js
a_r
PSALMBOEKJES
U/aarover praten zij 1
„HONDEMASTATE"
(en nog wat)
VREUGDE
Ik zou van blijdschap
een klarinet willen zijn,
een diepe fagot
van ontzag.
Ik zou
tomeloos willen draven,
een hinde,
tokkelend over de aarde.
Een carillon
zou ik willen zijn,
een octaaf duiven,
wirwar over de stad.
Mijn handen mijn occarino,
mijn voeten hindelopen,
mijn hart mijn tamboerijn.
En al de klanken van mijn vreugde
uitstrooien in het licht,
een luisterrijke fontein,
een welluidende waterval.
O overvloed van leven,
bron van geluk,
geloofd zij God
met diepe teugen.
Jaap Zijlstra
helaas. Maar ik heb er wel veel over
gelezen. Het boek, dat achteraf beke
ken, mijn mening het meest heeft be
paald is de studie van Oldham ,,The
raceproblem". Het is nu wel weer ver
ouderd. Maar het blijft zeer belang
wekkend, vooral om zijn prognosen te
vergelijken met de gang van zaken in
de loop van de laatste tientallen van
jaren.
Maar hier ligt nu die brief voor me
van een aantal Afrikaanders, die er dan
wèl geweest zijn zonen van het land,
dat Penning beschreef in de on-vergete-
lijke jongensboeken uit onze jeugd.
Hun namen komen ons, vrienden van
Blikoortje, bekend voor, zoals de Vil-
liers, van Wijk, Engelbrecht en ande
ren.
Wij wensen deze broeders van harte
sterkte, want ze zullen het niet makke
lijk hebben bij hun roeien tegen de
stroom op.
Dat ze voor communisten worden
uitgescholden, is nog het minste.
We hopen, dat de Gereformeerde
Kerken in de andere delen der wereld
hen niet in de kou zullen laten staan.
A. D.
Voor het werk in de campings was
er behoefte aan boekjes om uit te zin
gen. Daar komen altijd veel buitenker
kelijken in onze samenkomsten en die
hebben natuurlijk niets bij zich. Toch
vinden ze het nog wel prettig om mee
te doen. Al lezen ze dan maar mee.
Natuurlijk dacht ik in de eerste plaats
aan gezongen. Liefste de nieuwe. Maar
de psalmen, mits in een pittig tempo
(oorspronkelijke melodie is daten in
een nieuwe berijming, die de taal van
onze tijd althans benadert, de psalmen
kunnen ook in diensten met buitenker
kelijken uitstekend gezongen worden.
Daarom vroeg ik, nu onze kerken tot
het gebruik van de nieuwe berijming
waren overgegaan, om de nu afgedank
te groene boekjes met de zgn. Proeve.
Want al bleek die Proeve voor ver
betering vatbaar, voor ons doel was ze
heel goed te gebruiken.
Helaas bleek me, dat de Zeeuwse
kerken langzamerhand van de oude
overgaan op de nieuwe berijming en de
periode van de Proeve hadden overge
slagen.
Van particulieren ontving ik er wel
een paar. Hartelijk dank dat U de
moeite deed ze mij te sturen, maar dat
was niet genoeg. Ik schreef toen naar
een paar kerken in Holland, maar de
meesten gaan pas in september over op
de nieuwe berijming. Daar zat ik dus
naast.
Toen kwam er een telefoontje uit
Kruiningen. Ik mocht daar niet minder
dan 200 boekjes komen halen. Ik heb
het meteen gedaan en ben nu bezig ze
over de tenten van het strandpastoraat
te verdelen.
Hartelijk wil ik de kerkeraad van
Kruiningen bedanken. Zondagavond 1.1.
hebben we er op de Ana Friso cam
ping naar hartelust uit gezongen.
Nu ik toch aan het bedelen ben In
Kamperland hadden we een piano in de
tent. Dat is toch haast een onmisbaar
apparaat bij dit werk. Het plaatjes
draaien gaat toch ook weer eens ver
velen. Daarom mijn nieuwe vraag
Heeft iemand soms een piano over
Dat wil toch wel eens het geval zijn bij
een verhuizing van groot naar klein
Wij hebben indertijd 25,moeten
geven aan degenen, die wel zo vrien
delijk waren onze dierbare piano te
willen weghalen.
Als het niet meer voor dit seizoen is,
knoop het dan in uw oren voor het vol
gende jaar
Bij voorbaat dank. A. D.
KORT VERSLAG van de vergadering
van de Classis Goes op donderdag
9 mei 1968.
1Opening namens de roepende
kerk van 's-Gravenpolder opent Ds.
Jansen hij laat zingen Ps. 111 2,
leest Spreuken 9 en bidt om een goede
vergadering.
2. Onderzoek credentiebrieven
Heinkenszand rapporteert, dat alle ker
ken wettig zijn vertegenwoordigd.
3. De vergadering wordt geconsti
tueerd. Als moderamenleden nemen zit
ting Ds. De Bruijne, praeses Ds. Van
den Berg, scriba I Ds. Heuzeveldt,
scriba II en Ds. Jansen, assessor.
4. Notulen. De scriba Ds. Van den
Berg leest de notulen van de vorige ver
gadering, die na een kleine wijziging
worden goedgekeurd.
5. Ingekomen stukken
a. een aantal richtlijnen voor de ker
keraden t.a.v. hun zorg voor de zee
varenden. Deputaat voor de Classis
Goes voor de zeevarenden is br. J.
Meindertsma.
b. Kennisgeving van de kerk van
Yerseke, dat een brief is gezonden aan
de Generale Synode inzake het besluit
over Assen 1926.
c. De kerk van Colijnsplaat stelt voor
br. R. Zandee, Zuidlangeweg te Co
lijnsplaat te benoemen in de classicale
commissie voor de onderwegkerken in-
plaats van br. Van Gilst.
d. Mededeling over enkele uit de
Geref. Kerk Art. 31 teruggekeerde pre
dikanten.
e. Van het bestuur van Bergzicht
over een vergadering van het bestuur
met afgevaardigden van verschillende
kerken met een verzoek om meer sprei
ding van de pastorale bezoeken. Niet
allemaal b.v. op dinsdag.
f. Van het bestuur van Bergzicht
over herbenoeming van br. Thielen tot
commissaris van de Classis Goes voor
Bergzicht.
g. Een verzoek van een aantal leden
van onze kerken om instemming met een
gravamen in te dienen bij de komende
Geref. Oecumenische Synode inzake
het rassenvraagstuk. De bedoeling is
een duidelijker afwijzing van de rassen
discriminatie. De classis stelt zich niet
zonder meer achter dit gravamen, maar
wil graag via de Particuliere Synode
van Zeeland, die nog in voortgezette
vergadering bijeen komt het volgende
als haar verlangen kenbaar maken
1. dat de Generale Synode zich duide
lijk stelt achter de principiële richt
lijnen die vanuit de Schrift gelden
voor het vraagstuk van de verhou
ding der rassen
2. dat de Synode zich er van verge
wist, dat in verschillende Geref.
Kerken, die deel uitmaken van de
Geref. Oecumenische Synode de
praktische uitwerking en toepassing
van de Schriftgegevens niet met
deze richtlijnen in strijd komen.
h. Van de Generale Synode: 1. een
brief met aankondiging, dat de nieuwe
psalmberijming verkrijgbaar wordt
gesteld. Naar aanleiding van deze
brief wordt even gesproken over
de zeer verschillende orden van dienst
in de classiskerken. De classis spreekt
uit, dat de kerken bij de vervulling van
vacaturebeurten, de predikanten, die
voorgaan, eerst inlichten wanneer zij
een liturgie volgen, die afwijkt van de
richtlijnen die de Synode gegeven heeft.
2. Van de Generale Synodeeen
brief over trouw behartiging van de
christelijke barmhartigheid.
3. Eveneens van de Generale Synode
een brief over maatregelen in verband
met het grote tekort aan predikanten.
De kerken worden nog eens opgewekt
mogelijkheden van combinatie en even
tueel van gemeenschappelijke diensten
onder de ogen te zien.
Zwervend langs vele wegen zullen wij
de oogst te velde zien staan en/of ook
zien binnenhalen. Daar is het dagelijks
brood, waar wij voor bidden. Daar zijn
de mannen en vrouwen, die het voor
ons inzamelen. Er is alle reden daar
even bij stil te staan, God er voor te
danken en in onze gebeden hen te ge
denken, die (terwijl wij wellicht vacan-
tie vieren) van zonsopgang tot zons
ondergang voor ons in de weer zijn.
Laten we bidden om bressen in de
Chinese muur.
In vele landen, waar Chinezen zijn
komen wonen, heeft de Here Jezus uit
hun midden zijn discipelen en discipe-
linnen tot zich geroepen. In Canada, in
de Verenigde Staten, in Suriname en
Brazilië, in Maleisië en Indonesië, in
Hong Kong en op Taiwan (Formosa)
zijn vele Chinezen christenen. Maar het
eigenlijke China is door een moderne
muur vrijwel hermetisch toegesloten.
Binnen de nieuwe Chinese muur heer
sen de persoon en de leer van Mao Tse
Tung hoezeer ook bestreden op
permachtig. Het rode boekje geldt er
als wet en evangelie. Van wat eens de
Chinese kerken waren, schijnt vrij
wel niets meer over. Deze toestand
schreeuwt om ons gebed. God, die eens
de muren van Jericho deed vallen, is de
Enige, die machtig is om ook de moder
ne Chinese muur aan het wankelen te
brengen. Laten wij bidden om bressen
in de muur, waar het Evangelie door
naar binnen kan
4. Ten aanzien van gemeenschappe
lijke diensten met andere kerken wordt
aan de classes gevraagd toe te zien dat
de bepalingen van de synode worden
nageleefd.
5. Tenslotte een brief over het pas
toraal concilie van de R.K. Kerk.
6. Instructies de kerk van Nieuw-
dorp vraagt en ontvangt advies inzake
enkele gevallen van tucht over doop
leden van de gemeente.
Colijnsplaat vraagt om gemeenschap
pelijke kerkdiensten te mogen houden
met de Ned. Herv. Kerk. Wordt toe
gestaan op de bekende voorwaarden.
Wissenkerke vraagt of de classis toe
stemming wil geven aan Ds. Slingen-
berg om wanneer een predikant van de
Herv. Kerk in Bergzicht dienst heeft,
die in zijn gemeente te vervangen.
Wordt ook toegestaan.
Naar aanleiding van een vraag van
's-Gravenpolder om inlichtingen over
de vacatureregeling wordt afgesproken,
dat de zaak moet gaan via br. Kouwer.
Voor 20 mei dienen de kerken en de
predikanten hun gegevens op te geven
tot 1 januari 1969.
i. Over de Part. Synode zal worden
FEUILLETON
door
HERMAN DE MUINCK
30)
„Lucie, heb je wat tegen mij
,,Neen, waarom zou ik
„Je zegt niets meer. Nu weet ik nog niet, of je vrijdag
middag
„Ik heb toch „neen" gezegd Het kan niet."
„Lucie, begrijp je het dan niet Ikik wil nader
kennis met je maken. Ik geloof, neen, 'k weet het zeker,
dat ik van je hou. Je mag mij toch ook wel
„Voor wat je wilt ben ik nog wat jong, Frans," ont
week zij een rechtstreeks antwoord.
„Bijna twintig jaar. Dat is toch niet te jong Zo vaak
ontmoeten we elkaar niet, want ik wil mijn studie zo
gauw mogelijk afmaken. Ik vind jou een lief meisje. Ik
hou van je."
„Neen, Fransneenik weet het niet."
Het tweetal stond nu stil. Hij had haar arm losgelaten,
maar haar hand gevat.
„Ik vraag toch alleen maar om nadere kennismaking
We kunnen toch
„Neen, Frans. Ikweet nog niet
De zin werd niet afgemaakt.
„Wat weet je nog niet? Ik begrijp je niet."
„Ikweet niet, hoe ik het zeggen moet."
„Wil je dan niet proberen van mij te houden
„Laten we er niet meer over praten, Frans. Ik kan niet
zeggen, hoe moeilijk het is."
„Is er een ander vroeg hij, plotseling iets gaan ve-
grijpend.
„Ik weet het niet, nóg niet, ik
„Dan val ik je niet langer lastig," zei hij bedrukt.
Hij liep door. Er werd geen woord meer gesproken.
Ze waren bovendien dichtbij liet ziekenhuis. Even vóór
de ingang stond Lucie stil.
„Frans
„Ja, Lucie
„Wc blijven toch vrienden, hé Het zou mij vreselijk
spijten, als ik door dit voorval niet meer bij jullie thuis
kon komen."
„O, maar daar is geen sprake van. Er verandert niets,
hoor. Je hebt me niet eens afgewezen, meisje. Je weet het
zelf nog niet eens. Als je het wél weet, wil je het mij dan
zeggen
„Als er niet een ander is, moet ik je dan waarschuwen
Dat kan ik toch niet doen
„Je hebt gelijk. Zo iets mag ik niet van je vergen. Ik
zei het, omdat ik zo teleurgesteld ben. Maar ik blijf toch
wachten."
„Och, Frans, dat kan nog wel zo lang duren, ik weet
het zelf niet. Bedankt voor je gezelschap bij het schaatsen,
ik heb er van genoten."
Met een handdruk glipte zij weg.
Het deed haar pijn, dat het zó gelopen was. Aan Frans
had zij nooit gedacht, vil was hij een aardige jongen. Toen
zij reden, had zij wel c.ens gedacht'k wou, dat Jan naast
mij reed.
't Was Jan, 't was Jan, ze wist het zeker. Maar
hoe dacht Jan er zelf over
De pittige vrieslucht en de gezonde vermoeidheid van
het rijden maakte, dat zij, tegen haar verwachting, spoedig
insliep.
Twee dagen later viel de dooi in en 't was een snelle
dooi. De temperatuur was zeer mild.
De enkele uren, dat zij vrij had, besloot zij naar oom
en tante te gaan. Zij vond Heieen en Hermien ook thuis.
Hcleen keek haar amusant aan. Lucie begreep onmiddel
lijk, dat haar nichtje had verteld, hoe zij haar op de
Haagse IJsclub had gezien. Het kon haar niet schelen,
maar zij vond het toch beter, Heieen vóór te zijn.
„En nu ineens dooi, hé?" zei ze. „En niet zuinig,
'k Vind het jammer, want ik heb heerlijk gereden."
,,'lc Wist niet, dat je al mannelijke relaties in Den Haag
had. Mijn respect in zo'n korte tijd."
,,'t Spijt me voor je, maar die heb ik niet. Als je soms
de jongeman bedoelt, met wie ik op de IJsclub een kop
koffie heb gedronken, dan is dat niets bijzonders. Dat was
Frans Langeveld, zoon van De Langevelds, waar ik ge
regeld kom. Ik heb een middag en een avond met hem
gereden en toen was het afgelopen. Dat is alles. Je be
hoeft er niets achter te zoeken, want dan ben je er vlak
naast."
Heieen keek verwonderd op zo scherp had Lucie nog
nooit iets gezegd.
„Nou, ik heb er niets achter gezocht, hoor. Je kunt
doen en laten, wat je wilt."
De werkelijkheid was, dat zij Hermien de ontmoeting
in het restaurant had verteld en later aan haar moeder,
eu opgemerkt had „Dat heb je nu altijd van die fijnen.
Ze doen vroom en lijken wel preuts, maar intussen knijpen
ze de kat in het donker. Zonder dat wij het weten, heeft
zij in die korte tijd al iemand aan de haak geslagen."
En dan nu die verklaring van Lucie. Hermien keek eens
naar Heieen, die de plank zo enorm had misgeslagen, en
had schik in het geval..
HOOFDSTUK XIV.
Een juffrouw van de administratie helde over de cor
ridor, toen Lucie uit een kamer kwam.
„Is u zuster Van Adrigem
„Ja, juffrouw."
„Ik dacht het wel. Er is telefoon voor u. Toestel 12.
Aan het eind van deze gang. Ik verbind door."
„Weg was het meisje. En toen Lucie even in de cel
gewacht had, ging de bel over.
„Hallo."
„Met Lucie
„Ha, Jan. Wat leuk dat je belt. Hoe is het met de ten
tamens afgelopen
„Voor allebei geslaagd."
„Geweldig, zeg. Gefeliciteerd. Je hebt zeker de laatste
weken wel stevig geblokt
„En óf En daarom wil ik wel eens even ontspanning
hebben. Ik wilde morgenmiddag komen. Kan dat? Je bent
dan immers vrij Hoe laat is dat
„Fijn, dat je komt. Om een uur of twee kun je wel
terecht. Vraag bij de administratie naar mij. Mijn kamer
genote heeft dienst, dus we zijn alleen."
„Ja maar, ik wilde ook wat van Den Haag zien. En
dan gaan wc ergens eten."
„Graag. Maar onder één voorwaarde. Ik betaal mijn
eigen aandeel."
Aarzeling aan de andere kant van de lijn.
(Wordt vervolgd)
