KERK
VAN VLISSINGEN
EREDIENST
J-litóen
J
KARISIMB
Kerknieuws
0*
en om
de
UIT ONS GROTE KERKELIJKE GEZIN
Voor het eervol
verzorgen van
begrafenissen
P. SINIOE
ZONDAG 25 OKTOBER
Petruskerk:
9.30 uur v.m. Ds. H. Groeneveld (kin-
dernevendienst)
5.00 uur n.m. kand. J. P. Verheul.
Huishoudschool Paauwenburg:
10.00 uur v.m. kand. J. P. Verheul (kin-
dernevendienst).
5.00 uur n.m. Ds. H. Groeneveld.
Wordt uitgezonden naar Bethesda.
Collecte: Voor de kerk.
Bij de uitgang: Voor 't kerkkoor.
OPMERKINGEN
1. Ds. Genuït is op zondag afwezig i.v.m.
het vervullen van een classisbeurt in
de kerken van Domburg en Westkapel-
le. Deze beide kleine kerken, die elke
zondag maar weer moeten trachten
predikanten te krijgen sinds ze vacant
zijn wegens 't vertrek van Ds. Helder
man, zijn de enige kerken die op de
laatste classisvergadering vacature
beurten hebben toegewezen gekregen.
2. De kindernevendiensten zijn op deze
zondag bestemd voor kinderen van 9,
10 en 11 jaar.
FORUMAVOND
U wordt hartelijk uitgenodigd op deze
avond aanwezig te zijn in het Gerefor
meerd Jeugdgebouw, 's avonds om 8 uur.
Op vragen, die bijeengebracht zijn uit de
verschillende gespreksgroepen over het
thema: „Warwereld, wat nu zal dan
door een aantal deskundigen nader inge
gaan worden. Het forum zal worden voor
gezeten door Ds. H. M. Strating, N.H.
predikant-directeur voor het Maatschappe
lijk Werk in Zeeland.
DE ZUIDERWIJK
Het was voor een' aantal ouders uit onze
wijk een blijde dag toen ze op zondag 11
oktober hun kind ten doop konden houden.
Echter niet alleen voor hen, maar - naar
ik mag aannemen - voor ons allemaal. We
werden er immers weer heel duidelijk aan
herinnerd, dat Gods Naam in één adem
met die van ons genoemd werd. En daar
zit een geweldig rijk perspectief aan ver
bonden... Naar Gods Naam werden ge
noemd Arda Nicoline de Mol (Tulpen
laan); Ricardo Ferdinand Schout (Grave-
straat) en Ronald Leon Wisse (P. Kruger-
straat). We fehciteren de ouders hiermede
van harte en spreken de wens uit, dat hun
kind mettertijd blij mag zijn met deze
waarheid, en Gods Naam eer mag gaan
aan doen. Immers dat is de bedoeling
De afgelopen 14 dagen waren er twee
zilveren bruidsparen in ons midden, t.w.
br. en zr. de Kam (Groenewoud) op 9
oktober en br. en zr. Asscheman (Leliën-
laan) op 12 oktober. Het was fijn even
op hun recepties te zijn en iets van hun
dankbaarheid en die van hun kinderen mee
te maken. Graag wensen we hen nog vele
gelukkige jaren toe onder de zegen van
onze God.
Op dinsdag 13 oktober is overleden zr.
Huser-Laernoes (P. Krugerstraat)Vele
jaren lang heeft zij met blijdschap Gods
Naam gedragen en toen dat voor haar
bewustzijn ging vervagen, is het voor haar
familie tot troost geweest te weten, dat
God dan niet laat varen de werken Zijner
handen. Gelukkig heeft zij niet zo lang
op Der Boede verpleegd behoeven te wor
den, al zit er voor br. Huser ook die
andere kant aan, dat hij zijn vrouw nu
helemaal moet missen.
Onze God, wiens Naam ook hij mag
dragen, trooste en sterke hem nu hij alleen
verder moet. Zr. Huser is 79 jaar gewor
den.
Zieken zijn er ook deze keer weer te
melden. In St. Joseph zijn ter verpleging
opgenomen zr. v. Belle (Verk. Qualcke-
laarstraat) en br. Versluys (v. Hoorn v.
Burgstraat), en in Bethesda: br. Uyl (Eede
straat); br. Evelein (Kasteelstraat), Jan
Vreeke (Vrijdomwcg) en br. Brouwer
(Kasteelstraat).
We wensen al onze zieken toe, dat ze
houvast er aan mogen hebben, dat ze naar
Gods Naam genoemd zijn, want dat be
tekent immers, dat hoe het ook loopt er
altijd uitzicht is. Overigens wensen we u
graag beterschap, voorzover dat althans
nog verwacht mag worden.
Met een hartelijke groet aan u allen
vanuit de pastorie ,,Sela".
H.Gr.
VERANTWOORDING
Een bedrag ad 1000,geleend door
de Commissie van Beheer voor de finan
ciering van de aankoop der nieuwe pasto
rie, werd ons geschonken.
Van een dankbaar echtpaar 100,
voor de kerk ontvangen.
Uw Boekhouder.
GESPREKSGROEP
van de Geref. Mannenvereniging.
Op onze laatste bijeenkomst hadden we
ons als gespreksonderwerp gesteld: mens
waardig sterven en herwaardering van de
dood. De dood is in opspraak gekomen
doordat het een mens soms niet eens ver
gund is rustig te sterven. Medisch in
grijpen en nieuwe mogelijkheden kunnen
dit uitstellen. We kunnen ons voorstellen
dat dit een arts voor vragen stelt. Toch
moeten wij eerst zelf tot klaarheid komen
met de dood en onderscheid maken tus
sen sterven, wat een biologisch gebeuren is
en dood, dat is een zijn zonder God.
Veelal levend in disharmonie met God
zullen onze daden moeten getuigen van
ons verlangen te komen tot harmonie met
God. Dan is er geen sprake van een ver
keerd verlangen naar het hiernamaals.
Het verliest ook zijn krampachtigheid.
Het was een zeer goede gespreksavond,
waaraan iedereen deel nam.
Volgende bijeenkomst donderdag 29
oktober a.s. om 20 uur in een zaal van de
Petruskerk.
Onderwerp: Hoe spreek je over God
met de buitenkerkelijke mens
Ook een praktisch onderwerp als je
wilt leven als christen. Zet uw lamp niet
onder een korenmaat.
VOOR DE BEJAARDENSOOS
Broeders en Zusters.
De soos voor bejaarden in ons jeugd
gebouw is gehouden op donderdag 8 okto
ber, waar zoals bekend, Ds. Genuït voor
ons heeft gefilmd.
Donderdag 22 oktober en zo vervolgens
om de veertien dagen verwachten wij u
weer bij leven en gezondheid.
Er zijn enige nieuwe „spelen" aange
schaft, o.a. Bingo en ook een ringenspel.
Het lijkt op een tafelbiljart, ook met keu
en.
Ik schrijf het op zijn Hollands U zult
het wel bemerken als het spel er is.
De fa. v. d. Hoeven levert het aan ons.
Allen van harte welkom. Het bestuur.
NEDERLANDSE CHRISTEN
VROUWENBOND
Dinsdag 27 oktober a.s. houdt de af
deling Vlissingen der N.C.V.B. haar maan
delijkse vergadering in het Gereformeerd
Jeugdgebouw aan de Dr. Ottestraat. Aan
vang 20.00 uur.
Deze avond staat onder leiding van de
presidente Mevr. L. Kroon-Telleman.
Ds. de Jong uit Koudekerke zal voor
ons een lezing houden over „Vooroordeel".
Het koor, onder leiding van Mevr. Fran
ke, zal enkele liederen ten gehore brengen.
J. van Gorp-van de Velde, secr.
Scriba: G. v. d. Boogaard,
Colijnstraat 5, Vlissingen,
Telefoon 01184-3856
Kasteelstraat 82 - Vlissingen
Tel. 01184-2760
COLLECTEN EN GIFTEN
1- 9-'70: Huwelijkscollecte
6- 9-'70: Collecte Theologische Hogeschool:
Collecte voor het orgelfonds:
Petruskerk
Paauwenburg
936,70
208,68
Petruskerk ƒ352,18
Paauwenburg 87,58
34538
ƒ1145,38
Giften via br. Blankenburgb voor bandrecorder
Idem via br. Lolkema: voor Paauwenburg
Idem via br. Lolkema: voor de zending van zr. N.N
Idem via br. Lolkema: voor de diaconie van zr. N.N
Idem via Ds. Groeneveld uit dankbaarheid v. N.N. v. diaconie
Idem via br. Lolkema voor de zending van br. N.N
Idem via br. Lolkema voor Paauwenburg van zr. N.N.
439,76
10,-
2,—
5,—
5,—
50,—
50,—
19,30
11- 9-'70: Huwelijkscollecte 170,47
13- 9-'70: Collecte voor de diaconie:
1-cents collecte voor de jeugd:
Petruskerk
Paauwenburg
874,20
308,02
Petruskerk 167,88
Paauwenburg 39,45
1182,22
207,33
20- 9-70: Collecte voor de jeugd: Petruskerk 829,34
Paauwenburg 244,21
1073,55
Opbrengst Vredeskrant: Petruskerk 290,62
Paauwenburg 57,08
347,70
Gift via br. Lolkema uit dankbaarheid v. N.N. voor de kerk 50,
Gift via br. G. Huser voor het tekort 1970 van N.N100,
Gift in de collecte van N.N. voor de kerk 25,
27- 9-70: Collecte voor de diaconie: Petruskerk 859,48
Paauwenburg 253,77
ƒ1113,25
1-cents collecte voor de jeugd: Petruskerk 165,69
Paauwenburg 46,40
212,09
Giften via Ds. Groeneveld van N.N.: voor de kerk 50,
voor de kerktelefoon... 5,
voor de zending 5,
voor de diaconie 10,
4-10-70: Collecte voor de kerk: Petruskerk ƒ733,39
Paauwenburg 235,90
969,29
Avondmaalscollecte voor de diaconie: Petruskerk 735,44
Paauwenburg ƒ247,81
3983.25
Gift voor de bandrecorder van N.N25,
Gift voor de bandrecorder van N.N10,
VAN DE
XXIX.
In de achtermuur van onze kerk in Kibuye
is een kruis uitgebikt. Wanneer je het ge
bouw van voren binnenstapt worden je ogen
vanzelf getrokken naar dat kruis, die opening
in de muur, die wat licht probeert te geven
I in de nogal donkere ruimte. Ook vanaf je
zitplaats trekt dat kruis gemakkelijk je aan
dacht. Ik denk omdat het een kruis is en geen
gewoon tuimelraam zoals de ramen in de zij
muren. Tijdens de kerkdienst zie je de mussen
af en aan vliegen via dat kruis naar hun
nesten boven in de nok van ons kerkgebouw.
Zij weten de weg door dat kruis.
Toen kwam op een morgen één van de
jongste mussen op de harde kerkvloer terecht.
Daar fladderde hij wat rond, steunend op
zijn vlerken, die hem blijkbaar nog niet om
hoog konden helpen tot weer in het warme
nestje.
Niemand had er erg in, dat hij op een
gegeven moment naar buiten stumperde over
de drempel van de openstaande achterdeur,
zodat hij in onze achtertuin terecht kwam.
En toen de dienst afgelopen was, werd de
deur gesloten en... hij kon niet meer terug.
We zagen zijn ouders nog zitten kwetteren
in de kruisopening. Het kon niet anders of
ze sjilpten: „Jongen, nou kun je alleen maar
meer via het kruis".
We dachten: ,,Hé, daar zit iets in voor
een Flits". Maar we hadden geen tijd. Geen
tijd, om af te wachten en te kijken of dat
diertje weer thuis kwam, en geen tijd voor
een Flits.
't Was de daaropvolgende weken ook net,
alsof die Flits niet op papier wou, omdat hij
nog niet af was in onze gedachten, niet rond
en niet klaar. Dat ondervonden we ook zo.
Zoals u weet, proberen we elke week aan
de hand van een stukje uit het Lukas-evan-
gelie als Abakorerana uit te vinden, wat God
ons voor ons dagelijks leven als Rwandese
vrouwen te zeggen heeft, hoe Hij ons helpen
wil ons dagelijks leven dragelijker te maken,
hoe we zelf soms veranderen moeten, enz.
Bijbelstudie zou je het kunnen noemen, maar
dat is eigenlijk een te groot woord. Toch
bereiden we er ons elke week zo goed moge
lijk op voor. Dat houdt in, dat ik aan onze
presidente vraag het stukje dat aan de beurt
is, vóór maandagavond goed te lezen. Zelf
probeer ik enkele vragen op papier te zetten
en 's maandagsavonds bepraten we die
samen, Monique en ik. Dinsdagsmorgens is
onze vergadermorgen. We zijn bezig met
Lucas 11, het Onze Vader. Eigenlijk zijn we
nog niet verder gekomen dan de aanloop.
Wat kunnen en mogen we bidden Waarom
bidden we Wat is bidden feitelijk Wat
is het moeilijk om uit te vinden, hoe de
Rwandese vrouw denkt over haar persoon
lijke benadering van God. Want wat bleek
nu Imana (God) is niet alleen ver en hoog,
alles wetend en alles kunnend, maar ook on
eindig goed, een beschermer tegen allerlei
bedreiging. Waarom heb je eigenlijk de Here
Jezus nodig als je tot God wilt bidden God
staat in Zijn goedheid toch altijd voor je
klaar We hebben toen samen het verhaal
van de zondeval gelezen en gezien, dat wij
mensen met God hebben gebroken en dat nu
daarom God een verterend vuur is tot wie
we niet kunnen naderen. Daarom is de Here
Jezus gekomen om ons met God te verzoenen,
zodat we door Hem en Hem alléén weer tot
God mogen komen en bidden. Het was een
openbaring voor ze: „Dus het is met God net
als met een hete isafuria (pan, hier in ge
bruik) die je aanpakt met een bosje gras
of bananeblaren om je niet te branden, zó
moet je met de Here Jezus aan je handen
bij God komen om je niet aan Hem te bran
den...
Ja, het was iets volkomen nieuws, déze
betekenis van de Here Jezus.
Ik heb een hele week nodig gehad om dit
zo te verwerken en te proberen middels
enkele andere vragen op papier te krijgen
hoe de Here Jezus ons de bidweg naar God
opengesteld heeft: God is geen hete isafuria
meer om Jezus' wil. Die voorbereidingsavond
zal ik niet gauw meer vergeten. Monique
bleek van de Here Jezus zó helemaal niets
te weten. Ze geloofde het ook zomaar niet.
Tenslotte was het geen discussie meer tussen
Monique en mij, maar 't was net alsof de
Here Jezus zelf er bij was en ons overtuigde.
Ik denk, dat dat komt omdat we nu eenmaal
geen ander boek hebben dan de Bijbel, om
ons op weg te helpen als we verschillen van
mening.
Toen ik daarna terug naar huis langs onze
kerk liep, moest ik opeens weer denken aan
die mussen, kwetterend tegen elkaar: „Jon
gen, nu kan je alleen maar meer via het
kruis". Even kwam zelfs de gedachte aan een
voltooide, klare Flits op. Wéér kwam het er
niet van. Geen tijd
Nu komt hij ineens klaar. Nu hebben we
tijd. Iemand bracht een praatboek voor me
mee. Misschien kent u het: het is een nieuw
blad hier in Nederland, dat probeert o.a. de
Bijbel op een hele nieuwe eigentijdse manier
bij de mensen te brengen. Er staat van alles
in, o.a. een stukje over Afrika. Dat stukje
komt hierop neer: het christendom heeft door
middel van de Bijbel die verre, onbereikbare
Imana vervangen door God in Jezus Christus.
Ik heb het gelezen, herlezen en nog eens
gelezen. Het staat er echt.
Toen kwamen die mussen weer in mijn
gedachten: Jongen, nou kan je alleen maar
meer via het kruis". Hadden we het ze maar
gezegd, dacht ik: God in Jezus Christus.
Maar dat het in zo'n blad gedrukt staat, be
wijst, dat we wel weten hoe het moet. Maar
waarom hebben we het dan niet gedaan
Wat zijn we in gebreke gebleven Waarom
merk je pas na 10 jaar werken in Rwanda,
dat Jezus Christus voor veel mensen niets
betekent Dat we gewoon hun Imana hebben
ingeruild voor ónze God, waardoor feitelijk
niet zo veel veranderde. Men werd gedoopt
en men werd daardoor christen, d.w.z. men
kwam een stapje hoger in de maatschappij.
Heiden genoemd te worden is een scheld
naam. Ik heb dat stukje praatboek toen nog
even goed gelezen en geconstateerd, hoe erg
die waarheid een leugen is. Nee, we hebben
het niet goed gedaan.
Wil dat nu zeggen, dat we helemaal op
nieuw moeten beginnen Maar ook dan zullen
we wéér fouten maken. Ik neem u nog één
keer mee naar die mussen. Die wisten de weg.
Of dat jonge musje tenslotte nog thuis ge
komen is, weten we niet. We namen er de
tijd niet voor er op te letten. We hadden het
te druk met andere, meer belangrijke zaken.
Was het onze opdracht eigenlijk wel voor
die dag, mussen thuis brengen Ik geloof
het niet. Goed, al die 10 jaren was het wél
onze opdracht de Rwandese mens Jezus te
lat enzien. Wij zijn in gebreke gebleven
Maar zou onze Opdrachtgever niet weten,
waar we faalden Zou Hij niet in staat zijn,
alsnog de mensen thuis te brengen Op Zijn
eigen Manier
Intussen ziet u, hoe deze Flits tenslotte
toch nog op papier is gekomen. Het zal voor
lopig de laatste zijn.
We moeten momenteel zelf de weg via het
kruis een beetje zoeken. Dat vraagt wat tijd.
Josien en Kees Overdulve.
UZ
w
Op de zondag, nadat de oude broeder
de Kam vertelde van de dominee, die in
de rampnacht zijn beide handen biddend
omhoog geheven had, speelde het orgel
fortissimo, zodat ik. van de voor mij
zittende mannen niets meer verstaan
kon.
Het enigste woord, dat ik meende op
te vangen, ging weer over handen. Ver
wonderd en met een beetje spijt vroeg
ik mij af, wat zij over één der belang
rijkste ledematen, die een mens bezit,
verder hadden te vertellen.
Maar lang tijd om mij dit af te
vragen kreeg ik niet, want mijn ge
dachten dwaalden terug naar enkele
dagen te voren, toen ik voor een con
ferentie in Duitsland was.
Op een middag na een bespreking,
hadden mijn gastheren mij uitgenodigd
voor een trip op de Mainz. Op een
rondvaartboot.
Terwijl mijn ogen afwisselend de
beide oevers bekeken, zag ik ineens op
korte afstand van elkaar twee grote en
een kleine kerk staan. Aan de gedeelte
lijk vernieuwde gedeelten was op te
maken, dat deze gebouwen tijdens de
laatste wereldoorlog door gevechtshan
delingen zwaar beschadigd, maar nu
voortreffelijk gerestaureerd waren.
Ongemerkt dacht ik eraan dat er in
een van de Duitse steden een Christus
beeld moest staan, waaraan de handen
ontbraken. Die afgebroken waren na
een voltreffer. Doch overigens onbe
schadigd was. En dat misschien als
waarschuwing, na de restauratie van de
kerk, het beeld er weer in geplaatst was,
maar met de nog steeds ontbrekende
handen.
En hoe er toen een bordje onder
gezet was met het opschrift: „Mijn
handen zijt gij." Maar waar stond die
kerk? Was het misschien een van deze
drie?
Ik wist het niet.
Toen werd mijn aandacht getrokken
naar een opgewonden man aan de
andere zijde van de boot. Die luid sprak
en heftig gesticuleerde.
Ik keek naar zijn hevig bewegende
handen en een brok schoot in mijn keel.
Wat had deze man met zijn handen
gedaan? Misschien handlanger van de
S.S. of S.A. geweest en medegewerkt
aan de vernietiging van millioenen men
sen, die niets anders verweten konden
worden, dan dat zij tot een ander volk
behoorden?
Kleefde aan zijn handen onschuldig
bloed? Bloed, dat uit de vernietigings
lagers en concentratiekampen om wraak
had geroepen? En waren zijn handen
doorgegaan met het folteren, toen de
rauwe kreten van de slachtoffers klon
ken?
Moesten nu de handen van deze
beulen Christus zegenende handen uit
beelden? Terwijl de boot statig verder
over het zacht kabbelende water voer,
begon ik iets te begrijpen van het
probleem van verschillende Duitse theo
logen en ook anderen dan kerkmensen.
Die moeite hebben met de liefde van
God. Die Zijn vergiffenis te eenvoudig,
te gemakkelijk vinden. Omdat daarin
ook de mogelijkheid aanwezig is om de
schuld kwijt gescholden te krijgen,
zonder dat het slachtoffer het weet.
Die opstandigen, die zoveel wrede
handen gezien hadden, druipend van
onschuldig vergoten bloed en bovendien
volksgenoten waren van Hem, die
eindeloos wil vergeven en nooit verwijt.
In de verte doemden aan de horizon
lage bergen op. Was dat de reden dat
ik aan Golgotha moest denken? En aan
een moordenaar aan het kruis. Die niet
afgewezen werd, maar de belofte, het
uitzicht kreeg: „heden zult gij met Mij
in het paradijs zijn."
En daar was ik blij om.
Jan van Westhove
Beroepen te Nieuwendijk: J. J. Tis-
sink te Ridderkerk; te Purmerend:
D. W. Dondorp te Voorthuizen;
te Maassluis (vac. E. J. Duursema): W.
de Vries te Bedum; te Arnemuiden
(accl.): Tj. Ausma te Lexmond-Ameide.
Bedankt voor Zaandam: W. de
Vries te Bedum; voor Oldekerk: W.
v. d. Kolk te Coevorden; voor Zwa
gerveen: R. der Nederlanden te Mid-
denmeer.
