eeuwóe
3£erkbode
0p de drempel
J"
.r
Vrouw/en Zendings
Thuisfront
Zo de ouden zongen
23e JAARGANG No. 22
5 DECEMBER 1968
,,Ik worstel
en ontkom"
OFFICIEEL ORGAAN TEN DIENSTE VAN DE GEREFORMEERDE KERK IN ZEELAND.
Hoofd-Redacteur Dr. A. DONDORP, Gapinge, Telefoon (0 1189) 4 70.
Redactie en medewerkers Ds. B. Wentsel, Brouwershaven J. A. v. Bennekom, Middelburg Dr. A. J. Boom, Vlissingen;
Ds. M. V. de Craene, St. LaurensDrs. A. Elshout, Koudekerke
Ds. W. H. Gispen, Terneuzen; Dr. P. C. Kraan, Vlissingen;
Ds. G. S. Oegema, Arnemuiden; Dr. J. H. Becker, Nieuw'erkerl
Drs. M. Beinema, Middelburg; Ds. C. W. de Bruijne, Goes.
Adres voor opgave advertenties en predikbeurten Littooij Olthoff, Spanjaardstraat 47, Middelburg.
Abonnementsprijs
5.per halfjaar
bij vooruitbetaling.
Advertenties
20 cent per mm.
Bij abonnement lager.
Losse nummers 15 cent.
Drukkers-Uitgevers
Littooij Olthoff
Spanjaardstraat 47
Middelburg, tel. 24 38
Giro no. 4 22 80
v.
Dinsdag 26 november vergaderde de
afd. Zeeland van het V.Z.T. in Goes
in de Oosterkerk (die voor zulke ver
gaderingen voortreffelijk geoutilleerd
is).
Ik was de enige man tussen honder
den vrouwen en werd voortdurend ge
kweld door de gewetensvraag: .waar
om is er geen Mannen Zendings Thuis
front?"
Tenslotte vond ik dit antwoord: on
danks alle emancipatie van de vrouw,
die m.i. een directe consequentie is van
het Evangelie van onze Heer Jezus,
brengt de gedachte aan Thuis" ons
toch dadelijk naar vrouwen en moeders.
Ik was daar in Goes namens de pers.
Lach niet: de Zeeuwse Kerkbode.
En nu terzake.
Het was er stampvol.
Het was er erg gezellig.
Het was leerzaam, oriënterend en
stimulerend. Kortom: hartverwarmend.
Een paar honderd- vrouwen uit vrijwel
alle steden en dorpen in Zeeland gingen
enthousiast naar huis.
De leiding was in de stevige handen
van Mej. Kingmans, die er de orde
onder had. Alles ging op tijd, en zonder
haasten.
Trouwens heel dat landelijke en
provinciale werk van het V.Z.T. is uit
stekend georganiseerd. Het loopt alles
qls een trein.
In de morgenvergadering waren het
vooral zakelijke dingen die aan de orde
kwamen. Naar aanleiding van voor
gelezen brieven uit Tjepoe (Java) en uit
Rwanda werden mededelingen gedaan
over het zendingswerk, waarbij de na
druk viel op de persoonlijke omstandig
heden van zendingsarbeiders, van de
gemeenteleden in de. jonge kerken en
van de nog-niet gemeenteleden.
Diepe indruk maakte de toespraak
van Mej. Goemaat, die iets vertelde
over het ontstaan van het Z.V.T.
Het is begonnen, toen men ontdekte
dat in Mohammedaanse landen geen
manlijke zendeling praten mocht met
de vrouw van een andër. Het ,,van"
is hier een zeer bezittelijk voornaam
woord.
Toen werden vrouwelijke zendelin
gen ingezet. Eerst als hulpen achter, en
later naast de manlijke collega's. Nu
als volwaardige medewerksters.
Dit vrouwenwerk op Java riep om
vrouwelijke begeleiding vanuit Neder
land.
Zo is het begonnen. Maar het heeft
zich uitgebreid tot een prachtige orga
nisatie in het hele land, waarbij duizen
den vrouwen betrokken zijn.
Mej. Goemaat sprak buitengewoon
indringend van uit de roeping van onze
Heer, die de gezondene en de zender is.
Na de heerlijke soep, koffie en
broodjes, sprakMevr. Baas-Roosjen
over Rwanda en over het jeugdwerk,
dat zij en haar man daar hadden ge
daan.
Wat een volkomen andere wereld
moet dat zijn, waar de mensen niét
alleen geen letters kunnen lezen,- maar
ook niet weten, wat een plaatje is. Om
maar te zwijgen van de opvattingen
over kindervoeding en hygiëne
U hebt daar in het kerkblad ook over
gelezen in de flitsen" van Ds. en
Mevr. Overdulve.
Ook Mevr. Baas sprak vanuit een
warme liefde en innerlijke gedrevenheid.
Ik moest telkens denken: ,,in de zen
ding is de kerk op haar best".
Geen wonder eigenlijk
Want hier ligt de grote opdracht.
Maar dat ,.de kerk" niet een instituut
is boven de mensen hun hoofden uit,
maar dat de kerk de kerkmensen, dat
ervaar je heel duidelijk op zo'n ver
gadering van het V.Z.T.
En dat doen al die vrouwen Dat
is heel wat nu er dan vergaderen en
bewerkt worden. Nee - ze werken.
Ik ze een paar punten onder elkaar.
Ze geven informatie door via hun
blad ..Contact".
Ze verzamelen op -allerlei originele
manieren, waarvan alleen vrouwen het
geheim kennen, gelden voor speciale
(kleinere) extra bestemmingen.
Ze zorgen voor voedselzendingen
naar zendingsposten, waar de levens
middelen óf niet te krijgen óf veel te
duur zijn.
Ze zorgen voor de lectuurdienst, die
alle mogelijke tijdschriften uit Holland
verzamelt en verstuurt.
Ze onderhouden via correspondentie
het contact met vrouwen in de zendings-
landen. Zowel met de zendingsarbeiders
als met vrouwen uit de jonge christen
kerken.
[Zo stuurde een V.Z.T.-groepje
ergens in ons land ansichtkaarten voor
jarige kinderen op Jëva.]
En zo is er nog veel meer.
Als Nimrod stoof Dr. Dondorp op
Ds. Heuzeveldt af en de jachtbuit was
overvloedig.
Ja, Dr. Dondorp is al enkele jaren
hoofdredacteur en heeft het vertrouwen
in mensen behouden. Ook in Vlissingen
straalde het toch al steeds blijmoedige
gezicht van vertrouwen en vreugde,
toen hij van Ds. Heuzeveldt kopie toe
gezegd kreeg voor onze Kerkbode. Het
boeiende referaat van de Zeeuwse
ouderlingen-conferentie zal straks in
artikelen-vorm weer of voor het eerst
onder onze aandacht komen. Als name
lijk de gewillige geest een oplossing
vindt voor het probleem: tijd-nood.
Hebben we al eens een Kerkbode-ver
gadering ten huize Olthoff - ook daar
zit helaas de sloer in - dan rollen de
beloften over de tafel. Er zal heel wat
uit de pen komen, we kunnen wel een
dagblad vullen. En het lijkt er wel eens
op, dat een kerkbode alleen bestaan kan
bij de gratie van de kritiek. Wie veel
zegt, moet veel verantwoorden.
Maar het geschrevene roept nog
heviger reactie op.
Zo was er in de Classis Zutphen
permanente ontevredenheid over het
classicaal orgaan. Dat kerkblad bestaat
Veel van die werkzaamheden ligt op
het persoonlijke vlak. Maar dat geeft
juist aan die kerken ver-weg het besef,
dat we werkelijk samen-leven.
Zijn het niet vaak de kleine dingen,
die ons leven in lief en leed bepalen
Plaatselijk is een afd.'van het V.Z.T.
onmisbaar.
Want via deze vrouwen komt de zen
ding in de gezinnen en in de conver
satie. Het zijn geen concurrenten van
de zendingscommissies, die voor het
hoge quotum moeten zorgen. Waar een
afd. van het V.Z.T. werkt, zal de liefde
voor de zending groeien. Het V.Z.T. is
met de dingen van de zending bekend.
En deze kennis stimuleert de liefde.
Die kennis is geen zakelijke en geen
theoretische kennis, maar een persoon
lijke, door het persoonlijke contact met
de personen in Indonesia en Paruba.
Het zal in het gezin van een moeder,
die meewerkt in het V.Z.T., niet voor
komen, dat een jongen op catechisatie
niet weet, waar in de wereld dat vreem
de land Paruba toch ergens ligt.
A. D.
nog. Ondanks, misschien wel juist door
de kritiek.
Was het in Drente anders De
Classis Assen vroeg zelfs audiëntie aan
bij Ds. Vellinga. Omdat er ook een
niet-zuchtend element in die commissie
moest zijn, mocht ook ik mee naar
Meppel. We hebben op prachtige
stoelen (oud-Gotische) gezeten bij de
hoofdredacteur van het kerkblad van
Drente en Overijssel. Als aanklagers,
die aangeklaagden werden. Van Ds.
Vellinga de simpele vraag: Wie werkt
nu eens echt met me mee uit de twee
provincies
We willen onze Zeeuwse Kerkbode
zien als een opinieblad. En in het kerke
lijk leven zal er wel nooit gebrek aan
opinies zijn. Vandaag aan de dag de
klacht visa versa over progessiviteit en
conservatisme. Verontrusting en ver
ontrusting over de verontrusting. Ook
ons blad wil er aan meewerken, dat er
geen waas blijft hangen over eikaars
opinie.
Dus, met Dr. Dondorp wachten U en
ik op de artikelen van Ds. Heuzeveldt.
Maar mijn vertrouwen in de belofte
van de junior uit Goes mag me niet ver
hinderen om U enkele notities door te
geven van de conferentie in Vlissingen.
G.S.O.
Onze voeten staan in uw poorten,
o Jerusalem. Ps. 122 2.
Bidden is staan in de poorten van Jerusalem.
Uit al het aardse gedruis naderen we tot God en horen zijn heilstem.
Dit is reeds onze zaligheid: dat we door de poorten van het gebed mogen
binnentreden in het heiligdom van Gods gemeenschap.
Ons Nieuw-Testamentisch voorrecht is, dat dit Jerusalem overal vandaan
te bereiken is, ja, dat het overal kan wezen. Dat het zelfs midden in de
grootste noden oprijst.
De Here Jezus en zijn Geest zijn aan geen plaatsen en aan geen omstandig
heden gebonden.
In hem is overal de gemeenschap en de vrede met God. Onze voeten staan
waar dan ook, in de poort van Jerusalem. Gelovigen leven op de drempel.
De hemel, waar Gods gènadetroon is, zit niet ergens achter gesloten gor
dijnen, maar dit Jerusalem is een open stad met een hele serie poorten, naar
alle kant. En wie in oprechtheid bidt, die verschijnt metterdaad voor God
in Sion.
Weest er U toch van bewust, dat U op de drempel leeft. Houdt uw ogen op
de Godsstad gericht. Uw wandel zij in de hemel. Verblijdt LI in degenen,
die tegen U zeggen: ,,we zullen in het huis des Eieren gaan"
Wat een steden zijn er niet verwoest en hoeveel huizen zijn er niet on
bewoonbaar Maar de vrede en de welvaart van de Godsstad zijn gefundeerd
in het welbehagen van de Drie-enige God.
De geschiedenis van de mensheid is als een pelgrimstocht en ieder leven
is een langere of kortere reis.
Maar de gelovige weet waarheen.
En wie dat eenmaal gezien heeft, wat Jesaja profeteerde: „Ik leg uw stenen
in blinkend erts, ik grondvest U op lazuurstenen, ik maak uw tinnen van
robijnen, uw poorten van karbonkelstenen en uw hele omwalling van edelstenen;
al uw zonen zullen leerlingen van de Here zijn en het heil van uw zonen zal
groot zijn; door gerechtigheid zult gij bevestigd worden".
Wie dat eenmaal gezien heeft, kan deze heerlijkheid nooit meer vergeten.
„Jerusalem, Jerusalem, eer vergete mijn rechterhand zichzelf". Wie dat gezien
heeft, steekt uit alle ellende getroost zijn hoofd omhoog en kijkt in de toekomst.
„Men spreekt van U zeer heerlijke dingen, o stad van God".
Bidden, dat is in de poorten staan.
Geloven, dat is op de drempel leven.
Onze voeten staan in uw poorten, o Jerusalem.
O, zaligheid niet af te meten.
O, vreugd, die alle smart verbant.
Daar's de vreemd'lingschap vergeten.
En wij, wij zijn in 't vaderland.
A. D.
K.
DIE DAG
Naar Maleachi 4 vs. 1-3
Die dag zal komen, brandend als een oven,
een bosbrand die niet meer te stuiten is:
een vuurgloed aangestoken uit den hoge
verteert de wortels van de duisternis.
Voor allen die hun harten hoog verhieven
als sterren aan de hemel van de tijd,
die leefden zonder hoop en zonder liefde,
is dit het einde, want hun rijk is uit.
Maar allen die de Naam des Heren vrezen
gaat dan de Zon der wereld stralend op.
Hij breidt zijn vleugels uit en komt genezen
wie zijn verkommerd in des werelds loop.
Laat dan de lof van God in 't ronde schallen,
zij zullen zijn als dieren in de wei,
als kalveren die springen uit de stallen,
de winter ging voorbij en zij zijn vrij.
Dit is de dag, de grote dag des Heren
als alle onrecht brandende vergaat,
het daglicht zal in duisternis verkeren
maar uit de nacht verrijst de dageraad.
Allen die de gerechtigheid verachtten
worden als as, vertreden door de voet,
dit is de dag, waarvoor wij overnachten,
de dag, die Elij, de Heer, verrijzen doet.
Melodie: Psalm 110.
W. BARNARD
