Boekbespreking
NIEUWS
uit öe
keRken
„HONDEMASTATE"
gezondheid en kracht zouden willen
terugontvangen, indien de Here het wil.
We bidden ook voor Paultje Schiette-
katte, dat de specialisten mogen vin
den wat hem scheelt, en wat tot zijn
beterschap mag dienen.
3. H. Doop: Bediend aan Leendert Picter
zoon van C. Bolijn en T. E. Versluis,
adres: Middenweg 13 Ouwerkerk. God
zegene hem zijn ouders, zijn broertje
Karei, en de familie's.
4. Kerkeraad: Donderdag 3 juli, half 8
D.V.
5. H. Avondmaal: D.V. 6 juli. Een ge
zegende Viering toegewenst. Rust aan
de voeten van Jezus, aan zijn hart,
aan zijn tafel worde door ons gezocht
èn gevonden
6. Afwezig: Na het H. A. zullen we als
gezin 2 zondagen afwezig zijn met
vacantie. Maar cr is preekvoorziening
gevonden. Een hartelijke groet aan
allen. Gode en Zijn Genade aanbevolen.
Nieuwerkerk
MIDDELBURG
Dr. J. H. Becker
De Kerkeraad Algemene Zaken stelde
een prioriteitslijst op in verband met
enkele noodzakelijke objecten, die ech
ter vanwege de kosten niet tegelijker
tijd kunnen worden gerealiseerd.
1. Werd gesteld „de vijfde predikants
plaats", die in principe werd inge
steld. Gerealiseerd wordt deze na een
inspraak van de gemeente in septem
ber a.s. Deze „vijfde" is noodzakelijk
geworden door de groei van een nieuwe
wijk over het kanaal en de vestiging
van 2 Rusthuizen.
Als prioriteit no 2 werd gesteld de bouw
van enige bijlokalen bij de Hofplein-
kerk aan het Hofplein. Als derde prijkt
op de lijst de bouw van een kerkelijk
centrum in „Zuid". Dit samen met
Hervormden en Rooms-Katholieken.
KERKNIEUWS
Beroepen te Bussum: (vac. B. G.
Mees ten Oever) G. A. Westerveld
te Alpen a. d. Rijn; te Nieuw-Ven
nep: C. v. Ommen te Werkendam;
te Raamsdonk: kand. A. Vreugdehil
te Zwartewaal; te Rotterdam-Hil-
legersberg: J. v. d. Wal te Zwolle;
te Apeldoorn: G. A. Westefveld te
Alpen a. d. Rijn.
Aangenomen naar Nijkerk (vac. A.
I. Koffeman): M. Ros, geestel. ver
zorger te Sonnevanck in Harderwijk;
naar Scheveningen: Drs. M. C. Ker
sten te Zwolle.
GEREFORMEERDE
ORGANISTENVERENIGING
KRING ZEELAND
Vergadering op zaterdag 5 juli 1969,
te 14.30 uur in de Grote Kerk te
Tholen.
Bespeling door alle collega's van het
in 1832 door gebr. van Dam in
Leeuwarden gebouwde orgel.
Dit monumentale orgel leek ons een
waardige afsluiting van het seizoen
1968/1969. Laat de afstand u niet af
schrikken, u hoeft niet verder te reizen
dan het station in Goes. Van daar uit
zullen we te 13.30 uur met verschillen
de auto's vertrekken. Zorgt u er in ieder
geval voor, dat dit vol zitten. Collega's
uit Walcheren kunnen zich met collega
Karman (telefoon 01180-6014) in ver
binding stellen en voor Z.-Beveland
met collega Fraanje te Lewedorp, Tel.
01196-365 en collega Fierloos te Goes,
„Den Soeten Inval".
Ds correspondent,
P. Th. van Belzen,
Leliestraat 78, Goes.
DWARSLAGEN IN DE CHRISTEN
HEID door Liebje Kuylman-Hoekendijk
brengt een stroom van positieve pers
reacties teweeg. Vrijwel alle recensenten
onderschrijven uit een voorwoord van
Prof. Dr. H. Berkhof: „op een boekje
als dit zaten we eigenlijk al lang te wach
ten".
Het Weekbulletin (14 maart 1969) van
het Persbureau der Nederlandse Hervormde
Kerk schrijft: Mevrouw Kuylman con-
fronteere een aantal oudere en jongere
tradities („spiritualiteiten") -dwarslagen,
ook in onze eigen kerk(en)- met elkaar.
Zij geeft daarmee niet alleen een ver
helderende en op zich al waardevolle be-
schijving van de „dwarslagen" van (1)
het evangelist- (pinkster-) type van „de
genade via een individuele, persoonlijke re
latie met God", (2) het diaken-type van
„de genade via de relatie met de mede
mens", (3) het hoogkerkelijke (priester-)
type van „de genade via de ambten, sa
cramenten, liturgie en gebruiken en (4)
het leraar-type van „de genade via de
leeroverdracht". Er worden ook wegen
gewezen voor het samenleven en onderlinge
waardering als legitieme „dwarslaag" en
daarmee een voller verstaan van de bijbel
en een voller beleven van het waarlijk
christen-zijn.
Dr. O. Jager begon zijn N.C.R.V.- be
spreking (27 februari 1969) als volgt:
Deze week is er een boek verschenen
waarin ik als gewoonlijk begon aan te
strepen wat ik in deze rubriek zou kunnen
citeren om het te typeren. Maar tot mijn
verrassing merkte ik dat ik elke zin aan
streepte van elke bladzij. Ik zcu dit hele
boek wel willen voorlezen, omdat het zo
raak en zo wijs en zo nodig is.
Hij eindigde: H. ar pleidooi voor een
plurale gemeente in het spanningsveld van
de Geest mag niet als een irrcël idealisme
worden afgewezen. Zij wijst concrete we
gen aan, waarlangs zelfs de door haar
genoemde moeilijkheden tussen de N.C.-
R.V. en de Evangelische Omroep zouden
kunnen worden opgelost.
Prof Berkhof besluit zijn voorwoord
met: Men kan dit geschrift met vjeel
vrucht voor zichzelf op z'n eentje lezen.
Maar ik denk dat het pas ten volle aan zijn
doel gaat beantwoorden, als hieromheen
kringen uit de verschillende hier beschre
ven typen worden gevormd. Zulk kling-
werk kan een hoogst-noodzakelijk en be
vrijdend stuk gemeente-opbouw worden,
omdat daarin de leden opzettelijk samen
komen tot de opbouw van het lichaam van
Christus.
Zowel voor het een (op uw eentje) als
voor het ander (kringwerk) bevelen wij
dit boekje hartelijk bij u aan. Het telt
112 pagina's en kost ƒ6,25.
Mogen wij u herinneren aan de moge
lijkheid uw abonementsgeld voor het 2e
halfjaar 1969 ad 5.over te maken op
onze girorekening 42280 ten name van
Littooij 6 OlthofL Middelburg.
U spaart zichzelf dan 1.aan Incasso
kosten.
De Uitgevers.
Dit geldt niet voor de abonne's t|e
Vlissingen» Dit wordt op een andere wijze
geïnd.
HET WAPEN DER ARMEN.
Onlangs heeft de Leidse Universi
teit een symposion (samenspreking) ge
houden van allerlei geleerden over de
A. B. C. wapenen (Atomaire, Biologi
sche en Chemische oorlogsvoering).
Daar zijn verschrikkelijke dingen
openbaar geworden. Nee, niet openbaar,
want de ingewijden zullen nooit kun
nen zeggen: „We hebben het niet ge
weten". De geleerden weten het allang.
Maar om de een of andere reden dringt
die wetenschap maar niet door tot de
mensen. Ook niet en dat is het aller
ergste: tot de Kerkmensen.
Ook Prof. Röling was aanwezig. Hij
noemde het gifwapen een voor arme
landen betaalbaar wapen. Goedkoper
dan tanks en bommenwerpers. In de
Hervormde Kerkbode voor Haarlem
e.o. „Rondom de Bavo" stond een uit
voerig verslag van deze samenspreking,
geschreven door Bert van Duyn.
Ik knip er een gedeelte van uit. „Prof.
Ruys heeft de hoop gevestigd op de
publieke opinie". Maar als nu eens alle
Kerken- (rooms en protestants) en de
hele ratteplan samen hun mond open
zetten en begonnen te gillen, zo hard als
ze maar konden-, zouden dan de wapen
fabrikanten en hun aandeelhouders niet
gedwongen kunnen worden hun godde
loze doodspuiterij stop te zetten
A.D.
GEREF. KERKEN EN DE ONT
WIKKELINGSHULP.
De Kerk moet bereid zijn haar eigen
uitgaven voor interne zaken voortdu
rend kritisch te beoordelen tegen de
achtergrond van de ontstellende nood,
die in een groot deel van de wereld
heerst. Hierbij moet men denken aan
de verhouding tussen het geld en de
mankracht die beschikbaar worden ge
steld voor het werk binnen de ge
meente en voor het werk daarbuiten:
zending, diakonaat, evangelisatie.
Dit is een van de conclusies van een
groot rapport over de kerk en ont
wikkelingshulp, dat bij de gereformeerde
synode werd ingediend door een studie-
deputaatschap van elf profesoren, theo
logen, economen en zendingsmensen.
De synode aanvaardde dit rapport na
een aantal kritische notities te hebben
gemaakt. Deze zijn in de definitieve
uitgave van het rapport verwerkt. Het
is thans verschenen onder de titel
„Gerechtigheid en Barmhartigheid".
In het rapport wordt gesteld, dat de
ontwikkelingshulp een zaak is waarbij
de kerk ten nauwste betrokken is. Dit
geldt zowel voor het werk van de zen
ding en het werelddiakonaat als voor
de opdracht van de kerk tot de ver
kondiging van gerechtigheid en barm
hartigheid.
De kloof tussen rijke en arme landen
kan alleen worden overbrugd wanneer
er een fundamentele herstructurering
tot stand komt in de internationale ver
houdingen. Het westen zal bereid
moeten zijn in allerlei verbanden zijn
bevoorrechte positie t.o.v. de arme
landen op te geven. Het is noodzake
lijk, dat hierover in de kerk veel meer
voorlichting wordt gegeven, want -
aldus het rapport- er moet een mentali
teitsverandering komen.
Alle gemeenteleden hebben hierin
een taak.
Voorbeelden geeft het rapport van
buitenlandse kerken, die bij akties voor
eigen kerkbouw de helft van de op
brengst en zelfs de helft van hun le
ningen ter beschikking stelden van het
kerkelijk werk in de ontwikkelingsge
bieden. Zelf ging men over tot verso
bering.
De gereformeerde kerken kregen in
middels een functionaris ter beschik
king, die leiding zal geven aan de
voorlichting. Dit is Drs. C. H. Koetsier.
Zijn taak is het ook de totale proble
matiek van de ontwikkelingshulp voort
durend in het oog te houden en daarbij
na te gaan wat de kerk moet doen in
de naaste toekomst.
Deze planning zal geschieden binnen
het gehele kader van zending en we
relddiakonaat, in samenwerking met de
sektie voor ontwikkelingsvraagstukken
van de Raad van Kerken in Nederland.
Voor begeleiding van dit werk is een
speciale commissie gevormd. Hierin
hebben vertegenwoordigers van zending
en werelddiakonaat zitting, maar ook
politieke en sociaal-economische des
kundigen.
(Het rapport kan besteld worden
door storting van f2,50 op giro 2211
van het Algemeen Diakonaal Bureau te
Utrecht, bij 5 of meer ex. f2.10).
BROOD
Heer onze God,
Gij hebt uw woord gezaaid
uw zoon gegeven,
voor ons gebroken en gestorven
is Hij brood en leven
voor de wereld.
Wij bidden U
dat wij de kracht mogen vinden
om zijn weg te gaan:
dat wij voor elkander
vruchtbaar mogen zijn als zaad
en voedzaam als brood.
En dat wij zo
een gelukkig leven mogen leiden.
Dat wij uw woord vernomen hebben
God, dat wij het brood
gebroken hebben voor elkaar
laat dat voor ons een teken zijn
dat U dicht bij ons bent,
dat wij uw mensen zijn
Verlaat ons nooit, wij bidden U,
door U gevoed, door U bemind.
wees als het daglicht om ons heen
wees onze vaste grond
en meer dan dat:
onze toekomst, onze vader.
Huub Oosterhuis
uit: Bid om vrede
ALSTUBLIEFT GEEN LANGE
GEZICHTEN
Er staat nergens in de bijbel dat de
Here Jezus gelachen heeft maar u
kunt dat op meerdere plaatsen heel
duidelijk tussen de regels lezen.
Er staat wel dat de Here Jezus heeft
geschreid. O.a. toen zijn vriend Lazarus
gestorven was en Hij de dood, die
vreselijke vijand van het leven, als het
ware rook.
Maar in hetzelfde Evangelieverhaal
waarin staat: „en Jezus weende
lezen we ook dat de Here Jezus met
Zijn familie en Zijn discipelen heeft
aangezeten aan een bruiloftsmaal
(Johannes 2: 1 11). En ik verzeker u
dat het op zo'n Joodse bruiloft alles
behalve een stijve boel was.
En Jezus lacb'.e
De mensen die ook Hem op hun
bruiloft hadden genodigd wisten
meer of min wie Jezus was. Ze kenden
in ieder geval Maria heel goed. En
waren dan ook natuurlijk op de hoogte
van Maria's oudste zoon, wiens leven
aan de ene kant precies gelijk was aan
dat van alle andere mensen, maar die
J-
Op regelmatige tijden worden de
volgende rubrieken opgenomen in
ons blad:
Meditatie - Kroniek algemeen
kerkelijk actueelSamenspraak
gesprekken met de lezers)
In en om de wandelgangen van
het parlement Interviews met
bekende en onbekende mensen -
Onderwerpen van sociale aard
Jeugd over en voor de Jeugd)
Kerkmuziek en zang T.V.-
rubriek Uit de Pers
Zeeuwse Historische figuren
Wat gebeurt er in de R.K.-, Ned.
Herv.- en andere Kerken
Kerkelijke Nieuwsdienst
Feuilleton Officiële kerkelijke
berichten Boeken-recensies
Berichten van het Zendingsfront
-f
aan de andere kant toch ook zo anders
was dan iedereen.
Zoals Hij God liefhad en diende,
dat trok de aandacht.
De één werd er door afgestoten en
de ander werd er door aangetrokken.
Het had dat bruidspaar in Kana blijk
baar aangetrokken en daarom hadden
ze de Here Jezus ook genodigd.
Waren ze dan niet bang, dat Zijn
aanwezigheid een domper zou zetten
op hun vreugde
Liepen ze geen kans dat Jezus alles
in de war zou sturen, b.v. door een
dreigende prediking van Gods oordeel
Nee, want ze wisten dat hun bruiloft
er alleen maar beter en fijner en vrolijker
van kon worden. Want, hoe anders dan
anderen Jezus ook was, Hij stond niet
naast, maar midden in het gewone, volle
leven.
En Jezus lachte
Er zijn helaas velen, die denken dat
er in de buurt van de Here Jezus alleen
maar doodernstig gekeken mag worden.
En dat er bij Hem geen ruimte is
voor het gewone, natuurlijke leven.
Hoe door en door dwaas is diege
dachte
Dan kénnen ze Hem niet.
Toen mijn meisje en ik ons verloof
den, zei een vriendinnetje tegen haar:
„Ga je met een dominee trouwen
Moet je dan altijd over de dood en de
eeuwigheid praten
Wat een onzin
Het geloof in de Here Jezus brengt
juist de ware levensvreugde mee.
Zijn gemeenschap brengt het leven
juist tot bloei.
Al is de christelijke blijdschap geen
pretmakerij, die alleen door kan gaan
als je je ogen sluit voor de werkelijk
heid van alle leed in de wereld - nee,
we hoeven dat niet te verdringen Toch
kunnen we blij zijn.
Omdat de Here Jezus met ons is,
Hij, die door Zijn verzoening van de
zonde en Zijn overwinning op de dood
ons mensenleven gered heeft. Wat ik
niet begrijp is, dat de mensen zonder
de Here Jezus zoveel plezier kunnen
hebben. Weten ze dan niet dat ze boven
op een tijdbom zitten
Maar zouden ze wel echt blij en ge
lukkig zijn In ieder geval: het christe
lijk geloof is ontzaggelijk fijn!
A. D.
FEUILLETON
door
HERMAN DE MUINCK
74)
..Dat heeft niemand begrepen, papa zelf ook
niet. Tenslotte heeft hij het ingezien, enfin, daar
heb ik u iets van verteld".
Na even pauze zei mevrouw Fottema plotseling:
„O ja, Lucie, dat is waar ook, als ik je eens ont
moette, moest ik je de hartelijke groeten doen van
mevrouw Langeveld".
„Hebt u haar gesproken Bent u in Den Haag
geweest
„Ja, laat eens zien, een week of vijf, zes geleden.
Zij wist, dat je vader plotseling overleden was;
er was een rouwkaart gezonden".
„Zij was, nu ja, ze is een lief mens en mild in
haar oordeel, maar ik bemerkte toch wel, dat zij
het niet aardig vond, dat je niet van je liet horen.
Je bent er zo vaak geweest en toch altijd vriende
lijk behandeld. Zij was verbaasd, dat er tussen
jou en Jan geen contact meer was, maar wilde
nauwelijks geloven, dat ik je verblijfplaats niet wist.
Van Jan hadden we immers vernomen, dat je zoge
naamd zoek was Ik kon haar alleen pertinent
zeggen, dat je niet in Den Haag was en ook niet
op „Hondemastate".
Binnenkort zal ik haar uit Lochem uitvoerig schrij
ven. Ze krijgt trouwens ook onze verlovingskaart,
't Was heus geen opzet, dat ik haar niet geschreven
heb... 'k Heb niemand geschreven. Niemand wist,
waar ik vertoefde. Tot... Jan mij ontdekte. Anders
was ik nog onvindbaar geweest".
't Is wel een wonderlijke samenloop van om
standigheden geweest. Jullie moeten er Gods
leiding in zien, kinderen", zei de dominee.
„Maakte mevrouw Langeveld het goed".
„O, uitstekend. Haar zoon Frans, die ken je
natuurlijk, is nu klaar. Hij gaat werken op een
advocatenkantoor in Den Haag, om later te
associëren".
„Is hij al verloofd of getrouwd misschien".
Lucie blikte vluchtig naar Jan.
„Ik geloof het niet, maar zeker weet ik het ook
niet. Zij heeft er in elk geval niet over gesproken".
,,'k Zal haar schrijven. Zij is als een moeder
voor mij geweest. En dan hoop ik, dat zij mij niet
te hard zal veroordelen".
„O, dat zal wel meevallen. Zij heeft wel het
een en ander van mij begrepen".
„En nu, Jan, moeten we eens praten over jou.
Dat is niet zo eenvoudig, hé?"
„Och, 't is gauw verteld. Alleen de oplossing is
moeilijk. Die zie ik nog niet. Jan en Eevert moeten
elk jaar zeshonderd gulden hebben, te beginnen
als ik verdien En dan heb ik nieuws. Lucie is
natuurlijk op de hoogte. Ik kan de praktijk van
dokter Ter Horst in Neede kopen. Verleden
week heb ik met hem gepraat. Maar ja, hij vraagt
veertienduizend gulden voor zijn uitgebreide prak
tijk en apotheek. En vier duizend gulden voor zijn
mooi, groot huis. Mag ik in vijf jaar betalen. Dus
alles met elkaar vier en veertig honderd per jaar
aflossen, dat wil zeggen, de eerste vijf jaar. Dan
zou ik van dokter Ter Horst af zijn".
„Dus niet specialiseren, Jan
„Die gedachte heb ik uit mijn hoofd gezet,
want.
Lucie keek er van op. Dat wist zij nog niet.
Ze bevroedde, wat dat besluit Jan moest hebben
gekost.
„Er is geen beginnen aan. Je verdient zowat
niets. En dan minstens vijf jaar. Bovendien, ik
sprak er over met dokter Ter Horst, die het mij
sterk afried. Ik zou het altijd nog kunnen doen,
meende hij. Een jaar of vier, vijf huisartspraktijk
kon geen kwaad, was zelfs aanbevelenswaardig.
Het is niet onmogelijk dat hij gelijk heeft. Later
heb ik mijn besluit genomen, zijn raad op te vol
gen. Maar ja, wat moet ik Uiteindelijk donder
dag moet hij mijn beslissing hebben".
„Het lokt je wel aan, niet Jan
„Ja, Lucie, dat weet je. In Lochem heb ik het
met plezier gedaan en er veel geleerd ook. Ik zou
dan zo spoedig mogelijk, dokter Ter Horst gaan
assisteren, ook om er in te komen, en met april
volgend jaar de praktijk over te nemen.
„Lekker dicht bij mij", lachte Lucie.
„Ho, meisje, 't is nog niet zover. En het komt
ook niet zover Het is niet te doen voor mij".
„Als je nu eens tot april assistent van die dok
ter zou worden, verdien je dan ook iets
„O ja, dat vergat ik nog. Ik heb een vrij be
hoorlijk salaris, dat in de koopsom begrepen is.
Ik zou in het doktershuis kunnen inwonen, maar
een kamer is ook wel te krijgen. Wat ik misschien
zou prefereren. Maar och, dat is allemaal geklets.
Wat is er, vader
„Ja, jongen ik wil je zo graag helpen. Misschien
weet ik een weg. 'k Wil eens praten met een paar
rijke lui. Je kunt..."
„Wat praten en zeuren we toch over geld
vroeg Lucie,glimlachend. Opzettelijk had zij er in
Lochem niet over gesproken, 't Was beter als
vader en moeder Fottema er bij waren. Want...
verzet zou er komen bij Jan.
Verbaasd keek het drietal haar aan.
,,'t Is toch geen kwestie van geld Ik heb meer
dan jenodig hebt, Jan Je kunt je neven afbe
talen en de praktijk van dokter Ter Horst kopen
en contant betalen. Dan heb je geen zorgen. We
werken samen hard en sparen. Over een jaar of
vier, vijf, bij leven en welzijn hebben we dan vol
doende geld (dat heb ik eigenlijk nu al, jongen)
om je studie voor chirurg op te nemen en te vol
tooien".
„Maar, Jan, dat is geweldig riep zijn moeder.
„Neen, neen, zó moet het niet. Ik trouw Lucie
niet, omdat zij geld heeft".
„Jan, je moet je nu door je eigenwijsheid en door
je misplaatste trots voor de tweede maal brokken
gaan maken Je moest je schamen We leven en
handelen toch samen Daarvoor ben ik. toch je
vrouw straks, in april of mei
Onthutst zagen de dominee en zijn vrouw el
kaar aan: zo scherp hadden zij Lucie nog nooit
ontmoet, feitelijk was zij nooit scherp geweest.
Wat een uitval Het geval zat haar blijkbaar
hoog.
Jan zeide niets; zag haar alleen maar aan.
„Vergeef me, Jan. Ik was van de kook, geloof
ik. Wat scherp. Maar je doet ook zo dwaas. Mijn
geld wordt toch jouw geld, in elk geval van ons
beiden dan en... je zeurt en zaagt maar door. Is
dat nu dankbaarheid
„We praten er vandaag nog eens samen over,
Lucie", zei hij besluiteloos.
Tegen zes uur kwam het tweetal uit Rotter
dam terug. Lucie lachend: „Vader, moeder do
minee Fottema en zijn vrouw keken elkaar verrast
aan: die aanspraak had Lucie tot nu toe nog niet
gebezigd mag ik u voorstellen: Jan Fottema, de
aanstaande, geziene dokter van Neede, later be
kend chirurg".
EINDE
