^leeuwóe 3<£erkbode oncentrati^ America tioif Van de Orgelbank Oorlogsmisdaden DE LANGE EN DE KORTE WEG En verhindert ze niet OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND. Hoofd-Redacteur Dr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189) 4 70. Redactie en medewerkers Ds. B. Wentsel, Brouwershaven J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen; Ds. M. V. de Craene, St. LaurensDrs. A. Elshout, Koudekerke Ds. W. H. Gispen, Terneuzen; Dr. P. C. Kraan, Vlissingen; Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden; Dr. J. H. Becker. Nieuwerkerk; Drs. M. Beinema, Middelburg; Ds. C. W. de Bruijne, Goes. Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg. Abonnementsprijs 5.per halfjaar bij vooruitbetaling. Advertenties 20 cent per mm. Bij abonnement lager. Losse nummers 15 cent. Drukkers-Uitgevers Littooij Olthoff Spanjaardstraat 47 Middelburg, tel. 24 38 Giro no. 4 22 80 J 23e JAARGANG No. 29 6 FEBRUARI 1969 „Ik worstel en ontkom" Verenig mijn hart om uw naam te wezen. Psalm 86 11 b. Het menselijke hart is een wonderlijke zaak. Daarin huist van alles. Meer dan wij weten, maar soms - in onze dromen en in onze onwillekeurige ge dachten - worden we het gewaar. Daar zit de oude mens en de nieuwe mens in voortdurende tegenstrijdigheid. Paulus heeft daar een boekje over opengedaan: „Niet wat ik wens, het goede, doe ik, maar wat ik niet wens, het kwade, dat doe ik". Rom. 7 19. Daar zitten ook allerlei neigingen, die moeilijk met elkaar te rijmen zijn. Dat is niet alleen de dubbelhartigheid(Jac. 4:8) maar ook gebrek aan karaktervastheid, waardoor we zo makkelijk allerlei invloeden ondergaan. Daardoor is onze levensgang zo weinig een recht-toe - recht-aan wandelen in de waarheid (vs. 11 a). Wat heffen wij weinig het hele hart naar boven om God te loven (vs. 12). Daarom bidden wij: verenig mijn hart, o Here". In de berijming, zowel de oude als de nieuwe, staat: voeg het tezaam. D.w.z. bindt het in. Maak die gecompliceerde zaak daar van binnen in mij eenvoudig. Laat de bijzaken de hoofdzaak niet overwoekeren. Loshangende ranken moeten worden opgebonden. Loshangende kleren moeten omgord worden. Die gordel is de vrees voor de naam: Here. De restpectvolle liefde en aan dacht voor wat God tegen ons zegt en voor ons wezen wil. „Laat mijn hart geconcentreerd zijn op U, die het centrum bent van mijn bestaan". A. D. GEROEPEN Levend onder een hemel van vrede aan de navelstreng van het Woord een begin van gehoor niet langer doof, denken: een stolp van zwijgen is wat omringt maar weten: ik ben geroepen ik beweeg in de huid van mijn naam ik kom tot mijzelf een gehoorleven met overal kleine aanzetten tot handen o God - met een stem INGE LIEVAART. (uit: Dialogisch) Soms kun je beter de knop van de T.V. omdraaien en een boek nemen. In ieder geval moet je dat doen, vóór dat je je schoen uittrekt en die naar het kastje gooit. Bovendien is het nooit goed voor je hart, om je boos te maken. Maar de narigheid is, als je zit te kijken en het bevalt je niet, dat je dan voortdurend denkt: „nu zal het beter worden". Net als een hengelaar die maar zitten blijft zonder iets te vangen in de gedachte: „nu zullen ze bijten". Het is een wonderlijke zaak met dat kastje kijken. U kunt het ook wat def tiger zeggen: „de rol van de massa communicatie-middelen en hun invloed". Dit onderwerp behandelde Mr. Dr. J. Ozinga (voorz. van de N.C.R.V.) ter gelegenheid van de opening van het ge bouw van het C.C.S. (christelijk cul tureel centrum) in Rijswijk (Z.H.). Hij verklaarde ten aanzien van de invloed van de T.V. aan het begin èn aan het eind van zijn zeer belangwek kende rede: „ik weet er niet veel van af ik weet het niet allemaal zeker". Maar een ding, dat wèl zeker is, is dat U op vrijdagavond 7 februari de N.C.R.V. (2de net) moet aanzetten om half elf (Jammer, dat het zo laat is!). Dan krijgt u nml. een reportage te zien van een kerkdienst voor mensen met een geestelijke handicap, opgenomen in de Hoeksteenkerk aan de Sportsingel te Rotterdam. In deze dienst zal Ds. C. Langbroek uit Veenendaal voorgaan. Dat is een Chr. Geref. veldprediker (majoor). Tevens is hij een van de hoofdbestuurs leden van Filadelfia. De dienst duurt natuurlijk iets langer, maar de uitzending slechts 'rb 12 minuten. Naar wij menen te weten is deze reportage de eerste in zijn soort. Ik weet wel zeker, dat de invloed van dit filmpje op de kijkers groot zal zijn, zo dat ze nog meer zullen gaan mee leven met al die gehandicapte kinderen, dan tot nog toe en nog meer waardering zullen hebben (en tonen) voor het prachtige werk dat Filadelfia doet. Noteer: vrijdag 7 februari, 10.30 uur, tweede net. A. D. Amerika vandaag. Zo luidt de titel van een in het Spaans gesteld verslag over een vergadering, die enkele jaren geleden gehouden werd in Chili. Het was de tweede Latijns-Amerikaanse vergadering over Kerk en Maatschappij, die van reformatorische zijde was uit geschreven. Uitgebreid en met vrucht werd daar gesproken. Er werd getracht een bij drage te leveren tot het Evangelisch denken in Latijns Amerika. Niet als resultaat van een paar „denkende her senen" maar als resultaat van een ge meenschap van gelovigen bestaande uit een zeer grote verscheidenheid van Prot. stromingen en theologische scha keringen, die niettemin deel heeft aan hetzelfde geloof en de gehoorzaamheid aan dezelfde Heer. Waarom we dit hier noemen Wel als een bewijs van de bewustwording van de kerken in Latijns Amerika. Als een teken van het opengaan van de ogen voor de verantwoordelijkheid van de kerk voor de sociale en maatschap pelijke noden van de landen, waartoe zij behoort. Regelmatig verschijnen publikaties waarin nagedacht wordt over de wijze van aanpak van allerlei nood. De beinvloeding van de kerken en universiteiten, die niet meer onverander lijk en onverstoorbaar kalm de situatie van het ogenblik mogen accepteren, heeft meer en meer de aandacht. Ook vanuit ons werelddiakonaat gaan periodiek financiële bijdragen naar Latijns Amerika om dergelijke alctivi- teiten mogelijk te maken. Zo stuurde het werelddiakonaat van de Gereformeerde Kerken in 1968 bij voorbeeld een bedrag van bijna 40.000,— naar Latijns Amerika om de sociale gerechtigheid te helpen bevor deren. Want de kerken staan gelukkig niet meer stil in dit Latijns Amerika dat langzaam, maar absoluut zeker in be weging gaat komen. Er moet een nieuwe sociale orde komen. Er moet een begin van een oplossing komen voor de ten hemel schreiende sociale nood van mil- lioenen verpauperde mensen. En de kerken begrijpen het, dat ze hierin moeten deelnemen. Een steeds groter wordende minderheid van christenen krijgt oog voor deze problemen. Zij heeft het daarbij niet gemakkelijk want de kerk als instituut heeft nu eenmaal een neiging tot verstarring. Men moet er weer aan wennen dat het Christen dom niet slechts iets is voor de binnen kamer, maar dat het een zoutend zout moet zijn tot vernieuwing en omvorming van het maatschappelijk bestel. Ook in de vorm van konkrete hulp verlening is het werelddiakonaat zich de laatste jaren gaan bezighouden met Latijns Amerika. In verhouding tot de omvang van de problemen en de grootte van de bevol king is het niets, dat zijn wij ons bewust. Maar er is een begin. Een begin dat alleen maar groter kan worden. Want wie zich eenmaal ook maar iets bewust is gaan maken van de taak van de Christen ook daar in dat onmetelijke Zuid Amerika, kan er niet meer onder uit dat hier aangepakt zal moeten wor den. Niet later maar nü, in het Latijns- Amerika van vandaag. M. Akse. I De organisten van de Kring Zeeland van de G.O.V. kwamen op woensdag 22 januari bijeen. Deze vergadering werd gehouden in de Chr. Geref. Kerk te Goes. Ditmaal was er een avondvergadering voor de genen die zaterdagsmiddags niet kunnen. Deze vergadering stond onder leiding van onze Kringleider dhr. T. Fraanje. Na behandeling van de huishoudelijke zaken door de kringcorrespondent en verdere administratie geregeld was, be gaven verschillende collega's zich achter de speeltafel van het nieuwe orgel van deze kerk. Dit orgel werd in 1967 door de firma Koch uit Apeldoorn gebouwd. Electrisch systeem. Na het spelen hadden we de koffie pauze. De kerkeraad van deze kerk was zo vriendelijk ons de koffie gratis aan te bieden. „Dit is ook een teken van meeleven met ons werk op de orgel- bank". Vervolgens kreeg collega Drs. de Jong gelegenheid voor z'n toelich ting over „de melodieën van de nieuwe gezangen"Het ligt in de bedoeling.dat we een groot gezangboek krijgen. Hier wordt dan ook druk aan gewerkt, door dichters en musici. Drs. de Jong zit zelf in die commissie, zodoende krijgen we een blik in deze keuken van de synode commissie als organisten. We zullen straks als organist en gemeente en pre dikant veel moeten gaan studeren om het goede kerklied weer in onze kerken, zingbaar te maken. Collega de Jong begeleidde ons aan de speeltafel met verschillende van deze nieuwe gezangen. De volgende kring vergadering hopen we D.V. in Wol- phaartsdijk te houden op zaterdag 22 maart a.s. om 14 uur in de Geref. Kerk Dan hopen we weer op een goede opkomst. Zoals in Goes ondanks „regen en wind". Noteer alvast de datum collega's en veel sterkte bij de voorstudie. Namens de Kring Zeeland van de G.O.V. Kringcorrespondent P. Th. v. Belzen. Enige malen heb ik in de loop der jaren de drie formulieren van enigheid ondertekend. Dus ook de Heidelberger Catechismus, waar in zondag 2 staat, dat wij van nature tot alle kwaad ge neigd zijn. Ondanks deze belijdenis, kunnen we er slecht tegen als er aanmerkingen op ons worden gemaakt. Men vergeet wel eens, dat er staat „van nature". Door Gods algemene genade wordt die „natuur" gelukkig in toom ge houden. Wij doen meer zonden met onze gedachten dan met onze woorden,, en meer met onze woorden dan met onze werken. Ik heb b.v. op catechisatie wel eens. gedacht: dat meisje zou ik d'r nek wel eens om willen draaien. Maar ik heb het gelukkig nooit gedaan. Door heel onze sociale ordening wordt die boze en verdorven natuur van ons onder de duim gehouden. Dat is maar goed ook want anders zouden we niet met elkaar kunnen leven (crime does not pay Ik veronderstel dat U, die dit leest: niet geneigd bent mij te haten. Maar U bent dit wel van nature. Dat blijkt maar al te duidelijk als die remmen van onze sociale ordeningen wegvallen. B.v. in paniek. En in drift. Ook bij geestelijke afwijkingen, of in angst. Het is in de oorlog duidelijke ge bleken, dat er zeer nette mensen waren, die in normale omstandigheden hun vrouw hielpen afwassen en de kinderen hun huiswerk overhoorden, in bepaalde Wie zondagavond, 26 januari, naai de extra uitzending van de K. R. O. heeft gekeken, heeft zich wellicht ver bijsterend afgevraagd, wat heeft dit alles te betekenen? Eerst verscheen immers op de beeld buis een van de vijf r. k. studenten pastores, die 's morgens gedurende de dienst had aangekondigd „dat vier van de studentenpastores van de r.k. studen tengemeente besloten hadden naar aan leiding van het feit dat een van hun wenste in het huwelijk te treden en zijn ambt verder wilde uitoefenen, wat van de bisschop van Haarlem niet mocht, 'n eigen gemeente te stichten, die los zou staan van de r.k. Kerk' De woorden die daarbij gesproken werden, waren overduidelijk. De r.k. kerk, met name Rome zelf werd beschuldigd van het feit dat zij nog steeds was en wilde zijn 'n geestelijke dictatuur, die meende de gewetens van de mensen te moeten onderwerpen aan het haar eigene kort- zinnig gezag. Nadien trad de bisschop van Haarlem op om zijn standpunt over dit alles uit een te zetten. Hij was het natuurlijk met het standpunt van deze studenten pastores niet eens. Toch sloeg hij al met al maar 'n trieste figuur op de beeldbuis. Hij was, zo zeide hij, ook voor ontkoppeling van ambt en celibaat, maar dat moest dan gebeuren met de ganse officiële roomse kerk, dus met alle lan den tegelijk. Hij noemde dit de lange weg, tegenover de korte weg die de studentenpastores hebben ingeslagen. Dick de Vree, die deze K.R.O. uit zending besloot, meende ook nog zijn duit in het zakje te moeten doen. Wat hij zei was echter zo conservatief dat dit gedeelte beter achterwege had kun nen blijven omdat het toch, na de eerste twee sprekers, zinloos was. Wat de eerste twee sprekers aangaat, moet het ons nu toch wel duidelijk wor den, dat in Nederland er 'n grote tegen stelling bestaat binnen de R.K. kerk. Zeker, die is er altijd geweest, maar ze is nog nooit zo definitief uitgesproken als nu. Nederland is binnen de R.K. kerk wel degelijk een van de meest vooruitstrevende provincies (zo ziet men het vanuit Rome). Dat de bisschoppen, niettegenstaande hun vooruitstrevend heid, toch nog aan Rome vast houden, is duidelijk. Het accepteren van de cor rectie op de door hunzelf gemaakte ■catechismus, was de eerste aanduiding, situaties zijn uitgegroeid tot mis dadigers. Ik denk aan heel vëel kampbeulen, die van huis uit keurige lieden waren. De laatste dagen werd het Neder landse volk opgeschrikt door verhalen over oorlogsmisdaden die onze soldaten tijdens de acties tegen de Indonesiërs zouden hebben begaan. Ik begrijp dat niet. Dachten die geschokte lezers en kijkers dan, dat Nederlandse mensen anders waren dan andere en dat wij van die „vreemde smetten vrij" waren Het is toch onmogelijk om oorlog te voeren en je handen schoon te houden Ik werp geen blaam op het Neder landse verzet, al.s ik zeg dat er ook door de onzen in angst, paniek of drift dingen gebeurd zijn, die niet hadden mogen gebeuren. Wat zijn er niet een fouten gemaakt vlak na de oorlog .tn de behandeling van de N.S.B.-ers Ook wraak maakt de remmen van fatsoen los. Zo zullen er ook in Indië zeer ver keerde dingen gedaan zijn door sol daten, die volkomen onvoorbereid, met een guerrilla-oorlog werden geconfron teerd. Ik vind het belachelijk dat dit „onthuld" moest worden. Dat sprak toch van zelf En ik neem het niemand kwalijk. Allerminst die soldaten. En men hoeft van mij heus geen onderzoek in te stellen. Dat zou er toe leiden dat er wat zondebokken zouden ■gezocht moeten worden. En daarmee zouden d'an alle anderen hun handen in pure -onschuld kunnen wassen, ook degenen., die verantwoordelijk waren voor hef. ontketenen van die acties, die (achten if gezien) geen schijn van kans van sla gen hadden. Hetvaren vooral de zendingsmensen, die het van te voren hebben gezien. En dat men er het bijltje enigszins bij neer legde. De tweede moeilijkheid bestond in' het feit of men nu de ontkoppeling van ambt en celibaat (het niet huwen van de priester) zou aandurven. De tijd is hiervoor niet rijp, zegt men van bis schoppelijke kant. De tijd is wel rijp, zeker in Nederland, zeggen de studen tenpastores, en zij trokken hun con clusie. Wanneer wij de zaak zo bekijken zou men kunnen zeggen dat het hier vóór alles gaat om het wel of niet ge trouwd zijn van de priester. Niets is echter minder waar. Het gaat hier in wezen om het al of niet accepteren van het onfeilbaar leergezag van Rome. In 'n boekje „Exodus" dat in België werd samengesteld en dat o.a. geschreven is door gewezen priesters, las ik 'n artikel dat met de goedkeuring van de schrijver uit „de Bazuin" werd overgenomen. In dit artikel wordt duidelijk gesteld „dat niet het huwelijk de oorzaak er van is dat zoveel priesters uittreden, maar wel het feit dat ze meer en meer de indruk krijgen te vechten voor 'n verloren zaak. En deze zaak is verloren omdat de R.K. kerk 'n fossiel is geworden die alle leef baarheid mist". Er staan nog meer harde zaken en feiten in dit boekje waardoor je je weer ineens in de middeleeuwen waant. Dat dit bij onze zuiderburen nog kan is duidelijk. Ook hier weten we niet alles. We weten echter voldoende om in te zien dat de strijd hier in volle gang is. De officiële R.K. kerk zal moeten be seffen dat het niet om haar gaat, maar om de Here Jezus. Daarom zal ze niet de lange weg moeten verkiezen boven de korte om daardoor als het ware haar eigen leven te rekken, terwijl de schare omkomt van de honger. Gelukkig is deze schare nu in Nederland zelf mon dig genoeg om haar eigen weg te gaan. De woorden van bisschop Zwartkruis „dat hij niets anders kon zeggen dan dat iemand die zich van de R.K. kerk losmaakt iets onvervangbaars los laat" was na de woorden van pater Oosterhuis „dat de R.K. kerk zich nog altijd beschouwd als de enige ware kerk" 'n losse flodder die gelost moest worden omwille van de goedgelovige R.K. gemeente. Het is te hopen dat de R.K. gemeenschap ziet dat niet het los laten van Rome als Rome de zaak is waar het om gaat, maar het al of niet loslaten van Christus. M. V. J. de Craene. die hebben gewaarschuwd. Maar onze regering en wij allemaal hebben het niet gezien. Er was ergens een rustend zendings man. Een voortreffelijke christen. Hij werd candidaat voor ouderling gesteld. Maar er moest een extra kerkeraad worden belegd omdat er bezwaren tegen hem waren ingebracht. Hij leefde nml. in zonde tegen het 5de gebod omdat hij de politionele acties afkeurde. Geluk kig werd het bezwaar als „niet wettig" aangemerkt. Ik wil maar zeggen: wij dragen alle maal samen de schuld van wat er in Indonesië is gebeurd. Laten wij dit openlijk erkennen en er voor de rest over ophouden. Wat voor belang wordt er mee gediend Er zit in dat alles zoveel farizeisme. Zijn wij beter Wij die hier thuis konden blijven Laten we zondag 2 van de Catechis mus nog maar eens lezen. Wat een oorlogsmisdaden zijn er in ons land gepleegd 1940-'45. Dat Max Blokzijl in de Standaard redactie werd toegelaten - om van de Telegraaf maar te zwijgen - was een oorlogsmisdaad. Het tekenen van de ariërparagraaf was een misdaad tegen de Joden. Het werken voor de vijand was een misdaad tegen het eigen vader land. Zo zou ik door kunnen gaan. Die brave welgedane Nederlandse agenten, die mij aan de Duitsers hebben over geleverd, begingen oorlogsmisdaden. Hier is geen eind aan. Niemand heeft er schone handen kunnen houden. Ook wij, keurig nette Nederlanders, hebben geen keurig-nette oorlog kunnen voeren. Laten we er over ophouden A. D.

Krantenbank Zeeland

Zeeuwsche kerkbode, weekblad gewijd aan de belangen der gereformeerde kerken/ Zeeuwsch kerkblad | 1969 | | pagina 1