tot het werven van
donateurs van harte bij u aanbeveelt.
Wij menen het zo te mogen stellen:
Door uw donateursschap heeft u blijk van
uw positieve instelling ten opzichte van de
gezinsverzorging. U weet, er is in deze tijd
zo weinig positiefs. Negatiefs is er in
overvloed. Wilt u er voor zorgen dat het
werk van de gezinsverzorging positief kan
zijn en blijven
De 235 medewerkers/sters rekenen op
u. En wij ook
Namens de diakonie,
A. Hoefkens, secretaris.
KERST- EN NIEUWJAARSGROET
Willen degenen van wie man of zoon
met de Kerstdagen en of jaarwisseling op
zee zijn voor 8 december een berichtje
sturen met naam, adres, naamschip en
maatschappij naar
Mevrouw J. Potappel,
Singel 24, tel. 4192 (wijk zuid).
Mevrouw J. Reitsma,
Paauwenburgweg 55, tel. 2613 (wijk noord)
Die berichtje is alleen voor hen die voor
1 december niet bezocht zijn door een
van de dames.
GEEF
„PAAUWENBURG EEN HART"
Zegel actie.
Men zou kunnen zeggen: ,,Het comité
heeft een zomerslaap gehouden". Nu, U
kunt er dan ook van op aan, dat wij weer
met frisse moed aan de slag gaan, met hulp
van u allen, hopen we
Als begin iets over de zegel-actie. Deze
bracht tot nu toe 300,op. Dat is toch
prachtig Dames als u de spullen weer eens
opruimt, deze herfst, denkt u er dan aan,
dat alle zegels (die geldig zijn!) welkom
zijn in de offerstenen, of in de brievenbus
pastorie ,,Sela"
De bejaardentocht, waar wij reeds
85,voor bijeen hebben, is nog steeds
in onze gedachten. Wij dachten deze tocht
ten uitvoer te brengen als het gebouw half
van de grond is. Dan ziet u iets meer dan
gras en water
De BAZAR is gepland van 14 t.m. 17
april 1971 in het Jeudgebouw, mijn groot
vader zou zeggenD.V. en dat geldt nog
steeds.
Nu maar aan de slag Namens het
comité,
T. B. Groeneveld-de Vlugt.
RECTIFICATIE
Oppascentrale (uitgaande van het Geref.
Jeugdwerk de „Stuurgroep" in Vlissingen).
Contactpersoon: mevr. Wisse, Tobago
laan 15, Vlissingen, Telefoon 3370.
Doel: gedeelte 50 van de finan
ciële opbrengst (ƒ1,25 a ƒ2,per uur)
is bestemd voor de aanklednig van de
jeugdkelder in Paauwenburg.
Aanmelden bij bovenstaand adres.
Scriba: G. v. d. Boogaard,
Colijnstraat 5, Vlissingen,
Telefoon 01184-3856
Kasteelstraat 82 - Vlissingen
Tel. 01184-2760
vervolg van pag. 2
wisselijk vallen. Maar die de Here ver
wachten, zullen de kracht vernieuwen,
zij zullen wandelen en niet mat wor
den".
Diezelfde avond las Jan in zijn krant,
het dagblad ,,de Standaard," dat zijn
bewonderde leider der Anti Revolutio
nairen, Dr. H. Colijn, een boekje ge
schreven had, dat met enkele dagen
het licht zou zien. Het heette: ,,Op de
grens van twee werelden," en zou te
koop zijn voor 90 cents.
Het verlangen om kennis te nemen
van wat zijn grote voorman te zeggen
had was zo groot, dat hij iedere avond
na afloop van zijn werk naar de boek
handel ging om te vragen of het al
gearriveerd was.
Eindelijk was het zover en toog hij
opgewonden naar huis om het vlug te
kunnen lezen. Maar wat was de inhoud
voor de jongen teleurstellend. Hij, die
evenals duizenden Dr. H. Colijn op de
handen had gedragen, begreep hem
niet meer.
Was hier een man aan het woord,
waarvan men de lijfspreuk „SAEVIS
TRANQUILLUS IN UNDIS" (Kalm
te midden van grimmige golven) altijd
van toepassing had gevonden?
Wat was er over van zijn vroeger
op partijdagen beleden geloof? Zijn uit
spraken, dat uiteindelijk altijd het recht
zou zegevieren? Dat God alles in Zijn
handen hield en rechtvaardig zou han
delen? Waren wat hier stond, woorden
van een man, die zich als Minister
President niet geschaamd had voorzitter
te zijn van de herdenkingssamenkomst
van de Afscheiding? Toen velen in het
land terugdachten aan de strijd van Ds.
Cock, Ds. Brummelkamp, Ds. Gezelle
Meerburg en de vele anderen, die de
moed hadden en niettegenstaande alles
het aandurfden om ,,nee" te zeggen?
Colijn, die vroeger door vriend en
vijand gerespecteerd en gevreesd was,
die altijd het ideaal voor een christen
staatsman was geweest, was nu door
de knieën gegaan?
Jan begreep het niet en opnieuw
kwam er twijfel in zijn hart.
Want was het wel goed geweest, wat
hij besloten had toen hij zijn wapen
afgaf?
Dat hij zijn been dwars zou zetten
tegen de Duitsers? En dóór te vechten?
In de overtuiging, dat God dit van hem
eiste?
Maar had zijn grote leider met de
publicatie van dit boek eigenlijk niet
gecapituleerd? En dat zonder voorbe
houd?
En weer herlas hij, wat hij reeds
zoveel keren gedaan had: ,,Het alles
dominerende feit is dan, dat, tenzij er
werkelijk wonderen gebeuren, het vaste
land van Europa in de toekomst geleid
zal worden door Duitsland."
En vervolgde,,Wij geloven, na
Frankrijks val, niet aan de mogelijkheid,
dat Engeland, ook al wordt het zelf niet
overwonnen, nog veel invloed op onze
lotsbestemming uitoefenen kan. Duits
land zal bestemmen, welke positie Ne
derland na de vrede innemen zal..."
En in verwarring vroeg de jongen
zich af hoe een vroegere held, die be
giftigd was geworden met de Militaire
Willemsorde 3e klasse en een Eresabel
had gekregen voor betoonde dapper
heid, kon schrijven: ,,Maar hoe dan
wel te komen tot een leiding van het
volk, die werkzaam zou kunnen zijn in
het volksbelang zoals wij dat zien?
Eerlijk gezegd hebben wij op deze
vraag nog geen antwoord, omdat het
volk zelf door deze problemen nog niet
beroerd is. Er is wel een enkele groep
in beweging gekomen, maar zij verte
genwoordigen slechts enkele procenten
van het gehelevolk en geeft zeker geen
uitdrukking aan het volksbegeren als
geheel genomen. Zelfs is het tegendeel
het geval..."
En het moeilijke voor Jan was dat hij
zich tot dat kleine groepje aangesloten
gevoelde.
Of was hij verkeerd?
Hij kon het niet geloven.
Hij liep naar beneden en zag dat de
post een grote bruine envelop in de
brievenbus had laten vallen. Hij raapte
hem eruit en staarde er verbaasd naar.
Want hij was niet gewoon om post te
ontvangen en vooral niet van zulke af
metingen als deze.
Toch wel geïnteresseerd keek hij naar
het adres. Misschien voor de mogelijk
heid, dat de post zich vergist had.
,,Maar neen," mompelde hij, ,,het is
toch juist." ,,Tot zelfs de voorletters en
het huisnummer klopte, precies."
Toen lette hij nieuwsgierig op de ge
drukte naam van de afzender. Het
kwam schijnbaar van een groot waren
huis die in de meeste grote steden
filialen had.
Maar ineens viel hem iets vreemds
op. Bijna alle Nederlanders wisten dat
de vijfde letter een M moest zijn, maar
hier stond een N.
Wonderlijk van zo'n enorm bedrijf,
dat zij zulke fouten tolereren," dacht hij
hardop, terwijl hij met zijn vinger de
niet geheel dichtgeplakte klap probeerde
te openen. En tot zijn geweldige ver
bazing stond hij even later met 5 exem
plaren van het door de vijand zo gehate
illegale krantje ,,Vrij Nederland" in
zijn handen.
Een golf van blijdschap ging door hem
heen. Hier had hij iets, waarmede hij de
vijanden van zijn volk kon helpen be
strijden. Bij geruchte had hij van het
bestaan ervan boven de grote rivieren
vernomen, maar hij had ze nog nooit
gezien. En nu had hij er ineens ver
schillende van.
Plotseling zag hij, dat bij het eruit
halen een blaadje papier op de grond
gevallen was.
Hij bukte zich om het op te rapen en
zag toen dat het ook bedrukt was.
Gretig las hij wat er op stond. En een
glimlach verscheen om zijn lippen, toen
hij kennis nam van de inhoud. Er stond:
„L.S. Van bevriende zijde ontvingen
wij uw adres als goed vaderlander. Wij
zenden u enkele exemplaren toe van
een blaadje, met het verzoek om deze
te verspreiden. Ons doel is de leugens,
Nacht in Amsterdam. De rosse buurt.
Duizenden mannen onderweg naar een
hartstochtelijk avontuurtje. De vensters
lokken en de vrouwtjes lonken. En te
midden van dit eeuwenoude bedrijf op
de walletjes marcheert een groepje sol
daten van het leger des heils. Hier en
daar staan ze stil om te zingen en te
getuigen van hun geloof. Een paar
heilsoldates gaan de kroegen in en
verkopen daar het blad de Strijdkreet.
Ik volg één van hen vannacht en ga
overal met haar naar binnen. De reak-
ties zijn vaak duidelijk beinvloed door
sterke drank.
„Wat heb je daar, een nieuw seks-
blad
blad, want als iemand het nodig heeft,
bald, want als iemand het nodig heeft,
dan ik
,,Ik mot dat blad niet meer, want
het helpt "toch geen bliksem; ik blijf
toch altijd even slecht
Soms ontstaat er een kort gesprek.
Alle kroegbazen blijken de soldate te
kennen. Ze noemen haar tante Jans.
Ze nemen allemaal een blad en stop
pen wat geld in de bus. Het leger heeft
de sympathie van het Amsterdamse
pretcentrum. Soms legt tante Jans
moederlijk haar hand op de schouder
die de Moffen ons willen doen geloven
te ontzenuwen. Vanzelfsprekend zijn
zij met deze uitgave niet gelukkig. In
tegendeel, ze zijn er fel gebeten op en
trachten verspreiding tegen te gaan.
Daarom roepen wij u op in uw eigen
belang uiterst voorzichtig te zijn aan
wie u ze verstrekt. Want verspreiding
en in bezit hebben wordt zwaar ge
straft."
Heel even stond Jan met de krantjes
in de handen. Toen stak hij ze met een
resoluut gebaar in zijn binnenzak.
En toen het s'avonds donker ge
worden was, heel kort vóór de spertijd
inging, liet hij de blaadjes in verschil
lende brievenbussen glijden.
Door dit te doen wist hij dat hij toe
getreden was tot het kleine leger der
naamlozen.
Als enkele anderen.
Eenzame strijders.
Om des geweten wil.
Jan van Westhove
van een jonge kerel en waarschuwt
hem dat hij niet al z'n geld moet ver
zuipen. Of ze praat vriendelijk met een
licht meisje dat ook een eksemplaar
koopt. Ze kent de buurt blijkbaar pre
cies en weet hoe ze met de ruwe
klanten om moet springen. Ik krijg
steeds meer bewondering voor de ma
nier waarop de vrouw het evangelie
aan de man brengt.
Een paar voorbijgangers vertellen me
wat ze van het leger des heils vinden.
,,Ik vind het wel aardig, geinig ge
woon. De inhoud van de liederen in
teresseert me geen barst, maar 't klinkt
wel aardig".
,,Ik vind het leuk dat ze hier in de
buurt zingen en rondsjouwen, ja. De
juffrouwen dwepen ermee. Ze zijn een
begrip geworden hier, ken je gerust
zeggen. Maar het geloof, nee, geen
enkel geloof zegt me wat".
,,De smartlappen die ze zingen vin
ik mooi, tuurlijk. Ik kom er rond voor
uit: ik zou het niet durven, wat die lui
doen, ik heb er respekt voor".
Diep in de nacht keren we terug naar
het Goodwill-centrum aan de Oude-
zijds. Daar drinken alle medewerkers
een kopje koffie en bespreken hun er
varingen. Ik zit tegenover tante Jans
aan een tafeltje en vraag: ,,Hoe lang
doet u dit werk al Ze antwoordt:
Veertig jaar, meneer". En ze zegt het
zo eenvoudig alsof ze het over een
klein wandelingetje heeft. Al die jaren
is ze niet met vakantie geweest en
slechts één week heeft ze overgesla
gen omdat ze ziek was. Overdag is ze
werkster en dan schrobt en boent en
dweilt ze kantoren. Maar 's avonds is
ze paraat bij het leger des heils. Nu
zie ik pas goed wat een werkhanden
deze vrouw heeft. En ik zal die handen
nooit vergeten, want ik heb gezien hoe
ze zegen brengen aan mensen die er
het hardst behoefte aan hebben. Al
leen God weet wat het uithaalt, het
werk van deze handen. Tante Jans is
groot in het koninkrijk van God. Er is
zoveel christelijk gepraat en zoveel
kouwe drukte, maar waar vind je zo 'n
eenvoud, zo 'n nederigheid en zo 'n toe
wijding Het is een beschamend voor
beeld voor alle christenen. Toen ik die
nacht naar huis reed, had ik de beste
preek meegemaakt van jaren: de han
den van tante Jans.
Uit „Ons platteland"
Het Gereformeerd werelddiakonaat
heeft 100.000,via de Wereldraad
van Kerken geschonken voor de leniging
van de nood in Oost-Pakistan.
Dit bedrag wordt voorlopig geput uit
de kollekte, die in juni van dit jaar ge
houden werd in verband met soortgelijke
rampen in anderen delen van de wereld.
Daar de besteding van deze kollekte
voor enkele van de toen genoemde ge
bieden vertraging heeft ondergaan, zijn
er op dit moment nog gelden uit deze
kollekte beschikbaar. Men meende, dat
het niet verantwoord is, nu in Oost-
Pakistan zo grote nood is, deze gelden
in kas te houden tot de belemmering,
die tot deze vertraging geleid heeft,
zou zijn opgeheven.
Er wordt op vertrouwd, dat velen
zullen willen helpen dit bedrag weer
aan te vullen, zodat uiteindelijk ook
die andere gebieden geholpen kunnen
worden. Bovendien een bedrag van
100.000,— is zeer gering gezien de
omvang van de ramp in Oost-Pakistan.
Giften voor dit doel kunnen overge
maakt worden op giro 2211, van het
Algemeen Diakonaal Bureau in Utrecht.
