IbiclU Officiële berichten Eeuwfeest Krabbendijke Generale Sqnode Tw/ee aan twee 1 B de gemeente 1 JL „HO ND EM AST ATE" T.V. uitzending van ,JZingend ge loven", o.l.v. Frits Mehrtens, uit diver se kerken. Hier is ook bijzonder veel van te leren en te horen en zien op het televisiescherm. Vooral ook hoe de jonge" mensen en kinderen de nieuwe liederen fris en opgewekt zingen. En ook niet te vergeten onze Zondag- avondzang", om 20.05 uur. Een pro gramma van kerkliederen onder redaktie van Dr. Willem Mudde en Kees Deenik. Hiervoor willen we uw aandacht en in teresse vragen, brs. en zrs. en collega's organisten. Kringcorrespondent P. Th. v. B. HOEK Voor regeling predikbeurten Hoek: J. Ruijtenberg, Magrette 52, Axel, tele foon 01155-1814. ZIERIKZEE Beroepen in de vacature Ds Nawijn, Ds. Vos te Lichtenvoorde. KORT VERSLAG van de door de classis Tholen te Bergen op Zoom gehouden ver gadering op woensdag 5 februari 1969, te 19.00 uur. 1. Namens de samenroepende kerk van Bergen op Zoom opent Ds. van der Stoei de vergadering, laat zingen Ps. 138, 2 en 3, leest Mare. 10, 35-40, gaat voor in gebed en spreekt n.a.v. het gelezene een welkomstwoord. 2. De kerken van Poortvliet en Rilland- Bath zien de credentiebrieven na. Alle kerken zijn wettig vertegenwoordigd. Er is een instructie van de kerk van Krabben- dijke. 3. Constituering van de classisvergade- ring. Het moderamen is als volgt: Ds. W. J. v. d. Kerk, praeses; Ds. P. van Dijk, assessor; Ds. P. Torenbeek, actuarius. 4. Lezing, vaststelling en goedkeuring der notulen. 5. Onder de ingekomen stukken bevinden zich o.a. een schrijven van de deputaten Rome-Reformatie, de nieuwe kerkvisitatie regeling voor de part. synode van Zeeland, de nieuwe tractementsregelingen voor pre dikanten, aanvullende rapporten over de tucht over doopleden en de plaats van de vrouw in het ambt met de bijbehorende kerkrechtelijke regelingen, een schrijven van de heer Snoodijk te Halsteren dat de boeken van de quaestor der classis in orde zijn bevonden. 6. N.a.v. de ingekomen stukken ontstaat een discussie die hierin uitmondt dat de deputaten Rome-Reformatie uitgenodigd zullen worden om op een extra-classisver- gadering te komen spreken. Vooraf zal door de kerken een inventarisatie worden opgemaakt over hetgeen al of niet ter plaatse wordt gedaan aan het contact met de R.K. kerk. De actuarius zal een vragen lijst samenstellen. Op het vraagstuk van de huwende pre dikante zal de mei-classis terugkomen. De voorgestelde kerkrechtelijke regeling waar bij in geval van huwelijk losmaking van het ambt volgt lijkt de classis een onjuiste koppeling van ambt en huwelijk. 7. De instructie van de kerk van Krab- bendijke behelst een verzoek tot het mogen houden van een gezamenlijke dienst met de hervormde kerk ter plaatse op 6 april 1969. Dit wordt toegestaan. Tevens wordt de kerken er nogmaals op gewezen dat het hier de regel is om gezamenlijke diensten van te voren aan te vragen bij het mode- ramen van de classis. 8. Ds. van de Stoel rapporteert over de zending te Rembang en in Ruanda. 9. De classicale predikantentractemen- tencommissie rapporteert dat over 1968 alles in orde is bevonden. De commissie zal opnieuw het verzoek krijgen de trakte menten te controleren per l-l-'69 met het oog op de aanstaande kerkvisitatie. 10. Rapport dat de boeken van de hulp-*' behoevende kerken in de provincie in orde zijn bevonden. 11. Ds. van de Stoel die zitting heeft in de zogenaamde Deltacommissie vertelt het één en ander over de toekomstige ker kelijke ontwikkelingen binnen het Delta gebied. De classes moeten opnieuw bezien worden, kleine kerken moeten combineren enz. En voor onze classis ligt de klemmen de vraag: ,,Wat te doen met de classis Tholen". Besloten wordt een onderzoek- en ad viescommissie te benoemen waarin uit elk der 7 kerken één lid zitting zal nemen. De actuarius krijgt opgave van de door de plaatselijke kerken benoemde leden, daarna zal het moderamen als samenroeper op treden. 12. De steunaanvrage van Bergen op Zoom voor het evangelisatiewerk wordt besproken. Er zal 400,komen uit de classis en 1300,uit de prov. kas. 13. De kerkvisitatie 1969 wordt gere geld. Tholen, Poortvliet en A. J. Polder: Ds. van de Stoel, br. Hartingsveld. Bergen op Zoom en Oud-Vossemeer: Ds. Toren beek, br. van de Reest. Krabbendijke en Rilland-Bath: Ds. van Dijk, br. Droogers. Aan de septemberclassis dient schriftelijk rapport uitgebracht te worden. Bij de visi tatie kan gebruik gemaakt worden van de nieuwe prov. regeling die twee jaar op proef dienst zal gaan doen. 14. Rondvraag: a. aan Ds. van Dijk wordt verzocht Mr. Versluys de hartelijke groeten van de classis over te brengen; b. de kerk van Rilland-Bath biedt een predikheer aan aan die kerk die zondags in moeilijkheden zou geraken bij het af staan van de eigen predikant (en) aan het recreatiewerk; c. er is kritiek op het op- namebeleid van de Zeeuwse Kerkbode; d. de ouderlingencursus te Bergen op Zoom onder de geroemde leiding van Ds. Toren beek uit A. J. Polder wordt nogmaals onder de aandacht gebracht. 15. Volgende vergadering: 7 mei 1969 te Bergen op Zoom, te 19.00 uur. Samen roepende kerk: Krabbendijke. 16. Ds. van de Kerk sluit met dank zegging. Namens de moderamen der classis Tholen, P. van Dijk, assessor h.t. Op d.v. 2 maart a.s. hoopt de Geref. Kerk van Krabbendijke te herdenken, dat 100 jaar geleden de Christelijk Afgescheiden gemeente" aldaar werd ■gesticht, .waaruit zij is voortgekomen. Het is een lange tijd van 1869 tot heden. In deze periode, waarin de kerk groeide van 52 naar 460 zielen, heeft er heel wat plaats gevonden, ook binnen haar muren. Met dankbaarheid denken wij aan degenen, die zich in de loop van al deze jaren ingezet hebben voor hun kerk. Maar vooral mogen wij God danken, dat Hij door al deze mensen en omstandigheden heen, zijn kerk heeft willen opbouwen en bewaren bij zijn Woord. De vreugde, dat bij ons zolang dit woord heeft geklonken, hebben wij ook willen uitdrukken. T.g.v. het eeuwfeest is een aktie opgezet voor een evange lisatie-centrum op de heuvel Rwahi bij Kigali in Rwanda. Het leek ons een goede gedachte bij dit eeuwfeest te offeren voor een kerk, die nog maar kortgeleden ontstond en die met dit centrum in een gebied gaat werken, waar ternauwernood het Christelijk ge loof is doorgedrongen. Mocht U de kerk van Krabbendijke of deze aktie een warm hart toedragen, dan kunt U uit die warmte munt slaan door uw bijdrage te storten op postrek.39 02 62 van de Raiffeisenbank „Krabbendijke" t.n.v. Geref. Kerk- „Kigali" (rekening nr. 04989). Op 3 maart a.s. hopen we een her- denkings vergadering te houden. Een herdenkingsboekje met de geschiedenis van de Geref. Kerk van Krabbendijke is te verkrijgen a 2,— per ex. bij Ds. W. J. van de Kerk. In Sneek wordt op 13 mei de generale synode van de gereformeerde kerken geopend. Hieraan gaat, op de avond van 12 mei, een gebedsdienst vooraf. Voorganger in deze dienst is Dr. P. G. Kunst, praeses van de vorige synode. De eigenlijke werkzittingen van de sy node beginnen, nadat de agendastukken in commissievergaderingen gedurende de zomermaanden zijn behandeld, op maandag 25 augustus in het centrum De Blije Werelt te Lunteren. Daar ver gadert de synode, zo is de bedoeling, maandelijks een week tot maart 1970. Belangrijke punten op de agenda van de komende synode zijn het vraagstuk van oorlog en vrede, de kerkelijke pro blematiek in de grote steden en in samenhang hiermee de vraag of andere organisatorische structuren voor de kerk gewenst zijn. Hierover worden uit voerige studierapporten verwacht. Ook komen enige onderwerpen opnieuw ter sprake zoals de eventuele aansluiting bij de Wereldraad van Kerken, de or ganisatie van het vormingswerk, de intercommunie en de toelating van de vrouw tot de kerkelijke ambten. Bij dit laatste punt gaat het er alleen nog om enige kerkordelijke bepalingen vast te stellen voor vrouwelijke predikanten. Ook is een concept voor een gezamen lijk hervormd-gereformeerd gezangboek ingediend. UTRECHT STELT CRITERIA VOOR KEUZE VAN SYNODELEDEN Bij de keuze van de leden voor de generale synode van de gereformeerde kerken wil de classis Utrecht een aan tal maatstaven hanteren, die kunnen leiden tot een zo goed mogelijke repre sentatie van de kerken in de synode. Men wil o.a. letten op speciale des kundigheden op het gebied van b.v. evangelisatie, gemeente-opbouw, oeku- mene, jeugdwerk enz., op een juiste leeftijdsspreiding van de synodeleden, op een verdeling tussen stad en platte- landen en op voldoende doorstroming, zodat iemand niet vaker dan tweemaal achtereen gekozen wordt als synodelid. De classis Utrecht besloot deze maat staven reeds te hanteren voor haar af vaardiging naar de particuliere synode van de provincie Utrecht. Men wil be reiken, dat deze particuliere synode de zelfde criteria zal toepassen bij de keuze van de vijf leden, die de provin cie Utrecht op de generale synode zul len vertegenwoordigen. Zoals b ekend is het de bedoeling, dat de generale synode volgens een nieuw schema gaat vergaderen. De agenda zal systematisch ingedeeld worden in groepen van met elkaar samenhangende onderwerpen, over ze ven vergaderwerken. Daardoor wordt het mogelijk, dat meer mensen aan het synodewerk kunnen deelnemen. Men denkt daarbij o.a. aan jongere ouder lingen. GEREF. KERKEN KRIJGEN FUNCTIONARIS VOOR ONT WIKKELINGSHULP Tot functionaris voor ontwikkelings hulp van de gereformeerde kerken is benoemd drs. C. H. Koetsier (36) te Nunspeet. De opdracht voor drs. Koet sier, geformuleerd door de generale synode, is de problematiek van de ont wikkelingshulp te bestuderen en dan met name de specifieke kerkelijke taak hierin. Hierover zal hij voorlichtings materiaal moeten vervaardigen voor de plaatselijke gemeenten. Drs Koetsier, die tot voor kort in op dracht van de gereformeerde zending in de Indonesische stad Semarang werk zaam was voor de kadervorming, wordt aan het Algemeen Diakonaal Bureau te Utrecht verbonden als staflid. Hij staat echter in dienst van de gereformeerde zending en het diakonaat gezamelijk. In zijn arbeid zal hij ook samenwer ken met een eventueel op te richten sectie ontwikkelingshulp van de Raad van Kerken in Nederland. Voor hij naar Indonesië ging was drs Koetsier predikant te Koog aan de Zaan. Hij heeft zich in de Zaanstreek ook speciaal bezig gehouden met de vraagstukken van de kerk en samen leving in een geïndustrialiseerd gebied. ENTREE VAN „KERKELIJKE WERKERS" IN DE GEREFOR MEERDE KERKEN In Baarn zijn de eerste cursisten van de opleiding voor kerkelijk werker in de gereformeerde kerken geslaagd. Hec gaat hier om niet-theologen, die functies hebben of krijgen in diverse vormen van evangelisatie-werk, sociaal groepswerk enz. De cursus voor kerkelijk werker duurt twee jaar en wordt voornamelijk gedurende de weekenden gegeven. De eerste vier geslaagden zijn mej. E. Boekestijn. uit Rotterdam, landelijk instructrice voor het evangelisatie-club werk „De Poort"; mej. F. Finke uit Gorkum, werkzaam bij het bijzonder jeugd- en gezinswerk; de heer C. H. v. Hof uit Niezijl, thans hoofd van een christelijke school, die in het volwassen- werk een functie krijgt en de heer P. J. Visser, die in zendingsdienst naar Suriname zal gaan. Op het ogenblik studeren nog 15 cursisten in Baarn. Prof. Dr. K. Dijk. In steeds meerdere kerken wordt de oude traditie van het twee-mans-huis bezoek losgelaten. Lang heeft men dit als een beginsel beschouwd. Het was immers op de Schrift gegrond. De Here Jezus zond zijn discipelen twee aan twee er op uit. Voor velen was dit jarenlang een uit gemaakte zaak. Door het schriftbewijs was de quaes tie volkomen duidelijk. Daar viel niet aan te tornen. Toch waren er ook vroeger wel die bij het bijbellezen hun verstand ge bruikten. Ik noem hier Prof. Dijk die in zijn jonge jaren met kracht het conservatis me in onze kerken heeft bestreden. In 1953 werd er een boek uitgegeven ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de Theologische Hoge school te Kampen. Dit boek bevatte een verzameling studies, onder de titel „De Apostolische Kerk", aangeboden door de professoren van Kampen. Daarin schreef de toen al niet zo jonge Dijk: huisbezoeken, die bij voor keur door één opziener moeten gebracht worden, om het vertrouwelijk karakter tot zijn recht te laten komen. Reeds eerder had hij zich over deze zaak uitgesproken o.a. in het gerefor meerde ouderlingenblad en in het „Handboek voor de ouderling". Schriftbewijs. Maar hoe zit dat dan met het voor beeld dat de Here Jezus gaf Is dat niet normatief. Nee, want dat de Here Jezus zijn discipelen twee aan twee uitzond, is heel begrijpelijk voor de omstandigheden van toen. Volgende week is het Vrouwen wereldgebedsdag. In ongeveer 160 lan den en landstreken wordt hieraan door vrouwen van allerlei taal en ras en kleur deelgenomen. Dit jaar is het thema: „Samen naar Christus toegroeien". Laten we ons verenigen in dit ge meenschappelijk gebed om eenheid en vrede. Daar waren allerlei moeilijkheden en gevaren van de weg. Het begrip ,,weg" was toen heel iets anders dan nu. Meestal moest de weg nog worden gebaand. Want in de regentijd spoelde het water alles dooreen, wat een beetje op een weg had geleken. In donker was het helemaal ingewik keld. Men moest elkander bijlichten met een soort lantaarn. En voor alle ge beurlijkheden was het wel heel prettig als men met z'n tweeën was. Het staat düidelijk in Prediker 4 9 „twee zijn beter dan één, omdat indien zij vallen, richt de een de ander weer op. Maar wee de ene, die valt, zonder dat een metgezel hem opricht Ook nog van andere gevaren weet de Prediker. Het was buiten de steden onveilig. Rovers zwierven rond en loer den op eenzame reizigers. „Kan iemand er één overweldigen, twee zullen tegenover hem kunnen standhouden" (vs 12). Dat deze gevaren niet denkbeeldig waren ook in de N.T. tijd, blijkt wel uit de gelijkenis van de barmhartige Samaritaan. De gelijkenissen waren plaatjes waar op het dagelijkse leven door de Heiland werd uitgebeeld. Iemand liep dus, dat was een ge wone zaak, risico in handen van rovers te vallen, als hij alleen op weg was. Nu, dat risico lopen wij tegenwoor dig niet meer. We kunnen zeggen, wat we willen over de „tegenwoordige tijd" en over de „wereld", we zullen toch moeten toe geven, dat een paar dingen beter zijn dan vroeger. Wij kunnen in stad en dorp veilig over straat gaan. En een raad, die de Here Jezus inder tijd gaf en die toen vanzelfsprekend was, heeft in dit opzicht geen zin meer. Ook zonder dat de Heiland het ge zegd .had, zouden de discipelen zeker twee aan twee zijn gegaan. Ook in de apostolische tijd zien we Paulus en de anderen steeds in gezel schap onderweg op hun zendingsreizen. Bijzondere gevallen. Er kunnen zich echter situaties voor doen dat het raadzaam is ook tegen woordig, om samen op huisbezoek te gaan. Soms is het gewenst, dat er een ge tuige is, om te bevestigen wat er ge zegd werd tijdens een bezoek. Hoe licht worden opzettelijk of on opzettelijk iemands woorden verdraaid of krijgen door een ander accent een heel verkeerde bedoeling. Bezoeken, waarvan het gesprek een beslissend karakter heeft, dienen zeker door twee ambtsdragers te worden afgelegd. Dan zijn er de bezoeken aan een grotere kring. Als het gezin bijeen is, met een stel opgroeiende kinderen erbij, is het wel heel nuttig, om samen te (vervolg op pag. 4) FEUILLETON door HERMAN DE MUINCK (58) „Laat maar staan, papa. Wat moet ik er mee doen?" „Zoals je wilt. Maar er is méér. De zaak is er ook nog. En particulier kapitaal. In de zaak wordt flink verdiend. Als er nu niet gebeurde, zou, als ik er niet meer zou zijn, het meeste van de winst en van mijn kaptaal naar jou toegaan dat is wettelijk, dan zou je moeder een deel krijgen en de rest, wat de zaak betreft natuurlijk, was voor Kees van Stralen, die mededirecteur is niet alleen maar ook klein-aandeelhouder. Ik hoop dat je me volgen kunt". „Ik geloof het wel, papa. Maar als u nu er persé over, praten v/ilt, kan dat dan later niet?" Nee, dat moet nu gebeuren. Ik heb je slecht be handeld, nota bene mijn eigen, lieve dochter! Je moeder van alle markten thuis, informeerde zo eens langs haar neus weg en toen ik het haar meedeelde, nu, toen was zij niet best te spreken, 't Werd een scène van jewelste, die een paar dagen geduurd heeft. Jij had je moeders versterf, waarvan je goed kon leven. Zij had twee kinderen, in elk geval een stakkerd van een jongen (toen had zij wel belang stelling voor hem!) dat ging toch zó niet; zij was toch mijn vrouw! Zij gunde Van Stralen het geld niet eens; als directeur had hij een best salaris. Ik ben gezwicht Lucie, ik kon er niet tegenop; die herrie maakte mij kapot. Dus is er, tegen de zin en de raad van Verwey, een testament gemaakt. Zij „Hondemastate" en tweederde van de winst uit het bedrijf en mijn kapitaal; Van Stralen een derde van de bedrijfswinst. Aan hem wilde ik niet tornen, beslist niet. Een aardige kerel; een harde werker. Bovendien laten de statuten van de n.v. het zó niet toe. Met zijn goed directeurssalaris en een derde van de winst is hij goed betaald. Maar ik had om nog meer en nog langer herrie te vermijden, mijn eigen dochter onterfd". Van Adrigem kreunde. „Och, paps, wat geeft dat! Laat ze er dan ge lukkig mee zijn. Alleen hoop ik, dat het nog lang duurt. Ik kan je niet missen, paps. Je bent alles, wat ik heb". „Ja, ja, maar ik heb je slecht behandeld. Doch het is nu in orde. Een week 'geleden heb ik met Verwey gepraat. Er komt een nieuw testament, dat morgen getekend wordt. Jij en je moeder ieder de helft van „Hondemastate" en ieder de helft van mijn kapitaal. Ieder éénderde van de bedrijfs winst. En Van Stralen ook een derde. Zij weet er niets van. Ik vertel het ook niet. Andérs heb ik geen leven". „Het is goed, papa. Denk er niet meer over. U is zo moe als wat. We gaan vroeg naar bed. En als ik u was, ging ik overmorgen niet naar Den Haag. Dan hebt u hier een rustig weekend. Moeder redt zich daar wel". „Neen, ik moet er wel heen. Maandag daar nog zaken doen ook. En moeder zou niet te spreken zijn, als ik niet kwam". „Als u ziek is kunt u toch niet komen?" „Maar ik ben niet ziek". „Nu, wel verschrikkelijk moe. Laat mij morgen een telegram zenden, dat u oververmoeid is. Dat is de waarheid. En dan blijven we lekker met z'n beidjes". Hij glimlachte flauw. „Je zou me haast nog overhalen, kind". „Dan haal ik u morgen helemaal over", lachte Lucie, die al begreep, dat zij haar zin zou krijgen. Zij was er, voor haar vader, dankbaar voor. „We zullen nog wel eens zien. Maar we lopen alle kans, dat zij dan zaterdagavond hier is". „Bij al haar brutaliteit en haar berekenend op treden is zij bang, dat ik haar zal verlaten. Een half jaar geleden of zoiets heeft Verwey mij die raad al gegeven. Echtscheiding zal niet gaan, zei hij, want dan moeten jullie allebei heel hard liegen. Nu is je vrouw van de eerste leugen in haar leven niet gebarsten, maar echtscheiding wil zij beslist niet. Misschien is er kans op scheiding tussen tafel en bed, al zal zij die ook tegenwerken. Je koopt in Zeestad een aardig huis, waar je met Lucie kunt wonen en je betaald haar de vastgestelde alimen tatie. Je bent zo van haar af. 't Was alles cynisch van Verwey. Ik denk aan geen van beide, 'k Wil geen publiek schandaal, 't Is ook niet fatsoenlijk. Nee, zó niet. Ik zal mijn pakje, door eigen schuld, misschien nog jaren moeten dragen". Lucie rilde bij de gedachte, die haar vader, via notaris Verwey, uitsprak. „En Lucie mijn meisje, vertel me nu eens: ver neem je nooit meer iets van Jan?" „Neen, papa, hij is hier verleden jaar november voor het laatst geweest en daarna is alle contact verbroken, door hem. 'k Heb nog geschreven, maar geen antwoord". „Vreemd. Niks voor Jan. Ik mocht hem graag. Wanneer zou hij arts zijn, dacht je?" .,'k Heb er deze week nog over gedacht. Als alles goed is gegaan, over een jaar, denk ik". „En dan wilde hij verder studeren? Nu, ik had hem met graagte financieël geholpen. Waarom ben je hem niet in Utrecht gaan opzoeken en hem een verklaring gevraagd? „Hoe kon dat nu, papa? We waren toch niet verloofd? Hij heeft mij nog nooit gevraagd. We gingen alleen vriendschappe lijk met elkaar om. En denkt u dat ik mij wil aanbieden door naar hem toe te gaan?" In Lucies stem klonk eerlijke verontwaardiging. „Je hebt gelijk, kind, dat ging niet. Zal ik eens voor je schrijven?" „Dat is toch precies hetzelfde, paps, als wanneer ik er heen zou gaan? Vermoedelijk zoudt u ook geen antwoord krijgen". „Tja, je hebt weer gelijk. Dan weet ik het niet meer". ,Ik ook niet. Ik begreep het niet en ik begrijp het nog niet. Aanvaarden. Er zit niets anders op". „Valt het je moeilijk, Lucie? Hou je van hem. Had je zijn vrouw willen worden?" „Ja, papa, daar rekende ik stellig op", hakkelde Lucie. „Triest voor je kind". „Maar nu gaan we naar bed, hoor, paps. U bent er nodig aan toe". (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1969 | | pagina 2