geeuwde JLMrkb&de r_ Cy\Jlc Lel l incognito Paapse mis VJ HUIS EN HAARD OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND. Hoofd-RedacteurDr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189) 4 70. Redactie en medewerkers J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen; Ds. M. V. J. de Craene, St. LaurensDrs. A. Elshout, Koudekerke Dr. P. C. Kraan, Vlissingen; Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden; Dr. J. H. Becker, Nieuwerkerk; Drs. M. Beinema, Middelburg; Ds. C. W. de Bruijne, Goes. Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Oltlioff, Spanjaardstraat 47, Middelburg. ,,Paus Paulus gelooft zelf niet meer in de geloften die zijn priesters afleg gen". Dat is ongeveer de conclusie die men kan trekken uit het feit, dat alle priesters ieder jaar opnieuw met witte donderdag, zullen moeten beloven hun bisschoppen te zullen gehoorzamen en de celibaatswet te zullen onderhouden. Het wordt meer en meer, ook door deze maatregel duidelijk dat de paus, zoals hij hetzelf wel eens gezegd heeft, het niet meer weet. Hij schijnt ergens met zichzelf in de knoop te liggen, en neemt nu eens dit, dan weer dat besluit. Het gaat hem in al deze besluiten tenslotte om zijn gezag. ,,Zijn gezag" dat wil deze paus voor alles handhaven. Daarom aarzelt hij ook niet de beste verstandhoudingen te onderhouden met degenen die in Neder land het gezag van de bisschoppen ondermijnen n.l. het Michaëllegioen. Deze mensen gaan er fier op dat ze gefeliciteerd worden door de paus om de stiptheid en de juistheid waarmee ze alle kerkelijke veranderingen in de rooms katholieke kerkprovincie van Nederland meedelen. Ze zeggen zelfs in hun bijeenkomst van 14 februari te Utrecht dat ze, na de afzetting van de huidige bisschoppen, de door Rome nieuw aangestelde bisschoppen, die n.b. uit Rome zouden moeten komen, met gejuich zullen ontvangen. En nu de vraag: Hoe kan 'n paus, tenzij hijzelf lelijk in de knoop zit, zo tegenstrijdig handelen Hij vraagt van de geestelijken 'n belofte om te gehoor- Met de uitdrukking incognito" be doel ik het feit, dat de openbaring van de Here God nooit openbaring zonder meer is. De openbaring heft de verbor genheid niet op. In alle openbaring blijft er een goddelijke reserve. Slechts in de verhoudingen van de eeuwige Drie-eenheid is de openbaring een geheel adaequate zelfmededeling. Tussen Vader, Zoon en Heilige Geest bestaat er geen enkele reserve, afstand of verborgenheid. De Geest doorzoekt de diepten Gods. Ook als eenmaal God alles zal zijn en in allen en wij zullen kennen gelijk wij gekend zijn, zal er toch eeuwig blijven het goddelijke quant a moi". De privacy. Er blijft immer onuitwisbaar een zamen aan hun bisschoppen, en hij vindt het goed als diezelfde geestelijken het gezag van de bisschoppen ondermijnen om zijn gezag te ondersteunen. Als hij werkelijk 'n beetje menselijk inzicht had, zou hij weten dat dit zó niet kan. Wij geloven graag dat hij misschien zelf nog overtuigd is van zijn gezag, maar wanneer hij anderen wil overtuigen zal hij wel degelijk anders moeten optreden. Voor ons hoeft het echter niet. Het is duidelijk dat nadat Rome het cen trum geworden was van alle keizerlijke macht in de eerste eeuwen van onze jaartelling, de bisschop van Rome meen de, toen deze wereldse macht verloren ging, deze macht aan zich te moeten trekken door er 'n geestelijke wereld macht van te maken. Deze wereldmacht is nu aan het veranderen. Het is duidelijk dat de „moordenaars van het geloof", aldus het Michaël legioen, van de r. k. kerk 'n skelet wil len maken, waarin de paus een soort secretaris-generaal zou worden van de verenigde katholieke kerken, waarin Nederland een autonome kerkprovincie zou worden. Het kan wel niet gekker worden. Terwijl op onze synode 'n brief zou liggen om het „vervloekte" uit zondag 30 over de paapse mis te schrappen, maken de rooms-katholieken zelf elkaar uit voor „moordenaars". Wij zouden de paus aanraden om toch maar secre taris-generaal te worden als hij nog iets van zijn „gezag" wil overhouden. M. V. J. de Craene. grens tussen Schepper en schepsel. Die grens wordt door geen openbaring ooit opgeheven. „Niemand heeft ooit God gezien". Openbaring is steeds middellijk. De uitdrukking: „Van aangezicht tot aan gezicht", wijst wel op de ontzaggelijke openbarings-rijkdom in het voltooide Koninkrijk, maar zeker niet op een voet van gelijkheid. Het is duidelijk, dat dit alles nog veel sterker het geval is voor de openbaring van God in een wereld, zoals deze op het ogenblik is. God de Here openbaart Zich, maar de ongelovige horen en zien daar niets van. Of liever, die zijn horende doof en ziende blind. „Het Woord is vlees geworden". Deze diepste van alle gedachten geldt van alle openbaring van God na Gene sis 3. „Vlees" dat is het onaanzienlijke, het ordinaire, waar alle glans of heerlijk heid aan ontbreekt. Wie de Here Jezus gezien heeft, die heeft God gezien, maar niemand keek om, toen hij God teg?n kwam in de straten van Jeruzalem. In het vlees heeft God zich verbor gen, toen Hij kwam in de wereld, en alleen de gelovigen, de ingewijden heb ben zijn heerlijkheid gezien. Dat wil zeggen, dat hebben ze alleen gezien, door het geloof. Want het is niet waar, dat rondom Jezus hoofd een lichtkrans straalde en dat Zijn goddelijkheid Hem van het gelaat schitterde. Er was zo weinig van te zien, dat ze van Jezus zeiden: Hij is buiten zijn zin nen en Kajafas noemde Hem een gods lasteraar. Er bestaat een studie over: The insane Christ (psychisch niet nor maal) Doordat de openbaring de verborgen heid niet opheft, ziet de ene mens de heerlijkheid Gods overal en de ander nergens. Want er is een incognito. En een incognito vraagt altijd geloof. Er is immers geen enkel bewijs. Dat Petrus in Jezus van Nazareth de Zoon des levenden Gods „zag", was geen openbaring van vlees en bloed. Dat was iets heel bijzonders. Hij werd „in het geheim" genomen. En zo was dat echt een openbaring voor hem. Onder mensen komt dat verschijnsel van het incognito ook voor. Een be roemd voorbeeld in de geschiedenis is het geval van Csaar Peter de Grote van Rusland, die in Zaandam heeft gewoond en gewerkt als scheepstimmer- mans-leerling. Nu is een incognito in onze mense lijke verhoudingen zelden van absoluut Covretta King. De laatste dagen hebben we dikwijls in de krant kunnen lezen over Corretta King, de vrouw van de vermoorde negerleider Dr. Martin Luther King. Zaterdagavond 14 februari was ze op het televisiescherm te zien en te horen, toen ze in het Raigebouw haar „Vrijheids"-concert gaf. Jammer dat dat programma zo laat kwam, 22.45 daardoor hebben velen dat moeten missen. Ze kwam hier op uitnodiging van de uitgever van haar boek: (de firma W. ten Have) „Mijn leven met Martin Luther King". karakter. Meestal is er toch enige legi timatie; toch zijn er een paar punten, die we mogen vergelijken. In de eerste plaats: Bij het aanvaar den van een incognito, wordt er niets van de waardigheid afgelegd. Men blijft geheel zichzelf in volledige functie, al leen de schittering wordt afgelegd. Er is een verberging. In de tweede plaats: Een incognito brengt steeds een zeker geheim mee. Het vraagt dan ook geloof. Het aan schouwen tot „later" uitgesteld. Daar om is er voortdurend de mogelijkheid der ergernis. Vooral als het geven van een teken wordt geweigerd. Was reeds alle openbaring van God aan de mens als schepsel een tempe ring van Gods heerlijkheid, in een zon dige wereld wordt die openbaring tot een omhulling van die heerlijkheid, zó stelselmatig, dat er voor het „vlees en bloed", voor ons oog niets overblijft. Het Woord is vlees geworden. God heeft Zichzelf vernietigd in Jezus Christus, de gekruisigde. Het Kruis van Golgotha is de hoogste openbaring van God, maar tegelijk ook de diepste vernedering en verberging. Het heilgeheim, dat dat onze God is, wordt alleen aan de vrienden van God, de gelovigen, naar de belofte en het bevel van Zijn vree-verbond getoond. Voor de buitenstaanders, is het een dwaasheid en een ergernis. En de vraag blijft snerpen: „Waar is uw God In de geschiedenis der wereld is de betekenis van het kruis van Jezus dan ook geheel onbelangrijk. De historie gaat er aan voorbij als aan een dood gewone executie. Niets bijzonders. Maar de gelovigen zullen eeuwig roe men in dat Kruis. Het is het middelpunt in de geschiedenis van hemel en aarde, het fundament hunner zaligheid. A.D. Enige weken geleden, werd het in ons kerkblad aangekondigd. En aan bevolen om het te kopen en te lezen. 't Is alleen maar jammer dat het zo duur is: 16.90. Maar het is het waard. Het is zo door en door menselijk - als je het gelezen hebt, heb je het ge voel, dat je een poosje gelogeerd hebt bij Martin en Corretta en kennis ge maakt hebt met de oude Ds. King en diens vrouw en de broer en zuster van Martin. Ook de familie Scott, Corretta's ouders en haar broer Obie en zuster Edythe stelt ze aan ons voor. Wie zou denken, dat negers en negergezinnen asociaal zijn, vergist zich wel heel erg. In haar boek beschrijft ze de beide families: King en Scott, als twee echt christelijke gezinnen, waar liefde en orde heerste en waar door alle leden van het gezin, van vroeg tot laat, hard gewerkt werd. Het was een harde strijd, die de negers, vooral in het Zuiden van Ame rika te voeren hadden. Iedere neger, die zich als een be schaafd man gedroeg, werd beschouwd „als iemand die te veel praats had" en hij had dan grote kans om zomaar te verdwijnen. De overheid stelde nooit een onderzoek in. Corretta beschrijft, hoe ze als klein meisje meewerkte in de tuin en op 't land; ook bij anderen om zo het school geld bij elkaar te krijgen. Haar ouders waren harde werkers en zo gauw de kinderen een schoffel in de hand kon den houden, hielpen ze mee. Haar vader zei altijd: „Er wordt bij lamplicht ontbeten. Er is altijd genoeg te doen. Sta vroeg op, ik hou niet van luie mensen in m'n huis". Ja, zo kweek je flinke mensen Corretta schrijft bijzonder mooi over de kerk. „De kerk", schrijft ze, „was voor mij een gezellige en hartverwarmende er varing. Als kind genoot ik van de dien sten, die om beurten door mijn groot vaders geleid werden en mijn hele fami lie zat er. Het was het grootste en be langrijkste deel van mijn wereld". Hoewel er weinig geld was in Cor retta's ouderlijk huis, waren er toch altijd wel een paar mooie boeken en platen en kinderboeken die steeds weer bekeken en gelezen werden. Ze schrijft: „Ik herinner me dat moeder ons verhaaltjes voorlas, en ze leerde ons allerlei versjes. Mijn ouders beseften, hoeveel ze misten doordat ze geen goede schoolopleiding gehad had den". En haar moeder was vastbesloten dat haar kinderen zoveel mogelijk moesten leren. Ze zei altijd. Denk er om: „leren is meer dan kleren". Corretta en Edythe hebben het beide ver gebracht door deze raad in acht te nemen. Als studente ontmoette ze Martin Luther King. Hij was toen al Baptisten dominee in Atlanta en studeerde aan de universiteit van Boston voor zijn doctoraal. Maar het kostte Corretta lange tijd om een besluit te nemen. Ze wilde opera zangeres worden en beslist niet met een dominee trouwen. Vooral ook omdat Martin graag zou zien, dat ze als ze met hem trouwde haar werk zou opgeven. „Want", zei Martin, „ik heb een druk leven en ik zou graag willen, dat als ik moe en verslagen van mijn werk thuis kom, dat mijn vrouw dan thuis op me wacht". Ze heeft het gedaan en ze is de steun van zijn leven geweest. En daardoor is haar leven zo rijk ge worden. Veel en veel meer dan ze ooit als opera zangeres had kunnen be reiken. En nu, nu Dr. Martin King er niet meer is, nu helpt ze met al de anderen, zijn werk door te laten gaan. Corretta King is een lichtend voor beeld voor alle jonge vrouwen, die ge studeerd hebben in hun meisjestijd, maar die de vervulling van hun leven vinden in het gewone leven van vrouw en moeder. J.S.D.T. Zonder veel discussie is de gerefor meerde synode akkoord gegaan met de overweging, dat de formulering van vraag en antwoord 80 in de Heidel- bergse Catechismus „uiteraard een tijd gebonden karakter draagt". Dit betreft de catechismus-uitspraak, waarin de „paapse mis" een vervloekte afgoderij wordt genoemd. De gereformeerde kerkeraad van Eindhoven had de synode verzocht uit te spreken dat de genoemde formu leringen van de catechismus niet meer bepalend zijn voor de huidige verhou dingen tussen de gereformeerde kerken en de rooms-katholieke kerk in Neder land. Deze kerkeraad stelde, dat de Laat ons bidden voor hen die jong zijn en het leven nog voor zich hebben; dat zij durven te leven met onzekerheden en opgewassen zijn tegen teleurstellingen dat zij zichzelf leren aanvaarden en niet moedeloos worden. Laat ons bidden voor allen die in de kracht van hun leven zijn, dat zij vruchtbaar mogen worden dat zij niet zichzelf zoeken maar het welzijn van anderen Laat ons bidden voor hen die het niet kunnen vinden, voor hen die onvoldaan zijn, voor allen die mislukken in hun werk of in hun levensstaat; dat zij hun hoop stellen op de toekomst, dat zij hun geloof bewaren in God onze vader, die niet wil dat wij verloren gaan. Laat ons bidden voor alle ouden van dagen, dat zij niét troosteloos achterblijven, dat zij met hun levenservaring velen van dienst mogen zijn. Wij bidden U ook voor allen die angstig zijn en bang voor de dood. Licht en geloof, een geest van. overgave, rust en vrede vragen wij voor hen. Uit „Bid om Vrede" Huub Oosterhuis 26 FEBRUARI 1970 23e JAARGANG No. 32 r~ „Ik worstel en ontkom" Abonnementsprijs 5.per halfjaar bij vooruitbetaling. Advertenties 25 cent per mm. Bij abonnement lager. Losse nummers 15 cent Drukkers-Uitgevers Littooij Olthoff Spanjaardstraat 47 Middelburg, tel. 24 38 Giro no. 4 22 80 Wie is het, die U geslagen heeft Lucas 22 64 Kunnen ze wel Met zijn allen tegen één Tegen een weerloze, die niets terug doet; Die zelfs geen woord terug zegt. De soldaten hebben even de tijd, vóór dat de heren rechters allemaal present zijn en vermaken zich met de Here Jezus. Ze hebben uit de verte wel eens gehoord, dat deze Jezus van Nazareth een profeet was of wezen wilde. Daar maken ze nu een spelletje van. Ze doen hem een blinddoek voor en geven hem dan een slag in het gezicht. En vragen: „Zeg nu eens, wie het was, die je geslagen heeftZeg op, je bent immers profeet Iemand in zijn gezicht slaan is zo ontzettend beledigend. De Duisers sloegen heel veel zo, als een gegeven antwoord hun niet beviel. Of zo maar. Ook onderwijzers hadden daar vroeger een handje van. Dat noemden ze een oorvijg. Er zijn wat kinderen gekrenkt tot diep in hun ziel Maar het diepste gekrenkt was de Hete Jezus in de rechtszaal van Pilatus. Want hij was volkomen onschuldig en omdat alle zonde hem vreemd was, was hij ook zo buitengewoon gevoelig. Bovendien werd hij belachelijk gemaakt in zijn ambt. Wat moet hij daaronder hebben geleden Maar hij zegt niets terug tegen deze belediging. En doet niets tegen de stompen, die ze hem geven. Hij staat daar maar Slaan in drift is nog te begrijpen. Maar zo maar slaan om het plezier van het pijn doen is haast niet meer menselijk Zijgend lijdt de Here Jezus dit alles. Hij weet: „dit moet gebeuren" En wij weten: het waren onze zonden, die hem sloegen in het gezicht. Wie waren het, die hem sloegen Dat waren wij. Dat was ik. „Ja, ik kost hem die slagen, die smarten en die hoon. Ik deed door mijne zonden hem al die jamm'ren aan" „met gezag" van auó <~Pauluó

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1970 | | pagina 1