De recreatie in ff.-Z. Vlaanderen
Officiële berichten
Uit de Qemeenten
Zie, !k maak alle dingen nieuw
Wie op de wind let,,.
„HONDEMASTATE"
V
Eén der campings heeft een groot
gebouw op haar terrein neergezet, dat
speciaal voor de kerken bedoeld is. Het
bestuur van die camping bestaat uit een
enkele R.K., Geref. en is verder „kerke
lijk - niet-meelevend" Bij dat gebouw
staat een caravan, afgestaan voor de
teamleden.
Dit jaar waren er voor het eerst jonge
mensen uit R.K. kring en Prot. kring.
Dat eist een speciale begeleiding.
Het moeilijke is, nu er ook in ons
blad geschreven wordt over de rand-
kerkelijkheid, dat je in onze samenleving
komt te staan voor het feit dat in die
samenleving de kerk zelf een randver
schijnsel is geworden. Daarover zou je
apart kunnen schrijven. Onze jonge
mensen die er werkten hebben dit jaar
met hun arbeid onder de jeugd en daar
door het contact met de ouders die weg
vrijgemaakt naar de kapelaan en de
dominee die daar werkten, terwijl om
gekeerd de weg van de kapelaan en de
dominee uit vrijgemaakt werd naar de
teamleden. Ja, gewoon spel, gewone
hulp bij de ontspanning. U moet niet
vergeten dat zo'n camping een samen
leving apart is - in de topweken een
2300 bewoners - een kleine gemeente
(burgerlijk) - samenleving apart.
De mensen komen zo uit hun werk,
fabriek, kantoor, bedrijf en dan staan
ze er ineens met hun gezin alleen;
waarvoor vader in de gewone werkom
standigheden haast geen tijd heeft. Er
is door de leiding van zo'n camping
heel wat werk nodig om sanitair, hygië
nische, organisatorische dit alles in
goede banen te leiden.
Door de arbeid van het team groeien
er via de kinderen contacten van de
ouders met hun buren. Wij waren eerst
begonnen met zondagochtendwijdingen
vóór de kerkdiensten in de restauratie
of in het gebouw. Maar hierbij hing
veel af van het weer en de temperatuur,
want dit alles moest geschieden vóór
de normale kerkdiensten in het dorp,
dus kort en in haast. Dit jaar vonden
ze een R.K. geestelijke bereid deze
ochtendwijdingen te houden met ge
sprek na; het ging over vraagstukken
als: „Wat is christelijk leven". „Welke
betekenis heeft de Bijbel", „Hoe denkt
U over de kerk" enz.
Dat ging beter. Er waren gesprekken
van mensen uit allerlei kring. Er was
een lectuurstand en een E.H.B.O.-post,
want je komt ook vele plotselinge ziek
ten tegen, dus een nauw verband met
artsen.
W. J. Musch.
(wordt vervolgd)
ii
Afrika en het communisme.
Het spook van de koloniale tijd.
Daarbij komt, dat al deze volkeren
nog sterke herinneringen bewaren aan
de koloniale overheersing, waartegen zij
zich nu zo fel afzetten. De generatie, die
van die tijd het meest te lijden had, heeft
thans de leiding. En weer kan het alleen
maar verwonderen, dat de verhoudingen
met het Westen, met de oude koloniale
machten zo goed is.
Maar jaloers blijven ze waken voor
eigen zelfstandigheid en neo-kolonialis-
me is nog altijd de rode lap. Zij hebben
het juk van het Westen afgeschud,
maar niet om nu zich te buigen onder
andere heren, bijv. die uit Moskou of
Peking, die onder de schone schijn van
communistische verbroedering, toch al
leen maar uit zijn op eigen macht.
Het pleit voor de tegenwoordige
leiders van het jonge Afrika, dat zij
dwars door dit masker heen zien. Een
van hen heeft het eens zo gezegd: „de
blanken wilden onze lichamen hebben,
maar de roden ontnemen ons ook de
ziel".
Welk communisme
Klaus Mehnert, een van de kenners
van Afrika heeft er onlangs nog op
gewezen, dat het vroeger relatief ge
makkelijk was om voor het communisme
te kiezen. Het diende zich aan als het
ene wereldwijde ideaal. Maar wat be
tekent het communisme vandaag De
links-radicalen in vele landen weten niet
meer, wie hun helden zijn: is het het
russische communisme, of Mao? Moeten
ze Fidel volgen of Tito? Het gelovige
vertrouwen in één hecht communistisch
front heeft plaats gemaakt voor een
grote dosis scepsis. Dan kiest men liever
niet en zoekt het in een socialisme a la
Afrika.
Daarbij komt dat de inval in Tsjecho-
Slowakije ook in Afrika velen de ogen
heeft geopend voor de brute machts
wellust van Rusland. Moskou is niet
meer het centrum van de broederschap
van het communisme in de wereld. Het
is voor velen in Afrika alleen nog maar
een imperialistische staat, zoals er zo
vele in het Westen zijn.
Is nu de sympathie soms naar Peking
omgebogen? Het lijkt er niet op.
Natuurlijk had Peking in eerste instan
tie veel voor. Het waren tenslotte ook
kleurlingen, die chinezen. Zij hadden
ook de imperialistische knoet gekend.
Maar ondanks dat, hebben de chinezen
toch geen kans gezien om de afrikaanse
wereld enthousiast te maken voor een
versie van de culturele revolutie zoals
die thans China verscheurt.
Het' chinese denken past ook niet bij
het afrikaanse en heel het optreden van
de zelfverzekerde chinese afgezanten,
wekte in Afrika weinig sympathie.
Voorlopig houdt de Afrikaan de com
munistische boot nog af.
Persverslag van de vergadering van
de classis Tholen, gehouden op
woensdag 13 november 1968.
Namens de roepende kerk van Anna
Jacobapolder opent Ds. Torenbeek de ver-
qaderinq. Gezonqen wordt Ps. 36 3, qe-
lezen Joh. 1 46-52.
Ds. Torenbeek gaat voor in gebed, heet
de afgevaardigden welkom en verzoekt de
kerken van Krabbendijke en Oud-Vosse-
meer de credentiebrieven na te zien. Alle
kerken blijken wettig vertegenwoordigd te
zijn. De vergadering wordt geïnstitueerd.
Praeses Ds. P. van Dijk, scriba Ds. Toren
beek, assessor Ds. van der Stoel. De notu
len van de vergadering van 4 september
worden gelezen, ongewijzigd goedgekeurd
en getekend.
Het punt zaken uit de notulen levert geen
discussie op. De kerken van Anna Jacoba
polder, Krabbendijke en Oud-Vossemeer
hebben een instructie.
De correspondentie wordt behandeld.
Oproep van de kerk van Goes tot het
houden van een Particuliere Synode in
Zeeland en verzoek afgevaardigden te
kiezen. Op verzoek van de praeses nemen
de broeders Uyl van Tholen, de Jong van
Poortvliet en Abrahamse van Anna Jacoba
polder zitting in het stembureau. Gekozen
worden:
tot primi-predikanten, A. G. v. d. Stoel
van Bergen op Zoom en P. Torenbeek van
Anna Jacobapolder;
tot secundi-predikanten, P. van Dijk te
Bergen op Zoom-Oud-Vossemeer en W.
van de Kerk te Krabbendijke;
tot primi-ouderlingen, H. J. van-Ham te
Krabbendijke en H. Wagenaar te Bergen
op Zoom;
tot secundi-ouderlingen, M. I. J. Contant
te Tholen en C. van Strien Cz. te Anna
Jacobapolder;
tot primus-diaken, W. Vos te Bergen op
Zoom;
Gevaarlijke onderstroom.
Toch zullen we onze ogen niet mogen
sluiten voor bepaalde symptomen, die er
op kunnen wijzen, dat de situatie zo kan
veranderen. De jongere generatie name
lijk is veel feller anti-westers ingesteld,
dan de oudere. De revolutie van de ge
wekte verwachtingen ziet maar al te
scherp de tegenstellingen tussen de
armoede van eigen land en de over
vloed van het westen.
Deze onderstroom blijft een be
dreiging vormen voor de rustige ont
wikkeling in alle afrikaanse landen.
'n Andere dreiging is de steeds ver
der voortschrijdende urbanisatie, de trek
naar de stad. Die stelt deze jonge lan
den en volken voor bijzonder zware
problemen. Want deze massa in de
slums, waar ook ter wereld, is een
gretige voedingsbodem voor alle ge
dachten en ideologieën, die in de ar
moede hun een andere betere wereld
voorspellen.
Het communisme heeft de tijd. Het
ziet in Afrika nog grote kansen.
Als de nationalisten het moeten af
leggen tegen de trots van de stammen,
als de tegenstellingen tussen de stam
men een chaos oproepen als in Nigeria,
dan staat in bepaalde delen van Afrika
de chaos voor de deur. Dat alles speelt
het communisme in de kaart.
Wie zo de balans opmaakt, ziet wel
voor het ogenblik geen directe dreiging
voor een communistische instroom.
Maar in de toekomst kan dit veranderen.
Die toekomst hangt ook heel nauw
samen met heel de ontwikkeling binnen
het communistische kamp zelf.
Die toekomst hangt ook samen met
wat kerk en zending in Afrika mogen
betekenen voor deze jonge volkeren.
In ieder geval zullen zij indachtig
moeten blijven het woord van de
Prediker.
De opdracht blijft dezelfde, welke
winden er ook waaien en wat de baro
meter ook doet verwachten.
J. van der Linden.
tot secundus-diaken, J. J. M. van Poort
vliet te Oud-Vossemeer.
Schrijven van de familie Mr. J. J. Ver
slus, waarin de classis dank wordt gebracht
voor haar medeleven in de ernstige ziekte
van broeder Versluys. Bericht van de clas
sis Zierikzee, dat Ds. P. K. Keyzer door
haar is toegelaten tot de "dienst des Woords
en der Sacramenten. De classis Klundert
vraagt naar de classicale regeling voor de
vergoeding van een consulent. Zal beant
woord worden met de nog goed te keuren
regeling, die als voorstel ter tafel ligt. De
broeders J. D. Bouterse en A. Vijf vinkei
ontvangen ontheffing respectievelijk van
het deputaatschap geestelijke verzorging
militairen en vacaturebeurten en zullen een
dankschrijven ontvangen. De predikanten
P. v. d. Veen van Roosendaal en D. H.
Elderman van Dinteloord worden ontheven
van hun consulentschap respectievelijk te
Tholen en Poortvliet en zullen ook een
dankschrijven ontvangen..
Behandeling instructies.
De kerk van Anna Jacobapolder vraagt
advies hoe te handelen met belijdeniscate
chisanten, die moeilijkheden hebben met
de vierde belijdenisvraag. De classis is in
meerderheid van oordeel, dat de vierde
belijdenisvraag beslissend is voor de toe
lating tot de openbare belijdenis. De kerk
van Krabbendijke brengt ter sprake, dat
naar haar mening het op de vergadering
van 8 mei aan een goede besluitvorming
ontbroken heeft in zake een nieuwe ver-
gaderwijze. Het lezen op de vergadering
van het persverslag zou hier moeilijkheden
kunnen voorkomen. In de toekomst zal
bijzonder gelet worden op de formulering
van besluiten. Deze kerk vraagt en ont
vangt ook toestemming van de classis om
het Heilig Avondmaal te vieren samen met
de Hervormde Gemeente in het bejaarden
tehuis „Nieulande" en de bejaardenflat
„Nieukerke" met de waarschuwing, dat de
vorming van een para-parochie in de ge
meente moet worden voorkomen. De kerk
van Oud-Vossemeer vraagt en ontvangt
toestemming om samen met de Hervormde
Gemeente een dankstond voor het gewas
te houden. Kerkbouw te Oud-Vossemeer
komt ter sprake en op haar verzoek wordt
een classicale commissie van advies inge
steld, bestaande uit de broeders I. G. de
Jager te Den Heen en J. W. Maas te
Halsteren.
Rapporten.
Ds. Torenbeek brengt verslag uit van
zijn vertegenwoordiging van de classis bij
de intrede van Ds. P. van Dijk te Bergen
op Zoom- en Oud-Vossemeer. Daarna
brengt hij een voorstel ter tafel van depu-
taten voor de evangelisatie-arbeid in Zee
land, speciaal met het oog op vacantie-
gangers. Iedere classis wordt gevraagd één
predikant voor 6 weken of twee predikan
ten ieder voor 3 weken af te staan om
leiding te geven aan het werk onder re
creanten. De kosten, hier aan eventueel
verbonden voor de plaatselijke kerk zullen
gedragen worden door deputaten, terwijl
de werkzaamheden van de predikant, die
beschikbaar zal worden gesteld, zullen op
gevangen worden door de collega's. Het
gaat hier om een te nemen principe-besluit;
de zaak krijgt pas eerst effect als alle clas
sis meedoen. De classis stemt in meerder
heid met het voorstel in.
Broeder H. J. van Harn, deputaat voor
hulpbehoevende kerken voor classis en
provincie, deelt schriftelijk mede, dat, in
dien geen der kerken in de classis steun
aanvraagt, hij de aanslag voor de provincie
zou willen vaststellen op 630.voor
1969. Daar er geen steunaanvragen in
gediend zijn, besluit de classis de aanslag
op 630.vast te stellen.
De quaestor, broeder J. Westdorp, maakt
enkele kerken er op attent, dat zij de bij
drage over 1968 voor de post classicale
onkosten nog niet hebben afgedragen. Een
kerk is achter met de afdracht voor het
Idenburgfonds.
Zijn voorstel de totale classis-bijdragen
vast te stellen op een bedrag van 12.000.-
wordt aanvaard. In deze 12.000.- is een
bedrag van 10.830.- verrekend, dat de
provinciale quaestor zal moeten heffen
voor het fonds algemeen kerkelijke arbeid
en onkosten Particuliere Synode.
Het moderamen, aangezocht op een
vorige vergadering om een voorstel voor
te bereiden inhoudende een nieuwe rege
ling voor het werk en de vergoeding van
een consulent, brengt een voorstel ter tafel.
Het wordt in zijn geheel aanvaard, met
slechts deze wijziging, dat de vergoeding
per kilometer geen. ƒ0.18 zal zijn maar
0.20.
Benoemingen.
De classis gaat over tot benoeming van
classicale deputaten, waarvan de namen-en
adressen zullen worden doorgegeven aan
de kerkeraden. Voordrachten voor benoe
mingen in provinciale deputaatschappen
worden opgesteld en zullen doorgezonden
worden.
Percentageeijfer.
Het percentageeijfer voor 1969 wordt
vastgesteld en houdt in: Anna Jacobapolder
9.5; Bergen op Zoom 43; Krabbendijke
15.5; Oud-Vossemeer 8.5; Poortvliet 5;
Rilland-Bath 8 en Tholen 10.5.
Rondvraag art. 48.
Geen der kerken heeft iets voor deze
rondvraag.
Algemene rondvraag.
Ds. van der Stoel deelt mede, dat op de
vergadering van classicale zendingscommis
sies, georganiseerd door het zendingscen
trum slechts de kerken van Bergen op
Zoom, Poortvliet en Tholen aanwezig
waren. De andere kerken blijken niet uit
genodigd te zijn. Het was de bedoeling,
dat deze naar Goes zouden gaan, maar de
vergadering aldaar is niet doorgegaan uit
gebrek aan belangstelling of organisatie.
Voortaan maar binnen de classis blijven
Volgende vergadering.
Deze wordt vastgesteld op woensdag 5
februari a.s., 19 uur te Bergen op Zoom,
vergaderlokaal Gereformeerde kerk.
Roepende kerk.
De kerk van Bergen op Zoom wordt
aangewezen tot roepende kerk.
Vaststelling persverslag.
Wordt overgelaten aan het moderamen.
Sluiting vergadering.
De praeses gaat voor in dankgebed en
sluit de vergadering.
Op last van de classis,
A. G. v. d. Stoel, assessor.
Laten we deze week bidden om vrede.
We denken nu speciaal aan Vietnam
en Biafra. Maar ook aan het Midden-
Oosten waar de spanningen en con
flicten steeds dreigender vormen schij
nen aan te nemen. Bidden we om toe
nadering tussen de volken.
NIEUWERKERK e.o.
1. Ingekomen van de kerk van Haarlem-
Noord: br. en zr. M. P. Lodewijk-van
de Panne. Adres: Burg. Boumanstraat
15. Hartelijk welkom Versterk maar
onze geleden God zegene u, en stelle
u ook tot een zegen onder ons. We
wensen mevr. Lodewijk sterkte in haar
lichamelijke zwakheden.
2. Gift. De kerk ontving bericht dat uit
de nalatenschap van een br. die hier
vroeger woonde, werd overgeschreven
een bedrag van 150.Als bewijs van
waardering voor de vroeger ondervon
den steun. Zulke berichten treffen ons
hart We zijn de familie ook dankbaar
voor de verzorging, van hem, en ook
van deze laatste wilsbeschikking. De
geslachten gaan heen. De eeuwige God
blijft.
3. Ziekenhuis. Els Rentier-van Driel, is
naar Bergen op Zoom, ziekenhuis
Lievensberg voor een behandeling aan
haar been. We denken aan haar en
wensen haar bemoediging toe en gene
zing, van Hem, de grote Geneesheer.
4. Geboorte. In het jonge gezin Over-
beeke-Bakelaar is blijdschap wegens de
geboorte van hun dochtertje Ellen, en
we mochten in hun huis, v. Hertsbeke-
straat 15, Bruinisse, met hen, den Here
danken.
5. Christelijke politieke roeping. Ik herin
ner nog eenmaal aan de vergadering
A.R. Kiesvereniging Duiveland te Nieu-
werkerk, Geref. vergaderlokaal, Bad
huisstraat, vrijdag 7 februari, om 8 uur.
Spreker: de heer Drs. R. Zijlstra. Ook
belangstellenden buiten Duiveland zijn
welkom.
6. „De Open Poort", orgaan Evang. arbeid
Geref. kerken in België. Geïnd is door
Jozien van Bloois ƒ51.Hartelijk dank
aan abonnees en aan jou, Jozien, daar
je tevens correspondente wil worden
voor dit blad
7. Classis. We wensen ook kand. Wim
Kooy, kerk van Haamstede en classis,
geluk met de bevestiging van deze br.
D.V. op februari a.s.
8. Een hartelijke groet aan zieken en
ouden.
Nieuwerkerk (Zld.) Dr. M. Becker.
Voor belangstellenden is het mogelijk
het verslag van de evangelisatieconfe
rentie te Breda (september 1968) te
bestellen.
Dit verslag werd samengesteld door
bureau „Het Zuiden" te Eindhoven en
omvat: een samenvatting van de rede
van Prof. Dr. J. Verkuyl, en een over
zicht van zijn antwoorden op de resul
taten der groepsgesprekken.
Bestellingen kunnen alleen gedaan
worden door: overschrijving van 1.30
per exemplaar op het gironummer
10.41.403 t.m.v. Penningmeester Bureau
„Het Zuiden", Piet Avontuurstraat 9,
Breda. Uiterste besteltermijn: 28 febru
ari a.s. De aflevering geschiedt begin
maart.
Bureau „Het Zuiden", Eindhoven.
FEUILLETON
door
HERMAN DE MUINCK
55)
„Ik bleef liever thuis", merkte Lucie aarzelend
op.
„Geen sprake van", besliste haar moeder autori
tair. „Je gaat natuurlijk mee. Wat moet je hier
alleen in dit gat".
Snel had zij overwogen: ze moet niet hier blijven;
stel je voor, dat er een brief uit Utrecht kwam; of
dat hij hier zelf een kijkje kwam nemen...
„Ja, ga mee, Lucie", smeekte Emil. „Parijs is
mooi".
„O, dat gebeurt afgelopen! Je kunt dan met je
vader veel op staap gaan. Wij kennen Parijs wel".
„Ik zal eerst Jochem schrijven. Hij heeft nogal
relaties daar. Als hij niet slaagt, kunnen we altijd
nog zien", meende Van Adrigem.
Lucie hoopte vurig, dat oom Jochem zou slagen.
Zij wilde graag met haar vader naar Parijs, maar
dan niet met z'n allen. En dan met pasen...
Zij dacht nog terug aan de voorbije kerstdagen.
Haar moeder wilde die toen beslist niet alleen met
het gezin doorbrengen. Dus had zij haar vader
voorgesteld, de Hagenaars te logeren te vragen.
Zij moest toch eens kennis maken.
Het antwoord uit Den Haag was al heel spoedig
gekomen, tante en Loes kwamen naar Zeeland,
Hermien moest tussen kerst en nieuwjaar werken,
dus alleen de kerstdagen hadden voor haar geen
zin. Heieen was, zoals bekend getrouwd en bleef
op haar dorp op de Veluwe.
Ja, 't was bekend: Heieen was getrouwd. Met de
directeur van de fabriek, waar zij, op het kantoor
gewerkt had, een omstandigheid, waarvan haar
ouders nooit op de hoogte waren geweest. Hij,
kinderloze weduwnaar, was ruim twintig jaar ouder,
maar volgens tante was het een gelukkig huwelijk.
Dat kan natuurlijk, Waarom niet?
Sinds haar komst in Schouwenburg had mevrouw
Van Adrigem enkele kennissen gekregen, vanzelf
behorend tot de „bon ton" van het stadje, o neen,
zij had die niet hoog in de rekening, volgens haar
eigen woorden, maar je moest toch wat hebben.
Die waren ook genodigd op de kerstdagen. Met
haar respectievelijke echtgenoten.
Voor Lucie was oom Jochem de joviaalste ge
weest. En dan was de „dolle" Loes er geweest
(die rakkerd had haar nieuwe tante direct door
en, als gewoonlijk stak zij dat tegenover Lucie niet
onder stoelen of banken) maar die had de grootste
pret met Emil gehad. Die twee hadden wat afge-
brabbeld in hun gebroken Frans en Hollands.
Tante was natuurlijk ook dezelfde gebleven. Zij
was al spoedig dik bevriend met haar nieuwe
schoonzuster en had dat stevig laten blijken.
Lucie wist, dat er in oom Jochems hart een apart
plekje voor haar was, maar zij wist niet, dat die
„plek" groter geworden was sinds zij een tweede
moeder had en sinds Oom met die tweede moeder
kennis had gemaakt.
Zij wist niet, dat oom Jochem aan tante Suze,
toen zij enkele dagen later op de slaapkamer
waren, had gevraagd „Hoe vind je haar?" De
Haagse mevrouw Van Adrigem was vol lof ge
weest: een lieve charmante vrouw, een bof voor
Albert". Hij had het al gemerkt: zijn vrouw was
weer zo oppervlakkig als wat.
Tot haar grote verontwaardiging had hij gezegd:
„Zij is zogenaamd lief, maar in werkelijkheid
'n serpent; je moet haar ogen maar eens goedbe-
studeren; alles moet om haar heen draaien; ze moet
„gevierd" en haar zin moet zij hebben. Zij is
helemaal geen bof voor Albert. En Lucie is diep te
beklagen".
„Och, jij hebt altijd aanmerkingen," was het
antwoord van zijn vrouw geweest, waarop hij had
gerepliceerd: „We zullen zien, wie gelijk krijgt".
„Neen, die kerstdagen, als Lucie daaraan nog
dacht! Een huis vol mensen, die stevig lunchten en
dineerden. Het mopperend personeel, rond lopend
met een zuur gezicht, omdat het zelfs niet een uur
vrijgekregen had, zelfs de vrouw van Janus was in
geschakeld. Hoe later op de avond, hoe luidruchter.
Er werd een behoorlijke voorraad wijn gecon
sumeerd. En champagne. Haar moeder had de
boventoon gevoerd. Zij had veel te veel gedronken.
Onopgemerkt was Lucie naar haar slaapkamer
gegaan, waar zij niet in slaap kon komen van het
ontzettend lawaai. Er had iemand op de piano ge
rammeld en het had haar toegeschenen, dat er ge
danst was. Neen, echte kerstvreugde had zij niet
gekend.
Zij had zich zich stomverbaasd over tante Suze,
die verschillende malen over het huwelijk van
Heieen had gesproken. Die had het eens even ge
troffen met die fabrieksdirecteur, die plenty ver
diende. Ze kon doen wat zij wilde Nou, dat
was heel wat anders, dan die „lapswans" (hoe
heette hij ook weer?) o ja, jonkheer Van Reyen
tot Beusichem. Dat was niks geworden. Zij had
het altijd wel gedacht. Grote ogen had Lucie op
gezet, toen zij dat hoorde. Dat was nu tante Suze,
die toen zo verzot en verguld was op haar aan-
stoonde schoonzoon van adel, die zij nog niet eens
ontmoet had.
Nauwelijks waren de kerstdagen voorbij gegaan,
of haar moeder had weer gezeurd over de lange
winter die nog komen moest. Op „Hondemastate"
wilde zij beslist niet blijven. Daarvan was het ge
volg geweest, om de villa in Amersfoort, in de
tweede helft van januari te betrekken, welk plan
dan nu mislukt was. Als oom Jochem maar iets
vinden kon. Maar al diens bemoeiingen waren
negatief, waarop haar moeder de beslissing nam:
„Dan gaan we naar Parijs; pasen valt gelukkig
vroeg".
(Wordt vervolgd).
