IN EN OM DE KERK VAN VLISSINGEN EKEDIENST NIEUWS Ik las ook over de Kerken in llliodesië uit 6e keRken SCHULDBESEF ZONDAG 3 AUGUSTUS Petruskerk: 9.30 uur v.m. Ds. H. Groeneveld. 7.00 uur n.m. Ds. A. Kampherbeek te Makkum. Huishoudschool Paauwenburg: 10.00 uur v.m. Ds. A. Kampherbeek te Makkum. 5.00 uur n.m. Ds. H. Groeneveld. Collecte: Kerk. Wordt uitgezonden naar Bethesda. Campingdienst «De Nolle": 9.00 uur v.m. Ds. Maris, Chr. Geref. Predikant. Ter Reede: 7.00 uur n.m. Ds. Y. v. d. Schoot. ZONDAG 10 AUGUSTUS Petruskerk: 9.30 uur v.m. Ds. M. de Regt te Nieuwendijk. 7.00 uur n.m. Ds. H. Groeneveld. Huishoudschool Paauwenburg: 10.00 uur v.m. Ds. H. Groeneveld. 5.00 uur n.m. Ds. M. de Regt. Collecte: Diaconie. Wordt uitgezonden naar Bethesda. Campingdienst «De Nolle": 9.00 uur v.m. Ds. H. Groeneveld. OPMERKINGEN 1. Op zondag 3 augustus zal Ds. Groene veld na een (hopelijk) verkwikkende vakantie weer voorgaan in eigen ge meente. 2. Daar de Kerkbode in de week van 3-9 augustus a.s. niet zal verschijnen i.v.m. de vakanties, worden in deze editie ook de preekbeurten voor zondag 10 augustus a.s. vermeld. INSPRAAK-COMMISSIE PAAUWENBURG Op woensdag 9 juli j.l. heeft de inspraak commissie inzake het te bouwen kerkelijk centrum in Paauwenburg voor de tweede maal vergaderd. In een bijzonder prettige sfeer heeft de commissie zich wederom ge bogen over een aantal vragen, die door het architectenbureau waren opgesteld. Ditmaal was ook br. de Regt de voor zitter van het actiecomité „Geef Paauwen burg een hart" aanwezig, en ook enkele vertegenwoordigers van de Hervormde Gemeente. Daar het in de bedoeling ligt, dat de Herv. Gemeente straks ook gebruik gaat maken van het kerkelijk centrum, leek het ons niet goed, als wij hen niet zouden be trekken bij onze voorbesprekingen. Het bleek, dat onze uitnodiging (door het moderamen van de kerkeraad in alle haast gedaan) zeer op prijs werd gesteld, zodat er op de tweede vergadering reeds twee vertegenwoordigers waren. Om u een indruk te geven van de vragen, die de architect aan de commissie wilde voorleggen, en waarover de com missie dus breedvoerig gesproken heeft, noem ik u er enkele. Wat de buiten-architectuur van het cen trum betreft, in hoeverre is het verant woord, .een speciaal accent aan het kerke lijk centrum te geven, zodat iedereen kan zien, dat het een kerk is. En indien dat verantwoord is, is dan buitendien een torentje o.i.d. gewenst. Wat de indeling van het gebouw betreft: Ervan uitgaande dat het bouwprogramma zal inhouden een kerkzaal tevens recreatie zaal en enige kleine zaaltjes, hoe moeten dan deze zaaltjes gesitueerd worden Zo danig, dat ze gebruikt kunnen worden voor uitbreiding van de grote zaal Of zodanig dat ze apart van de grote zaal gebruikt kunnen worden Een andere vraag was: Als het K.C. en het Buurtcentrum een gemeenschappelijk beheerder krijgen, heeft het dan zin om een keukentje te maken, en meer dan 2 toiletten te maken Waar moet de garde robe komen Als de ontmoetingsruimte als uitbreiding voor de grote zaal gebruikt kan worden, kan dan hiervoor de capaci teit van de grote zaal verkleind worden Wat de vormgeving en afwerking be treft, waren er o.a. de volgende vragen: Moet de grote zaal in z'n functie van recreatiezaal een uitgebreide voorziening hebben voor toneel, zo ja, moet er dan een vast of verplaatsbaar^ podium in komen? Moet in cle grote zaal (functie: Kerkruimte) het liturgisch centrum (in verband met de zichtbaarheid) verhoogd worden Wat voor soort preekgestoelte moet er komen Hoe moet het met de Bedieningstafel en met het doopvont? Wat voor begeleidingsinstrument moet er komen Een vast of verplaatsbaar orgel Dan waren er nog enkele algemene vragen, zoals: Welke funktie van de ruimte (re creatie of kerkruimte) moet uitgangspunt zijn voor de vorm, afmeting en afwerking Naar wat voor type verwarming gaat de voorkeur uit Mogen de dakbalklagen en dakplaten in het zicht blijven (kosten besparend) Hoe moet de vloer zijn? Stenen of houten vloer Welk type van materialen voor de afwerking en opbouw verdient de voorkeur Moet het geheel een ruige, sobere, stoere óf een verfijnde indruk geven Wat voor vorm en wat voor hoogte moet de zaal hebben U ziet wel, er waren vragen genoeg om over na te denken, en met elkaar te dis cussiëren. Uiteraard is het hier nog niet de plaats om u te vertellen, welke antwoorden ge geven zijn. De gegevens, die in de twee gehouden vergaderingen bij elkaar gebracht zijn, zullen nu verder besproken worden in de diverse verenigingen en commissies, waarna de inspraak-commissie op 18 sep tember a.s. nog eenmaal zal vergaderen, om het resultaat van alle besprekingen te bekijken, en dit geheel ook te combineren met de vragen, die we krijgen van de bur gerlijke gemeente over het te bouwen buurtcentrum. Hoeveel ruimte zullen we daarvan regelmatig moeten gebruiken Aan de hand van alle binnengekomen gegevens zal dan de architect het behoeftepakket kunnen samenstellen, en kan hij aan de slag gaan om de tekening te maken. Wij wensen hem daarbij veel wijsheid en sterkte toe. J. W. G. VOOR ONZE BEJAARDEN Zoals u weet, loop ik sinds het fijne bejaardenreisje rond met de gedachte: kunnen we niet proberen weer een be jaardensociëteit op te richten Wat waren we toen op die avond in het jeügdgebouw met veel bejaarden bij elkaar, en wat zou het mooi zijn, als we 'ns wat regelmatiger bij elkaar kwamen. Ik weet, dat er vroeger zo'n bejaardensoos is geweest. Maar om allerlei redenen liep dat op de duur niet meer. Hoe het ook zij, toch weet ik dat er vele eenzame bejaarden zijn, die graag wel 'ns een middag „er uit" zijn. Daarom heb ik gedacht: Laten we het weer een keertje wagen, om tot een her oprichting van zo'n bejaardensoos te komen. Ik weet natuurlijk niet hoe groot de be langstelling is. Dat er enthousiasme en eensgezindheid onder de bejaarden kan zijn, heb ik wel gemerkt tijdens het reisje, dat we samen gemaakt hebben. Daarom nodig ik alle bejaarden uit de gemeente uit om op donderdagmiddag 28 augustus a.s. om 3 uur in het jeugdgebouw te komen. Tekent u deze datum vast aan op uw kalender. We kunnen dan met elkaar be spreken, hoe we tot een heroprichting van de soos kunnen komen, en wat de behoef ten van onze bejaarden zijn. Mag ik erop rekenen, dat de zaal vol is Ik weet, dat er mensen zijn van boven de 65 jaar, die menen, dat ze daar nog niet bijhoren. Ze voelen zich nog niet oud. Gelukkig maar, dat er zulke mensen zijn. Maar u bent toch niet pas oud, als u niet meer van uw stoel af kunt komen Ik dacht, dat dit soort activiteiten juist bestemd is voor bejaarden die nog fit zijn, en kunnen gaan en staan waar ze willen. Broeders en zusters, wilt u hier 'ns over nadenken, en deze uit nodiging serieus nemen Ik reken op uw aanwezigheid, voorzover u op eigen ge legenheid naar het Jeugdgebouw bij de Petruskerk kunt komen. Zullen we maar zeggen: Tot ziens, donderdagmiddag 28 aug. a.s., 3.00 uur J. W. G. UIT ONS GROTE KERKELIJK GEZIN NOORDERWIJK Alhoewel ik veertien dagen geleden schreef, dat het toen de laatste wijkberich- ten waren voor de vakantie, leek het mij toch goed nog enkele berichten aan u door te geven. Op woensdag 16 juli j.l. heeft de Here plotseling tot Zich genomen: zr. Neeltje Meyers-v. d. Putte, Schuitvaartgracht 309. Zij was met haar man op vakantie in West-Duitsland, toen zij plotseling door een hartaanval werd getroffen. Voor haar man en kinderen is dit wel een bijzonder zware slag. Zij was nog maar bijna 59 jaar. Het kwam ook allemaal zo plotseling en overrompelend, dat het voor ons mensen ook wel moeilijk te verwerken is. Toch was er ondanks alle droefheid om het gemis van deze geliefde, toch ook dank baarheid en blijdschap. Dankbaarheid voor alles wat zij voor haar man en kinderen geweest is. Blijdschap, omdat zij weten mogen, dat hun vrouw en moeder nu Thuis is. Zr. Meyers wist van de vaste Rots van haar behoud. Dat stak ze niet onder stoelen of banken. Wat is dit een geweldige troost, nu de Here haar zo plotseling tot Zich riep. Het leven van br. Meyers wordt nu wel geweldig eenzaam. Moge de Here hem kracht geven om deze eenzame weg in geloof en vertrouwen te gaan. Op 7 augustus a.s. zal br. P. J. Smit, Troelstraweg 287, in het huwelijk treden met Mej. G. Doelman te Maasland. Wij wensen dit bruidspaar vanaf deze plaats van harte geluk met deze dag. Op de valreep werd mij meegedeeld, dat br. en zr. P. C. Louws, G. Doulaan 3, hun derde kindje kregen. Gelukkig is alles goed, en dat betekent voor dit gezin een bijzondere blijdschap. Wij wensen hen van harte geluk met dit kind. Op dit moment liggen in het ziekenhuis: Mevr. Blaasse, Bonedijkestraat; Mevr. de Koster, Ter Reede; Mej. Kuypcrs, Ter Reede. Wij wensen hen en alle zieken thuis, van harte beterschap toe. Een hartelijke groet en tot ziens na de vakantie. J. W. G. O.P.A. 1969 Duizenden kilo's oude kranten, tijd schriften en karton vonden in de ons ach terliggende tijd de weg naar onze papier afnemer, de Fa. VAN SON te Goes. Ook de laatste inzameling van zaterdag 12 juli en onze voorraad in ons pakhuis en andere verzamelplaatsen ging dezelfde weg. Het is misschien wel aardig eens te weten wat men eigenlijk met dit papier doet. Daar zit nogal wat aan vast. Bij de genoemde firma wordt alles naar soort gesorteerd, in grote pakken van 500 kg. verpakt en verzonden, voor wat betreft het karton, naar ons buurland Frankrijk, oude kranten en tijdschriften gaan naar papier verwerkende industrieën in ons eigen land. Hiervan maakt men de onmis bare bekende rollen, voor gebruik op een „zekere" plaats. Het voorafgaande is maar- een aanloopje om tot het eigenlijke doel van dit stukje copie te komen. Er is nog steeds behoefte aan krachten die zich voor de inzameling willen inzetten, want we hebben nog steeds mensen te kort. Door dit gebrek loopt de zaak nog wel eens in de soep. Want wanneer wij niet over auto's kunnen beschikken, dan moeten wij bepaalde wijken eenvoudig laten zitten. Men hoort dan de klacht en men belt op: „ze zijn ons papier niet weg wezen halen". Maaf ja, breek nu eens ijzer met handen Dat is eenvoudig onmogelijk. De tussentijdse acties nemen de O.P.A.'s voor hun rekening. Een pluim op de hoed voor deze medewerkers, die dit met veel vreugde en soms te grote inspanning doen. Ze staan altijd klaar, zelfs in de avond uren. Ik vind dit geweldig. Vele kilo's zijn daarbij betrokken. Laten wc maar gerust zeggen: „TONNENTjf Een van de domiijt^eSzal ook nog een hartig woordje zegg<^L>n <er de medewer king uit de gemeente^1 Nu de vakanties in vólle gang zijn loopt e.e.a. in de war. Ook zaterdag 12 juli gaf ons dit al moeilijkheden, zodat niet in alle wijken het papier is opgehaald. Bewaart u het voor de volgende inzameling. Ook het personeel van de Fa. van Son gaat met vakantie. De afspraak is nu gemaakt en noteert u het op de kalender, dat uw oud papier wordt afgehaald zaterdag 16 augustus e.k., dus de derde zaterdag van deze maand. Zegt het voort. Mocht u er geen raad mee weten, voor wat u nu nog staan heeft, bel dan no. 2598 t.n.v. A. de Klerk, Brouwenaarstraat 6 bov., dan wordt u daarvan afgeholpen. de KI. gankelijkheid, de laatste Adam wordt gesteld, de levendmakende Geest, naar wiens beeld wij zullen worden her vormd. In hem wordt niet alleen de schuld verzoend, maar worden ook „de eerste dingen" weggedaan. Blijkbaar heeft God de mens niet kant en klaar willen scheppen. Hij wil dat zijn schepping een ge schiedenis doormaakt van weerstand en worsteling, van lijden en strijden. We leven in een wordende wereld, waarvan we de geboorteweeën en de groeipijnen gevoelen. Dat beeld herinnert ons aan een andere passage bij Paulus, Rom. 8 18-25, waar m.i. ook weer niet over de gevallen maar over de geschapen (mensen-)wereld wordt gesproken. Ook als schepping is ze onderworpen aan de vruchteloosheid, dienstbaar aan de vergankelijkheid. Tegelijk komt ze daartegen in opstand. Ze is gebouwd op een geheel ander bestaan. Ze ver keert dan ook niet vrijwillig in deze toestand, maar „om de wil van Hem die haar daaraan onderworpen heeft". Waarom deed Hij dat Het staat er niet bij. Het is ons genoeg te weten, dat Hij nog iets geheel anders met zijn schepping voor heeft, en dat straks blijken zal, dat het huidige lijden niet opweegt tegen de heerlijkheid waarheen we op weg zijn. In het licht van die verwachting krijgt het huidige lijden een andere naam: „barensnood". Deze loopt uit op wat wij treffend 'n „ver lossing" noemen. Het heil is ten op zichte van de zonde een enorme opera tie. En ten opzichte van leed en dood is het een enorm obstetrisch gebeuren. De wereld wacht op haar verlossing in dubbele zin. Is dat nu een antwoord Maar dan één dat een nieuwe vraag, nu de aller laatste vraag, oproept: Waarom Waarom heeft God zulk een pijnlijk- wordende wereld gewild Heeft het te maken - zoals Teilhard de Chardin zegt - met het noodzakelijke proces, waarin het vele tot eenheid groeit Of heeft Hulschbosch gelijk, dat God ons juist, „door deze beproeving de gelegenheid geeft onszelf vrijheid te verwerven". Of moeten we met van Ruler zeggen, dat een kosmos zonder chaos on dragelijk is en dat de chaos het spel van God is Maar wie beschikt over het criterium om de waarheid van deze antwoorden te toetsen En zouden ze één lijdend mens kun nen troosten God wil onze tranen niet verklaren, maar afwissen. Ik heb eens iemand, die veel over deze vragen nadacht, God eens horen vergelijken met die Chinese keizer, uit het oude verhaal, die zo'n geweldig schaker was, dat op den duur niemand meer partij voor hem was. Hij ging toen tegen zichzelf spelen met wit en met zwart, maar hij zorgde er altijd voor, dat wit won. Als we in het aangezicht van de Here Jezus geloven mogen, dat wit wint, zullen we de strijd tegen het lijden kun nen aanbinden, onze nederlagen daarbij kunnen incasseren en met volhardende hoop en vechtlust in deze wordende wereld blijven staan. H. Berkhof. Aangenomen naar Heinenoord: J. G. J. van Echten, kand. te Eestrum, die bedankte voor Baarland, 's-Gravenpol- der, Drachtstercompagnie, Dussen en Meeuwen, Goor, IJsselstein-Benschop, Nieuw-Weerdinge en voor Zaandijk; de benoeming tot legerpredikant te Naarden: J. Roggeveen, kand. te Ach terveld, Utr. Beroepen te Koudekerk aan den Rijn: H. J. Swierts te Enkhuizen. ANTWERPEN De Hervormde Kerk van Antwerpen (die tot voor kort „Zendingskerk" heette) heeft het gast- lidmaatschap gekregen van de kring Brussel van de Gereformeerde Kerken. De Gereformeerde en de Hervormde Kerk van Antwerpen werken sinds 1966 naar een plaatselijke fusie. In dat kader vroeg de Hervormde Kerk aan sluiting bij de kring Brussel, waarin zeven Belgische Gereformeerde Kerken samenwerken. SCHEEPSJONGEN De preekstoel het kraaiennest boven het schip van de kerk, dominee, sta sterk, een preek kan veel deining geven, maar geef nooit van z'n leven je ruime blik prijs, wees liever man over boord dan dat je de vlag van het woord neerhaalt, je vingerwijzing intrekt, die koninklijke wimpel: land in zicht JAAP ZIJLSTRA. die protesten tegen de racistische poli tiek van de regering (Ian Smith). Justin V. J. Nyoka schreef in „Her vormd Nederland" Wat zal in de toekomst de plaats zijn van de Kerk in Rhodesië Dit is een niet te beantwoorden vraag. Maar het is duidelijk dat als de kerkelijke leiders doorgaan de raciale politiek van de re gering Smith te dwarsbomen, de rege ring hoe langer hoe onverdraagzamer zal worden tegenover de Kerk in haar geheel. Het is waarschijnlijk dat de Rhodesische regering, zal beginnen alle kerkelijke leiders die hun mond durven open te doen, te verbannen. De afgelopen jaren is slechts één bis schop - Ralph Dodge, hoofd van de United Methodist Church - tot „niet gewenste immigrant" verklaard. Natuur lijk zijn er ook Amerikaanse en Engelse zendelingen geweest, die het land zijn uitgezet. Het lijkt erop dat deze ver banningstendens nu zal toenemen. De uitdaging waar de Kerk in Rho desië tegenover staat, is groot. Som migen vergelijken deze uitdaging al met de situatie in Hitler-Duitsland. Zij zeg gen, dat de Rhodesische regering een politiek voert die in toenemende mate fascistisch is. Veel kerkelijke leiders dringen erop aan dat de Kerk moet voortgaan de raciale politiek openlijk te veroordelen. Om Rev. Herbert Chikomo aan te halen: „De taak van de Kerk in Rho desië is groot. Christenen hebben nu de uitdaging, niet alleen om te prediken, maar ook om in praktijk te brengen, wat zij prediken Dit betekent dat de taak van de Kerk is de blanke kiezers ervan te overtuigen dat zij pas het christendom in praktijk brengen als zij de economische rijkdom van het land met hun zwarte broeders delen. Mensen, die altijd klagen, dat de Kerk aan de kant van „de macht" staat en de regeringen door dik en dun vol gen, doen goed van dit stukje Kerk geschiedenis, dat nog maar een begin is, goede nota te nemen. A. D. Het gevaar van de braafheid. Eén van de eerste dingen van ons christelijk geloof is, dat we erkennen als zondaren schuldig te staan tegen over God. Als deze erkenning ont breekt, hebben we het a-b-c van het Evangelie nog niet verstaan. Maar dat is een heel bijzondere zaak: schuldbesef. Je kunt met de mensen uitvoerig praten over het christelijk geloof. Je kunt proberen allerlei dingen duidelijk te maken en uit te leggen en soms kom je daar een heel eind mee. Maar als het schuldbesef ontbreekt, wordt het toch nog niets, ook al zijn ze zeer ge ïnteresseerd en hebben ze inzicht ge kregen in de christelijke levens- en wereldbeschouwing. Dat de mensen ongelovig zijn en blijven, zit 'em hierop vast, dat ze weigeren schuld tegenover God te er kennen. Dat is het grote gevaar van de braaf heid. Als de mensen keurig netjes leven en goed zijn voor een ander en zich gedragen volgens de regels van de algemene moraal, dan is het uitermate moeilijk voor hen om te begrijpen wat wij bedoelen met de uitdrukking: een „arm verloren zondaar". Zij zijn zelf goed en braaf en ze geloven, als God net zo vriendelijk is als zij, dat het dan wel in orde is. Zij doen niemand kwaad. Als er een God is, welnu, dan moet dat ook vooral een goede en brave God zijn, die vergeeft wat er in ons leven nog niet volmaakt is. Ze hebben immers hun best gedaan. Genadig zijn, heeft eens iemand ge zegd, is het „metier", het vak van God. Daar is Hij voor. Het is duidelijk dat hier van genade niets, maar dan ook helemaal niets overblijft. Genade vernedert. Nu moeten we beginnen met te ver staan dat het ook moeilijk is om wer kelijk te begrijpen wat genade is. Dat is trouwens geen begrip. Dat is een zaak van de allerdiepste grond van ons leven. Je kunt het iemand nooit bij brengen. Als het ooit waar is, dan is het hier waar: dat het je gegeven moet worden. Wij hebben er ook altijd nog zoveel moeite mee om niet maar in ons spreken, maar inderdaad te leven van Gods genade. Genade is altijd vernederend. En oot moed ligt ons nu eenmaal niet. Ik zat eens in de bus en had geen geld bij me. Toen de conducteur kwam, zocht ik in al mijn zakken naar wat klein geld. Tevergeefs. Wat beschaamd word je dan Toen bood een mij ge heel onbekende heer me een paar dubbeltjes aan. In plaats van die dank baar te aanvaarden, ga je stamelen van teruggeven en ga je vragen naar naam en adres. Ach nee, dat hoeft niet, het is maar een kleinigheid. Ja, dat wil je toch. En zo ontstaat er een gesprekje, waarin heel die weerzin tegen de ver nedering van het krijgen openbaar wordt. Maar een kind vindt het niet erg om wat te krijgen. Hoe meer hoe liever Ook in dit opzicht moeten we wor den als kinderen, die het niet ver nederend vinden om de hand op te houden. Heel de kerkgeschiedenis door loopt een lijn van verzet tegen de vrije ge nade. Ik denk aan de leer der goede werken en aan het remonstrantisme. Daartegenover is de bijbelse over tuiging gesteld, dat als genade niet ge heel en al genade is, het helemaal geen genade is. - Het verdriet van de liefde. Maar al is het onmogelijk een ander schuldbesef bij te brengen, daarom is het nog niet zinloos daar een paar dingen van te zeggen en om te pro beren het duidelijk te maken. Gods Geest moet het hart van de hoogmoedige mens buigen tot erkenning van verlorenheid, maar Hij doet dat toch ook door de prediking van het Evangelie. En als we het Evangelie prediken, moeten we de dingen toch ook proberen duidelijk te maken. En dan geloof ik dat we meer moeten spreken over Gods liefde dan over Gods recht. Hier liggen trouwens geen tegenstellingen, maar het is toch wel van belang, van welke kant uit we de dingen benaderen. Als ik een bepaalde regel of wets bepaling heb overtreden, dan is dat fout, maar ik heb er niemand mee bezeerd. Doch als ik iemand door mijn gedrag heb bedroefd, dan voel ik dat veel eerder aan als zonde. Gods wet is niet een onpersoonlijke bundel bepalingen, maar God eist van ons, dat we Hem liefhebben En daarin komt juist Zijn liefde uit. (wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1969 | | pagina 3